Αληθινοι θρυλοι βρυκολακων...

πο πο ωραια....Βασικα λετε να αυτο να συμβαινει στα αληθεια αν καποιον δεν το διαβασει παπας να βρικολακιασει?????δεν μου αρεσουν αυτοι οι βρικολακες εγω φανταζομαι κατι σαν τους καλλεν με κανονικεσ ζωες και δουλειεσ σιγουρα χλομουσ ομορφους με διαφορετικα χρωματα στα ματια που οταν βγαινουν στον ιλιο απλα λαμπιριζουν και οχι καιγοντα καπως ετσι τους φανταζομαι.....και εγω πιστευω οτι υπαρχουν αλλιως γιατι εχουν βγει ολεσ αυτεσ οι ιστοριες και ο θρυλοι και ντοκιμαντερ,απλα σε ολα οσα εχψ δει πουθενα δεν αναφερει για αθανατουσ και ετσι απλα οτι νομιζαν οτι επιβιωνουν με αιμα...

βασικα και γω θα ηθελα πολυ να υπηρχαν βρικολακες αλλα μονο σαν τους καλεν..που να μπορουν να προσαρμοστουν στο γεγονος οτι δεν θελουν να κανουν δολοφονιες ανθρωπων!!
αχ...ωραια θα ηταν...βεβαια μονο αμα τους γνωριζαμε!!
επισης για αυτο με το διαβασμα απο τον παπα...εψαξα για να βρω καμια αληθεινη ιστορια και σε ολες ελεγε οτι οι νεκροι δεν διαβαστηκαν καλα και βρυκολακιασαν...περιεργο...κ τι ας πουμε??αν ο παπας κανει ενα λαθακι,θα βρυκολακιασουν λιγο , και αμα κανει 4 λαθη θα βρυκολακιασουν πολυ???:p
ελεος δλδ...
βασικα, ολοι παρουσιαζουν τους βρικολακες τοοοσο κακους!!!μονο οι στεφενι εχει κανει και καλους βρικολακες απο ολο το υπολοιπο hollwood!


δειτε δω ιστορια...(δεν ειν δικια μ)

Σε ένα χωριό , λέγεται ότι υπήρχε ένας πολύ κακός άνθρωπος ο οποίος σκότωνε, έκλεβε, κακοποιούσε τη γυναίκα του και τα παιδιά του, κλπ.

Όταν πέθανε, δεν το διάβασαν και λένε ότι βρυκολάκιασε και πήγαινε και χτυπούσε τη γυναίκα του και τους χωρικούς.

Έπειτα από μερικές επισκέψεις, η γυναίκα του πήρε το θάρρος και τον ρώτησε γιατί την έδερνε. Και αυτός της απάντησε ότι "οι πεθαμένοι δεν τον ήθελαν στο νεκροταφείο"... Το άλλο πρωί το εκμυστηρεύτηκε στον παππά του χωριού, ο οποίος μαζί με άλλους χωρικούς, και το γιο του "βρυκόλακα" που είχε έρθει από τη Γερμανία, ξεθάψανε το σώμα του "βρυκόλακα" , το έκαψαν και έπειτα τον έθαψαν έξω από το χωριό.

Από τότε δεν τον ξαναείδε κανείς....



Αλλά...

Πριν από χρόνια, ένα καλοκαίρι, πήγαινε ένας στο χωριό αυτό μέσα στα άγρια μεσάνυχτα.

Ξαφνικά πέταξε μια κουκουβάγια μέσα στο αυτοκίνητό του. Εκείνος χάρηκε πολύ για τον βραδινό του επισκέπτη και ήθελε να πάει την κουκουβάγια στον μικρό του ανηψιό.

Όμως μόλις πέρασε από τον τάφο του "Βρυκόλακα" τον έπιασε πανικός καθότι πίστεψε ότι αυτή η κουκουβάγια πρέπει να ταν ο "βρυκόλακας". Τον έλουσε κρύος ιδρώτας και μέσα στο πανικό του την πέταξε έξω από το παράθυρο

και εδω...

