Bella And Edward
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.



 
ΦόρουμΠόρταλΕικονοθήκηΑναζήτησηLatest imagesΣύνδεσηΕγγραφή
Η συνέχεια της διάσημης σειράς βιβλίων έρχεται στα βιβλιοπωλεία στις 4 Αυγούστου με τίτλο «Midnight Sun» και αφηγείται την ιστορία του «Λυκόφωτος» από την πλευρά του Edward Cullen.
Πρόσφατα Θέματα
» Ashley's Greene blog
Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΠαρ 17 Μαρ 2023 - 15:11 από Marzaki Cullen

» Τι ακουτε αυτη την στιγμη;
Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΠαρ 4 Ιουν 2021 - 15:08 από April

» Bella And Edward - 11 χρόνια μετά
Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΤετ 6 Ιαν 2021 - 20:34 από Marzaki Cullen

» Συζήτηση για το Midnight Sun
Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΚυρ 13 Δεκ 2020 - 17:38 από Katrin

» Robert Pattinson
Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΔευ 7 Σεπ 2020 - 21:40 από $ofi@ + Edward

» Infernal Devices - Κουρδιστός 'Αγγελος
Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΠαρ 8 Μάης 2020 - 1:03 από evi

» Wallpapers by twins
Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΔευ 4 Μάης 2020 - 13:25 από Zafrina

» Twilight the movie
Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΚυρ 3 Μάης 2020 - 12:07 από hiddenfantasy

» Vampire Diaries - TV Series
Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΔευ 13 Απρ 2020 - 12:11 από Zafrina

» New Moon the movie
Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΠαρ 10 Απρ 2020 - 12:49 από Zafrina

Παρόμοια θέματα
Quote of the Week
"Bella is with Edward. She's a part of this family, and we protect our family."

Carlisle Cullen, Twilight
Character of the Week
Rosalie Lillian Hale

(born 1915 in Rochester, New York) is a member of the Olympic coven.

She is the wife of Emmett Cullen and the adoptive daughter of Carlisle and Esme Cullen, as well as the adoptive sister of Jasper Hale (in Forks, she and Jasper pretend to be twins), Alice, and Edward Cullen.

Rosalie is the adoptive sister-in-law of Bella Swan and adoptive aunt of Renesmee Cullen, as well as the ex-fiancée of Royce King II.
Νοέμβριος 2024
ΔευΤριΤετΠεμΠαρΣαβΚυρ
    123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
ΗμερολόγιοΗμερολόγιο
Bella & Edward Playlist
Το μαργαριτάρι της Ροδεσίας

Στο κατώφλι µιας νέας εποχής για τη Ροδεσία, η Μάντριγκαλ, έχοντας χάσει τον άντρα της λίγες µονάχα ώρες µετά τον γάµο τους, θρήνησε βαθιά την απώλειά του και αποφάσισε να ζήσει µε τη θύµησή του. Όµως δεν φαντάστηκε ποτέ πως θα της ζητούσαν να πάρει τη θέση της συζύγου του βασιλιά.

Ο βασιλιάς Έντουαρντ, αφού γνώρισε την απόλυτη ευτυχία δίπλα στη γυναίκα που λάτρεψε όσο καµία, την Άµπερλιν, δέχτηκε το σκληρότερο χτύπηµα της µοίρας όταν εκείνη πέθανε πριν προλάβει να φέρει στον κόσµο το παιδί τους. Ωστόσο, προκειµένου ν' ανταποκριθεί στα βασιλικά του καθήκοντα και να χαρίσει έναν διάδοχο στη Ροδεσία, είναι υποχρεωµένος να παντρευτεί ξανά και απ' όλες τις υποψήφιες επιλέγει τη Μάντριγκαλ.

Μήπως όµως το όνοµα της νέας του συζύγου κουβαλά µια σκοτεινή µοίρα; Άραγε υπάρχει ελπίδα να αλλάξει το πεπρωµένο; Θα καταφέρει η Μάντριγκαλ να ξυπνήσει την αγάπη στην καρδιά του άντρα και βασιλιά της; Κι εκείνος θα είναι σε θέση να αναγνωρίσει και να αποδεχτεί τα αισθήµατά του πριν χάσει τα πάντα για άλλη µια φορά;

Συγγραφέας ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΜΑΡΙΑ
Εκδότης ΩΚΕΑΝΙΔΑ


 

 Bring me to life Edward...

Πήγαινε κάτω 
4 απαντήσεις
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
LadyTaniaXd
New Moon Victim
New Moon Victim
LadyTaniaXd


Θηλυκό Δίδυμος
Ηλικία : 27
Αριθμός μηνυμάτων : 262
Registration date : 23/06/2010

Forks Student Profile
Team: Jacob - Renesmee Jacob - Renesmee
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΣαβ 28 Αυγ 2010 - 22:43

Τι συμβαίνει όταν τα πάντα
σταματάνε στην Νέα Σελήνη? Όταν η Bella αποφασίζει να παντρευτεί με τον Edward αλλά
εκείνο το θλιβερό ατύχημα της καταστρέφει τη ζωή? Τι γίνεται τότε? ¨Όταν η Bella δεν
είναι πια η Bella..? Όταν
αναζητεί το μοναδικό αντίδοτο για να σώσει τη ζωή της και τα όνειρα της? Όταν
αφήνει τον Edward αν και δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτόν? Όταν η Bella ψάχνει
καταφύγιο στην αγκαλιά του μα δεν μπορεί να το βρει..? Τι γίνετε όταν η Bella γίνεται
λυκάνθρωπος και δεν υπάρχει κανείς-ακόμη και ο Edward-για να επαναφέρει ξανά όλα αυτά
τα όνειρα που γκρεμίστηκαν? Όταν η Bella ζητάει από τον Edward να την φέρει
πίσω στη ζωή, μα εκείνος είναι ανήμπορος? Τι γίνεται τότε?


Όλα αυτά και ακόμη περισσότερα-σενάριο
που ίσως δεν έχετε ξαναδιαβάσει- θα τα βρείτε στο fanfic μου. Ετοιμαστείτε
γιατί την Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου τα πάντα θα λάμψουν μπροστά στα μάτια σας! Μέχρι
τότε έχετε χρόνο να σκεφτείτε ‘‘Τι γίνεται τώρα?’’….


Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
LadyTaniaXd
New Moon Victim
New Moon Victim
LadyTaniaXd


Θηλυκό Δίδυμος
Ηλικία : 27
Αριθμός μηνυμάτων : 262
Registration date : 23/06/2010

Forks Student Profile
Team: Jacob - Renesmee Jacob - Renesmee
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΠεμ 2 Σεπ 2010 - 13:17

Στο πρώτο κεφάλαιο προσπαθώ να δώσω μια εξήγηση στο πως η Μπέλα
μετατρέπετε σε λυκάνθρωπο. Γι΄αυτό μην ξεχνάτε: τα πάντα αρχίζουν από
το 2ο κεφάλαιο και μετά..



ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο
Το ατύχημα





Μερικές φορές πρέπει να χαμογελάσεις στη ζωή για να
χαμογελάσει και αυτή σε σένα…



Ήμουν τόσο ευτυχισμένη! Ο Edward μου έκανε πρόταση γάμου! Μου
ζήτησε να τον παντρευτώ! Φυσικά και δέχτηκα! Αυτή ήταν η πιο όμορφη πρόταση που
είχα δεχτεί ποτέ μου! Να μπορώ να μοιραστώ την ζωή μου μαζί του.... Για αυτό
ζούσα ακόμη.. για να γίνω σαν και αυτόν και να ζήσουμε αιώνια ευτυχισμένοι…. Δεν
μπορούσα να μην χαμογελάσω ακόμη κι αν βρισκόμουν ακόμη στο κρεβάτι! Ξύπνησα νωρίς..
ο ουρανός ήταν συννεφιασμένος. Θα έβρεχε. Κάτι συνηθισμένο εδώ στο Φορκς.
Ετοιμάστηκα και κατέβηκα για πρωινό.. Ο Τσάρλι μου έπιασε κουβέντα.



“ Σου έφερα τα αγαπημένα σου μπισκότα., με γέμιση σοκολάτα πραλίνα.
Δοκίμασε.”



“Δεν μου αρέσουν!”. Είπα με μια έκφραση αηδίας.



“Μα εσύ τρελαινόσουν για αυτά!”



“Όταν ήμουν 4! Έχω μεγαλώσει μπαμπά είμαι 18 δεν μπορείς να
με συγκρίνεις με το μικρό κοριτσάκι.” Αν συνεχίσει να το κάνει αυτό για μια ζωή, ειλικρινά, δεν
θα το ανεχτώ!



“Σωστά… Για κοίτα στον καθρέφτη! Νομίζω βλέπω μια ρυτίδα στο
μέτωπο”.



“Αστείο.’’Είπα φανερά συγχυσμένη
και βγήκα έξω.. Ανέβηκα στο φορτηγάκι μου και ξεκίνησα για το σχολείο.







Άνοιξα με δυσκολία τα μάτια μου
και αντίκρισα τον Jacob..Κοίταξα
γύρω χαμένη.



“Τι συμβαίνει? Γιατί είμαι εδώ?”



“Θα σου εξηγήσω.. Ξεκουράσου πρώτα..
Το έχεις ανάγκη..”



“Jacob!” Φώναξα μα ο ίδιος με είχε ήδη
εγκαταλείψει φεύγοντας από το δωμάτιο. Έτριψα τα μάτια μου με τα δάχτυλα μου
για να συνέλθω.. Ήμουν τόσο ζεστή! Άγγιξα το μέτωπο μου που τσουρούφλιζε Μάλλον
θα είχα πυρετό. Θα υπήρχε τουλάχιστον ένας σοβαρός λόγος για να βρίσκομαι εδώ!
Ήθελα κάποιες εξηγήσεις.. Προσπάθησα να σηκωθώ μα ένιωσα το κορμί μου να
βυθίζεται στον πόνο και εγκατέλειψα τις προσπάθειες. Τι στο καλό? Τελικά με όλη
μου την δύναμη κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου. Έκανα δυο βήματα όμως
κατέρρευσα..



“Τζεικ! Βοήθησε με!” Με άκουσε και
έτρεξε στο δωμάτιο. Με έπιασε από την μέση και με μετέφερε πίσω στο κρεβάτι.
Ένιωσα την ανάσα του στο πρόσωπο μου.



“Σου είπα να ξεκουραστείς Bella. Γιατί προσπαθείς να
κάνεις κακό στον εαυτό σου?”



“Θέλω να μάθω! ” Είπα και διέκρινα
στο πρόσωπο του μια έκφραση απογοήτευσης. Ξεφύσηξε και συνέχισε..



“ Χθες το πρωί είχες ένα ατύχημα στο
δρόμο και τραυματίστηκες άσχημα. Το φορτηγάκι έπεσε πάνω στον κορμό ενός δέντρου.
Δεν ξέρω πως έγινε αυτό, εσύ θα μου εξηγήσεις! ”



“Ο Edward?Το έμαθε?”



“Όχι, δεν…’’



“Γιατί δεν το είπες στον Edward? Έπρεπε να το μάθει! ”
Τον διέκοψα. Γνώριζα τον λόγο που δεν του το είπε. Ήξερα πως μεταξύ τους
επικρατεί μίσος. Αναρωτιόμουν.. Ο Edward δεν ένιωσε πως κινδυνεύω?



‘‘Ξεκουράσου.” Μου είπε και έφυγε ξανά αφήνοντας την ερώτηση μου
αναπάντητη. Έκλεισα τα μάτια και άφησα τον ύπνο να πάρει τον πόνο μου μακριά..
Ονειρεύτηκα τον Edward..Ήμασταν
στο δάσος κάτω από μια κληματαριά και πίναμε το αίμα ενός νεαρού κοριτσιού.
Εφιάλτης θα έλεγα..



Ξύπνησα και σηκώθηκα με λιγότερη
δυσκολία. Στο σαλόνι ήταν ο Τζεικ και η παρέα του. Βγήκα από το δωμάτιο αθόρυβα
αλλά όλοι με κατάλαβαν και γύρισαν προς το μέρος μου.



Ο Σαμ σηκώθηκε μαζί με τους άλλους
και βγήκε έξω. Μόνο ο Τζεικ έμεινε.



“Κάθισε Bella, θέλω να σου μιλήσω.” Περίμενα για
λίγο αμίλητη να ακούσω αυτά που είχε να μου πει.



“Κοίταξε Bella, ο Σαμ σε έβγαλε από το φορτηγάκι..
είσαι πράγματι τυχερή! Πρέπει όμως να προσέχεις.. μπορεί να βρεθείς ξανά στην
ίδια θέση αλλά να κανείς να μην μπορέσει να σε βοηθήσει. Μου φαινόταν γνώριμη
αυτή η συμβουλή. Άγγιξε το χέρι μου και με διαπέρασε ένα ρίγος. Για πρώτη φορά
ο Τζέικ είχε την ίδια θερμοκρασία σώματος με την δική μου. Θα ήταν από τον
πυρετό μου, λογικά.



“Εντάξει θα προσέχω..’’ Είπα και
κάθισα μπροστά στην τηλεόραση με τις ώρες. Ο πόνος δεν ήταν τόσο έντονος και
ένιωθα σαν να είχα γίνει ήδη καλά! ‘‘Πολύ
γρήγορα θεραπεύτηκα!
’’ Σκέφτηκα.



Το απογευματάκι μετά από πολλές
ώρες ζάπινγκ θέλησα να ξεφύγω λιγάκι.



