Ο Αγγελός μου!!!

Ο Έντουαρντ Κάλεν είναι πετυχημένος δικηγόρος χάνει τους γονείς του σε τροχαίο ενώ οδηγάει εκείνος.
Η Μπέλλα Σουάν που έχει σπουδάσει φιλολογικά αλλά εργάζεται στο κατάστημα καλλυντικών του συζύγου έχει μια πολύ δύσκολη ζωή δίπλα σε εκείνον, τον Τζέικομπ.
Ύστερα από το περιστατικό του καθενός βρίσκονται τυχαία σε κοινό θάλαμο.
Τι θα ακολουθήσει?



Υ.Γ Με το Λιτσάκι αποφασήσαμε να συνεργαστούμε μαζί άλλη μια φορά καθώς με την προηγούμενη συνεργασία μας διασκεδάσαμε και περάσαμε αξέχαστες στιγμές!
Αυτή ήταν η έκπληξη. Μια καινούρια ιστορία απο το Λιτσάκι και το Μαρινάκι.
Ελπίζουμε να την απολαύσετε!!!Ευχαριστούμε πολύ...

Ο γάμος μου με τον Τζέικ αποδείχτηκε αποτυχία. Τον γνώρισα από ένα φίλο μου στο
πανεπιστήμιο. Νόμιζα ότι δεν υπήρχε καλύτερος άνθρωπος στον κόσμο αλλά μετά τον γάμο όλα άλλαξαν.

Έπαψα να ασκώ το επάγγελμα της φιλολόγου , γιατί με ήθελε σκλάβα στο δικό του μαγαζί με καλλυντικά. Και έτσι συνεχιζόταν η αθλία ζωή μου. Θα μου πείτε τώρα γιατί δεν έκανα τίποτα , γιατί δεν εναντιωνόμουν;

Ναι ο φόβος για την σωματική μου ακεραιότητα με είχε κάνει δειλή. Πως μια μορφωμένη γυναίκα μπορούσε να την πατήσει έτσι.

Το μόνο στήριγμα που είχα ήταν η Άλις , δούλευε μαζί μου και ήταν η μονή που δεν φοβόταν τον Τζέικ ότι ήθελε το έλεγε έξω από τα δόντια.

Η απόλυση της δεν την ένοιαζε γιατί είχε λεφτά , το έκανε απλά για χόμπι να περνάει η ώρα της. Μια συνηθισμένη μέρα ξεκινούσε. Βρισκόμουν στο μαγαζί… όταν μπήκε μια όμορφη πελάτισσα.

-Γεια σας.

-Πως θα μπορούσα να σας εξυπηρετήσω;

Το χαμόγελο μου έβγαινε με δυσκολία αφού ήμουν δυστυχισμένη. Πέντε ολόκληρα χρόνια τώρα ζούσα μια κόλαση.

-Γεια σας. Είπε χωρίς να μου δίνει πολύ σημασία. Δεν χρειάζομαι βοήθεια από μια κοπέλα που γελάει με το ζόρι. Αντιπαθώ τέτοιους ανθρώπους.

-Μα τι λέτε; Προσπάθησα να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.

-Δεσποινίς μην συνεχίζεται το θέατρο.

Στο τσακ ήμουν να βάλλω τα κλάματα όλα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο!

-Θα σας αναφέρω. Δεν το ξέρετε πως ο πελάτης έχει πάντα δίκιο;

Η κατάσταση χειροτέρευε. Αν το πει στον Τζέικ δεν πρόκειται να ζήσω! Αλλά και να της εξηγούσα μια ψυχρή γυναίκα σαν αυτή δεν θα καταλάβαινε. Η Αλίς παρατήρησε πως κάτι συνέβαινε και ήρθε να με βοηθήσει.

-Περάστε από δω . Τι ακριβώς ψάχνετε; Είπε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.

-Α εσείς είστε ότι πρέπει για να με εξυπηρετήσετε.

Η Άλις ήταν έτοιμη να της την πει αλλά συγκρατήθηκε.

Αφού ψώνισε κάποιες κρέμες προσώπου και ένα μέικ απ. Πλήρωσε κι έφυγε.

-Ουφ. Είπα με ανακούφιση.

-Τουλάχιστον δεν με ανέφερε.

-Ναι φθηνά την γλίτωσες Μπέλλα.

Τότε μπαίνει μέσα ο Τζέικ.

-Τι συζητάτε μέσα στο μαγαζί εδώ δουλεύουμε.

-Σιγά Τζέικ σε φοβηθήκαμε τώρα. Μόνο φωνή είσαι και τίποτα άλλο.

Αχ Άλις και να ξερές τι περνώ είπα από μέσα μου. Με την Άλις κάναμε παρέα αλλά δεν της είχα εκμυστηρευτεί ποτέ ποσό άσχημα περνώ.

Τότε χτύπησε το τηλέφωνο και το σήκωσε ο Τζέικ.

-Παρακαλώ;

Όση ώρα μιλούσε με κοιτούσε με ένα βλέμμα όλο μίσος και καχυποψία. Ποιος να ταν στο τηλέφωνο.

-Μην ανησυχείτε κυρία μου θα το ταχτοποιήσω εγώ ο ίδιος.

Τι θα ταχτοποιούσε; Έκλεισε με δύναμη και εκνευρισμό το τηλέφωνο.

-Μπέλλα τσακίσου γρήγορα στο σπίτι.

-Ποιος ήταν στο τηλέφωνο; Ρώτησα.

-Μια πελάτισσα που είχε έρθει το πρωί και είπε ότι μια υπάλληλος δεν γελούσε καθόλου.
Τελικά με είχε αναφέρει πόσος κακός και μοχθηρός κόσμος υπήρχε.

Έφτασα σπίτι μαζί του. Θα μου έκανε την ζωή σκέτο μαρτύριο μετά από αυτό. Μπήκαμε σπίτι!

-Τζέικ εγώ… Πήγα μα πω. Αλλά δεν πρόλαβα. Το χέρι του έπεσε με δύναμη στο πρόσωπο μου. Το χαστούκι αυτό με έκανε να ζαλιστώ και να πέσω από τα πόδια μου. Ξανασήκωσε το χέρι του , δεν πρόλαβα να προστατευτώ.

Από τα χείλια μου έτρεχαν αίμα.

-Δεν είσαι ευτυχισμένη Μπέλλα; Τώρα που θα φας το ξύλο της χρονιάς σου πίστεψε με θα είσαι.

Με χτυπούσε όπου έβρισκε οι μελανιές στο σώμα μου άρχισαν να φουσκώνουν και να πρήζονται.

-Άσε με ούρλιαξα δεν αντέχω άλλο.

Τότε με έσπρωξε παραπάτησα και χτύπησα το κεφάλι μου πάνω στο πάγκο. Έκλεισα τα μάτια ο κόσμος χάθηκε από μπροστά μου. Το τελευταίο που άκουσα ήταν το όνομα μου να βγαίνει από το στόμα του βασανιστή μου.

-Μπέλλα;

Άρχισα να συνέρχομαι. Που βρισκόμουν; Στο σπίτι δεν υπήρχε κάνεις. Ο Τζέικ μετά από αυτό θα το έσκασε γιατί φοβήθηκε. Έπρεπε να πάω στο νοσοκομείο. Πονούσα τόσο πολύ. Σούρθηκα μέχρι το τηλέφωνο.

Πληκτρολόγησα με δυσκολία τον αριθμό γιατί με το χτύπημα στο κεφάλι δεν θυμόμουν και πολλά.

-Πρώτες βοήθειες παρακαλώ;

Άκουσα με ανακούφιση να μου λέει.

-Είμαι η Μπέλλα Μαρί Σουάν. Τραύλισα.

-Χρειάζομαι επειγόντως ένα ασθενοφόρο. Είπα γρήγορα την διεύθυνση γιατί οι δυνάμεις μου με παράτησαν. Περίμενα το ασθενοφόρο ενώ αγκομαχούσα….

Έντουαρντ.
Καθόμουν στο γραφείο μου.
Ήταν 4 τα ξημερώματα.
Αυτή η δίκη με είχε παιδέψει πολύ.
Σκέφτηκα πως καλύτερα να μην το σκέφτομαι.
-Όχι όχι όχι.Δίκη του Παπαχατζηβασιλη
Άκουσα χτυπήματα στην πόρτα.
Κλέφτες?
-Άνοιξε ρε βλαμμένο
Ο Έμμετ
-Τι κάνεις παιδάκι μου?
-Είσαι καλά?
-Ναι Ρόζαλι
-Σε πήρε εδώ ο ύπνος?
-Όχι ρε Έμμετ δουλεύω.
-Αμάν ρε Έντουαρντ φτάνει πια η δουλεία έχεις πόσες μέρες να κοιμηθείς έλα πάμε σπίτι μας.
-Όχι έχω δουλεία
-Ρε αγάπη μου πες του τίποτα
-Αδελφούλι πάμε θα σε πάρω σηκω τό
-Παιδιά σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον αλλά δεν γίνετε έχω δουλειά
-Σιγά ρε βλήμα πόσοι φόνοι γίναν πια και τι όλοι σε σενα ήρθαν?
-Εμπορικό δίκαιο δουλεύω ηλίθιε αυτή τη στιγμή
-Τι είναι αυτό?
-Άστο μείνε στα αυτοκίνητα.
-Ναι αυτή η δουλεία είναι η καλύτερη.Κρίση ξεκρίση όλοι θα το πάρουν το αυτοκινητάκι τους.
Η Ρόζαλι κοιτιόταν στο καθρέφτη.
-Έλα γλυκιά μου κούκλα είσαι
-Μωρέ πήρα σήμερα μία περιποίηση προσώπου και θέλω να δω αν μου ταιριάζει.
-Τι να τα κάνεις εσύ αυτά βρε?της είπε ο Έμετ
-Καλά καλά επειδή δεν θα μου το κάνετε εδώ πάμε σπίτι.
-Α Έντουαρντ δεν σου πα
-Παρακαλώ?
-Σκέφτηκα να μείνουμε όλοι μαζί και να βάλλω το δικό μου σπίτι ως ακόμα μία επιχείρηση.
-Μπαρντόν?
-Θα είναι πολύ ωραία.Σκέψου σαν τότε που ήμασταν παιδιά.Οκ έκλεισε.
-Αχ πολύ ωραία θα ντύνω δύο.Θα σας διαλέγω τα κουστούμια θα σας μαγειρεύω πάντα ήθελα έναν αδελφό Έντουαρντ.
-Μα έχεις τον καλύτερο μου φίλο τον Τζάσπερ
-Αυτός βλέπει περισσότερο εσένα παρά εμένα ή μάλλον περισσότερο το εμπορικό του από όλυς αλλά οκ.
-Παιδιά πάμε να κάνω ένα μπάνιο και να πάω στο δικαστήριο.
Στη δίκη ήμουν πολύ κουρασμένος αλλά κατάφερα να την κερδίσω.
Πήγα σπίτι μου λίγος ύπνος ίσως να μου έκανε καλό.
Πέρασε ένα βόλβο ίδιο σαν το δικό μου.
-Αχ.
Μπήκα στην ακριβή μου bwe και έβαλα μπρος.
Βγήκα γρήγορα για να μπω σπίτι.
Το μόνο που θυμάμαι είναι τον Έμετ να φωνάζει κάτι από πάνω και εγώ να ζαλίζομαι.
-Που είμαι?είχα φοβερό πονοκέφαλο
-Στο νοσοκομείο
-Μη φωνάζεις ηλίθιε πονάω
-Σιγά σιγά είπε η Ρόζαλι και κάθισε δίπλα.
-Έπαθες υπερκόπωση
-Να την βράσω την δική του Παπαχα..πως το λένε αν ο κολλητός μου βρίσκεται σε αύτην την κατάσταση.
Τα μάτια μου κοίταξαν το θάλαμο
-Αυτό ήταν το καλύτερο δωμάτιο είπε η Ρόζαλι....
Όμως εγώ κοιτούσα τον άγγελο δίπλα
-Μη φωνάζεται ρε θα ξυπνήσετε την κοπέλα δίπλα.......