Όταν πέσει το φως του ήλιου και ο ήλιος κρυφτεί πίσω από το κόκκινο φως , τότε τα παιδία της νύχτας βγαίνουν και ζουν ανάμεσα μας .' , έγραφε σ'ένα βιβλίο τρόμου . Βρικόλακες . Τελικά υπάρχουν η όχι . Μετά την δύση του ήλιου βγαίνουν από τα φέρετρα τους και βρίσκονται στο κυνήγι αίματος ; Η σελίδα αυτή είναι αφιερωμένη στον θρύλο των πλασμάτων της νύχτας . Γέννημα φαντασίας η . . . ;


Το πρώτο κρούσμα ακούστηκε την εποχή του άρχοντα της Τρανσυλβανίας , τον Δράκουλα , γνωστό για τις εκτελέσεις αιχμάλωτων από τους πόλεμους του . Στην πορεία ακούστηκε για επιθέσεις βρικολάκων στην Ευρώπη . Πολλά βιβλία γράφτηκαν και πολλές ταινίες γυρίστηκαν με βάση αυτόν τον θρύλο . Αλλά πως γεννήθηκε ο θρύλος αυτός ; Για τον Δράκουλα ξέρουμε ότι έπινε το αίμα των αιχμάλωτων του , αλλά όχι από το λαιμό όπως συνηθίζουμε να βλέπουμε στην οθόνη του σινεμά , αλλά από κάποιο ποτήρι .





Πως γεννήθηκε αυτή η στάση του βρικόλακα , να πίνει το αίμα των θυμάτων του από το λαιμό τους ; Η απάντηση είναι μια . . . κανείς δεν ξέρει !
Iστορίες έχουν ακουστεί κατά καιρούς , για ανθρώπους που χαθήκανε τα βράδια , για πτώματα που βρέθηκαν πνιγμένα στο αίμα . Μαρτυρίες κατοίκων στα δάση της Τρανσυλβανίας ότι ο Δράκουλας ζει και είναι ανάμεσα τους . Γέννημα της φαντασίας τους η τουριστικό κόλπο θα έλεγε κανείς , αλλά πως θα εξηγήσουμε ότι αυτοί οι κάτοικοι κλειδώνονται στα σπίτια τους μετά την δύση του ήλιου ; Μήπως κάτι υπάρχει τελικά και δεν το έχουμε ανακαλύψει ακόμα ; (φωτογραφία : Mike Bohatch )





Η ιστορία που κυκλοφορεί στις μέρες μας , είναι ότι βρικόλακες υπάρχουν και ζουν ανάμεσα μας σαν κανονικοί άνθρωποι . Έχουν τα καταστήματα τους , προφανώς ο κόσμος εννοεί μπαράκια , στα οποία μαζεύονται . Δηλαδή δεν μπορείς να τους ξεχωρίσεις , γιατί τα δόντια τους μεγαλώνουν μόνο όταν είναι σε ανάγκη τροφής . Μια κοπέλα , η Αθηνά , μας περιέγραψε μια εμπειρία της όπως ισχυρίζεται μ'ένα βρικόλακα . 'Ήταν βράδυ Σαββάτου και όπως όλοι βγήκα σε κάποιο μπαρ με τις φίλες μου . Ψάχνοντας κάποιο μπαρ , το μάτι μου πήρε ένα μπαράκι το οποίο το είχα δει για πρώτη φορά (στην πόλη που μένει) . Αποφασίσαμε να μπούμε . δυνατή μουσική , χαμηλός φωτισμός .Προσπαθήσαμε να παραγγείλουμε ποτά , αλλά ο μπάρμαν μας είπε πως σερβίρουν μόνο κρασί .
Έτσι πήραμε όλες ένα ποτήρι κόκκινο κρασί . Το κρασί είχε μια περίεργη αλλά συγχρόνως γλυκιά γεύση .





