Λοιπον...Εχθες μετα απο μια κατα κοινη ομολογια επεισοδιακη μερα, ειδα τη Χαραυγη για πρωτη φορα.
Κρατηθηκα δεν ειδα κανενα απολυτως σποιλερ, και μπορω να πω πλεον πως αξιζε με το παραπανω.
Ηρθε λοιπον η ωρα για ποστ μπουγατσοφυλλο....
Αρχικα, να πω οτι νιωθω παρα πολυ την Μπελλα, που καθε τρεις και λιγο σκονταφτε με τα τακουνια-κατι παρομοιο παθαινα και εγω εχτες- οποτε την συμμεριζομαι απολυτα. Τα παπουτσια ηταν υπεροχα ωστοσο. Και η διακοσμηση οσο ρομαντικη, οσο εποχης και οσο λαμπερη επρεπε να ειναι εξαρχης, για την ενωση δυο ατομων που αγαπουν ο ενας τον αλλο τοσο βαθια.
Ο Τζεικομπ, οταν μαθαινε για το γαμο λογικα πραττοντας, αλλα και συναμα παρορμητικα, -δεν φταιει το ζωδιο του- φευγει καθως γνωριζει πως θα χασει την Μπελλα μια για παντα, και σωματικα καθως θα γινει βρικολακας, αλλα και θα επισφραγισει την αγαπη της με τον αντιζηλο του. Και αυτο τον σκοτωνει.
Η Αλις, απλα μια θεοτητα, ως προς το θεμα οτι, ειναι υπεροργανωτικη, αλλα και αγχωδης! Aς θυμηθουμε το υπεροχο ''Where exactly do you want the logs?'' '' At the back of the aisle, none of you have visions????''
Και προς ενημερωση της, τα τακουνια δεν συνηθιζονται σε 3 μερες, ποσο μαλλον να περπατηθουν...Impossible...
Ο Εμμετ, υπεροχος, ο Τζασπερ απιστευτος, η Ροζαλι!!- η συμπαθεια μου στην ταινια αυτη!!- η Εσμε...-μαμα σε καθε σκηνη- και ο Καρλαιλ αντιστοιχα, προστατευτικος, και σοφος. Το βραδυ πριν το μπατσελορ αφου εκανε το ξαφνικο ο Εντουαρντ, και εμφανιστηκε μπροστα της κανοντας με να χαρω αφανταστα με τις αυθορμητες κινησεις του, με συγκινησε κατα την αναδρομη του εντουαρντ καθως γι ακομα μια φορα, αποδειχτηκε πως εχει μια αγνη ψυχη, και πως χρησιμοποιει με συνεση το χαρισμα που του δωθηκε. Οι κοκκινοι φακοι του ταιριαζουν αλλα οχι οσο οι χρυσοι....Με χρυσους τον γνωρισα με χρυσους και μαυρους τον αγαπησα...
Απο κει και περα, η διαβεβαιωση του οτι θα την αγαπαει αλλα και η κατανοηση που εδειξε οσον αφορα στο θεμα της ''οπισθοχωρησης'' που θα την αφηνε να κανει, δειχνουν ακομα μια φορα ποσο τρυφερος ειναι. Ο Τζασπερ και ο Εμμετ φυσικα στον κοσμο τους!! Και αυτο ειναι καλο! Ειναι οι Cullen Brothers ( Cullen Bros)for god's sake!! Εκει που ηταν και οι τρεις μαζι, ηταν τοσο εντονο το στοιχειο της αδερφικοτητας!! Ποσο ομορφο...