‘‘Τζεικ, θα πάω μια βόλτα στο
δάσος..” Έκανα να φύγω μα ο Τζεικ με σταμάτησε.



‘‘Bella, υποσχέσου μου ένα πράγμα’’. Είπε
και διέκοψε την φράση του. ‘‘Τι να του
υποσχεθώ δηλαδή?’’.
‘‘Δεν θα
πλησιάσεις τον Edward...
για το δικό σου καλό.”



“Τι? Δεν σου το υπόσχομαι.. Θέλω
να μιλήσω στον Edward”
Είπα και τα μάτια μου πετάρισαν για να του δείξω πως το έχω ανάγκη’’



“Σε παρακαλώ..” Μου είπε με ύφος
μικρού κουταβιού.



“Εντάξει, το υπόσχομαι.” Είπα και
έκανα μια στροφή για να φύγω. Έκλεισα πίσω την πόρτα και προχώρησα προς το δάσος..
μα κάτι διαφορετικό υπήρχε στην ατμόσφαιρα. Όλα μου φαίνονταν διαφορετικά. Τα
πουλάκια πάνω στα δέντρα, το γρασίδι και το έδαφος, ο ουρανός, μια απαίσια άγνωστη
μυρωδιά που την ακολούθησα από περιέργεια.. Σύντομα κατάλαβα από πού ερχόταν η μυρωδιά…



“Έμετ, μυρίζεις..” Του φώναξα από 10 μέτρα απόσταση χωρίς να
ολοκληρώσω. Γύρισε το κεφάλι του να με δει μα αντί να με χαιρετίσει ή να πει
κάτι.. εξαφανίστηκε! Τόσο γρήγορα! Χωρίς να πει τίποτα. Μα τι έκανα? Τι τον
προκάλεσε? Δεν μπορούσα να καταλάβω! Πήρα τον δρόμο για την οικία των Cullens..προφανώς θα ήταν
εκεί ο Edward. Δεν με
ένοιαζε κι αν το υποσχέθηκα στον Τζέικ. Είχα ανάγκη να τον δω. Το αυτοκίνητο
ήταν εκεί.. Χτύπησα την πόρτα και μου άνοιξε η Άλις.



“Hi, Bella!” Με χαιρέτησε και μου χάρισε ένα χαμόγελο. Περίμενα λίγο
να μου πει να περάσω μα εξαφανίστηκε το ίδιο γρήγορα. Δεν είχα ιδέα γιατί οι Cullens με
απέφευγαν. Ίσως ο Edward τους απαγόρεψε.. Δεν μπορεί!



Μπήκα μέσα στο σπίτι αφού η πόρτα ήταν
ακόμη ανοιχτή…δεν ήταν κανείς! Η Άλις και ο Έμετ εξαφανίστηκαν…Ο Edward δεν
φαινόταν… Δεν υπήρχε λόγος να βρίσκομαι
εκεί. Ίσως να περνούσα από τον Τσάρλι για να του πω πως είμαι καλά. Ούτως η
άλλος δεν νομίζω να ήξερε για το ατύχημα. Δεν τον βρήκα όμως στο σπίτι. Και δεν
είχα κλειδιά οπότε θέλησα να γυρίσω πίσω στον Τζεικ. Πήρα τον δρόμο μέσα από το
δάσος. Καθώς το διέσχιζα οσμίστηκα πάλι αυτή την απαίσια άγνωστη σε μένα μυρωδιά.
Ο Έμετ! Επιτέλους! Θα μου έδινε τις εξηγήσεις που περίμενα. Έτσι πίστευα! Δεν ήταν
όμως ο Έμμετ! Ήταν η Βικτώρια! Στεκόταν εκεί και με κοιτούσε με τα διψασμένα
για αίμα μάτια της.



“Bella,Bella..Δεν περίμενα ότι θα έρθεις..!”



“Δεν είμαι εδώ για σένα.” Ο φόβος με κατέλαβε. Δεν μπορούσα να κουνηθώ.
Ένιωθα να με κυριεύει αυτό το συναίσθημα στο έπακρο..



“Δεν πειράζει.. φτάνει που είσαι
εδώ..” Είπε και γέλασε σαρκαστικά. Με πλησίασε και με χάιδεψε στο σαγόνι.



“Άφησε με!” Φώναξα αναστατωμένη! Ένιωσα
την ανάσα της στο πρόσωπο και αηδίασα. ‘‘Που είναι τώρα ο Edward που τον
χρειάζομαι?’’




“Αν μου κάνεις κακό…” Είπα
γεμάτη θυμό και διέκοψα την φράση μου. Ένιωσα να τυλίγομαι σε μια φλόγα, κάτι
πολύ παράξενο και πρωτόγνωρο για εμένα. Το βλέμμα της ήταν καρφωμένο πάνω μου. Μου
όρμηξε χωρίς δισταγμό.. έπεσε πάνω στο κορμί μου και ένιωσα τα δόντια της στο
λαιμό μου.. Δεν με δάγκωσε, δηλαδή δεν πρόλαβε να με δαγκώσει. Δεν ήμουν πια η Bella. Μεταμορφώθηκα…Η
θερμοκρασία ανέβηκε.. Άλλαξα. Πήρα την μορφή λύκαινας.. Η Βικτώρια με κοίταξε
έντρομη. Το έβαλε στα πόδια και δεν γύρισε να κοιτάξει πίσω.. Δεν με ένοιαζε η
Βικτώρια. Αλλά αυτό που μου συνέβενε τώρα…Διατηρούσα ακόμη αυτή τη μορφή. Ήμουν
απαίσια! Ήθελα αμέσως να δω τον Jacob και να μου εξηγήσει τι συμβαίνει. Εμφανίστηκε από το πουθενά
με μορφή λύκου έτοιμος να με προστατέψει μα όπως φαίνεται υπερασπίστηκα μόνη
μου τον εαυτό μου. Τα κρυστάλλινα μάτια του κατόπτριζαν το είδωλο μου.. Πήρε
την ανθρώπινη μορφή του.. Περίμενα να μου πει κάτι, να εξηγήσει αλλά παρέμενε
σιωπηλός. Φαινόταν πως κάτι μου έκρυβε…Πήρα κι εγώ την ανθρώπινη μορφή μου.



‘‘Θα σου εξηγήσω,Bella..’’ Είπε και δεν σήκωσε
τα μάτια του από το έδαφος. Δεν χρειαζόταν να μου εξηγήσει. Είχα καταλάβει. Με
είχε μετατρέψει. Αλλά γιατί? Για να μην γίνω βρικόλακας? Για να μην παντρευτώ
τον Edward?



‘‘Γιατί, Τζεικ? Γατί μου
το έκανες αυτό? Για μια στιγμή νόμιζα πως είναι όνειρο αλλά η αλήθεια της
πραγματικότητας δεν με άφηνε να ονειρευτώ αυτό που λαχταρούσα: Πως ήμουν ακόμη άνθρωπος!



‘‘ Ο Σαμ.. Δεν είχε άλλη
επιλογή, θα πέθαινες! ’’ Με κοίταξε σαν να λυπόταν αλλά ήμουν σίγουρη πως ένα
κομμάτι μέσα του χαιρόταν που κατάφερε να αποτρέψει τον μέλλοντα βαμπιρισμό
μου. Με κατάστρεψε! Ήμουν λυκάνθρωπος! Τι θα γινόταν τώρα ο γάμος μου με τον Edward? Τι θα του έλεγα?



‘‘Πως με μετέτρεψε? Εσύ
δεν είπες πως έτσι γεννιέσαι? Θεέ μου! Με κατάστρεψες, Τζεικ, με κατάστρεψες!’’
Φώναξα με όλη μου την ψυχή και έβαλα τα κλάματα. Ήμουν πολύ θυμωμένη.. τόσο
ώστε να μεταμορφωθώ χωρίς την θέληση μου. Δεν του επιτέθηκα, απλώς έφυγα. Δεν
έφταιγε αυτός.



Τα δάκρυα μου δεν ήταν
τίποτα μπροστά στο τεράστιο κενό στο στήθος μου που άνοιξε για μια ακόμη φορά.
Η ζωή μου θα τελείωνε εδώ. Θα ξεχνούσα την οικογένεια μου, τον Τσάρλι, την
μητέρα μου…Τον Edward,
τον γάμο μας.. Τα πάντα, όλα!







Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
ROBELINA
Midnight Sun Vampire
Midnight Sun Vampire
ROBELINA


Θηλυκό Ζυγός
Ηλικία : 31
Τόπος : ΑΘΗΝΑ
Αριθμός μηνυμάτων : 5931
Registration date : 30/06/2010

Forks Student Profile
Team: Edward - Bella Edward - Bella
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΠεμ 2 Σεπ 2010 - 13:31

ειναι πολυ ωραια η ιστορι σου που μπορουμε να γραψουμε σχολια?
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
LadyTaniaXd
New Moon Victim
New Moon Victim
LadyTaniaXd


Θηλυκό Δίδυμος
Ηλικία : 27
Αριθμός μηνυμάτων : 262
Registration date : 23/06/2010

Forks Student Profile
Team: Jacob - Renesmee Jacob - Renesmee
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΠεμ 2 Σεπ 2010 - 13:33

Ορίστε που μπορείτε να αφήνετε σχόλια..
https://bellandedward.forumgreek.com/forum-f36/topic-t1113-15.htm#205820
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
LadyTaniaXd
New Moon Victim
New Moon Victim
LadyTaniaXd


Θηλυκό Δίδυμος
Ηλικία : 27
Αριθμός μηνυμάτων : 262
Registration date : 23/06/2010

Forks Student Profile
Team: Jacob - Renesmee Jacob - Renesmee
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΚυρ 5 Σεπ 2010 - 20:08

