Νo Μoon

no moon κεφαλαιο 1ο..(ειναι περιεχομενο στην αρχη και απο το νιου μουν..)


ειναι σχεδον 12 και δεν ειμαι σιγουρη για τιποτα πια…ο εντουαρντ περιμενει κατω απο το ρολοι στη βολτερρα η εμενα η το θανατο…δεν θελω να σκεφτομαι …αν δεν προλαβω μπορει να μην ξανακουσω ποτε τη βελουδινη φωνη του…να μην ξαναδω τα βαθια του ματια…να μην ξαναφιλησω ποτε τα κρυα γλυκα του χειλη…οχι…γιατι να καταστρεφω οτι αγαπω???αν το τζασπερ δεν προλαβει??τι θα συμβει αν βρεθουν αντιμετωπες δυο στρατιες?δυο οικογενειες βρικολακων?αρκετα προβληματα εχω προξενησει στην οικογενεια μου…γιατι ??γιατι να πληγωνω αυτους που νιωθω κοντα μου???και αν χασω τον εντουαρντ σιγουρα θα ειναι μεγαλη απαλλαγη ευθυνων για ολους να γλιτωσουν απο μενα…γιατι ζωη χωρις το αλλο σου μισο δεν υπαρχει…
μηχανικα πλεον σκεφτομαι,μηχανικα κινουμαι…και κοιταω την αλις η οποια προσπαθει να με καθησυχασει…νιωθω πια υγρα τα μαγουλα μου…και συνειδητοποιω οτι τα ματια μου εχουν γεμισει δακρυα και μονο στη σκεψη του εντουαρντ…
- οχι..οχι..αν τον χασω ..οχι αλις, καταλαβε με..δεν μπορω , να ηρεμησω…οχι ξεροντας πως ο μοναδικος αντρας που αγαπησα ποτε κινδυνευει..οχι ξεροντας πως μπορει να φυγει για παντα μακρια μου…να τον χασω..και αυτη τη φορα οριστικα…
- ‘’μπελλα, ησυχασε..ο τζασπερ προσπαθει να κανει οτι μπορει…και εγω ανησυχω για τον αδερφο μου. καταλαβαινω ποσο τον αγαπας και ποσο δεμενη εισαι ψυχικα μαζι του..αλλα το μονο που δεν χρειαζεται ειναι δακρυα μπελς..’’ ειπε η αλις με τη γλυκια φωνη της – σχεδον αταραχη..
ναι οντως…εγω ομως ημουν η αιτια…για μενα κινδυνευει ο εντουαρντ..εγω φταιω για οτι συμβαινει και κανενας αλλος..φτανουμε την κεντρικη πλατεια της βολτερρα..τρεμω στην ιδεα οτι μπορει ολα να τελειωσαν. και η ζωη μου μαζι με το χρονο που στερευει σιγα σιγα…προσπαθω σκληρα να αρχισω να σκεφτομαι μονο τον εντουαρντ..αλλα τη σκεψη μου εμποδισε βιαια ενας ηχος..το ρολοι χτυπησε!!η καρδια μου ραγιζει…βλεπω τον εντουαρντ, ναι επιτελους μετα απο τοσο καιρο ξανααντικρυζω αυτη την τελειοτητα…η λαμψη που τον περιβαλλει..ειναι απροσιτα τελειος..σαν αρχαιος ελληνας θεος…βγαλμενος απο τις πυλες του παραδεισου…ενας αγγελος που πεθαινει ..για μενα…
ο δευτερος χτυπος με συγκλονιζει.. ο εντουαρντ κλεινει τα ματια..ψιθυριζει:’’ αφου εφυγε ο ηλιος ..τα μεσανυχτα στα οποια ζω δεν εχουν νοημα…η ζωη χανει την ουσια της χωρις εσενα μπελλα..ο θανατος μοιαζει πιο ελκυστικος..ετοιμος να μου προσφερει τη λυτρωση απο τις τυψεις..για οσα σου εκανα..ς αγαπω μπελλα..’’ η φωνη του σπαει..εγω φωναζω:’’οχι εντουαρντ!!!ειμαι εδω ζωντανη κοντα σου!!οχι τωρα!!μην με αφηνεις τωρα που σε βρηκα!!’’
ο εντουαρντ χαμογελα…το αγγελικο προσωπο του φωτιζεται..’’αν ειναι ετσι ο θανατος..ας ερθει…οι παραισθησεις αυτες μοιαζουν τοσο αληθινες..σαν ονειρο…
οχι εντουαρντ!!!!μην με αφηνεις!!!ειμαι εδω!!!μαζι σου!ανοιξε τα ματια σου!!δεν ειμαι νεκρη!!ς αγαπω εντουαρντ!!ακου με!ανοιξε τα ματια σου!!!
