Μαθε μου πως να σ'αγαπω και εγω θα το κανω. . .

γεια σας αποφασισα να γραψω και εγω μια ιστορια με τους αγαπημενους μας ηρωες. η μπελλα ειναι νοσοκομα και ο εντουαρντ ειναι ενας μπαρμαν που δουλευει σε ενα κακοφημο μπαρ μετα απο ενα τσακωμο φευγει πως θα εξελιχθουν τα πραγματα?κατω απο ποιες συνθηκες θα συναντηθουνε? ελπιζω να σας αρεσει αν και ειναι η πρωτη μου αποπειρα. . .

ΜΠΕΛΛΑ
Μολις τελειωσα την βαρδια μου εβγαλα την ρομπα μου και την κρεμασα στο κρεμασταρι, πηρα το παλτο μου και βγηκα απο το νοσοσκομειο.Νυχτωνε και ο ουρανος ειχε γεμισει χρωματα σε αποχρωσεις του ροζ και του πορτοκαλι.Έκανε κρυο και εσφιξα το παλτο πανω μου καθως προχωρουσα παρολο που ηταν αρχες φθινοπωρο εκανε πολυ κρυο. Ακομα στους δρομους ειχε πολυ κοσμο οσο ομως προχωρουσα προς την γειτονια μου ο κοσμος λιγοστευε, εμενα σε μια κακοφημη γειτονια διοτι τα οικονομικα μου δεν μου επετρεπαν κατι παραπανω αλλα αυτο δεν ηταν προβλημα εφοσον πλεον ειχα τον δικο μου χωρο μετα απο παρα πολυ καιρο. Καθως προχωρουσα αποφασισα να ακολουθησω τον πιο κοντινο δρομο για το σπιτι μου γιατι ενιωθα εξαντλημενη μετα απο τοσες ωρες δουλεια. Δέν έπαιρνα συχνά αυτόν τον δρόμο γιατί υπήρχαν πολυ κακόφημα μπαράκια και φοβόμουν. Μία γυναίκα μόνη της στον δρόμο ήταν πολύ επικίνδυνο σε τέτοιες συνοικίες.Παρόλα αυτά σήμερα αποφάσισα να πάω απο εκεί. πήρα μια βαθιά ανάσα και επιτάχυνα το βήμα μου. 'Εξω απο πολλά μπαράκια υπήρχαν νέοι διαφόρων ηλικιών που κάπνιζαν ή συνομιλούσαν με διάφορες κοπέλες. Έξω απο ένα μπαρακι υπήρχε μια ομάδα ανθρώπων με ακριβά ρούχα που τσακώνονταν με δύο νεους, επιτάχυνα και άλλο το βήμα μου σχεδόν έτρεχα τώρα, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και διάφορες εικόνες ήρθαν στο μυαλό μου απο παρόμοιες σκηνές που είχα ζήσει. όχι μπέλλα μην το σκέφτεσαι είπα όλα αυτα ανήκουν στο παρελθόν. σταμάτησα για λίγο έκλεισα τα μάτια μου και πήρα μια βαθιά ανάσα για να ηρεμήσω. μετά απο δυό λεπτα οι χτύποι της καρδιά μου ηρέμησαν και ξεκίνησα να προχωράω ξανα με κανονικούς ρυθμους εφόσον είχα απομακρυνθεί αρκετά απο το μπαράκια. καθώς προχωρούσα όμως συνηδητοποιήσα οτι κάποιος με ακολουθούσε. Δεν το είχα καταλάβει τόση ώρα γιατί το μυαλό μου βρισκόταν σε σύγχυση τώρα όμως μπορούσα να ακούσω τα βηματά του πίσω μου να με πλησιάζουν. πρέπει να προλάβω να μπώ στην πολυκατοικία σκέφτηκα δεν ήταν μακριά. άρχισα να βαδίζω και πάλι γρήγορα την ώρα όμως που πήγα να τραβήξω την πόρτα της πολυκατοικίας ένα χέρι με άρπαξε από το μπράτσο και με έσυρε σχεδόν μέσα στο κτίριο. με κόλλησε στο τοίχο 'ωστε να μην φαινόμαστε απο το δρόμο και έκανε κάτι που δεν περίμενα με τίποτα με φίλησε. Τα χείλη του ζέστα με φιλούσαν απαιτητικά. τον έσπρωξα όσο με όλη μου την δύναμη απο κοντα μου
- Τι νομίζεις οτι κανεις? Ποιος εισαι και τι θέλεις απο μένα?
- Με κυνηγάνε μου είπε και η φωνή του ήταν γλυκιά αλλα τρομαγμένη
Τότε ακουσα φωνές να φωνάζουν ένα όνομα Έντουαρντ.
- Εσένα φωνάζουν ρώτησα?
- ναι σε παρακαλώ βοήθησε με.
- Πώς, πώς να σε βοηθήσω?
τους άκουγαμε που πλησίαζαν έρχονταν όλο και πιο κοντά
- φίλα με αν μας δουν να φιλιόμαστε δεν θα μας διακόψουν και δεν θα με πιάσουν
Δεν περίμενε καν να του δώσω μια απάντηση με άρπαξε ξανά και με φίλησε με πάθος καθώς οι δύο άντρες πέρασαν απο την πολυκατοικία θα σταματούσαν θα τον έπιαναν???

Οι φωνες απομακρύνονταν και εγω τον έσπρωξα παλι μακρια.
-Εντάξει έφυγαν σε ευχαριστώ πολύ που με βοήθησες θα στο χρωστάω, το όνομα μου είναι Έντουαρντ όπως κατάλαβες είπε και μου έτεινε το χέρι του εσένα?
-Εμένα με λένε Ιζαμπέλλα αλλά με φωνάζουν Μπέλλα είπα και του έδωσα το χέρι μου διστακτικά.
Τώρα που είχε κοπάσει η φασαρία μπορούσα να τον παρατηρήσω καλύτερα φορούσε ένα φθαρμένο μαύρο παντελόνι και ενα άσπρο πουκάμισο. Αυτό που δεν είχα προσέξει νωρίτερα όμως ήταν η κόκκινη κοιλίδα από αίμα στο χέρι του που όλο και μεγάλωνε.
-θεέ μου εσύ έχεις χτύπήσει, αιμοραγείς, χρειάζεσαι βοήθεια.
- Μην ανησυχείς είμαι καλά δεν είναι τίποτα σοβαρό
- Αυτό άστο καλύτερα να το κρίνω εγώ που είναι και η δουλεία μου
- Όχι δεν γίνεται πρέπει να φύγω, δεν έχω χρόνο είπε και άρχισε να βαδίζει προς την έξοδο, την ώρα που άνοιξε την πόρτα όμως ζαλίστηκε και κρατήθηκε γερά από την πόρτα για να μην πέσει. Έτρεξα να τον βοηθήσω.
- Ξέχασε το ΄Εντουαρντ δεν θα πας πουθενά έτσι το πιο πιθανό είναι να λυποθυμήσεις από ακατάσχετη αιμοραγία στην μέση του δρόμου.Πάμε πάνω στο σπίτι να περιποιηθώ την πληγή σου
Δεν έφερε καμιά αντίρρηση, ίσως δεν είχε την δύναμη να το κάνει κίολας, ήταν πολύ χλωμός φαινόταν αδύναμος αρκέστηκε μόνο να πει σιγανά ευχαριστώ.Ανεβήκαμε προσεχτικά τα σκαλιά ο Έντουαρντ στηριζόταν στο ώμο μου. Άνοιξα την πόρτα και τον έβαλα προσεχτικά στο κρεβάτι μου. Ξεκούμπωσα με γρήγορες κινήσεις το πουκαμισό του για να δω την πληγή, είχε πυροβοληθεί άρα τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα από ότι είχα φανταστει. Ο Έντουαρντ όλη αυτή την ώρα είχε κλειστά τα μάτια του όμως δεν κοιμόταν φαινόταν καθαρά στο προσωπό του ότι ο πόνος στο χέρι του ήταν πολύ δυνατος, αβάσταχτος.
-Έντουαρντ θα σου κάνω μια αναισθητική ένεση για να σου βγάλω τις σφαίρες.
-Εντάξει μου είπε ψιθυριστα.
-Μην ανησυχείς όλα καλά θα πάνε
Το έλεγα για να καθησυχάσω εμένα η εκείνον δεν ήξερα. Μπορεί να ήμουν νοσοκόμα αλλα δεν είχα ακόμα την εμπειρία που απαιτείται σε τέτοιες καταστάσεις. Πάντως θα έκανα τα πάντα για να τον βοηθήσω, άλλωστε αυτή είναι η δουλειά μου. Με μια αποφασιστική κίνηση του έκανα την ένεση και αφέθηκε σιγά σιγά στην αγκαλά του Μορφέα.
Έπιασα αμέσως δουλειά πήρα το βαλιτσάκι πρώτων βοηθειών από την ντουλάπα φόρεσα τα γάντια μου και ξανα κοίταξα το τραυμα αυτή την φορά πιο προσεχτικά. Ευτυχώς η σφαίρα δεν ήταν πολύ βαθιά και δεν είχε χτυπήσει καποια σημαντική αρτυρία του χεριού.
Άρα αυτός που τον πυροβόλησε δεν ήθελε να τον σκοτώσει απλά να τον ακινητοποιήσει απορούσα τι να ειχε συμβει. Μπέλλα δεν σε αφορα απλά κάνε σωστα την δουλειά σου σκέφτηκα και συγκεντρώθηκα ξανά στην πληγή. Μετά από μια ώρα περίπου κατάφερα να βγάλω την σφαίρα και να ράψω το τραύμα. Ακούμπησα το χέρι μου στο μετωπό του και παρατήρησα ότι είχε υψηλό πυρετό.
Αυτό δεν ήταν καλό σημαδι αποφάσισα να του κάνω κομπρέσες με νερό και ξύδι για να πέσει ο πυρετός. Καθώς έβαζα το πανι στο μέτωπο του μπορούσα να τον παρατηρήσω καλύτερα τα μαλλιά του ήταν χάλκινα φτιαγμένα επιμελώς ατημέλητα. Το πρόσωπο του παρόλο που είχε περάσει η δράση της νάρκωσης ήταν ήρεμο σημάδι πως έβλεπε γαλήνια όνειρα . Το σώμα του και το προσωπο του ήταν τόσο όμορφα σμιλεμένα, η ομορφιά του ήταν απαράμιλλη ήταν πανέμορφος. Τι ήθελα και το σκέφτηκα αυτό τώρα. Δεν ήξερα τίποτα γι αυτό τον άνθρωπο μπορεί να ήταν και εγκληματίας. Τότε γιατί τον έβαλα χωρίς δεύτερη σκέψη στο σπίτι μου? Έκανα απλά την δουλειά μου η με μάγεψε το υπέροχο πράσινο των ματιών του? Δεν μπορούσα να αποφασίσω δεν ήθελα να το σκέφτομαι καν.Τον σκέπασα σηκώθηκα και άνοιξα την ντουλάπα πήρα μια κουβέρτα και ένα μαξιλάρι και έστρωσα στο πάτωμα. Έκλεισα τα μάτια μου και αμέσως βυθίστηκα σε έναν ύπνο χωρίς όνειρα. Το πρωί ξύπνησα από το φως που έμπαινε από το παράθυρο άνοιξα τα μάτια μου, ανασηκώθηκα και κοίταξα το κρεβάτι που όμως ήταν άδειο.
- Έντουαρντ?που είσαι?φώναξα
Τότε κοίταξα γύρω μου και είδα ότι στο δωματιό μου κυριαρχούσε το χάος. Κάποιος είχε ψάξει με βιασύνη τα συρτάρια και τα ντουλαπια ωστόσο χωρις να κανει καθόλου θόρυβο. Αυτός ήταν ο έντουαρντ, όμως γιατι να κάνει κάτι τέτοιο??

Σηκώθηκα βιαστηκα από το κρεβάτι και κοίταξα παντου κανένα ίχνος του έντουαρντ λες και η χτεσινη νύχτα ήταν ένα όνειρο. Δεν μπορεί πήγαινα να τρελαθώ στο μυαλο μου κυριαρχούσε το χάος όπως και στο δωματιό μου. Αποφάσισα να βάλω μια τάξη καθως θα αναδιοργανωνα τις σκέψεις μου. Τακτοποίουσα τα συρτάρια όταν συνηδητοποίσα ότι έλειπε ο σταυρος μου που τον είχα κρυμμένο στο βάθος του ντουλαπιου. Δεν μπορεί, δεν είναι δυνατο άρχισα να ψάχνω καλύτερα, έψαξα παντου αλλά πουθενα ο σταυρός. Δάκρυα άρχισαν να αναβλύζουν από τα μάτια μου και τα γονατα μου δεν με κρατούσαν άλλο. Ήταν το μόνο ενθύμιο από αυτόν και το έχασα και αυτό για την ακριβεια δεν το έχασα μου το έκλεψαν.όπως και όλα τα άλλα, όπως και αυτόν. Είμαι σιγουρη ότι το έκανε αυτος. Ο έντουαρντ. Πόσο ηλίθια στάθηκα το προήγουμενο βράδυ έβαλα στο σπίτι μου κάποιον που τελικα ναι ήταν εγκληματίας και πήρε κατι πολύτιμο για μενα. Πολύ πολύτιμο. Ίσως είναι καλύτερα Μπέλλα είπε μια φωνή μέσα μου είναι καιρός πια να προχωρήσεις στην ζωή σου. Πάνε τόσα χρόνια πια 9 ολόκληρα χρόνια και εσυ εισαι κολλημένη εκεί. Ωχ κουράστηκα με κούρασαν τα πάντα άφησα τα πάντα στη μέση πήρα το μπουφάν μου και βγήκα να κάνω μια βόλτα. Είχε τόσο όμορφο καιρό και εγώ καθόμουν μέσα στο σπίτι χωρίς να απολαμβάνω ακομα και τα πιο απλά πράγματα της ζωής. Τον ήλιο.
Περπατούσα πολύ ώρα στους δρομους του Σικάγου χωρίς να σκέφτομαι τίποτα. Το είχα τόσο ανάγκη η μέρα ήταν ηλιόλουστη και ζεστή σε αντίθεση με την χτεσινή . Ένιωθα την ζεστασιά του ήλιου στο δέρμα μου και μόνο αυτό με απασχολόυσε έβαλα όλα τα προβλήματα για την ώρα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Προχωρούσα σε δρόμους και σοκάκια που πρώτη φορά ανακάλυπτα. Δεν με ένοιαζε που πηγαινα ούτε αν θα έβρισκα το δρόμο για το σπίτι. Δεν με ένοιαζε τιποτα. Είχα ρεπό σήμερα και αποφάσισα να περάσω όλη την μέρα μου έξω πήρα να φάω κάτι στο χέρι και συνέχισα. Ανά διαστήματα όταν κουραζόμουν καθόμουν για λίγο σε κάποιο πάρκο και μετα συνέχιζα. Είχε πλέον αρχιζει να νυχτώνει όταν αποφάσισα πως ήταν ώρα να γυρίσω σπίτι τα πόδια μου δεν με κρατούσαν από την κούραση. Το θέμα ηταν όμως πως θα έβρισκα το δρόμο τώρα? Πριν δεν με απασχολούσε τώρα όμως κρύωνα ήμουν κουρασμένη και πεινούσα. Το μόνο που ήθελα ήταν να βρεθώ στην θαλπωρή του σπιτιού μου. Κάθισα σε ένα παγκάκι και προσπάθησα να θυμηθώ ποια διαδρομή είχα ακολουθήσει.Πρέπει να θυμηθείς Μπέλλα πρέπει. Ξαφνικά ένιωσα μια παρουσία κάποιος είχε καθίσει δίπλά μου δεν έδωσα όμως και πολύ σημασία.
-Με συγχωρείται δεσποινις δεν σας βλέπω καλά μήπως χρειάζεστε βοήθεια?
-Αχ ναι πραγματικά έχω χαθεί και δεν μπορώ να βρώ τον δρόμο προς το σπίτι μου μπορείται να με βοηθήσετε? είπα σχεδον απελπισμένη.
-Φυσικά καταρχήν χάρηκα με λένε Τζεικομπ
-Χάρηκα εμένα Μπέλλα
Φαινόταν καλός άνθρωπος σου ανένπεε ένα αίσθημα εμπιστοσύνης.Ήταν ψηλός ευθυτανής και είχε μακριά μαλλία πιασμένα κότσο. Το πρόσωπο του ήταν σοβαρό αλλα συνάμα γλυκό. Αποφάσισα να τον εμπιστευτώ. Δεν είχα τίποτα να χάσω. Του είπα την διεύθυνση του σπιτιού μου και τον ακολούθησα. Στην διαδρομή μιλούσαμε για διάφορα πράγματα και πραγματικά είχαμε καλή χημεία μεταξύ μας σταδιακά όμως όσο περνούσε η ώρα σταματήσαμε να μιλάμε και τον ακολουθουσα σιωπηλα. Σιγά σιγά παρατηρούσα την διαδρομή η οποία περισσότρο άγνωστη παρα οικεία μου φαινόταν. Ψήλοι άρχισαν να μπαίνουν στα αυτιά μου και άρχισα να περπατάω πιο αργά δίπλα του εκείνος κατάλαβε την διαφορά και γύρισε και με κοίταξε.-
- Τι έπαθες Μπέλλα? Μου είπε με μια φωνή που μόνο ευγενική δεν ήταν αυτή την φορα ήταν απαιτιτική και κυρίως νευριασμένη.
Θέλω να φύγω πρέπει να φύγω είπα με μια φωνή φοβισμένη. Άρχισα να τρέχω όμως ο Τζέικομπ με πρόλαβε γρήγορα.
-Θα έρθεις μαζι μου ακούς ειπε φωνάζωντας.
-Άσε με σε παρακαλώ άσε με
-Βοήθεια βοήθεια άρχισα να κλαίω και να φωνάζω δυνατά.
Μου έδωσε ένα χαστούκι που ήχησε δυνατά. Το κεφάλι μου άρχισε να γυρίζει όμως δεν τα παράτησα άρχισα και πάλι να φωνάζω
-Βοηθήστε με, ΒΟΗΘΕΙΑ……..
Μου έδωσε μια μπουνιά στο πρόσωπο με αποτέλεσμα να σκιστούν τα χείλη μου και να αρχισουν να τρέχουν αίμα. Τότε ήταν που θόλωσε το μυαλο μου έπρεπε να ξεφυγω παση θυσία από αυτόν τον άνθρωπο. Άρχισα να τον χτυπάω με όλη μου την δύναμη και να ουρλιάζω.
-ΣΚΑΣΕ επιτέλους ΒΟΥΛΩΣΕ ΤΟ είπε και άρχισε να με χτυπαέι. Άρχισε τότε να με δερνει και να μεκλοτσάει με δύναμη,ακόμα μου έδινε γροθιές σε όλο μου το σώμα. Αυτό ήταν Μπέλλα είπα δεν θα βγείς ζωντανή από αυτή την περιπέτεια. τουλάχιστον χαιρόμουν που δεν είχα κανέναν να με περιμένει. ούτε καν οι συγγενεις μου δεν νοιάζονταν για μένα, κυρίως αυτοι.Έκανα αυτές τις σκέψεις όταν άκουσα μια δυνατή φωνη
-Τζεικομπ σταμάτα τώρα. Κατάλαβες, ΕΙΠΑ τώρα. Εξαφανίσου.
τότε ο Τζέικομπ σταμάτησε να με χτυπάει με έφτυσε εκνευρισμένος προς την αντίθετη κατεύθυνση
Γύρισα και κοίταξα τον άνθρωπο που με έσωσε απο αυτό το κτήνος. Δεν μπορεί πρέπει να είχα παραισθήσεις. Αυτός ο άνθρωπος ήταν ο Έντουαρντ

ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ
Η Μπέλλα ήταν πεσμένη στο έδαφος γεμάτη αίματα και με τα ρούχα της σκυσμένα. Έτσι όπως την είδα κάτω έτρεξα να την βοηθήσω. Είχε χάσει τις αισθήσεις της έτσι την πήρα στην αγκαλιά μου και άρχισα να προχωράω προς το σπίτι της αδερφής μου της Αλίς. Όσο την είχα στην αγκαλιά μου μου ήρθαν στο μυαλό τα γεγονότα της προηγούμενης μέρας. Της είχα πει πως της το χρωστάω για την βοήθεια που μου πρόσφερε χτες το βράδυ. Δεν φανταζόμουν ότι θα της το ξεπλήρωνα τόσο γρήγορα. Χτές με είχε περιποιήθει τοσο καλά χωρίς να με γνωρίζει καν. Αν δεν ήταν αυτή πραγματικά δεν ξέρω τι θα είχα κανει. Γίνονταν πολλές φασαρίες στην δουλεία μου για παρεξηγήσεις και τις φασαρίες τις έκαναν κάθε φορά συγκεκριμένα άτομα. Στο μπαράκι που δούλευα ερχόταν κάθε βράδυ μια γυναίκα περίπου 40 ετών. Θα έλεγε κανέις τι δουλεία έχει μια τέτοια γυναίκα σε ένα μπάρ. Αυτή δεν ήταν μια οποιαδήποτε γυναίκα. Νεότερη δούλευε σαν μοντέλο αλλά μετά παντρεύτηκε ένα πάμπλουτο επιχειρηματία και σταμάτησε την δουλεία της. Ωστόσο ήταν αλκοολική και για να μην την πετυχαίνει ο Τύπος σε τέτοιες καταστάσεις σύχναζε στα πιο κακόφημα μπαρ. Ένα από αυτά ήταν και αυτό που δούλευα και το τελευταίο εξάμηνο είχε γινει συχνή θαμώνας του.
-Ε, κούκλε εσυ βάλε μου άλλο ένα συνήθιζε να λέει
Εγώ υπάκουγα δεν είχα επιλογή και την έβλεπα ώρα με την ωρα να υποκίπτει στο μεγάλο πάθος της, το ποτό. Χτές όμως ξεπέρασε τα όρια είχε έρθει πολύ νωρίς στο μαγαζί κάτι που δεν συνήθιζε ωστόσο φαινόταν πως κάτι την απασχολούσε αλλά αποφάσισα να μην ρωτήσω τίποτα, να μην ανακατευτώ. Όλο το βράδυ έπινε όταν ξαφνικά σηκώθηκε από την θέση της και με γρήγορες κινήσεις πέρασε κάτω από την μπάρα και με πλησίασε
-Κυρία μου δεν θα έπρεπε να είστε εδώ απαγορεύεται αν θέλετε κάτι μπορώ να σας το δώσω εγώ.
-Δεν είμαι τόσο μεγάλη οσο νομίζεις για να με φωνάζεις κυρία το όνομα μου είναι Τζειν και αυτό που θέλω πραγματικά μπορεις να μου το δώσεις εσύ είπε ψυθιριστά στο αυτί μου.
-Δεν καταλαβαίνω τι εννοειται είπα αν και ηξερα πολύ καλα τι μόλις μου είχε προσφέρει.
-Ω, έλα Έντι μου δεν είσαι χαζός, πές μου απλά το ποσό που πρέπει να γράφει η επιταγή για να γινείς δικός μου είπε καθώς έβγαζε το μπλοκ επιταγών από την τσάντα της.
Μου ζητούσε να πάω μαζί της με αμοιβή, ήταν διαθετημμένη να μου δώσει όσα ήθελα και τότε η ζωή μου θα έφτιαχνε αρκούσε μόνο μια φορα για προχωρήσω την ζωή μου και να ξεφύγω από αυτή την κατάσταση της βιοπάλης. Θα ακολουθούσα το ονειρο μου και θα γινόμουν μουσικός, θα το έκανα όμως με βρόμικα λεφτά ή τίποτα δεν θα υπολόγιζα ούτε καν την ηθική για να πραγματοποιήσω το ονειρο μου.

-Εντάξει δέχομαι είπα.
-Πόσα θές?
Το σκέφτηκα λίγο
- θέλω 1.000.000 ευρώ.
- ευχαρίστως.!!!
Έγραψε την επιταγή και μου την έδωσε. Την έβαλα στην τσέπη μου, ειδοποιήσα το αφεντικό και φύγαμε.
-που θα πάμε?
-Θα δεις, μην βιάζεσαι πάντως δεν θα πάμε σπίτι μου έχω κλέισει ένα δωμάτιο κάπου εδώ κοντά.
Την ακολούθησα πειθήνια, δεν μιλάγαμε δεν είχαμε τίποτα άλλωστε να πούμε. Όλα είχαν πάρει το δρόμο τους.Στην διαδρομή σκεφτόμουν την τροπή που πήρε η σημερινή βραδιά. Αναλογιζόμουν την αποφασή μου, μήπως έκανα λάθος, μήπως έπρεπε να γυρίσω πίσω και να της επιστρέψω την επιταγή? Δεν ήμουν βέβαιος για αυτό που πήγαινα να κάνω αυτό μπορούσα να το πω με σιγουριά.
-Φτάσαμε μου είπε.
Περάσαμε την πόρτα του ξενοδοχείου και βρεθήκαμε στην ρεσεψιον
-Γεια σας έχω κλέισει ένα δωματιο. Ονομάζομαι Τζειν.
-Ναι φυσικά το δωματιο σας είναι το 207 ειπε με μια γλυκια φωνή η κοπέλα.
-Ευχαριστώ πάμε μωρό μου απευθυνθηκε σε μενα
Την ακολούθησα με αργά βήματα, μπήκαμε στο ασανσερ και η Τζειν δεν μπορεσε να κρατηθεί, άρχισε να με φιλάει, απαιτούσε τα φιλιά μου και εγώ έπρεπε να της τα δώσω. Ανταποκρινόμουν στα φιλιά της αλλά όχι ζεστά, δεν φάνηκε να το καταλαβαίνει. Μόλις μπήκαμε στο δωμάτιο με κόλλλησε στην πόρτα και άρχισε να με φιλαει παθιασμενα, τα χέρια της λεηλατούσαν το κορμί μου. Της έβγαλα την μπλόυζα και εκέινη το πουκαμισό μου. Ξαπλώσαμε στο κρεβάτι και μου έβγαλε το παντελονι.το είχα μετανιώσει ήδη αλλα δεν μπορούσα να κάνω τίποτα τώρα, έπρεπε να τελειώσω αυτό που άρχισα.
-Ήξερα πως θα δεχτείς ψυθίρισε στο αυτί μου
-Κανεις δεν απαρνιέται το χρήμα ούτε και ο πιο ηθικός.
Τα λόγια της ήχησαν στα αυτιά μου τόσο δυνατά παρόλο που τα ψυθίρισε στο αυτί μου, τα λόγια της έλεγαν την αλήθεια, πως έκανα το πρώτο βήμα για να διαφθείρω την ψυχή μου, κάτι που προσπαθούσα να αποφύγω οσο και αν η δουλεια μου ήταν δύσκολη. Ήταν κατι που μου είχε μαθει ο πατερας μου και πάντα το ειχε σαν δόγμα στην ζωή του. Προσπαθουσε και κέρδιζε κάτι με την αξία του και όχι με δολιο τρόπο. Έπρεπε να το σταματήσω αυτό.
-Όχι, δεν μπορω να το κάνω, σταματα είπα και την έσπρωξα μακρια μου.
-Τι είπες?
-Ακουσες πολύ καλα, δεν θα το κάνω αυτό
-Δεν μπορεις να μου το κανεις αυτό, εισαι δικο΄ς μου αυτή την νυχτα
-Δεν ειμαι πια είπα καθως έβαζα το παντελονι μου και την μπλούζα μου βιαστηκά.
-Σε κερδισα με τα χρηματα μου και πρεπει να μεινεις.
-Δεν κερδισες τίποτα ΑΚΟΥΣ ΤΙΠΟΤΑ της φώναξα έβγαλα την επιταγή από την τσέπη μου και την εσκισα.
-ΟΡΙΣΤΕ ΠΑΡΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΟΥ ΒΡΩΜΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΚΟΥΣ
-Πως μιλάς έτσι στην γυναικα μου?
Γυρίσαμε και οι δυο στον ήχο αυτης της φωνής
-Όσκαρ τι κανεις εδώ?είπε η Τζειν
-Από ότι βλεπεις γλυκια μου σε γλιτώνω από άλλη μια ντροπή που μπορει να βγει στην δημοσιοτητα
Εκεινη έσκυψε το πρόσωπο της γεμάτο ντροπη.
-Όσο αναφορα για σενα νεαρε μου θα σε περιποηθουν οι φυλακες μου έξω Αντρέα , Νίκο πάρε τον και αθόρυβα.
-Μάλιστα είπαν με μια φωνή και οι δυο
Τους κοίταξα ήταν και οι δυο πολύ σωματώδης δεν θα τα κατάφερνα να ξεφύγω. Με έβγαλαν έξω και με έδειραν, εγώ αντιστεκόμουν και τους έβριζα αυτό νευρίασε έναν από αυτούς, έβγαλε ένα περιστροφο και με πυροβόλησε στο χέρι. Ένιωσα έναν απιστευτο πόνο στο χέρι μου και ένα κυμα ζαλάδας να με διαπερνουν, όμως δεν τα έβαλα κάτω κλότσησα τον έναν στην κοιλια και άρχισα να τρέχω με όλη μου την δύναμη. Αυτοι δεν έχασαν χρόνο άρχσαν να με κυνηγουν. Έτρεχα, έτρεχα όμως η αποσταση μεταξύ μας δεν μεγάλωνε. Ξαφνικά έστρυψα σε ένα στενο και είδα μια κοπέλα να κατευθύνεται προς την πρώτη πολυκατοικια. Αυτή ηταν η ευκαιρία που ζητούσα την άρπαξα από το μπράτσο και σχεδον την έσυρα μέσα στην πολυκατοικία. Την κόλλησα στον τοίχο και μια ιδέα πέρασε από το μυαλό μου δεν έκατσα να το σκεφτώ περισσότερο την φίλησα απαιτητικά. Τα χείλη μου αναζητούσαν τα δικά της όταν με έσπρωξε από κοντά της.
-Τι νομίζεις ότι κανεις? Ποιος είσαι και τι ζητάς από μένα ?μου είπε με μια φωνη που μόνο φοβισμένη θα μπορουσε να χαρακτηριστει
-Με κυνηγάνε προσπάθησα να της εξηγήσω.
Φωναζαν το ονομα μου, πλησίαζαν.
-Εσένα φωνάζουν ρώτησε και τα μάτια της ήταν γεμάτα απορια, φοβο αλλα και ανησυχία.
-Ναι σε παρακαλώ βοηθησε με την παρακάλεσα, ηταν η μόνη μου ελπίδα.
-Πως, πώς να σε βοηθήσω μου είπε γεμάτη αγωνία.
- φίλα με αν μας δουν να φιλιόμαστε δεν θα μας διακόψουν και δεν θα με πιάσουν της εξήγησα και χωρις καν να περιμένω μια απάντηση την φίλησα με πάθος βαθια, εκείνη δεν ανταποκρινοταν όμως και ετσι εγω απαιτησα το φιλί της, βαθύνοντας το.ήλπιζα να μην με έπιαναν και αυτό το φιλί πραγματικα να γινοταν η σωτηρια μου.

Όμως διέκοψε το φιλί μας τόσο γρήγορα απρόσμενα ωστόσο δεν την αδικούσε φιλούσε έναν άγνωστο πρέπει να πάω αργά αργά σκέφτηκα φαίνεται φοβισμένη, τα μάγουλα της έιχαν βαφτεί αμυδρά κόκκινα αλλά αυτό μπορει να ήταν και από το φιλί μας.
-Ευχαρίστω πολύ που με βοήθησε, θα στο χρωστάω το όνομα μου είναι Έντουαρντ, όπως κατάλαβες είπα και της έτεινα το χέρι μου.
-Εμένα με λένε Ιζαμπέλλα αλλα με φωνάζουν Μπέλλα είπε και μου έτεινε το χέρι της.
Μπέλλα σκέφτηκα πολύ ωραίο όνομα και της ταίριαζε, σίγουρα της ταίριαζε άρχισα σταδιακά να την παρατηρώ. Ήταν όμορφη κοπέλα, το σώμα της έιχε πολύ ωραίες καμπήλες και το προσωπό της ήταν γλυκό ,είχε σγουρά μαλλια πιασμενα τα μισα σε ένα μικρο κότσο και μικρες μπουκλίτσες αγκάλιαζαν το μετωπό της αλλά αυτό που σου τραβουσε την προσοχή αμέσως ήταν τα μεγάλα εκφραστικά της μάτια στο χρώμα της σοκολάτας. Η φωνή της όμως έκοψε τον ειρμό των σκέψεων μου
-Θεε μου εσυ έχεις χτυπήσει ,αιμοραγείς, χρειάζεσαι βοήθεια μου είπε και ανησυχία χρωμάτισε την φωνή της
Τα λόγια της με επανέφεραν στην πραγματικότητα είχα πυροβοληθεί και όντως χρειαζόμουν βοήθεια αλλά δεν ήθελα να το παραδεχτώ μπροστά της, έπρεπε να φύγω αν πήγαινα στην Αλίς μπορεί να με βοηθούσε, παρόλο που ήταν μακριά θα προσπαθούσα να φτάσω ως εκεί έπρεπε όμως να βιαστώ.
- Μην ανησυχείς είμαι καλά δεν είναι τίποτα σοβαρό
- Αυτό άστο καλύτερα να το κρίνω εγώ που είναι και η δουλεία μου
Όχι δεν γίνεται πρέπει να φύγω είπα έπρεπε να προλάβω ήδη ένιωθα αδυναμία και είχα πολύ δρόμο να διανύσω ακομα. Κίνησα προς την πόρτα και την ώρα που πήγα να την ανοίξω ένιωσα έντονα μια ζαλάδα, τα πάντα σκοτείνιασαν για ένα λεπτό και κρατήθηκα γερά απο την πόρτα για να μην πέσω. Η Μπέλλα έτρεξε και με κράτησε γερά
-Ξέχασε το ΄Εντουαρντ δεν θα πας πουθενά έτσι το πιο πιθανό είναι να λυποθυμήσεις από ακατάσχετη αιμοραγία στην μέση του δρόμου.Πάμε πάνω στο σπίτι να περιποιηθώ την πληγή σου .
Δεν έφερα καμία απάντηση δεν είχα την δύναμη αφέθηκα στα χέρια της το έβλεπα στα μάτια της, σε αυτά τα ζεστά μάτια , πως θα με φρόντιζε δεν θα με άφηνε να κινδυνεύσω.
Ανεβήκαμε τα σκαλοπάτια και εγώ στηριζόμουν στο ώμο της, μπήκαμε μέσα στο σπίτι και με ακούμπησε στο κρεβάτι. Τώρα που ξάπλωσα ο πόνος ήταν αφόρητος. Δεν μπορούσα να τον αντέξω έκλεισα τα μάτια μου και προσπαθησα να μην το σκέφτομαι. Ανάγκαζα το μυαλό μου να σκέφτεται όμορφα πράγματα, το μόνο που ερχόταν στο μυαλό μου ήταν το φιλί μου με αυτή την κοπέλα και τα υπέροχα εκφραστικά της μάτια. Τότε άκουσα την φωνή της να μου λέει
- Έντουαρντ θα σου κάνω μια αναισθητική ένεση για να σου βγάλω τις σφαίρες.
-Εντάξει της είπε ψιθυριστα.
-Μην ανησυχείς όλα καλά θα πάνε ήταν τα τελευταία λόγια που άκουσα πριν βυθιστώ σε ένα γαλήνιο ύπνο.
Ονειρευόμουν, το ήξερα ότι ονειρευόμουν, ήμουν σε ένα ανθισμένο λιβάδι και ήταν μεσημέρι ό ήλιος ήταν μεσούρανα. Φορούσα τα ίδια ρούχα όταν συνάντησα την Μπέλλα αλλά η κόκκινη κοιλίδα από αίμα στο μπράστο μου δεν ήταν πουθενα σημάδι πως δεν είχα πυροβοληθεί. Ξάπλωσα κάτω και έκλεισα τα μάτια μου για να απολάύσω τον ήλιο όταν μια σκιά μου έκοψε την ζεστασιά του. Άνοιξα τα μάτια μου και είδα την Μπέλλα πάνω από το κεφάλι μου, φορούσε ένα άσπρο φόρεμα με ανοιχτό το μπούστο που τόνιζε την θηλυκότητα της. Εγώ είχα μείνει άφωνος ήταν τόσο όμορφη που είχα χάσει την μιλιά μου.
-Γεια σου έντουαρντ μου είπε γλυκά
-Γεια σου Μπέλλα, τι κάνεις εδώ?
-Ήρθα να σε βρώ μου έλειψες
-Καλά έκανες κάτσε δίπλα μου σε παρακαλώ
Κάθισε δίπλα μου χωρίς καν να αναλογιστεί αν θα λερώσει το φορεμά της.
-Έντουαρντ μου είπε γλυκά θέλω να σου ζητήσω μια χάρη
-Ότι θες Μπέλλα πες μου.
-Κλέισε τα μάτια σου
Έκανα αυτό που μου ζήτησε χωρίς να της ζητήσω εξηγήσεις και τότε ένιωσα την πνοή της και την φωνή της να μου ψιθυρίζει κάτι στο αυτι.
-Θέλω να σου χαρίσω κάτι ως αντάλαγμα για την χτεσινή νύχτα που περάσαμε. Πραγματικά προβληματίστηκα για το δώρο αλλά ένας καλός σου φίλος με βοήθησε πολύ.
Ορίστε είπε και τότε ένιωσα ένα δυνατό πόνο στα πλευρά. Άνοιξα τα μάτια μου και είδα ότι μου είχε καρφώσει ένα μαχαίρι στα πλευρά αίμα έτρεχε από την πληγή και ένιωσα σιγα σιγά να εξασθενώ.
-Γιατί Μπέλλα, γιατί μου το έκανες αυτό?
-Γιατί δεν μπορώ να το κάνω αυτό δεν μπορω να είμαι μαζί σου αγαπάω κάποιον άλλον είπε.
Ξύπνησα αποτόμα λουσμένος στον ιδρώτα, τι εφιάλτης ήταν αυτός, πραγματικά είχα τρομάξει πάρα πολύ.προσπάθησα να ηρεμήσω έκλεισα τα μάτια μου για ένα λεπτο πήρα μια βαθιά ανάσα και τα ξανα άνοιξα. Κοίταξα το ρολόι μου ήταν 5 το πρωι αποφάσισα πως έπρεπε να φύγω η Αλίς θα ανησυχούσε πάρα πολύ. Έβαλα το πουκάμισο μου και κοίταξα την Μπέλλα, κοιμόταν γαλήνια δεν ήθελα να την ξυπνήσω αποφάσισα να της αφήσω ένα σημείωμα βρήκα ένα χαρτί και ένα μολύβι και έγραψα:
Σε ευχαριστώ πολύ για την βοηθειά σου ελπίζω να ξανα συναντηθούμε θα στο χρωστάω.
Έντουαρντ
Έσκυψα και της έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο, αναδεύτηκε για λίγο στα σκεπάσματα αλλά ευτυχώς δεν ξύπνησε. Τράβηξα την πόρτα πίσω μου και κατευθύνθηκα προς το σπίτι. Την ίδια διαδρομή έκανα τώρα αλλά έχοντας την Μπέλλα στη αγκαλιά μου χτυπημένη και λυπόθυμη. Έπρεπε να βιαστώ η Αλίς ήμουν σίγουρη πως θα με βοηθούσε. Χτύπησα την πόρτα και μια νευριασμένη Αλίς μου άνοιξε την πόρτα
- Που είσαι ρε Έντουαρντ εξαφανίστηκες και θεέ μου ποια είναι αυτή πες μου πως δεν είσαι εσύ υπαίτιος για την καταστασή της?
-Αλίς ακούς τι λες?Με έχεις για τέτοιο άνθρωπο? Βοήθησε με να την βάλουμε μέσα
-Ναι έχεις δίκιο, συγνώμη τα έχασα έλα ακουμπησέ την προσεχτικά στον καναπέ.
-Θα την βοηθήσεις Αλίς?
-Φυσικά και θα την βοηθήσω έντουαρντ, εννοείται μπορεί να μην εξάσκησα ποτέ το επαγγελμα μου αλλά δεν το έχω ξεχάσει.
-Σε ευχαριστώ Αλίς σε ευχαριστώ τόσο πολύ.
-Δεν το κάνω για σένα Έντουαρντ για εκείνη το κάνω δεν μπορώ να την αφήσω έτσι αλλά θέλω να μου πείς ποιος το έκανε αυτό
-Δεν ξέρεις ρε Αλίς, τι ρωτάς.
-Πάλι αυτος ο Τζείκομπ, τι θα γίνει με αυτόν τον τύπο ρε Έντουαρντ, δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτό, τι έχει πάθει μαζί σου, σε κυνηγάει, σε παρακολουθεί και το μόνο που σκέφτεται είναι πως θα σε βλάψει.
-Δεν ξέρω Αλίς δεν ξέρω αλλά δεν μπορούμε να το αφήσουμε έτσι αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Περιποιήσου τώρα την Μπέλλα και θα το συζητήσουμε αργότερα αυτό.
-Ναι έχεις δίκιο φέρε μου το βαλιτσάκι από το δωμάτιο μου.
Έτρεξα στο δωμάτιο της και πήρα το βαλιτσάκι της το έδωσα και εκείνη έπιασε αμέσως δουλεια.Μετά από λίγο γύρισε και με κοίταξε το προσωπό της ήταν ανέκφραστο
-Πες μου Αλίς είναι σοβαρά δεν μπορώ να περιμένω άλλο ανησυχώ
-Όχι μπορώ να πω πως τα τραυματά της στο πρόσωπο είναι επιφανειακά αλλα έχει σπάσει δύο πλευρά και πρέπει να μείνει ξαπλωμένη για δυο μέρες τουλάχιστον
-Θα γίνει καλά όμως ε?
-Ναι φυσικά έντουαρντ μην ανησυχεις πάμε μέσα να μιλήσουμε και άφησε την να ξεκουραστεί.
Καθίσαμε στο τραπέζι αλλά κανείς δεν άρχιζε την συζήτηση.
-Τι σκέφτεσαι Αλίς είπα για να ανοίξω την συζήτηση πρώτος, δεν άντεχα αυτή την σιωπη.
-Να , σκέφτομαι που σας είδε ο Τζέικομπ μαζι και προσπάθησε να κάνει κακό στην Μπέλλα.
-Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς?
-Έντουαρντ νομίζεις ότι είναι τυχαίο χτες σε έσωσε η Μπέλλα και σήμερα ο Τζέικομπ προσπάθησε να την βλάψει. Δεν νομίζω, δεν μπορεί να είναι σύμπτωση, χτες το πρωί πάλι ο Τζεικομπ με απείλησε ότι θα σου έκανε κακό και σήμερα εγινε αυτό. Σκέψου το έντουαρντ.
Είχε δίκιο δεν μπορεί να ήταν σύμπτωση αλλά που μας είχε δει ο Τζεικομπ?
-πάω να δω την Μπέλλα ειπα χωρις να της αναφέρω τίποτα από τις σκέψεις μου.
Μπήκα αθόρυβα στο δωμάτιο πιστεύοντας ότι κοιμόταν όταν άκουσα την φωνή της
-Έντουαρντ??
-Μπέλλα πως είσαι?πως νιώθεις?
-Που είμαι?που με έφερες?σε παρακαλώ μην μου κάνεις κακό.
Μπέλλα τι λες?γιατι να σου κάνω κακό? Δεν μπορούσα να καταλάβω τα λόγια της, λες και υπήρχε περίπτωση να κάνω κακό στον άνθρωπο που μου έσωσε την ζωή
-Δεν ξέρω τι θες από μένα?
-Τίποτα απλά σε βοήθησα σου το χρωστούσα άλλωστε στο είπα και χτες.
-Νόμιζα ότι κλέβοντας με θα ήμασταν πάτσι
-Εγώ σε έκλεψα εγώ? Μπέλλα δεν εισαι καλά μάλλον έχεις χτυπήσει το κεφάλι σου δεν ξέρεις τι λες.
-Ξέρω πολύ καλά τι λέω, αλλα φυσικά δεν περίμενα να το παραδεχτείς, έψαξες τα πραγματά μου και βλέποντας τα σταυρό δεν μπόρεσες να κρατηθείς και τον βούτηξες.
-Σταυρό ποιο σταυρό?
-Τουλάχιστον παραδέξου το μην κάνεις τον αθώο.
-Μπέλλα υπήρχε περίπτωση να σε έκλεβα και μετα να σου άφηνα το σημείωμα?
-Ποιο σημείωμα?εγω δεν βρήκα κανένα σημειωμα.
-Τώρα σοβαρά δεν βρήκες κανένα σημείωμα?
-Όχι όταν ξύπνησα όλα ήταν ανω κάτω η πόρτα ήταν ανοιχτή και είχε κλαπει ο σταυρός μου.
Μια ιδέα πέρασε από το μυαλό μου αλλά δεν ήμουν σίγουρος έπρεπε όμως να βιαστώ, έπρεπε να βρω τον Τζεικομπ,πιθανότατα εκείνος είχε πάρει το σταυρο
-Μπέλλα πρέπει να φύγω στο υπόσχομαι ότι όταν γυρίσω θα σου φέρω τον σταυρό.
Χωρις καν να περιμένω μια απάντηση πήρα το μπουφάν μου και βγήκα στο δρόμο, ήξερα ακριβώς που θα βρω αυτόν που έψαχνα.