Την ημερα του γαμου, μπορω να πω οτι η Ροζαλι μου αρεσε περισσοτερο απο καθε αλλη φορα...Ομορφη, κατανοητικη και γλυκια, προθυμη να βοηθησει αλλα και να ειναι κοντα στην Μπελλα την μερα αυτη, που ειναι τοσο αγχωμενη. Οπως λεει και η Αλις αλλωστε, οι γαμοι φερνουν παντα κοντα τον κοσμο!!! Η Ρενε, τοσο συγκινημενη, που η μοναχοκορη της παντρευεται, μεγαλωνει και θα μεινει μονη. Με τον αντρα της. Η ιδια βεβαια ειναι τερμα αντιθετη με την ιδεα του γαμου απο πεποιθηση, ειδικα σε τοσο μικρη ηλικια αλλα λυγιζει μπροστα στην οψη της αγαπης του εντουαρντ και της Μπελλα. Και φυσικα συγκινειται ετι μια φορα, οταν βλεπει την κορη της χτενισμενη και ετοιμη για το μεγαλο βημα.
Ο Τσαρλι ειναι απλα ο κλασσικος μπαμπας. Δεν θελει απο αμηχανια και διακριτικοτητα, να επεμβει στις ετοιμασιες, νιωθει αβολα που παντρευεται η κορη του, ειναι περηφανος αλλα θελει και να την προστατεψει απο οτιδηποτε προκειται να την στεναχωρεσει. Ειναι η μικρη του κορη, που ανεξαρτητοποιειται και πλεον θα ειναι μακρια του. Φυσικα, he looks fab, χαχαχα...ποτε δεν χανει το χιουμορ του. Η Μπελλα χαιρεται που τον βλεπει, και περισσοτερο ακομα χαιρεται που βλεπει τους γονεις της μονοιασμενους, -παρα τις σποντες του τσαρλι για την ηλικια της Ρενε- αλλα και για το συμβολικο τους δωρο.
Το υπεροχο αυτο χτενακι που δειχνει και την αγαπη τους αλλα και οτι θα εκαναν τα παντα γι αυτην. Με οποιοδηποτε κοστος. Οι καλεσμενοι απο την μερια του Εντουαρντ , ηταν πανεμορφοι διοτι οπως ειπε ο Μαικ, φταιει το γονιδιο!! Ο Σεθ ποσο γλυκος?!!!? πραγματικα παντα με εκανε να χαμογελω, σε καθε σκηνη. Η Τζεσικα ειναι παντα πικροχολη και να παει να χαθει!!
Λοιπον, το νυφικο...Το πρωτο, αυτο που ειχε στο ονειρο της μου αρεσε καλυτερα...Ηταν πιο πολυ του γουστου μου αν με ρωτατε...Και η συγκεκριμενη σκηνη αφταστη...Ο Εντουαρντ εδειχνε ενας κουκλος!! Και ο σωρος τοσο εντονος, τοσο δυνατη φωτογραφια!!
Απο κει και περα, το αγχος της Μπελλα ηταν διαχυτο, απο τη στιγμη που ξεκινησε με τον τσαρλι, προς το ιερο εως τη στροφη οπου αντικρυσε τον Εντουαρντ. Απο κει και περα ολα εσβησαν γυρω της. Και υπηρχε μονο αυτος....Η αποκαλυψη του δετερου νυφικου, ηταν αργη και βασανιστικη αλλα αξιζε το οντι!! Υπεροχο οπως και το πρωτο..Αλλα εποχης, ρομαντικοτερο και πιο προσαρμοσμενος στα γουστα της εποχης του Εντουαρντ.
Ο Τσαρλι παραδιδει με βαρια καρδια την Μπελλα στον Εντουαρντ, και ο ιερεας τελει την τελετη...Και εκει ηταν που με επιασαν τα ζουμια...Για πρωτη φορα...Το φιλι τους τοσο βαθυ τοσο αισθαντικο τοσο αληθινο...Οσο η αγαπη τους...Ελαμπαν και οι δυο πραγματικα απο ευτυχια...
Στη δεξιωση ολα ηταν πανεμορφα, οι λογοι αλλοι χιουμοριστικοι, -βλ Εμμετ περι του υπνου της Μπελλα, και το υφος του τσαρλι, η και το τραγουδι της Ρενε...- και αλλοι συγκινητικοι....οπως της Εσμε και του Τσαρλι... Και αλλοι πικροχολοι...ΟΠΩΣ Η ΤΖΕΣΙΚΑ...ΚΟΠΕΛΙΑ ΟΣΑ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ, ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΚΡΕΜΑΣΤΑΡΙΑ...
