Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
Η συνέχεια της διάσημης σειράς βιβλίων έρχεται στα βιβλιοπωλεία στις 4 Αυγούστου με τίτλο «Midnight Sun» και αφηγείται την ιστορία του «Λυκόφωτος» από την πλευρά του Edward Cullen.
"Bella is with Edward. She's a part of this family, and we protect our family."
Carlisle Cullen, Twilight
Character of the Week
Rosalie Lillian Hale
(born 1915 in Rochester, New York) is a member of the Olympic coven.
She is the wife of Emmett Cullen and the adoptive daughter of Carlisle and Esme Cullen, as well as the adoptive sister of Jasper Hale (in Forks, she and Jasper pretend to be twins), Alice, and Edward Cullen.
Rosalie is the adoptive sister-in-law of Bella Swan and adoptive aunt of Renesmee Cullen, as well as the ex-fiancée of Royce King II.
Στο κατώφλι µιας νέας εποχής για τη Ροδεσία, η Μάντριγκαλ, έχοντας χάσει τον άντρα της λίγες µονάχα ώρες µετά τον γάµο τους, θρήνησε βαθιά την απώλειά του και αποφάσισε να ζήσει µε τη θύµησή του. Όµως δεν φαντάστηκε ποτέ πως θα της ζητούσαν να πάρει τη θέση της συζύγου του βασιλιά.
Ο βασιλιάς Έντουαρντ, αφού γνώρισε την απόλυτη ευτυχία δίπλα στη γυναίκα που λάτρεψε όσο καµία, την Άµπερλιν, δέχτηκε το σκληρότερο χτύπηµα της µοίρας όταν εκείνη πέθανε πριν προλάβει να φέρει στον κόσµο το παιδί τους. Ωστόσο, προκειµένου ν' ανταποκριθεί στα βασιλικά του καθήκοντα και να χαρίσει έναν διάδοχο στη Ροδεσία, είναι υποχρεωµένος να παντρευτεί ξανά και απ' όλες τις υποψήφιες επιλέγει τη Μάντριγκαλ.
Μήπως όµως το όνοµα της νέας του συζύγου κουβαλά µια σκοτεινή µοίρα; Άραγε υπάρχει ελπίδα να αλλάξει το πεπρωµένο; Θα καταφέρει η Μάντριγκαλ να ξυπνήσει την αγάπη στην καρδιά του άντρα και βασιλιά της; Κι εκείνος θα είναι σε θέση να αναγνωρίσει και να αποδεχτεί τα αισθήµατά του πριν χάσει τα πάντα για άλλη µια φορά;
Να ρωτήσω κάτι;Ποιο πρέπει πρώτα να διαβάσεις;Ή δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη σειρά;
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη σειρά.Απλά οι δυο αυτές σειρές με κάποιο τρόπο συνδέονται.Άλλα διαβάζονται η μια ανεξάρτητη από την άλλη.Οι Δαιμονικές Μηχανές είναι πρίκουελ της τριλογίας (6λογία πλέον) των Θανάσιμων Εργαλείων. Διαδραματίζεται γύρω στα 130 χρόνια πριν στο Βικτοριανό Λονδίνο.Είναι πολύ ωραία σαν ιστορία αλλά για εμένα τα θανασιμα εργαλεια είναι κορυφή.Μονο αν τα διαβάσεις θα μπορέσεις να καταλάβεις.Επίσης απο τις δαιμονικες μηχανές κυκλοφορεί μόνο το πρώτο βιβλίο ενω απο τα θανασιμα εργαλεια εχουν κυκλοφορήσει ήδη τα τέσσερα στα ελληνικά.Οπότε θα έχεις μπόλικο υλικό για διάβασμα!!