Μας παρέσυραν στην πιστά κάποια άτομα μέσα από το μπαρ και ξεκινήσαμε να χορεύουμε . Κάποια στιγμή ήθελα να ξεκουραστώ και είπα στο παιδί που χορεύαμε μαζί ότι θα είμαι στο μπαρ . Αυτός μου χαμογέλασε και μου έκανε νόημα ότι συμφώνησε . Ζαλισμένη από το περίεργο κρασί που έπινα ζήτησα ένα ποτήρι νερό , αλλά ο μπάρμαν μου είπε πως δεν έχει . Τότε κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά . Ξαφνικά τα μάτια του μπάρμαν άλλαξαν , έγιναν κόκκινα και με ρώτησε αν πεινάω . Τρόμαξα και έβαλα τις φωνές . Γύρισα το βλέμμα μου στην πιστά για τις φίλες μου , αλλά δεν υπήρχαν πλέον . Είχαν χαθεί . Τότε το βλέμμα μου έπεσε πάλι στον μπάρμαν , του οποίου τα δόντια είχαν μεγαλώσει , όπως ενός βρικόλακα . Εκείνη την στιγμή έτρεξα προς την έξοδο και με ένα ταξί γύρισα στο σπίτι . Την επόμενη μέρα προσπάθησα να βρω τις φίλες μου , αλλά οι γονείς μου είπαν ότι τις έψαχναν και ότι δεν είχαν γυρίσει από χθες το βράδυ . Τους εξήγησα τι συνέβη και με την αστυνομία πήγαμε στο μπαράκι που ήμασταν χθες . Προς έκπληξη όλων το βρήκαμε κλειστό και οι αστυνομικοί μας είπαν πως είναι κλειστό 10 ολόκληρα χρόνια ! Οι φίλες μου χάθηκαν , ξέρω ότι δεν θα τις ξαναδώ . . . ' Η Αθηνά τώρα είναι σε κάποιο μοναστήρι , όπου περνάει την ζωή της . (φωτογραφία : Jason Beam)





Αν τελικά πιστεύετε την ιστορία της Αθηνάς η όχι δεν έχει σημασία . Αυτό που έχει όμως είναι ότι , όταν μας έλεγε την ιστορία της , έτρεμε ολόκληρη . Τελικά υπάρχουν βρικόλακες ; Τα πλάσματα της νύχτας όπως τα αποκαλούν , κυκλοφορούν ανάμεσα μας ;

και κατι ακομα (ελπιζω να μην γινομαι κουραστικη! )


Δεν συμπαθώ τα Χριστούγεννα. Και δεν είναι μόνο ότι τα γενέθλιά μου πέφτουν μέσα στις διακοπές και ποτέ δεν έπαιρνα ξεχωριστό δώρο, δεν είναι κανενός είδους μποϊκοτάζ στην εμπορευματοποίησή τους. Έχω λόγο που δεν τα συμπαθώ. Σοβαρά τώρα. Έχω λόγο. Αν είχατε ζήσει αυτό που έζησα, ούτε κι εσείς θα τα συμπαθούσατε, είμαι σίγουρη.

Τρία χρόνια πριν, μας κάλεσε να περάσουμε τις μέρες των Χριστουγέννων στο σπίτι της μια παλιά συμμαθήτρια και πολύ καλή μου φίλη. Ας την πούμε Νεφέλη. Η Νεφέλη ζούσε σ’ένα χωριό της ηπειρωτικής Ελλάδας, μαζί με τον αδερφό της τον Παυσανία. Αν και λέγαμε τα πάντα μεταξύ μας, ποτέ δεν μου αποκάλυψε την αιτία για την οποία πήγε να ζήσει σ’εκείνο το απομονωμένο μέρος. Παρόλα αυτά, είχα την υποψία ότι οφειλόταν κατά ένα μέρος στο θάνατο των γονιών της.