H Ρόζαλι γύρισε να κοιτάξει την κοπέλα που κοιμόταν διπλά! Τα μάτια της γούρλωσαν…

-Την ξέρω! Είπε…

-Από πού ρε μωρό; Από το στρατό;

-Έμετ σκάσε και άκου!

-Νομίζω ότι ήταν στο μαγαζί που πήγα να ψωνίσω καλλυντικά. Ή μάλλον όχι , λάθος θα κάνω. Έτσι που είναι χτυπημένη δεν της μοιάζει και πολύ!

-Έλα ηρέμισε Ρόουζ και μιλά πιο σιγά φαίνεται ταλαιπωρημένη! Λες και πέρασαν τανκ από πάνω της.

-Μεγάλη ζημία έχει πάθει δεν νομίζετε; Είπα.

-Έντουαρντ φιλαράκι κοιτά το μάγουλο της μου φαίνεται ότι διαγράφονται δάχτυλα επάνω!

-Ίσως έχεις δίκιο αλλά ας μην βγάζουμε συμπεράσματα.

-Κύριε ξερόλα εμείς φεύγουμε. Πάμε για λίγο έξω να πάρουμε κανένα καφέ! Να φέρω σαντουιτσάκι;

-Ρε βλάκα αφού δεν κάνει να φάω έχω τον ορό!

-Ωπ ναι μην βαράς το ξέχασα…

Έφυγε επιτέλους μερικές φορές γίνεται τόσο εκνευριστικός! Ας απόλαυση την θέα που έχω διπλά μου. Αν και με στενοχωρεί που την βλέπω τόσο χτυπημένη. Είναι τόσο όμορφη όμως ακόμη και έτσι.

-Επ ξανάρθα! Τι κάνουμε εδώ;

-Εμετ αφού τώρα έφυγες ποτέ πρόλαβες; Και τι ανόητες ερωτήσεις! Τι κάνουμε εδώ; Χτύπησες πουθενά το κεφάλι σου;

-Γύρισα για να δω αν μετάνιωσες και θέλεις καμία πιτούλα με γύρο. Μμμ πολύ νόστιμη.

-Δίνε του πριν θυμώσω. Είπα και πέταξα το μαξιλάρι μου στην πόρτα.

Καλά δεν τρώγεται με τίποτα! Γέλασα… Η κοπέλα διπλά μου άρχισε να συνέρχεται.

-Πονάω! Είπε μέσα στο παραμιλητό της.

-Η κοιλία μου με πεθαίνει.

Με κοίταξε για λίγο.

-Είστε καλά; Να καλέσω μια νοσοκόμα;

Αργούσε να μου απαντήσει η κάρδια μου σφίχτηκε. Δεν είχε κανένα διπλά της;

Πάτησα γρήγορα το κουμπί και ήρθε μια νοσοκόμα μαζί με ένα γιατρό.

-Μας φωνάξατε κύριε κ. Κάλεν; Είστε καλά.

-Μια χαρά είμαι εγώ η κοπέλα διπλά μου πονάει.

-Κοιτάξτε τι έχει σας παρακαλώ… Να την φροντίσετε όσο καλυτέρα μπορείτε.

-Την κοπέλα που ήρθε με ξυλοδαρμό λέτε; Δεν θέλει να καταγγείλει τον άντρα της στην αστυνομία. Φοβάται. Την γνωρίζεται;

-Κουβέντα θα ανοίξουμε κάντε την δουλεία σας παρακαλώ.

Ήμουν απότομος αλλά ανησυχούσα. Ξυλοδαρμό; Μα ποιος μπόρεσε να χτυπήσει ένα τόσο τρυφερό πλάσμα. Ήταν παντρεμένη; Κάτι έπρεπε να κάνω για να την βοηθήσω.

-κ. Σουάν πως αισθάνεσαι.

-Γιατρέ πονάω παντού.

-Θα σας κάνω μια ηρεμιστική ένεση. Ηρεμίστε.

-Φταίει το ότι έχετε σπάσει μερικά κόκκαλα και έχετε μικροκατάγματα.

-Πρέπει να σας πω κάτι σημαντικό όμως είστε έτοιμη να το ακούσετε τώρα;

Κρυφάκουγα. Ξέρω πως δεν είναι σωστό αλλά ήθελα να μάθω τα πάντα γι’ αυτή την κοπέλα.

-Πείτε μου γιατρέ έχω περάσει τόσα που πια δεν με νιώθω τίποτα.

-Αποβάλατε. Ήσασταν έγκυος αλλά μετά από τόσα ξύλο ο οργανισμός σας δεν άντεξε.

-Τι , τι είπατε;

Άρχισε να κλαίει με σπαραγμό.

Αυτός που είχε τολμήσει να αγγίξει έστω και μια τρίχα από τα μαλλιά της θα το πλήρωνε ακριβά…

Μπέλλα
Ήμουν έγκυος?
Εμ βέβαια τόσες φορές που με είχε βιάσει.
Πονούσα.Πονούσα πολύ και νομίζω πως έβγαζα αναστεναγμούς.
Έκλεγα.
Δεν είχα κανέναν.
Ο άνθρωπος δίπλα.
Ένας πανέμορφος άντρας και τόσο ευγενικός.
Έπρεπε να τον ευχαριστήσω.
-Σας ευχαριστώ πολύ είπα κλαίγοντας.
-Είστε καλύτερα?
-Δεν νομίζω είπα και έβηξα δυνατά.
-Με συγχωρείτε
-Σας παρακαλώ μου χαμογέλασε
Πήγα να βάλω λίγο νερό από την κανάτα δίπλα αλλά το χέρι μου δεν βοηθούσε.
Έπεσε κάτω.
-Όχι.
Εκείνος ο άγγελος σηκώθηκε.
Έβαλε τον ορό δίπλα μου και σήκωσε την κανάτα.
Πήρε τη δικιά μου και μου έβαλε νερό.
Διψούσα τόσο.
-Εσείς?
-Εγώ δεν χρείαζομαι.Παρακαλώ?
-Ευχαριστώ.
Είπια γουλιά γουλιά το νερό.
Το πήρε από το χέρι μου.
-Σας ευχαριστώ πολύ
-Έντουαρντ.Έντουαρντ Κάλλεν.
-Χάρηκα Μπέλλα Σουάν.
-Είσαι καλά Μπέλλα?
-Προσπαθώ.Εσύ μήπως δεν έπρεπε να σηκωθείς?
-Μην νομίζεις δεν έχω τίποτα το σοβαρό μία υπερκόπωση.
-Και το λες τόσο απλά?
-Ναι.Εσύ?
-Δεν άκουσες?
-Κάτι λίγα.
-Άστο καλύτερα.Και πως έπαθες υπερκόπωση?
-Από την πολύ δουλεία είπε ένας κύριος
-Σιγά παιδί μου πως μπαίνει έτσι?
-Άντε ρε σαμιαμίδη.Οπ έχεις παρέα.Με συγχωρείτε δεσπινοίς μου Έμετ ο αδελφός του διπλανού σας.
-Μπέλλα.
-Να σου πω βλήμα παλουκώσου κάτω γιατί πάνω από ένα βράδυ δεν μένω για να σε νταντέψω.
-Τι εννοείς?
-Οι άλλοι φύγαν.Ξέρεις αδελφικά καβγαδάκια μπλιαξ
-Ναι
-Και θα μείνουμε μαζί.Θα σας κάνω παρέα βρε?Λοιπόν τι θέλετε να σας φέρω να φάτε?
-Τίποτα να τσακιστείς και να φύγεις.
-Αδελφούλι δεν μου φέρεσαι καλά
-Για σου Έμετ.
-Καλό
-Μην το πεις
-Βράδυ ήθελα να πω.
-Αντίο σας κα.Μπέλλα.Θα έρθω αύριο να σε δω ζώον.
-Συγγνώμη γι αυτό
-Α μπα δεν πειράζει.Μακάρι να είχα και έγω κάποιον.
-Δεν έχεις?
-Ε όχι.Οι γόνεις μου έχουν πεθάνει
-Α.Συγγνώμη δεν
Είδα μία έκφραση πόνου.
-Τι είναι αυτά?ρώτησε η νοσοκόμα
-Μας συγχωρείτε έπεσε το νέρο.
-Να τα καθαρίσετε μόνοι σας αλλιώς να περιμένετε να στεγνώσουν.
-Φέτρε μου κουβά και σφουγγαρίστρα και θα τα καθαρίσω.
-Σας παρακαλώ πολύ είναι δυνατόν να ζητάνε από ασθενείς να σφουγγαρίσουν σας παρακαλώ φώναξε ο Έντουαρντ.
-Δεν με ενδιαφέρει φώναξε η νοσοκόμα και μας παράτησε το φαγητό
-Έντουαρντ συγγνώμη δεν
-Δεν φταις εσύ αυτές σύμφωνα με τον νόμο
-Είσαι δικηγόρος?
-Ναι γιατί?
-Τίποτα απλά παλιά ήθελα να ακολουθήσω αυτό το επάγγελμα αλλά δεν τα κατάφερα.
-Και τώρα?
-Σπούδασα φιλολογία
Συζητούσαμε πάνω από δυο ώρες για κλασικά μυθιστορήματα και τα ενδιαφέροντα μας.Του είπα κάποια πράγματα και για τον Τζέικομπ αλλά όχι πολλά.
-Λέω να φάμε είδη θα έχουν κρυώσει
-Έχεις δίκαιο.
Τοποθέτησε το δίσκο πάνω μου και ξάπλωσε και εκείνος παίρνοντας το δικό του.
Προσπαθούσα να κόψω με το ένα χέρι το κρέας αλλά ήταν δύσκολο εδώ ήταν δύσκολο να πιάσω και να φάω με το αριστερό.
Ο Έντουαρντ είδα που τελείωσε.
-Θες να σε βοηθήσω.
-Ευχαριστώ θα τα καταφέρω...
Αλλά δεν νομίζω πως τα κατάφερνα.
-Άσε με να σε βοηθήσω.
Έκοψε πολύ προσεχτικά το κρέας και με τάισε.
-Μπράβο η γλυκιά μου.
Μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και του το ανταπέδωσα.
-Έχεις κάποιον εδώ δικό σου εκτός από τον άντρα σου?
-Ναι έχω μία φίλη μου.
-Θες να ενημερώσουμε εκείνη.
Του είχα πει πως δεν θέλω να πάρω τον Μπλακ τηλέφωνο.
-Ναι.
-Θυμάσαι το τηλέφωνο της?
Άρχισα να του λέω το τηλέφωνο.
Άλις
-Παράτα με Τζέικομπ άσε με με πονάς με έχεις κλειδωμένη εδώ πόσες ώρες δεν ξέρω που είναι η Μπέλλα.
Ντριν
-Αυτή είναι
Είδα άγνωστο νούμερο.
-Παρακαλώ
-Έλα Άλις η Μπέλλα είμαι βρίσκομαι στο νοσοκομείο θα έρθεις?
-Ε ναι
Έκλεισα το τηλέφωνο
-Εσύ θα κάτσεις εδώ μόνος μου θα πάω
-Δεν έχεις να πας πουθενά.
Έφαγα μία δυνατή σφαλιάρα και εκείνος έφυγε ενώ εγώ ήμουν στο τοίχο.