Teodan Midnight Sun Vampire
Τόπος : Θεσσαλονίκη Αριθμός μηνυμάτων : 4153 Registration date : 25/05/2011
A ωραία αυτα μου αρέσουν εμένα Ήμουν 2 ώρες κλεισμένος σε ένα βιβλιοπωλείο για να βρω κάτι καλό και βρήκα πρώτα το Uglies και μετά τον κουρδιστό.Αλλά η βιβλιοπώλης δεν ήξερε να μου πει με ποια σειρά πρέπει να τα διαβάσω και ετσι προτίμησα το Uglies. Ο κουρδιστός ήταν το μόνο βιβλίο με βρικόλακες που είδα,το οποίο είναι και καλογραμμένο και δεν είναι πλήρης αντιγραφή της Μέγιερ
ΕΡΗ The Volturi
Αριθμός μηνυμάτων : 6673 Registration date : 03/03/2009
Δεν εχουν καμια μα καμια απολυτως σχεση με τα βιβλια της Μεγιερ. Μιλαμε για 2 διαφορετικους κοσμους.Επισης τα θανασιμα εργαλεια οπως κια ο κουρδιστος αγγελος εχουν μεσα βαμπιρ αλλα δεν επικεντρωνεται σε αυτα η ιστορια.Οι πρωταγωνιστες ειναι Κυνηγοι των σκιων(Νεφιλιμ).Απλα η ιστορια εχει μεσα και βαμπιρ και λυκανθρωπους και μαγους και ξοτικα κτλ. Αν θελεις οπωσδηποτε κατι με βαμπιρ θα σου προτεινα το vampire acdemy.Ειναι απο τις καλυτερες σειρες με βαμπιρ και δεν εχουν καμια σχεση με Μεγιερ.
Teodan Midnight Sun Vampire
Τόπος : Θεσσαλονίκη Αριθμός μηνυμάτων : 4153 Registration date : 25/05/2011
Δεν σε ενθουσιασε το vampire academy εννοεις? Ενταξει αυτα ειναι γουστα...αλλα και σε αυτη την ιστορια δεν εχουμε να κανουμε με κοινα vampire.Ειναι πολυ ωραια σειρα αλλα δεν θα επιμεινω εσυ ξερεις τα γουστα σου καλυτερα.Παντως τα Θανασιμα εργαλεια να τα διαβασεις!Ειμαι σιγουρη οτι θα τα ευχαριστηθεις.Ο Τζεις ειναι μοναδικος!
Teodan Midnight Sun Vampire
Τόπος : Θεσσαλονίκη Αριθμός μηνυμάτων : 4153 Registration date : 25/05/2011
The reason those pictures look kinda weird is that the only light available when I took this photo was my lamplight. It was also about 1 in the morning. The second picture is the last page of the Sampler. I actually read this Sampler quite a while ago, but seeing as I have a tumblr now, I thought I would post a review. So, don’t read on if you don’t want to be spoiled in a non-spoliery way…
(I’m not entirely sure what I can and cannot reveal, but I simply cannot let this piece of mastery go unsung. So I’ll just have to hope I captured the right degree of enticement with concealment.)
First things first, I need to stamp out a few misconceptions. I was led to believe that the Sampler included the Prologue, Chapter One: The Council Chamber, Chapter Two: Reparations and Chapter Three: Unjustifiable Death. Do not listen to this fallacy. It is a lie. Yes, there is the Prologue. Yes, there is Chapter One & Two. But there is only half — if that — of Chapter Three. I counted, 9 pages in total, in Chapter Three. I was sat there, expecting, waiting for the line ‘This was the first time she had been alone with Will in weeks’. And then it never came. I was thinking ‘What is this?! I feel so cheated! That was the part that I was looking forward to the most!’ (Yes, I am Team Will). Clearly, that line comes in the second half of that chapter that I sadly don’t posses. But I digress.
Chapter One was very interesting. Like Cassie said, “Pretty literal — the Council meets to discuss whether Charlotte is fit to run the Institute; we see a bit more of the Lightwoods, not to mention the Waylands and some other familiar families.” Think, ‘The Enclave’, but on a grander level. There were, to me at least, some…revelations. Cassie gives you some clues, but you have to put the pieces together yourself.