Έτρεχα ήξερα ακριβώς που πήγαινα, έτρεχα με όλη μου την δύναμη να τον προλάβω πριν προλάβει να πουλήσει το σταυρό για να ξεπληρώσει τα αναρίθμητα χρέη του από το πόκερ.έφτασα στο στενάκι που ήξερα πως ήταν το σπίτι του τοκογλύφου και τότε τον είδα ήταν έτοιμος να χτυπήσει την πόρτα, χωρίς να με καταλάβει πήγα από πίσω του και του τον χτύπησα στα πόδια με αποτέλεσμα να πέσει κάτω
-Τι στο δίαολο είπε στρέφοντας το κεφάλι του προς εμένα, όταν με είδε το βλέμμα του γέμισε μίσος.
Τι θέλεις δεν έχω ώρα για παιχνίδια?
-Ποιος σου είπε ότι παίζω παιχνίδια μαζί σου Τζέικομπ? Ξέρεις ακριβώς τι θέλω να πάρω από σένα και δεν φεύγω από εδώ αν δεν το κάνω αν χρειαστεί και με βίαιο τρόπο.
-Πω, πω ο έντι θα μας δείρει, τι έγινε θέλουμε να εντυπωσιάσουμε την γκόμενα και πουλάμε αντριλίκια και σιγά την γκόμενα ρε αδερφέ είναι απαίσια.
-Μην μιλάς έτσι για την Μπέλλα άθλιε μην την πιάνεις καν στο στόμα σου ακους?του φώναξα καθώς τον κλοτσούσα στα πλευρά.
-Παλιο…..αν σηκωθώ θα σε σκοτώσω σου το ορκίζομαι.
-Τίποτα δεν θα κάνεις, άσε με ήσυχο εμένα την Αλίς και την Μπέλλα, μην μας πλησιάσεις γιατι τότε εγω θα αναγκαστώ να σε σκοτώσω.
Λέγοντας αυτά και πριν προλάβει να αντιδράσει του έδωσα τρεις μπουνιές αφήνοντας τον αναίσθητο. Έψαξα τις τσέπες του και τότε βρήκα τον σταυρό που μου είχε πει η Μπέλλα. Τώρα κατάλαβαινω γιατι δεν αντιστάθηκε ο Τζέικομπ και τον άρπαξε. Ήταν εκπληκτικός ήταν στολισμένος με υπέροχα διαμάντια και ήταν όλος κατασκευασμένος από χρυσο, ατόφιο χρυσο, ένα κομμάτι ανεκτίμητης αξίας. Τον έβαλα προσεχτικά μέσα στην τσέπη μου και κίνησα για το σπίτι. ήθελα να δω την Μπέλλα και να της το δώσω. ήθελα να σσταματήσει να με θεωρεί κλέφτη ώστε να αρχίσει σιγά σιγά να με εμπιστευεται και να γινει φίλη μου. ποιον κορόιδευω όμως δεν ήθελα την φιλία της, αποζητούσα κάτι παραπάνω απο εκείνη, τώρα πλέον ήμουν σίγουρος, ήθελα την αγάπη της, τον έρωτα της. ήθελα να γίνει η κοπέλα μου και δεν θα σταματούσα αν δεν τα κατάφερνα

ΜΠΕΛΛΑ
Άνοιξα τα μάτια μου και είδα μια κοπέλα με όμορφα χαρακτηριστικά να μπαίνει μέσα. Με κοίταξε γλυκά και μου είπε:
-Γεια σου με λένε Αλίς, ελιμαι η αδερφή της Αλίς
-Χάρηκα εγω είμαι η Μπέλλα αν και είμαι σιγουρη πως το ξέρεις.
-Ναι ο Έντουαρντ μου μίλησε για σένα εκείνη την μέρα που τον βοήθησες, πραγματικά θέλω να σε ευχαριστήσω γι αυτό αν δεν ήσουν εσύ δεν ξέρω τι θα είχε απογίνει.
-Έκανα απλά την δουλεία μου είπα κάπως ψυχρά ακόμα δεν ήμουν σίγουρη για την αθωότητα του Έντουαρντ, βέβαια μετά την συζήτηση μας είχα κάποιες αμφιβολίες αλλά και πάλι ήμουν δύσπιστη. Έφυγε χωρίς να μου δώσει καμία εξήγηση για το τι πάει να κάνει. Το μόνο που μου είπε με ένα αποφασιστικό τόνο είναι ότι θα έπαιρνε πίσω τον σταυρό μου. Η φωνή της Αλίς όμως διέκοψε τους συνηρμούς μου.
-Τι έγινε Μπέλλα μετάνιωσες που τον έσωσες?γιατί το λές αυτό?μου είπε και η φωνή της δήλωνε απορία αλλά και θλίψη.
-Όχι και βέβαια όχι ότι και να έχει γίνει δεν μπορώ να μετανιώσω ποτέ για αυτό. Έσωσα έναν άνθρωπο άλλωστε είναι η δουλεία μου είμαι νοσοκόμα.
-Και εγώ έχω σπουδάσει νοσηλευτική αλλά δεν την εξάσκησα ποτέ ξέρεις όμως άστα αυτά όταν λες ότι και να έχει γίνει τι εννοείς? Έγινε κάτι που δεν το γνωρίζω?
-Ναι βασικά είπα διστακτικά την νύχτα που έσωσα τον Έντουαρντ κάποιος έκλεψε ένα πολύτιμο αντικείμενο από το σπίτι μου.
-Και νομίζεις ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ο Έντουαρντ με ρώτησε με έντονη την αποδοκιμασία στην φωνή της
-Στην αρχή για να πω την αλήθεια ναι το πίστευα αλλά μετα την συζήτηση μας δεν ξέρω έχω αμφιβολίες είμαι πολύ μπερδεμένη κυρίως από το γεγονός ότι έφυγε χωρίς να μου πει κουβέντα εκτος από την υπόσχεση του ότι θα μου φέρει τον σταυρό.
-Έφυγε? Ωχ Μπέλλα αυτό δεν είναι καθόλου καλό ανησυχώ
-Γιατί τι έγινε? Ξέρεις που πήγε?
-Είχαμε μια συζήτηση πριν με τον Έντουαρντ και του έλεγα κάτι υποψίες που είχα. Δυστυχώς τώρα οι υποψίες μου βγήκαν αληθινές. Είμαι σίγουρη ότι τον σταυρό τον έκλεψε ο Τζέικομπ.
-Ο τζέικομπ? Από πού και ως που? Αυτό είναι παράλογο.
-Δεν είναι Μπέλλα άκουσε με. Ο Τζέικομπ με τον Έντουαρντ είχαν κόντρα από μικρά παιδιά. Η κόντρα αυτή συνεχίστηκε στο λύκειο και φούντωσε όταν πριν δύο χρόνια ο Τζέικομπ τα έφτιαξε με μία κοπέλα. Αυτή η κοπέλα όμως παρόλο τον δεσμό της με τον Τζέικομπ κυνηγούσε τον Έντουαρντ. Εκείνος όμως δεν ανταποκρινόταν γιατί όχι μόνο δεν τον έλκυε σαν κοπέλα αλλά και γιατί δεν ήθελε να εξοργίσει τον Τζεικομπ. Γενικά ο Έντουαρντ είναι άνθρωπος που αποφεύγει τους καυγάδες και προσπαθεί να λύνει τα προβλήματα του με τον διάλογο. Τέλος πάντων αυτή η κοπέλα κατάφερε να μεθύσει τον άδερφο μου και να τον απομακρύνει με την δικαιολογία να τον βοήθησει να ξεμεθύσει. Εκείνη όμως μέσα στο αυτοκίνητο όμως μέσα στο αυτοκίνητο άρχισε να τον φιλάει και να του ζητάει παραπάνω πράγματα καταλαβαίνεις. Εκείνος όμως αντιστεκόταν και την έδιωχνε μακριά του σε τέτοια φάση τους έπιασε ο Τζέικομπ ο οποίος εξαγριώθηκε τόσο πολύ που μαχαίρωσε την κοπέλα ευτυχώς όχι θανάσιμα. Από τότε έχει βαλθεί να καταστρέψει την ζωή του αδερφού μου για να ξεπληρώσει αυτό που του έκανε γιατί για όλο αυτό το περιστατικό θεωρεί υπεύθυνο τον Έντουαρντ. Βλέπεις Μπέλλα πως δεν σου λέω αερολογίες και ότι αυτός ο άνθρωπος είναι πραγματικά επικίνδυνος?
-Έχω μείνει άφωνη δεν ξέρω τι να πω δεν ήξερα τίποτα από όλα αυτά αλλά και πάλι δεν καταλαβάινω πως ήξερε ο Τζέικομπ την συνάντηση μου με τον Έντουαρντ?
-Γλυκιά μου δεν συνηδητοποιείς για τι κατάσταση σου μιλάω. Ο άνθρωπος αυτός έχει ψύχωση με τον Έντουαρντ. Τον παρακολουθεί συνέχεια προσπαθώντας πάντα να βρεί μια ευκαιρία να τον βλάψει.
-Δηλαδή λες ότι μας παρακολουθούσε την ώρα που πήγαιναμε πάνω?
-Ναι φυσικά Μπέλλα είμαι πεπεισμένη πλέον για αυτό.
Ήμουν έτοιμη να απαντήσω στην Αλίς όταν άνοιξε η πόρτα και εμφανίστηκε ο Έντουαρντ με ένα θριαμβευτικό χαμόγελο. Η Αλίς έτρεξε κατευθείαν κοντά του.
-Αδερφούλη μου είσαι καλά?
-Ναι Αλίς μην ανησυχησεις είμαι μια χαρά απλά θα ήθελα να με αφήσεις λίγο μόνο μου με την Μπέλλα.
-Ναι φυσικά αν με χρειαστείτε κάτι θα είμαι στην κουζίνα είπε και έφυγε από το δωμάτιο κλέινοντας την πόρτα πίσω της.
Αμέσως τότε ο έντουαρντ έβγαλε τον σταυρό μου από την τσέπη του μπουφάν του. Όταν τον είδα πάγωσα.το μόνο που ήθελα ήταν να του ζητήσω συγνώμη που δεν τον πίστεψα.
-Έντουαρντ εγώ……
-Σςς, μου ψιθύρισε ακουμπώντας το δάχτυλο του στα χείλη μου. Μου επιτρέπεις ρώτησε
-Φυσικά του είπα, μάζεψα τα μαλλιά μου ενώ εκείνος πέρασε τον σταυρό στο λαιμό μου. έκλεισα τα μάτια μου και το μυαλό μου γύρισε πίσω στο χρόνο όταν κάποιος άλλος μου είχε φορέσει αυτό τον σταυρό. Ήμασταν ξαπλωμένοι στο κρεβάτι αγκαλιά όταν άνοιξε το συρτάρι του κομοδίνου, έβγαλε το κουτάκι και μου το έδωσε.
-Τι είναι αυτό Κάρλο? Είπα έκπληκτη
-Άνοιξε το και θα δεις πριγκιπισσά μου
Ανοίγοντας το κουτάκι είχα μείνει έκπληκτη από την ομορφιά του κοσμήματος
-Είναι υπέροχο αγάπη μου.
-Χαίρομαι που σου αρέσει, θέλω να το φοράς πάντα και να με σκέφτεσαι. Να σκέφτεσαι την αγάπη μας και τον γάμο μας που πλησιάζει μου είπε καθώς μου φόρεσε τον σταυρό και με φίλησε γλυκά στο λαιμό.
-Θα το κάνω αγάπη μου
Άνοιξα τα μάτια μου και συνηδητοποιήσα ότι δάκρυα κυλούσαν στα μαγουλά μου. Τα σκούπισα με την αναστροφή του χεριού μου .
-Μπέλλα γιατι κλαις τι συμβαίνει.
- τίποτα Έντουαρντ όλα έιναι μια χαρά απλά ο σταυρός συνδέεται με πολλές καταστάσεις στην ζωή μου και συγκινήθηκα. Δεν ήθελα να του πω την αλήθεια, δεν ήμουν έτοιμη όχι ακομα τουλάχιστον

