Σχόλια: A Silly Love Story by Hollysort

Μου εκανε εντυπωση που ηταν στα αγγλικα. Εγω δεν ειχα προβλημα αλλα καποιοι αλλοι μπορει να μην ξερουν.
Πολύ καλα τα αγγλικά σου παντως. Δεν ξερω ουτε ηληκια ουτε ονομα αλλα ΜΠΡΑΒΟ. Καταπληκτικο επιπεδο.

Οσο για την ιστορια....
Δεν ειναι one shot ετσι?? Στην αρχη λέω εφοσον ειναι 30 χρονων και αρχιζει να λεει την ιστορια της απο τοτε που ηταν 18 θα αφηγηθει την ζωη της. Αυτο ομως το 11th September 2001 με εκανε να πιστευω οτι αυτη θα ειναι ενα απο τα θυματα. ή αυτος. Απο το Remember me το σκεφτηκες??
Αλλα αυτες οι αντιθεσεις συνεχεια. Το διαχειριστηκες ωραια πιστευω. Ειπες οτι αυτος που η κοπελα ειναι ερωτευμενη ειναι βρικολακας?? Νομιζω το ανεφερες στην αρχη πριν την αφηγηση. Και ποτε το ανακαλύπτει?
Αλλα αυτη η συνδεση τους ειναι τοσο γλυκια και ωραια. Απορω ο αλλος γιατι δεν εκανε τιποτα αλλο εκτος απο τα υπεροπτικα χαμογελάκια?

Η ιστορία αυτή ειναι αληθινή και με αφορά προσωπικά.
Είναι γραμμένη στα αγγλικά γιατι έτσι μου βγήκε καλύτερα οταν την πρωτοεγραψα σε ένα ξένο site, και δεν είναι σίγουρη οτι στα ελληνικά θα ήταν εξίσου καλή.
Και βέβαια έχει και συνέχεια...
Επι τη ευκαιρία φοβερή η ιδέα να ειναι ενας εκ των δυο θύμα.
Αν κάνω ποτέ προσαρμογή θα έδινε ένα πιο ενδιαφέρον και τραγικό τέλος απο το πραγματικό..που ήταν μάλλον ...λοιπον δεν ξέρω, αλλά σίγουρα οχι τραγικό με αυτή την εννοια.

Εισαι 30 χρονων?? Εισαι η κοπέλα που αφηγειται?

Ναι, είμαι!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια σχετικά με τα αγγλικά μου.
Είναι καλό να ξέρεις οτι το Proficiency δεν πήγε εντελώς χαμένο!

Α.....ειμαι πολύ περιεργη να δω την συνεχεια. Τα συναισθηματα της κοπέλας (τα δικα σου) ειναι τοσο εντονα. Ειτε ειναι χαρας, ειτε λύπης, ειτε πόνου. Και επίσης μου κανει εντυπωση πως και η συμπεριφορα του αγοριου δεν αλλαξε ποτε. Απο την μια φαινεται να ενδιαφερεται και απο την αλλη να την κοροιδευει. Και εκει στον δρομο περιμενα οτι αν αυτη δεν κουνιοταν θα πηγαινε να της μιλήσει. Δεν ξερω τι θα γινει στην συνεχεια παντως απο την συμπεριφορα του δειχνει σαν να εχει συνδρομο πολλαπλης προσωπικοτητας ή απλώς κατι στην ζωη του τον εκανε να αλλαξει ριζικα και ετσι μετα απο χρονια τα συναισθηματα του ηταν πιο αγνα. Δεν θυμαμαι να περιεγραψες το χαμογελο ως ειρωνικο....αλλα δεν ξερω και γω.... τι να πω?? Επίσης να τονισω οτι απο τα αγαπημενα μου κομματια ηταν εκει που τον ειδε (ειδες τελος πάντων) στο αυτοκινητο και τον ερωτευτηκε κατευθειαν αλλα και τον μισησε ταυτοχρονα. Αυτη η μιξη των τοσο δυνατων συναισθηματων μου αρεσει πάρα πολύ

edit: ναι το proficiency χρησιμευει. Α ρε Sylvia Karoumbali!!!

