Δεν ξέρω αν έκανα καλά που άνοιξα αυτό το τόπικ εδώ πέρα,αλλά σκέφτηκα ότι ταιριάζει εδώ..Εχθές αργά το βράδυ έκανα ένα ξεσκόνισμα στην βιβλιοθήκη μου,να φρεσκάρω την μνήμη μου,και έπεσα πάνω στον μικρό πρίγκιπα...έχει μέρες τώρα που όπου βρεθώ και όπου σταθώ με τα άτομα γύρο μου πάντα η συζήτηση καταλήγει στον μικρό πρίγκιπα...το είδα σαν σημάδια και είπα να το διαβάσω...ο μικρός πρίγκιπας ήταν πραγματικά μεγάλος σταθμός στη ζωή μου,έμαθα πολλά από αυτό το βιβλίο και καθώς το διάβασα πάλι για 31232341352 φορά θυμήθηκα γιατί το αγαπάω και γιατί σημαίνει τόσα πολλά για εμένα....πιστεύω πως και άλλοι υπάρχουν εδώ μέσα που έχουν μεγαλώσει ουσιαστικά μαζί του και θα ήθελα να ακούσω και τις γνώμες σας πάνω σε αυτό,τι γεύση σας άφησε,τι σας έμαθε κλπ κλπ
Κλείνω με ένα απόσπασμα :
Τι πάει να πει "εξημερώνω";
-Είναι κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Σημαίνει "δημιουργώ δεσμούς..."
-Δημιουργώ δεσμούς;
-Βέβαια, είπε η αλεπού. Για μένα ακόμα δεν είσαι παρά ένα αγόρι ολόιδιο με τα αλλά εκατό χιλιάδες αγοράκια. Και δε σε χρειάζομαι. Και ούτε εσύ με χρειάζεσαι. Για σένα δεν είμαι παρά μόνο μια αλεπού ίδια με άλλες εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Αν όμως μ' εξημερώσεις, θα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο. Θα είσαι για μένα ο μοναδικός στον κόσμο. Θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο..
-Αρχίζω να καταλαβαίνω ,είπε ο μικρός πρίγκιπας. Ξέρω ένα λουλούδι, νομίζω πως με εξημέρωσε…
-Σε παρακαλώ.. εξημέρωσε με.
-Το θέλω μα δεν έχω χρόνο. Έχω να ανακαλύψω φίλους και πράγματα να γνωρίσω.
-Γνωρίζουμε μονάχα τα πράγματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίσουν τίποτα. Τ’ αγοράζουν όλα από τους εμπόρους. Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλούν φίλους , οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις έναν φίλο, εξημέρωσε με.
-Τι πρέπει να κάνω; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού μου κι εσύ δεν θα λες τίποτα. Ο λόγος είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιο κοντά... Θα ήταν καλύτερα να ερχόσουν την ίδια ώρα πάντα, είπε η αλεπού. Αν έρχεσαι, για παράδειγμα στις τέσσερις τ’ απόγευμα, από τις τρεις θ΄ αρχίζω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο περνάει η ώρα τόσο πιο ευτυχισμένη θα νιώθω. Στις τέσσερις πια θα κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα και θ΄ ανησυχώ. Θ’ ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας. Αν έρχεσαι όμως όποτε λάχει, δεν θα ξέρω πότε να φορέσω στην καρδιά μου τα γιορτινά της…