Μπέλλα

Όσο ήμουν με τον Έντουαρντ αισθανόμουν άλλος άνθρωπος…

Με έκανε να νιώθω προστατευμένη από κάθε κίνδυνο! Αυτή η γλυκύτητα του με συγκινούσε λίγοι άνθρωποι στον κόσμο έχουν ενδιαφερθεί έτσι για έμενα…

Μετρημένοι στα δάχτυλα. Τώρα όμως δεν έπρεπε να χαραμίζω τις στιγμές μου με τον Έντουαρντ. Αφότου ενημέρωσα την Άλις είμαι ανακουφισμένη.

-Έντουαρντ έχεις ερωτευτεί ποτέ;

Αυτό που ρωτούσα ήξερα ότι ήταν αδιάκριτο αλλά με αυτόν τον Άγγελο με τα καστανόξανθα ανακατεμένα μαλλιά υπήρχε κάτι που δεν καταλάβαινα.

Ένιωθα σαν να τον γνωρίζω χρόνια.

-Μια φορά όταν σπούδαζα. Δεν ήταν τίποτα σημαντικό μην φανταστείς. Το ξεπέρασα αμέσως. Αν και τώρα που το σκέφτομαι δεν το λες ερώτα αυτό!

-Έχω κοπέλες κατά διαστήματα αλλά καμία δεν μου έκανε το κλικ!

-Πως και παντρεύτηκες από τόσο μικρή; Ρώτησε!

-Είναι μεγάλη και χαζή ιστορία.

-Ο χρόνος μου είναι απεριόριστος.

-Λοιπόν μου τον γνώρισε ένας συμφοιτητής μου.

-Μου φερόταν τόσο καλά που νόμιζα ότι είμαι ερωτευμένη μαζί του.

-Τελικά έκανα το λάθος και τον παντρεύτηκα.

-Το μετάνιωσες δηλαδή;

-Ναι μισώ τον εαυτό μου που φέρθηκε τόσο απερίσκεπτα.

Είμαι σίγουρη ότι δεν ήθελε να με φέρει σε δύσκολη θέση και γι’ αυτό δεν μου έκανε άλλες ερωτήσεις.

-Έλα να σε πάρω μια αγκαλιά.

Τον κοίταξα με απορία αλλά ενέδωσα. Αυτή η αγκαλιά μου ζέστανε την ψυχή.

-Μπέλλα ποτέ να μην μειώνεις τον εαυτό σου και μην το βάζεις κάτω. Είσαι πολύ καλύτερη από όλες τις κοπέλες που έχω γνωρίσει δεν σου άξιζε τέτοια τύχη. Είπε

-Έξαλλου πάντα υπάρχει ένας φύλακας άγγελος να σε προσέχει. Έτσι δεν λένε;

Φύλακας άγγελος….

Ο δικός μου φύλακας με είχε ξεχάσει άραγε; Ή μόλις με είχε βρει; Τον είχα μπροστά μου αυτή την στιγμή ή έβλεπα όνειρο και όταν θα ξυπνούσα θα βρισκόμουν στο κρεβάτι με τον κοπρίτη διπλά μου;

-Ο καιρός θα γιατρέψει όλες τις πληγές σου.

-Το εύχομαι Έντουαρντ.

-Θα είμαι διπλά σου σε ότι και να χρειαστείς.

Άκουσαμε την πόρτα να ανοίγει και στέψαμε τα κεφάλια μας προς τα κει. Ο Τζεικομπ; Δεν είναι δυνατόν . Πως με βρήκε;

-Τι κάνεις εκεί τσ…λα;

-Πως της μιλάς έτσι μπάσταρδε;

-Έντουαρντ σταματά δεν είναι ανάγκη να τσακωθείτε για χάρη μου.

Με τράβηξε από το κρεβάτι με δύναμη.

-Τζέικ ασε με. Με πονάς!

-Ας την βρωμερό και ποταπό σκουλήκι. Πάρε τα βρωμόχερα σου από πάνω της.

-Ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις τι θα κάνω;

-Με αηδιάζει ο τρόπος που μιλάς σε μια κυρία. Είμαι δικηγόρος και αν δεν θες να έχεις μπλεξίματα μην συνεχίσεις .

-Με απειλεί ο δικηγοράκος;

-Ρε κόπανε γιατί συμπεριφέρεσαι σαν βλάχος; Που είναι οι τρόποι σου τσοπαναρέε; Είπε ο Έντουαρντ και παρατρίχα να βάλλω τα γέλια.

-Το παράκανες , θα πάρω την Μπελλα και θα φύγω. Είναι γυναίκα μου και έχω όλα τα δικαιώματα πάνω της.

-Ποια είναι τα δικαιώματα σου λεχρίτη; Να την χτυπάς;

Κοίταζε μια τον Έντουαρντ και μια έμενα.

-Ρουφιανάκι εσύ μίλησες έτσι;

-Άσε ήσυχη την Μπελλα δεν μου είπε τίποτα .Τα σημάδια στο σώμα της μιλάνε από μονά τους. Θα σε καταγγείλω στην αστυνομία.

-Χωρίς την κατάθεση της Μπελλας θα γελοιοποιηθείς.

-Τσακίσου εσύ να φύγουμε!

Με τράβηξε είχαμε μισοβγεί από την πόρτα όταν άκουσα τον Έντουαρντ να λέει:

-Δεν τελειώσαμε με οι δυο μας! Αν μάθω ότι άγγιξες μια τρίχα της θα είναι το τελευταίο που θα κάνεις…

