Μαρίνα Πετροπούλου «Στους πέντε άνεμους»
Αρ. σελίδων: 400
Από παιδί είχε εφεύρει ένα ιδεατό παιχνίδι για να προστατεύει ή να αποφεύγει τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα. Ένα νοητό ντουλάπι στο βάθος της συνείδησής της άνοιγε για να κλειδώσει μέσα το πρόσωπο, τη σκέψη ή την εικόνα που την απασχολούσε, σαν να ήταν άγαλμα πέτρινο, αφοπλισμένο και ανήμπορο να την επηρεάσει. Ο Αλέξης μπήκε στο ντουλάπι με τα αγάλματα και ξεχάστηκε γιατί έτσι το θέλησε αυτή. Η ζωή όμως παίζει παιχνίδια, η ρόδα της γυρίζει και τρέχει σαν τσέρκι στον κατήφορο, που κανείς δεν ορίζει και κανείς δεν προλαβαίνει». Ερωτικό, συναισθηματικό, με έντονη πλοκή, το τελευταίο βιβλίο της Μαρίνας Πετροπούλου δείχνει να ακολουθεί την επιτυχία των προηγούμενων, συναρπάζοντας με τη γραφή, την ιστορία και τη δράση του. Τέσσερις γυναίκες διαφορετικής ηλικίας, μόρφωσης, ανατροφής και κοινωνικής τάξης, εμπιστεύονται τον έρωτα και ακροβατούν ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι και την πλάνη του. Ερωτεύονται τον ίδιο άνδρα.
Όνειρα, ψευδαισθήσεις, πλαστογραφημένες αγάπες, αποκαλύψεις και κρυμμένα μυστικά λεηλατούν τις ζωές τους και τις σκορπίζουν στους πέντε ανέμους της απόγνωσης. Η συγγραφέας χρησιμοποιεί το ίδιο αντικείμενο πόθου για να φτάσει στο ζητούμενο του έρωτα, του έρωτα με τα πολλά πρόσωπα και τις ακόμα πιο πολλές παραμορφώσεις. Το ερώτημα που το μυθιστόρημα υποβάλει είναι εάν οι ερωτικές σχέσεις χαρακτηρίζονται απΆ την αληθινή δομή τους ή απΆ τις εσωτερικές προσδοκίες καθενός από τους πρωταγωνιστές τους. Στους «Πέντε ανέμους», ο ίδιος άντρας μοιάζει διαφορετικός όχι γιατί είναι, αλλά γιατί οι τέσσερις ηρωίδες θέλουν για δικούς τους υποκειμενικούς λόγους να τον βλέπουν διαφορετικό. Γιατί οι ανάγκες του διαμορφωμένου χαρακτήρα τους σκοπεύουν στην ευτυχία με άλλες επιθυμίες, αλλά και συναισθηματικά κίνητρα.
Όταν το πάθος γίνεται συνοδός της άπληστης φιλοδοξίας, μέσα από αλήθειες, ψέματα, μυστικά και τραγικές αποκαλύψεις, οι τέσσερις γυναίκες – θύματα, ενώνουν τις αποτυχημένες ζωές τους και αναζητούν μέσα απΆ την εκδίκηση και την τιμωρία τη λύτρωση από την πλάνη και την προδοσία. Θύματα ή θύτες; Πιόνια στην σκακιέρα ενός ανάλγητου εραστή ή αθέλητοι ηθικοί αυτουργοί και τροφοδότες της απληστίας του; Παιχνίδια του νου, παραπλανήσεις συνειδήσεων, εκμετάλλευση αισθημάτων, ίντριγκες και πλεκτάνες, οδηγούν τους ήρωες του βιβλίου έξω από τα όριά τους, εκεί που τα σκοτάδια των χαρακτήρων δρουν ανεξέλεγκτα.
Εκδόσεις: Λιβάνη
διαβάστε απόσπασμα εδώ
http://www.livanis.gr/FlipBook/978-960-14-2289-3/flipbook.swf"Τα μπλε φεγγάρια"
Όταν η Ελένη μεταμορφώθηκε σε Λιάνα, ο έρωτας την είχε προδώσει και νόμιζε πως τον είχε εκδικηθεί.
Τα μάτια του Νικόλα όμως τον έφεραν ξανά στο δρόμο της και, θαμπωμένη απ' το φως, τον πίστεψε πάλι.
Τότε δεν μπορούσε να φανταστεί πως μέσα απ' αυτόν θ' άλλαζαν δραματικά τα όνειρα, οι στόχοι κι η ζωή της.