I’m pretty sure I can say this, because it was obvious to me and I knew it would be in there before I turned the first page — this is the chapter in which the first teaser that Cassie posted back in February, the one that begins with ‘They stopped at the south-eastern corner of the church’ is featured.
What I will say next can be applied to the Chapter Sampler overall, and from what I’ve heard from Vania et all.; to the entire book: I was shocked at the amount of page-time Will received. I knew that CP was going to focus on Jem, and coupled with the aftermath of the roof scene in CA, I wasn’t expecting to see much of Will at all in initial chapters. This is actually not the case. Cassie does an amazing job of equally balancing the two boys. But we all know that during CP, Tessa and Jem’s relationship is set to blossom into something more than friendship; and there are definitely some very teasing hints at what is still to come…
However, Tessa and Will’s relationship does take the contentious, hostile path we assumed it would take. They are throwing daggers. (As was demonstrated in the extra May teaser) But who can say where those daggers find purchase? :D Believe me, the tension sizzles. (Sorry, I eat this stuff up.) Also, there was a part that involves a certain person’s secret where I was literally like, ‘Ahhhh. Interesting… *looks around room conspiratorially, nodding head, smirking*
There were parts in Chapter Two that made me slam the thing down on my bed, with what was probably an hysterical look on my face and I thought, ‘What the…woah, woah, woah. Did I just read…what I think I read? I need to read that again. *flicks pages back*….Yes. Yes. Yes. Oh my GOD…’ All I think I can say is, ‘all is not all it seems to be’.
Chapter Three is exciting. I just wish I had all of it. There are new characters introduced. Some of our female characters are faced with some unfamiliar, and quite frightening concepts for them, which I can’t wait to explore when I finally have the book in my arms.
To conclude, prepare yourselves to be confronted with some mind-blowing and heart-wrenching awesomeness that will be Clockwork Prince on the 6th December.
evi The Volturi
Ηλικία : 32 Τόπος : Neverland..Hogwarts...Idris.... Αριθμός μηνυμάτων : 64746 Registration date : 16/10/2009
“Must he be here?” Gabriel growled to Tessa the second time he had nearly dropped a knife while handing it to her. He put a hand on her shoulder, showing her the sight line for the target she was aiming at a black circle drawn on the wall. She knew how much he would rather she were aiming at Will. “Can’t you tell him to go away?” “Now, why would I do that?” Tessa asked reasonably. “Will is my friend, and you are someone whom I do not even like.” She threw the knife. It missed its target by several feet, striking low in the wall near the floor. “No, you’re still weighting the point too much—and what do you mean, you don’t like me?” Gabriel demanded
twilightFOREVER Midnight Sun Vampire
Αριθμός μηνυμάτων : 4265 Registration date : 25/07/2009
The voices were quite clearly those of the Lightwood brothers. Tessa recognized Gideon’s lower, rougher tones as he said, “There will be a moment of reckoning, Gabriel. You can depend upon it. What will matter is where we stand when it comes.”
Gabriel replied, his voice tense, “We will stand with Father, of course. Where else?”
“You don’t know everything about him, Gabriel. You don’t know all that he has done.”
There was a silence through which Tessa could almost hear Gabriel sulking. At last he said, “If you despise Father so much, why did you ever come back from Spain?”
Gideon replied, sounding exasperated, “I came back for you —”
Sophie and Tessa had been leaning against the door, ears pressed to the wood; at that moment, the door gave way, and swung open. Both straightened hastily, Tessa hoping that no evidence of their eavesdropping appeared on their faces.
Gabriel and Gideon were standing in a patch of light at the centre of the room, facing off against each other. Tessa noticed something she had not noticed before: Gabriel, despite being the younger brother, was lankily taller than Gideon by some inches. Gideon was more muscular, broader through the shoulders. He swept a hand through his sandy hair, nodding curtly to the girls as they appeared in the doorway. “Good day, Miss Collins, Miss Gray.”