Πάντως , προς υπερασπισή του (εδω γελάνε), να πώ οτι όταν πας να μιλήσεις σε έναν άνθρωπο κι αυτός γυρίζει τα μούτρα του από την άλλη πλευρά, οσο να'ναι, αυτή η συμπεριφορά σε αποθαρρύνει

Εγω δεν θα τον υπερασπιζομουν. Ειναι παλιοχαρακτηρας. Γελαει ειρωνικα σαν να ξερει τα πάντα για σενα ενω στην πραγματικοτητα οχι. Ειναι απο αυτους τους cool τυπους που ειναι αρχηγοι του σχολειου και καλα. Ετσι πως τα εγραφες αυτο ειχα στο μυαλο μου. Εναν που εχει ολα τα κοριτσια στα ποδια του ειναι αριστος μαθητης οχι ομως πλουσιος και για αυτο τον αγαπανε ολοι αλλα εχει καβαλησει το καλαμι και εχει γινει ψωνιο. Κυκλοφοραει παντου με συνοδεια και φερεται σε ολους ασχημα. Δεν ξερω αν πήρα λάθος εντυπωση αλλα εμενα μονο ενας τετοιος μου φαινεται οτι θα συμπεριφεροταν με αυτον τον τροπο.

αυτη η ιστορια με αγγιξε πολυ! τοσα αντικρουομενα συναισθηματα! και τα συνδυασες με ενα μοναδικο τροπο!!! πολυ μου αρεσε!!!!!!! Ανυπομονω για την συνεχεια αυτης της ιστοριας ειναι πολυ καλογραμμενη!!! και εισαι σε πολυ καλο επιπεδο αγγλικων γιατι βρηκα αρκετες αγνωστες λεξεις και μπηκα στο google μεταφραση για να τις καταλαβω. και απο εκει συμπεραινω οτι εισαι σε πολυ καλο επιπεδο σε αντιθεση με εμενα φυσικα... τελικα δικιο εχεις επιασε τοπο το Proficiency που εδωσες!!! ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!

Και πάλι προς υπερασπισή του να πω οτι ούτε ο σούπερ επιτυχημένος γόης του σχολείου ήτανε (εδώ γελάμε πολύ) - αλλά ούτε και για πέταμα, βεβαια- κι επίσης δεν έτρεχαν κορίτσια πίσω του.
Γενικά δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο.
Αλλά στα μάτια μου ήταν να πώ Θεός? όχι, ήταν πολύ περισσότερα -και με συγχωρείτε για τη βλασφημία. Ήταν ολα τα Σύμπαντα μαζί και ακόμα περισσότερα. Γιατί, θα με ρωτήσετε.
Εμ, ελα ντε! Γιατί?

Sylvia Kar(Kαρούμπαλη)

Σπόιλερ:

Δεν ξερω ομως εμενα αυτη η συμπεριφορα του αυτο μου βγαζει. Εκτος και αν το εκανε για να "προστατευθει". Να ηταν ερωτευμενος με την κοπέλα και να μην ηθελα να το αποκαλυψει για να μην χαλάσει η φημη του

Λοιπόν αν μου το έλεγες αυτό εκείνη την εποχή, θα σε φιλούσα κλαίγοντας απο ευγνωμοσύνη. Αυτό ήθελε κι εμενα η τυραννισμένη μου καρδιά να πιστευει. Οτι κάπου, κάπως, με κάποιο τρόπο, νοιαζόταν κι αυτός για μένα.