Ο Τζεικομπ ηρθε και εφερε πληροτητα στην Μπελλα, συμπληρωθηκε το παζλ της ευτυχιας του!! Ο Εντουαρντ διακριτικοτατος τους εδωσε την αδεια να ειναι μονοι τους για καποιο χρονικο διαστημα, ως οτου, ο Τζεικομπ συνειδητοποιησε οτι η Μπελλα σκοπευε στο μηνα του μελιτος να κανει ερωτα με τον Εντουαρντ ενω ειναι θνητη. Αυτο εξαγριωσε τον ιδιο αλλα και την Μπελλα την εξαγριωσε η αντιδραση του. Και ετσι ο ιδιος τραπηκε σε φυγη...
Απο κει και περα ο αποχαιρετισμος του Τσαρλι, ειναι μια απο τις πιο συναισθηματικα φορτισμενες σκηνες της ταινιας ολοκληρης. Δηλωνει την αγαπη του...Και η Μπελλα το ιδιο...-εκει δακρυσα...-
Η διαδρομη ησυχη, και ρομαντικη, οπως πρεπει σε ενα νεονυμφο ζευγαρι!!! Η αφιξη στο νησι ειναι υπεροχη. Ο παραδοσιακοτατος συζυγος πλεον Εντουαρντ, βαζει στα χερια την αγαπημενη του συζυγο στο σπιτι , οπου αργοτερα μελλει να την κανει δικη του... Το σπιτι εναι τοσο πολυτελες, οσο και ανετο... Υπεροχο, τροπικο, αισθησιακο, και ρομαντικο... Το δωματιο, δυστυχως δεν εμελλε να ζησει και πολυ... Αλλα δεν μας πειραζει...Η ακρογιαλια φανταζε υπεροχη, μεχρι που πηγε εκει ο Εντουαρντ, βγαζοντας τα ρουχα του,και αφηνοντας την Μπελλα για λιγο μονη....Ε, εκει ηταν οπου απογειωθηκε το σκηνικο!!!
Η Μπελλα αγχωθηκε, το δαχτυλιδι της βαραινε το χερι, ωσπου το αποχωριστηκε, επλυνε δοντια βουρτσισε μαλλια, εκανε τελικα μπανιο, ξυρισε τα ποδια της και πηγε εν τελει να ανοιξει τη βαλιτσα που της ετοιμασε η Αλις...Ποιος ηξερε τι ταμπλας θα της ερχοταν της κοπελας? Το ενα εσωρουχο πιο αραχνουφαντο απο το αλλο!! LINGERIISH LINGERIE!!!!!!
Τελικα αφου συχτιρισε την Αλις, και τις επιλογες της- οι οποιες σε φαση αποπλανησης θα φανουν χρησιμοτατες, που να το ξερε!!- βγαινει με μια απλη πετσετουλα, την οποια και αποχωριζεται...
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΣΩΣΕ!!! ΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΣΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ! τοσο ρομαντικο, τοσο γλυκο, τοσο ηρεμο, τοσο...meant to be!!!!!!!!!!!!!!! η ερωτικη σκηνη οχι μονο δεν ηταν χυδαια, αλλα ηταν τοσο ερωτικη και συναιθηματικη οπως επρεπε να ειναι καθε πρωτη φορα ενος ερωτευμενου ζευγαριου...
Το επομενο πρωι, που ξυπναει η Μπελλα και ειναι μεσα στα φτερα και τα πιπουλα, δειχνει πανεμορφη....και θυμαται τα παντα,ενα προς ενα... υπεροχη σκηνη. Ακουμπαει καθε σημειο του κορμιου της, οπου εχει αφησει ο αγαπημενος της τα σημαδια του, τη μυρωδια του τα φιλια του. Και ειναι χαρουμενη οσο ποτε!! Τι κριμα που ο Εντουαρντ θα ερθει να της το χαλασει?-μουχλας λιγο το αγορι μου...- νομιζει οτι την πονεσε, ενω στην πραγματικοτητα ηταν τοσο χαρουμενη... Οι μελανιες ειναι κατι επομενο , ειδικα σε λευκα και υπολευκα δερματα!! Φαινεται ο αγαπημενος μας δεν εχει διαβασει δερματολογια!!!
