Τι να του εξηγήσω; Τι να του πω;
Και στην τελική, δε νομίζω οτι του χρωσταω καμια εξήγηση.
Τώρα αν με ρωτάς τι πραγματικά συνέβη, μονο υποθέσεις μπορώ να κάνω. Και δεν είμαι σίγουρη οτι θέλω να τις κάνω...
Όμως νομίζω οτι δεν ήξερε με ποια μιλούσε. Συμμετείχε στο παιχνίδι -κι εκεί είναι το λάθος του, κατα τη γνώμη μου- και μάλλον του άρεσε: συμπάθησε αυτή την άγνωστη που του εκδήλωσε με αυτόν τον ανορθόδοξο τρόπο το ενδιαφέρον της. Κολακευτηκε, ίσως να είχε βαρεθεί και την αρραβωνιαστικιά που είναι μια χαζή κουρούνα (το πιστευω αμερόληπτα, έχει εγκεφαλική διαρροή), και να ήθελε μια αλλαγή. Όχι όμως και να την αφήσει. Ήταν προετοιμασμένος για όλα τα ενδεχόμενα, ακόμα και για την περίπτωση να παρουσιαστεί μπροστά του η διπλανή του απο το σχολείο, και στην περίπτωση που βρισκόταν κάποιο τέτοιο άτομο, μια γνωστή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είχε σκεφτεί τι να κάνει ώστε να πάνε τα πράγματα καλά. Να φανεί κι αυτός αξιοπρεπής και να μην έρθει κανένας σε δύσκολη θέση.
Κι όλα πήγαν έτσι όπως τα είχε προγραμματίσει, μόνο που δεν του βγήκε το τελευταίο.
Μα ήταν σοβαρός; Ηθελε να μείνουμε φίλοι;
Πόσο απίστευτα βλάκας μπορεί να είναι;
Ακόμα αναρωτιέμαι;