Έντουαρντ.
Ξημέρωσε.
Είχα είδα καταγκήλει ότι είχε συμβεί στην αστυνομία του νοσοκομείου.
-Καλημέρα μπέμπη
Αυτός μου έλειπε τώρα.
-Πήρες εξιτίριο φώναξε η Ρόζαλι.Τι τι έχεις?
-Ε τίποτα.Πάμε να φύγουμε δεν μπορώ άλλο εδώ μέσα πνίγομαι.
-Η κοπελιά δίπλα?
-Δεν ξέρω.Όταν ξύπνησα δεν την είδα.
-Πάμε πάμε.
Καθόμουν με τη Ρόζαλι όση ώρα ο Έμετ τακτοποιήσουμε τις εκκρεμότητες.
-κ.Κάλλεν γνωρίζετε η κοπέλα που δουλεύει?
-Σε ένα κατάστημα καλλυντικών είναι του συζήγου της Μπλακ.
Η Ρόζαλι κοκάλωσε.
-Σας ευχαριστώ.
-Παρακαλώ.Ρόζαλι είσαι καλά?
-Σου αρέσει?
-Έλα ρε Ρόζαλι τώρα αλλά κρίμα είναι η κοπέλα
-Ρε που τα πουλάς αυτά σ αρέσει
-Εντάξι είναι άγγελος είναι τόσο γλυκιά μακάρι να την βρω.
-Αμάν μαρή νεροφίδα πλήρωσα και μια κανάτα.
-Ε τι να κάνω ρε Έμετ διψούσα.
-Άντε πάμε έχω και ένα γραφείο.
Μπέλλα.
Ο Τζέικομπ με είχε πετάξει στο αυτοκίνητο και με είχε βιάσει.
Δεν άντεχα άλλο.
Το πρωί σηκώθηκα γρήγορα από την τουαλέτα ου είχα κλειδώσει έβαλα τα ρούχα μου ένα μεσοφόρι ένα νυχτικό ουσιαστικά γιατί κρύωνα μία μαύρη φούστα το πουκάμισο και από επάνωτο σακάκι.Έβαλα γρήγορα τα τακούνια μου και έτρεξα να ανοίξω το μαγαζί.
-Γεια σου Μπέλλα.Είσαι καλά?Ο Τζέικομπ δεν με άφησε να έρθω.
-Και έμεινες εδώ όλη τη νύχτα?
-Ναι.
-Αα τον
-Μπέλλα θέλω να σου μιλήσω πίσω από το βαρύ μεικ-απ κρύβεται
-Κρύβονται σπυράκια.Έχουμε δουλειά Άλις.
Είχαμε αρκετή πελατεία.
Ο Τζέικομπ καθόταν στο ταμείο και μας κοιτούσε.
Κάποια στιγμή ήρθε η ίδια κυρία.
Η ΆΛις ήταν απασχολημένη.
-Καλημέρα σας.Πως θα μπορούσα να σας εξυπηρετήσω?
-Καλημέρα καλή μου.Είχα πάρει από εδώ ένα μεικ-απ με φυσικά συστατικά.
-Που τα φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι λέτε?
-Ναι.Θα ήθελα και την πούδρα του καθώς και το κονσίλερ.
-Παρακαλώ.
Δοκίμασαμε διάφορα στο δέρμα της και καταλήξαμε.
-Νομίζω πως το 02 είναι το χρώμα σας.
-Σε παρακαλώ επειδή θα πάω ταξίδι θα μπορούσες να μου δώσεις δειγματάκια από τι κρέμες?
-Βέβαια.
Άπλωσα το χέρι μου να τις τα δώσω και εκείνη άφησε κάτι από το χαρτομάντιλο μία κάρτα καθώς μου έκλεινε το μάτι.
-Περάστε στο ταμείο.
Πήγα γρήγορα τα πράγματα στο ταμείο.
Έφυγα χαιρετώντας την ευγενικά.
Είδα την κάρτα.
Έντουαρντ Κάλλεν δικηγόρος διευθύνσεις τηλέφωνα όλα.
Αυτή η κυρά πως?
Συνέχισα τη δουλεία μου.
Είχα αποφασίσει πως θα ήθελα να έπερνα τηλέφωνο τον Έντουαρντ.
Μήπως?
Λες αυτή να ήταν η γυναίκα του?
Όχι με τίποτα.
Η αδελφή του?
Η κολλητή του?
Ίσως.
Το βράδυ έφτασα σπίτι αργά μέχρι να καθαρίσω το μαγαζί.
-Που ήσουνα?
-Στο μαγαζί.
-Ναι καλα με αυτόν από το νοσοκομείο και σε κου..
-Δεν ήμουνα μαζί του και ο άνθρωπος είναι σοβαρός.
-Αυτό για να μου υψώνεις τη φωνή
-Αχ.
Άρχισα ξανά να με χτυπάει.
-Σταμάτα φώναζα αλλά δεν καταλάβενε τίποτα.
Έπιασα ένα βάζο και έσπασε πάνω στο πόδι του.
Έτρεξα γρήγορα προς την πόρτα.
Μπήκα σε ένα ταξί και έδωσα την διεύθυνση του σπιτιού του Έντουαρντ.
Ένα υπέροχο κτίριο.
Μπήκα μέσα.
Πισίνα κήπος και ένα μεγάλο κτίριο.
Ανέβηκα τις μαρμαρένιες σκάλες αλλά ήμουν τόσο άσχημα που νομίζα πως έπεσα.
Δεν θυμάμαι τίποτα άλλο.
Έντουαρντ
Οι αστυνομικοί δεν με είχαν ενημερώσει.
Αποφάσισα να πάω σπίτι.
Βγήκα από το αμάξι μου και άνοιξα την πόρτα.
Και την είδα.
Δεν ξέρω πως αλλά ήταν λιπόθυμη και ήταν στις σκάλες μου.
-Μπέλλα μου φώναξα και έτρεξα κοντά της.
Την πήρα στην αγκαλιά μου.
Είχε πολύ περισσότερα χτυπήματα απο ότι εχθές.
Τι της είχε κάνει το κάθαρμα?
Πρέπει να είχε χτυπήσει και στη σκάλα.
Την σήκωσα στα χέρια μου και την πήγα προς το κρεβάτι μου.
Προσπάθησα να της καθαρίσω όλες της τις πληγές.
Η Μπέλλα έσφιξε το χέρι μου.
-Έντουαρντ?
-Σσσς ησύχασε γλυκιά μου είμαι εγώ εδώ τώρα.
-Ευχαριστω.
Της έκανα μιά αγκαλιά.
-Τι ου έκανε αυτό το καθίκι?
-Με με άρχισε να κλαίει με λιγμούς.
-Σε βίασε
-Ναι είπε και κρύφτηκε περισσότερο στην αγκαλιά μου.
-Ησύχασε ψυχή μου θα του κάνουμε μήνυση.Θα μπει στη φυλακή και θα είσαι ελεύθερη μη φοβάσαι.
-Έντουαρντ είχε ξαναγίνει πολλές φορές και με είχε αφήσει και έγκυο και στο νοσοκομείο μου ανακοίνωσαν ότι απέβαλα μετά από τόσο ξύλο που έτρωγα καθημερινά.Και τώρα ήταν χειρότερα από όλες τις άλλες φορές.
-Θα τον σπάσω στο ξύλο το κάθαρμα.Πως τολμάει να σε αγγίζει.
-Έντουαρντ τι είναι εδώ?
-Το κρεβάτι μου.
-Συγγνώμη δεν ήθελα.
-Μπέλλα ηρέμησε εδώ θα μείνεις.
-Ορίστε?
-Δεν με θες για παρέα?
-Σε θέλω..για παρέα.
-Ωραία τότε θα μείνεις εδώ.
-Σ ευχαριστώ πολύ κανένας άλλο δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο για μένα.
Έπεσε στην αγκαλιά μου.
Την φίλησα στο μέτωπο.
-Παρακαλώ.Έλα πάμε να φάμε κάτι ή μάλλον θες να κάνεις ένα μπάνιο πρώτα?
-Ε ναι αλλά μετά τι θα φορέσω?
-Μμμ θα σου δώσω μία πιτζάμα μου.
Πήγε στο μπανιο και εγώ αποφάσισα να πάω να μαγειρέψω κάτι.
Αλλά τι?
Ήμουν άχρηστος στο μαγείρεμα.
Συνήθως μαγείρευε η Ρόζαλι και τρώγαμε όλοι μαζί.
Έψαχνα καταλόγους.
Η Μπέλλα εμφανίστηκε.
Ούτε εγώ δεν τολμάω να δω το πρόσωπο μου στο καθρέφτη.
-Είσαι πανέμορφη.
Την πήρα στην αγκαλιά μο και την έβαλα να καθίσει στα πόδια μου.
-Τι θέλεις να παραγγείλουμε?
-Θέλεις να μας μαγειρέψω?
-Ε?Σπίτι μου?Όχι σε
-Άσε με να το κάνω.Τουλάχιστον να προσφέρω κάτι και εγώ.Μέχρι να κάνεις ένα μπάνιο θα είμαι έτοιμη.Έλα πήγαινε.
Φόρεσα και εγώ τη φόρμα μου και πήγα προ την κουζίνα.
-Δεν βρήκα και πολλά αλλά κάτι γίνετε.
-Μυρίζει υπέροχα.
-Έυχομαι να σου αρέσουν.
Φάγαμε και πήγαμε προς το καθιστικό.
Ενώ πίναμε ουίσκι.
-Και πως με βρηκες.
-Μία ξανθιά κοπέλα ήρθε στα καλλυντικά και μου έδωσε την κάρτα σου.
-Η Ρόζαλι?
-Δεν ξέρω πως τι λένε.
-Μάλλον εκείνη είχε έρθει να πάρει και προχθές κάτι κρέμες και κάτι τέτοια.
-Ναι ναι.
-Σε αναγνώρισε και στο νοσοκομείο.
-Οπ τέλιωσε.Πάω να βάλω κι αλλο θέλεις?
-Ναι αμέ.
Πήγα να γεμίσω τα ποτήρια και είδα την Μπέλλα να κοιμάται.
-Ψυχή μου.
Άφησα τα ποτήρια στο τραπέζι και την πήγα στην κρεβατοκάμαρα μου.
Έβγαλα τα σκεπάσματα και την ακούμπησα απαλά.
-Άγγελε μου.
Κάθισα δίπλα της.
Την κοιτούσα και τη χάιδευα.
Ήταν τόσο γλυκιά.
Χτύπησε το κουδούνι.
-Ρόζαλι?
-Γεια.
-Θέλω να σου πω.
Πέρασε μέσα και καθίσαμε στον καναπέ.
-Δηλαδή θες να πεις?
-Κατάλαβες.
-Αν και ο τρόπος σου την πρώτη φορά δεν μου άρεσε οφείλω να σε ευχαριστίσω για τη δεύτερη.
-Θα σου φέρω ρούχα να της δώσει όταν ξυπνήσει το πρωί.
-ΑΑΑ
-Μωρό μου είπα μόνος μου.
Ανοιξα την πόρτα και είδα την Μπέλλα να με αγκαλιάζει σφιχτά.
-Όνειρο ήταν ψυχή μου όνειρο.
Είχε βάλει τα κλάματα.
-Ένα όνειρο πάει πέρασε.
-Ναι πέρασε.Ήταν τόσο ζωντανό.
-Θες να μου πεις γι αυτό?
-Ο Τζεικομπ σε απειλούσε με μαχαίρι.
-Έλα δω βρε τίποτα δεν θα γίνει.Έλα να κοιμηθείς.Θες να μείνω?
Αυτό πως μου ήρθε να το πω.
-Ε?Ναι.Σου πήρα το κρεβάτι συγγνώμη.
-Δεν πειράζει έχω πολύ άνετους καναπέδες.Έλα να σε κοιμίσω.
Την έβαλα κάτω από τα σκεπάσματα και της έλεγα για διάφορα ξεκαρδιστικά διαζύγια.
-Λοιπόν θα σου βάλλω ένα κομμάτι να χαλαρώσεις.
-Ναι.
Μέσα σε λίγα λεπτά είχαμε χαθεί σε βαθύ ύπνο.

Αφού σας ενδιαφέρει.
Το πρωί όταν ξύπνησα δεν ήταν δίπλα μου.
-Μπέλλα?φώναξα.
Χτύπησα την πόρτα του μπάνιου.
Πουθένα.
Κατέβηκα στον κάτω όροφο.
-Ξύπνησες.Καλημέρα? φορούσε ένα τζίν και ένα λευκό αμάνικο μπλουζάκι και ήταν υπέροχη.
-Σου έφτιαξα πρωινό.
-Α.Σε ευχαριστώ πολύ.
Ενώ τρώγαμε.
-Στο είπα και χθες μαγειρεύεις υπέροχα.
-Ευχαριστώ πολύ.Σήμερα έχεις καμία δίκη?
-¨οχι σήμερα έχω πολλά ραντεβού και δυστυχώς δεν έχω καμία βοήθεια.Η γραμματέας μου έχει φύγει λόγω εγκυμοσύνης.
-Θες να σε βοηθήσω εγώ?Τι πρέπει να κάνω?
-Μπέλλα τα είπαμε αυτά θα μείνεις εδώ να ξεκουραστείς.
-Έντουαρντ σε παρακαλώ τι θα κάνω σε ένα σπίτι ολομόναχη?Άσε που θα φανώ και χρήσιμη.Άσε με να σε γνωρίσω.
-Καλά.
-Μμμ.Άντε πήγαινε να ετοιμαστείς.
Αυτή η γυναίκα είναι απλά υπέροχη πανέμορφη τέλεια.
Ντύθηκα πολύ γρήγορα και κατέβηκα.
Την είδα με μεικ-απ ελαφρύ βάψιμο από τη είχα καταλάβει.Ήθελε να καλύψει τις γρατσουνιές.
Έβαλε από επάνω το σακάκι της και τα μαύρα γοβάκια της έκαναν τα πόδια της ακόμα πιο ωραία.Ξεροκατάπια.
-Έτοιμος?
-Ναι.
Μου έφτιαξε λίγο καλύτερα την γραβάτα και προχωρήσαμε αγκαζέ προς την πόρτα.
Αυτό που πέρασε εκείνη τη στιγμή από το μυαλό μου είναι να την βγάλω έξω το βράδυ.
Έστειλα ένα μήνυμα στη Ρόζαλι μέχρι εκείνη να πάει να πάρει την τσάντα της.
-Τι κάνεις αδελφούλα μου?
-Για να με λες αδελφούλα θες χάρη.
-Ναι θέλω να κλείσεις στη θάλασσα ένα τραπέζι για δύο και να βρεις φόρεμα για την κοπέλα.
-Οκ το έχω.
Της άνοιξα την πόρτα του συνοδηγού όταν μπήκαμε και όταν φτάσαμε.
Μπήκαμε στο ασανσέρ και φτάσαμε στο γραφείο.
-Μυρίζει καφές.
-Ναι έχει καφεκοπτείο από κάτω που σερβίρει και καφέ.Έχει και κάτι τέλειες σοκολάτες.
-Μου αρέσει πολύ η λευκή.
-Εμένα πάλι μου αρέσει η σοκολάτα υγείας.
-Είναι πολύ ωραίο το γραφείο σου
-Σε ευχαριστώ ήταν του πατέρα μου.
-Λοιπόν εδώ θα κάθεσε εσύ εγώ θα είμαι μέσα.Μπορείς σε παρακαλώ να σηκώνεις τα τηλέφωνα?
-Ναι βέβαια.Τα ραντεβού σου?
-Εδώ είναι.
-Θα μπαίνω μέσα να ρωτάω τι θα πιούνε?Και θα τα φτιάχνω εγώ ή θα παραγγέλνουμε?
-Εεε
-Άσε κατάλαβα εγώ.Τι άλλο θα κάνω θα παίρνω στοιχεία από τους πελάτες?
-Συγγνώμη μήπως να σε προσλάβω για βοηθό?
-Δεν είναι κακό και λατρεύω αυτό το γραφειάκι είπε και κάθισε στην καρέκλα.
-Σ αγαπάω Αμάν αυτό μου ξέφυγε.