Κοιτα η συμπεριφορα του αυτο δειχνει. Απομακρος για να μην θιχτει. Κατα καποιον τροπο αυτο που κάνει και η κοπελα της ιστοριας (εσυ). Οι ανθρωποι μιαζουν τοσο πολυ μεταξυ τους. Γιατι να μην σκεφτούμε οτι ολοι περναμε απο τα ιδια?? Και μου εχει συμβει και εμενα. Για αλλο θεμα ομως. Νομιζα οτι ημουν η μοναδικη με τετοιο κολλημα για το twilight και τελικά εγινα μελος και βρηκα και χειροτερες καταστασεις (που λεει ο λογος ) Γι' αυτο ποτε δεν πρεπει να κρινουμε εναν ανθρωπο μονο απο την αποψη μας. Η κοπέλα ειναι ερωτευμενη (ασχετα που τον μισει -χωρις να εχω καταλάβει το γιατι) αρα σκεφτεται θολα. Ειπες ειναι αληθινη ιστορια αρα δεν μπορουμε να την αλλαξουμε. Αν ηξερα τα γεγονοτα τοτε (βεβαια ημουν αγεννητη....) θα σου ελεγα να κανεις βημα. Οι αντρες ειναι ΤΟΣΟ δειλοι. Ας εκανες βημα και ας πληγωνοσουν περισσοτερο. Παρα αυτο το πραγμα. Δηλαδη η ολη επαφη που εχουν οι "πρωταγωνιστες" μας ειναι βλέμματα και υπεροπτικα χαμογελάκια. Τι να καταλάβεις απο αυτο. Καθε τι μεταφραζεται διαφορετικα απο καποιον αλλο...

Σπόιλερ:

Δε μπορείς να φανταστείς ποσο συμφωνω μαζί σου...

Την ιστορια ειπες οτι την εγραψες για καπου αλλου αρχικα. Σημαινι οτι την εχεις τελειωσει? Η τουλάχιστον εισαι αρκετα παρακατω?? Η συνέχεια?? Ειμαι περιεργη.....

Α και τα γεγονοτα που λαμβανουν μερος?? Γιατι εγω ειχα στο μυαλο μου το Φορκς....συνηθειο, δεν φταιω εγω!

Την ιστορία την είχα αφηγηθεί οταν το τελευταίο και μη δημοσιευμένο ακομα σε αυτό site μέρος συνέβαινε πραγματικά. Καταλαβαίνεις οτι ήμουν σε παράκρουση και πήγαινα να τρελαθώ.
Τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα κυρίως στην Αθήνα.
Το τελευταίο κομμάτι ήταν υπο τη μορφή απαντήσεων σε κάποιο thread σαν κι αυτό εδώ, οπότε δεν το ειχα ολοκληρο κάπου. Η συνέχεια λοιπόν επί του πιεστηρίου....

α στο δικο μας φορουμ ειναι ωραια τα πραγματα. Η ιστορια ειναι ιστορια και τα σχολια αλλου....

Σορρυ για το διπλο ποστ αλλα δεν ειχα περιθωρεια....

Επιτέλους κάποιος να της ανοιξει τα ματια. Βεβαια λάθος η σκεψη με sms αλλα εγω σκεφτηκα το αλλο
"Ελα στο εστιατοριο ταδε στις 20.00.Ειμαι η Μαρια απο το Λυκειο."
Και αν ερχοταν μονος του θα σημαινε οτι κατι σημαινει γι' αυτον ακομα. Και ετσι θα επαιρνε και θαρρος η κοπελα (ακομα δεν μπορω να την σκεφτω ως εσενα γιατι τοτε ηταν νεαρη ενω μετα απο χρονια που εισαι εσυ τωρα ειναι ωριμη) να του μιλησει ανοιχτα για ολα. Τωρα δεν ξερω τι θα γινει παρακάτω!! Θα με κρατας σε αγωνια?? Πες μου οτι μεχρι εκει εχεις γραψει και θα πηδηχτω απο το παραθυρο (ειναι η 1η φορα που το γραφω καπου αυτο)

Οχι οχι ερχεται και η συνέχεια
Απλά εχει περάσει καιρός και ενώ θυμάμαι το γενικό πλαίσιο, μου ξεφεύγουν οι μικρές λεπτομέρειες.