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2ο
Η σκληρή αλήθεια


Τα δάκρυα μου στέγνωσαν πάνω στα μάγουλα μου. Άρχισα να αναπολώ την πρώτη γνωριμία μου με τον Edward, το πόσο επιθυμούσε να με σκοτώσει αλλά τελικά αντιστάθηκε, τις όμορφες στιγμές μας.. Αυτά με έκαναν να ξεχαστώ για λίγο και επέστρεψα στο πρόβλημα μου. Άρχιζε να σκοτεινιάζει και εγώ ήμουν ακόμη εκεί, μέσα στο δάσος κάτω από ένα δέντρο ξαπλωμένη. Που θα πήγαινα τώρα? Έπρεπε να σκεφτώ... Ίσως στην πόλη.. για αρχή! Μετά από ώρα, φτάνοντας εκεί, παρατήρησα τις παρέες με τα αστεία και τα πειράγματα τους και ενοχλήθηκα.. αυτοί περνούσαν μια χαρά κι εγώ…
Κάπου εκεί φάνηκε και η Τζέσικα. Με χαιρέτισε από μακριά και πλησίασε. Δεν ήξερα αν θα έπρεπε να την αποφύγω ή να της μιλήσω φυσιολογικά. Επέλεξα το δεύτερο.
‘‘Bella! Εδώ και δυο μέρες δεν σε είδα στο σχολείο και ανησύχησα. Ο Edward ρώτησε για εσένα…’’ Είπε και έκανε μια επιδεικτική στροφή. ‘‘Ποιος ξέρει που ήσουν και τι έκανες?’’ Άκουσα να λέει και με πείραξε πολύ που δεν μου είχε εμπιστοσύνη.
‘‘Που ήμουν και τι έκανα? Ήμουν άρρωστη, ακόμη έχω πυρετό!’’ Της είπα πειραγμένη και πήρα το χέρι της να το ακουμπήσω στο μέτωπο μου. Είχα καταλάβει πλέον πως η θερμοκρασία μου δεν οφειλόταν στο πυρετό αλλά ήταν η καλύτερη δικαιολογία προς το παρών.
‘‘Δεν ρώτησα που ήσουν και τι έκανες.’’ Είπε με ένα ανόητο βλέμμα και στράβωσε το χαμόγελο της. ‘‘Μέσα στο μυαλό μου είναι?’’ Την άκουσα ξανά μα θα μπορούσα να ορκιστώ πως δεν κούνησε τα χείλη της. Της είπα «Αντίο.» αφηρημένη και της γύρισα την πλάτη. Τώρα μπορούσα να διαβάζω και σκέψεις? Απίθανο! Πλησίασα μια κοπελίτσα και προσπάθησα να διαβάσω τις δικές της σκέψεις μα δεν τα κατάφερα. Έκλεισα τα μάτια μου και συγκεντρώθηκα.. Μια γυναικεία σκέψη μονάχα άκουσα ‘‘Τι βλακείες κάνουν! Ρεψίματα και πικρόχολα αστεία! Έλεος!’’. Μα ποιος το σκεφτόταν αυτό? Κοίταξα τριγύρω κυρίως στις παρέες μα δεν μπόρεσα να βρω την πηγή της σκέψης. Ήταν αστείο να μπορώ να ακούω τις σκέψεις των άλλων! Όπως αυτή: ‘‘Πρέπει να πάω σπίτι να αλλάξω βρακί.’’ Ποτέ δεν είχα φανταστεί τι μπορούσε να σκεφτεί ο κόσμος. Οι δικές μου σκέψεις ήταν καθημερινές, απλές άλλες όμως τόσο πολύπλοκες και μπερδεμένες που ακόμη κι αν ο Edward μπορούσε να τις διαβάσει δεν θα καταλάβαινε τις περισσότερες και ιδιαίτερα αυτές που τον αφορούν. Σκέφτηκα πως θα ήταν καλύτερα να πήγαινα σπίτι και να φερόμουν ανθρώπινα. Μα ήμουν ακόμη άνθρωπος, το ένιωθα μέσα μου. Στο σπίτι βρήκα τον Τσάρλι, τον χαιρέτησα και ανέβηκα γρήγορα επάνω. Άνοιξα τον υπολογιστή και έψαξα στο Google τα πάντα σχετικά με τους λυκανθρώπους.. Τελείωσα, έκλεισα τον υπολογιστή και έπεσα στο κρεβάτι. Όταν η πανσέληνος είχε ανέβει ψηλά και το φως της έμπαινε από το ανοιχτό παράθυρο ένιωσα το σώμα μου να δονείται. Άνοιξα τα μάτια μου και διέκρινα μια αντρική φιγούρα. Αμέσως πετάχτηκα ξαφνιασμένη μα ηρέμησα όταν συνειδητοποίησα πως ήταν ο Τζέικ.
‘‘Τι κάνεις εδώ?’’ Τον ρώτησα και οι χτύποι της καρδιάς μου ηρέμησαν.
‘‘Πλησιάζει η ώρα, Bella. Θα μεταμορφωθείς και αυτό δεν νομίζω να αρέσει στον Τσάρλι.’’ Είπε με την πιο σοβαρή του έκφραση. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και τον ακολούθησα. Πήδηξε ανενόχλητος από το παράθυρο του δωματίου και έπεσε στα πόδια του περιμένοντας με να κάνω το ίδιο. Για μια στιγμή φοβήθηκα πως δεν θα τα κατάφερνα μα ήμουν λυκάνθρωπος πια! Ανέβηκα πάνω στο παράθυρο και πήδηξα. Όσο πλησίαζα το έδαφος ένιωθα να χάνομαι, να γίνομαι σκόνη! Δεν ήμουν συνηθισμένη και έπεσα με την πλάτη κάτω. Ο Τζέικ με βοήθησε να σηκωθώ, με έπιασε από το χέρι και εγώ τον ακολούθησα.
‘‘Που πηγαίνουμε?’’ Τα μάτια του απέπνεαν εμπιστοσύνη και δεν χρειάστηκε να μου απαντήσει. Φτάσαμε μέσα στο δάσος σε ένα ξέφωτο. Το φως της πανσέληνου έπεφτε πάνω στα πρόσωπα μας. Ένιωσα εκείνη την φλόγα που με είχε κυριέψει την προηγούμενη φορά. Κυριολεκτικά η ζεστασιά του αίματος μου έκαιγε το κορμί μου. Μετασχηματίστηκα.. Το ανθρώπινο σώμα μου έδωσε τη θέση του σε μια άσπρη λύκαινα. Άραγε μπορούσα να κάνω και λυκάκια? Τι σκέφτομαι ο άνθρωπος! Συγνώμη, ο λυκάνθρωπος! Ο Jacob έκανε το ίδιο. Θέλησα να του μιλήσω αλλά έπειτα θυμήθηκα πως οι λύκοι.. δεν μιλάνε! ‘‘Είσαι εντάξει?’’ Είπε ή μάλλον σκέφτηκε ο Τζέικ. ‘‘Ναι, μια χαρά.’’ Σκέφτηκα και εγώ αντίστοιχα. Ήταν μαγικό να μπορούμε να επικοινωνούμε με σκέψεις! ‘‘Τόσο καιρό ακούς τις σκέψεις μου?’’ Ρώτησα σκεπτόμενη επίσης το εξής ‘‘Θεέ μου, τι έχει ακούσει!’’. ‘‘Με λίγη δυσκολία.. Όσο κι αν προσπαθούσα να δω τι κρύβεις μέσα σου δεν τα κατάφερνα. Μόνο που και που κάτι έπιανα..’’ Τον άκουσα να σκέφτεται. Περάσαμε τις επόμενες τρεις ώρες μαζί κάνοντας βόλτες και συνομιλώντας μέσω τον σκέψεων. Μου μίλησε για πολλά πράγματα που έπρεπε να γνωρίζω. Με συνόδεψε ως το σπίτι «για να είμαι σίγουρα ασφαλής» όπως έλεγε. Έπεσα στο κρεβάτι κουρασμένη και άφησα τον ύπνο να καταλάβει κάθε σπιθαμή του κορμιού μου. Το τηλέφωνο διέκοψε το όνειρο μου.
‘‘Ποιος?’’ Ρώτησα αναστενάζοντας μισοκοιμισμένη.
‘‘Ο Edward, είμαι Bella. Είσαι καλά? Δεν σε είδα στο σχολείο, ήρθα στο σπίτι σου το πρωί αλλά εσύ πουθενά! Είπε αναστατωμένος και νομίζω η φωνή μου στο τηλέφωνο τον καθησύχασε λιγάκι. Τι θα του έλεγα? Αν καταλάβενε από τη φωνή μου πως κάτι δεν πάει καλά?
‘‘ Καλά. Καλά είμαι.’’ Τραύλισα. Τώρα είχε καταλάβει σίγουρα πως κάτι δεν πήγαινε καλά!
‘‘Σίγουρα? Ακούγεσαι κάπως..’’
‘‘Ναι, ναι μια χαρά είμαι!’’
‘‘Εντάξει, λοιπόν. Τα λέμε στο σχολείο.’’ Είπε και το έκλεισε. Η ανακούφιση μου ήταν τεράστια. ‘‘Ευτυχώς, το έκλεισε!’’ σκεφτόμουν από μέσα μου. Άραγε η Άλις και ο Έμετ δεν του είπαν τίποτα? Ή μήπως έκανε την πάπια μέχρι να του πω εγώ την σκληρή αλήθεια? Και το σχολείο? Αν πήγαινα ο Edward θα καταλάβαινε..
Το επόμενος πρωί σηκώθηκα με δυσκολία μιας και ήμουν πολύ κουρασμένη από το προηγούμενο βράδυ. Αφού ετοιμάστηκα και πήρα την σάκα με τα βιβλία μου κατέβηκα κάτω. Ο Τσάρλι είχε φύγει από νωρίς αφού έλεγξε αν βρίσκομαι στο κρεβάτι μου. Πήγα προς το φορτηγάκι μα είδα τον Τζεικ που ερχόταν προς το μέρος μου.
‘‘Θα πας, τελικά?’’
‘‘Ναι.. και έχω ήδη αργήσει!’’
‘‘Καλά, λοιπόν. Πήγαινε.. αλλά να προσέχεις. Προπαντός να μην θυμώσεις και έπειτα.. να προσέχεις με τους Cullens.’’ Μου είπε και μου έκλεισε το μάτι.
‘‘Θα προσέχω..’’ Και αυτή τη φορά ήταν υπόσχεση. Ο καιρός ήταν βροχερός και αυτό ήταν το πιο σίγουρο σημάδι πως θα εμφανιστούν οι Cullens. Έφτασα στο λύκειο. Βγήκα από το φορτηγάκι και πήρα την σάκα μου για να βρω την εργασία της Τζέσικα που υποσχέθηκα να της γράψω. Έριξα μια ματιά έναν γύρο για να δω μήπως ήταν εκεί.. και ναι οι Cullens σε μια άκρη. Τα βλέμματα όλων τους ήταν στραμμένα επάνω μου. Έπιασα το βλέμμα του Edward που με κοιτούσε εξεταστικά. Το ήξερε!
‘‘ Η Bella! Να πάω να της μιλήσω, τώρα? Πηγαίνω!’’ Άκουσα την φωνή του Μάικ μέσα στο μυαλό μου. Ερχόταν? Όρεξη που τον είχα τώρα! Έδωσα λίγη περισσότερη προσοχή στη Τζέσικα που με κοίταξε επικριτικά. ‘‘Μα τι της βρίσκει ο Μάικ που δεν το βρίσκει σε μένα? Αναρωτιέμαι τι θέλει να της πει!’’ Μμ.. μάλιστα. Δεν ήξερα πως η Τζέσικα σκεφτόταν έτσι για εμένα.
‘‘Hi, Bella! Είσαι εντάξει?’’ Είπε ο Μάικ και μου έκρυψε το πρόσωπο του Edward με την θέση που κατέλαβε.
‘‘Φυσικά, μια χαρά!’’ Είπα και προχώρησα προς την Τζέσικα για να της παραδώσω την εργασία αλλά και για να τον αποφύγω. Το βλέμμα του Edward ήταν περισσότερο επιθετικό παρά παρατηρητικό και αυτό με ανησυχούσε. Έκρυψα το πρόσωπο μου κάτω από τα μαλλιά μου, ένιωθα εκτεθειμένη χωρίς κάτι να με καλύπτει.
‘‘ Τζέσικα, η εργασία σου!’’ Της είπα και άπλωσα το χέρι μου για να την πάρει. Ο τρόπος που την άρπαξε μου φάνηκε λίγο απότομος αλλά οι σκέψεις της μου το επιβεβαίωσαν. ‘‘Είναι ηλίθια? Δίνει την εργασία εδώ μπροστά σε όλους? Ο Μάικ θα με περάσει για..’’ Σταμάτησα να την ακούω αφού επικεντρώθηκα σε μια άλλη δυνατή σκέψη με εικόνα. Είχα την μορφή λύκαινας και επιτέθηκα στον Edward σκοτώνοντας τον! Κοίταξα την Άλις. Ήταν δική της η σκέψη? Οραματίστηκε τις προθέσεις μου? Στράφηκα στον Edward. Φαινόταν υπερβολικά αναστατωμένος και με κοιτούσε με το παγωμένο σκοτεινό του βλέμμα. Τα γνωστά χρυσοκίτρινα μάτια του ήταν πλέον σκούρα καφέ. Πεινούσε.. Αυτός πάντως δεν είχε σκοπό να με σκοτώσει. Είδε το όραμα της Άλις και αυτός. Τώρα ήμουν σίγουρη πως ξέρει. Ορκίζομαι ότι ποτέ δε θα τον σκότωνα ακόμη κι αν ήμουν θυμωμένη μαζί του.
‘‘Λα Πους, μωρό μου, Λα Πους! Είπε ο Έρικ αποκρινόμενος σε εμένα.
‘‘Θα έρθω’’ Απάντησα χωρίς να με ενδιαφέρει αν θα πάω ή όχι. Έριξα το βλέμμα μου στους Cullens. Ο Τζάσπερ επηρέασε την διάθεση μου. Το κατάλαβα αφού διάβασα τις σκέψεις του. ‘‘Είναι καιρός να πει στον Edward την αλήθεια.’’ . Είχα μια βαθιά επιθυμία να πλησιάσω τον Edward και αυτό σίγουρα οφειλόταν στον τρόπο που επηρέασε ο Τζάσπερ την διάθεση μου. Δηλαδή ο Edward δεν ήξερε την αλήθεια? Ή μήπως περίμενε να την ακούσει και από μένα? Πολύ είχα ασχοληθεί.. Το ήξερε, αυτό και τέλος. Αν ήθελε ας ερχόταν να μου μιλήσει ο ίδιος! Αφού χτύπησε το κουδούνι και μαζευόμασταν στις τάξεις αναρωτιόμουν αν θα έπρεπε να κάτσω δίπλα στον Edward ή στην Τζέσικα. Στην τάξη επικρατούσε χαμός και όλοι ήταν στρεσαρισμένοι για το διαγώνισμα που θα γράφαμε. Η θέση του Edward ήταν άδεια. Σπάνιο να λείπει αυτός από την Βιολογία. Κάθισα δίπλα στη Τζέσικα μα δεν άργησα να σηκωθώ. Κάτι με τραβούσε προς τα έξω. Ο καθηγητής δεν είχε μπει ακόμη μέσα έτσι βρήκα την ευκαιρία να ακούσω αυτή την επιθυμία μου και να βγω έξω στο διάδρομο. Η ίδια άγνωστη απαίσια μυρωδιά εμφανίστηκε. Υπήρχε βρικόλακας εδώ κοντά. Ήταν εκεί. Ο Edward. Με περίμενε. Ο Τζάσπερ τα κατάφερε… η επιθυμία μου πήγαζε από αυτόν. Με πλησίασε. Το βλέμμα του φαινόταν πιο φιλικό τώρα.
‘‘Hi, Bella..’’ Είπε και χαμογέλασε.
‘‘Καλημέρα, Edward.’’ Είπα και έστρεψα το βλέμμα μου κάτω.
‘‘ Λοιπόν?’’ Είπε γεμάτος σοβαροφάνεια αυτή τη φορά. Δεν κατάλαβα.. Περίμενε να του πω κάτι συγκεκριμένο? Μήπως να του δώσω εξηγήσεις? Μάλιστα.. Και τώρα τι θα του έλεγα?
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
sisaki
Midnight Sun Vampire
Midnight Sun Vampire
sisaki


Θηλυκό Λέων
Ηλικία : 27
Τόπος : Fanficland
Αριθμός μηνυμάτων : 2140
Registration date : 14/07/2010

Forks Student Profile
Team: Jasper - Alice Jasper - Alice
Special ability Special ability: Inflict Pain with Thoughs

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΚυρ 12 Σεπ 2010 - 13:51

αχ περιμενω τη συνεχεια!! πωπω εχεις ταλεντο γραψε γρηγορα το επομο κεφαιλεο please!!!!!
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
LadyTaniaXd
New Moon Victim
New Moon Victim
LadyTaniaXd