Μπέλλα

Αυτή την εξέλιξη δεν την περίμενα. Ονειρευόμουν αποκλείεται αυτό να ακούστηκε από το στόμα του αγγέλου. Έκανα μια βλακώδης κίνηση. Πλησίασα τον Έντουαρντ…

-Τσιμπάμε !

-Μπέλλα τι λες;

Θα νόμιζε ότι έχω τρελαθεί!

-Αυτό που άκουσα ισχύει; Ή με ξεγελούν τα αυτιά μου;

-Μια χαρά ακούς Μπέλλα θες να στο ξαναπώ; Να σιγουρευτείς;

-Σ’αγαπώ!!!

-Έντουαρντ θέλω και εγώ να σου εκμυστηρευτώ κάτι.

-Και εγώ σ’αγαπώ.

Πήγε κάτι να πει.

-Όχι μην λες τίποτα. Είναι λάθος Έντουαρντ δεν το βλέπεις;

-Αν το μάθει ο Τζέικ θα σου κάνει κακό. Για μένα δεν με νοιάζει έχω συνηθίσει να με χτυπάει. Το πολύ πολύ να με σκοτώσει να τελειώνει το μαρτύριο.

-Αγάπη μου μην το λες αυτό μαζί θα το πολεμήσουμε.

-Σκέφτηκες ποτέ ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα;

-Να προσέχεις μωρό μου και θα φροντίσω και εγώ να είσαι όσο πιο ασφαλής γίνεται.

-Για μένα μην ανησυχείς δεν μπορεί να με πειράξει.

-Ας μην συζητάμε άλλο γι’αυτό σήμερα είμαστε μόνο εσύ και εγώ. Έλα να το απολαύουμε.

-Έχεις δίκιο Έντουαρντ.

-Έκλεισα τραπέζι για δυο θα μου κάνεις την τιμή να έρθεις; Είμαι σίγουρος ότι μια έξοδος θα σου κάνει καλό.

-Ε να το σκεφτώ.

-Μπέλλα δεν έχεις να σκεφτείς τίποτα θα ρθεις.

-Μα τι θα φορέσω;

Με κοιτούσε λες και έλεγε ότι αυτό δεν είναι πρόβλημα.

-Το έχω κανονίσει θα σου φέρει κάτι η Ρόζαλι.

-Αλλά και έτσι να ερχόσουν πάλι η ομορφότερη από όλες θα ήσουν. Είπε !

Κοκκίνισα κα δεν απάντησα. Συνεχίσαμε για αρκετές ώρες την δουλεία. Ταξινομούσα φακέλους και έφτιαχνα καφέδες.

Πέρασα και κάτι ονόματα καινούριων πελατών στον υπολογιστή. Όταν ήρθε ο Έντουαρντ πίσω από την καρέκλα μου και μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο. Ανατρίχιασα…

-Δούλεψες αρκετά , έμεινα ευχαριστημένος.

-Πάμε τώρα στο σπίτι να ξεκουραστούμε;

-Ναι έχω ανάγκη από ένα μπάνιο και λίγη χαλάρωση.

Το σπίτι του μου ήταν τόσο οικείο λες και έμενα χρόνια. Ανέβηκα στο δωμάτιο έκανα ένα μπάνιο μέχρι που άκουσα χτυπήματα στην πόρτα.

-Ναι;

-Μπελλα η Ρόζαλι είμαι να περάσω;

-Πέρασε.

Ακόμα δεν είχα ξεπεράσει το θέμα ότι με είχε καρφώσει στον Τζέικ αλλά την δικαιολογώ γιατί δεν ήξερε.

-Θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη για την προηγούμενη φορά.

-Μην το σκέπτεσαι Ρόζαλι.

-Έξαλλου αν δεν είχε συμβεί αυτό δεν θα είχα γνωρίσει τον Έντουαρντ.

-Σου έφερα να διαλέξεις πιο φόρεμα θα βάλλεις.

Υπήρχε μεγάλη ποικιλία. Τελικά κατέληξα σε ένα μαύρο κολλητό φόρεμα και μαύρες γόβες. Η Ρόζαλι μου έκανε ένα ελαφρύ βάψιμο και μου ίσιωσε τα μαλλιά με το μπιστολάκι.

το φορεμα:

Σπόιλερ:

οι γοβες:

Σπόιλερ:

-Έτοιμη. Κοιτάξου στον καθρέπτη.

Κοίταξα.

-Αποκλείεται να είμαι εγώ αυτή.

Πραγματικά ήμουν άλλος άνθρωπος φαινόμουν πιο ευδιάθετη και πιο όμορφη.

-Πάω κάτω μην αργήσεις ο Έντουαρντ θα σε περιμένει.

Έφυγε από το δωμάτιο. Η αυτοπεποίθηση σου μειώθηκε κατακόρυφα ,ντρεπόμουν να κατέβω. Τι θα έλεγε ο Έντουαρντ αν με έβλεπε έτσι; Μα τι ανόητες σκέψεις. Σηκώθηκα αποφασιστικά και κατέβηκα τα σκαλιά. Βρισκόταν στην κάτω μεριά της σκάλας! Είχε μείνει άναυδος. Έφτασα κοντά του.

-Μπέλλα… Είσαι πανέμορφη.

-Ευχαριστώ. Είπα και του έδωσα το πιο ωραίο χαμόγελο μου. Είχα καιρό να γελάσω έτσι.

-Μπέλλα αν θα μπορούσα να σταματήσω το χρόνο θα έμενα σε αυτή την στιγμή.

-Το χαμόγελο σου μου δίνει ζωή.

-Θα προσπαθήσω να γελώ…

-Πάμε τώρα;

-Ναι πάμε.

Φτάσαμε στο μαγαζί που είχε κλείσει τραπέζι. Η τοποθεσία ήταν φοβερή το τραπέζι πλεσίοναν μπλε τραπεζομάντιλα και γαλάζιες πετσέτες. Αυτό που θύμισε το μπλε φόρεμα που έλεγα να βάλλω.

-Και να φανταστείς έλεγα να βάλλω μπλε φόρεμα.

-Θα ήσουν ασορτί με το τραπέζι. Είπε και γέλασε με την ιδέα.

-Τι θα πάρετε; Ρώτησε ο σερβιτόρος διακόπτοντας μας.

-Την κυρία ρωτήστε πρώτα. Μπέλλα τι θες;

-Μια γαριδομακαροναδα.

-Και έναν αστακό για μένα. Επίσης θέλουμε κόκκινο κρασί και μια σαλάτα.

-Αυτά…

-Ευχαριστώ πολύ σε λίγο θα είναι έτοιμα.

-Σου άρεσε τελικά η ιδέα μου να βγούμε;

-Από τις καλύτερες ιδέες που έχω ακούσει ποτέ.

-Έντουαρντ να σε ρωτήσω κάτι; Απλά θέλω να μάθω πιο πολλά για σένα μην με θεωρήσεις αδιάκριτη.

-Ρωτά με ότι θες.

-Πως λένε τους γονείς σου;

Κατσούφιασε! Τόσο άσχημη ήταν η ερώτηση μου.

-Ελίζαμπεθ και Έντουαρντ. Είπε τελικά.

-Ο πατέρας σου έχει το ίδιο όνομα με εσένα.

-Είχε Μπέλλα! Αυτός είναι ο καλύτερος χρόνος.

-Γιατί;

-Πέθανε μαζί με την μητέρα μου και ο υπαίτιος είμαι εγώ. Οδηγούσα το αυτοκίνητο ξέφυγα από την πορεία γιατί μπήκε στην Λορίδα μας ένα αυτοκίνητο από την αντίθετη κατεύθυνση.

-Ω δεν το ήξερα λυπάμαι.

-Έχει περάσει καιρός.

-Έλα μην το σκάφτεσαι συγγνώμη που ρώτησα. Ας διασκεδάσουμε.

Φάγαμε τα νόστιμα φαγητά που μας έφεραν και πληρώσαμε τον λογαριασμό.
Σηκωθήκαμε για να φύγουμε.

-Κλείσε τα μάτια σου.

Τον κοίταζα με απορία.

-Μπελλα εμπιστεύου με.

Τα έκλεισα αλλά έκανα ζαβολιές και τα άνοιγα που και που! Το κατάλαβε.
-Στάσου μια στιγμή.

Έβγαλε ένα μαντίλι που είχε στην τσέπη του και μου έκλεισε τα μάτια.
-Καλυτέρα τώρα ζαβολιάρα. Είπε.

Με έκανε να αισθάνομαι σαν μικρό παιδί.

-Φτάσαμε…

Ξετύλιξα το μαντίλι μπροστά μου απλωνόταν η ατέλειωτη μπλε θάλασσα. Η θέα ήταν μαγευτική.

-Σου αρέσει;

-Είναι υπέροχα Έντουαρντ.

-Βγάλε τα παπούτσια σου να περπατήσουμε στην άμμο.

Δεν έχασα καιρό τον υπάκουσα. Περπατούσαμε και μιλούσαμε για διάφορα ώσπου με έπιασε μια λαχταρά να βουτήξω στην θάλασσα. Έπρεπε να προειδοποιήσω τον Έντουαρντ.

-Μην πάθεις εγκεφαλικό με αυτό που θα κάνω.

Άρχισα να βγάζω σιγά σιγά το φόρεμα μου μέχρι που έμεινα με τα εσώρουχα. Αισθανόμουν άνετα μαζί του.

