Kokkinoskoufaki New Moon Victim
Ηλικία : 28 Τόπος : Αθήνα Αριθμός μηνυμάτων : 104 Registration date : 19/07/2012
Forks Student Profile Team: Edward - Bella Special ability: Mind Reading
| Θέμα: Σιδερένια καρδιά Πεμ 13 Σεπ 2012 - 17:01 | |
| ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΚΑΡΔΙΑΠρόλογος Έτος: 1918 Τοποθεσία: Σικάγο Φύλο: Αρσενικό Ετών: 17 Κατάσταση: Ετοιμοθάνατος Εντολή: Επιστράτευση ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΕΞΕΤΕΛΕΣΘΕΙ ΝΕΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ Έτος: 2009 Τοποθεσία: Φόρκς Πλυθησμός: 3.175 Κατάσταση: Απροετοίμαστοι Εντολή: Κατάκτηση ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΥΠΟ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ SOS SOS ΠΡΟΒΛΗΜΑ SOS SOS Ενημέρωση: Sidero παρουσιάζει βλάβη. -Τι βλάβη; -Έχει συναισθήματα. -Όνομα Sidero; -Sidero 11932 Έντουαρντ Μέισεν. -Το υποκείμενο που θεωρήται υπέτειο της βλάβης; -Ιζαμπέλλα Σουάν. -Διαγραφή καταχώρησης. Επιστροφή Έντουαρντ Μέισεν για επαναπρογραμματισμό. ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΥΠΟ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ Έτος: 2012 Τοποθεσία: Φορκς (κατοικία Μέισεν) Άτομα κατοικίας: 3 Κατάσταση: Τρομαγμένοι Εντολή: Εκτέλεση ανθρώπων και αποστολή Sidero 11932 στη βάση. ΠΡΟΣΟΧΗ SOS SOS ΠΡΟΣΟΧΗ SOS SOS Ενημέρωση: Sidero 11932 αντιστέκεται με σκοπό να προστατέψει τα δύο ανθρώπινα όντα. -Διαγραφή Sidero 11932. Εξάλιψη ανθρώπινων όντων. ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΥΠΟ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΗ ΑΠΟΔΕΚΤΗ -Λόγος ματαίωσης αποστολής. -Το μωρό πρέπει να ζήσει. -Κανείς δε πρέπει να ζήσει. -Το μωρό πρέπει να ζήσει. -Γιατί; ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΕ 5,4,3,2,1,0... Εδώ μπορείτε να μου αφήνετε τα σχόλιά σας: http://www.bellandedward.org/t1714-topic#392210 | |
|
Kokkinoskoufaki New Moon Victim
Ηλικία : 28 Τόπος : Αθήνα Αριθμός μηνυμάτων : 104 Registration date : 19/07/2012
Forks Student Profile Team: Edward - Bella Special ability: Mind Reading
| Θέμα: Απ: Σιδερένια καρδιά Σαβ 15 Σεπ 2012 - 10:41 | |
| 25
Μου είπαν πως δε μπορώ να μείνω άλλο με τους γονείς μου. Μου είπαν να τους ακολουθήσω για να με προαιτημάσουν να συναντήσω το πεπρωμένο μου. Μου είπαν ότι είμαι η μόνη ελπίδα για την σωτηρία της ανθρωπότητας. Αυτό όμως που δε μου είπαν, ήταν γιατί έπρεπε να θυσιαστούν όσοι αγαπώ.
Αίμα και σίδερο. Τελείως ατέριαστα, αλλά αν δεν υπήρχε το αίμα, δεν θα υπήρχε το σίδερο. Αν οι άνθρωποι δεν είχαν πάει στο διάστημα, αν οι άνθρωποι δεν είχαν ταξιδέψει στο χρόνο, αν οι άνθρωποι δεν είχαν ανακαλύψει το σίδερο, τότε εκείνοι δε θα υπήρχαν. Αν εμείς δεν είχαμε συναισθήματα, τότε θα είμασταν σαν εκείνους. Αν δεν υπήρχαν εκείνοι όμως, δεν θα υπήρχα εγώ και ίσως η γη να μην κυνδήνευε, αλλά όπως λένε και εκείνοι, ίσως τελικά οι άνθρωποι να σκοτώνονταν αναμεταξύ τους.
Αν ο πατέρας μου δεν είχε νιώσει εκείνο το συναίσθημα, αν η μητέρα μου δεν του είχε εμπιστευτεί την καρδιά της από το πρώτο λεπτό, αν δεν είχε συμβεί αυτό το μικρό θαύμα να μείνει η μαμά έγκυος σε 'μένα, αν ο Sidero 832 δεν είχε αποφασίσει να σώσει την ανθρωπότητα και μαζί και 'μένα, αν...