Θηλυκό Δίδυμος
Ηλικία : 27
Αριθμός μηνυμάτων : 262
Registration date : 23/06/2010

Forks Student Profile
Team: Jacob - Renesmee Jacob - Renesmee
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΣαβ 2 Οκτ 2010 - 11:15


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο
Εξηγήσεις

Πήρα μια βαθιά ανάσα και τον κοίταξα κατάματα. Ίσως να μπορούσε να ερμηνεύσει κάτι μέσα από τα μάτια μου. Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορούσε να δει πράγματα σε εμένα.
‘‘Γιατί δεν κρατάς τώρα την αναπνοή σου? Δεν μυρίζω τόσο όμορφα όπως πριν?’’ Του είπα απλοϊκά. Τις περισσότερες φορές ήξερα πως δεν ανέπνεε όταν ήταν μαζί μου γιατί η μυρωδιά μου τον προκαλούσε να με σκοτώσει. Τώρα, μάλλον δεν μυρίζω όπως πριν.. Έχασα ένα μεγάλο κομμάτι που τον γοήτευε. Και ίσως τώρα που δεν είμαι άνθρωπος να μπορεί να διαβάζει τις σκέψεις μου.. Δεν μου αρέσει αυτό!
‘‘ Απλώς..’’ Είπε και διέκοψε. Το μέτωπο του ρυτίδιασε και συνοφρυώθηκε. ‘‘Δεν μυρίζεις πλέον.. και έχω μάθει να ελέγχω την δίψα μου.. ’’. Το ήξερα πως δεν με έβλεπε σαν ένα καλό ορεκτικό πια. Όσο για τς σκέψεις του, θα ήταν για εμένα πολύτιμες αλλά δεν μπορούσα να τις διαβάσω. Ίσως να βρισκόταν ένα τοίχος ανάμεσα μας που μας απαγόρευε να διαβάζουμε ο ένας τον άλλο.
‘‘ Διαβάζεις τις σκέψεις μου? Φαίνεται να τον παραξένεψε η ερώτηση μου.
‘‘Όχι..’’ Κούνησε το κεφάλι του δεξιά-αριστερά επιβεβαιώνοντας την άρνηση. Ο κύριος Μπάνερ πλησίαζε προς το μέρος μας και έκανα να φύγω.
‘‘Θέλω να μιλήσουμε. Θα σε περιμένω στην τραπεζαρία..’’ Είπε και μπήκε μέσα στην αίθουσα. Τον ακολούθησα κι εγώ και κάθισα δίπλα στη Τζέσικα. Το μάθημα δεν τελείωνε ποτέ και οι ματιές του Edward ήταν ατελείωτες. Στην τραπεζαρία η Άντζελα φωτογράφιζε τον νέο μαθητή, ο οποίος σκεφτόταν ‘‘Άραγε με θέλει η Τζέσικα?’’. Έσκυψα στο αυτί της Τζέσικα για να της πω αυτό που μόλις έμαθα αλλά το μετάνιωσα.. δεν θα ήταν σωστό.
‘‘Τζέσικα, σου αρέσει ο καινούριος?’’ Τη ρώτησα για να είμαι σίγουρη αν πρέπει να της το πω.’’
‘‘Ναι, είναι πολύ cool τύπος!’’ Είπε και μετά ‘‘Είμαι σίγουρη πως ο Μάικ ζήλεψε για το ενδιαφέρον που έδειξα!’’. Πόσα έχει πει άραγε για να τον κάνει να ζηλέψει? Σηκώθηκα για να πάρω ένα μηλαράκι. Ο Edward με πλησίασε. Άφησα κάτω το μήλο που κρατούσα και με γρήγορο βήμα έφτασα πίσω στο τραπέζι μας. Γύρισα και κοίταξα ανέκφραστη τον Edward. Στεκόταν εκεί και με κοίταζε με το απλανές βλέμμα του. Η Άλις παρακολούθησε τη σκηνή και κούνησε αρνητικά το κεφάλι της κοιτάζοντας με σαν να ήταν απογοητευμένη με κάτι. Τον φώναξε και εκείνος επέστρεψε στο τραπέζι του. Αν τον απέφευγα έκανα τα πράγματα χειρότερα. Τίποτε δεν θα άλλαζε. Έπρεπε απλώς να του μιλήσω, να του εξηγήσω και.. να τον ξεχάσω. Κοροϊδεύω τον εαυτό μου.. Δεν θα μπορούσα ποτέ να τον ξεχάσω! Για εμένα ήταν τα πάντα, ο μόνος λόγος για να αναπνέω ακόμη. ‘‘Τα κατάστρεψε όλα από μόνη της!’’ άκουσα την Άλις. Πίστευαν πως έγινα λυκάνθρωπος από μόνη μου, με την θέληση μου? Αυτό ήταν ανόητο! Σηκώθηκα από την θέση μου και πλησίασα τους Cullens.
‘‘Edward..?’’ Του είπα και του έκανα νόημα να έρθει μαζί μου. Τον οδήγησα έξω από την τραπεζαρία. ‘‘Ήθελες να μιλήσουμε..’’ του είπα και διέκρινα στο πρόσωπο του μια ρυτίδα ασυνήθιστη.
‘‘Ξέρω.. τι είσαι. Γιατί?’’ Τα μάτια του ήταν υγρά σαν να είχε βουρκώσει, πράγμα αδύνατον! Το είπε τόσο θλιμμένα, γεμάτος απογοήτευση.
‘‘Δεν το ήθελα. Ο Σαμ το έκανε για να με σώσει.’’ Χαμογέλασε αφήνοντας τους κυνόδοντες του σε θέα.
‘‘Δεν ένιωσα να κινδυνεύεις, Bella!’’ Τα μάτια του στένεψαν λες και υποψιαζόταν κάτι άλλο. Το ειρωνικό του χαμόγελο παρέμενε σε κοινή θέα.
‘‘Δεν ξέρω. Είχα ένα ατύχημα και…’’
‘‘Δεν έχει σημασία πια, Bella. Δεν με νοιάζει τι είσαι.. Σ’ αγαπώ!’’ Αυτή η τελευταία λέξη ήταν τόσο δυνατή για να με πληγώσει. Αυτός με αγαπούσε και εγώ ήμουν τόσο εγωίστρια ώστε να σκέφτομαι να τον ξεχάσω. Ήταν άδικο!
‘‘Κι εγώ σε αγαπώ Edward. Όμως τα πάντα είναι χαμένα τώρα..’’ Του είπα θλιμμένα. Με αγκάλιασε και με φίλησε τρυφερά στο μέτωπο.
‘‘Τίποτε δεν είναι χαμένο..’’ Ξαφνικά ένιωσα την θερμοκρασία να ανεβαίνει. Μια φλόγα με τύλιξε. Θα μεταμορφωνόμουν.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
LadyTaniaXd
New Moon Victim
New Moon Victim
LadyTaniaXd


Θηλυκό Δίδυμος
Ηλικία : 27
Αριθμός μηνυμάτων : 262
Registration date : 23/06/2010

Forks Student Profile
Team: Jacob - Renesmee Jacob - Renesmee
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΔευ 4 Οκτ 2010 - 21:08

Φαίνετε πως δεν αρέσει και σε πολλούς η ιστορία μου για αυτό θα την σταματήσω..Neutral



‘‘Πρέπει να φύγω!’’ Είπααναστατωμένη και έφυγα τρέχοντας. Μπήκα στις τουαλέτες των κοριτσιών και έριξανερό στο πρόσωπο μου. Ώστε ήμουν ικανήγια όλα? Θα μπορούσα να είχα μεταμορφωθεί και να σκοτώσω τον Edward.. Μόνο η μυρωδιά του θα μπορούσενα σκορπίσει τον θάνατο! Θεέ μου.. Κάποιος βρικόλακας στεκόταν έξω από τηνπόρτα. Τον μύριζα. Μπήκε η Άλις. Θα με καταλάβαινε.
‘‘Bella?’’ Είπε και φάνηκε σαν να μεκαλεί. Βγήκα έξω από το ¨μέρος¨.
‘‘Εγώ είμαι.’’ Απάντησαστην ρητορική της ερώτηση. ‘‘Πρέπει να φύγω!’’ Βρήκα δικαιολογία για να αποφύγωκάθε άλλη ερώτηση. Αναρωτιόμουν αν η Άλις είδε το ατύχημα και πως θα γινόμουνλυκάνθρωπος. Δεν θα το έλεγε στον Edward για να προλάβει να με σώσει?‘‘Άλις, το είδες?’’
‘‘Όχι.. τίποτα’’ Είπε και μουχαμογέλασε. Δεν μπορώ να πιστέψω πως δεν είδε τίποτα! Πάντα όταν συνέβαινε κάτικακό σε εμένα ήταν η πρώτη που το μάθαινε! Επιστρέψαμε όλοι στις τάξεις μας σαννα μην έγινε τίποτα. Το μάθημα ήταν απίστευτα βαρετό χωρίς την παρέα του Edward αλλάκαι πάλι, θα με χαροποιούσε πολύ το γεγονός να μην καθότανε καν στο διπλανόθρανίο.. μόνο η μυρωδιά του μου προκαλούσε πονοκέφαλο! Όταν το μάθημα τελείωσεκαι επέστρεψα σπίτι μου τηλεφώνησε η μητέρα μου.
‘‘Γεια σου γλυκιά μου! Τικάνεις?’’
‘‘Καλά..’’ Είπα αν και τα πράγματαδεν ήταν καθόλου έτσι. Ένιωθα χάλια.
‘‘Δεν μου ακούγεσαι και πολύ!Λοιπόν, σου έχω καλά νέα!’’ Είπε και φάνηκε πολύ ενθουσιασμένη. ‘‘ΤοΣαββατοκύριακο.. πάμε Disneyland!Και θα έρθεις κι εσύ!’’ Η πρόταση της με εξέπληξε. Όλα τα περίμενα αλλά όχιαυτό.
‘‘Μαμά… δεν θέλω να έρθω..’’ Είχασοβαρότερα προβλήματα από το να πάω στην Disneyland.
‘‘Μα νόμιζα ήτανε το όνειρο σου!’’Δεν ήθελα να την απογοητεύσω, ειλικρινά αν μπορούσα θα πήγαινα.
‘‘Έχω διάβασμα τώρα, κλείνω.’’ Τηςείπα και έκλεισα το τηλέφωνο. Είχα εργασία τριών σελίδων Μαθηματικά και ήταναπίστευτα βαρετά για να ασχοληθώ μαζί τους. Ο Έρικ θα ερχόταν να με βοηθήσεικαι μετά θα πηγαίναμε στην παραλία. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να έρθειτόσο περιποιημένος σαν να έχουμε ραντεβού αλλά δεν είπα τίποτα για να μηνπαρεξηγηθούμε. Καθώς λύναμε τις ασκήσεις ήσυχα και όμορφα με ρώτησε για τον Edward.
‘‘Είσαι ακόμη με τον Edward Cullen?’’ Δεν ήξερα τι να τουαπαντήσω.
‘‘Σε απόσταση.. Για λίγο.’’ Αν τουέλεγα ναι θα έβλεπε πως τελευταία δεν πολυμιλάμε και θα το καταλάβαινε. Ανέλεγα όχι τότε θα ηταν σαν να αποδεχόμουν έναν χωρισμό μαζί του.
‘‘Οπότε.. σχεδόν ελεύθερη! Καλάέκανες, ο Edward είναι πολύ ανόητος δεν ξέρει να συμπεριφέρεται… και ούτως ήάλλως έχει άλλη τώρα..’’
‘‘ΆΛΛΗ??? Ποια άλλη? Ποια έχει?’’Του φώναζα θυμωμένη. Δεν μπορούσε να έχει άλλη κοπέλα.. Αλλά από την άλλη οΈρικ ήταν τα αυτιά και τα μάτια του σχολείου. Ποιόν να πιστέψω? Έβραζα απόζήλια και από θυμό και αυτό δεν μου βγήκε σε καλό. Ένιωθα να γίνομαι ζεστή καιόλο πιο ζεστή και την χαρακτηριστική φλόγα στο κορμί μου. Τότε θυμήθηκα τηνσυμβουλή του Τζέικ, πως δεν έπρεπε να θυμώσω γιατί…
Τα μάτια του Έρικ γούρλωσαν απόφόβο και δεν μπορούσε να συλλαβίσει την παραμικρή λέξη. Χωρίς να ελέχγω τονεαυτό μου και τις πράξεις μου έπεσα πάνωτου με την μορφή που είχα πάρει και τοπρόσωπο του γέμισε αίματα από τις πηγές που του άνοιξα. Μια οικεία οσμήβρισκόταν κοντά μου και τότε είδα τον Jacob να μπαίνει μέσα από το παράθυρο τουδωματίου.
‘‘Σταμάτα Bella!’’ Είπε και με έπιασε από τονσβέρκο σαν να ήμουν μικρό κουτάβι. Και όμως με σταμάτησε. Ο θυμός μου ξεχάστηκεκαι επέστρεψα πίσω στην μορφή της Bella Swan. Κοίταξα έντρομη τον Έρικ. Δεν μπορούσα να του είχα κάνειεγώ τέτοιο κακό. Όλα αυτά τα αίματα να… Ο Τζέικ με τράβηξε από το χέρι καιβγήκαμε έξω από το δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα.
‘‘Bella, γιατί το έκανες αυτό?’’ Είπε καιφάνηκε και αυτός να έχει θυμώσει. Όχ, όχι.. δεν θέλω να μεταμορφωθεί!
‘‘Θύμωσα, είπε κάτι για τον Edward καιθύμωσα. Δεν ήθελα να του κάνω κακό!’’ Τα μάτια μου βούρκωσαν.. Εγώ η άκακη Bella Swan μεταμορφώθηκασε ένα απαίσιο τέρας που δεν ελέγχει τον θυμό του και τραυματίζει αθώουςανθρώπους..
‘‘Πήγαινε κάτω και ηρέμησε..’’
‘‘Και ο Έρικ?’’
‘‘Θα πεθάνει..’’ Είπε εντελώςψύχραιμα σαν να μην το ένοιαζε τίποτα.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Bella18
Twilight Human
Twilight Human
Bella18