WhiteQueen Edward's Queen
Ηλικία : 45 Τόπος : Sagaland! Αριθμός μηνυμάτων : 8830 Registration date : 14/09/2008
Forks Student Profile Team: Edward - Bella Special ability: Shield Against Mental Attacks
Ήρθε η μέρα! Ήρθε επιτέλους η ώρα να πω κι εγώ την άποψη μου!
Κι ας άργησα λίγο...
Ακολουθεί ποστ σεντόνι, όσοι δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο μην ανοίξετε το spoiler!
Σπόιλερ:
Από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω; Κατ' αρχάς να πω ότι ψιλοδιάβασα όλα τα ποστ που έχουν γίνει σε αυτό το τόπικ τώρα που έχω διαβάσει και εγώ το βιβλίο για να δω και τις δικές σας απόψεις. Είναι αλήθεια ότι ο Γουίλ σε χαρακτήρα θυμίζει υπερβολικά τον Τζέις, όχι απλά ως απόγονος αλλά ως μετεμψύχωση αλλά πείτε με τρελή, πείτε με ανώμαλη ο Γουίλ μου αρέσει περισσότερο. Άρχισα να το ψάχνω για ποιο λόγο μου συνέβη αυτό και κατέληξα στο συμπέρασμα λόγω χαρακτηριστικών εμφάνισης. Δεν μου αρέσουν οι ξανθοί, ποτέ δεν μου άρεσαν. Γι' αυτό δεν μπορούσα με τίποτα να ερωτευτώ τον Τζέις. Ο Γουίλ όμως είναι μελαχρινός με γαλάζια μάτια (αν και ο τύπος στο τρέιλερ που είδα παραπάνω δεν με ενθουσίασε, εγώ τον έχω φανταστεί διαφορετικό). Τες πα, μου άρεσε πολύ το βιβλίο, μου άρεσε η Τέσσα και το λάτρεψα επειδή διαδραματίζεται στη Βικτωριανή Αγγλία. Έχω μία αδυναμία σε περασμένες εποχές, σε φορέματα, δαντέλες, βεντάλιες, μπαστούνια και ομπρέλες! Τι να πω... η ατμόσφαιρα, η εποχή σε συνδυασμό με τους χαρακτήρες και το στόρι τα πάντα με μάγεψαν. Είναι αλήθεια ότι η Κλαιρ σε ένα βαθμό επαναλαμβάνει τον εαυτό της αλλά βρίσκει τρόπους να δημιουργήσει και να δέσει έναν διαφορετικό μύθο βασισμένη στη συνταγή της.
Αλλά... Θέλω να πω κάτι που με έχει πραγματικά εκνευρίσει σε όλα της τα βιβλία μέχρι τώρα. Οι δυνατοί έρωτες των πρωταγωνιστών δεν εξελίσσονται. Κάνουν ένα βήμα μπροστά και 100 πίσω! Αυτό σε ένα βαθμό έχει αρχίσει να με κουράζει. Για τον Τζέις και την Κλαίρη διάβασα 3 βιβλία και ακόμα νιώθω ανικανοποίητη μέσα μου και αν διαβάσω και την πόλη των έκπτωτων αγγέλων (θα την ξεκινήσω απόψε) και δω πάλι μία από τα ίδια θα ξενερώσω... δεν λέω ότι θα πρέπει να κάνουν σεξ αλλά φτιάχνει έναν υπέροχο ρομαντισμό, τον απογειώνει και ξαφνικά δίνει μία κλωτσιά και τα γκρεμίζει όλα. Οι χαρακτήρες αρχίζουν να έχουν αρνητικά συναισθήματα ενώ βαθιά μέσα τους υποφέρουν και συνήθως τα αφήνουν στην άκρη γιατί έχουν να ασχοληθούν μονίμως με τους πολέμους τους. Δεν λέω ότι αυτό είναι απαραίτητα κακό μιας και η περιπέτεια είναι διάχυτη και οπωσδήποτε η προτέραιοτητα της. Δεν λέω να κάνει τα βιβλία της φτηνά ρομάντζα με αγάπες και λουλούδια αλλά να δώσει σε αυτούς τους έρημους ήρωες της οι οποίοι βασανίζονται τη δυνατότητα να κάνουν ένα βήμα παραπάνω στην αγάπη τους. Δεν ξέρω αν είμαι μόνο εγώ που νιώθω έτσι αλλά τελειώνοντας την γυάλινη πόλη είχα ξενερώσει. Στο τέλος εκεί που θα περίμενα να δω πιο διαχυτικούς τον Τζέις και την Κλαίρη οι δυό τους έμοιαζαν με νερόβραστη σούπα (κατά τη γνώμη μου πάντα) που απλά χαμογελούσαν και δεν τολμούσαν να εκφράσουν ο ένας στον άλλο τον δυνατό έρωτα τους. Ίσως και να κάνω λάθος αλλά δεν με ενθουσίασε το τέλος, δεν ήταν αυτό που περίμενα.