Ερωτικές ανορθογραφίες, ναρκωμένες αλήθειες και ξεχασμένα γράμματα θα ανέτρεπαν, θα γκρέμιζαν και θα έβαφαν με σκούρες ανεξίτηλες μπογιές την ύπαρξή της, μέχρι που η μοίρα θα άνοιγε γι' αυτή μια καινούρια πόρτα ελπίδας.
«Κάποιες στιγμές στη ζωή, μια απλή φυσική κίνηση αλλάζει μαγικά τη μοίρα, λες και κάποιος σκοτεινός υπονομευτής παραφυλάει στη σκιά της πράξης και της αλλάζει σημασία.
»Μετά τίποτα δεν μπορεί να γυρίσει πίσω και τίποτα δεν είναι ικανό να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων και τις συνέπειές τους. Η κακιά στιγμή, η συγκυρία, η ροπή στον κίνδυνο, η επιπολαιότητα, όλα μαζί και χώρια συνωμοτούν και μεθοδεύουν το αποτέλεσμα και την οριστική ανατροπή μέχρι το τέρμα, μέχρι την άκρη, μέχρι τα όρια της αντοχής».
Εκδόσεις: Λιβάνη
διαβάστε απόσπασμα εδώ
http://www.livanis.gr/FlipBook/978-960-14-2289-3/flipbook.swf"¶δειες κυριακές"
Αρ. σελίδων: 464
Η Ερατώ ζούσε μέσα απ' τις ζωές των άλλων, αλλά δεν το ήξερε.
Αποκομμένη από την πραγματικότητα, έβλεπε, άκουγε και νόμιζε πως εννοούσε όλα εκείνα τα ανήκουστα που παραμόνευαν τα νιάτα της.
Θάνατος, μυστικά, σκοτεινές αποκαλύψεις και αλλόκοτες συμπεριφορές την έσυραν ως την άκρη της απόγνωσης αλλά και του έρωτα, ενός έρωτα μοναδικού και ικανού να μαγέψει με το παραμύθι του.
Πόσο μπορεί όμως να ζει κανείς νικημένος και απών, όταν και οι μεγάλοι έρωτες προδίδουν; Γι' αυτό η Ερατώ αποφάσισε να αναμετρηθεί με τις ήττες, τους έρωτες και το παρελθόν για να βρει τον εαυτό της.
Εκδόσεις: Λιβάνη
διαβάστε απόσπασμα εδώ
http://www.livanis.gr/FlipBook/978-960-14-2366-1/flipbook.swfΗ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΚΛΩΣΤΗΣ
Αριθμός σελίδων: 398
Η Στέλλα και Χαρά γνωρίζονται τυχαία και ενώνονται μοιραία. Δυο κόσμοι, δυο δρόμοι και δυο έρωτες, χαμένοι στα δικά τους αδιέξοδα, αναζητούν λύσεις σε μεταφυσικά σκοτάδια που δεν ορίζουν, δεν κατανοούν και δεν ελέγχουν. Οι εξαρτήσεις, οι εμμονές και οι φόβοι, όμως, παραπλανούν τα αισθήματα, παραμορφώνουν τις σχέσεις και οδηγούν σε λανθασμένες εκτιμήσεις και μασκαρεμένες αλήθειες. Η καθαρή σκέψη και ο φωτεινός νους της Αλία θα οδηγήσει τη Στέλλα και τη Χαρά στην αναζήτηση της κλωστής, αυτής που βγάζει από τους λαβυρίνθους της πλάνης, του ψέματος, της αυταπάτης και του λάθους. Γιατί, ναι, υπάρχουν άγγελοι ελπίδας στη γη, καθαρά μάτια δεν υπάρχουν για να τους δουν.