Θηλυκό Σκορπιός
Ηλικία : 33
Αριθμός μηνυμάτων : 59
Registration date : 28/12/2009

Forks Student Profile
Team: Edward - Bella Edward - Bella
Special ability Special ability: Shield Against Mental Attacks

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΤετ 6 Οκτ 2010 - 23:30

Οχι μη τη σταματησεις!!!!!! Shocked Bring me to life Edward... 480860
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
LadyTaniaXd
New Moon Victim
New Moon Victim
LadyTaniaXd


Θηλυκό Δίδυμος
Ηλικία : 27
Αριθμός μηνυμάτων : 262
Registration date : 23/06/2010

Forks Student Profile
Team: Jacob - Renesmee Jacob - Renesmee
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΠεμ 7 Οκτ 2010 - 0:28

ΚΕΦΑΛΑΙΟ4ο

Αντίο

‘‘Όχι!! Δεν θα..’’
‘‘Bella, από στιγμή σε στιγμή θα πεθάνει!Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι!’’ Είπε και με κούνησε δυνατά με τα χέρια του γιανα συνέλθω.
‘‘Άφησε τον να γίνει σαν εμάς! Ναμεταμορφωθεί!’’ Του είπα παρακλητικά και τα δάκρυα μου έτρεχαν ποτάμι. Τα χείλητου συνοφρυώθηκαν και κοίταξε την κλειστή πόρτα.
‘‘Πέθανε..’’
‘‘Όχι!’’ Φώναξα δυνατά και άνοιξαμε δύναμη την πόρτα. Ο Έρικ ήταν εκεί νεκρός.
Τα γόνατα μου λύγισαν καισωριάστηκα κάτω κλαίγοντας. Ήταν απίστευτο πως κάποιος πέθανε εξαιτίας μου καισυγκεκριμένα ένας καλός φίλος. Ο Τζέικ με πήρε στα χέρια του για να με σηκώσειαλλά του έδωσα μια δυνατή αγκωνιά για ναμε αφήσει. Διπλώθηκα στα δύο ακουμπώντας το ιδρωμένο μου πρόσωπο στα γόναταμου. Ήμουν ένα τέρας.. Ένα τέρας που μπορεί να μην πίνει το αίμα αθώων ανθρώπωναλλά τους σκοτώνει χωρίς κανέναν λόγο. Την άκουγα. Την καρδιά του. Ναεγκαταλείπει το κορμί του. Ήταν ακόμη ζωντανός. Κάθε δευτερόλεπτο που περνούσετόσο εξασθενούσε. Μα τελικά τον εγκατέλειψε.. Σηκώθηκα γεμάτη πείσμα και άνοιξατην ντουλάπα μου. Πέταξα όλα τα ρούχα μου κάτω και έβγαλα την βαλίτσα μου. Αυτόήταν.. θα έφευγα.
‘‘Μπέλα, τι κάνεις?’’
‘‘Φεύγω..’’ Πριν ανοίξω την πόρταγια να φύγω έριξα μια τελευταία ματιά στο άψυχο κορμί.
‘‘Περίμενε με! Θα φύγουμε μαζί.’’Τα μάτια μου χαμογέλασαν αλλά τα χείλη μου δεν μπορούσαν μετά από όσα έγιναν.Πως μπορούσε ο Τζέικ να ζει τόσα χρόνια χωρίς να αποκαλύπτετε η ταυτότητα τουκι εγώ μέσα σε τρεις μέρες έχω προκαλέσει τόσο κακό? Τα σκαλοπάτια μου φάνηκανδύσβατα και έχασα την ισορροπία μου πέφτοντας κάτω. Άρχισαν ξανά τα δάκρυα νατρέχουν στον δικό τους ρυθμό και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να χάσω την ζωήμου και να ησυχάσω. Να νιώσω επιτέλους ελεύθερη. Τώρα μπορούσα να καταλάβω όσαμου έλεγε ο Τζέικ. Όσα μου έλεγε και εγώ αμφισβητούσα γιατί τον εμπιστευόμουντόσο ώστε να μην βλέπω στα μάτια του τον πραγματικό του εαυτό. Ίσως το ίδιο ναείναι και ο Έντουαρτ. Αλλά σε αυτόν ήξερα πως πίσω από κάθε βλέμμα θα υπήρχε ηαλήθεια. Ο Έντουαρτ με αγαπούσε πραγματικά και ποτέ δεν θα μπορούσα να μην τονεμπιστευτώ. Ο Τζέικ στάθηκε πάνω από εμένα. Αυτήν τη φορά δεν μου έδωσε χέριβοήθειας. Στάθηκα ξανά στο πόδια μου και προχωρήσαμε μαζί.
‘‘Τι έκανες το σώμα του?’’ Ταμάτια του πρόδιδαν σκληρότητα και αυτό με ανησυχούσε για την τύχη του Έρικ.
‘‘Το πήγα εκεί που έπρεπε..’’ Ταπόδια του Τζέικ μπορεί να τον βοήθησαν να μεταφέρει το σώμα γρήγορα αλλά τομυαλό του δεν είχε σκεφτεί το κατάλληλο μέρος. Οι αναμφίβολες σκέψεις του μουτο επιβεβαίωσαν. Επιβιβάστηκα στο φορτηγάκι και ο Τζέικομπ με ακολούθησε.
‘‘Θα οδηγήσω εγώ’’ Του παραχώρησατην θέση και ξεκινήσαμε. Δεν με ένοιαζε που πηγαίναμε αρκεί να φεύγαμε μακριάαπό το Φορκς.
Τα πράγματα ήταν τόσο περίπλοκα!Ήμουν λυκάνθρωπος αλλά αγαπούσα έναν βρικόλακα, ήθελα να φυγω και να τον ξεχασωήθελα όμως και να τον έχω κοντά μου άσχετα με το τι είμαι…Ο Έντουαρτ ήταν ένακομμάτι της ζωής μου και είχα καταλάβει πως χωρίς αυτόν δεν υπαρχω.. Η όμως μπορούσε να τον σκοτώσει καιαυτό θα ήταν ότι πιο χειρότερο. Ίσως να ήταν καλύτερα που έφευγα..
To φορτηγάκι σταμάτησε σε ένα ένα μεγάλο σπίτι με μαι μεγάλη έπαυλη,άγνωστο σε εμένα…
‘‘Εδώ είμαστε..’’ Για μια στιγμήένιωσα ένα ρίγος να με διαπερνάει. Το σπίτι πίσω από τα ψηλά μαύρα κάγκελα φάνταζε τρομακτικό και φαινόταν τόσο ερημικό λες και θαμε φυλάκιζε εκεί μέσα για να μην ξαναβγώ και να κάνω κακό σε κανέναν.
‘‘Τι είναι εδώ?’’
‘‘Εδώ…’’Είπε όμως διέκοψε την πρόταση του. Γύρισε το κεφάλι του και κοίταξε το σπίτι. ‘‘Εδώ θα βρούμε τον τρόπο να γίνεις ξανά άνθρωπος..>> Πάγωσα.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
LadyTaniaXd
New Moon Victim
New Moon Victim
LadyTaniaXd


Θηλυκό Δίδυμος
Ηλικία : 27
Αριθμός μηνυμάτων : 262
Registration date : 23/06/2010

Forks Student Profile
Team: Jacob - Renesmee Jacob - Renesmee
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΣαβ 9 Οκτ 2010 - 21:02


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5ο

Υπάρχει Ελπίδα!



‘‘Ορίστε?’’Τον ξαναρώτησα. Το είχε πει όντως αυτό ή μήπως παράκουσα? Όχι, όχι.. θαπαράκουσα…

‘‘Εδώθα βρούμε τον τρόπο να γίνεις ξανά άνθρωπος..’’ Επανέλαβε. Τώρα ήμουν σίγουρηπως είχα ακούσει καλά. Τα χείλη του σχημάτισαν ένα χαμόγελο. Ένα άχαρο χαμόγελο. Το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσανα κάνω ήταν να χαμογελάσω. Και αυτό γιατί ένιωθα προδωμένη. Ένιωθα σαν ναυπήρχε τόσο καιρό ένα χέρι να με κρατήσει αλλά αυτός να μην μου είχε πει πουμπορώ να το βρώ..

‘‘Σοβαρολογείς?Τότε..εσυ..?’’

‘‘Εγώδεν μπορώ. Γεννήθηκα έτσι και αυτό δεν αλλάζει, θυμάσαι?>>

‘‘Δεντο πιστεύω! Και αυτές τις μέρες γιατί δεν μου είπες τίποτα?’’ Η απογοήτευση μουσχηματίστηκε με μια ρυτίδα στο μέτωπο.

‘‘Δενείναι ασφαλής! Δεν ήθελα να κινδυνέψει μια ζωή!’’ Φώναξε θυμωμένος και μεαγριοκοίταξε.

‘‘Τιεννοείς?’’ Αναστέναξε και δάγκωσε το κάτω χείλος του.

‘‘Γιανα γίνεις όπως πριν, πρέπει να δώσεις μια ζωή για αντάλλαγμα!’’ Για αντάλλαγμα?Μια ζωή? Αυτό ήταν ανόητο. Πια ζωή θα μπορούσα να θυσιάσω για να πάρω πίσω τηνδική μου? Ο Τζέικομπ με έπιασε από το χέρι και με οδήγησε στην πόρτα. Το ξύλινοπόμολο ήταν σάπιο και ιστός από αράχνες υπήρχε εδώ και εκεί. Θα έπρεπε να ήτανπολύ παλιό. Οι μόνοι που θα μπορούσαν να κατοικήσουν εδώ ήταν αρουραίοι. Ηπόρτα άνοιξε.. κανείς όμως δεν εμφανίστηκε πίσω από αυτήν. Κρυμμένο πίσω από τοσκληρό πρόσωπο του Τζέικ μπορούσα να καταλάβω από τους χτύπους τις καρδιάς τουπως και αυτός ένιωθε το ίδιο με εμένα.. Έκανε το πρώτο βήμα και πέρασε το κατώφλι.Προχωρήσαμε προς το βάθος, δεν ξέρω πόσο ακριβώς, δεν είχα αίσθηση του χώρουκαι της απόστασης μέσα στο κατασκόταδο μέχρι που τα φώτα του πολυέλαιου, όπωςαποδείχθηκε, άναψαν. Θα μπορούσα να το περιγράψω ως ένα πολύ μεγάλο δωμάτιο μεελάχιστα καθίσματα και ένα μεγάλο γραφείο, πίσω από το οποίο καθόταν μια νεαρήγυναίκα με μακριά ξανθά μαλλιά. Θα μπορούσα να την μπερδέψω με την Ρόζαλι ανδεν είχε αυτό το απαίσιο σημάδι στο πρόσωπο της. Ο Τζέικομπ πήρε πρώτος τονλόγο.

‘‘Ήρθαμε..’’Δεν ξεκαθάρισε για ποιον λόγο πήγαμε αλλά αποδείχτηκε πως η κοπέλα γνώριζε.

‘‘Ναι,ναι ξέρω… βιαστείτε γιατί δεν έχω χρόνο.’’ Κατέβασε το βλέμμα της σε ένακομμάτι χαρτί και έπειτα επανήλθε κοιτώντας με παρατηρητικά.

‘‘Ώστεείσαι η Ιζαμπέλα Σουάν?’’ Είπε επικριτικά. Πως ήξερε το όνομα μου? Θα τοανακάλυπτα στα επόμενα λεπτά.

‘‘Ναι,εγώ είμαι..’’ Απάντησα διστακτικά.

‘‘Τιθέλεις από εμάς?’’ Ο τρόπος που το είπε φανέρωνε πως ενοχλήθηκε από τηνεπίσκεψη μου. Ο Τζέικ πλησίασε και της είπε κάτι τόσο χαμηλόφωνα που απόρησα. Ηνεαρή κοπέλα γέμισε με αέρα τα πνευμόνια της και καθάρισε τον λαιμό της.