-Ήταν λοιπόν τόσο σημαντικός για σένα αυτός ο σταυρός?
- ναι πάρα πολύ, κάποτε ειδικά τον φορούσα συνέχεια δεν τον αποχωριζόμουν.
- χαίρομαι τότε που στον έφερα πίσω
- Έντουαρντ ακουσε με σου χρωστάω μια τεράστια συγνώμη
- Μπέλλα σε παρακαλώ
- όχι θέλω να με ακούσεις σου χρωστάω μια τεράστια συγνώμη γιατί νόμιζα πως εσύ το έκλεψες η Αλίς όμως μου εξήγησε πως έχει η κατάσταση με τον Τζέικομπ και λυπάμαι πολύ που παρόλο που μου φέρθηκες τόσο καλά εγώ στάθηκα δύσπιστη απεναντί σου.
- Μπέλλα τι λες? Εγώ σου χρωστάω μια συγνώμη γιατί σε έμπλεξα σε μια κατάσταση που δεν ήθελες και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να σε χτυπήσει ο Τζέικομπ για να τιμωρήσει εμ΄να. Εγώ φταίω που είσαι χτυπημένη τώρα η ευθύνη είναι όλη δική μου. Τον πλησίασα με δυσκολία και τον έπιασα από τους ώμους. Εκείνος είχε κατεβασμένο το κεφάλι του και το προσωπό του ήταν τόσο θλιμένο.
-Έντουαρντ κοίταξε με σε παρακαλώ. Εκείνος σήκωσε αργά το κεφάλι του και με κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια.
- Δεν φταίς εσυ, άκουσε με , πως θα μπορούσες άλλωστε να να ξέρεις ότι ο Τζέικομπ σε παρακολουθούσε, δεν θέλω να σκέφτεσαι έτσι για τον εαυτό σου. Μην βασανίζεις το μυαλό μου με ανούσιες σκέψεις. Είσαι τόσο γλυκός άνθρωπος Έντουαρντ και αξίζει να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που να σάγαπούν, να σε νοιάζονται και να είναι φίλοι σου. Δεν μπορείς να απομακρύνεις τους πάντες απο το πλευρό σου εξαιτίας ενός αθλίου. Εγώ πραγματικά μετα από όλα αυτά σε θεωρώ φίλο μου Έντουαρντ και θέλω να σε γνωρίσω καλύτερα.
- και εγω σε θεωρώ Μπέλλα και σουυ το ορκίζομαι ότι δεν θα ξανα αφήσω τον Τζέικομπ να σε πειράξει.
- εντάξει γλυκέ μου, αποφάσισα όμως να αλλάξω θέμα άλλωστε ήθελα να μάθω τα πάντα για την ζωή του.
- έντουαρντ μίλησε μου για τον εαυτο σου τον παρακάλεσα δεν θέλω άλλο να αναφερθούμε σε αυτό το επεισόδιο άλλωστε χάρης σε σενα όλα πήγαν καλά.
Έτσι ξεκινήσαμε να συζητάμε για διάφορα, εκείνος μου μίλησε για τον εαυτό του και το μεγάλο του όνειρο να γίνει μουσικός. Πραγματικά πέρασα μια πολύ ωραία βραδιά ο έντουαρντ με έκανε συνέχεια να γελάω λέγοντας μου διάφορα αστεία. Είχε περάσει πολύ καιρός από τότε που είχα περάσει τόσο ευχάριστα με έναν άνδρα, την προήγουμενη φορά όμως εκείνος ο άνδρας με πλήγωσε ανεπανόρθωτα γι αυτό αυτή την φορά θα κρατήσω αρκετές επιφυλάξεις και ανησυχίες όπου και να με οδηγήσει αυτή η φιλία μου με τον Έτουαρντ. Αργά το βράδυ με άφησε να κοιμηθώ γιατί αύριο μας περίμενε μια μεγάλη μέρα και για τους δύο. Ωστόσο παρα τα γεγονότα της ημέρας και τον τραυματισμό μου δεν είχα ύπνο. Υπερένταση είχε καταβάλει το σώμα μου και διάφορες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό μου. Γενικά έκανα μια ανασκόπηση της σημερινής μέρας έχοντας κλειστά τα μάτια μου και φέροντας τις εικόνες στο μυαλό μου. Πολλά δεδομένα είχαν ανατραπεί σήμερα και καινούργια συναισθήμτα είχαν δημιουργηθεί προς το πρόσωπο του Έντουαρντ κάτι που προσπαθούσα να θάψω βαθιά μέσα μου.δεν έπρεπε να ερωτευθω τον Έντουαρντ,φαινόταν γλυκος και τρυφερος αλλά δεν του άξιζα. Φοβόμουν, φοβόμουν πολύ να στηριχτώ και να ανοίξω την ψυχή μου πάλι σε έναν άνθρωπο που μπορεί να στο τέλος να με προδώσει. Την προήγουμενη φορά που έγινε αυτό πολλά κομμάτια της ψυχής μου καταστράφηκαν, δεν επιζητούσα μια επανάληψη της προήγουμενης μου σχέσης γι αυτό έπρεπε να θάψω ότι συναίσθημα ερωτισμού μου είχε δημιουργήσει αυτος ο άνθρωπος και να κρατήσω μόνο την φιλία μας. Ο θόρυβος που έκανε το άνοιγμα της πόρτας με τρόμαξε και έχασα τον ειρμό των σκέψεων μου. Η Αλίς θα είναι σκέφτηκα ήρθε να πάρει κάτι από το δωμάτιο της γι αυτό και δεν άνοιξα τα μάτια μου να την κοιτάξω, ήμουν σίγουρη. Όταν ξαφνικά άκουσα την φωνή του Έτουαρντ να μου ψιθυρίζει στο αυτι.
- Καληνύχτα πριγκιπισσά μου σάγαπω πολύ και με φίλησε γλυκά στο μέτωπο. Εγώ δεν κουνήθηκα, είχα μείνει ακίνητη σχεδόν κρατούσα την αναπνοή μου όταν έφυγε τόσο γρήγορα όσο ήρθε κλείνοντας την πόρτα πίσω του μόνο τότε κατάφερα να ανοίξω τα μάτια μου. Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που μόλις είχα ακούσει. Μην ονειροπολείς Μπέλλα σκέφτηκα η αγάπη του είναι φιλική, αυτό που μόλις έκανε αποδείκνυε το μέγεθος της φιλίας του άλλωστε πως θα μπορούσε κάποιος τόσο γλυκός και όμορφος να θέλει εμένα και με αυτές τις σκέψεις τελικά αποκοιμήθηκα. Το πρωί με ξύπνησε ο Έντουαρντ με ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο. Ένιωθα πραγματικά πολύ χαρούμενη που ήταν δίπλα μου αλλά προσπάθησα να μετριάσω την χαρά μου. Μπέλλα είναι μόνο φίλος σου και αυτό πρέπει να παραμείνει προσπάθησα να τιθασεύσω τον εαυτο μου. Φάγαμε πρωινό όλοι μαζί, εγω η Αλίς και ο Έντουαρντ και αφού τους ευχαρίστησα έφυγα για το νοσοκομείο. ωστόσο είχα κανονίσει με τον Έντουαρντ να πάμε μια βόλτα το απόγευμα πριν πιάσει δουλειά. Φτάνοντας στο νοσοκομείο πήγα κατευθείαν στο γραφείο της προισταμένης για να της ζητήσω την άδεια που σκόπευα να πάρω ώστε να αναρρώσω πλήρως από την επίθεση αυτου του παρανοικού. Ευτυχώς βλέποντας τους μόλωπες στο πρόσωπο μου και εξηγώντας της την κατάσταση μου έδωσε την πολυπόθυτη άδεια. Είχα κάτι τελευταίες εκρεμμότητες να τακτοποιήσω στο γραφείο μου και μετά θα περνούσα ένα ήσυχο απόγευμα με τον Έντουαρντ. Όταν μπήκα όμως στο γραφείο μου είδα μια γυναίκα να με περιμένει, πάγωσα, αυτή θα ήταν μια δύσκολη συζήτηση.
-Ρόζαλι τι θέλεις εδώ?
-Αδερφούλα μου τι κάνεις? Πόσα χρόνια έχω να σε δω μου είπε με ένα ειρωνικό ύφος.
Δεν είχε αλλάξει καθόλου αυτά τα δέκα χρόνια που είχα να την δω. Ήταν πάντα όπως και τώρα ντυμένη με πανάκριβα ρούχα, όλο μάρκες από τα καλύτερα μαγαζιά του Παρισιού και της Νέας Υόρκης. Τα ρούχα της δήλωναν πλούτο σε αντίθεση με την ψυχή της που πάντα ήταν ψυχρά.
-Σε ρωτάω Ρόζαλι τι δουλειά έχεις εσυ εδώ? Δεν σου είχα πει πως δεν θέλω να σε ξανα δω στα μάτια μου της φώναξα με έκδηλη την οργή στην φωνή μου.
-Ναι φυσικά και δεν θα ερχόμουν σε αυτό το βρομερό νοσοκομείο αν δεν ήταν κάτι πολύ σοβαρό. Ο αγαπημένος σου πατέρας είναι βαριά άρρωστος.
-Τι? Τι είπες Ρόζαλι?
-Είπα πως αυτός ο κολόγερος επιτέλους θα ψοφήσει και όλη η περιουσία του θα περάσει στα χέρια μου.
-Πως τολμάς και μιλάς έτσι την κοίταξα με μίσος. Θα έπρεπε να ντρέπεσαι
Μα τι λέω εδώ δεν ντράπηκες να κάνεις άλλα και άλλα εδώ θα ντραπείς?
-Χα,χα αδερφούλα μου έχεις πολύ πλάκα. Τέλος πάντων δεν έχω άλλο χρόνο με περιμένει ο άντρας μου μου είπε σαρκαστικά. Στις 7 η ώρα ο πατέρας σε περιμένει θέλει να σου μιλήσει, θα φροντίσω να είστε μόνοι. Είπε και έφυγε βιαστηκά. Στις 7 λοιπον σκέφτηκα θα είμαι εκέι αλλά πρώτα έπρεπε δυστυχώς να αναλάβω το ραντεβού μου με τον Έντουαρντ

Πληκτρολόγησα τον αριθμό του από το κινητό μου και ενεργοποιήσα την κλήση. Το σήκωσε γρήγορα και άκουσα την βαθιά φωνή του.
-Έλα Μπέλλα τι έγινε τελείωσες κιόλας? Να έρθω από το νοσοκομείο?
-Όχι Έντουαρντ λυπάμαι αλλά σε πήρα για να ακυρώσουμε την βόλτα μας.
-Γιατί έγινε κάτι?είπε φανερά στεναχωρημένος
-Ναι προέκυψε ένα σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα και δεν μπορω να το αναβάλω συγνώμη.
-Δεν πειράζει θα το κανονίσουμε άλλη φορα.
-Ναι σίγουρα τα λέμε Έντουαρντ
-Γεια σου Μπέλλα.
Αυτή η ακύρωση έπρεπε να γίνει όσο και να με στεναχωρούσε αυτή την στιγμή προείχε η υγεία του πατέρα μου. Ήταν ο μόνος που με αγάπησε και με αγαπάει ακόμα στην οικογένεια.η μητέρα μου από μικρή με αγνοούσε, ασχολιόταν μόνο με την Ρόζαλι σπάνια μου απεύθυνε το λόγο. Αργότερα έμαθα το λόγο αυτης της αντιπάθειας του μίσους θα έλεγα. Η γέννηση μου ήταν πάρα πολύ δύσκολη και μετά από μένα οι γονείς μου δεν κατάφεραν να κάνουν άλλο παιδί οσο και αν το προσπάθησαν. Η μητέρα μου κατηγορούσε εμένα για αυτή την δυσκολία τους αλλά το κυριότερο ήθελε να γεννιόμουν αγόρι ώστε να περνούσε η περιουσία τους σε σωστά και υπεύθυνα χέρια όπως συνήθιζε να λέει. Έτσι πήρε δίπλα της την Ρόζαλι και της δίδαξε όσα θεωρούσε κατάλληλα για μια κοπέλα της τάξης μας. Με αυτό τον τρόπο η Ρόζαλι έγινε κακομαθημένη, εγωίστρια και έπαιρνε πάντα αυτό που ήθελε αγνοώντας το κόστος. Εκέινος όμως, ο πατέρας μου πάντα με φρόντιζε και μου έδειχνε την αστείρευτη αγάπη του. Αν τον έχανα δεν θα το άντεχα ήταν το μοναδικό μου στήριγμα. Κουρασμένη από τις σκέψεις που βασάνιζαν το μυαλό μου κοίταξα το ρολόι μου και είδα ότι ήταν περασμένες 6. Πόσες ώρες καθόμουν εδώ δεν ήξερα. Με όλες αυτές τις σκέψεις έχασα την αίσθηση του χρόνου. Μάζεψα τα πράγματα μου και βγήκα από το νοσοκομείο. Παρατήρησα ότι σύννεφα είχαν κάνει την εμφάνιση τους, πυκνά μαύρα σύννεφα που τίποτα άλλο δεν έφερναν περα από δυνατή βροχη. Σταμάτησα γρήγορα ένα ταξι γιατι δεν ήθελα να με πιάσει η βροχη που όλο και πλησίαζε. Μπήκα μέσα και έδωσα την διεύθυνση του σπιτιού. Μετα από ένα τέταρτο το ταξί σταμάτησε μπροστα από την έπαυλη Σουαν. Ένα τεράστιο νεοκλασσικο σπίτι με μεγάλο κήπο, τόσο άγνωστο και τόσο γνωστό ταυτόχρονα. Μετά από 10 ολόκληρα χρόνια τίποτα δεν έιχε αλλάξει αλλά ταυτόχρονα έμοιζαν όλα τοσο ξένα. Κατέβηκα από το ταξί, προσπέρασα τον κήπο και χτύπησα την πόρτα. Μια γλυκιά κοπέλα με υποδέχτηκε.
-Καλησπέρα παρακαλώ τι θα θέλατε?
-Ήρθα για να συναντήσω τον πατέρα μου τον Τσάρλι Σουαν
-Με συγχωρείτε δεσποινις νομίζω πως κάνετε κάποιο λάθος ο κύριος Σουαν έχει μόνο μια κόρη την κυρία Ρόζαλι.
-Δεν κάνω κανένα λάθος είπα εκνευρισμένα ήμουν σίγουρη πως όλο αυτό ήταν σχέδιο της Ρόζαλι για να με κάνει να νιώσω μειωνεκτικά αλλά δεν θα της περνούσε.
-Κυρία μου μάλλον κάνετε
-Τζέσικα τι συμβαίνει εδώ ακούστηκε μια φωνή και βήματα πλησίασαν στην πόρτα, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά, άραγε θα με δεχόταν? Η μητέρα μου…..
- κυρία μια κοπέλα λέει πως θέλει να δει τον κύριο και πως είναι κόρη του
- Ναι έχει δίκιο άσε την να μπεί
- Με συγχωρείτε στράφηκε σε μένα η κοπέλα και μετα σχεδον εξαφανίστηκε στα ενδότερα.
Είχαμε μείνει μόνες και οι δύο παρατηρούσαμε η μια την άλλη χωρις να μιλάμε. Η μητέρα μου και αυτή ήταν ολοιδια με εκείνη την μέρα που σχεδον με έδιωξε από το σπίτι.η σιωπή μεταξυ μας γινόταν πολύ έντονη δεν την άντεχα, αποφάσισα να της μιλήσω.
-Γεια σου μητέρα.
-Γεια σου Μπέλλα ο πατέρας σου είναι στο δωμάτιο του, ελπίζω να θυμάσαι που είναι μην τον απασχολήσεις πολύ μόνο για 10 λεπτά όταν θα έχω έρθω σε παρακαλώ να έχεις φύγει.
-Μάλιστα είπα με φανερή την οργη στην φωνή μου αυτή η γυναίκα δεν θα άλλζε ποτέ. Περίμενα πως έχοντας να με δει 10 ολόκληρα χρόνια η συμπεριφορά της θα ήταν διαφορετική. Εκείνη ήταν τοσο ψυχρη λες και όλα αυτά τα χρόνια ζουσα μαζί τους. Ήμουν απυηδησμένη με αυτή την κατάσταση αλλά δεν έπρεπε να χάσω άλλο χρόνο ανέβηκα γρήγορα πάνω στο υπνοδωμάτιο του πατέρα μου. Χτύπησα την πόρτα και άκουσα την αδύναμη φωνή του από μέσα. Άνοιξα την πόρτα και τον είδα και τότε έμεινη εμβρόντητη. Ο πατέρας μου από την τελευταία φορα που τον είδα πριν ένα τρίμηνο δεν είχε καμία απολυτως σχέση με αυτόν τον άνθρωπο που είχα μπροστά μου. Είχε χάσει τουλάχιστον δέκα κιλά και οι κρόταφοι του ήταν πολύ γκρίζοι όπως και όλα τα μαλλιά του αλλά το κυριότερο φαινόταν στο πρόσωπο του πως η η αρρώστια τον είχε καταβάλλει πάρα πολύ. Παρόλο που πρόσεξα τις διαφορές πάνω του δεν αντέδρασα δεν ήθελα να με δει ποσο με πλήγωνε η εικόνα του. Πήγα και τον φίλησα γλυκά και κάθισα δίπλα του στο κρεβάτι. Εκείνος χάρηκε τόσο πολύ που με έβλεπε μιλήσαμε για διάφορα θέματα κυρίως με ρώτουσε για τη ζωή μου δεν κάναμε καμία αναφορά στην αρρώστια του. Όμως το έβλεπε πως ήθελα να μάθω έτσι αποφάσισε να μου μιλήσει για αυτή. Οι γιατροι στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά δεν μπορούσαν να βρουν το είδος της αρρώστιας έτσι αποφάσισε να πάει ένα ταξίδι στην Αμερική, έφευγε αύριο γι αυτό ήθελε να με δει ώστε να με αποχαιρετήσει. Κοίταξα το ρολόι μου τα δέκα λεπτά είχαν τελειώσει έπρεπε να φύγω τον αποχαιρέτησα και έφυγα βιαστηκά πραγματικά τα δάκρυα που συγκρατούσα τόση ώρα δεν άντεξαν και μόλις έκλεισα την πόρτα του σπιτιού ξεχύθηκαν από τα μάτια μου. Έτρεξα και μπήκα στο ταξί ήθελα να φύγω να φύγω μακριά από εδώ δεν ήθελα να πάω σπίτι και έτσι είπα στον ταξιτζή ανάμεσα στους λυγμούς μου να με αφήσει στο μπαρ που δούλευε ο Έντουαρντ. Ήταν ο μόνος που ήθελα να δω αυτή την στιγμή και εκτος αυτου ήθελα να πιω, όπως έκανα παλιά να πιω τόσο πολύ και να ξεχάσω τα πάντα. Κατάβηκα από το ταξί και μπήκα γρήγορα μέσα στο μπαρ με όλα αυτά δεν είχα πάρει καν μια ζακέτα και τώρα δεν μπορούσα να προστατευτώ από την βροχή. Μόλις μπήκα μέσα πήγα κατευθείαν στην μπάρα όπου και ήξερα πως δουλεύει ο Έντουαρντ. Εκείνος ξαφνιάστηκε πολύ που με είδε αλλά χάρηκε πραγματικά χάρηκε.
-Έντουαρντ σε παρακαλώ βάλε μου ένα διπλό ουίσκι.
- Μπέλλα είσαι σίγουρη.
- Έντουαρντ κάνε αυτό που σου λέω σε παρακαλώ
- Εντάξει επειδή βλέπω πως δεν είσαι καλά θα σου βάλω.
- Ευχαριστώ…..
Δεν μιλήσαμε πολύ όλο το βράδυ γιατί είχε πολύ δουλεια αλλά τον έβλεπα πως με κοιτούσε κάθε φορα που έβαζα και άλλο ένα ποτο από το μπουκάλι. Όταν τελείωσα όλο το μπουκάλι και ήμουν έτοιμη να ζητήσω δεύτερο ένιωσα το χέρι του να με πιάνει από το μπράτσο.
-Τι νομίζεις ότι κάνεις μου λες?
-Άσε με θέλω να πιω ασε με μόνη μου.
-Δεν σ΄αφηνω αυτό ξέχασε το πάρε τα πράγματα σου φεύγουμε.
-Δεν πάω πουθενά
-Μπέλλα δεν θα το ξανα πω είπα φεύγουμε ΤΩΡΑ
Με τράβηξε βίαια και με έβγαλε από το μαγαζί.
-Τι στο διάολο νομίζεις ότι κάνεις μου λες?τι έγινε?
-Έντουαρντ δεν θέλω να σου πω τίποτα δεν θέλω να μιλήσω με κανέναν.
-Μπέλλα αφου σε βλέπω ότι βασανίζεσαι πες μου τι έχεις?
-Το βλέπεις αυτό του έδειξα τον σταυρό καθως έβρεχε καταρακτωδως αλλά κανένας από τους δυο δεν κουνήθηκε από την θέση του από αυτό ξεκίνησαν όλα.
-Πες μου Μπέλλα πες μου ποια όλα?
-Έντουαρντ τι θέλεις να σου πω, να σου πω πως η μάνα μου και η αδερφή μου ποτε δεν με αγάπησαν, πως η μάνα μου με μισεί ή πως η αδερφή μου πήγε με τον αρραβωνιαστικό μου? με τον μόνο άντρα που αγάπησα τοσο πολύ μεχρι τώρα και εκεινος πρατησε εμένα και παντρεύτηκε ΕΚΕΙΝΗ. Ορίστε στα είπα μπορείς να κάνεις κάτι για αυτό?να μου πάρεις κάπως τον πόνο από μέσα μου? Δέκα ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από τότε που τους έπιασα μαζί στο κρεβάτι και από τότε δεν μπορω να ησυχάσω. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ……….
Έκλαιγα με λυγμους τώρα αλλά τουλάχιστον το είχα εκμυστηρευτει σε κάποιον επιτέλους ένιωθα πως μοιραζόμουν το βάρος που με βάραινε τόσα χρόνια….
Ο έντουαρντ ήρθε κοντά μου και με αγκάλιασε καθως η βροχή δυνάμωνε και είχαμε γίνει και οι δυο μούσκεμα δεν μας ένοιαζε όμως το μόνο που ήθελα ήταν να με είχε στην αγκαλια του για πάντα εκεί ένιωθα προστατευμένη, μονο εκει.