Εκδόσεις: Λιβάνη
διαβάστε απόσπασμα εδώ
http://www.livanis.gr/ShowFlashBook.aspx?ProductId=473837#/0Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ
Αρ. σελίδων: 400
Από τη µια µονοπάτια ζωής γεµάτα ερωτικό φως, από την άλλη σκοτάδια µίσους και εκδίκησης. Η Εύα, η αιώνια γυναίκα, τα περπάτησε όλα. Η Εύα ήταν χαμένη στα σκοτάδια του μίσους, όταν συνάντησε τον Αντώνη κι άναψαν μέσα της όλα τα φώτα του έρωτα. Όταν, όμως, η ευτυχία έγινε πληγή και η πίστη προδοσία, το εφιαλτικό παρελθόν γύρισε πίσω, ζητώντας εκδίκηση. Είναι, άραγε, η εκδίκηση νίκη ή μήπως η εμμονή της τιμωρεί πιο σκληρά το θύτη από το θύμα;
Εκδόσεις: Λιβάνη
"Χωρίς κραγιόν"
Αρ. σελίδων: 439
Η Ειρήνη ήθελε να γίνει όμορφη για νΆ αποκτήσει δικαίωμα στον έρωτα, και τα κατάφερε. Κυνήγησε το όνειρο ενός άντρα και δοκιμάστηκε σκληρά μέχρι να γίνει η ελπίδα της πραγματικότητα κι ο έρωτάς της ταξίδι ευτυχίας στο χώρο του φαινομενικού. Όταν ήρθαν οι δυσκολίες όμως, όταν τα άγχη και οι αλήθειες την έπνιξαν, η ωραία εμφάνισή της δε στάθηκε ικανή να σταματήσει την απόρριψη, τη μοναξιά και την αληθινή ασχήμια της ζωής. Πόση αξία έχουν άραγε οι άνθρωποι, τα συναισθήματα και οι καταστάσεις, όταν φορούν κραγιόν για να υπάρξουν;
«Κοίταξε στον καθρέφτη. Η Ειρήνη είχε ανάγκη να πει ένα αντίο στη Δάφνη, την όμορφη Δάφνη, που είχε καταφέρει να ξεγελάσει για λίγο την κακή της μοίρα. Μέσα απΆ αυτήν είχε καταφέρει να κερδίσει θαυμασμό, αναγνώριση, έρωτα κι έναν άντρα που χρόνια ονειρευόταν. Δεν κατάφερε όμως να νικήσει την αληθινή ασχήμια της τύχης αυτής, που την είχε σφραγίσει αρνητικά απΆ την ώρα που γεννήθηκε».
Εκδόσεις: Λιβάνη
"Το τανγκό της Δανάης"
Αρ. σελίδων: 448
H Δανάη τα είχε όλα.
Eίχε χρήματα, δόξα, δύναμη, ομορφιά, δύο πρώην συζύγους, πολλούς εραστές και δύο παιδιά που την έκαναν περήφανη.
Kι όμως ήθελε κι άλλα.
Ήθελε να νικήσει το χρόνο για να μείνει νέα κι όμορφη και θα τα κατάφερνε.
Ήθελε να προστατέψει και τη ζωή των γιων της από τον έρωτα για να μην πονέσουν όσο αυτή και το προσπάθησε.
Tα αισθήματα κι ο έρωτας όμως, οι εχθροί της, την ξεπέρασαν κι έφεραν στο δρόμο της τη Mελίνα για να την πολεμήσει και να νικηθεί όπως τότε στην Aργεντινή, γιατί ο έρωτας δε δίνει λογαριασμό σε κανέναν.
«“Το ανικανοποίητο της καρδιάς, η προδοσία του έρωτα και η απόρριψη είναι χειρότερα απΆ το θάνατο, Μιγκέλ. Μέσα τους δε χωράνε ούτε η αγάπη ούτε η κατανόηση ούτε η συγχώρηση και ο οίκτος. Ξέρω πώς ένιωσες απόψε, ξέρω πώς είναι να έχεις δώσει τα πάντα και να παίρνεις πίσω φτήνια και χυδαιότητα. Όλα τα ξέρω, αλλά αρνούμαι να πονέσω πάλι γιΆ αυτά. Κι αν θέλω να είμαι όμορφη, νέα και επιβεβαιωμένη, είναι για να έχω την ψευδαίσθηση πως θα προλάβω να εκδικηθώ τη μοίρα, όπως πολύ σωστά έκανες εσύ πριν από λίγο. Καληνύχτα, Μιγκέλ”, είπε η Δανάη».
Εκδόσεις: Λιβάνη
"Ένα πρωινό..."
Αρ. σελίδων: 408
Ένα πρωινό, μια τυχαία πτήση θα ενώσει τυχαία δυο άγνωστους που παραμένουν άγνωστοι μέχρι που μια άλλη πτήση θα τους χωρίσει για πάντα.
Τρεις μέρες ευτυχίας, αναζήτησης και απολογισμού θα σταθούν μοιραίες για τον Στέφανο και τη Χριστίνα, που ψάχνουν απεγνωσμένα τις αλήθειες τους. Δυο ζωές διαφορετικές, δυο χαρακτήρες αλλιώτικοι κι ένας μοναδικός έρωτας, που έμεινε στη μέση, θα γίνουν αφορμή για μια περιπέτεια της καρδιάς και του νου μέχρι τα άκρα, εκείνα που μόνο ο έρωτας μπορεί νΆ αγγίξει.
