Ελευθερία ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΙΑ ΤΗΣ ΛΙΑ)[ΧΑΡΑΥΓΗ]

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ(Από την μεριά της Λίας[Χαραυγή])

Ήταν ένα χάος. Τα ουρλιαχτά δεν σταμάτησαν. Οι σκέψεις στροβιλίζονταν θυμωμένες, μπερδεμένες…
Πώς μπόρεσε να το κάνει αυτό;
Δεν τον ενδιαφέρει καθόλου η αγέλη;
Παράτησε τους αδερφούς του, την οικογένειά του για να πάει να υπερασπιστεί τους αιμοπότες!
Είναι αδύνατο!
Μόνο οι σκέψεις του Σεθ ήταν γεμάτες θαυμασμό. Του έριξα ένα προειδοποιητικό βλέμμα. Ο Σαμ είχε σαστίσει. Ούτε ο ίδιος μπορούσε να το πιστέψει. Καλά τι είχε πάθει ο Τζέικομπ; Βέβαια ήξερα ότι ήταν βλάκας αλλά αυτό δεν το περίμενα. Πραγματικά ήταν έτοιμος να τα δώσει όλα γι’αυτήν την Μπέλλα; Ήταν δυνατόν να άφηνε την οικογένειά του πίσω για να πάει να υπερασπιστεί εκείνη και το τέρας που κουβαλούσε και που ήταν απειλή για όλους μας; Θα έφτανε μέχρι τέτοιο σημείο; Είχα απορροφηθεί τόσο πολύ από τις σκέψεις μου που δεν είχα δώσει σημασία στα καινούρια, άγρια ουρλιαχτά που είχαν ξεσπάσει.
Σεθ βγάλε αμέσως αυτή τη σκέψη από το μυαλό σου!
Δεν πρόκειται να το κάνεις αυτό!
Έχουμε αρκετά προβλήματα Σεθ!
Βίαια γρυλίσματα έβγαιναν από όλα τα μέλη της αγέλης τώρα ενώ ο Σεθ οπισθοχωρούσε.
Τι;! Σεθ τι κάνεις;! Έχεις τρελαθεί;! Τώρα και εγώ γρύλιζα μαζί με τους άλλους. Έβλεπα στο κεφάλι του Σεθ τον φόβο καθώς κοίταζε όλα τα μέλη της αγέλης στα μάτια. Παρ΄όλα αυτά ήταν αποφασισμένος να ακολουθήσει το παράδειγμα του Τζέικομπ.
Μην είσαι ηλίθιος γύρνα αμέσως! φώναζα μέσα από τις σκέψεις μου.
Λυπάμαι παιδιά, αλλά αυτή τη φορά έχετε άδικο…Λυπάμαι…
Τώρα οπισθοχωρούσε πιο γρήγορα.
Σεθ γύρνα τώρα πίσω!ΤΩΡΑ! ο Σαμ ήταν κατηγορηματικός. Ο Σεθ κλαψούρισε μια φορά και άρχισε να τρέχει μέσα στο δάσος. Τα ουρλιαχτά ξέσπασαν πάλι ακόμα πιο δυνατά από πριν. Και εγώ ανάμεσα τους. Ηλίθιε Τζέικομπ! Θα μου το πλήρωνες αυτό κάποια στιγμή! Αν έχει τάσεις αυτοκτονίας να χτυπάει μόνος του το κεφάλι του! Γιατί έπρεπε να μπλέξει και τον αδερφό μου; Για πολύ ώρα τα ουρλιαχτά δεν σταμάτησαν. Ο Σαμ ήταν… Δεν τον είχε δει πότε ξανά έτσι. Πέρα από την απελπισία, τον θύμο υπήρχε και το αίσθημα της προδοσίας. Όπως κανένας μας έτσι και αυτός δεν είχε πότε σκεφτεί την πιθανότητα κάποιο μέλος να γυρνούσε τη πλάτη του στην αγέλη.
Τζέικομπ, Σεθ γυρίστε πίσω ΤΩΡΑ! φώναζε ξανά ο Σαμ. Καμία ανταπόκριση. Μόλις τα ουρλιαχτά σταματούσαν σιγά-σιγά κοιταχτήκαμε όλοι.
Τζέικομπ; Σεθ; επανέλαβε ο Σαμ. Και ξανά τίποτα. Δεν μπορούσαμε πια να ακούσουμε τις σκέψεις τους…
Αδύνατον!
Αδύνατον!
Δεν μπορώ να το πιστέψω!
Φρίκη γέμισε το μυαλό μου. Ακόμα χειρότερα. Τώρα δεν μπορούσαμε να ακούσουμε τις σκέψεις τους, δεν μπορούσαμε να ξέρουμε πού πήγαιναν και τι έκαναν. Στο καλό! Ανάθεμά σε Τζέικομπ! Τώρα βρήκε να σου έρθει η όρεξη να παίξεις τον Άλφα; Ηλίθιε, εγωιστή…
Τι θα κάνουμε τώρα;
Πρέπει να ξανασκεφτούμε την κατάσταση.
Δεν έχουμε χρόνο!