‘‘Λοιπόν,Ιζαμπέλα.. Αν θέλεις να επιστρέψεις πίσω…’’ Διέκοψε την φράση της και κοίταξεξανά τα χαρτιά. ‘‘Πρέπει να θυσιάσεις κάποιον που σε αγαπάει τόσο πολύ, ώστε ναδώσει ακόμη και την ζωή του για εσένα..’’ Μόλις τελείωσε τον λόγο της ένιωσα ταχέρια μου να μουδιάζουν. Κράτησε ανοιχτό το στόμα της σε σχήμα Θ και ήτανέτοιμη να προσθέσει κάτι ακόμη. ‘‘Θέλω τον Edward Cullen..’’
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
LadyTaniaXd
New Moon Victim
New Moon Victim
LadyTaniaXd


Θηλυκό Δίδυμος
Ηλικία : 27
Αριθμός μηνυμάτων : 262
Registration date : 23/06/2010

Forks Student Profile
Team: Jacob - Renesmee Jacob - Renesmee
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΤρι 19 Οκτ 2010 - 23:31


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6ο
Θυσίες


Τιείπε? Θέλει τον Edward?Ναι, αυτό είπε.. Ο Τζέικομπ δάγκωσε τα χείλη του και απέφυγε το βλέμμα μου. Όσοκαι αν προσπαθούσα δεν μπορούσα να διαβάσω την παραμικρή σκέψη, έστω κάτι μικρό.Ούτε ο Τζέικ δεν με άφηνε να εισβάλω στις σκέψεις του, ούτε η παράξενη ξανθιάκοπέλα σαν να είχα χάσει κάθε ικανότητα μου ως λυκάνθρωπος.
‘‘Ότανπάρεις την απόφαση σου, θα σε περιμένω.’’ Πρόσθεσε η κοπέλα. Στραβοκατάπια. Ένιωθατους χτύπους της καρδιάς μου να εξασθενούν. Ο Τζέικομπ κάθισε σε μια γωνίτσακαι της ζήτησε έναν στυλό Άρχισε να γράφει σε ένα κομμάτι χαρτί. Δεν έκανα τονκόπο να πλησιάσω, φοβόμουν για κάθε αναπάντεχο. Αφού τελείωσε πλησίασε τογραφείο της κοπέλας και άφησε το χαρτί. Αυτή το διάβασε με ικανοποίηση και έναχαμόγελο κατέλαβε την θέση του σοβαρού προσώπου της. Μας έκανε νεύμα να φύγουμεκαι έτσι ακολούθησα τον Τζέικομπ έξω από το σπίτι. Ανεβήκαμε στο φορτηγάκι καιαπομακρυνθήκαμε. Κανείς μας δεν μίλησε όλη αυτή την ώρα. Εγώ περίμενα κάποιεςεξηγήσεις. Σίγουρα γνώριζε καθετί που για εμένα ήταν ένα μεγάλο μυστήριο. Οισκέψεις του εδώ έξω ήταν φανερές αλλά όχι και καθαρές. Δεν μπορούσα να καταλάβωκαι πολλά. Δεν άντεξα άλλο, ήθελα να μάθω.
«Θαμου εξηγήσεις επιτέλους τι στο καλό ήταν όλο αυτό?» Γρύλισε αθόρυβα. Δεν ήθελενα απαντήσει, αλλά ήταν δικαίωμα μου να μάθω.
«Δενχρειάζεται να ξέρεις πολλά.» Μουρμούρισε μέσα από τα δόντια του.
«Πωςδεν χρειάζεται? Ποια ήταν αυτή η κοπέλα? Τι ήταν εκείνο το μέρος? Και τι στοκαλό..?» Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω, ο Τζέικομπ με διέκοψε.
«Τομόνο που έχεις να κάνεις είναι να δώσεις την ζωή του Έντουαρτ..» Μίσησα αυτήτου την φράση. Ήταν τόσο αναίσθητος?
«Αντιλαμβάνεσαιτην κατάσταση? Μου ζητάει τον Έντουαρτ!» Η πονεμένη μου φωνή έβγαινε υπερβολικάαποκρουστικά. Το πρόσωπο του γύρισε προς το μέρος μου. Το δυνατό φρενάρισμα μεκοψοχόλιασε.
«Δενείναι δα και τίποτα. Τι προτιμάς? Τον Έντουαρτ ή μια ανθρώπινη ζωή?» Ήταν ηπρώτη φορά στην ζωή μου που μου πήρε 5 ολόκληρα δευτερόλεπτα για να το σκεφτώ.Ειλικρινά, δεν ήξερα τι προτιμούσα. Η σκέψη και μόνο της επιλογής με αηδίασε.Δεν μπορούσα να συγκρίνω τον Έντουαρτ με την ανθρώπινη ζωή. Ένιωσα ενοχές πουάφησα αυτά τα 5 δευτερόλεπτα το μυαλό μου να σκεφτεί τι θα επέλεγε.
«Προτιμώ τον Έντουαρτ. Αν είχα να διαλέξω όμως ανάμεσα σε εσένα και τηνανθρώπινη ζωή, θα διάλεγα να ζήσω σαν άνθρωπος.» Η πρόταση μου τον πλήγωσε. Ηδιαστολή των ρουθουνιών του εκδήλωνε θυμό και πόνο. Ήθελα να τον πληγώσω που μεέβαλε σε ένα τέτοιο δίλλημα όμως το μετάνιωσα αμέσως. Ο Τζέικ με μια κίνηση βγήκε έξω από τοφορτηγάκι πήρε την μορφή λύκου. Είχα την εντύπωση πως θα μου επιτεθεί απόστιγμή σε στιγμή όμως έφυγε τρέχοντας αφήνοντας με μόνη. Ξεφύσηξααπογοητευμένη. Δηλαδή, αυτό ήταν? Με έβαζαν να διαλέξω ανάμεσα σε δύο πράγματα πουτόσο ποθώ? Αλλά και πάλι, η αγάπη μου για τον Έντουαρτ υπερίσχυε. Θα παρέμεναλυκάνθρωπος και θα ζούσα μακριά από τον Έντουαρτ ή θα γινόμουν άνθρωπος και θαβρισκόμουν πάλι μακριά από τον Έντουαρτ? Τόσο διαφορετικές ζωές μα αν τα ζύγιζαγια εμένα θα ήταν το ίδιο. Μια ζωή μακριά από τον Έντουαρτ. Τον Έντουαρτ ΜΟΥ.Κάθε σκέψη μου διαλύθηκε, η προσοχή μου στράφηκε στην απαίσια οσμή γλυκερίνης.Αυτή την φορά μου ήταν γνωστή. Βρικόλακας.

Aναμενετε συνέχεια..
Bring me to life Edward... 274215
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
LadyTaniaXd
New Moon Victim
New Moon Victim
LadyTaniaXd


Θηλυκό Δίδυμος
Ηλικία : 27
Αριθμός μηνυμάτων : 262
Registration date : 23/06/2010

Forks Student Profile
Team: Jacob - Renesmee Jacob - Renesmee
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΠαρ 29 Οκτ 2010 - 21:15

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7ο

Ο Θάνατος σου, η ζωή μου.



‘‘Θεέμου, κάνε να είναι ο Έντουαρτ!’’ Ευχόμουν από μέσα μου. Κάθε τέτοια μυρωδιά μεέθετε σε επιφυλακή. Θα μπορούσε να ήταν κάποιος αδίστακτος βρικόλακας έτοιμοςνα γευτεί το πολυπόθητο αίμα μου. Κοίταξα τριγύρω αλλά τίποτα. Κανείς δεν ήτανπουθενά. Ήμουν σίγουρη πως στην περίπτωση που ήταν ο Έντουαρτ θα είχε ήδηεμφανιστεί και δεν θα έπαιζε μαζί μου κρυφτούλι. Άναψα ξανά την μηχανή από τοφορτηγάκι και πάτησα το γκάζι. Πριν οι ρόδες γλιστρήσουν και προχωρήσει τοφορτηγάκι.. η Βικτώρια έπεσε με γδούπο επάνω στο μπροστινό τζάμι ραγίζοντας το.Με κοίταξε και χαμογέλασε. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει δυνατά και η αναπνοήμου έχασε τον ρυθμό της.

‘‘Μηνφοβάσαι Μπέλα..’’ Αυτό ήταν ανέκδοτο? ‘‘Δεν θέλω να σου κάνω κακό.. ακόμη.’’Δίστασα για λίγο όμως βγήκα από το φορτηγάκι. Άλλωστε ήμουν λυκάνθρωπος δεν θαμπορούσε να μου κάνει μεγάλο κακό.

‘‘Τιθέλεις?’’ Απαίτησα να μάθω. Ο μόνος λόγος που θα ερχόταν να με βρει η Βικτώριαθα ήταν για να πάρει την εκδίκηση της.

‘‘Ήρθαγια να κάνουμε μια συμφωνία.’’Eίπενωχελικά.

‘‘Λέγε..’’Μούγκρισα

‘‘Εγώ θα σε αφήσω ήσυχη.. δεν θα σε ακολουθήσωξανά κι εσύ για αντάλλαγμα θα μου δώσεις τον Έντουαρτ.’’ Μα τι έχουν πάθει όλοιμαζί του? Γιατί ΟΛΟΙ θέλουν αυτόν? Μόνο τα λόγια της μου προκάλεσαν αηδία.Νόμιζε πως ήταν τόσο δυνατή που θα ερχόταν η στιγμή που θα με σκότωνε ώστε να τοδιαπραγματευόταν με τον Έντουαρτ ΜΟΥ?

«Συμφωνία?»Είπα σαρκάστηκα. «Θα αστειεύεσαι!»

«Δεν υπάρχει λόγος να αστειεύομαι. Μιλάω σοβαρά.»

« Αλήθεια, πιστεύεις πως σε φοβάμαι τόσο πολύώστε να σου δώσω κάποιον που αγαπώ για να με αφήσεις ήσυχη? Γελάστηκες..Κυνήγησε με όσο θέλεις, Βικτώρια. Δεν σε φοβάμαι.» Απόρησα κι εγώ η ίδια με τοαστείρευτο θάρρος μου. Δεν θα τολμούσα να τα ξεστομίσω ποτέ αυτά τα λόγια αλλάστην περίπτωση μας, είχα τα κότσια να το κάνω. Δεν αποδεχόμουν πως από την μια στιγμήστην άλλη, όλη η προσοχή στράφηκε ξαφνικά από εμένα προς τον Έντουαρτ. Όλοι γιακάποιον λόγο ήθελαν τον Έντουαρτ. Έτσι ξαφνικά.. Δίχως να του έχω αναγνωρίσεικάποια ημιπολύτιμη ιδιαιτερότητα εκτός από τα χαρίσματα του ως βρικόλακας.

Αποστράφηκατο πρόσωπο της και επέστρεψα στο φορτηγάκι.


« Σκέψου το, Μπέλα.» Φώναξε καθώς έκανε τααπίστευτα άλματα της για να απομακρυνθεί. Άφησα την πίκρα στο στόμα μου νακατευνάσει την επιθυμία μου για μεταμόρφωση.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
LadyTaniaXd
New Moon Victim
New Moon Victim
LadyTaniaXd


Θηλυκό Δίδυμος
Ηλικία : 27
Αριθμός μηνυμάτων : 262
Registration date : 23/06/2010

Forks Student Profile
Team: Jacob - Renesmee Jacob - Renesmee
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΤετ 3 Νοε 2010 - 21:52


Συνέχεια..



Δεν είχα καμιά επιλογή. Το μόνο που θα μπορούσα να κάνω ήταν να επιστρέψω εκεί που είχα αρχίσει. Στο σπίτι με τον Τσάρλι. Αυτό θα ήταν όμως η ήττα μου. Είχα βάλει στοίχημα με τον εαυτό μου πως θα επέστρεφα μόνο όταν μάθαινα να ελέγχω τον θυμό μου- πράγμα αδύνατο για μια ‘‘νεογέννητη’’.
Ηδιαδρομή μου ήταν αόριστη. Σταμάτησα στο πρώτο περίπτερο για να αγοράσω τιςαγαπημένες μου τσιχλόφουσκες. Και ήταν εκεί.. Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας και ο τίτλος με τα μεγάλα σκούρα γράμματα…
‘‘Βρέθηκε το νεκρό σώμα ενός 18χρονου στο Φορκς- Άγνωστη παραμένει ακόμη η αιτίαθανάτου.’’
Πάγωσα καθώς τα μάτια μου ακολουθούσαν αυτές τις σειρές.
Ο Έρικ.. βρέθηκε. Το μοναδικό στοιχείο πουθα μπορούσε να προδώσει την φύση μας.. Αν βέβαια ανακάλυπταν πως τεράστιοι λύκοι σαν αρκούδες κυκλοφορούσαν ελεύθερα ανάμεσα σε αμέριμνους πολίτες. Η σκληρή ανάμνηση εκείνου του επεισοδίου μου επιδείνωναι τον πονοκέφαλο.
Η απότομη στροφή μου έθεσε σε λειτουργία τα γρήγορα μοχθηρά αντανακλαστικά μου όταν ο Έντουαρτ βρέθηκε αστραπιαία πίσω μου. Πετάχτηκα πίσω τρομαγμένη και με μάτια γουρλωμένα.
«Με τρόμαξες!» Παραπονέθηκα. Με πλησίασε ακόμη περισσότερο και με έσφιξε στα δυο του χέρια. Τα πέτρινα παγωμένα χείλη του άγγιξαν απαλά τα δικά μου. Ήταν σαν από Αφρική ξαφνικά Αλάσκα. Η διαφορά θερμοκρασίας ήταν ακόμη πιο έντονη και επώδυνη ανάμεσα μας. Ήταν η πρώτη φοράπου σιχάθηκα το φιλί του. Ίσως η απαίσια μυρωδιά της γλυκερίνης, ίσως το παγερό του δέρμα, κάτι με έκανε να απομακρυνθώ από κοντά του αρνούμενη κάτι το οποίο κάποτε απολάμβανα.
«Θα πάω Μπέλα..» Η αναπνοή του έκανε το δέρμα μου παγάκι. Που θα πήγαινε? Εκτός κι αν ήξερε. Όχι, δεν θα το επέτρεπα αυτό! Δεν θα πήγαινε σε εκείνο το σπίτι..
«Όχι, Έντουαρτ! Δεν υπάρχει περίπτωση! Δεν δέχομαι να δώσεις την ζωή μου για να ξαναγίνω άνθρωπος! Δεν θέλω τίποτα άλλο παρά μόνο εσένα!» Δάγκωσα το χείλος μουκαι το ξεφλούδισα. Προσπάθησα να εξηγήσω κάθε πιθανό σημάδι στο πρόσωπο τουόμως έμενε ανέκφραστος.
«Για ποιο πράγμα μιλάς?» Ρώτησε απορημένος.
«Εσύ για ποιο πράγμα μιλάς?» Δεν το ήξερε.. Νόμιζα πως τον είχε ενημερώσει οΤζέικομπ ή είχε διαβάσει την σκέψη του αλλά ήθελε να μου πει κάτι άλλο,πιθανών.
«Εγώ σε ρώτησα πρώτος!» Είπε φανερά ταραγμένος. Πήρα το πιο σοβαρό ύφος μου καιτου μίλησα με δυνατή φωνή.« Βρήκαμε τρόπο να γίνω ξανά άνθρωπος. Αλλά θέλουν αντάλλαγμα. Θέλουν εσένα. Δεν υπάρχει περίπτωση Έντουαρτ, μην το σκεφτείς καν!» Κούνησα το κεφάλιμου αρνητικά και σκέφτηκα την εκδοχή να δεχόταν. Να θυσιαστεί για εμένα.. Θα ήταν η μεγαλύτερη βλακεία, δεν θα ζούσα ποτέ χωρίς αυτόν ήμουν εξαρτημένη μαζίτου. Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα και το σαγόνι του κρεμάστηκε ελαφρώς.Στραβοκατάπιε και ανοιγόκλεισε πολλές φορές τα μάτια του. Ήταν έτοιμος να πεικάτι αλλά δεν ολοκλήρωσε. Σε λίγα δευτερόλεπτα είχε εξαφανιστεί από μπροστά μου. Και τότε κατάλαβα ή μάλλον μου μπήκαν υποψίες. Μπορεί να πήγαινε εκεί για εμένα.Για να με σώσει. Ήξερε πως δεν θα το επέτρεπα ποτέ αυτό και πήγαινε εκεί το συντομότερο για να μην κάνω τίποτα τρελό. Αλλά όχι. Θα μου έλεγε τουλάχιστον‘‘Αντίο’’
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
LadyTaniaXd
New Moon Victim
New Moon Victim
LadyTaniaXd