Λοιπον οι επομενες μερες, ειναι οι μερες του ΠΩΣ ΘΑ ΞΕΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΠΕΛΛΑ... σκακι καταρρακτες, τροπικα δαση... Και οποτε η κακομοιρα πηγαινε να τον πλησιασει λιγο παραπανω, εκεινος φοβοταν τις..ορμες του και απομακρυνοταν...Εως οτου εβαλε μπρος τα σχεδια αποπλανησης...εδω ερχονται και κολλανε τα σεξι εσωρουχα της αλις... Το μαυρο, το γαλαζιο, και κουνημα να δεις εσυ, και στησιμο, και ναζι...και ο αλλος ο κακομοιρης να υποφερει, να βασανιζεται... μεχρι και μπρουμυτα γυρναει...κανει τον ιαν θορπ, τον σπυρο λουη..
αχ και βαχ...εως οτου, ερχεται η στιγμη που σπαει επιτελους και εχουμε τη δευτερη σκηνη!!! Πιο πολυ θα μας βολευε να ειναι επιθετικη εξ αρχης το κοριτσι μας, αλλα..ας οψεται..Λοιπον, η στιγμη της ανακαλυψης της εγκυμοσυνης, οπου παθαινει πανικο το αγορι μου, ηταν απιστευτα εντονη. Η Μπελλα αντι να αχωθει θελει να κανει μωρο της αρεσει η ιδεα του να εχει κατι του εντουαρντ, για την ακριβεια το λατρευει εξ αρχης. Ο ευτυχισμενος πατηρ ομως, τα βλεπει σκουρα εως μουτζουρα!! Ετσι τα σηκωνει αρον αρον, και αφου τον εχει πανικοβαλλει και η Καουρε, παιρνει τις βαλιτσες και την Μπελλα σηκωτα, και φευγει σ αλλη γη σ αλλα μερη!
Μονο η ιδεα οτι αυτο το ''πραγμα'' θα καταστρεψει την Μπελλα, συγκλονιζεται, και το μισει. Αυτο θα αλλαξει φυσικα αργοτερα. Η Μπελλα, στρεφεται στην Ροζαλι για βοηθεια μιας και ξερει οτι ο Καρλαιλ θα παρει το μερος του Εντουαρντ και το ιδιο και η Αλις. Η Ροζαλι ειχε ως ονειρο να αποκτησει ενα μωρο, και ετσι γινεται προστατις της Μπελλα. κερβερος! Θελει να προστατεψει και την Μπελλα η οποια εχε αρχισει και εξουθενωνεται αλλα και το μωρο, το οποιο αγαπαει εξ αρχης! Το μακιγιαζ που εχει γινει στην Μπελλα, ειναι απιστευτο..δινει την εντυπωση της ταλαιπωριας, της αδυναμιας και της αρρωστιας στον θεατη. Στο τελος ειδικα φτανει να ειναι απελπιστικο!!!!!!!!!
Οταν ο Τζεικομπ ανακαλυπτει οτι ειναι εγκυος, εκτος απο το οτι σοκαρεται, θυμωνει με τον Εντουαρντ. Αφανταστα πολυ. Και ειναι λογικο μιας και προκειται για την κοπελα που αγαπαει ως τωρα...
Η Μπελλα χειροτερευει ωρα με την ωρα, ο Εντουαρντ απελπιζεται, ο Καρλαιλ προσπαθει να ισορροπησει και να σταθεροποιησει την κατασταση της, ενω το βρεφος ειναι αδυνατον να ζησει μεσα της. Η φυλη αποσχιζεται, και ο Τζεικομπ επιβαλλεται, ως γνησιος απογονος του εφραιμ μπλακ. Η σκηνη αυτη ηταν τοσο δυνατη...Ο Σαμ επρεπε να υποκλιθει στον Τζεικομπ, τον γνησιο αλφα. Φυσικα στο μυαλο του Σαμ η Μπελλα δεν πρεπει να ζει ποσο μαλλον το μωρο το οποιο μεγαλωνει μεσα της...Και θελει να επιτεθει. Ετσι ο Σεθ και η Λια, ερχονται προς υποστηριξη της Μπελλα και του Εντουαρντ με το μερος του Τζεικομπ.