Θα τους αφήσουμε έτσι;
Αύριο το πρωί θα μιλήσω στους γέροντες. Δεν νομίζω ότι έχει αντιμετωπιστεί άλλη φορά τέτοια κατάσταση. Θα είναι καλύτερα να συναντηθούμε αύριο για να σκεφτούμε άλλο σχέδιο δράσης. Θα ήταν αυτοκτονία να επιτεθούμε σ’αυτή τη φάση, με τους Κάλεν προειδοποιημένους και τον Τζέικομπ και τον Σεθ να λείπουν. Θα χωριστούμε για να κάνουμε περιπολίες… συνέχισε ο Σαμ αλλά δεν τον άκουγα πια. Τι στο καλό θα γινόταν τώρα, με τους Κάλεν να έχουν δυο σκυλάκια-προστάτες έξω από το σπίτι τους; Μάλλον θα ήταν καλύτερα να πάω σπίτι να πω στη μητέρα τι είχε συμβεί.
Πήγαινε Λία , είπε ο Σαμ, εξήγησε στη Σου τι έγινε και το πρωί πρέπει να ξαναμαζευτούμε αφού μιλήσω με τους γέροντες.
Έγνεψα μια φορά αφηρημένα και άρχισα να τρέχω μέσα από το δάσος. Μόλις έφτασα αρκετά κοντά στο σπίτι άλλαξα μορφή. Πώς να εξηγούσα στη μαμά ότι ο ηλίθιος γιος της είναι τόσο ηλίθιος που αποφάσισε να εγκαταλείψει την αγέλη του μαζί με τον Τζέικομπ, χωρίς να της προκαλέσω εγκεφαλικό; Μπήκα μέσα με αργά βήματα, σκεφτική.
«Μαμά;»
«Λία;» η μαμά ξεπρόβαλε από την κουζίνα. «Πού είναι ο Σεθ;» είπε και με κοίταξε καχύποπτα.
«Υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα με τον Σεθ» Μικρό. Χα! Σκέφτηκα.
«Τι συμβαίνει;» ανήσυχα τώρα. Αναστέναξα και τις διηγήθηκα όλη την ιστορία ξεκινώντας από την εγκυμοσύνη της Μπέλλας φτάνοντας μέχρι την απόφαση του Σεθ να ακολουθήσει τον Τζέικομπ . Έβλεπα πώς τα μάτια της γούρλωναν από την φρίκη. Χρειάστηκαν πολλές προσπάθειες για να την πείσω τελικά ότι θα βρίσκαμε τρόπο να φέρουμε τον Σεθ και τον Τζέικομπ χωρίς να έχουν πάθει τίποτα κακό. Σκασίλα μου για τον Τζέικομπ δηλαδή. Είπα στη μαμά ότι δεν θα πήγαινα για περιπολία σήμερα το βράδυ με την δικαιολογία ότι ήμουν κουρασμένη. Στο κάτω-κάτω δεν θα τους χρειαζόμουνα τώρα. Ήθελα να σκεφτώ κι’όλας όλα όσα είχαν συμβεί σήμερα. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα ήταν καλό να πάρω ξανά την μορφή του λύκου χρειαζόμουν ησυχία. Πήγα στο δωμάτιό μου και έκλεισα με δύναμη τη πόρτα του δωματίου. Ωραία. Μου φαινόταν περίεργο όλο αυτό. Ο Τζέικομπ ποτέ δεν ήθελε να είναι ο Άλφα. Δεν ήθελε τίποτα απ’όλα αυτά. Και τώρα ξαφνικά έφυγε από την αγέλη τόσο απλά, χωρίς να ακούσει τον Σαμ. Δεν μπορούσα να φανταστώ. Πώς τα είχε καταφέρει; Να παραβλέψει τα λόγια του Άλφα; Και ύστερα και ο Σεθ. Ένιωσα ξαφνικά ζήλια. Είχα βαρεθεί να μην είμαι ανεξάρτητη. Είχα βαρεθεί να πρέπει να είμαι η μόνη θηλύκια στην ηλίθια αγέλη. Είχα βαρεθεί να είμαι η πρώην του Άλφα. Είχα βαρεθεί να βλέπω την Έμιλι και τον Σαμ ευτυχισμένοι μαζί… Έδιωξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα τις σκέψεις από το μυαλό μου. Είδη αργά. Δάκρυα απροειδοποίητα έτρεχαν τώρα.