-Μπέλλα μην μου πεις ότι θα βουτήξεις; Το νερό θα είναι κρύο.

Μιλούσε ενώ παρατηρούσε το σώμα μου με έκπληξη.

-Έλα Έντουαρντ μην κάνεις σαν γερός.

Τελικά τον έπεισα έβγαλε τα ρούχα του και έμεινε με το μποξεράκι. Το σώμα του ήταν θεϊκό , καλοσχηματισμένο.

Μπήκαμε σιγά σιγα στο νερό. Με αγκάλιασε και μείναμε έτσι πολύ ώρα. Η γαληνή με είχε κατακλείσει. Όταν ένα ρίγος με διαπέρασε.

-Κρυώνεις;

-Λιγάκι….

-Πάμε έξω.

Με σήκωσε στην αγκαλιά του και δεν με άφησε να περπατήσω. Όταν μισοστεγνώσαμε φόρεσα με τα ρούχα μας ξαπλώσαμε στην άμμο.

-Νιώθω ότι είσαι το άλλο μου μισό αγάπη μου.

-Πριν που σε είχα στην αγκαλιά μου ένιωθα ολοκληρωμένος.

Δεν πρόλαβα να απαντήσω μια φωνή ακούστηκε από πίσω. Κάποιος φώναξε το όνομα μου…

Γύρισα να δω!!

Μπέλλα
-Ποιος είναι?
-Έντουαρντ κάποιος με φώναξε δεν είμαι τρελή.
-Όχι αγάπη μου τον άκουσα κι εγώ.
Έτρεξε για να δει κάποιον αλλά πουθενά.
-Κανένας.
-Έντουαρντ κατι γίνεται.Ο Τζέικομπ!
-Αν ήταν ο Τζέικομπ χαζούλα θα το είχαμε καταλάβει. Ηρέμησε.
Έπεσα στην αγκαλιά του κλαίγοντας.
-Θα σου κάνουν κακό.
-Μπέλλα μου ηρέμησε σε παρακαλώ.Θα προσέχουμε λίγο περισσότερο μόνο.
-Ναι είπα μέσα στα αναφιλητά.
-Έλα πάμε σπίτι.
Κάναμε μπάνιο και καθόμουν στο κρεβάτι σκέφτονται τόσα πολλά.
-Καρδιά μου?Δεν κοιμήθηκες με ρώτησε ενώ ενώ έβγαινε από το μπάνιο.
-Όχι ακόμη σε περίμενα.
Ανέβηκε πάνω στο κρεβάτι και με φίλησε στο μάγουλο.
-Έλα μικρή μου έχουμε δουλεία αύριο.
-Έντουαρντ
-Ναι Μπέλλα
-Σ αγαπώ
-Και εγώ σ αγαπώ μου είπε και πήγε να με φιλήσει στο μάγουλο αλλά τον πρόλαβα.
Ήξερα πως δεν ήθελε να με πιέσει αλλά ένα φιλί νομίζω πως το ήθελα.Βασικά το λαχταρούσα.
Έκανα πρώτη την κίνηση και τα χείλη μου βρήκαν τα δικά του.
Κινούνταν ταυτοχρόνως μέχρι που κάποια στιγμή καλοδέχτηκα την γλωσίτσα του.
Σταματήσαμε ενώ μας είχε τελειώσει προ πολλού ο αέρας.
Τα μέτωπα μας ακουμπούσαν.
Του έδωσα ένα πεταχτό φιλί και κούρνιασα στην αγκαλιά του.
Σηκώθηκα πολύ νωρίς.
Το ψυγείο ήταν σχεδόν άδειο.
Σήμερα είχε μία δίκη αν θυμάμαι καλά άρα έπρεπε κάποιος να κρατήσει το γραφείο.
Έφτιαξα τηγανίτες και καφέ.
Ανέβηκα πάνω με το δίσκο στο χέρι.
-Καλημέρα αγάπη μου.Ξύπνα άγγελε μου.
Ήταν τόσο γλυκός που δεν μου πήγαινε η καρδιά να τον ξυπνήσω αλλά δεν προλάβενε.
Του έδωσα ένα γλυκό φιλί και μου ανταπέδωσε.
Πετάρισε τα ματάκια του.
-Καλημέρα.
-Καλημέρα πριγκήπισσα μου.
-Μμμ μου έδωσε ένα φιλί καλημέρα πρίγκηπα μου
Σου έφτιαξα τηγανίτες.
Φάγαμε μαζί ταίζοντα ο ένας τον άλλον.
-Αγάπη μου ξέρεις να οδηγείς έτσι δεν είναι?
-Ναι γιατί?
-Να σήμερα που έχω ίκη θα σου δώσω α κλειδιά του γραφείου αλλά όχι θα σε πάω εγώ μέχρι εκεί.
-Γίνεσαι παράλογος.Εχεις ένα αυτοκίνητο που μπορώ να οδηγήσω?
-Ε πάμε κάτω να σου δείξω.
Κατεβήκαμε στο γκαράζ.
Η άσπρη λιμουίνα του ήταν εκεί.
-Έλα από εδώ.
Τράβηξε την κουκούλα.
Ένα τζιπ.
Μήπως ήταν αυτό που?
Ναι αν κατάλαβα καλά είναι αυτό.
-Το δώρο των γονιών μου.
-Έντουαρντ.
Κρύφτηκε λίγο πιο εκεί.
Μάλλον βούρκωσε.
Έτρεξα κοντά του και τον πήρα στην αγκαλιά μου.
Έβγαλε ένα βογκητό πόνου.
-Εγώ φταίω Μπέλλα είμαι ένα τέρας.
-Όχι ψυχή μου όχι δεν είσαι ένας άγγελος είσαι.Ο άγγελος μου.
Θα βάλεις μπρος αυτό το αυτοκινητάκι και θα πας να κερδίσεις την δίκη.
Οι γονείς σου θα είναι πολύ χαρούμενοι για σένα.
Άνοιξα την πόρτα του οδηγού και τον έβαλα μέσα.
Άνοιξε το παράθυρο για να με βλέπει τον φίλησα γλυκά.
-Σε ευχαριστώ για όλα και σ αγαπώ.
-Και γω μου απάντησε.
-Ευχήσου να μην στο γρατζουνίσω.
-Δεν με νοιάζει το αυτοκίνητο εσύ να είσαι καλά.Δεν θα σε δει κανένας έχει φιμέ τζάμια.
-Και πρόσεχε στο δρόμο μην τρέχεις.
-Και γω σ αγαπώ
-Εγώ τα λέω εγώ τα ακούω
Έβαλα μπρος και έφυγα προς το γραφείο.
Οι σοκολάτες μυρίζανε απέξω.
Σκέφτηκα πως θα έπερνα μετά μία για μένα μία για τον Έντουαρντ.
Ανέβηκα γρήγορα πάνω.
Τα τηλεφωνίματα έδειναν και έπερναν.
-Δικηγορό γραφείο του Έντουαρντ Κάλλεν.Πως θα μπορούσα να εξυπηρετήσω?
-Αγάπη μου.
-Καρδιά μου?
-Μου έλειψες
-Και εμένα θα έρθεις από εδώ.
-Κοίτα πίσω.
-Έντουαρντ τσίριξα και έπεσα στην αγκαλιά του.
-Την πήρα μου φώναξε και εγώ τον έσφιξα ακόμη περισσότερο ενω εκείνος με σήκωσε από το έδαφος.
-Και αυτό
-Τι είναι αυτό?
-Ένα κινητό τηλέφωνο.Να μπορώ να ξέρω που είσαι ανα πάστη στιγμή.Να μπορώ να σε παίρνω τηλέφωνο όποτε θέλω και να σε ακούω και φυσικά να με παίρνεις και εσύ.
-Σε ευχαριστώ πολύ.
-Έτσι με ευχαριστείς εσύ?
-Παραπονιάρη μου είπα και του έδωσα ένα πεταχτό φιλί αλλά τελικά με έποιασε από την μέση και άρχισε να με φιλάει.
Δεν είχαμε σταματήσει να φιλιόμαστε και χτύπησε το κουδούνι.
-Μμμ ένα τελευταίο.
Δώσαμε ακόμα ένα φιλί και έτρεξε στο γραφείο του.
Το μεσημεράκι κατέβηκα να πάρω τις σοκολάτες.
Μπήκα μέσα στο γραφείο του.
-Μπέλλα μου?
-Πήγα και πήρα σοκολάτες.
-Μμμ
-Μωράκι μου εγώ να φύγω πιο νωρίς να πάω σούπερ μάρκετ?Θέλω να σου μαγειρέψω και να σε περιπιηθώ απόψε?Τι λες να φωνάξουμε και τη Ρόζαλι με το Έμετ?
-Ναι γλυκιά μου εγώ θα έρθω αργότερα.Σε ευχαριστώ γι αυτό αλλά αν είναι κρίμα να κουραστείς.
-Σε παρακαλώ.
-Πως μπορώ να πω όχι?
-Μην πεις.
-Δεν λέω.Αλλά να προσέχεις.
Έφυγα γρήγορα για το σούπερ μάρκετ.
Τα ετοίμασα όλα.
Είχα βάλει ένα τζιν κάτι μπαλαρίνες και ένα φουλάρι βασικά η Ρόζαλι μου τα κατέβασε και έβαψε η μία την άλλη.
-Τον εαυτό σου δεν ξερει να τον βάφεις στους άλλους κάνεις θαύματα.
-Η δουλεία μου είναι.
-Έιδα τον Έντουαρντ πάω να τον χαιρετήσω
-Πω πω αγάπες
Έτρεξα γρήγορα τα σκαλιά βασικά τα πηδούσα δύο δύο και εκείνος έριξε κάτω την τσάντα για να με πάρει στην αγκαλιά του.
Τον φίλησα γλυκά και μπήκαμε μέσα.

Χίλια συγγνώμη έγινε διακοπή ρεύματος χθες και δεν πρόλαβα να το ποστάρω.