Ίσως πάλι αυτό να γίνεται επειδή έχουμε και συνέχεια αλλά πραγματικά, αν για τρία βιβλία ακόμα συνεχίζουν να βασανίζονται και να ανταλλάσσουν από ένα φιλί μόνο σε κάθε βιβλίο προσωπικά θα βαρέσω πυράκια!
Πάμε παρακάτω,
Στον κουρδιστό άγγελο λοιπόν αυτού του τύπου ο έρωτας μεταξύ Γουίλ και Τέσσα επαναλαμβάνεται. Διάβασα 500 και σελίδες και δεν ξέρω ακόμα τίποτα για το παρελθόν του Γουίλ, δεν έμαθα ποια είναι η Σέσιλι και φυσικά ενώ ξέρουμε ότι ο Γουίλ θέλει σαν τρελός την Τέσσα της φέρεται ξεδιάντροπα ειδικά για μία εποχή σαν και αυτή... Και στο τέλος μας αφήνει σαν τους ηλίθιους να αναρωτιόμαστε τι σκατά ήθελε από τον Μάγκνους. Δεν λέω, ωραίες ανατροπές για να κρατάς το αναγνωστικό κοινό σε αγωνία αλλά έχω αρχίσει να νιώθω σαν το γαϊδούρι με το καρότο μπροστά στο στόμα...
Θα ήθελα να έχω μάθει κάποια περισσότερα πράγματα για τον Γουίλ σε αυτό το πρώτο βιβλίο για να μπορώ να δικαιολογήσω τη συμπεριφορά του. Είμαι σίγουρη επίσης ότι η Τέσσα δεν είναι αυτό ακριβώς που νομίζουν και οπωσδήποτε θα μπορεί να κάνει παιδιά. Αυτά είναι πολύ ωραία τεχνάσματα, προσθέτουν στην ιστορία.
Σαν σύνολο μου άφησε πολύ καλή εντύπωση, τολμώ να πω ότι μου άρεσε περισσότερο από την πόλη των οστών (μη πετάτε πέτρες) για τους λόγους που προανέφερα. Φυσικά και θα συνεχίσω να διαβάζω γιατί η Κλαιρ γενικότερα έχει φτιάξει έναν ιδιαίτερο συναρπαστικό κόσμο με υπέροχους χαρακτήρες. Να πω επίσης ότι λάτρεψα Τζεμ, Σάρλοτ, Χένρι ακόμα και Τζέσαμιν! Είναι όλοι τους ένας κι ένας!
Τώρα λοιπόν περιμένουμε με αγωνία τον κουρδιστό πρίγκιπα. Απόψε ξεκινάω την πόλη των έκπτωτων αγγέλων και ελπίζω ότι ίσως να αναφέρει και κάποια πράγματα που να έχουν σχέση με το παρελθόν, ίσως ο Τζέις να αρχίζει να ψάχνει το γενεολογικό του δέντρο τώρα που ξέρει ποιος είναι πραγματικά και να φτάσει και στον Γουίλ.