-Μπέλλα άκουσα την φωνή του να μου ψυθιρίζει στα αυτι καθως με κρατούσε αγκαλιά. Λυπάμαι πραγματικά για όλα σου συνέβησαν αλλά δεν πρέπει να το αφήσεις αλλό να επηρεάσει τη ζωή σου. Έχασες ήδη αρκετά χρόνια κατηγορώντας τον εαυτο σου. Δεν φταις εσυ γλυκιά μου πως θα μπορούσε ένας άγγελος άλλωστε σαν και εσένα τόσο αξιαγάπητος να φταίει για το οτιδήποτε?
- Έντουαρντ ξέρω ότι προσπαθείς να με παρηγορήσεις αλλά δεν χρειάζεται να λες πράγματ α που δεν τα εννοείς.
-Μπέλλα τι λες? Έπιασε το πρόσωπο μου τρυφερά με τα χέρια του σαν να κρατούσε στα χέρια του κάτι τόσο πολύτιμο και με κοίταξε στα μάτια. Δεν έχεις καταλάβει τίποτα έτσι?
- Να καταλάβω τι έντουαρντ?
- ότι έχω αρχίσει να σε ερωτεύομαι Μπέλλα, δεν με νοιάζει τι έχει γίνει με αυτόν τον σταυρό, δεν με νοιάζει τίποτα, το μόνο που με νοιάζει είσαι εσύ και έσκυψε δειλά να με φιλήσει.
- Τον έδιωξα μακριά μου δεν έπρεπε να γίνει αυτό.
- Έντουαρντ σε παρακαλώ
- Γιατί Μπέλλα, θέλω να μάθω επειδή δεν τον έχεις ξεπεράσει ακόμα ή επειδή δεν σε ελκύω σαν άτομο με ρωτούσε και τα μάτια του ήταν τόσο θλιμένα. Ήθελα να διώξω την θλίψη από τα μάτια του αλλά δεν μπορούσα. Δεν γινόταν ήταν αδύνατο να με αγαπάει ο οποιοσδήποτε.
- Δεν σου αξίζω Έντουαρντ, δεν κάνω για σένα δεν αξίζω για κανέναν.
- Κοριτσάκι μου τι είναι αυτά που λες?Τέτοια γνώμη έχεις για τον εαυτό σου?Τόσο πολύ κατέστρεψε την ψυχή σου αυτος ο άνθρωπος?
- Δεν φταίει αυτός Έντουαρντ εγώ φταίω εγώ είμαι υπεύθυνη που δεν μπορεί να με αγαπήσει κανείς.
-Μπέλλα σε παρακαλώ πες μου ότι δεν τα εννοείς όλα αυτά. Αυτή την στιγμή μιλάει το ποτό.
- Όχι φυσικά και το εννοώ
- Τότε θα σου αποδείξω πως κάνεις λάθος, μεγάλο λάθος
Όση ώρα μιλούσαμε η βροχή συνέχιζε να πέφτει με την ίδια ένταση. Ο Έντουαρντ είχε γίνει μούσκεμα, σταγόνες έπεφταν από τα μαλλιά του στο λαιμό του καταλήγοντας στο στήθος του. Ήταν μόνο δύο βήματα μακριά μου αλλά αν και ήταν τόσο κοντά μου, όσο και αν το ήθελα δεν έπρεπε να τον αφήσω να κάνει αυτό το μεγάλο λάθος. Οι αντιστάσεις μου βέβαια είχαν μειωθεί εξαιτίας του αλκοολ αλλά έπρεπε να μείνω σταθερή στις απόψεις μου ,να μην υποκύψω στα συναισθήματα μου να μην τον αφήσω να δει την καρδιά μου. Ήταν ένα τεράστιο λάθος και δεν θα τον άφηνα να το κάνει γιατί δεν τον άξιζα. Ήταν τόσο καλός. Καινούργια δάκρυα άρχισαν να κυλάνε από τα μάτια μου ήμουν τόσο δυστυχισμένη, γιατί ημουν βέβαιη πλέον ότι ήμουν ερωτευμένη μαζί του. Γι αυτό και θα έβαζα το καλό του πάνω από το δικό μου καλό. Γύρισα την πλάτη μου και άρχισα να απομακρύνομαι από κοντά του τότε εκείνος ένωσε γρήγορα την απόσταση που μας χώριζε με έπιασε από το χέρι και με γύρισε προς το μέρος του.
-Δεν έχεις να πας πουθενά, δεν θα σε αφήσω να φύγεις και έσκυψε αποφασιστηκά και με φίλησε.
Στην αρχή αντιστάθηκα στη δύναμη των χειλιών του αλλά εκείνος με τράβηξε ακόμα πιο κοντά του και με φίλησε με περισσότερο πάθος. Βαθύνοντας το φιλί του με παρέσυρε και εμένα καθώς τα χείλη μας και οι γλώσσες μας κινόντουσαν ταυτόχρονα σε ένα αισθησιακό χορό κάτω από την βροχή. Ξαφνικά σταμάτησε το φίλι μας όμως όσο γρήγορα το ξεκίνησε με κοίταξε στα μάτια και μου ψυθίρισε γλυκά
-Θα μου δώσεις μια ευκαιρία να κερδίσω την καρδιά σου και να πάρω μακρια την θλίψη από μέσα της ή θα μείνουμε απλά δυο απλοι γνωστοι? Δεν το αντέχω αυτό δεν μπορω να περιμένω τα θέλω ή όλα ή τίποτα….καταλαβέ με.
Δεν ήξερα τι να απαντήσω . Έίμαι αρκετά τολμηρή για να κάνω μια καινούργια αρχή ή θα συνέχιζα να είμαι κολλήμενη στα παλιά? Αλλά το κυριότερο είχα την δύναμη να βγάλω τον Έντουαρντ από την ζωή μου και από την καρδιά μου? Να ήμασταν απλοί γνωστοί, φίλοι, και να τον έβλεπα λίγο αργότερα με μια άλλη γυναίκα όχι αυτό δεν θα το άντεχα. Δεν μπορώ να αφήσω τον Έντουαρντ να φύγει από κοντά μου έπρεπε να πάρω το ρίσκο. Για μια ακόμη φορά στη ζωή μου έπρεπε να ρισκάρω και θα το έκανα.
-Δεν θέλω να σε χάσω Έντουαρντ.
-Αυτό μου αρκεί και στο υπόσχομαι πως δεν θα γίνει ποτέ αυτο μου είπε και εναπόθεσε ένα γλυκό φιλί στα χείλη μου. Εγώ όμως αποφασιστικά τον τράβηξα πιο κοντά μου και άρχισα να τον φιλάω παθιασμένα όπως έκανε εκείνος νωρίτερα. Μέσα από αυτό το φιλί θέλησα να του δείξω ποσο πολύ τον χρειαζόμουν, ήμουν σαν ένας διψασμένος στην έρημο που μετά από ταλαιπωρίες βρήκε επιτέλους νερό. Μια ζωή είχα στερηθεί την αγάπη που τόσο απλόχερα την έδινα στους ανθρώπους γύρω μου χωρίς όμως να παίρνω αντάλλαγμα από κανέναν. Τώρα βρέθηκε ένας άγγελος να μου δώσει αυτό που επιζητώ μια ολόκληρη ζωή ,αγάπη και ειλικρίνεια και αυτος είναι ο Έντουαρντ.
-Ψυχή μου μου είπε γλυκά πάμε σπίτι εσυ τρέμεις από το κρύο και με αγκάλιασε προστατευτικα
-Ναι πάμε γλυκέ μου και κινήσαμε αγκαλιασμένοι προς το σπίτι

Πήγαμε αγκαλιά μέχρι το σπίτι, άνοιξα το σπίτι και μπήκαμε μέσα. Το σπίτι ήταν αρκετά ακατάστατο με τις τελευταίες εξελίξεις όχι μόνο δεν είχα προλάβει να καθαρίσω αλλά ούτε καν ένα μπάνιο να χαλαρώσω. Ο Έντουαρντ με είδε προβληματισμένη και με πλησίασε.
-Τι έχεις Μπέλλα μου?
-Τίποτα απλα το σπίτι είναι χάλια και είμαι τοσο κουρασμένη και…..
-Γι αυτό ανησυχείς γλυκιά μου πήγαινε κατευθείαν πήγαινε κάνε ένα μπανιο και θα τακτοποιήσω εγω λίγο
-Μα Έντουαρντ δεν είναι σωστό
Ήρθε κοντά μου με έπιασε από την μέση και εναπόθεσε ένα φιλί στα χείλη μου.
-Σε παρακαλώ στο ζητάω σαν χάρη δεν θα μου το αρνηθείς.
-Πως θα μπορούσα εφόσον μου το ζητάς τόσο γλυκά του έδωσα ένα πεταχτό φιλί στα χειλή και έτρεξα στο μπάνιο. Γέμισα την μπάνιερα με νερό και έβαλα αιθέρια έλαια με άρωμα άνθη πορτοκαλιού και κανέλας για να χαλαρώσω έβγαλα τα ρούχα μου και μπήκα στην μπανιέρα. Αμέσως το ζεστό νερό και τα αγαπημένα μου αρώματα έδρασαν καταλυτικά πάνω μου ηρέμησα αμέσως και άρχισα να σκέφτομαι τα γεγονότα της σημερινής μέρας αν και ένιωθα μια αμυδρή αδυναμία. Δεν είχα φάει τίποτα όλη μέρα και το καυτό νερό που έβαλα είχε γεμίσει το δωμάτιο υδρατμούς. Ένιωθα ότι μου όλο το οξυγόνο είχε φύγει από το δωμάτιο τυλίχτηκα γρήγορα με μια πετσέτα η ζαλάδα γινόταν όλο και πιο έντονη κρατήθηκα από το νιπτήρα για να μην πέσω όταν όλα σκοτείνιασαν και δεν θυμάμαι τίποτα αργότερα.

ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ
Ήθελα να βοηθήσω την Μπέλλα για αυτό προσφέρθηκα να συμμαζέψω το σπίτι της όσο και να δεν είχα τις καλύτερες σχέσεις με τις οικιακές δουλειές. Δεν ήθελα να την πιέσω παραπάνω έβλεπα πως ήταν αρκετά πιεσμένη.ήδη προηγουμένως μου αποκάλυψε κάτι πολύ σημαντικό για τον εαυτό της τώρα το μόνο που ήθελα ήταν να την διευκολύνω όσο μπορούσα και να κάνω υπομονή. Ήξερα πως κάποια στιγμή θα μου έλεγε και τα υπόλοιπα αργά η γρήγορα ομως ο μοναδικός μου σκοπός από εδώ και στο εξής ήταν να την κάνω ευτυχισμένη εφόσον μου έδωσε αυτή την ευκαιρία θα έβαζα τα δυνατά μου να μην την απογοητεύσω. Τακτοποίησα τα πράγματα σκούπισα τον χώρο και κοίταξα γύρω μου ήταν ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα αν σκεφτεί κανείς τη σχέση μου με το νοικοκυριό. Αποφάσισα να της βράσω να φάει τα μακαρόνια που βρήκα στο ντουλάπι ήμουν σίγουρος πως ήταν νηστική όλη μέρα και ήθελα να την περιποιηθώ όσο περισσότερο γίνεται. Κοίταξα το ρολόι μου είχαν περάσει 45 λεπτά από την ώρα που μπήκε η Μπέλλα μέσα στο μπάνιο αυτό δεν ήταν φυσιολογικό άρχισα να ανησυχώ, μήπως είχε πάθει κάτι σοβαρό? έβαλα τα μακαρόνια να βράζουν και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο χτύπησα την πόρτα αλλά δεν πήρα καμία απάντηση
-Μπέλλα είσαι καλά? Πάλι καμία απάντηση. Άρχισα να χτυπάω την πόρτα με δύναμη.
-Κοριτσάκι μου αυτά δεν είναι αστεία ανησυχώ. Τώρα χτυπούσα την πόρτα ακόμα πιο έντονα. Θα μετρήσω μέχρι το 3 και αν δεν μου απαντήσει θα ανοίξω την πόρτα. 1……2……2/5 δεν άντεχα άλλο.
-Μπέλλα μπαίνω….
Άνοιξα την πόρτα και για ένα λεπτό με το θέαμα που αντίκρισα πάγωσα. Το κοριτσάκι μου ήταν λιπόθυμο στο πάτωμα τυλιγμένη με μία πετσέτα. Έτρεξα κοντά της και έπιασα κατευθείαν τον σφυγμό της ήταν αδύναμος. Την πήρα στην αγκαλιά μου και την έβαλα προσεχτικά στο κρεβάτι άρχισα να τρίβω τα χέρια της και τα πόδια της ώστε να κυκλοφορήσει καλύτερα το αίμα. Κοίταξα γύρω μου και είδα μια κολόνια την έπιασα γρήγορα και την έφερα κοντά στο πρόσωπο της ώστε να συνέλθει. Ευτυχώς τότε το χρώμα επανήλθε στα μάγουλα της και άνοιξε τα ματάκια της.
-Δόξα τον θεό Μπέλλα συνήλθες
-Τι έγινε Έντουαρντ γιατί είμαι στο κρεβάτι?
-Δεν ξέρω γλυκιά μου σε βρήκα λιπόθυμη στο μπάνιο εσύ πες μου τι έγινε αγάπη μου και την φίλησα στα ακόμα ωχρά της χείλη.
-Ένιωσα μια απίστευτη ζαλάδα και μετά δεν θυμάμαι τίποτα.
-Αχ βρε κοριτσάκι μου ήσουν αδύναμη έχεις να φας από το πρωί γι αυτό και εγώ προνόησα και σου έφτιαξα μακαρονάκια, ωχ όχι ρε γαμώτο τα μακαρόνια και έτρεξα στην κατσαρόλα. Νερό ξεχύλιζε από την κατσαρόλα και ατμοί είχαν γεμίσει την κουζίνα. Άνοιξα το καπάκι τα μακαρόνια είχαν γίνει μια κολλώδης μάζα τα ανακάτεψα αλλά δεν πέτυχα καμιά σποδαία αλλαγή.
-Κοίτα είπα γυρνώντας στην Μπέλλα εγώ προσπάθησα πάντως…
-Αχ Έντουαρντ δεν το πιστεύω έχεις τόση πλάκα πραγματικά θα τα φάω όπως και να είναι εφόσον τα έφτιαξες εσύ
-Αν είστε σίγουρη τότε να σας σερβίρω κυρία μου καθίστε.
-Η κυρία πρέπει να αλλάξει γιατί αν δεν το πρόσεξες είναι ακόμα με την πετσέτα
- Όπως διατάξετε και της έδωσα ένα φιλί στα χείλη. Φυσικά και το είχα προσέξει πως ήταν ακόμα με την πετσέτα πως θα μπορούσα άλλωστε τόνιζε τόσο έντονα τις υπέροχες καμπύλες του σώματος της και την έκανε ακόμα πιο ερωτική από ότι ήδη ήταν με είχε τρελάνει αλλά προσπάθησα να μην της το δείξω ήθελα να το πάμε αργά αργά για να μην την πιέσω σκεφτόμουν καθώς σέρβιρα τα μακαρόνια στο πιάτο. Εκείνη την ώρα η Μπέλλα μπήκε στο δωμάτιο με κάτι υπέροχες μπλε πυτζάμες με μεγάλο άνοιγμα στο στήθος το χρώμα τόνιζε υπέροχα την ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα της και το κόψιμο αναδείκνυε την θηλυκότητα της είχα απέναντι μου έναν άγγελο.
-Είσαι υπέροχη έλα να φας και μετά να ξαπλώσουμε.
- Σε ευχαριστώ γλυκέ μου είπε και κάθισε απέναντι μου εκεί που της είχα σερβίρει τα μακαρόνια
Έφαγε όλα τα μακαρόνια που της είχα φτιάξει παρόλο που δεν τα είχα πετύχει καθόλου και μετά ξαπλώσαμε αγκαλιά στο κρεβάτι. Η Μπέλλα όμως ήταν πολύ ανήσυχη το ένιωθα έτρεμε στην αγκαλιά μου και ήξερα ήδη τον λόγο αλλά αποφάσισα να την ρωτήσω ήθελα να της δώσω την δυνατότητα να μου μιλήσει πρώτη εκείνη.
-Γλυκιά μου εσύ τρέμεις γιατί καρδούλα μου?
-Δεν είναι τίποτα Έντουαρντ θα μου περάσει.
Αποφάσισα να της ανοίξω τα χαρτιά μου και να της εξηγήσω πως δεν χρειαζόταν να αγχώνεται ήμουν διαθετημένος να περιμένω όσο χρειαστεί και να της δώσω όσο χρόνο χρειάζεται μέχρι να προχωρήσουμε.
-Μπέλλα μου την κοίταξα γλυκά στα μάτια ξέρω για ποιο λόγο είσαι ανήσυχη και αγχωμένη αλλά δεν χρειάζεται γλυκιά μου γιατί δεν πρόκειται να γίνει τίποτα αν πρώτα δεν το θέλεις εσύ και αν δεν είσαι έτοιμη να κάνεις αυτό το βήμα. Πιστεύω πως θα συμφωνείς και εσύ πως είναι καλό να το πάμε λίγο αργά.
-Ναι δεν διαφωνώ αλλά βλέπω πως το κάνεις μόνο για μένα Έντουαρντ ενώ εσύ δεν το θες. Νιώθω απαίσια γιατι τα λόγια που σου είπα πριν λίγες ώρες επιβεβαιώνονται μόλις τώρα δεν κάνω για σένα Έντουαρντ. Ίσως είναι καλύτερα να μην συνεχίσουμε καθόλου όσο και αν σε θέλω.
Δεν πίστευα αυτό που άκουσα ένιωθα ότι γυρνούσα πίσω το χρόνο λίγες ώρες πριν όπου ήμουν ακόμα αβέβαιος για τα συναισθήματα της Μπέλλα και αυτό με πλήγωνε. Βρισκόμουν πάλι στην αμφιβολία και αυτό δεν το άντεχα.
-Μπέλλα ακους τι λες? Ήμασταν μια χαρά πριν λίγο και τώρα τα καταστρέφεις όλα σε παρακαλώ λογικέψου.
-Ξέρω πολύ καλά τι λέω Έντουαρντ δεν το βλέπεις.
Σηκώθηκε από το κρεβάτι και στηρίχτηκε στον πάγκο έχοντας γυρισμένη την πλάτη της σε μένα.
-Μπέλλα μην με κάνεις να πω λόγια για τα οποία θα μετανιώσω αργότερα σε παράκαλώ έλα να ξαπλώσουμε και να ξεχάσουμε αυτο το ατυχές συμβαν. Τότε γύρισε και με κοίταξε έντονα στα μάτια
-Τι θα πεις Έντουαρντ σε ακούω. Τι?
-Αφού θες να τα ακούσεις λοιπόν Μπέλλα ακου τα. Με την συμπεριφορά σου θα διώξεις από δίπλα σου όσους σε αγαπούν και θα καταλήξεις μόνη σου ολομόναχη. Είσαι γεμάτη ενοχές και ανασφάλειες που κατατρώνε όσες σχέσεις και να κάνεις και δεν τις αφήνεις να αναπτυχθούν και να ωριμάσουν αλλά της καταστρέφεις γιατί φοβάσαι δεν ρισκάρεις και ουσιαστικά δεν ζεις. Εγώ στο είπα και νωρίτερα Μπέλλα τα θέλω όλα ή τίποτα και από ότι φαίνεται εσύ διάλεξες το τίποτα και το μεγαλύτερο σου λάθος ξέρεις ποιο ήταν ότι με σύγκρινες με εκείνο το μαλάκα εφόσον δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις τις διαφορές λυπάμαι πολύ. Φεύγω και μην με ξαναενοχλήσεις. Άνοιξα την πόρτα χωρίς να κοιτάξω πίσω μου και βγήκα βιαστικά από την πολυκατοικία άρχισα να τρέχω με όλη μου την δύναμη ήθελα να βρεθώ σπίτι μου όσο πιο γρήγορα γινόταν και να μιλήσω στην Αλίς ήταν η μόνη που θα με καταλάβαινε τέτοιες ώρες.
ΜΠΕΛΛΑ
Τον έβλεπα να μου φωνάζει και να με κοιτάζει με ένα άγριο βλέμμα και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα μόνο να αφήσω τα δάκρυα μου να ξεχυθούν από τα μάτια μου. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα γιατί ήξερα πως όσα έλεγε ήταν αλήθεια, κάθε λέξη του με πλήγωνε όλο και πιο βαθιά σαν ένα μαχαίρι που έμπαινε στην καρδιά μου και την έκανε χίλια κομμάτια. Δεν μπορούσα να τον αφήσω όμως να φύγει όσο και αν μου το ζήτησε δεν άντεχα να τον διώξω από την ζωή μου. Έπρεπε να τον προλάβω να βιαστώ. Φόρεσα γρήγορα ένα τζιν και μία μπλούζα και έκλεισα την πόρτα πίσω μου, βγήκα γρήγορα από την πολυκατοικία κοίταξα δεξιά και αριστερά είχε ήδη φύγει άρχισα σχεδόν να τρέχω έπρεπε να τον βρω όταν ξαφνικά ακούσα μια φωνή πίσω μου τόσο γνώριμη λες και βγήκε από τον χειρότερο εφιάλτη μου.
-Γεια σου μανάρι μου που πάς τόσο βιαστική?
-Τζέικομπ τι κάνεις εδώ? Είπα φοβισμένα
-Ήρθα να σε πάρω φυσικά
-Να με πάρεις να πάμε που δεν πάω πουθενά μαζί σου ξέχνα το πρέπει να φύγω.
-ΔΕΝ ΣΕ ΡΩΤΗΣΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΣΚΡΟΦΑ ΑΛΛΙΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΣΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΚΕΨΗ είπε φέρνοντας το μαχαίρι στο λαιμό μου
Μόλις είδα το μαχαίρι πάγωσα μου ήρθε στο μυαλό η προειδοποίηση της Αλίς πως αυτός ο άνθρωπος ήταν επικίνδυνος έτσι αποφάσισα να τον ακολουθήσω δεν είχα και άλλη επιλογή άλλωστε.
-Εντάξει Τζέικομπ θα έρθω μαζί σου όπου θες αρκεί σε παρακαλώ να μην με πειράξεις.
-Αυτό θα εξαρτηθεί από σένα προχώρα είπε και με έσπρωξε μπροστά με δύναμη. Καθώς προχωρούσαμε ήθελα να το σκάσω να το βάλω στα πόδια αλλά ένιωθα το μαχαίρι στην πλάτη μου και ήμουν σίγουρη πως θα το χρησιμοποιούσε σε κάθε ευκαιρία όταν ξαφνικά σταμάτησε μπροστά από ένα κόκκινο αυτοκίνητο χωρίς πινακίδες.
-Μπες μέσα τελείωνε.
Άνοιξα την πόρτα μπήκα μέσα και μου έδεσε τα μάτια με ένα μαντήλι και τα χέρια με σχοινί. Δεν αντιστάθηκα παρόλο που φοβόμουν πολύ. Μπήκε μέσα και ξεκίνησε, καθώς οδηγούσε ένιωθα το χέρι του να χαϊδεύει το μπούτι μου και να ανεβαίνει προς τα πάνω, ένιωθα αηδία και απίστευτη οργή και δεν μπόρεσα ν αντισταθώ και να μην τον βρίσω.
-Πάρε τα βρωμόχερα σου από πάνω μου, μην με αγγίζεις.
Φρέναρε απότομα το αμάξι και με μία κίνηση μου ξέλυσε το μαντήλι από τα μάτια. Έφερε το πρόσωπο του πολύ κοντά στο δικό μου και με μίσος μου είπε.
- Δεν είσαι σε θέση να μου δίνεις προσταγές κατάλαβες παλιοτσούλα μπορώ να κάνω ότι θέλω.
Με φίλησε με πάθος ενώ εγώ προσπαθούσα να τον αποφύγω όταν πήρε το μαχαίρι και μου έκανε μια βαθιά χαρακιά στο μάγουλο και στο χέρι. Αίμα άρχισε να τρέχει από τις πληγές και ένας οξύς πόνος με κυρίευσε.
-Είσαι απαίσιος ένα γουρούνι είπα δυνατά και τον έφτυσα.
Τότε με χαστούκισε με δύναμη και μου έδωσε μια μπουνιά στο μάτι. Έδεσε γρήγορα τα μάτια μου με το μαντήλι και ξεκίνησε το αμάξι. Εγώ έκλαιγα βουβά γιατί κανένας δεν μπορούσε να με βοηθήσει κανένας δεν μπορούσε να με βγάλει από αυτό το μαρτύριο που τώρα ξεκινούσε, ούτε καν ο Έντουαρντ.