Θηλυκό Δίδυμος
Ηλικία : 27
Αριθμός μηνυμάτων : 262
Registration date : 23/06/2010

Forks Student Profile
Team: Jacob - Renesmee Jacob - Renesmee
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΠεμ 4 Νοε 2010 - 22:43


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8ο
Ψέματα

Ο Τζέικομπ ήταν εκεί. Ευτυχώς δηλαδή, γιατί δεν ξέρω που αλλού θα μπορούσα να πάω.Έπρεπε να τελειώσει αυτό. Δεν άντεχα άλλο αυτήν την καταπίεση. Έπρεπε να πάρω την τελική απόφαση για την υπόλοιπη ζωή μου. Ή μάλλον την είχα ήδη πάρει. Θα παρέμενα σε αυτό που με ανάγκασε η μοίρα να μετατραπώ και θα ζούσα με όποιοδήποτε αντίτιμο αρκεί να μπορούσα να βλέπω τον Έντουαρτ κάθε μέρα, κάθε στιγμή.. Αλλά και αυτό ήταν αδύνατον. Απορώ με τον εγωισμό μου.. Ίσως το μόνο που θα μπορούσα να κάνω ήταν να δεχτώ αυτό που ήμουν.
«Μπέλα?»Με έβγαλε από τις σκέψεις μου η φωνή του Τζέικ. Το χέρι του πίεζε το χερούλι της πόρτας και το βάρος του ανάγκασε την πόρτα να υποχωρήσει.
«Ούπς!»Έκανε ο Τζέικ βλέποντας την πόρτα κατεδαφισμένη. Γέλασα.
«Φαίνεται πως εκτός από μένα είναι και άλλοι που δεν σε αντέχουν..!» Του είπα παιχνιδιάρικα. Πλησίασε προς το μέρος μου και μου έπιασε το χέρι. Ένας δυνατός γδούπος βγήκε μέσα από το σπιτάκι. Το χαμόγελο μου υποχώρησε και σοβάρεψα. Άφησε το χέρι μου να πέσει χαλαρά στο πλάι και έδειξε απόμακρος.
«Τι?»Τον ρώτησα απορημένη. «Τι έγινε?» Η ανησυχία του σχημάτιζε ρυτίδες. Και τότε κατάλαβα. Υπήρχε βρικόλακας. Η μυρωδιά δεν ήταν τόσο έντονη πριν αλλά τώρα μπορούσα να την ξεχωρίσω καθαρά. Και την αναγνώριζα.
«Είναι εδώ ο Έντουαρτ?» Είπα και προσπάθησα να δω πάνω από τον ώμο του. Προσπάθησα να πάω μέσα να δω αλλά δεν με άφηνε να φύγω.
«Μπέλα,Μπέλα, ηρέμησε..!» Είπε και σταμάτησα για να ακούσω τι είχε να πει. «Δεν είναι ο Έντουαρτ.» Πρόσθεσε. Κι όμως την γνώριζα τόσο καλά αυτή την μυρωδιά.
«Τότε ποιος..?» Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω και πίσω από
την κατεδαφισμένη πόρτα εμφανίστηκε η Βικτώρια. Τι στο καλό? Τι κάνει αυτή εδώ?
«Μπέλα, φύγε σε παρακαλώ. Έχω να κανονίσω κάποιες δουλειές. Συγνώμη αλλά πιστεύω πως πρέπει να καταλάβεις..» Με έδιωχνε?Ο Τζέικ? Που άλλοτε παρακαλούσε για 1 λεπτό μαζί μου? Έσφιξα τα δόντια μου και έκανα μεταβολή. Ωραία.. τώρα ο Τζέικ έπιασε φιλίες με την Βικτώρια και σχεδίαζαν.. Ωχ! Δεν μπορεί.. Όχι, ποτέ. Δεν θα το έκανε ποτέ ο Τζέικ. Δεν του έπεφτε καν λόγος για τον Έντουαρτ. Ή μάλλον ναι.. Και αν σχεδίαζαν αυτό? Πως..?Ανατρίχιασα. Γύρισα να κοιτάξω πίσω αλλά προφανώς είχαν χαθεί μέσα στο σπίτι. Δεν μπορούσα να πιστέψω κάτι τέτοιο. Ο Τζέικ να συνάπτει συμφωνία με την Βικτώρια για κάτι που αφορά σίγουρα εμένα ή τον Έντουαρτ. Ναι, μόνο έτσι εξηγείτε.Έπρεπε να βρω τον Έντουαρτ και μάλιστα αμέσως!


«Έντουαρτ!»Φώναξα και χτύπησα την πόρτα της οικίας Κάλεν. «Εσμί, Κάρλαιλ» Φώναξα ακόμη δυνατότερα. Σιωπή. «Άλις? Τζάσπερ? Ρόζαλι? Έμετ?» Πήρα φόρα κι άρχιζα να τους φωνάζω όλους. Κανείς όμως δεν άνοιγε.
«Έλα.»Με ξάφνιασε η φωνή της Άλις που στεκόταν πίσω μου και άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου. «Μπες μέσα!» Χωρίς δεύτερη σκέψη ακολούθησα τις οδηγίες της πιστά.Μπήκε και αυτή μέσα και γύρισε τα κλειδιά. Γρυλίσματα ακούστηκαν και κάναμε μια επιδέξια απότομη στροφή, παραλίγο να φύγω από αυτόν τον κόσμο. Για αρκετά λεπτά η Άλις παρέμενε σιωπηλή και το αυτοκίνητο πήγαινε σίφουνας.
«Τι συμβαίνει, Άλις?» Είπα και έσπασα την σιωπή. Το μάτια της έκαναν ένα ημικύκλιο και κατέληξαν πάλι μπροστά στο τιμόνι.
«Άλις?»Επανέλαβα με σταθερή φωνή.
«Τίποτα»Είπε αδιάφορα και ανασήκωσε τους ώμους της.
«Πως τίποτα? Άλις, πες μου, σε παρακαλώ! Έχει να κάνει με τον Έντουαρτ? Με την Βικτώρια?» Καθώς της έκανα την τελευταία ερώτηση πάτησε απότομα το φρένο και βρεθήκαμε να κάνουμε κύκλους στο ίδιο μέρος. Αφού η αναπνοή μου επανήλθε στα φυσιολογικά επίπεδα την κοίταξα με νόημα.
«Έχει να κάνει με την Βικτώρια, σωστά?» Επανέλαβα, αφού κατάλαβα πως το απότομο φρενάρισμα οφειλόταν στο όνομα της.
«Όχι,έχει να κάνει με τον Έντουαρτ..» Δάγκωσα το χείλος μου. Κάτι θα είδε. Τον θάνατο του Έντουαρτ μετά από συνεργασία της Βικτώρια με τον Τζέικομπ! Κάτι πολύ πολύ σοβαρό.
«Ο Έντουαρτ..» Είπε και διέκοψε την φράση της. Με κοίταξε με τα χρυσαφί μάτια της και έσφιξε το σαγόνι της. «Αποφάσισε..» Διέκοψε ξανά. Το απαίσιο παιχνίδι της μου την έδινε απίστευτα. «Είδα πως θα πάει..» Τέλειωσε το παιχνίδι της.
«Που θα πάει?» Ρώτησα γεμάτη αγωνία αν και ήξερα ήδη την απάντηση. Θα πήγαινε στην Βικτώρια και θα της έδινε την ζωή του για μένα. Αλλά.. δεν ήξερε πως η Βικτώρια έκανε αυτή την πρόταση οπότε ίσως.. Κούνησα αρνητικά το κεφάλι περιμένονταςπερισσότερες εξηγήσεις
«Θέλει να ξαναγίνεις άνθρωπος.. Και το θέλει τόσο πολύ που δεν μπόρεσα να τον εμποδίσω ακόμη κι εγώ..» Τώρα μπορούσα να αναπνεύσω ελεύθερα, να γεμίσω τα πνευμόνια μου με τον καθαρό αέρα και το στόμα μου με την πίκρα της απογοήτευσης. Ήταν απίστευτος ώρες ώρες ο τρόπος σκέψης του.
«Πάμε να του πούμε.. πως δεν χρειάζεται να το κάνει αυτό. Βιάσου!!» Είπα αλαφιασμένη σαν να έτρεχα χιλιόμετρα.
«Είναι ήδη εκεί, Μπέλα» Η θλίψη χάραξε το πρόσωπο της και τα όμορφα χαρακτηριστικά της σβήστηκαν. Έβλεπα μια άλλη Άλις. Μια Άλις που φαινόταν απίστευτα θυμωμένη μαζίμου και έτοιμη να μου πιει το αίμα. Ευτυχώς,που δεν θα το έκανε. Δεν νομίζω να άντεχε να μου κάνει κακό. Πάτησε ξανά το γκάζι και βρεθήκαμε να τρέχουμε μεμεγάλη ταχύτητα προσπερνώντας τους πάντες στον δρόμο μας.
«Σταμάτα!»Φώναξα επιδεικτικά. Το αυτοκίνητο σταμάτησε απότομα και άνοιξα την πόρτα. Έβαλα όλη μου την θέληση αλλά δεν τα κατάφερνα. Συγκεντρώθηκα περισσότερο και πήρα την μορφή λύκαινας. Θα ήμουν πολύ πιο γρήγορη. Έτρεχα με όση δύναμη μου απέμενεκαι όσο και αν ένιωθα μια μικρή δυσφορία δεν το έβαζα κάτω. Δεν θα έχανα τον Έντουαρτ ΜΟΥ!