Και η συνέχεια που μου είχε σβηστεί:

-ΜΜμ μοσχοβολάει.
-Μαγείρεψα φιλέτο μοσχάρι με σάλτσα τρούφας.Εύχομαι να σας αρέσει.
Είπα και τον κοίταξα γλυκά.
-Είμαι σίγουρος πως θα μας αρέσει.
-Ε εγώ πάω να φωνάξω τον Έμετ και ερχόμαστε.
-Μωράκι μου εγώ πάω να κάνω ένα μπάνιο.
-Ναι αγάπη μου.
Κάθισα στο καθιστικό και κοιτούσα την πισίνα.
Πόσο θα ήθελα να κάναμε μαζί ένα μπάνιο εκεί όπως κάναμε και στη θάλασσα.
-Αχ...είπα ενώ τον άκουσα να τραγουδάει από το μπάνιο.
Το σπίτι είχε ένα πιάνο αλλά από επάνω το είχε κλείσει με βιβλία.
Και κιθάρα η κιθάρα ήταν πάντα στην κρεβατοκάμαρα του αλλά φαινόταν σαν να είχε χρόνια να την παίξει κάποιος.
Χτύπησε το κουδούνι.
Τα παιδιά θα ταν.
_*_*_*_*_*
Τζέικομπ
-Έλα Άλις δουλεία.
-Πες μου που είναι η φίλη μου?
-ΠΟυ να ξέρω?Αλλά όταν την βρω θα την σαπίσω.
-Είσαι αν
-σκάσε πελάτης.
-Ναι καλά εξυπηρέτα τον μόνος σου.Εγώ παρετούμαι.
-Γεια σου Άλις
-Γεια σου Σαμ
-Σαμ?
-Γεια σου Τζέικομπ.Καλά?Τι καλά να είσαι εσύ?
-Ορίστε?
-Ε τίποτα.
-Τι θες να πεις?
-Ότι έχω φυτρώσει κέρατα στο κεφάλι σου.
-Παρακαλώ?
-Εσύ δεν έλεγες στον Σεθ και τη Λία ότι η Μπέλλα έχει εξαφανιστεί ε την είδα.
-Που?
-Στην παραλία πίσω από το καλό εστιατόριο για τους χλεχλεδες μαζί με έναν τέτοιο.
-Ε και?
-Τι ε και?Θες να σου πω λεπτομέριες?
-Για λέγε.
Θα τους κάνω μαύρους στο ξύλο.
-Να μωρέ ξέρεις τώρα ήταν μέσα στα μέλια τα παιδιά.
-Α σε ευχαριστώ.Ε πρέπει να φύγω πρόσεχε το μαγαζί.
Έβαλα μπρος στο αυτοκίνητο.
Πήγα στην παραλία.
Δύο αυτοκίνητα πέρασαν από μπροστά μου.
Ακολούθησα το άσπρο.
Αυτή σίγουρη ήταν η Μπέλλα.
Κανένας άλλος δεν οδηγεί έτσι.
Και είχα δίκαιο.
Ανέβηκε στο δικηγορικό του γραφείο.
Κατέβηκε να πάρει και σοκολάτες.
Ε θα την κανονίσω εγώ μια και καλή.
Μπα φεύγει πρώτη.
Μμμ θα του μαγειρέψει κιόλας?
Τι σπιταρόνα είναι αυτή?
Εκεί κάνουν τα έσχη τους?
Να τος και αυτός.
Μωρέ θα σας το κόψω εγώ μια και καλή τον αέρα...

Άνοιξα την πόρτα γιατί πίστευα ότι ο Έντουαρντ κάλεσε και κάποιον φίλο του να έρθει αλλά ξέχασε να μου το πει! Και τότε τι να δω;

Ο Τζέικ όπου και να κρυβόμουν θα με έβρισκε , σιχάθηκα να ζω σαν κυνηγημένη.

-Σκ…φα ώστε εδώ είσαι!

-Πάντα με τον καλό λόγο Τζεικ.

-Μου αντιμιλάς τώρα; Σε χάλασε ο χλεχλες;

-Για να χουμε καλό ερώτημα που είναι αυτός;

-Δεν σε αφορά.

-Ώστε δεν με αφορά; ε; Θα το μετανιώσεις.

Με τράβηξε με δύναμη από τα μαλλιά και άρχισε να με σπρώχνει προς την είσοδο!

-Θα με περιγελάνε όλοι μου οι φίλοι.

-Με έκανες τάρανδο @#$@**.

-Παρατάμε.

Πονούσα αφόρητα.

-Έντουαρντ …………… έβαλα μια τσιρίδα.

Αλλά ήδη βρισκόμουν στο πάτωμα το κεφάλι μου πονούσε φράκα.

Άρχισε να τρέχει κατέβηκε με γρηγοράδα τι σκάλα.

-Τώρα θα σου δείξω εγώ. Για να μάθεις να ακουμπάς την γυναίκα της ζωής μου σκυλομούρη
.
Πλησίασε τον Τζεικ και του έχωσε μια μπούνια στο μάτι. Με άφησε κάτω… Συνέχισε με δυνατές γροθιές στην κοιλία και στο σαγόνι.

-Για να δεις τι ωραίο που είναι το ξύλο κωλοπετινίτσα.

-Ε πως νιώθεις τώρα που σε χτυπάω. Ευφορία; Να συνεχίσω; Πέσε μου αφού ξέρω το απολαμβάνεις.

Ποτέ δεν είχα ξαναδεί τόσο νευριασμένο τον Έντουαρντ θα τον σκότωνε και δεν το ήθελα αυτό θα πήγαινε φυλακή.

Μίλησα με το ζόρι.

-Έντουαρντ σταματά.

-Μπέλλα !

Με είδε που βρισκόμουν κουλουριασμένη στο πάτωμα. Του έριξε μια κλοτσιά στο στομάχι. Και έτρεξε κοντά μου.

Ο Τζεικ έπεσε κάτω… Τον είχε βγάλει νοκ άουτ. Ήρθε κοντά μου.

-Μωρό μου είσαι καλά. Είπε και μου χάιδεψα απαλά τα μαλλιά.

Τόσο διαφορετικοί άντρες. Ο Έντουαρντ ευγενικός με άριστη συμπεριφορά προς της γυναίκες.

Ο Τζεικ αγροίκος και δειλός.

Πήγε να με σηκώσει από το πάτωμα για να με ξαπλώσει στον καναπέ. Έτσι μου έκοβε την ορατότητα δεν πρόλαβα να τον προειδοποιήσω.

Ο Τζεικ τον χτύπησε πισώπλατα στο κεφάλι. Τέτοιο γουρούνι ήταν αφού δεν μπορούσε να νικήσει αντρίκεια. Ο Έντουαρντ έπεσε κάτω…

-Αγάπη μου φώναξα! Δεν σάλευε.

-Τι του έκανες ρε;

Ο Εμετ με την Ροζαλι που ήταν τόση ώρα. Δεν υπήρχε άλλος να με υπερασπιστεί.

-Προχώρα στο σπίτι θα σε κάνω μαύρη στο ξύλο να δεις άλλη φορά που σηκώνεις κεφάλι.

Φτάσαμε σπίτι! Με πέταξε με δύναμη στο κρεβάτι και άρχισε να μου σκίζει με μανία τα ρούχα. Μπέλλα είπα στον εαυτό μου τελευταία φορά που του επιτρέπεις να το κάνει αυτό στο σώμα σου.

Σκέφτηκα λογικά θυμήθηκα ότι είχα αφήσει το κινητό που μου πηρέ ο Εντουαρντ στην κωλόστεπη.

Σπόιλερ:

-Μείνε ακίνητη έρχομαι.

Το έβγαλα γρήγορα άνοιξα το πρώτο ντουλάπι και το έβαλα μέσα. Γύρισε κρατώντας ένα σκοινί.

Με βίασε για πολύ ώρα αλλά αυτή την φορά άντεξα σκεπτόμενη ότι θα πάω να τον καταγγείλω και χωρίς αποδείξεις δεν θα του έκαναν τίποτα.

Αλλά μου έδεσε τα πόδια με το σκηνή που είχε φέρει πριν από λίγο. Δεν έφερα αντίσταση.

Έφυγε , άκουσα που κλείδωσε την πόρτα. Δεν έχασα καιρό άνοιξα το συρτάρι και πηρά τον Εντουαρντ τηλέφωνο.

Το σήκωσε στο πρώτο χτύπο.

-Μπέλλα;

-Άγγελε μου… είπα κλαίγοντας.

Έντουαρντ.
-Έντι?Έντι είσαι καλά?
-Ε?
Μου ήρθαν όλα στο μυαλό.
-Που είναι ο Τζέικομπ η Μπέλλα το μωράκι μου?
-Δεν προλλάβαμε Ένι
-Όχι όχι γαμώτο.
-Πονάς?
-Το θυμάσαι το κατάστημα.
-Ναι
-Σήκω πάμε.
-Που πας ρε πανιβλακα έτσι βάλε μια μπλούζα
-Και παπούτσια.
-Βρήτε μου ένα παυσίπονο
Το κοριτσάκι μου τι θα του έκανε ο μ....
Έβαλα ότη βρήκα μπροστά μου ήπια γρήγορα το παυσίπονο άφησα τον Έμετ σπίτι και πήρα το βόλβο ενστικτωδώς.
-Που είναι πες που είναι?
-Ευθεία στρίψτε.
Φτάσαμε κατευθείαν εκεί.
Ήταν κλειστό λογικό αλλά δεν ΄΄ηταν κανείς μέσα είχε ένα κινητό.
-Αν της πειράξεις έστω και μια τρίχα την έβαψες άφησα μύνημα.
Περίμενα ώρες στο αυτοκίνητο μαζί μα τη Ρόζαλι.
Χτύπησε το τηλέφωνο
-Άγγελε μου
-Αγάπη μου.Που είσαι τι σου έκανε?
-Έλα σε παρακαλώ
-Πες μου που
-Έρχομαι
-Την βρήκες
-ναι
Έτρεξα γρήγορα και βγήκα από το αυτοκίνητο.
Μπήκα γρήγορα στην πολυκατοικία ενώ η Ρόζαλι πάρκαρε το αυτοκίνητο.
-Έλα ρε Μπέλλα άνοιξε.Έχε γούστο.
-Άνοιξα γρήγορα την πόρτα.Βασικά την έσπασα.
-Μπέλλα μου.
Την είδα χτυπημένη με μαύρα στίγματα παντού και αίματα δεμένη στο κρεβάτι.
-Είμαι εγώ εδώ μωρό μου
Άρχισα να την ξελύνω.
-Άγγελε μου
Τα χέρια της έπιασαν το πρόσωπο μου και ζήτησε φιλιά.
Την ηρέμισα ενώ έκλεγε στην αγκαλιά μου.
-Πάμε να τον καταγγείλουμε
-Έντουαρντ
-Σ αγαπώ
-Και εγώ σ αγαπώ.
Τράβηξα ένα φόρεμα από την ντουλάπα της και την βοήθησα να το βάλει.
-Έλα μωράκι της έβαλα τα παπούτσια τους φιλώντας το σημάδι που της είχε κάνει το δέσιμο.
Αναστέναξε βαθιά.
Την σήκωσα στην αγκαλιά μου και κατεβήκαμε.
Η Ρόζαλι περίμενε έτοιμη.
Μπήκαμε στις πίσω θέσεις και έβαλε μπρος έτοιμη για την αστυνομία.
Η Μπέλλα έκλαιγε με λυγμούς στην αγκαλιά μου.
-Σσσς ησύχασε τέλειωσε τέλειωσε τέλειωσε.
Βγήκαμε έξω στηριζόμενη στα χέρια μου και της Ρόζαλι.
Στην αστυνομία ήταν τόσο συνεργάσιμη.
Έφτιαξα τα χαρτιά και φύγαμε.
Ήταν κρυμμένη στην αγκαλιά όλη τη διαδρομή για το σπίτι.
Με φίλησε πάλι.
Φτάσαμε σπίτι.
-Θες να κάνει ένα μπάνιο?
Κούνησα καταφατικά το κεφάλι της και ανέβηκε πάνω.
Πήρα ένα πιάτο και έβαλα φαγητό.
Πήρα κάτι από όλα αυτά που είχε φτιάξει και ανέβηκα πάνω.
Είχε βάλει μια φόρμα και τα μαλλιά της ήταν τυλιγμένα σε μία πετσέτα.
-Έφερα κάτι να φας.
Δεν κουνήθηκε καθόλου απλά με κοιτούσε.
Την έβαλα να ακουμπάει η πλάτης της στο στέρνο μου και άρχισα να την ταΐζω.
Έκανε και εκείνη το ίδιο.
Άφησα το δίσκο κάτω και άρχισα να της χαϊδεύω την πλάτη.