το ρολοι σταματαει να χτυπα..το ιδιο και η καρδια μου…τοτε ο εντουαρντ ανοιγει τα ματια…τα βλεματα μας συναντηθηκαν!!!επιτελους!ειναι μαζι μου!!!ξανα!στ’ αληθεια αυτη τη φορα! τον αγλκαλιαζω.νιωσω τα σκληρα σαν μαρμαρο χερια του να με ακουμπουν..’’μπελλα..συγνωμη…μπελλα νομιζα οτι θα σε εχανα για παντα.. ποσο λαθος εκανα που σε αφησα…απλα ηθελα να εχεις επιλογες και..’’ ‘’ οχι εντουαρντ..οχι μην απολογεισαι..’’
αυτή η ευτυχια κάθε άλλο παρα μονιμη ηταν.. αλλα δεν με ενοιαζε!!! Ηταν εδώ και ημασταν μαζι.. τον πλησίασα ωσπου τα χειλη μου συναντησαν τα παγωμενα δικα του..νιωθω την καρδια μου να παγωνει αλλα δεν με ενδιαφερι.. φοβαμαι μηπως ολο αυτό που ζω τωρα είναι ένα ονειρο ασυνηθιστα ωραιο για τα δικα μου δεδομενα…και χαθει όταν ξυπνησω…
‘’ μπελλα.. εντουαρντ…’’ αναγνωριζω μια οικεια φωνη.. ‘’μπελλα..ενοτυαρντ..η ροζαλι..χαθηκε!!’’
to be continued...

2o κεφαλαιο.. bella's pov
γυρνωντας το κεφαλι μου με τον εντουαρντ αντικρυσα τον εμμεττ..απο την μια ενιωθα χαρα που τον εβλεπα..αλλα ηταν τελειως; Διαφορετικος..δεν τον ειχα ξαναδει ποτε ετσι…αγχωμενος λυπημενος..εμοιαζε με λιονταρι που το αιχμαλωτιζαν..και αυτό ανημπορο δεν μπορουσε να αντισταθει…ο εμμεττ φαινοταν να ειχε χασει κατι πολύτιμο..ειχε χασει την αγαπη..σιγουρα αν η καρδια του χτυπουσε ακομα θα ειχε βγει από τη θεση της…
- την πηραν εντουαρντ..την πηραν μακρια..
- ποιος…τι εμμεττ?ειπα αγχωμενη…
- ‘’ηρεμισε εμμεττ ‘’ψυχραιμα ο εντουαρντ,η πιθανοτατα ετσι εδειχνε για να μην πανικοβαλλει περισσοτερο και εμενα. Γενικα ημουν πολύ φοβισμενη. Τοσο που εσφιγγα διαρκως το χερι του τοσο δυνατα που υπο φυσιολογικες συνθηκες θα τον πονουσα. Ποτε δεν ηξερα να μετριαζω τα συναισθηματα μου. Γιατι να αλλαζε αυτό τωρα?
- ‘’ εντουαρντ , φοβαμαι.’’ Ειπα. Πραγμα που ηταν περα για περα αληθινο.
- ‘’ηρεμισε αγαπη μου’’ ειπε.’’ Θα φυγουμε γρηγορα από εδώ.’’ Με αγκαλιασε για ακομα μια φορα. ‘’ εμμεττ ‘’ συνεχισε ‘’ ποιος την πηρε? Και που?
- ‘’ οι βολτουρι’’ ειπε ο εμμεττ γεματος οργη.’’ Ορκιζομαι θα…’’
- ‘’πως εγινε?’’ ειπα οντας παντα περιεργη. Από την φυση μου ηξερα να προκαλω την τυχη μου.
- ‘’ γιατι?’’ ειπε ο εντουαρντ.
- ‘’ ειπαν ότι αν εφευγες από εδώ, αν σε εβλεπε ο κοσμος και ανακαλυπτε την υπαρξη μας, ότι θα την επαιρναν ως ανταλλαγμα. Θα την επαιρναν για να την αντικαταστησουν ουσιαστικα με σενα. Ηθελαν να … παρουν το αιμα τους πισω.. οσο ηληθιο και αν ακουγεται αυτό.’’
- ‘’ μα δεν είναι λογικο μπορουσαν να παρουν εμενα εσενα η…την αλις… η ροζαλι δεν εχει καν δυναμη εκτος από την ομορφια και τον εγωισμο της που τα εχει σε …μεγαλες ποσοτητες’’ ειπε ο εντουαρντ.
Εγω ειχα μεινει σχεδον παγωμενη να κοιταω μια το ρολοι και μια τους δυο αδερφους να λογομαχουν ουσιαστικα για το τι πρεπει να γινει ώστε να ερθει πισω η ροζαλι. Αλλα ειδα την αλις. Επιτελους. Να και καποιος που σε αυτό τι επιπεδο τουλαχιστον μπορουσε να με καταλαβει.