Βασικά μη με ρωτήσετε γιατί διάβασα πρώτα αυτό και όχι την πόλη των έκπτωτων αγγέλων, ήταν καθαρά θέμα διάθεσης.
Αυτά!
evi The Volturi
Ηλικία : 32 Τόπος : Neverland..Hogwarts...Idris.... Αριθμός μηνυμάτων : 64746 Registration date : 16/10/2009
Χαιρομαι που σου αρεσε Μαρακι και για να πω την αληθεια κι εγω το ερωτευτηκα πανω κατω για τους ιδιους λογους.Οσο αφορα τον Γουιλ στην κυριολεξια τον λατρευω αν και ο Τζεις παντοτε θα ειναι πρωτος στην καρδια μου...Οσο αφοτα τα Θανασιμα Εργαλεια πραγματικα φοβαμαι την αντιδραση σου με το που τελειωσεις την πολη των εκπτωτων γιατι μονο ενα τελος δεν παιρνουν τα βασανα τους...Οσο αφορα το παρελθον του Γουιλ και εμενα δεν με καλυψε αλλα ελπιζω να επανορθωσει και με το παραπανω στο Κουρδιστο Πριγκιπα...
ΕΡΗ The Volturi
Αριθμός μηνυμάτων : 6673 Registration date : 03/03/2009
Εγω για να πω την αληθεια στην αρχη ειχα ξενερωσει με την επαναλαμβανομενη ιστορια.Λατρεψα τον Τζεις απο την αρχη μεχρι το τελος απο το πρωτο βιβλιο και οταν βλεπω μια ιστορια να ψιλοεπαναλαμβανεται με χαλαει αφανταστα.Στην πορεια βεβαια το ξεπερασα και αγαπησα και αυτη την σειρα.Αλλα ο Τζεις εχει μεγαλυτερη θεση στην καρδια μου απο τον Γουιλ.Ισως γιατι μοιαζουν παρα πολυ σαν χαρακτηρες και δεθηκα πολυ εντονα με τον Τζεις. Δεν ξερω...παντως ολοι οι ηρωες της καταφερνουν να μπουν μεσα στην καρδια μας.Θα συμφωνησω Μαρια μου με αυτα που ειπες.Οσο και αν τα αγαπαω αυτα τα βιβλια αυτο το μπρος πισω και εμενα με κουρασε.Ταλαιπωρει υπερβολικα πολυ τους ηρωες.Αυτος ο Τζεις το πουλακι μου εχει τραβηξει τα μαρτυρια του κοσμου.Και τα βασανα του δεν θα εχουν τελος απο οτι καταλαβαινω μεχρι και το τελος του 6.
evi The Volturi
Ηλικία : 32 Τόπος : Neverland..Hogwarts...Idris.... Αριθμός μηνυμάτων : 64746 Registration date : 16/10/2009
Ποσα να αντεξει πια ενας χαρακτηρας...κοσκινο το εχει κανει το αγορι μου...Αν ταλαιπωρησει τοσο και τον Γουιλ τι να πω...πραγματικα το θελει και τους βασανιζει...
Παρ 17 Μαρ 2023 - 15:11 από Marzaki Cullen
Ημερολόγιο
Θέμα: Απ: Infernal Devices - Κουρδιστός 'Αγγελος 
* TEAM JEM*
Γι' αυτό δεν μπορούσα με τίποτα να ερωτευτώ τον Τζέις. Ο Γουίλ όμως είναι μελαχρινός 
με γαλάζια μάτια (αν και ο τύπος στο τρέιλερ που είδα παραπάνω δεν με ενθουσίασε, εγώ τον έχω φανταστεί διαφορετικό). Τες πα, μου άρεσε πολύ το βιβλίο, μου άρεσε η Τέσσα και το λάτρεψα επειδή διαδραματίζεται στη Βικτωριανή Αγγλία. Έχω μία αδυναμία σε περασμένες εποχές, σε φορέματα, δαντέλες, βεντάλιες, μπαστούνια και ομπρέλες! 