Ο Τζεικ με πνευμα αυτοθυσιας, προδιδει τα πιστευω του για να σωσει τη Μπελλα με καθε τιμημα. Απο κει και περα τα πραγματα γινονται αστραπιαια...
Η σκηνη στην οποια Μπελλα δοκιμαζει αιμα, για χαρη του μωρου δειχνει που μπορει να φτασει μια μητερα για το παιδι της. Αμεσως δειχνει καλυτερα. Το παιδι επιτελους τρεφεται χαρη στην ιδεα του τζεικομπ. Ο ιδιος, καταστρωνει ενα σχεδιο ατιπερισπασμου, για να τραφουν οι Καλλεν, ενω προδιδει για ακομα μια φορα τις αρχες του...
Ο εντουαρντ χαιρεται που η Μπελλα δειχνει καλυτερα και η ροζαλι επισης, καθως το μωρο εχει περισσοτερες ελπιδες επιβιωσης. H Mπελλα σηκωνεται μετα απο καιρο, και δειχνει οντως πιο υγιης. Ο Εντουαρντ σε μια συγκινητικη σκηνη, ακουει το μωρο, να του μιλαει, για την Μπελλα, και για εκεινον, και δενεται μαζι του το αποδεχεται, και αρχιζει να το αγαπα. Η Μπελλα συγκινειται βαθυτατα, και αυτη ειναι η πρωτη οικογενειακη τους στιγμη. Τα πραγματα φαινονται καλυτερα,μιας και η διαθεση τους ανεβαινει για πρωτη φορα μετα απο καιρο.
Βεβαια με την επιστροφη του Τζεικ στο σπιτι των Καλλεν, η Μπελλα σκυβοντας να πιασει το ποτηρι με το αιμα, ζοριζει το βρεφος το οποιο σπαει μονομιας τη σπονδυλικη της στηλη, σε μια συγκλονιστικη σκηνοθετικα σκηνη. Παρα πολυ αληφθοφανης.
Καταιγιστικες οι εξελιξεις μετα απο τη σκηνη αυτη. Η μπελλα μεταφερεται, στο χειρουργειο του σπιτιου, ο καρλαιλ λειπει και ετσι η Ροζαλι με τον εντουαρντ και τον Τζεικ αναλαμβανουν την γεννηση του βρεφους. Η ροζαλι ονταςπαρορμητικη, αποφασιζει με γρηγορες κινησεις να βγαλει το παιδι, μετα απο απαιτηση της μπελλα. Η ιδια υποφερει, και η εκπληκτικη ερμηνεια της Κριστεν κανει τη σκηνη ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ!!!!! Η γεννηση της μικρης ρενεσμι, χαροποιει τον εντουαρντ και την μπελλα, η οποια συγκινειται, και δακρυζει αγνοωντας τον πονο της.
Η ροζαλι αναλαμβανει το παιδι , ενω η Μπελλα, εμφανιζει ινιδισμο. Η καρδια της σταματα, και η ιδια δεν αντιδρα στα εξωτερικα ερεθισματα. Ο εντουαρντ αναλαμβανει τη χορηγηση του δηλητηριου, ενω ο Τζεικομπ, την ανανηψη της... Η Μπελλα δεν αντιδρα ακομα, και αυτο αγχωνει τον Εντουαρντ, τον φερνει σε απογνωση, οπως και τον Τζεικομπ, ο οποιος τον εκβιαζει μιλωντας για εκδικηση για το θανατο της Μπελλα. Ο ιδιος σκεφτεται να δολοφονησει το νεογεννητο παιδι.