Μαζευτήκαμε κάμποσοι φίλοι, γιατί το σπίτι ήταν μεγάλο και όλοι είχαμε καιρό να δούμε τη Νεφέλη. Όταν ήταν στην Αθήνα, ήταν πάντα η ψυχή της παρέας. Είχε ένα κυνικό, σχεδόν ακραίο χιούμορ που ξεπερνούσε και το δικό μου ακόμα…κι εγώ φημίζομαι για τον κυνισμό μου. Εκτός από μένα, λοιπόν, είχαν έρθει ο Παναγιώτης, ο Στέφανος, η Κλειώ, η Σοφία, η Ειρήνη και το τότε αγόρι μου, ο Άγγελος.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή – και ομολογώ ότι ενθουσιάστηκα γιατί στην Αθήνα δεν ήταν συχνό φαινόμενο – ήταν το χιόνι. Κατάλευκο, αφράτο και απάτητο. Ο,τι έπρεπε για την κατασκευή χιονανθρώπων και χιονομπαλών. Αν και είχε περάσει καιρός από τότε που ήμασταν πεντάχρονα, με το που ταχτοποιήσαμε τα πράγματά μας, ορμήσαμε έξω κι αρχίσαμε τον πιο τρελό, τον πιο μανιασμένο χιονοπόλεμο. Όταν όμως η ώρα πήγε πέντε κι άρχισε να σουρουπώνει, η Νεφέλη μας φώναξε μέσα ανήσυχη, διπλοκλείδωσε την πόρτα κι έκλεισε τις κουρτίνες σε όλα τα παράθυρα. Αυτό με παραξένεψε, αλλά δεν είπα τίποτα γιατί η φίλη μου πάντα ήταν λίγο παράξενη και ίσως η μοναξιά του χωριού να είχε χειροτερέψει τα πράγματα. Ο Στέφανος ήταν ο μόνος που τόλμησε να ρωτήσει γιατί, αλλά δεν έλαβε καμιά απάντηση που να’χει νόημα.

Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και τις επόμενες μέρες, μέχρι που ένα απόγευμα η Νεφέλη κι ο αδερφός της κατέβηκαν για ψώνια στην πόλη κι εμείς μείναμε μόνοι στο σπίτι και, όπως ήταν αναμενόμενο, ξεχάσαμε να κλείσουμε τις κουρτίνες ή, δεν ξέρω, ίσως και να θέλαμε να δούμε αν υπήρχε κάποιος πραγματικός λόγος για όλη αυτή τη συμπεριφορά. Όπως ήταν αναμενόμενο δεν παρατηρήσαμε τίποτα το ιδιαίτερο. Το χιόνι ήταν χιόνι, το σούρουπο ήταν σούρουπο και το χωριό έμοιαζε απίστευτα γαλήνιο. Και ήταν, βασικά, αν σκεφτεί κανείς ότι τόσες μέρες εκεί δεν είχαμε συναντήσει κανέναν. Πρέπει να παραδεχτώ, βέβαια, ότι δεν βγαίναμε παρά ελάχιστα.

Καθόμασταν και παίζαμε Σκραμπλ όταν άρχισε η χιονοθύελλα και η Νεφέλη μας πήρε τηλέφωνο για να μας πει ότι είχαν αποκλειστεί και να προσέχουμε πολύ. Είχε πάρει να νυχτώνει για τα καλά. Είχαμε ανάψει το τζάκι και χαζογελούσαμε υπό το φως των λαμπακίων του χριστουγεννιάτικου δέντρου. Εκείνη τη στιγμή ο Στέφανος γύρισε προς το μέρος μας συνοφρυωμένος.

- Κάποιος είναι έξω, μας είπε κι υπήρχε μια νότα ανησυχίας στη φωνή του.

Σηκώθηκα, θυμάμαι, να δω. Πράγματι, από το παράθυρο, φαινόταν ολοκάθαρα μια φιγούρα που προχωρούσε ολομόναχη στο χιόνι, κόντρα στη θύελλα. Φαινόταν να καταβάλει τεράστια προσπάθεια για να σταθεί όρθια. Κατάλαβα πως ήταν γυναίκα από το μακρύ, λευκό παλτό που φορούσε. Αλλά δεν μπορούσα να ξεχωρίσω τίποτε άλλο απ’τα χαρακτηριστικά της. Ο Στέφανος φόρεσε αποφασιστικά το παλτό του.

- Πάω να τη φέρω μέσα, δεν γίνεται να είναι έξω με τέτοιο καιρό.

Δεν πρόλαβα να τον σταματήσω. Εδώ που τα λέμε, δεν ξέρω καν αν είχα σκοπό να το κάνω. Από το παράθυρο, τον είδα να πλησιάζει τη γυναίκα και να της μιλάει. Θα πρέπει να αντάλλαξαν αρκετές κουβέντες οι δυο τους. Στο τέλος τη συζήτησης, όμως, αντί να τη φέρει μέσα όπως είχε πει, ο Στέφανος έκανε κάτι πολύ παράξενο. Πήγε μαζί της. Υπέθεσα πως δεν ήθελε να την αφήσει να γυρνάει μόνη της ή πως του γυάλισε. Δεν ανησύχησα. Κανένας μας δεν ανησύχησε. Κι όταν είδαμε πως ο φίλος μας αργούσε να επιστρέψει, αρχίσαμε τις καφρίλες αντί να υποψιαστούμε ότι κάτι συνέβαινε. Τελικά, πέσαμε για ύπνο. Μόνο και μόνο για να μας ξυπνήσει ένα ουρλιαχτό το επόμενο πρωί. Τρέξαμε όλοι έξω. Η Νεφέλη κι ο Παυσανίας είχαν γυρίσει. Και κοίταζαν έντρομοι ένα σώμα ξαπλωμένο στο χιόνι. Το σώμα του Στέφανου, όπως συνειδητοποίησα με καθυστέρηση. Το πτώμα του Στέφανου.

Η Νεφέλη ανασήκωσε αργά το βλέμμα της προς τα παράθυρα και είδε ότι όλες οι κουρτίνες ήταν ορθάνοιχτες. Άρχισε να τρέμει. Ο αδερφός της την πήρε αγκαλιά, σε μια προσπάθεια να την ηρεμήσει. Εμείς δεν ξέραμε τι να πούμε. Είχαμε πλήρη συναίσθηση του ότι κάποια βλακεία είχαμε κάνει, όμως το όλο σκηνικό ξεπερνούσε κατά πολύ τη λογική μας.

- Σας είχα πει να κλείσετε τις κουρτίνες, σας το είχα πει, ψιθύριζε ξανά και ξανά η Νεφέλη.

Κοίταξα γύρω, έτοιμη να της απαντήσω καυστικά ότι κανένας άλλος δεν είχε τις κουρτίνες του κλειστές. Μόνο που πρόσεξα ότι τις είχαν. Και πρόσεξα και κάτι άλλο. Πάνω στις κουρτίνες ήταν κεντημένοι σταυροί. Φρίκαρα. Ακόμα φρικάρω που το σκέφτομαι, για να λέμε την αλήθεια. Η Νεφέλη δεν μας ξαναμίλησε από τότε. Δεν ήρθε καν στην κηδεία του Στέφανου. Ο θάνατός του αποδόθηκε στο κρύο. Αλλά όλοι μας ξέραμε πως δεν ήταν έτσι. Όσο για το πώς πραγματικά ήταν…δεν είχαμε την παραμικρή ιδέα. Παρόλα αυτά δεν ξανακάναμε ποτέ Χριστούγεννα μαζί. Εγώ, συγκεκριμένα, δεν ξαναέκανα Χριστούγεννα γενικότερα. Δεν τα γιορτάζω πλέον. Δεν έχει νόημα. Δεν ζω σε καμιά χαζοαμερικάνικη ταινία για να κλείσω τον κύκλο λέγοντας πως αυτό που έγινε δεν κατάφερε να καταστρέψει το περίφημο «πνεύμα των Χριστουγέννων» που όλοι υποτίθεται πως έχουμε. Ε, εγώ δεν το έχω πια. Τέρμα. Καπίς; Δεν τα γουστάρω.
Τωρα οι περισσοτεροι μιλανε για βρικολακα...

πλακα μου κανετε τι ειναι αυτο???καλα μιλαμε εχω φρικαρει...Εγω πιστευω στους βρικολακες κριμα ομως που ολοι τουσ παρουσιαζουν κακους μαλλον ετσι θα ειναι εγω βεβαια θα ηθελα να ειναι σαν της στεφανι αλλα οκ...Βασικα ολα υπαρχουν ολα αυτα στα παραμυθια ολα αυτρα που μας λενε και για αλλους θρυλους και για αλλα πλασματα υπερφυσικα ολα αυτα εγω πιστευω οτι υπαρχουν μπορει να ξεκινησαν απο παραμιθια αλλα ειναι ολα πραγματικα,υπαρχουν μαρτυριες υπαρχουν εκμπομπες που τα εχουν αναλυσει κτλ,δεν μπορει ολα αυτα να τα εχουν βγαλει απο το μυαλο τους και ετσι να τα λενε κατι συμβαινει...Δεν ζουμε σε ενα φυσιολογικο κοσμο....ΕΥΤΗΧΩΣ!!!!!!!!

Didi μου,τρομερη ιστορια!!!Εχετε ταλεντο εσεις!

παιδια συγνώμη αλλα βρήκα sites που λένε αληθινούς θρυλους βρικολάκων και υποστηρίζουν πως ηπάρχουν βρικόλακες (σαν αυτα που βρήκε η bella)...

http://www.vampirewebsite.net/realvampiremythsfacts.html


http://current.com/items/90029798_real-stories-of-vampires-from-transylvania.htm


http://www.logoi.com/notes/vampires.html


http://www.johnsanidopoulos.com/2009/06/real-stories-of-vampires-from.html


http://www.skyatdawn.com/


http://www.vampireforum.net/vampire-stories/5694-raff-world.html

Παδιά πλάκα έχουν οι ιστορίες με βρυκόλακες (έχω ακούσει και έχω διαβάσειόμως και πολύ καλύτερες...), αλλά βρυκόλακες δεν υπάρχουν, δεν υπήρχαν και δεν θα υπάρξουν...Είναι δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας...

ΩΩ μα το ξέρουμε ....Συμπατριώτη!...

Έλα,παιδιά μπορεί να υπάρχουν...

Μα παιδια δεν μπορει να ειμαστε σιγουροι για τιποτα!!!

Πρωτα απ'ολα αν υπηρχαν δεν θα το μαθουμε ποτε...
Αμα υπαρχουν ομως υπαρχει μια περιπτωση στο μελλον να το μαθουμε..

Αλλα δεν πιστευω οτι καποιος σηκωθηκε ενα πρωι, και ειπε "Θα γραψω ενα βιβλιο για περιεργα πλασματα...Το προβλημα μου ειναι πως θα τα ονομασω..Α!Το βρηκα!Βρικολακες!"
Τι ειδους επιφυτηση ειναι αυτη!?
Απο την αλλη,ολες οι ιστοριες που καταγραφονται ,μιλανε για βρικολακες-νυχτεριδες και ολα τα στοιχεια που ας πουμε η Στεφενι διαψευδει με αυτα που γραφει...Οποτε μπορει απλα να ειναι θεμα φαντασιας...
Αλλα παλι καταληγω στο ιδιο...Η Στεφενι πχ,πριν γραψει το twilight ,ηξερε την υπαρξη βρικολακων-την χολιγουτιανη εννοω-,οποτε εβαλε το ταλεντο της να δουλεψει και εγραψε..


Δεν νομιζετε πως θελει την φαντασια 100000000 Στεφενι,για να δημιουργησουν ενα πλασμα και που εχει μεινει στην ιστορια για χρονια,και που εχει κανει παταγο?!

Συμφωνώ απόλιτα με την Ντίντι!!!

Έλεος παιδιά πριν βγάλετε συμπέρασμα και πείτε οτιδήποτε ψάξτε, διαβάστε ,βρείτε στοιχεία-αποδείξεις και μετά δημοσιέυστε την άποψή σας...Εξάλου το πως βγήκε ο μύθος είναι γνωστή ιστορία, έχω διαβάσει αμέτρητα βιβλία για τους βρυκόλακες και το συμπέρασμα που έβγαλα είναι πως είναι απλώς δημιούργημα της φαντασίας τω ανθρώπων...Ανθρώπινη φαντασία (Άριστα) 10!!