ιδιαιτερες νυχτες. Αλλα δεν μπορω να καταλάβω την περιεργεια του. Στην αρχη που νομιζε οτι ηταν πλάκα το καταλαβαινω αλλα μετα?? Εγω απλώς θα τα αγνοούσα ολα.....Και εντύπωση που κάνει που δεν ανεφερε αρραβωνα. Πάω στοίχημα οτι τελικά ΔΕΝ παντρευτηκε!!

Εχω μια εμπνευση και δεν ξέρω πως να την διαχειριστώ:σκέφτομαι ,εκτός από την πραγματική εξέλιξη και τέλος της ιστορίας και δυο εναλλακτικές άλλες. Η μία είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί. Η άλλη είναι μια πιθανή κι επίφοβη εξέλιξη.
Τι να κάνω;
Να τις γράψω;
Και δε μου 'ρχονται και στα αγγλικά...
Αυτές είναι ντιπ για ντιπ ελληνικές....

θα γραψεις και τις 3 εκδοχες σε ότι γλώσσα σου βγαινει να εκφραστεις και θα τα ποστάρεις και τα 3. Εφόσον ομως απο την αρχη δηλωσες οτι ειναι αληθινη ιστορια θα βάλεις αρχικα την πραγματικοτητα και απο κάτω σε σπόιλερ (2 διαφορετικα) τις δυο φανταστικες εκδοχες.

Τι λες???

Δεν είναι κακό...Πρέπει να γραψω και τις άλλες δυο αλλιώς θα σκάσω

Πώς σου φάνηκε μέχρι τώρα?
Βαρετό μέχρι θανάτου?

Ναι και γω αυτο πιστευω. Μου εχει τυχει. Εγραψα 3-4 εκδοχες για μια ιστορια και τελικά εβγαινε εντελώς διαφορετικο.....

Οχι. Καθόλου βαρετο. Στην αρχη δεν σου κρυβω ο μονος λόγος που το διαβασα ηταν οτι ήταν στα αγγλικά. Μετά αρχισα να ενδιαφέρομαι οταν ειδα το επίπεδο (adequate, unbiased, unyielding ειναι λέξεις που εχω μάθει απ' εξω φέτος....)
Καθως συνέχιζα να διαβάζω αυτο το εντονο μυστηριώδες συναισθημα μου εξίταρε την περιεργεια. Οταν διαβασα οτι ειναι αληθινη ιστορια, κολλησα. Και πραγματικά τωρα δεν με διαβαζει σε τι γλώσσα θα ειναι η συνέχεια (αγγλικά και ελληνικά για μενα ειναι τα ιδια...) αρκει να υπάρξει και πάλιστα συντομα!!!!

Να σου πω,εχω κολλήσει στις νεες εκδοχές και μάλιστα-όπως καταλαβαίνεις-στην πιθανή κι επίφοβη.
Όμως πρέπει να στρωθω να γραψω κατ' αρχας την αληθινή, γιατι το να γράψω αυτη την ιστορία είναι , ας πούμε ένα είδος ψυχοθεραπείας μέσω διαδικτύου. Βοηθάει να εκτονώνονται οι σκέψεις που συσσωρεύονται.
Κι ακόμα, βοηθάει να δεις καμιά φορά τα πράγματα πιο καθαρά απ' ότι τα αντιμετώπιζες όταν ήταν ακόμα πρόσφατα. Κάθε φορά που σκέπτομαι τα περιστάτικά (και κυρίως τα τελευταία) τόσο πιο πολύ πείθομαι για το δικό μου δίκιο (πολύ αντικειμενική δεν είμαι;-κι όμως όταν συνέβησαν όλα αυτά, είχα βγάλει τον εαυτό μου ψυχολογικά διαταραγμένο, ήταν στο κάτω κατω η ευκολη εξήγηση για όλα...)

αν διαβασω για τι πράγμα μιλάς θα σου έλεγα την αποψη μου αλλά δεν ξερω!

ΥΓ. Μην παρεξηγιεσαι, σχεδον συνέχεια βάζω αυτο το φατσουλάκι και ο τόνος ειναι πειραχτικος