«Δύο σώματα ένωσαν τη λαχτάρα τους σε μια αγκαλιά που δε χωρούσε παρά μόνο πάθος και έρωτα. Βρεγμένα φιλιά από τα δάκρυα, στερημένα σΆ αγαπώ και κοφτές ανάσες αντάμωσαν και κάηκαν στην ίδια φωτιά που είχαν ανάψει ένα χρόνο πριν και τώρα λαμπάδιαζε και απλωνόταν έτοιμη να κάψει τα πεταμένα τους ρούχα και τη θάλασσα και τα βράχια και τη νύχτα ολάκερη.
»Όταν προσγειώθηκαν στην πραγματικότητα κοιτάχτηκαν στα μάτια ως μέσα βαθιά στην ψυχή τους».
Εκδόσεις: Λιβάνη
"Λεκές από κόκκινο κρασί"
Αρ. σελίδων: 344
H Mυρτώ πίστεψε πως ο έρωτάς της για τον Παύλο θα ήταν ένα ατέλειωτο ταξίδι στην ευτυχία.
Όταν η προδοσία, η εγκατάλειψη και η σιωπή σκότωσαν τα όνειρά της, οι δρόμοι της αγάπης δεν είχαν πια προορισμό. Mετά από καιρό ένας λεκές από κόκκινο κρασί ξύπνησε όλα τα παλιά και η ζωή της γέμισε σκοτεινά μυστικά, ανατροπές και αποκαλύψεις. H αγάπη όμως της κρατούσε το χέρι ξανά.
«Ο Πέτρος κι ο Παύλος ήταν κι οι δύο ερωτευμένοι με τη σοβαρή κι ευαίσθητη Μυρτώ, και σΆ αυτήν ποτέ δεν έπαιξαν τα γνωστά τους παιχνίδια. Η ευάλωτη και εύθραυστη μορφή της κρυβόταν χωριστά στην καρδιά του καθενός και δε διανοήθηκαν ποτέ να αλλάξουν γιΆ αυτήν το φυλαχτό τους. H μικρόσωμη Μυρτώ ήταν το μοναδικό σημείο διαφορετικότητας που παραδέχτηκαν σιωπηρά χωρίς να το αποκαλύψουν ο ένας στον άλλο».
Εκδόσεις: Λιβάνη
"Σαν γλυκό του κουταλιού"
Αρ. σελίδων: 284
«Η Αλίκη, η Κάτια και η Φανή. Μαζί, στην ίδια γειτονιά, μαζί στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο, μέρα νύχτα μαζί. Όταν παντρεύτηκαν, χάθηκαν, λες και η καινούρια ζωή τις ρούφηξε και τους πήρε τα μυαλά, σε άλλους τόπους, σε άλλες πόλεις, και πέταξαν και ξεχάστηκαν.
»Η απόσταση αποκοίμισε τα αισθήματα και σιγά σιγά η φιλία καταχωνιάστηκε σαν βαλσαμωμένο πουλί στα μπαούλα της νεότητας που δε γυρίζει πίσω. Έμεινε εκεί σαν ρούχο περασμένης μόδας, που όμως είναι όμορφο, καινούριο και δε χαρίζεται ούτε πετιέται. Χθες το βράδυ, σε μια στιγμή που έπεσε σαν θεϊκή σταγόνα, σαν ουράνιο “πρέπει” αντάμωσης, το παιδικό άλμπουμ άνοιξε και το πατικωμένο λουλούδι δεν είχε ξεραθεί. Μύριζε υπέροχα όπως τότε, όπως πάντα μυρίζουν η φιλία και η αγάπη που είναι αληθινές».
Η Κάτια, η Αλίκη και η Φανή συνδέονται με βαθιά φιλία από τα παιδικά τους χρόνια. Ενώ κάποτε ήταν αχώριστες, στην πορεία της ζωής τους απομακρύνθηκαν. Παντρεύτηκαν και οι τρεις, αλλά, για διαφορετικούς λόγους η καθεμία, απέτυχαν στους γάμους τους. Συναντιούνται μετά από χρόνια κι αποφασίζουν να κάνουν ένα καινούριο ξεκίνημα, έχοντας συνοδοιπόρο και συμπαραστάτη η μια την άλλη.
Αρνούνται την κοινωνική καταξίωση και την οικονομική τους άνεση και ενώνουν τις τύχες τους σε μια προσπάθεια να ξανακερδίσουν τη χαμένη αθωότητα και τη νεανική ζωντάνια τους, αλλά και να βρουν την ισορροπία, την αυτογνωσία και την αυτοεκτίμηση που χρειάζονται για να εδραιώσουν τη μελλοντική ευτυχία τους.
Εκδόσεις: Λιβάνη