«Μην είσαι αδύναμη Λία» ψιθύρισα και σκούπισα τα άθλια δάκρυα από το μάγουλο μου. Ποτέ δεν ήμουν επιθυμητή άρα πιο το πρόβλημα; Δεν είχα συνηθίσει τόσο καιρό να βλέπω στις σκέψεις του Σαμ το πόσο ανεπιθύμητη ήμουνα; Φυσικά! Αφού ήμουν αυτή που έκανε τη ζωή όλων αδύνατη! Εγωιστές! Αυτό ήταν όλοι, αν νόμιζαν ότι εγώ καλοπερνούσα στην αγέλη! Δεν ήμουν σίγουρη ξαφνικά αν σκεφτόμουν το ίδιο όπως πριν λίγο για τον Τζέικομπ. Θυμήθηκα όλο αυτό με τις σκέψεις τους που δεν μπορούσαμε να ακούσουμε ξαφνικά. Τώρα κατά κάποιο τρόπο δεν υπήρχαν δύο αγέλες; Δύο Άλφα; Η ιδέα αυτή φαινόταν πολύ ελκυστική. Και αν τώρα ήταν που θα είχα την ευκαιρία να ξεφύγω από αυτό που τόσο καιρό δεν μπορούσα; Εντάξει ούτε ο Τζέικομπ με συμπαθούσε ή με ήθελε μαζί του, αλλά δεν ήταν καλύτερο από αυτό να μη σε θέλει αυτός που αγαπάς; Φυσικά και ήταν! Ναι θα ήμουν προδότρια. Άλλα τι με ένοιαζε; Κανείς δεν νοιαζόταν για’μένα γιατί να νοιαστώ εγώ; Στο διάολο η αγέλη του Σαμ. Εξάλλου ήθελα να είμαι σίγουρη ότι ο Σεθ θα ήταν καλά. Σηκώθηκα απότομα με ένα χαμόγελο είδη έχοντας αποφασίσει πια. Άλλη σκέψη με σταμάτησε πάλι όμως. Γιάχ! Το να κάνω παρέα με βρικόλακες όμως… Σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να είμαι το σκυλάκι τους! Μπλιάχ!!! Και η μπόχα; Μου ερχόταν να ξεράσω και μόνο στη σκέψη! Αηδία! Πήρα μια βαθιά ανάσα. Εντάξει, θα ήταν κάτι δυσάρεστο αλλά σε καμία περίπτωση τόσο οδυνηρό όσο το να είμαι σε αυτήν την αγέλη! Θα το άντεχα. Και δεν με ενδιέφερε που ο Τζέικομπ δεν θα με ήθελε. Ούτε και εγώ τον λάτρευα! Χαμογέλασα μόλις σκέφτηκα την έκφραση του Σαμ όταν θα καταλάβαινε ότι παράτησα την αγέλη. ΛΙΑ Η ΠΡΟΔΟΤΡΙΑ. Ας μου κολλούσαν αυτό το επίθετο. Δε με ένοιαζε. Δεν το είχα καταλάβει άλλα έξω ξημέρωνε. Χασμουρήθηκα καθώς δεν είχα κοιμηθεί καθόλου και πήγα στο σαλόνι για να πω στη μαμά. Αν δεν είχα καταφέρει να της προκαλέσω εγκεφαλικό χθες το βράδυ τότε σίγουρα θα το κατάφερνα σήμερα. Προς μεγάλη μου ανακούφιση έλλειπε. Γι’ αυτό πείρα και της άφησα ένα σημείωμα. Σκέφτηκα να γράψω και ένα σημείωμα και στην αγέλη αλλά είπα να μην το παρατραβήξω το σχοινί. Βγήκα έξω και ένα δροσερό αεράκι χτύπησε το πρόσωπό μου καθώς με βοήθησε και να καθαρίσω και τις σκέψεις μου. Κι αν δεν έκανα το σωστό; Ω Σκάσε! Είπα στον εαυτό μου καθώς είδη έτρεχα μέσα στο δάσος. Αναρωτιόμουν τι θα γινόταν τώρα που είχα πάρει την απόφαση να φύγω από την αγέλη. Κι αν μπορούσαν να ακούσουν τις σκέψεις μου παρ’ όλα αυτά; Την είχα βάψει. Φωτιά πέρασε από την σπονδυλική μου στήλη και μετά από ένα δευτερόλεπτο έπεσα στο έδαφος με τα τέσσερα. Καλό αυτό! Έτρεχα κατευθείαν προς το σπίτι των Κάλεν. Μπλιαχ! Ξανασκέφτηκα όταν θυμήθηκα την μπόχα. Τότε όμως μου τράβηξε την προσοχή η παράξενη ησυχία. Δεν ακούγονταν οι σκέψεις κανενός. Ήμουν μόνη. Σάστισα. Ίσως να μην είχε μεταμορφωθεί κανείς ακόμα…
Ω να πάρει! Ο Σεθ άρχισε να ουρλιάζει. Στριφογύρισα τα μάτια. Τώρα και ο Τζέικομπ είχε σηκωθεί και έτρεχε προς την μεριά του. Αν δε το έκοβαν, οι αιμορουφήχτρες θα νομίζουν ότι θα τους επιτεθούν. Ο Σεθ όμως σύντομα κατάλαβε ότι κανείς δεν τους κυνηγούσε αλλά τους ακολουθούσα σαν κορόιδο. Ήταν περίεργο το πώς ένιωθα. Για πρώτη φορά ένιωθα ότι είχα κάνει το σωστό, ότι ήμουν ανεξάρτητη. Το αίσθημα της ελευθερίας συνειδητοποίησα. Θα το απολάμβανα.
Καλημέρα αγόρια, σκέφτηκα καθώς άρχισα να τρέχω πιο γρήγορα…
________________________________________________________________________________

Υ.Γ Πλιζ αφηστε σχολιο!