Πολλές φορές εύχομαι να ήμουν ρομπότ. Να μην νιώθω τίποτα απολύτως. Μια τέτοια στιγμή είναι τώρα. Τώρα που πρέπει να φανώ πιο δυνατή από ποτέ. Να βγω από το μικρό δωματιάκι, με τους γκρεμισμένους π'ετρινους τοίχους και τα σπασμένα παράθυρα, και να πάω στη μεγάλη αίθουσα για να εκφωνήσω ένα λόγο, που θα τους εμψυχώσει όλους. Έπειτα να πάρουμε τα όπλα μας και να βγούμε εκεί έξω, άνθρωποι και ρομπότ. Ενωμένοι όλοι μαζί για να σωθεί η γη και το ανθρώπινο γένος.
Η σκέψη γίνεται πράξη. Και να με τώρα, να στέκομαι μπροστά σε 500 ρομπότ, 1000 άντρες και 200 γυναίκες, που περιμένουν από 'μένα να δώσω λύση στο πρόβλημα όλου του κόσμου. Περιμένουν από 'μένα να τους δώσω την ελπίδα και το κουράγιο που τους λείπει. Περιμένουν από 'μένα να τους σώσω.
΄΄Σύμμαχοι, σήμερα είναι η μέρα που θα βάλουμε τέλος σε αυτή την ιστορία. Είναι η μέρα που θα βάλουμε τέλος στη κατάκτηση του τόπου μας, της χώρας μας, της γης μας. Είναι η μέρα που θα ξεκινήσει ο αγώνας μας για να ζήσουμε ελεύθεροι. Θα βγούμε εκεί έξω και θα προστατέψουμε τους αγαπημένους μας με την ίδια μας τη ζωή. Δε θα κάνουμε πίσω ούτε στιγμή. Θα βγούμε ενωμένοι, για να πεθάνουμε όλοι μαζί για την σωτηρία των παιδιών μας. Μπορούμε να το κάνουμε, μπορούμε να νικήσουμε, μπορούμε να σωθούμε -΄΄ οι ζητωκραυγές τους με διέκοψαν.
΄΄Νέσι! Νέσι! Νέσι! Μπράβο!΄΄
΄΄Για τη γη μας!΄΄ φώναξα και όλοι μαζί το επανέλαβαν. Τα Sodirkov παρέμειναν ακίνητα να με κοιτάζουν. Ήξεραν ότι με το τέλος του πολέμου θα πέθαιναν, είτε από μας, είτε από τα Sidero.
΄΄Μπράβο. Τα κατάφερες μια χαρά. Σίγουρα θα ήταν περίφανοι για 'σένα.΄΄ μου είπε ο Νάχουελ, ενώ με αγκάλιαζε από πίσω και εναπόθεται ένα φιλί στη βάση του λαιμού μου.
Ο Νάχουελ Χόχαμ, ήταν μαζί μου από την αρχή. Λίγα μόνο χρόνια μεγαλύτερός μου. Μετά από μια μακροχρόνια φιλία, αποφασήσαμε πριν από ένα χρόνο να τα φτάξουμε. Το πρόβλημα στην υπόθεση ήταν ότι εγώ ποτέ δε μπόρεσα να τον δω ερωτικά. Πάντα τον ένιωθα σα τον καλύτερό μου φίλο. Ήταν εκεί να με συμβουλεύει, να με ακούει, ακόμα και να με προστατεύει από τις αποφάσεις του Συμβουλίου. Ήμουν υποχρεωμένη λοιπόν, να γίνω το κορίτσι του, αφού αυτό επυθημούσε εκείνος.
΄΄Σε ευχαριστώ Νάχουελ. Είσαι έτοιμος; Πρέπει να φύγουμε σε -΄΄
΄΄15 λεπτά.΄΄ με δέκοψε η Άλις.