Αυτο το κεφαλαιο θελω να το αφιερωσω σε ολους οσυς διαβαζουν την ιστορια μου και με στηριζουν πραγματικα σας ευχαριστω ολους παρα πολυ ειστε η κινητηριος δυναμη μου για να συνεχισω
ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ
Έφτασα γρήγορα στο σπίτι και χτύπησα την πόρτα με μανία πάνω στην σύγχυση μου είχα ξεχάσει τα κλειδιά μου στο σπίτι της Μπέλλα. Μια αγουροξυπνημένη Αλίς μου άνοιξε την πόρτα δειλά όταν είδε ότι ήμουν εγώ μου έκανε νόημα να περάσω. Πραγματικά φαινόταν πολύ κουρασμένη και κατευθυνόταν προς την κρεβατοκάμαρα για να κοιμηθεί αλλά εγώ δεν είχα το ψυχικό σθένος να περιμένω μέχρι αύριο για να της μιλήσω έτσι αποφάσισα να το κάνω τώρα.
-Αλίς θέλω να σου μιλήσω
-Αλήθεια αδερφούλη μου και εγώ έχω να σου πω κάτι πολύ σημαντικό αλλά θα προτιμούσα να φωνάξω και τον Τζάσπερ από μέσα αν δεν μπορείς να περιμένεις μέχρι αύριο.
- Όχι δεν μπορώ είναι σοβαρό είναι εδώ ο Τζάσπερ?
-Ναι μισό λεπτό.Αγάπη μου έρχεσαι λίγο ήρθε ο Έντουαρντ.
Ο Τζάσπερ ήρθε αμέσως έκατσε στο καναπέ και μου έκανε νόημα να κάτσω δίπλα του έκατσε η Αλίς.
-Αγάπη μου να το πω εγώ?
-Φυσικά γλυκιά μου.
-Έντουαρντ έχω να σου πω κάτι πολύ σημαντικό όπως κατάλαβες
-Και εγώ Αλίς.
-Λοιπόν ας το πούμε μαζί τότε εντάξει πάμε.
-Είμαι έγκυος
-Χώρισα με την Μπέλλα.
-Τι? Είπαμε και οι δυο με μια φωνή
-Γιατί χωρίσατε Έντουαρντ
-Γλυκιά μου τι υπέροχο νέο είναι αυτό έγκυος? Είπα τρυφερά και την αγκάλιασα.
-Ναι γλυκέ μου αλλά αυτή την στιγμή εσύ είσαι αυτός που χρειάζεται φροντίδα. Τζάσπερ μας αφήνεις για λίγους μόνους σε παρακαλώ?
-Φυσικά ματάκια μου θα είμαι μέσα είπε και απομακρύνθηκε από το καθιστικό.
-Λοιπόν τώρα που έφυγε ο Τζάσπερ και είμαστε μόνοι μας πες μου τι ακριβώς συνέβη καθώς εγώ θα σου βάλω ένα ουίσκι γιατί από ότι βλέπω το χρειάζεσαι.
Δεν ήθελα καμία άλλη προτροπή για να αρχίζω να μιλάω και να αφήσω να ξεχυθεί όλη αυτή η πικρία και η στεναχώρια που με βασάνιζε. Καθώς της διηγιόμουν τα γεγονότα δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάτια μου ένιωθα τόσο δυστυχισμένος αγαπούσα την Μπέλλα τόσο πολύ παρόλο που τη ήξερα τόσο λίγο καιρό και η ξαφνική απουσία της από την ζωή μου με πλήγωνε βαθιά. Αλλά δεν μπορούσε να καρποφορήσει μια σχέση αν δεν μου είχε εμπιστοσύνη και αν με συνέκρινε έστω και ασυνείδητα με αυτό το κάθαρμα που την πλήγωσε βαθύτατα. Όταν τελείωσα την αφήγηση η Αλίς ήρθε κοντά μου και με ακούμπησε στον ώμο.
-Γλυκέ μου μην στεναχωριέσαι η Μπέλλα θα καταλάβει το λάθος της και θα έρθει να σε βρει η ίδια και όλα θα διορθωθούν.
-Πραγματικά δεν πιστεύω πως θα το κάνει αλλά και αν το κάνει εγω τι πρέπει να κάνω δηλαδή να την δεχτώ πίσω με τον φόβο πως πάλι θα κάνει τα ίδια και θα με πληγώνει καθημερινά. Όσο και αν την αγαπάω δεν μπορώ να το δεχτώ αυτό.
-Αυτό είναι στο χέρι σας αν μιλήσετε και τα ξεκαθαρίσετε δεν πιστεύω πως θα υπάρξει κανένα πρόβλημα, άκουσε με. Πήγαινε να ξεκουραστείς και θα δεις πως όλα θα φτιάξουν αύριο το πρωί.
-Εντάξει γλυκιά μου σε ευχαριστώ πήγαινε να ξεκουραστείς και θα τα πούμε αύριο το πρωί.
Πήγαμε και οι δύο προς τις κρεβατοκάμαρες μας άνοιξα την πόρτα και χωρίς καν να ανοίξω το φως ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και τότε ήρθαν στο μυαλό μου τα υπέροχα σοκολατί μάτια της Μπέλλα.
-Όλα θα πάνε καλά είπα και με αυτή την σκέψη αποκοιμήθηκα.

Το πρωί με ξύπνησε η Αλίς με ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο, ήταν τόσο γλυκιά και προσπαθούσε να με κάνει να νιώσω καλύτερα προσκαλώντας με στην κουζίνα με ένα ζεστό φλιτζάνι καφέ. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και ντύθηκα μηχανικά το μυαλό μου είχε κολλήσει στο όνειρο που είδα χτες βράδυ. Το νόημα ήταν ασαφές στο μυαλό μου το μόνο που θυμόμουν ξεκάθαρα ήταν διάσπαρτες εικόνες και συγκεκριμένα μία εικόνα με δύο υπέροχα πολύ γνωστά μάτια, τα σοκολατί ματάκια της Μπέλλα. Μόνο που στο όνειρο μου τα ματάκια αυτά ήταν φοβισμένα και ένιωθα πως προσπαθούσαν να μου πουν κάτι σαν να μου ζητούσαν βοήθεια λες και κινδύνευαν. Όσο τα σκεφτόμουν αυτά έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου ώστε να ξυπνήσω και κοίταξα τον εαυτό μου στο καθρέφτη μήπως ήμουν υπερβολικός και τα όνειρα μου πήγαζαν από αυτή την ανησυχία και την στεναχώρια που ένιωθα εξαιτίας των γεγονότων? Ναι Έντουαρντ αυτό θα είναι μην ανησυχείς αισιοδοξία όλα καλά θα πάνε….. όπως έλεγε και η Αλίς
Κατευθύνθηκα προς την κουζίνα έδωσα ένα φιλάκι στην Αλίς κάθισα δίπλα της και ήπια μια γουλιά από τον καφέ μου.
-Πως είσαι αδερφούλη μου?
-Καλά είμαι γλυκιά μου μην στεναχωριέσαι για μένα θα πάω σήμερα να βρω την Μπέλλα και να της μιλήσω εσύ να προσέχεις την υγεία σου και τον ανιψιό μου.
-Μπα μπα πως το ξέρεις πως θα είναι αγόρι?
-Έχω διαίσθηση εγώ….
-Αγάπη μου ήρθα ακούστηκε η φωνή του Τζάσπερ
-Έλα γλυκέ μου στην κουζίνα είμαστε
-Γεια σου Έντουαρντ
-Καλώς τον μέλλοντα χαζομπαμπα.
-Τόσο πολύ φαίνεται ε?
-Εσύ έγινες άλλος άνθρωπος πραγματικά χαίρομαι τόσο για σας.
-Αδερφούλη μου όταν τα βρεις με την Μπέλλα θα ήθελα αν συμφωνεί και αυτή βέβαια να μας παντρέψετε εσείς.
-Φυσικά γλυκιά μου με μεγάλη μου χαρά κάτσε να τα βρούμε πρώτα είπα με θλιμμένο ύφος.
-Όλα καλά θα πάνε Έντουαρντ.
Όση ώρα μιλούσα εγώ με την Αλίς ο Τζάσπερ έβλεπε την αλληλογραφία της ημέρας όταν μου έδωσε ένα μεγάλο κίτρινο φάκελο που έλεγε το όνομα μου πάνω.
-Αυτό είναι για σένα Έντουαρντ αν και δεν αναγράφεται το όνομα του αποστολέα.
-Σε ευχαριστώ είπα και άνοιξα τον φάκελο πραγματικά απόρησα σχεδόν ποτέ δεν λάμβανα γράμματα. Ο φάκελος μέσα περιείχε κάποιες φωτογραφίες άρχισα να κοιτάω το περιεχόμενο τους και τότε πάγωσα το αίμα έφυγε από το πρόσωπο μου και οι φωτογραφίες έπεσαν από τα χέρια μου. Άκουγα την Αλίς και τον Τζάσπερ στο πίσω μέρος του μυαλού μου να με φωνάζουν αλλά δεν είχα την αντοχές να τους απαντήσω. Η Αλίς σήκωσε μια φωτογραφία και την κοίταξε.
-Θεέ μου αυτή είναι Μπέλλα Έντουαρντ τι συνέβη γιατί είναι έτσι? Έντουαρντ με ακούς είσαι καλά γλυκέ μου? είπε και με ταρακούνησε από τους ώμους.
-Όχι Αλίς δεν είμαι είπα σχεδόν ψιθυριστά δεν καταλαβαίνω χτες ήταν μια χαρά όταν την άφησα τι μεσολάβησε ποιος της έκανε αυτό το κακό?
-Διάβασε το γράμμα Έντουαρντ.
-Διάβασε το εσύ Αλίς δεν μπορώ εγώ να το κάνω
-Πραγματικά πίστευες πως θα άφηνα αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη αν θέλεις να σώσεις την Μπέλλα πρέπει μέχρι μεθαύριο στις 12 το βράδυ να έχεις μαζέψει 6.000 ευρώ αν δεν το κάνεις το τσουλάκι σου θα βρεθεί στα θυμαράκια αν πάλι μου φέρεις τα λεφτά η Μπέλλα θα κερδίσει την ζωή της και μένα για σύζυγο γιατί σκοπεύω να την παντρευτώ. Βλέπεις πιστεύω πως πρέπει να τιμωρούμε τον άλλον με το ίδιο νόμισμα και εφόσον εσυ μου έκλεψες την κοπέλα μου το ίδιο θα κάνω και εγω με το τσουλάκι σου και πίστεψε με θα περάσει μια ζωή κόλαση.
Τζέικομπ

Στο άκουσμα των λόγων της Αλίς τα πόδια μου δεν με κρατούσαν πια και κάθισα στην καρέκλα. Τα λόγια της αντηχούσαν στο κεφάλι μου σαν βουητό μόνο μερικές λέξεις είχαν μείνει στο μυαλό μου. Ήθελε να με παντρευτεί για να με εκδικηθεί και αυτό φαινόταν ξεκάθαρα στις φωτογραφίες. Έπιασα δειλά από το πάτωμα μια φωτογραφία και την κοίταξα ξανά όσο και αν με πλήγωνε αυτό. Το κοριτσάκι μου βρισκόταν σε ένα σκοτεινό δωμάτιο πάνω σε ένα κρεβάτι με σεντόνια γεμάτα αίματα. Τα ρούχα της ήταν σκισμένα και βρόμικα τα πόδια της και τα χέρια της γεμάτα χαρακιές και μελανιές. Αλλά όλα αυτά δεν ήταν τίποτα μπροστά στην θέα του προσώπου της στο αριστερό της μάγουλο είχε μια μεγάλη χαρακιά, τα μάτια της και τα χείλη της ήταν μελανιασμένα από τις μπουνιές που ολοφάνερα είχε δεχτεί. Έκλεισα το πρόσωπο μου ανάμεσα στα χέρια μου και άρχισα να κλαίω. Αποκλείεται να ήταν αληθινό όλο αυτό, ζω ένα εφιάλτη και σε λίγο θα ξυπνήσω έλεγα συνέχεια στον εαυτό μου. Η Αλίς ήρθε κοντά μου και με αγκάλιασε.
-Γλυκέ μου σε παρακαλώ μην κλαις θα καταφέρουμε να την σώσουμε θα δεις.
-Πως Αλίς ΠΩΣ? Δεν υπάρχει περίπτωση να βρω τόσα χρήματα και να τα βρω πάλι δεν θα την ΣΩΣΩ, καταλαβαίνεις εξαιτίας μου θα περνάει κάθε μέρα μια κόλαση ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΜΟΥ.
-Έντουαρντ ηρέμησε σε παρακαλώ άκουσε με.
-Δεν θέλω να ακούσω τίποτα άσε με θέλω να μείνω μόνος μου ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ.
-Έντουαρντ στάσου την άκουσα να με φωνάζει καθώς έκλεινα την πόρτα πίσω μου αλλά δεν σταμάτησα να την ακούσω ήθελα να σκεφτώ να δω τι θα κάνω. Είχα 48 ώρες στην διάθεση μου ώστε να μαζέψω τα απαιτούμενα λεφτά για να σωθεί η Μπέλλα και θα έκανα τα πάντα για να τα βρω. Καθώς προχωρούσα και αναδιοργάνωνα τις σκέψεις μου έφτασα σε ένα παρκάκι και κάθισα σε ένα παγκάκι ήμουν απελπισμένος πως θα έβρισκα τόσα λεφτά μέσα σε τόσο λίγο διάστημα? Ξαφνικά άκουσα τον ήχο του κινητού μου ελπίζω να μην ήταν η Αλίς δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν. Κοίταξα την οθόνη αλλά ήταν απόκρυψη αριθμού. Αποφάσισα να το σηκώσω.
-Παρακαλώ?
-Εγώ είμαι άκουσα μια εριστική φωνή μια πολύ γνωστή και απαίσια φωνή.
-Παλιό μαλάκα κάθαρμα γουρούνι τι έκανες στο κοριτσάκι μου που την έχεις?
-Α δεν ξεκινήσαμε καλά με κάθε βρισιά που θα μου λες να ξέρεις πως η Μπέλλα θα το περάσει πολύ ακριβά.
-Τι θες? Είπα πιο ήρεμα αυτή την φορά δεν έπρεπε να τον εκνευρίζω αυτός ο άνθρωπος ήταν επικίνδυνος και το κοριτσάκι μου κινδύνευε δίπλα του.
-Έτσι μπράβο πολύ καλύτερα χαίρομαι που μπήκες κατευθείαν στο θέμα. Σε πήρα για να σε προειδοποιήσω πως αν μπλέξεις την αστυνομία σε όλο αυτό το τσουλί σου θα βρεθεί με κομμένο κεφάλι και ξέρεις πολύ καλά πως δεν αστειεύομαι.
-Που θα σε συναντήσω για να σου δώσω το ποσό?
-Θα σε ειδοποιήσω εγώ.
-Γιατί να σε εμπιστευτώ? Πως ξέρω πως δεν είναι νεκρή? Φέρε μου να της μιλήσω….. σε παρακαλώ
-Πολύ καλά μόνο για ένα λεπτό.
-Έντουαρντ άκουσα την γλυκιά φωνούλα της από το ακουστικό
-Αγάπη μου, κοριτσάκι μου πως είσαι?
-Φοβάμαι Έντουαρντ φοβάμαι βοήθησε με.
-Θα το κάνω ψυχή μου θα σε σώσω από αυτό το κάθαρμα έχε μου εμπιστοσύνη.
-Έντουαρντ σ αγαπώ να το ξέρεις αντίο.
-Και εγώ πνοή μου πολύ μην φοβάσαι θα τα καταφέρουμε.
Έκλεισα το τηλέφωνο και δάκρυα άρχισαν να αναβλύζουν από τα μάτια μου παρόλο που έδωσα θάρρος στο κοριτσάκι μου δεν ήξερα αν θα μπορούσα να την σώσω πάντως θα έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου.
Ξαφνικά ένιωσα κάτι κρύο στην πλάτη μου, ήταν κάννη όπλου ήμουν σίγουρος κοκάλωσα.
-Σήκω πάνω και ακολούθησε με άκουσα μια άγνωστη αντρική φωνή πίσω μου.
-Μα τι έκανα?
-Είσαι ο Έντουαρντ Κάλλεν σωστά?
- Ναι αλλά πες μου τι έκανα? Ποιος είσαι?
-Είσαι αυτός που έδειρε άσχημα την κόρη του αφεντικού μου και του έστειλες τις φωτογραφίες. Μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις. Ακολούθησε με ΤΩΡΑ.

ΜΠΕΛΛΑ
Με έσυρε από το αμάξι και και με τράβηξε βίαια από το χέρι, έβγαλε το μαντήλι και τοτε είδα ότι με είχε κλέισει σε ένα σκοτεινο δωμάτιο χωρίς παράθυρα. Δεν έιχε καθόλου έπιπλα μόνο μια τουαλέτα και ένα κρεβάτι.
-Κάτσε αγάπη μου σαν το σπίτι σου.
-Άσε με κάθαρμα άσε με να φύγω είπα και άρχισα να τον κλοτσάω, εκείνος με ακινητοποίησε σε ένα λεπτό και άρχισε να με χτυπάει στο πρόσωπο και να φωνάζει.
-Λοιπόν παλιοτσούλα κάτσε καλά γιατί θα έχουμε άσχημα ξεμπερδέματα θα κάνεις ότι σου λέω εγώ χωρίς αντιρρήσεις ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ?
-Θέλω να φύγω άσε με παλιάνθρωπε άρχισα πάλι να φωνάζω και να τον φτύνω.
-Λοιπον ως εδώ ήταν δεν καταλαβαίνεις εσύ είπε και με έσπρωξε βίαια στο κρεβάτι......
ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ
Δεν είχα επιλογή και αυτό ήταν ξεκάθαρο, έπρεπε να τον ακολουθήσω παρόλο που το νόημα των λόγων του με μπέρδευαν. για ποιες φωτογραφίες μιλούσε και για ποια κόρη του αφεντικού του? Φτάσαμε σε ένα τζιπ με φιμέ τζάμια μπήκαμε μέσα και αφου μου έδεσε τα χέρια με ένα σχοινι ξεκινήσαμε. Ειλικρινά δεν έιχα καμιά πρόθεση να το σκάσω εφόσον εκείνος κρατούσε το όπλο και δεν θα δίσταζε να το χρησιμοποιήσει ανα πάσα στιγμή εναντίον μου χωρίς δισταγμό. Έτσι καθώς περνούσαμε την πόλη άρχισα να επεξεργάζομαι τα λόγια που είπε στο παρκάκι και τότε συνηδητοποίησα τι εννοούσε. Όλα τα κομμάτια του πάζλ ενώθηκαν και φανερώθηκε η αλήθεια.η κοπέλα που απεικονιζόταν στις φωτογραφίες ήταν η Μπέλλα και όλα αυτά ήταν μέρος του σχεδίου του Τζέικομπ. Φτάσαμε σε ένα πολύ ωραίο σπίτι με τεράστιο κήπο. Κατεβήκαμε και μπήκαμε μέσα αλλα από την πίσω μεριά του κτιρίου σε ένα μικρό αλλά φωτεινό δωμάτιο που πιθανόν χρησίμευε ως αποθήκη.
-Άσε τον και περίμενε έξω για περαιτέρω εντολές.
-Μάλιστα κύριε.
Τότε είδα έναν ώριμο άντρα καλά ντυμένο με αυστηρό βλέμμα αλλά φανερά αδύναμο. Κάτι πάνω του μου θύμιζε την Μπέλλα πιθανόν αυτός θα ήταν ο πατέρας της.
-Δεν θα σε σκοτώσω πράγμα που πολύ θα με ευχαριστούσε μετά απο αυτά που έκανες στην κόρη μου απλά θέλω να μου πεις που έχεις την κόρη μου.
-Κύριε να σας εξηγήσω όλα αυτά είναι μέρος ενός απαίσιου σχεδίου δεν προκάλεσα τίποτα από αυτά που δείχνουν οι φωτογραφίες στην κόρη σας πως θα μπορούσα άλλωστε εγώ αγαπάω την αγαπάω.
-Πως τολμάς και μου λες κάτι τέτοιο απο την στιγμή που της έχεις προκαλέσει τέτοιο κακό?
-Σας παρακαλώ κύριε πρέπει να με πιστέψετε δεν πείραξα εγω την κόρη σας την ίδια στιγμή που έστειλαν σε σας τις φωτογραφίες τις έστειλαν και σε μένα ζητώντας μου χρήματα.
-Α εννοείς στο σπίτι που βρίσκονται τώρα οι φύλακες μου και παίρνουν την αδερφή σου ως αντάλλαγμα?
-Σας ικευτευω κύριε μην πειράξετε την αδερφή μου ξέρετε είναι έγκυος σας παρακαλώ αφήστε με να σας διηγηθώ τα γεγονότα όπως πραγματικά έγιναν και τότε ελπίζω να με καταλάβετε το μόνο που θέλω είναι να σωθεί η Μπέλλα και δεν έχουμε χρόνο.
-Πολύ καλά τότε σε ακούω από αυτά που θα πεις εξαρτάται και η υγεία της αδερφής σου να το ξέρεις αυτό.