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
LadyTaniaXd
New Moon Victim
New Moon Victim
LadyTaniaXd


Θηλυκό Δίδυμος
Ηλικία : 27
Αριθμός μηνυμάτων : 262
Registration date : 23/06/2010

Forks Student Profile
Team: Jacob - Renesmee Jacob - Renesmee
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΣαβ 6 Νοε 2010 - 11:23


ΚΕΦΑΛΑΙΟ9ο
Η Επίθεση

Ήταν ήδη αργά. Αυτό σκεφτόμουν συνέχεια κατά την διάρκεια της διαδρομής. Ο Έντουαρτ θα είχε προχωρήσει στην διαδικασία και εκείνη η ξανθιά αχώνευτη δεσποινίδα,χαρακτηρισμός που της ταιριάζει απόλυτα αυτή την στιγμή, τον εκμεταλλευόταν.Μπορεί να τον ήθελε δικό της και να είχε στήσει ολόκληρο σχέδιο.. Τελικά, το άγχος με πειράζει πολύ.. Λέω ότι θέλω.. Ότι πιο τρελό μου κατέβει..
Μέσα στην σιωπή, εξαιρώντας το θρόισμα των φύλλων από την ταχύτητα μου, εκεί άκουσα την φωνή του.
«Όχι,Μπέλα! Γύρνα πίσω! Τώρα!» Ακούστηκε δυνατά η φωνή του Τζέικομπ. Είχε πάρει την μορφή του κι αυτός και μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί μου. Το να τον ακούω δεν με βοηθούσε σε τίποτα αφού αυτός δεν μπορούσε να ακούσει τις δικές μου σκέψεις,κάτι που συνέβενε μόνο τελευταία σαν ένα τεράστιο τείχος που μας χώριζε..
«Μπέλα,γύρνα πίσω, κινδυνεύεις!» η σκέψη του ακούστηκε πολύ πιο έντονα και γεμάτη αγωνία. Θέλησα να σταματήσω για μια στιγμή και να γυρίσω πίσω, σε αυτόν, η θέληση μου όμως να ξαναδώ τον Έντουαρτ, να του πω πως δεν θέλω να γίνω άνθρωπος, φτάνει να ξέρω πως αυτός είναι ζωντανός και να μάθει πόσο πολύ τον αγαπώ και δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτόν στην ζωή μου ήταν τόσο έντονη..
Το σπίτι φάνηκε μπροστά μου, πάλι το ίδιο σιωπηλό και τρομακτικό. Θα ήταν καλύτερα να αντιμετώπιζα την ξανθούλα, με την μορφή μου ή χωρίς? Επέστρεψα στην ανθρώπινη μορφή μου με μεγαλύτερη ευκολία από κάθε άλλη φορά. Τα χέρια μου άγγιξαν το κρύο πόμολο και ένα ρίγος με διαπέρασε. Ήταν σαν να άγγιζα τις παλάμες του Έντουαρτ. Τώρα τι κάνουμε? Χτυπάμε ή μπουκάρουμε? Πήγα πίσω πίσω και πήρα φόρα έτοιμη να γκρεμίσω την εξώπορτα. Άφησα το κορμί μου να πέσει με δύναμη πάνω στην πόρτα αλλά πριν προλάβω να κάνω τίποτε άλλο με πρόλαβε το παγωμένο σώμα της. Η Βικτώρια-ποια άλλη?- εμπόδισε το σχέδιο μου. Έπεσα κάτω με την πλάτη και ο διαπεραστικός πόνος με προκάλεσε αντανακλαστικά να αλλάξω.Μπροστά μου, η Βικτώρια, έμοιαζε με ανήμπορο μυρμηγκάκι αλλά δεν την υποτιμούσα, ήταν πολύ δυνατή. Μου έδειξε τα δόντια της κουνώντας απειλητικά το κεφάλι της.
«Πάντα εκεί που δεν σε σπέρνουν..» Είπε, με γελοίο τρόπο. Ήταν αδύνατον να έφτανε γρηγορότερα από μένα εδώ.. Ήτανε στο σπίτι του και.. Οι νυχιές της πάνω στο σκληρό μου δέρμα πόνεσαν περισσότερο απ’ ό,τι φανταζόμουν. Σηκώθηκα στα τέσσερα μου πόδια και ετοιμάστηκα να της χιμίξω. Και οι τρείς προσπάθειες μου φάνηκαν ανώφελες μπροστά στην απίστευτη γρηγοράδα της. Με ένα ξαφνικό τίναγμα του κορμιού μου όμως, κατάφερα να την ακινητοποιήσω για όσο χρόνο χρειαζόμουν να σπάσω την πόρτα. Πίσω από την πόρτα στεκόταν ακίνητη και με ένα σατανικό χαμόγελο εκείνη, η ξανθιά κοπέλα. Έκανα δύο βήματα πίσω φοβισμένη. Πράγματι,ένιωθα την καρδιά μου να χάνει τους λυκίσιους χτύπους της και τα πόδια μου να εξασθενούν. Η επιρροή της ήταν κάτι παραπάνω από συνιθισμένη, σαν να μπορούσενα επηρεάσει την σωματική μου κατάσταση όπως ο Τζάσπερ την διάθεση. Η μυρωδιά του Έντουαρτ δεν φαινόταν. Κι αν όλα ήταν μέσα στο μυαλό μου? Αν πράγματι ο Έντουαρτ δεν κινδύνευε και εγώ ερχόμουν εδώ για το τίποτα ριψοκινδυνεύοντας την ζωή μου? Τις σκέψεις μου διέκοψε το τίναγμα μου στον αέρα. Η Βικτώρια με είχε πιάσει από την ουρά και με όλη την δύναμη που της είχε απομείνει με στριφογύριζε από εδώ κι εκεί. Δεν μπορούσα να αντιδράσω, δεν μπορούσα να κάνω τίποτα, τα πάντα εξαρτώνταν από αυτήν και την επιρροή της ξανθιάς που πολύ παράξενο, λειτουργούσε πάνω μου.
«Άλλαξε,Μπέλα! Εκεί δεν μπορεί να σε επηρεάσει!» Ακούστηκε μέσα στο βουητό η φωνή του Τζέικ. Μπορεί να παρακολουθούσε χωρίς να κάνει τίποτα. Όχι, αυτό ήταν αβάσιμο.Με την ελάχιστη δύναμη που μου απέμενε επέστρεψα πίσω στην γνωστή αδύναμη Μπέλα. Αυτό θα ήταν χειρότερο αλλά τουλάχιστον δεν θα ένιωθα αυτήν την απίστευτη εξάντληση. Η ουρά μου έγινε σκόνη μπροστά σε ανθρώπινο μάτι και έπεσα κάτω με λυγμούς. Ένα κομμάτι ξύλο από εκείνο που κρατούσε πριν προσγειώθηκε πάνω στο πόδι μου και το ένιωσα σαν να σπάει σε χίλια μίρια κομμάτια. Ευτυχώς,που τα κόκαλα μου είχαν γίνει σαν πέτρα μετά την μετάλλαξη μου. Οι λυγμοί έγιναν πιο δυνατοί. Το κεφάλι μου έχασε την ισορροπία του πάνω στο σώμα μου και έπεσε αδύναμα κάτω ακολουθώντας την αναισθησία και των άλλων μελώνμου. Η όσφρηση μου όμως με προειδοποιούσε πως πλησίαζε λυκάνθρωπος. Δεν είχαχάσει τις αισθήσεις μου εντελώς. Ένας δυνατός θόρυβος ακούστηκε και μετά λυγμοί, βογκητά, φωνές πόνου.. Σήκωσα με μεγάλη προσπάθεια το κεφάλι μου και είδα τον καφετί λύκο που προσπαθούσε να τα βγάλει πέρα με την Βικτώρια. Το τρίξιμο από το πιθανό σπάσιμο των κοκάλων του με έκανε να αναριγήσω. Δεν μπόρεσα να δω περισσότερα. Τα μάτια μου έκλεισαν ερμητικά και βυθίστηκα στο απόλυτο σκοτάδι..

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
LadyTaniaXd
New Moon Victim
New Moon Victim
LadyTaniaXd


Θηλυκό Δίδυμος
Ηλικία : 27
Αριθμός μηνυμάτων : 262
Registration date : 23/06/2010

Forks Student Profile
Team: Jacob - Renesmee Jacob - Renesmee
Special ability Special ability: Mind Reading

Bring me to life Edward... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Bring me to life Edward...   Bring me to life Edward... I_icon_minitimeΚυρ 7 Νοε 2010 - 19:02



ΚΕΦΑΛΑΙΟ10ο
Αποκαλύψεις

Δύο παγωμένες παλάμες άγγιζαν το μέτωπο μου και εμπόδιζαν το άνοιγμα των βλεφάρων μου. Μόλις αποχώρησαν, κατάφερα να ανοίξω, αν και με δυσκολία, τα μάτια μου. Το φως του ήλιου δεν ήταν έντονο και κατέληξα στο συμπέρασμα πως ήταν απόγευμα.Έγλειψα αυθόρμητα τα χείλη μου και γεύτηκα την αλμύρα του αίματος. Πάνω από το κεφάλι μου στεκόταν ο Έντουαρτ με ένα ανήσυχο ύφος και σφιγμένο σαγόνι.
«Τι συμβαίνει?» Ρώτησα γεμάτη απορίες. Πως βρέθηκα ξαφνικά εκεί? Ο Έντουαρτ ήταν ζωντανός? Που ήταν ο Τζέικομπ? Τι απέγινε η Βικτώρια?
«Ηρέμησε,γλυκιά μου..» Είπε και με φίλησε στο μέτωπο. Η μυρωδιά του πλέον ήταν υπέροχη,καθόλου αηδιαστική και τα χέρια του δεν έκαναν τόση μεγάλη αντίθεση με την θερμοκρασία του σώματος μου. Το σαγόνι μου ανεβοκατέβενε από το τρέμουλο όχι από το κρύο αλλά από την αγωνία μου.. Τι είχε συμβεί?
«Τι έγινε, Έντουαρτ?» Είπα με σοβαρό ύφος. Με κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια.Μπορούσα να καταλάβω πως κάτι είχε αλλάξει. Όχι μόνο ο τρόπος που τον έβλεπα αλλά και η μυρωδιά του, το πρόσωπο του ήταν τόσο διαφορετικά αλλά ταυτόχρονα πολύ γνωστά.
«Δεν χρειάζεται να ανησυχείς Μπέλα! Είσαι πλέον ασφαλής..»
«Πες μου τα όλα..» Επέμεινα με πείσμα.
«Εντάξει,λοιπόν.. Αφού το θέλεις. Ο Τζέικομπ αντιμετώπισε την Βικτώρια γλιτώνοντας με ελάχιστα τραύματα…» Είπε και έσφιξε τα χείλη του συνθλίβοντας την σοβαρότητα του.
«Η Βικτώρια? Την σκότωσε?» Δεν το πίστευα!
«Όχι,αρκέστηκαν σε μια συμφωνία..»
«Συμφωνία?Ρώτησα γεμάτη αγωνία.
«Ναι..Αυτό είναι θέμα που θα το συζητήσουμε αργότερα..» Με εξέπληξε το γεγονός που φαινόταν να μου κρύβει κάτι πολύ σημαντικό αλλά το προσπέρασα κάνοντας υπομονή μέχρι να μου μιλήσει αυτός.
«Που είχες πάει?»
«Δεν έχει σημασία πλέον.. Είσαι άνθρωπος!» Είπε μισό ενθουσιασμένος και έβγαλε με δυσκολία τους κυνόδοντες του σε κοινή θέα.
«Είμαι άνθρωπος ?Πως?» Και όλα τα κομμάτια του πάζλ ενώθηκαν ξαφνικά σε μια πλήρη εικόνα. Ο λόγος της μυρωδιάς του, την υφής του, της θερμοκρασίας του..
«Υποσχέσου μου, πως δεν θα κάνεις καμιά τρέλα και θα παραμείνεις ψύχραιμη..» Τώρα σίγουρα δεν θα έμενα ψύχραιμη! Αγωνιούσα τόσο για τον τρόπο που ξαναέγινα όπως πριν λες και υπήρχε κάτι που θα με πλήγωνε..
«Υπόσχομαι..»Έτριξε τα δόντια του και ξεφύσηξε σουφρώνοντας τα χείλη του.
«Ο Τζέικομπ ..» Στραβοκατάπια γνωρίζοντας ήδη την συνέχεια. «Θέλησε να δώσει την δική του ζωή για σένα..» Πάγωσα. Τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια και έγνεψα αρνητικά. «Τον έπεισα να μείνει πίσω αλλά έφυγε χωρίς προειδοποίηση..» Σούφρωσα την μύτη μου και άφησα δύο δάκρυα να ξεφύγουν. Αυτός, άπλωσε το δάχτυλο του και μου σκούπισε απαλά και τα δύο. Το χέρι του τράβηξε το κεφάλι μου πάνω στο στήθος του. Τα δάκρυα που ακολούθησαν μούσκεψαν την μπλούζα του.
«Γιατί?»Κατάφερα να αρθρώσω μέσα από τους λυγμούς μου. «Γιατί??» Επανέλαβα δριμύτερα.Έπιασε το σαγόνι μου και σήκωσε το κεφάλι μου ψηλά. Τα χείλη του άγγιξαν τα δικά μου συνθλίβοντας την πίεση που τους είχα ασκήσει από το ατελείωτο δάγκωματους.
«Ήταν επιλογή του.. Ήθελε να το κάνει για εσένα. Μακάρι να μπορούσα να τον σταματήσω..» Ένιωσα την δική του θλίψη να εκφράζεται με ατελείωτες ρυτίδες.Άφησα τους λυγμούς να βγούνε με μεγαλύτερη ευκολία και κατέπνιξα τα δάκρυα μου πάνω στο παγωμένο δέρμα του αυτή την φορά.

Ο καλύτερος μου φίλος..
Αυτός που αγαπούσα..
Ναι,αυτός..
Θυσιάστηκε..
Για εμένα..

Τα δάκρυα μου πλήθαιναν με κάθε επιπλέον σκέψη.
Τα δάκρυα μου σκούπισε ξανά, αυτή την φορά με τα χείλη του ο Έντουαρτ.

Κατέβηκε πιο κάτω, στον λαιμό μου και άφησε την αλμύρα των δακρίων μου πάνω του. Σκέπασε τα μάτια μου με τις παλάμες του και αφέθηκα στο σκοτάδι του..

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
 
Bring me to life Edward...
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1
 Παρόμοια θέματα
-
» Dance For Life
» When Edward left Bella.. Edward's POV..!!
» Life sucks,then you die...

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Bella And Edward :: Midnight Inspirations :: Fanfictions-
Μετάβαση σε: