Σχολια για το ''Δραπετες ονειρων.....''

Φιου ευτυχως.

αχ πόσο χαίρομαι!!!
ανακουφίστηκα τώρα!!!!

Αχου τι τελειο!! αν και ηταν λιγο μικρουλι. Αλλα ειναι τελειοοο, συνεχισε το κι αλλο πλζ. (τωρα εγω εχω την αγωνια μν μας το σταματησεις. ειδες τι κανεις τωρα? ) συνεχισε γρηγορα

αχχχχχχχχ πολύ γλυκο!!!!!!!!!!!!!!!!
μην μας αργήσειςτη συνέχεια!!

πολύ ωραίο!!!!!!
αχ κάτι σοβαρό πρέπει να έγινε..
μη μας κρατήσεις πολύ σε αγωνία!!!!

Τελειοοο, υπεροχοοο.

πολύ ωραίο!!
τρυφερο και γλυκό!!!!
μακάρι όλων μας οι φιλίες να κρατήσουν..

Θα δειξει....Αν και μου ειναι λιγο δυσκολο να προχωρησω την ιστορια διχως να μπλεκω αυτες τις ανασφαλειες μιας και τις βιωνω τωρα....Για αυτο αποφασισα να το αφησω λιγο στην ακρη γτ κατανταει μονοτονο....

υπεροχο ηταν τελειο θεικο μιλαμε

τέλειο!!!!
αν και είχα μήνες να διαβάσω την ιστορία τίποτα δεν άλλαξε...
τρομερό, γλυκό και αληθινό όπως πάντα!!!
συγχαρητήρια!

Αχου, ήταν τόσο υπέροχο το τέλος.

Μου είχε λήψει αυτή η ιστορία!!

Πραγματικά, δεν μπορούσε να υπάρχει πιο ωραίο τέλος από αυτό
με έκανε και δάκρυσα

.Εσυ εισαι το τραγουδι της ζωης μου....εσυ εισαι η ζωη μου ολοκληρη....ψιθυρισε ακουμποντας τα χειλη της απαλα στο λαιμο του.Αν η ζωη διαρκει μονο οσο ενα τραγουδι.....τοτε οι στιχοι θελω να προερχονται απο τα χειλη σου,ο μονος ρυθμος που χρειαζομαι ειναι της ανασας σου....του χτυπου της καρδιας σου....Εσυ εισαι η μουσικη που με κραταει ζωντανο.....ψιθυρισε φιλωντας την ακρη του κεφαλιου της.....Η Αλεξανδρα χαμογελασε σφιγκοντας τον ακομη πιο σφιχτα.Ηξερε πως αν και δεν ειδε το χαμογελο της το ενιωσε....οπως παντα αλλωστε.....

Ετσι θα συνεχιζαν την πορεια τους μεσα στην ζωη....Πιασμενοι χερι χερι....Τα ονειρα των ανθρωπων ερημωνουν με τον καιρο αμα δεν εχουν με καποιον να τα μοιραστουνε....κι οταν τα ονειρα μας πνιγουν πρεπει να εχουμε την δυναμη να δραπετευουμε απο αυτα και να χτιζουμε αλλα....Μερικες αγαπες πεθαινουν με τον καιρο....αλλες σβηνουν σαν ονειρα που χανουν την λαμψη τους στο πρωτο φως της αυγης...αλλα συνεχιζουν να φωτιζουν τον ουρανο της ψυχης μας σαν μακρινα αστερια.Αναμνησεις,σημαδια που δεν σβηνουν ποτε....Ομως καποιες αγαπες ζουν για παντα....γιατι πολυ απλα μονο η αιωνιοτητα μπορει να τις χωρεσει....

ακόμα προσπαθώ να μαζέψω τα δάκρυα μου


η γραφή σου απλά τέλεια
η ιστορία σου ανεπανάληπτη και η γενική ατμόσφαιρά καταπληκτική

πραγματικά και χωρίς αστεία έχεις σκεφτεί να γράψεις βιβλίο?? όχι ότι αυτή η ιστορία δεν θα γινόταν άνετα ένα φοβερό βιβλίο

Eυχαριστω πολυ για τα καλα λογια.....Η αληθεια ειναι οτι το σκεφτηκα αρκετες φορες και εχω και αρκετες ιδεες....ομως ειμαι κικρη ακομη εχω χρονο μπροστα μου να δω να οντως θα το ακολουθησω στο μελλον....Κατα καποιο τροπο αυτο ειναι το πρωτο μου "βιβλιο" και μου φαινεται περιεργο που μετα απο τοσο καιρο τελειωσε.....

Τελικά είχε ευτυχισμένο τέλος. Ανοιχτοί ορίζοντες για κοινό μέλλον.
Σνιφ σνιφ...
Μελαγχολικό, τρυφερό, ευαίσθητο.
Μου άρεσε.
Εις ανώτερα! (μετάφραση: συνέχισε να γράφεις!)

Χαιρομαι που σου αρεσε...και μην ανησυχεις δεν σκοπευω να σταματησω....

Τις άλλες ιστορίες σου, άλλη μέρα. Να κατασταλάξει πρώτα αυτή μέσα μου.

Εκει θα ναι...δεν πανε πουθενα....

Σίγουρα

Εσύ μη δραπετεύσεις... γιατί τελικά σε πρήζω

Να δραπετευσω απο που...?

Από την καταπιεστική ηλεκτρονική φιλενάδα, εμένα δηλαδή. Στενός κορσές σου έγινα το τελευταίο διάστημα

Δεν με πειραζει πιστεψε με...Αντιθετα απολαμβανω την παρεα σου και ολων των παιδιων βεβαια...Το φορουμ ειναι ωραιο κομματι της καθημερινοτητας μου....

Και για μένα

Μαλλον μας αρεσει υπερβολικα πολυ μιας και δεν λεμε να την κανουμε απο εδω μεσα....