Dr. Thodoran Cullen έγραψε:

Έλεος παιδιά πριν βγάλετε συμπέρασμα και πείτε οτιδήποτε ψάξτε, διαβάστε ,βρείτε στοιχεία-αποδείξεις και μετά δημοσιέυστε την άποψή σας...Εξάλου το πως βγήκε ο μύθος είναι γνωστή ιστορία, έχω διαβάσει αμέτρητα βιβλία για τους βρυκόλακες και το συμπέρασμα που έβγαλα είναι πως είναι απλώς δημιούργημα της φαντασίας τω ανθρώπων...Ανθρώπινη φαντασία (Άριστα) 10!!

εγω δε λεω τιποτα σε αυτο το θεμα!!!!!!κι εγω εχω διαβασει κι απλα λεω.....μπορει και ναι(που μακαρι δηλαδη )μπορει και οχι!!!!!!
ποτε δεν ξερεις!!!!!

οι θρυλοι των βρικολακων εμπνευστηκαν απο τον φοβο για τα ατομα τα οποια πασχουν απο πορφυρια, ριξτε μια ματια, ολα τα συμπτωματα ταιριαζουν σε αυτο που θεωρουμε βαμπιρ!
ασπρο δερμα, ευαισθησια στον ηλιο, αλεργια στο σκορδο, χειλη πανω απο τα δοντια, ακομα κ το "διαιτολογιο! η ασθενεια αυτη οφειλεται σε ελλειψη ερυθρων αιμοσφαιριων τα οποια λαμβαναν πινοντας αιμα!
βεβαια δε μπορουμε να ειμαστε σε θεση να απορριψουμε η να δεχτουμε εντελως τιποτα αλλα πραγματικα αυτη η ασθενεια εξηγει πολλα για τη δημιουργια αυτων των μυθων!
αλλα αυτο το τοπικ ειναι για να παρουσιαζουμε αυτες τις ιστοριες κ οχι για να τις απορριψουμε η να δεχτουμε την πραγματικοτητα του περιεχομενου τους!

Λοιπόν για να τελιώνουμε μια και καλη με αυτο το θέμα εγω λέω οτι ο καθένας μπορεί να πιστεύει αυτό που θέλει!!...Δεν είναι κανεις αναγκασμενος να πιστεύει αυτο που του επιβάλουν οι άλλοι...Μπορει να πιστεύει ακομα και οτι ο κόσμος είναι μια γυαλα και απέξω απο την γύαλα είναι αλλα όντα που μας βλεπουν και γελάνε(που ξερείς .. μπορεί να ισχυει και αυτο ) ...Κανεις δεν μπορει να επιβάλει στον αλλο τι να πιστεύει

παιδια γραφετε πολυ ωραιες ιστοριες!! μπραβο σας!! και οσο για το αν υπαρχουν βρικολακες κανεις δεν μπορει να ναι σιγουρος μπορει πραγματι να υπαρχουν ή μπορει να ναι και δημιουργημα της φαντασιας των ανθρωπων. παντως φανταστικες ιστοριες της didi μ αρεσαν παρα πολυ ειδικα αυτη με τα χριστουγεννα και το στεφανο!

Έλεος τι πιστεύουν οι άνθρωποι...Ο μύθος ξεκίνησε από τον Βλάντ τον Παλουκωτή...Δεν αξίζει να χάσω την ώρα μου όμως για βλακείες...

Dr. Thodoran Cullen έγραψε:

Έλεος τι πιστεύουν οι άνθρωποι...Ο μύθος ξεκίνησε από τον Βλάντ τον Παλουκωτή...Δεν αξίζει να χάσω την ώρα μου όμως για βλακείες...

που πάει η λέξη βλακεία??????????????!!!