Ο Εντουαρντ ακομη σε απογνωση μη ξεροντας πως να αντιδρασει, χορηγει σε καθε σημειο του κορμιου της Μπελλα δηλητηριο, για να μεγιστοποιησει τις πιθανοτητες επιβιωσης. Τα πλανα που μας γνωστοποιουν το τι νιωθει η Μπελλα, τον πονο της, αλλα και την εξωτερικη της απαθεια ειναι εκπληκτικα. Η εξαπλωση του δηλητηριου γινεται με ταχεις ρυθμους, και η σκηνες αυτες περισσοτερο ιατρικο ντοκιμαντερ αριστης ποιοτητας θυμιζαν παρα ταινια.. Παρα πολυ προσεγμενες!!!!!!!!!
Ο Τζεικομπ αποτυπωνει στην Ρενεσμι, την βλεπει και νιωθει εξ αρχης, με την πρωτη ματια, την ελξη, την μαγνητικη αυτη δυναμη, και δεν μπορει να της αντισταθει. Εν τελει βλεπουμε ενα υπεροχο manip, με την Ρενεσμι σε νεογνικη, βρεφικη, παιδικη αλλα και εφηβικη ηλικια, με τα ματια της Μπελλα και τα χαρακτηριστικα του Εντουαρντ!
Πανεμορφη...
Ταυτοχρονα δεχονται επιθεση απο την αγελη του Σαμ, και ενω οι Καλλεν βρισκονται σε μειονεκτικη θεση, ο Σαμ, και ο Εντουαρντ ανακαλυπτουν πως προηγουμενως ο Τζεικομπ απουπωσε στην Ρενεσμι, και ως βασικο κανονα, οι λυκοι, εχουν να προστατευουν τις αποτυπωσεις τους, αλλα και των αλλων λυκων.
Αρα για ακομα μια φορα ο Τζεικομπ εσωσε την κατασταση....
Η τελευταια σκηνη ηταν η πιο εντονη και η πιο υπεροχη ολων. Τα αγγεια της Μπελλα, η καρδια της, τα οργανα της, κατακλυζονται απο το δηλητηριο του Εντουαρντ. Τα οστα της δενουν, η σπονδυλικη της στηλη ενωνεται ξανα σε ενιαιο οστεικο σωληνα, ενω οι μυες της επανερχονται, και το βαρος της αυξανεται. Το δερμα της παιρνει ενα ομορφο και λαμπερο υπολευκο χρωμα, τα μαλλια της γινονται λαμπερα καστανα σαν της σοκολατας, τα χαρακτηριστικα της παιρνουν ζωη ξανα, μια νεα μορφη ζωης.
Το ζουμ στο προσωπο της περναει σε μια αναδρομη των πεπραγμενων, απο τις 4 ταινιες, τις ομορφες και εντονες στιγμες που εχουν ζησει μαζι....Υπο τον ηχο του Νανουρισματος που ο ιδιος εγραψε γι αυτην...
Η σκηνη τελειωνει, με την Μπελλα να ανοιγει διαπλατα τα ματια της, και να διαφαινεται το κοκκινο χρωμα τους...Ποσο υπεροχη....
Τοσο διαφορετικη απο την θνητη Μπελλα αλλα και τοσο ξεχωριστα ομορφη....Τοσο ομορφη.....
Και τελικα οι Βολτουρι προμηνυουν, την συγκρουση που ερχεται στο επομενο μερος της ταινιας, αλλα και την επιθετικοτητα που θα ακολουθησουν....Γιατι οι Καλλεν, εχουν πλεον κατι που το θελουν οι Βολτουρι...Την Μπελλα.....
Η καλυτερη ταινια απο οσες εχω δει πραγματικα...Ειμαι ακομα συγκλονισμενη....
Και δεν νομιζω οτι θα συνελθω γρηγορα...
Απο καθε αποψη, σκηνοθετικη, μουσικη, φωτογραφιας, σεναριου, εφε...
Υποκριτικης...Ολα ωριμασαν και εδεσαν μαγικα....