ΜΠΕΛΛΑ
Με πέταξε στο κρεβάτι και μου έδεσε με ένα σχοινι τους καρπούς μου και τα πόδια μου ώστε να μην έχω την δυνατότητα να το σκάσω εγώ αντιστάθηκα και τον έβριζα αλλά υπερείχε πολύ περισσότερο απο μένα σε δύναμη και έτσι οι προσπαθειες μου έπεσαν στο κενό..
-Λοιπον γλυκιά μου άκουσε με προσεχτικά θα σου πω τι αποφάσισα να κάνω με σενα και για το καλό σου ελπίζω να συμφωνήσεις χωρις αντιρρήσεις είπε και άρχισε να χαράξει το πόδι μου με το μαχαίρι……
ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ
Άρχισα να του εξιστορώ την ιστορία μου με την Μπέλλα από την αρχή της γνωριμίας μας. Εκείνος με άκουγε χωρίς να με διακόπτει αλλά αυτή η σιωπή με τρόμαζε αν δεν τον έπειθε η αληθινή ιστορία αλλά τα ψεύτικα στοιχεία του Τζέικομπ όχι μόνο η Μπέλλα θα υπέφερε αλλά και η αγαπημένη μου αδερφή. Του είπα τα πάντα δεν απέκρυψα τίποτα, του μίλησα και για τα αισθηματά μου προς το πρόσωπο της Μπέλλας αλλά κυρίως αναφέρθηκα στην επιθετική συμπεριφορά του Τζέικομπ προς εμένα και πόσο επικίνδυνος είχε γίνει μετα από το σκηνικό με την κοπέλα του. Δεν ξέρω πόση ώρα μιλούσα αλλά πάντως στο τέλος της διήγησης μου ένιωσα μια ανακούφιση που μοιράστηκα όλα μου τα προβλήματα με κάποιον αλλά και φόβο γιατί περίμενα μια απάντηση ή μια καταδίκη?
ΜΠΕΛΛΑ
Πόνος το μόνο που ένιωθα ήταν σωματικός αλλά και ψυχικός πόνος. Είχα αμέτρητες χαρακιές σε όλο μου το σώμα αλλά και χτυπήματα από μπουνιές στο πρόσωπο μου. Ωστόσο όλα αυτά ήταν ασήμαντα μπροστά στο ψυχικό φόβο και πόνο που ένιωθα. Το σχέδιο του Τζέικομπ ήταν εξωφρενικό δεν θα μπορούσε να σκεφτεί τίποτα χειρότερο από αυτό. Ήθελε να τον παντρευτώ μάλλον δεν το ήθελε το απαιτούσε. Δεν πρόκειται να με σκοτώσει αυτό δεν θα το έκανε ήθελε να εκδικηθεί τον Έντουαρντ και θα το έκανε με τον χειρότερο τρόπο κάθε μέρα, κάνοντας με γυναίκα του.Το χειρότερο από όλα όμως ήταν πως κατηγόρησε το αγοράκι μου με ψευτικα στοιχεία περιμένωντας να κερδίσει χρήματα και από τις δύο μεριές. Πράγμα που δεν θα κατάφερνε βέβαια γιατί εφόσον ο πατέρας μου ήταν στο εξωτερικό κανένας άλλος δεν θα ενδιαφερόταν για μένα. Δεν με πίστευε, ότι και να του έλεγα δεν άκουγε λέξη. Ήθελε να του πω το ΝΑΙ και να γίνω γυναίκα του αλλά πως μπορούσα να το κάνω αυτό, δεν μπορούσα να αφήσω τα όνειρα μου και τους κόπους μια ζωής και να γίνω μια φυλακισμένη στα χέρια αυτου του αχρείου. Δεν θα δεχόμουν ποτέ ποτέ…..όχι μόνο γιατί έχω υποφέρει τόσο στα χέρια του αλλά και γιατί βγάζοντας φωτογραφίες έτσι όπως με καταντησε ένα κουρέλι υποφέρει και ο άνθρωπος που αγαπώ πιο πολύ ο Έντουαρντ. αλλά με απειλούσε με ένα πολύ ισχυρό χαρτί τι θα έκανα όταν θα ερχόταν θα ήθελε μια απάντηση ποια θα ήταν?
Ξαφνικά άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα κρατώντας στο δεξί χέρι το μαχαίρι άλλος ένας γύρος άρχιζε πάλι δεν άντεχα άλλο είχαν εξαντληθεί τα αποθέματα ενέργειας και υπομονής που είχα το μόνο που ήθελα ήταν να βάλω ένα τέλος σε αυτό το μαρτύριο, στην ζωή μου αν και ήμασταν ακόμα στην αρχή. Κάθισε δίπλα μου και εγώ προσπάθησα να κουνηθώ αλλά προς μάτην τα σχοινιά ήταν πολύ καλά δεμένα.
- Λοιπον λέω να πάρω τον αγαπημένο σου τηλέφωνο για να κανονίσουμε τις διαδικαστικές λεπτομέρειες αν πεις έστω και μια κουβέντα ξέρεις τι σε περιμένει. Δεν είχα σκοπό να τον παρακούσω ήμουν τόσο ταλαιπωρημένη το μόνο που ήθελα ήταν λίγη ξεκούραση και φροντίδα κάτι που σίγουρα δεν μπορούσε να μου τα παρέχει ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΘΑΡΜΑ. Έτσι έκλεισα τα μάτια μου καθώς μιλούσε με το μωρό μου όταν με σκούντηξε βίαια και μου έβαλε το ακουστικό στο αυτι για να μιλήσω με τον Έντουαρντ. Μόλις άκουσα την γλυκιά φωνούλα του άρχισαν τα δάκρυα να ξεχυλίζουν από τα μάτια μου τον είχα ανάγκη τόσο πολύ φοβόμουν όχι μόνο για μένα αλλά περισσότερο για την δική του ζωή . Προσπάθησε να με καθησυχάσει αλλά αν ήξερε όλο το σχέδιο του Τζέικομπ θα γνώριζε την δυσκολία να με σώσει στο τέλος αποφάσισα να τον αποχαιρετήσω γιατί δεν ήξερα αν θα είχα την ευκαιρία να μιλήσω ξανα μαζί του και αυτό με πλήγωνε βαθύτατα. Μόλις έκλεισε το τηλέφωνο είχα πάρει την αποφασή μου θα δεχόμουν την πρόταση του Τζέικομπ θα γινόμουν γυναίκα του ώστε να πάψει να κυνηγάει τον Έντουαρντ θα θυσιαζόμουν εγώ για την σωτηρία εκείνου που αγαπώ θα ήταν δύσκολο μεν αλλά έτσι θα του έδειχνα έστω και έμμεσα το μέγεθος της αγάπης μου για εκείνον.
- Λοιπον αποφάσισες? Στο είπα και πριν αν δεν δεχτείς να με παντρευτεις θα τον βρώ και θα τον σκοτώσω τράβηξε πολύ καιρό αυτή η αναμονή και εφόσον δεν θα τον εκδικηθώ μέσου έσενα θα τον σκοτώσω τόσο απλά. Εσύ θα αποφασίσεις αν θα του χαρίσεις την ζωή ή όχι.
- Εντάξει Τζέικομπ νίκησες θα σε παντρευτώ

ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ
-Λοιπόν πολύ ωραία η ιστορία σου αλλά ποιος μου εγγυάται ότι είναι αλήθεια?
-Μα σας λέω την αλήθεια πως είναι δυνατόν να πιστεύεται το ψέμα και όχι την αλήθεια?
-Εσύ μου είπες πως η Μπέλλα σου είχε μιλήσει για κάποια πράγματα σχετικά με το παρελθόν της.
-Ναι αλλά πολύ λίγα πράγματα και όλα ξεκίνησαν από τον σταυρό που της είχε κλέψει ο Τζέικομπ.
-Μάλιστα τι ακριβώς σου έχει πει για αυτό τον σταυρό?
-Ότι της τον είχε δώσει ο αρραβωνιαστικός της ο οποίος την απάτησε με την αδερφή της.
-Αυτό μου φτάνει είπε κοφτά
Έβγαλε το κινητό από την τσέπη του και κάλεσε έναν αριθμό ενώ εγω ακομά δεν είχα την απάντηση που περίμενα, ήλπιζα πως το τηλεφώνημα θα ήταν σύντομο γιατί αυτή η ανάμονη με σκότωνε διακυβεύονταν όχι μόνο μία αλλα τρεις ζωές από την απόφαση του. Της Αλίς του μωρού και της Μπέλλας αδιαφορούσα για την δική μου αλλά εκείνες ήταν πλέον όλη μου η ζωή.
-Έλα Τζέιμς που είστε? Μάλιστα μην πειράξετε την κοπέλα είναι έγκυος. Όχι ούτε αυτόν φέρε τους από πίσω λέει αλήθεια. Ετοίμασε τους υπόλοιπους έχουμε δουλεία αργότερα. Έκλεισε το τηλέφωνο και με κοίταξε. Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που μόλις είχα ακούσει εφόσον με πίστεψε όλα θα πήγαιναν καλά τωρα θέλησα να πείσω τον εαυτο μου.
-Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που με πιστέψατε ειλικρινά αγαπάω πάρα πολύ την κόρη σας δεν θα μπορούσα με τίποτα να βλάψω την Μπέλλα.
-Δεν το κάνω για σένα το κάνω για την κόρη μου αλλά μπορώ να διακρίνω στα μάτια σου την αλήθεια των λόγων σου μου είπε και μου έτεινε το χέρι προς ένδειξη συμφιλίωσης.
-Σας ευχαριστώ και πάλι είπα και του έδωσα και εγω το χέρι μου.
-Το μόνο που έχουμε να κανονίσουμε τώρα είναι το σχέδιο για να σώσουμε το κοριτσάκι μου.
-Έχετε κάτι στο μυαλό σας.
-Φυσικά και με την συμβολή σου πιστεύω πως όλα θα πάνε καλά.
ΜΠΕΛΛΑ
-Πολύ καλά λοιπόν θα κανονίσει να γίνει όσο το συντομοτερο γίνεται.
-Μπορώ να σου ζητήσω μια χάρη τώρα που πήρες την τελική μου απάντηση.
-Εσυ? χάρη? Γέλιο θα έχει να ακούσω πές μου.
-Θέλω να με λύσεις καταρχην πλέον δεν έχω λόγο να το σκάσω και θέλω να κοιμηθω λίγο νιώθω εξαντλημένη.
-Εντάξει θα σου λύσω τα πόδια αλλά όχι τα χέρια αλλά πρώτα θέλω να κάνω ένα τηλεφώνημα και να είσαι και εσυ παρούσα.
- Εντάξει όπως θες είπα πειθήνια.
-Ναι γεια σας πατερ θα ήθελα να κανονίσω για την τέλεση ενός γάμου όσο πιο σύντομα γίνεται σήμερα αν γίνεται κιόλας.
-Α! έχετε χρόνο σήμερα στις 8 πάρα πολύ ωραια θα έιμαστε εκέι ευχαριστούμε.
Καθως μιλούσε ένιωθα την καρδια μου βαρια σαν πέτρα η ημερομηνία καθορίστηκε και εγω δεν είχα επιλογή. Παρόλα αυτά ένιωθα ανακούφιση που με αυτή την θυσία από μέρους μου ο αγαπημένος μου θα ήταν πλέον ασφαλής. Έκλεισε το τηλέφωνο και μου είπε κοφτά καθως διέκοψε τις σκέψεις μου.
-Μπορεις να κοιμηθείς θα σε ξυπνήσω στις 7 να ετοιμαστεις και να φύγουμε για την εκκλησία και δεν θέλω αντιρρήσεις τις τελευταίας στιγμής αλλίως ξέρεις τις συνέπειες. Έλυσε τα δεσμά από τα χέρια μου και έφυγε κλέιδώνοντας την πόρτα πίσω του.
Εγώ έγινα μια μπάλα σχεδόν πάνω στο κρεβάτι και άφησα τα δάκρυα μου να μουσκέψουν τα ματωμένα σεντόνια ήμουν τόσο μόνη και τόσο δυστυχισμένη. Η ζωή μου προδιαγραφόταν με τους χειρότερους αιωνους από εδώ και πέρα θα ζούσα στην απομόνωση με ένα άντρα που θα με βασανίζει κάθε μέρα όμως τώρα όλα είχαν τελειώσει και με αυτές τις άσχημες σκέψεις τελικά αποκοιμήθηκα ταλαιπωρημένη από τα γεγονότα της σημερινής ημέρας..........
Ένιωσα ένα δυνατό σπρώξιμο και άλλη μια χαρακιά στο πόδι μου. Άνοιξα τα μάτια μου και προσπάθησα να αποφύγω την κοφτερή λεπίδα του μαχαιριού αλλά μάταια.
-Τζέικομπ σε παρακαλώ σταμάτα εφόσον δέχτηκα να σε παντρευτώ ας γίνει μια ώρα αρχίτερα να τελείωνουμε πρέπει να ετοιμαστούμε προσπάθησα να τον πείσω ώστε να αποφύγω άλλο ένα γύρο ξύλου.
-Έχεις δίκιο είπε βάλε αυτό και σε λίγο θα έρθω να σε πάρω φρόντισε να είσαι έτοιμη.
-Εντάξει.
Έφυγε και εγω για πρώτη φορά κοίταξα το ρούχο που μου είχε φέρει ήταν ένα απλό άσπρο φόρεμα αρκετά βρώμικο και σε πολλά σημεία σκισμένο. Σίγουρα όμως ήταν καλύτερο από τα ρόυχα που φορούσα ήδη καθως πάνω στην προσπάθεια μου να ξεφύγω από τα χέρια του Τζέικομπ είχαν σκιστεί και ήταν γεμάτα αίματα. Φόρεσα το φόρεμα και σκεφτόμουν πως η ώρα πλέον έφτασε και τίποτα δεν μπορούσε να αλλάξει η κατάσταση είχε δρομολογηθεί. Η πόρτα άνοιξε και εμφανίστηκε ο Τζέικομπ ντυμένος στα μαύρα κρατώντας ένα μαύρο μαντήλι στα χέρια του με αυτό μου έδεσε τα μάτια μου ξεκινήσαμε.

ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ
Η Αλίς και ο Τζάσπερ είχαν έρθει και όλοι μαζί καθόμασταν πλέον στο γραφείο του πατέρα της Μπέλλας και κανονίζαμε τις τελευταίες λεπτομέρειες του σχεδίου. Ήλπιζα πως όλα θα πήγαιναν καλά και το κοριτσάκι μου σε πολύ λίγες ώρες θα βρισκόταν και πάλι στην αγκαλιά μου. Το μόνο που περιμέναμε ήταν το τηλεφώνημα του Τζέικομπ ώστε να μας ενημερώσει για την τοποθεσία παράδοσης των χρημάτων. Τα λεφτά ήταν σε μια μαύρη τσάντα μπροστά μας. Όλα ήταν τακτοποιημένα η ώρα ήταν οχτώ και μισή αλλά ακόμα δεν είχαμε κανένα σημάδι του Τζέικομπ.
ΜΠΕΛΛΑ
Μπήκαμε στο αμάξι και ξεκινήσαμε για την εκκλησία. Η διαδρομή ήταν πολύ μικρή μετα από 10 λεπτά ήμασταν ήδη εκεί. Με έβγαλε από το αμάξι και σχεδόν με έσυρε μέσα στην εκκλησία.
-Γεια σας πάτερ άκουσα την φωνή του δίπλα μου.
-Γεια σας είστε το ζευγάρι για το γάμο?
-Μάλιστα μην μας παρεξηγείται είμαστε πολύ ερωτευμένοι και της έβαλα το μαντήλι στα μάτια για να της κάνω έκπληξη.
-Μην ανησυχείτε καταλαβαίνω. Σας αφήνω λίγο μόνους να ετοιματειτε και σε λίγο αρχίζουμε το μυστήριο. Δεν θα έρθουν συγγενείς, φίλοι?
-Όχι πάτερ όλοι μας οι συγγενεις δεν είναι εν ζωή και οι φίλοι μας δεν συμφωνουν με αυτό το γάμο είπε λυπημένα.
-Λυπάμαι που το ακούω παιδί μου αν εσείς θέλετε να ενωθείτε με τα δεσμά του γάμου κανένας δεν μπορεί να σας σταματήσει.
-Συμφωνώ πάτερ.
-Λοιπόν σε λίγο ξεκινάμε.
Μόλις έφυγε ο ιερέας μου έβγαλε το μαντήλι και με έπιασε από το λαιμό
-Κανόνισε κακομοίρα μου να παίξεις καλά τον ρόλο σου αλλιώς θα σε σκοτώσω κατάλαβες ? εγώ προσπάθησα να ξεφύγω από τα χέρια του τα οποία ήταν σαν μέγγενη γύρω από τον λαιμό μου.
-Δεν μπορώ να αναπνέυσω άσε με δεν θα κάνω τίποτα κακό είπα με κόπο καθώς ένιωθα το οξυγόνο να χάνεται και τον οργανισμό μου να αδυνατεί να αναπνεύσει.
-Καλώς είπε και επιτέλους με άφησε.
Εκείνη την στιγμή ευτυχώς εμφανίστηκε ο ιερέας ντυμένος με άσπρα άμφια που δήλωναν την αγνότητα και την σπουδαιότητα του μυστηρίου. Τι τραγική ειρωνεία σκέφτηκα πάντα ονειρευόμουν να κάνω έναν ονειρικό γάμο έχοντας δίπλα μου έναν άνθρωπο που να με λατρεύει και όχι να με μισεί. Καθώς ο ιερέας άρχισε την τελετή εγώ παρατηρούσα τον χώρο διακριτικά ώστε να μην σκέφτομαι. Ο χώρος αν και μικρός ήταν πολύ επιβλητικός αλλά ταυτόχρονα σου προκαλούσε ένα αίσθημα ηρεμίας και γαλήνης. Συνέχιζα να παρατηρώ τον χώρο γύρω μου όταν τα μάτια μου έπεσαν πάνω στο ρολόι του τοίχου η ώρα ήταν οχτώ και μισή. Άραγε τι να έκανε ο Έντουαρντ τώρα? Τον φανταζόμουν να ετοιμάζεται για την δουλειά ή να περνάει το απόγευμα του με την Αλίς. Περνούσαν τόσες σκέψεις από το μυαλό μου όταν ο Τζέικομπ με σκούντησε και επανήλθα στην πραγματικότητα.
-Αγάπη μου κάτι σε ρώτησε ο ιερέας με κοίταξε με ένα ειρωνικό ύφος.
- Ναι με συγχωρείτε είναι από την συγκίνηση.
- Δεν πειράζει καλή μου σε ρώτησα αν δέχεσαι τον Τζέικομπ για άντρα σου?
- Ναι δέχομαι.
- Τζέικομπ δέχεσαι την Μπέλλα για γυναίκα σου?
- Ναι δέχομαι.
- Ωραία μπορείς να φιλήσεις την νύφη.
Τότε ο Τζέικομπ ήρθε κοντά μου και με φίλησε με πάθος. Εγώ ενέδωσα στο φιλί μη μπορώντας να κάνω αλλιώς. Σκεφτόμουν ότι στην θέση του ήταν το αγοράκι μου ο Έντουαρντ. Ευτυχώς γρήγορα σταμάτησε το φιλί μας και ο ιερέας μας συνεχάρη. Μετά μας έφερε το χαρτί και υπογράψαμε όλα είχαν τελειώσει αποχαιρετήσαμε τον ιερέα και βγήκαμε από την εκκλησία. Μπήκαμε μέσα στο αμάξι αφού μου έδεσε τα χέρια και τότε έβγαλε το κινητό και κάλεσε έναν αριθμό.
-Εγώ είμαι θα φέρεις τα λεφτά στην γέφυρα έξω από την πόλη στις 12 το βράδυ ξέρεις που είναι άλλωστε. Μην φέρεις κανέναν άλλο μαζί αλλίως η τσούλα σου και νυν γυναίκα μου δεν θα δει το φως της μέρας. Ναι φυσικά και δεν αστειεύομαι μπορείς να με συγχαρείς μόλις παντρευτήκαμε. Μην αργήσεις είπε και έκλεισε το τηλέφωνο.
Ξεκίνησε το αμάξι και πήγαμε στο σπίτι που ήμουν κλεισμένη πριν τον γάμο. Με κλείδωσε στο δωμάτιο και έφυγε.
ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ
Το τηλέφωνο επιτέλους χτύπησε, κοίταξα την οθόνη ήταν απόκρυψη αριθμού άρα ήταν ο Τζέικομπ το σήκωσα και το έβαλα ανοιχτή ακρόαση.
-Εγώ είμαι άκουσα την φωνή του.
-Πες μου Τζέικομπ που θα φέρω τα λεφτά?
-θα φέρεις τα λεφτά στην γέφυρα έξω από την πόλη στις 12 το βράδυ ξέρεις που είναι άλλωστε. Μην φέρεις κανέναν άλλο μαζί αλλίως η τσούλα σου και νυν γυναίκα μου δεν θα δει το φως της μέρας.
-Ναι ξέρω που είναι αλλά πρέπει να αστειέυεσαι δεν μπορεί να παντρευτήκατε.
-Φυσικά και δεν αστειεύομαι μπορείς να με συγχαρείς μόλις παντρευτήκαμε. Μην αργήσεις είπε και έκλεισε το τηλέφωνο.
Έμεινα να κοιτάω το τηλέφωνο και δεν πίστευα στα αυτιά μου ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝΕ???. Δεν ένιωθα καλά πρέπει να είχε φύγει το χρώμα από το πρόσωπο μου γιατί η Αλίς με πλησίασε και με αγκάλιασε.
-Μην στεναχωριέσαι γλυκέ μου θα δεις όταν θα την σώσουμε λόγω της κατάστασης του Τζέικομπ ο γάμος θα ακυρωθεί. Ο άνθρωπος είναι τρελός.
-Δεν ξέρω Αλίς δεν μπορώ να το πιστέψω πως δέχτηκε η Μπέλλα να κάνει κάτι τέτοιο με τι την εκβιάζει? Δεν καταλαβαίνω.
-Έντουαρντ μην στεναχωρίεσαι όταν θα βρούμε το κοριτσάκι μου έχω ανθρώπους που θα ακυρώσουν τον γάμο την επόμενη στιγμή μην ανησυχεία αρκεί να είναι ασφαλής και υγιείς.
-Ναι σαφώς έχετε δίκιο είπα με συγχωρείτε θέλω να μείνω λίγο μόνος μου είπα και βγήκα γρήγορα από το γραφείο.

ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ
Το κεφάλι μου πήγαινε να σπάσει οι χτύποι της καρδιάς μου ήταν στα ύψη. Βγήκα βιαστικά έξω και κάθισα στα σκαλοπάτια. Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που μόλις είχα ακούσει αυτός ο παλιάνθρωπος είναι πλέον ο νόμιμος σύζυγος της Μπέλλας. Σίγουρα την απείλησε με την ζωή της για να δεχτεί να κάνει κάτι τέτοιο. Ένιωθα τόσο πιεσμένος όλη αυτή η κατάσταση ήταν τόσο ψυχοφθόρα ήμουν απελπισμένος αν το σχέδιο δεν πετύχαινε? Αν κάτι πήγαινε στραβα? Και μόνο στη ιδέα ότι το κοριτσάκι μου ταλαιπωρείται και δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να το βοηθήσω τρελαίνομαι. Έψαξα τις τσέπες μου και βρήκα το πακέτο με τα τσιγάρα πήρα ένα αλλά συνειδητοποιήσα ότι δεν είχα αναπτύρα τότε άκουσα μια φωνή από πίσω μου:
-Μήπως ψάχνεις αυτό?
-Τότε γύρισα και κοίταξα μια πολύ όμορφη κοπέλα που μου πρόσφερε ένα αναπτήρα.
-Ναι σε ευχαριστώ είπα και άναψα το τσιγάρο. Με λένε Έντουαρντ είπα και της έτεινα το χέρι μου.
-Το ξέρω γλυκέ μου και εσυ με ξέρεις είμαι η αδερφή της Μπέλλα.
Στο άκουσμα των λόγων της πάγωσα αυτό δεν το περίμενα.
-Μην ταράζεσαι κούκλε δεν δαγκώνω εκτός αν μου το ζητήσεις είπε με τσίμπησε στο μάγουλο και έφυγε.
-Αυτή η κοπέλα δεν έχει τον θεό της ψυθίρισα και πήγα να βρω τους άλλους.
Μετα από τρεις ώρες.
Όλα ήταν έτοιμα ήμασταν στο αμάξι και πηγαίναμε στην γέφυρα έξω από την πόλη για να παραδώσουμε τα χρήματα σε αυτό το γουρούνι. Μέσα στα λεφτά είχαμε τοποθετήσει έναν πομπό ο οποίος θα μας οδηγήσει κατευθείαν στη κρυψώνα του. Μόλις φτάσαμε κρύψαμε το αυτοκίνητο πίσω από κάτι δέντρα αρκετά μακριά από την τοποθεσία. Ο Τσάρλι έμεινε στο αμάξι και εγώ κατευθύνθηκα στο σημείο συνάντησης. Περίμενα ήδη ένα τέταρτο όταν άκουσα μια φωνή από πίσω μου.
-Έχεις όλα τα λεφτά?
-Φυσικά είπα και γύρισα να τον κοιτάξω.
-Δώσε τα μου τότε.
-Όχι τόσο εύκολα Τζέικομπ πες μου που είναι η Μπέλλα.
-Αστειεύεσαι φαντάζομαι δεν είσαι καν σε θέση να μου δίνεις διαταγές.
-Φυσικά και είναι άκουσα την φωνή του Τσάρλι και σε λίγα λεπτά είχε πιάσει από τον λαιμό τον Τζέικομπ με ένα μαχαίρι.
Μα τι έκανε? Γιατί άλλαξε το σχέδιο? αναρωτήθηκα αυτό δεν ήταν καλό καθόλου καλό. Ο Τζέικομπ ήταν ακίνητος σχεδόν πανικοβλημένος.
-Εντάξει είπε φοβισμένα τα παρατάω νικήσατε.
Τότε ο Τσάρλι έκανε το λάθος να τον πιστέψει και να χαλαρώσει την λαβή του αμέσως ο Τζέικομπ έβγαλε το όπλο του από το μπουφάν του και με σημάδευσε.
-Τώρα παλιομαλάκα δώσε μου τα λεφτά γιατί θα σε στείλω στα θυμαράκια.
-Τζέικομπ ηρέμησε σε παρακαλώ είπα και έκανα ένα βήμα προς αυτόν.
-ΜΗΝ ΜΕ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙΣ ΣΟΥ ΕΙΠΑ.
-ΗΡΕΜΗΣΕ ΤΖΕΙΚΟΜΠ ΘΕΛΩ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΜΠΕΛΛΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ.
-ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙΣ ΠΟΤΕ φώναζε και τότε με πυροβόλησε.
Ένιωσα έναν απίστευτο πόνο και μετά δεν θυμαμαι τίποτα σκοτάδι.

ΜΠΕΛΛΑ
Κάθισα στο κρεβάτι και έγυρα πίσω ζαλισμένη δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι ακριβως είχα κάνει πριν λίγες ώρες. Πέταξα την ζωή μου στα σκουπίδια καθως έγινα γυναίκα αυτου του τέρατος. Μπέλλα έκανες το σωστό είπε μια φωνή μέσα μου με αυτή την πράξη έσωσες την ζωή του Έντουαρντ. Αυτό ήταν αλήθεια και δεν το είχα μετανιώσει από αυτή την άποψη αν ήμουν σε θέση να διαλέξω ξανά θα το επέλεγα αυτό δεν σημαίνει όμως πως αυτή ή απόφαση ήταν εύκολη αντιθέτως είναι είναι τόσο επίπονη κυρίως ψυχικά. Ο θυμός κόχλαζε μέσα μου ήμουν έτοιμη να εκραγώ αν δεν ήταν αυτό το κάθαρμα τωρα θα ήμασταν ένα αγαπημένο ζευγάρι με τον Έντουαρντ και θα συνεχίζαμε την ζωή μας μαζί. Σε μια απελπισμένη προσπάθεια έτρεξα προς την πόρτα και άρχιζα να καλώ προς βοήθεια χτυπώντας την και φωνάζοντας δυνατά. Καμιά απάντηση ήμουν καταδικασμένη. Ακούμπησα την πλάτη μου στην πόρτα και τα πόδια μου δεν άντεξαν λύγισαν τότε άρχισα να κλαίω με λυγμούς σύρθηκα μέχρι το κρεβάτι και άφησα την θλίψη να με τραβήξει μαζί της. Δεν ήξερα πόση ώρα καθόμουν στο κρεβάτι κουλουριασμένη κλαίγοντας γοερά όταν μπήκε μέσα ο Τζέικομπ.
-Σήκω πάνω φεύγουμε είπε δυνατά και με τράβηξε βίαια.
-Που πάμε?
-Έχουμε να κάνουμε μια είσπραξη το ξέχασες?
Δεν απάντησα αλλά τον ακολούθησα ακόμα πιο θλιμμένη από ότι ήμουν πριν. Βγήκαμε έξω μπήκαμε στο αμάξι και ξεκινήσαμε. Δεν ήξερα που θα γινόταν η παράδοση χρημάτων αλλά η διαδρομή μου φαινόταν αρκετά γνωστή. Τελικά φτάσαμε σε ένα μέρος με δέντρα μου έδεσε τα χέρια και έφυγε βιαστικός.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ 30 ΛΕΠΤΑ
Καθόμουν στο κάθισμα του αυτοκινήτου και έβλεπα τα λεπτά να περνάνε βασανιστικά αργά. Ήλπιζα πως ο Τζέικομπ θα γυρνούσε με άδεια χέρια και πως ο Έντουαρντ δεν θα ερχόταν σε αυτή την συνάντηση αλλά όσο περνούσε η ώρα τόσο πιο πολύ οι ελπίδες μου γινόντουσαν αμφιβολίες. Ήμουν τόσο φοβισμένη αν ο Έντουαρντ πάθαινε κάτι κακό δεν θα το άντεχα. Πραγματικά κάθε λεπτό έμοιαζε αιώνας δεν άντεχα άλλο η ώρα τώρα ήταν μία παρα τέταρτο όταν ξαφνικά ακούστηκε ένας διπλός πυροβολισμός. Άρχισα να ουρλιάζω και να τσιρίζω ήμουν σίγουρη πως αυτος ο πυροβολισμός δεν προήρθε από τον Έντουαρντ ο μόνος που κρατούσε όπλο ήταν ο Τζέικομπ άρα αυτή η σφαίρα χτύπησε τον Έντουαρντ ήμουν σίγουρη. Συνέχιζα να φωνάζω για βοήθεια όταν ένα φως με χτύπησε στα μάτια και ένας άνθρωπος άνοιξε την πόρτα μετά απο ένα λεπτό συνειδητοποιήσα πως ήταν αστυνομικός.
-Είστε η Μπέλλα Σουαν?
-Μάλιστα σας παρακαλώ βοηθήστε με.
Αφου με έλυσε με κοίταξε ερευνητικά και με ρώτησε ανήσυχα.
-Είστε καλά?
-Όχι θέλω να μάθω ποιον χτύπησε αυτος ο πυροβολισμός.
-Λέγεται Έντουαρντ Κάλλεν και ήταν μαζί με τον πατέρα σας.
-Έιναι εδώ ο πατέρας μου σας παρακαλώ οδηγήστε με σε αυτόν.
Δεν το πιστευω πως βρέθηκε ο πατέρας μου μαζί με τον Έντουαρντ ήθελα να τον βρω να τον ρωτήσω για τον Έντουαρντ να πάμε στο νοσοκομείο. ο αστυνομικός με οδήγησε στον πατέρα μου έπεσα στην αγκαλιά του και άφησα τα δάκρυα μου να ξεχυθούν.
-Μπέλλα μου είσαι καλά?
-Ναι εγώ είμαι μια χαρά ο Έντουαρντ?
-Τον πάνε στο νοσοκομείο καρδούλα μου.
-Πόσο άσχημα είναι πές μου.
-Αρκετά μικρή μου από ότι μου είπαν οι γιατροί αλλά μην στεναχωριέσαι θα δεις θα τα καταφέρει.
Δεν άκουγα πλέον τίποτα τα λόγια του ήταν σαν βουητό στα αυτιά μου όταν έχασα τα πάντα γύρω μου και λιποθύμησα.

ΜΠΕΛΛΑ
Ήμουν στο νοσοκομείο εδώ και δυο ώρες με τον πατέρα μου αλλά κανένας δεν έιχε βγει μέχρι τώρα από την εντατική για να μας ενημερώσει. Ο Έντουαρντ ήταν εκεί μέσα και πάλευε για την ζωή του, από τις περιγραφές του πατέρα μου ο Τζέικομπ τον είχε χτυπήσει στο ώμο και στα πλευρά αυτό ήταν το χειρότερο σημείο καθώς ήταν δύσκολο να αφαιρεθεί η σφαίρα και το αγοράκι μου είχε χάσει ήδη πολύ αίμα. Δεν άντεχα άλλο αυτή την αναμονή τα μάτια μου ήταν κατά κοκκινα από το κλάμα αλλά ο πατέρας μου ήταν πάντα στο πλευρό μου και αυτό μου έδινε λίγο κουράγιο. Παρόλα αυτά το στομάχι μου ήταν δεμένο σαν κόμπος και η καρδιά μου είχε σπάσει σε χίλια κομμάτια. Αν ο Έντουαρντ πάθαινε κάτι αν δεν τα κατάφερνε αν χίλια αν βασάνιζαν το μυαλό μου. Τα δάκρυα άρχιζαν πάλι να ξεχυλίζουν από τα μάτια μου και ο πατέρας μου με αγκάλιασε από τους ώμους.
-Ηρέμησε καρδούλα μου όλα θα πάνε καλά μην κλαις σε παρακαλώ ομορφιά μου.
-Δεν μπορώ μπαμπά δεν μπορώ καταλαβέ με τον αγαπάω τόσο πολύ θα πεθάνω αν πάθει κάτι.
-Σςςςς…….καρδούλα μου σώπα κοίτα τώρα έρχεται ο γιατρός θα μας πει.
Κοίταξα το γιατρό που μας πλησίαζε και η αγωνία μου είχε φτάσει στα ύψη.
-Είστε συγγενείς του Έντουαρντ Κάλλεν?
-Ναι γιατρέ πείτε μας.

ΜΠΕΛΛΑ
Ξέρετε ο Έντουαρντ Κάλλεν είναι κρίσιμα, πρέπει να περιμένουμε ένα εικοσιτετράωρο για να μιλήσουμε σίγουρα για την κατάσταση του.
-Τι εννοείται είναι κρίσιμα δηλαδή σε κόμμα δεν έχει επαφή με το περιβάλλον? Ρώτησα έντρομη.
-Κοιτάξτε είναι νωρίς ακόμα για να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο πρέπει να δούμε πως θα αντιδράσει ο οργανισμός του. Θα είμαστε συνέχεια σε επαφή και φυσικά θα τον παρατηρούμε συνέχεια. Πρέπει να φύγω συγνώμη θα σας ενημερώσουμε για ότι νεότερο.
-Σας ευχαριστώ πολύ.
-Μπαμπά αν γίνει κάτι και ο Έντουαρντ δεν συνέλθει?
-Κοριτσάκι μου γλυκό ηρέμησε είναι δυνατός χαρακτήρας θα δεις θα αντέξει.
-Μακάρι μπαμπά μακάρι δεν μου είπες που είναι ο Τζέικομπ τι έγινε στη γέφυρα?μίλησε μου να ξεχαστώ γιατί δεν αντέχω όλη αυτη την αναμονή
-Κάτσε να τα πιάσω από την αρχη τα γεγονότα καρδιά μου. Μας πήρε τηλέφωνο αυτό το γουρούνι και μας είπε την ώρα και το μέρος συνάντησης. Ο Έντουαρντ ήταν πολύ στεναχωρημένος πραγματικά δεν άντεχα να τον βλέπω έτσι ούτε η αδερφή του.
-Αχ μπαμπά δεν ειδοποιήσαμε την Αλίς θα έχει τρελαθεί από την αγωνία.
-Την πήρα εγω τηλέφωνο καρδιά μου έρχεται σε λίγο προσπάθησα να μην την ταράξω πολύ.
-Γιατί τι έγινε?
-Αχ ματάκια μου ξέχασα να σου πω είναι έγκυος.
-Δεν το ήξερα τι υπέροχα νέα είναι αυτά.
-Ναι λοιπον συνεχίζω είχαμε συνεννοηθεί με τον Έντουαρντ να παριστάνει πως θέλει να μάθει για το μέρος που είσαι ώστε να μην καταλάβει ο Τζέικομπ πως μέσα στα λεφτά υπήρχε ένας πομπός που θα μας οδηγήσει σε σένα. Εγώ όμως δεν του είπα όλο το σχέδιο είχα φυσικά ειδοποιήσει την αστυνομία και ουσιαστικά ο Έντουαρντ θα τον απασχολόυσε. Δεν περίμενα όμως πως αυτό το καθίκι είχε μαζί του όπλο Μπέλλα πραγματικά λυπάμαι τόσο πολύ. Ο Έντουαρντ μας έσωσε και τώρα βρίσκεται στην θέση που εγω θα έπρεπε να έιμαι από δικό μου λάθος. Λυπάμαι τόσο πολύ μπορείς να με συγχωρήσεις?
Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που άκουγα ο πατέρας μου ουσιαστικά ειχε χρησιμοποιήσει την αγάπη μου αλλά χωρίς να πιστέψει πως θα κινδύνευε. Εγώ τι θα έπρεπε να κάνω τώρα να θυμώσω και να κατηγορήσω τον πατέρα μου ή να συγχωρήσω τον μόνο άνθρωπο που μου έχει απομείνει και τον πιο σημαντικό?
-Μπέλλα πες κάτι.
-Μπαμπά πραγματικά θέλω να μείνω μόνη μου να σκεφτώ.
-Εντάξει κοριτσάκι μου εγω φεύγω για λίγο έχω αρκετές δουλειες εξάλλου θα έρθω μετά να δω πως είστε. Έχω να σου πω και άλλα σχετικά με την μητέρα σου αλλά αυτή δεν είναι η κατάλληλη στιγμή όταν ο Έντουαρντ γίνει καλά θα μιλήσουμε.
-Εντάξει είπα ψιθυριστά με φίλησε στην κορυφή του κεφαλιού μου και έφυγε.
Ήμουν τόσο συγχυσμένη το κεφάλι μου πήγαινε να σπάσει τα πάντα γύρω μου γύριζαν. Πως ήταν δυνατόν ο πατέρας μου να φταίει για την κατασταση του Έντουαρντ και το μωρό μου να χαροπαλευει για την ζωή του? Άραγε θα τα καταφέρει?δεν μπορούσα να το σκέφτομαι αυτό δεν άντεχα καν στην ιδέα να μην δω αυτά τα πανέμορφα πράσινα ματάκια να με κοιτάνε με αγάπη.