απο προχτεσ ελεγα ν βαλς αυτο τ θεμα...
μυθοι υπαρχουν αλλα ποιοσ ξερει???
καπωσ ξεκινησαν ολα αυτα....
χαζευα στ ιντερνετ κ βρηκα αυτο:
wwwmythsandlegends.blogspot.com/2009/03/documentary-about-vampires-n.html

ουουου...ανατριχιαστικο
δεν νομιζω οτι ειμαι σε θεση ομως να το δω βραδιατικα εφοσων δεν ειναι για τους βρικολακες του λυκοφως...


ειπαμε μονο οι καλεν θελουμε να μας δαγκωσουν! (και ιδιαιτερα ενας καλεν...χιχι )

εγω τωρα εχω μια μικρη απορεια...!! ειναι λογικο ολοι να θελουμε να μας δαγκωσει ενας τετοιος βρυκολακας...δεν σαςς κατηγορω καθολου...αυτο ομως δεν υπαρχει περιπτωση να γινει ποτε....!! ολη αυτη η ιστορια του Twilight ηταν καθαρα στη φαντασια μιας συγγραφεας...και ποιος δεν θα ηθελε να ζησει την ιστορια αγαπης της Μπελλας...!! ολες να φανταστω...!!
σιγουρα υπαρχουν ανθρωποι οι οποιοι για καποιο λογο (κυριως ιατρικο) εχουν την αναγκη να πιουν αιμα...να φανε ωμα φαγητα κ αλλα τετοια...!! σκεφτητε ομως καλυτερα αν υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι οι οποιοι ζουν για παντα...!! δυσκολο...τοσα χρονια κατι καποιος δεν θα ειχε καταλαβει...!!
δεν ξερω...!! λεω εγω τωρα...!!!

δε θελουμε να μας δαγκωσει οποιοσδηποτε βρικολακας!!!!
μονο ο εντουαρντ!!! τιποτα λιγοτερο!!!
κ πλεον δεν υπαρχουν ανθρωποι που πινουν αιμα για ιατρικους λογους,
οι μεταγγισεις ζουν κ βασιλευουν στις μερες μας!!!
νομιζω πως ομως αρκετα το κουρασαμε τον αν υπαρχουν η οχι βρικολακες,
δεν ειμαστε εδω για να λυσουμε το μυστηριο....

οοοο...οχι ενας απλος βρυκολακας,ενας twilight βρυκολακας θελουμε να μας δαγκωσει!




καιτα συγουρα ποτε δεν θα μας δαγκωσει βρυκολακας διοτι δεν υπαρχουν!
απλα σαν φαν το εχουμε ονειρο να υπηρχαν βρικολακες σαν του λυκοφως...αλλα εδω δεν υπαρχουν ουτε <<κανονικοι>>( )δηλαδη αυτοι που εχουμε φανταστει εδω και αιωνες οι ανθρωποι...
βασικα αυτο ειναι που εγω πιστευω...
και οι γνωμες περι υπαρχοντων βρυκολακων σεβαστες

δν ειναι τπτ...
απλα αποδεικνυει οτι δν υπαρχουν βρικολακεσ κ οτι αυτα ειναι θρυλοι...
ολοι αν ρωτησετε τν γιαγια κ τν παππου σασ ειδικα αν ειναι απο χωριο θα σασ πουν απειρεσ ιστοριεσ...
στ δικο μου λενε απειρεσ για νεραιδεσ κ φαντασματα...
λογο τ οτι ηταν διπλα στ ποταμι...
η γιαγια μ πιστευει ακομα οτι υπαρχουν...
εχω ν γραψω απειρεσ....
πριν λιγα χρονια ειχαμε κανει τ γυρω χωρια ν μιλανε για εναν παππα που εγινε φαντασμα...
μετα βγαλαν οτι ο κακομοιρησ ο παππασ ηταν αμαρτωλοσ...
κ αυτο απο δικη μασ φαρσα...
σασ λεω...
οι παλιοι πιστεθυαν σε αυτα λογο καταστασεων που υπηρχαν...