- ‘’εντουαρντ.’’ειπε. ‘’ επιτελους! Να τι παθαινει κανεις αν εχει κλειστο το κινητο!΄’
- ‘’αλις’’ειπε.’’ Ειλικρινα το μονο που δεν μας νοιαζει αυτή τη στιγμη είναι το κινητο.’’ Ειπε θυμωμενος.
- ‘’ ωω..ξερω… ‘’ ειπε΄΄ το ειδα..’’
- ‘’ νομιζω αλις εχεις ένα κακο συγχρονισμο με τα οραματα?’’ ειπε ο εμμεττ
- ‘’ όχι εμμεττ’’ ειπε η αλις’’ και η ροζαλι επελεξε μονη της το να παει στους βολτουρι… ενιωθε ενοχες. ‘’
- ‘’ ενοχες?’’ ειπα ‘’ ενοχες γιατι? Γιατι η ροζαλι?’’
προφανως και ηξερα πολύ καλα την απαντηση. Προφανως και ολοι οι αλλοι την ηξεραν. Απλα δεν μπορουσα να πιστεψω ετσι απλα σε μια τοσο ξαφνικη μεταστροφη της ροζαλι. Ενιωθε ενοχες για μενα? Ενοχες για μενα που ουτε να με δει στα ματια της δεν ηθελε? Ενοχες για μενα που δεν αποδεχτηκε και δεν συμπαθησε ποτε της?
- ‘’ναι μπελλα…’’ ειπε η αλις διστακτικα ‘’ εχει ενοχες. Ενοχες γι αυτό που εκανε. Για το τηλεφωνημα για το γκρεμο , για τον εντουαρντ , για σενα, ναι ακομα και για σενα.
- ΄΄ δεν είναι δυνατον όχι…’’ ειπε ο εμμεττ.
Πρακτικα ποτε δεν περιμενα μια τετοια κινηση ειδικα από την ροζαλι. Πιστευα πως την ειχα ψυχολογησει. Οσο δηλαδη μου επιτρεποταν. Αλλα κατι τετοιο όχι. Ηταν τελειως εξω και από μενα και από το χαρακτηρα της ροζαλι που ειχα συνηθησει να αντιμετωπιζω. Αυτή ηταν μια νεα ροζαλι. Αγνωστη. Μια ροζαλι που ηταν αδυναμη και γεματη συναισθηματα.
- ‘’ και πηγε εκει?’’ ειπε ο εντουαρντ.
- ‘’ πηγε στο καστρο αρχικα με την προθεση να σε βρει και να σου εξηγησει αλλα μετα τα πραγματα πηραν τελειως άλλη τροπη.’’ Ειπε η αλις ανησυχα ‘’ αν δεν κανουμε κατι συντομα η ροζαλι η θα δεσμευτει να μεινει σαν συζυγος του ντιμετρι η θα κανει κατι χειροτερο …’’
- ‘’ χειροτερο? Χειροτερο από το να την χασω για μια βλάκεια?’’ ειπε ο εμμεττ.’’ Θα παω μονος μου’’ .
- ‘’ όχι εμμεττ.’’ Ειπε η αλις ‘’ όχι. Θα γινει εξεγερση. Και θα είναι τρομερο. Θα παμε ολοι μαζι να ζητησουμε από τον αρο να την αποδεσμευσει. Ισως μας λυπηθει. Ισως να βοηθησει.’’
- ‘’ ναι και ισως πεθανουμε ολοι’’ ειπε ο εντουαρντ κρατωντας με σφιχτα.
Και αυτό ηταν το μονο που δεν με ενοιαζε. Το να πέθαινα στην θεση του εντουαρντ ηταν ενας καλος τροπος να φυγω. ‘’ καλος τροπος’’ τουλαχιστον αξιζε τον κοπο.

Κεφαλαιο 3 ροζαλι pov.


Όχι δεν ηταν εγωιστικο. Πραγματικα ενιωσα ενοχες. Και ετσι θελησα να τιμωρησω τον εαυτο μου. Πραγματικα ποτε δεν ειχα ξανανιωσει τοσο ασχημη τοσο φριχτη. Το ότι είναι ανθρωπος και ουσιαστικα είναι αυτό που θα ηθελα να ημουν, που εχει αυτό που ηθελα να εχω , μια φυσιολογικη ζωη δηλαδη , δεν σημαινε ότι επρεπε να την ωθησω στα ακρα. Γνωριζω πολύ καλα τι παει να πει εγωισμος και τι υπερηφανεια. Ναι το ξερω. Ισως αυτό είναι και ένα από τα χαρισματα της’’ νεας’’ μου υπαρξης. Ποτε δεν μετανιωσα για κατι, ποτε δεν ξανασκεφτηκα πριν κανω κατι ποτε δεν θελησα τοσο πολύ να τιμωρησω τον ιδιο μου τον ευατο.
Και όχι ότι δεν μου αρεσε η ζωη μου. Όχι ότι κατι ελειπε ουτε ότι ηθελα να είναι καποιος δυστυχισμενος. Δεν ξερω τι με επιασε. Ηταν τελειως ηληθιο να ζηλευω τοσο την μπελλα. Από τοτε που σκοτωσα τον ροις, δεν ειχα ενοχες. Ζουσα για μενα οσο μπορει να χαρακτηριστει σαν ζωη αυτό. Αλλα τωρα. Τωρα είναι πολύ χειροτερα. Και τελικα η θα μεινω εδώ, η πουθενα. Και φυσικα σκεφτηκα και τον εμμεττ, κυριως αυτόν, που τον αγαπω τοσο αλλα και την υπολοιπη οικογενεια. Σιγουρα θα με ψαχνουν τωρα. Αλλα καλυτερα να μεινω μονη. Ποτε δεν ημουν τοσο καλη στο να κρυβω τα συναισθηματα μου. Ένα κυριως συναισθημα δηλαδη. Τον θυμο!
Και φυσικα και ο ντιμιτρι είναι πολύ ομορφος. Και η βολτερα είναι ελκυστικη, φανερα πιο ομορφη από το φορκς. Αλλα δεν θα ειχα εδώ αυτους που εχω συνηθισει πλεον. Και ομολογω ότι ακομα και την μις μπελλα μαρι σουαν την εχω συνηθισει. Δεν είναι πλεον τοσο ενοχλητικη η παρουσια της. αλλα εκανα μια επιλογη , μια επιλογη που ισως μου στοιχισει την δικη μου ζωη, ισως και αλλων. Τελικα μια νυχτα χωρις φεγγαρι ερχεται. Και ισως ερθει και το τελος για μενα.
Μπηκα με ένα λευκο φορεμα στην μεγαλη αιθουσα του καστρου στην βολτερρα, παρακαπτωντας ουσιαστικα και την τζειν και την τζιαννα. Και όχι ότι με ενδιεφερε ότι με κοιταζαν. Απλα προχωρουσα ενστικτωδως προς τον αρο. Εκεινος ηταν αυτος που θα ειχε την λυση. Οποια και αν ηταν αυτή.
- ‘’αρο’’ ειπα ‘’ ειμαι εδώ… και ξερεις πολύ καλα το γιατι’’ ειπα.
- ‘’ μις ροζαλι λιλιαν χειλ.’’ Ειπε ‘’ τοσο ομορφη για να πας χαμενη… μα γιατι? ‘’ ειπε σαρκαστικα
- ‘’ το μονο που δεν χρειαζομαι από σενα είναι φιλοφρονησεις’’ ειπα θελοντας να τον εξοργισω να τελειωνω μαζι του και προφανως ειχα ξεχασει ότι εβλεπε μεσα από μενα. Ότι διαβαζε ότι και αν σκεφτομουν.
- ‘’ μα ροουζ ‘’ ειπε’’ εισαι πολύ εγωιστρια τελικα ισως και αυτό να είναι ένα από τα χαρισματα σου, δεν θα το αποκρυψουμε αυτό φυσικα. Και προφανως αν δεν ημουν με την βασιλισσα μου θα σε προτιμουσα, μα προεχει ο ντιμιτρι. Σου προτεινω λοιπον να μεινεις εδώ μαζι μας. Δεν θα ηταν τοσο ασχημη ιδεα…’’ ειπε ο αρο με μια ιδιαιτερα ψυχραιμη φωνη που ισως με τρομαζε.
- ‘’ θελω να τελειωνω’’ ειπα
- ‘’ οο…such a waste.’’ Ειπε. Σκεφτεσαι ακομα τον εντουαρντ ετσι? Σκεφτεσαι για το αν θα πεθανε . θα σου απαντησω. Όχι είναι ακομα ζωντανος. Για οσο του το επιτρεπεις εσυ φυσικα.’’
- ‘’ ττ..τι? ‘’ειπα ‘’ και η μπελλα?’’
- ‘’ οο…la tua cantante. Και αυτή ζωντανη. Ηρθε να τον βρει. Και όχι μονη.απο σενα εξαρταται η σωτηρια ολων τους. Κανε επιτελους την επιλογη σου!’’



Περιμένω με χαρά τα σχόλια σας στο: https://bellandedward.forumgreek.com/forum-f36/topic-t309.htm