Άλις Κάλλεν ή αλλιώς Sodirkov 432. Η Άλις ήταν στην ηλικία μουόταν την πήραν οι Sidero για να την κάνουν μια από αυτούς. Η Άλις ήταν από τα λίγα άτομα που ήξεραν ότι οι Sidero ήταν στη γη, πόλυ πριν το κάνουν αρκετά εμφανές με την εισβολή των αεροσκαφών και την αιματοχυσία που ακολούθησε. Η Άλις ζούσε τότε σε ένα ίδρυμα με άλλα 18 παιδιά που ήξεραν την αλήθεια. Οι ειδικοί, οι οποιοί ήταν Sidero, είπαν στους γονείς της πως η κόρη τους ήταν τρελή, αλλά λίγο καιρό σ' αυτό το ίδρυμα και θα γινόταν καλά. Έτσι οι γονείς της έδωσαν την άδιά τουα στους Sidero να πάρουν τη κόρη τους -όχι ότι είχαν ανάγκη την άδιά τους, απλά για να μην τραβήξουν την προσοχή. Τέσσερις μήνες έμεινε η Άλις στο ίδρυμα. Ένα βράδυ του Μάρτη από τα 19 παιδιά, μόνο τα 17 άλλαξαν. Στο δρόμο για να αλλάξουν, έμαθαν γιατί ήταν μόνο 17. Δύο αδέρφια, το ένα 18 και το άλλο 17 χρονών. Το 17χρονο κορίτσι αυτοκτόνησε και ο 18χρονος αδερφός της το έσκασε, αφού ορκίστηκε ότι θα πάρει εκδίκηση για το θάνατο της αδερφής του. Το παιδί που τους είπε για τα αδέρφια Χέιλ, τα ήξερε, όπως και ήξερε το λόγο που η Ρόζαλι Χέιλ αυτοκτόνησε. Δεν το έκανε γιατί φοβόταν τα Sidero. Το έκανε, γιατί μέσα σ' αυτούς τους τέσσερις μήνες, η Άλις και ο Τζάσπερ είχαν ερωτευτεί. Η Ρόζαλι όμως πίστευε πως η Άλις θα έκανε τον Τζάσπερ Sidero, άθελά της βέβαια. Ο μόνος τρόπος που βρήκε η Ρόζαλι για να σώσει τον αδερφό της, ήταν να βάλει τέλος στη ζωή της, πληγώνοντας και τον αδερφό της και τον Έμμετ Κάλλεν που ήταν το αγόρι της. Λίγο πριν η Άλις γίνει Sidero, ο Έμμετ της είπε πως ο Τζάσπερ του ζήτησε να την προσέχει και να της πει εκ μέρους του ότι την αγαπάει πολύ, ακόμα κι όταν θα είναι Sidero. Μετά από λίγα χρόνια η Άλις, ο Έμμετ και άλλα 300 Sidero, απέκτησαν την ίδια βλάβη με τον πατέρα μου. Είχαν συναισθήματα. Αμέσως πλησίασαν το Συμβούλιο και με την βοήθειά τους δημιουργήθηκαν οι Sodirkov. Δεν άλλαξε κάτι στην εμφάνισή τους, απλά τώρα είχαν ένα τσιπάκι χαρακτήρα. ΟΈμμετ έδωσε το όνομά του στην Άλις για να μην μπορεί η οικογένειά της ή μάλλον πιο σωστά, για να μην την βρει η αδερφή της, που είχε γίνει Sidero με εντολή να βρει την Άλις και να την στείλει στη βάση για επαναπρογραμματισμό.
΄΄Σε ευχαριστώ μικρό μου ρολογάκι.΄΄ την πείραξα και αμέσως με άρπαξε από την αγκαλιά του Νάχουελ, φωνάζοντάς του ότι πρέπει να ετοιμαστώ. Η Άλις ήταν η μόνη που ήξερε ότι δεν είμαι ερωτευμένη με τον Νάχουελ και γι' αυτό έκανε τα πάντα για να με σώσει από τις στιγμές τρυφερότητας, που αποζητούσε ο Νάχουελ.
΄΄Σε ευχαριστώ Άλις. Σου το χρωστάω.΄΄
΄΄Και θα μου το ξεπληρώσεις μόλις βάλεις την καινούργια στολή που σου έφτιαξα.΄΄
΄΄Να υποθέσω πως δε μπορώ να το γλυτώσω, έτσι;΄΄
΄΄Όχι.΄΄ μου είπε χαρούμενα, ενώ με οδηγούσε στο χώρο που χρησιμοποιούσα ως δωμάτιό μου. ΄΄Αν χρειαστείς κάτι με φωνάζεις.΄΄ μου είπε τη στιγμή που με έβαζε στο δωμάτιο και έκλεινε την πόρτα πίσω της.
Πλησίασα το κρεβάτι και με γρήγορες κινήσεις άλλαξα. Έκανα το γύρω του κρεβατιού και πλησίασα το σπασμένο καθρέπτη. Τώρα ήμουν ντυμένη στα μαύρα. Φορούσα ένα αμάνικο μπλουζάκι και ένα τζάκετ με κουκούλα. Ένα φαρδύ υφασμάτινο παντελόνι, που ήταν γεμάτο με τσέπες. Φόρεσα και τις θήκες για τα όπλα και βγήκα έξω.
΄΄Απλό, κομψό και ευέλικτο. Μ' αρέσει. Εσένα;΄΄
΄΄Φυσικά και μ' αρέσει Άλις μου. Έχεις φτάξει ποτέ κάτι που να μην μ' αρέσει;΄΄
΄΄Αυτό να μου πεις.΄΄ μου είπε και άρχισε να γελάει. Όταν φτάσαμε στο όπλοστάσιο, γεμίσαμε και οι δυο στα όπλα, αν και εγώ είχα περισσότερα.
΄΄Έτοιμες;΄΄μας ρώτησε ο Έμμετ από τη σιδερένια πόρτα.
΄΄Φύγαμε.΄΄ είπα και βγήκαμε και οι τρεις μαζί, για να συναντήσουμε το στρατό μου, που ήταν έτοιμος για την τελική μάχη. | |
|