Μπέλλα

Θα το πήγαινα παρακάτω με τον Έντουαρντ.

Τώρα που με χάιδευε ήμουν ευτυχισμένη. Το απαλό του άγγιγμα με πήγαινε στους επτά ουρανούς. Μου απάλυνε τον πόνο…

Του έδωσα έναυσμα να συνεχίσει. Έπιασα το χέρι του και το ακούμπησα στο μπούτι μου. Με παρατηρούσε με προσοχή.

-Μπέλλα.. Είπε ξεψυχισμένα.

-Εγώ δεν θέλω να σε εκμεταλλευτώ ας το καλυτέρα. Πέρασες μια δύσκολη μέρα. Έχω υπομονή αυτό μπορεί να περιμένει.

-Είναι το τελευταίο που θα σου πρότεινα να κάνουμε.

Η τόσο ευγενική και γλυκιά κάρδια είχε η αγάπη μου.

-Εντουαρντ είμαι έτοιμη. Από την πρώτη στιγμή που σε είδα είμαι. Τώρα μου δίνετε η ευκαιρία να ολοκληρώσω αυτό που ήθελα εξαρχής. Εσένα…

Έντουαρντ

Ακούγοντας αυτά τα λόγια η ανάσα μου έγινε πιο γρήγορη.

-Μπέλλα οπουδήποτε σε ακουμπήσω και νιώσεις πόνο να μου το πεις αμέσως.

- Ξέρω ότι οι πληγές σου πονάνε ακόμα.

-Φίλα με Έντουαρντ μόνο έτσι θα κλείσουν οι πληγές μου.

Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν είχα φανταστεί γι’ αυτό. Θα την έκανα δικιά μου.

Με διαφορετικό τρόπο από αυτό το κτηνώδες του Τζεικ. Ακουμπούσα το σώμα της με λατρεία…

Της φιλούσα την κοιλία , το στήθος και έφτασα ως τα χείλια της. Πέρασα την γλωσσά μου από πάνω τους για να τα υγράνω.

Ύστερα τα κόλλησα σιγά με τα δικά της. Βάθυνα λιγάκι το φιλί , δεν τα πίεσα πολύ γιατί ήταν ήδη πρησμένα από τον άθλιο άντρα της. Κόλλησα το σώμα μου στο δικό της.

-Αχ… άκουσα ένα αναστεναγμό ευχαρίστησης.

-Έντουαρντ!! Συνέχισε…

-Απόλαυσε το μωρό μου. Είσαι η μοναδική που κέρδισες την κάρδια μου. Μπέλλα μου…

Το ρίγος που διαπερνούσε τα σώματα μας μου θόλωνε το μυαλό. Η ευχαρίστηση ήταν μεγάλη.

Την αγαπούσα με όλη μου την ψυχή. Όλη νύχτα κάναμε ερώτα με αγάπη , πάθος και ρομαντισμό. Χάθηκα μέσα της…

Το πρωί μας βρήκε αγκαλιασμένους.

Επιτέλους με το μωρό μου αγκαλιά στα σεντόνια.
Την χάιδευα απλά μέχρι που ξύπνησε το ξυπνητήρι.
Το έκλεισα γρήγορα γρήγορα για να μην την ξυπνήσω και κατέβηκα κάτω.
Της έφτιαξα πρωινό.
Άκουσα τις σκάλες.
-Έντουαρντ?φώναξε
-Ξύπνησε το μωρό μου?Είπα και πήγα προς τα εκείνη
-Ναι μου είπε με ναζιάρικο ύφος και εγώ την σήκωσα στην αγκαλιά μου
-Χθες ήταν η καλύτερη νύχτα της ζωής μου.Σ αγαπώ
-Και εγώ σ αγαπώ
-Έντουαρντ προσπαθείς να μαγειρέψεις?Κάτι καίγεται έπεσε γρήγορα από την αγκαλιά μου και πήγε στην κουζίνα.
-Ουπτσς τα αυγά
-Πάνε τα αυγά μου είπε και τα πέταξε.
-Και εγώ ήθελα να σε ευχαριστήσω
-Ε κάτι θα βρούμε για να με ευχαριστήσεις μου είπε με προκλητικό βλέμμα και πέσαμε κατευθείαν στον καναπέ.
-Αγάπη μου το γραφείο σήκω σήκω.
-Μπέλλα να μείνουμε σήμερα εδώ>
-Να κάνουμε ένα τραπέζι στους φίλου μας?
-Ε?Εγώ έλεγα να μείνουμε
-Έλεος ρε Έντουαρντ έξι φορές πια ακόμα να χορτάσεις.Πήγενε πάνω να ετοιμαστείς να σου φτιάξω κάτι να φας και πάρε τον Έμετ και τη Ρόζαλι να τους προσκαλέσει για το μεσημέρι.
-Να πω και στον Τζάσπερ?
-Τζάσπερ?
-Ο κολλητός μου?
-Να πω και εγώ στην Άλις?
-Ναι αμέ.
Του ετοίμασα πορτοκαλάδα και ένα τόστ.
-Ούτε το 7χρονο μικρό σου αγοράκι σου να ήμουνα
-Αφού το τρως.
-Μωράκι μου πρέπει να φύγω σ αγαπώ
-Και εγώ
Ετοίμασα γρήγορα το σπίτι και μετά έφτιαξα το φαγητό.
Είχα στρώσει να φάμε έξω στην βεράντα τη ευτυχία.
Χτύπησε το κουδούνι.
-Γεια σας.
Ο Έμετ με τη Ρόζαλι με φίλησαν.
-Σας φέραμε γλυκά.Αυτά αρέσουν πολύ στον Έντουαρντ.
-Ναι δεν έχει έρθει ακόμη.
-Να σας πω να βάλλουμε μαγιό?
-Ε
Σκέφτηκα πως είχα κάτι χαρακιές και κάτι μώλοπες.
Επίσης κάτι σημάδια που μου άρεσαν από τα φιλιά του Έντουαρντ.
-Δεν έχω.
-Έχω εγώ πάω να φέρω
-Μωρό και το δικό κου.
Ο έντουαρντ ήρθε και με φίλησε παθιασμένα.
_ε παιδιά δεν θέλω να σας το χαλάσω αλλά δεν προλαβαίνετε μόλις σας χτυπάνε.
-Γεια σας.
Η Άλις και ο Τζάσπερ μαζί με δύο τεράστιες ανθοδέσμες.
Έπεσαν πάνω μας.
-Θέλουμε λεπτομέριες.
-Γνωρίζεσται?ρώτησε ο Έντουαρντ
-Στην πόρτα τώρα είπε η Άλις
-Περάστε..
Πέσαμε στην πισίνα.
Είχαμε πάρα πολύ γέλιο όλοι μαζί.
Η Άλις τα πήγενε πολύ καλά με τον Τζάσπερ και άρεσε ο ένας στον άλλο.
Εγώ με τον Έντουαρντ πετούσαμε και βλέπαμε πεταλούδες και η Ρόζαλι προσπαθούσε να μας μαζέψει.
Όταν φύγαν όλοι.
-Ήταν όλα υπέροχα.
-Η Άλις με τον Τζάσπερ δεν είναι πολύ τεριαστοί?
-Κάνεις την προξενίτρα?
-Όχι αλλά λέω
-Πάντως του αρέσει
-Και της δικια μου
-Πήγαν βόλτα στο εμπορικό
-Και εμείς λέω να πάμε βόλτα
-Α ναι που?
-Στο κρεβάτι μας.
Με πήρε στην αγκαλιά του και ανεβήκαμε πάνω.
Το απόγευμα στο γραφείο
-Δεν είχα καμοία όρεξη να έρθω
-Φαίνεται.Ελα ρε μωράκι μου ένα ραντεβού είναι μόνο και μετά θα πας σπίτι.
-Μόνος μου θα πάω?
-Ε είπαμε με τα κορίτσια να πάμε για ψώνια
-Και τον αντρούλη σου θα τον αφήσεις μόνο του?
-Ο αντρούλης μου ο Έντουαρντ μου θα πάει να παίξει με τα άλλα αγοράκια και θα έρθώ εγώ μετά.
-Άντε καλά υπό έναν όρο.
-Ωχ.
-Θέλω φιλιά.
-Μμμ

-Έντουαρντ. Τον μάλωσα.

-Μην κάνεις σαν μικρό παιδί υπόσχομαι να επιστρέψω σύντομα.

-Αισθάνομαι αμηχανία όταν δεν είσαι κοντά μου Μπέλλα.

-Δεν μπορώ να ησυχάσω μέχρι να βρουν το Τζεικ μπορεί να είναι οπουδήποτε και να σου κάνει κακό.

-Να προσέχεις!!!

-Θα προσέχω αγάπη μου.

-Για το μόνο που είμαι ήρεμος είναι επειδή θα είναι μαζί σου η Άλις που κάνεις δεν μπορεί να τα βγάλει περά μαζί της και η Ρόζαλι που και μόνο με ένα άγριο το βλέμμα της σε έχει σκοτώσει. Γι ‘ αυτό μην απομακρυνθείς από κοντά τους.

-Έχε μου εμπιστοσύνη μου μωρό μου.

-Τι θα ψωνίσετε;

-Εγώ τίποτα αγάπη μου.

Μα πώς να ψώνιζα έξαλλου αφού ήμουν άφραγη! Όταν έφυγα από το σπίτι δεν πηρά λεφτά , ήταν το τελευταίο που θα σκαφτόμουν να πάρω.

Άσε που δεν είχα οικονομίες στην άκρη αφού ο Τζέικομπ μου έπερνε ότι έβγαζα για να μην είμαι ανεξάρτητη. Ας τον έβρισκαν επιτέλους.

-Θα ξεπατωθείς όλη μέρα στους δρόμους και δεν θα πάρεις τίποτα για σένα άγγελε μου;

-Μισό λεπτό. Αυτό δεν το επιτρέπω.

Έβγαλε την πιστωτική του κάρτα από την τσέπη του σακακιού του.

-Πάρε.

Δίσταζα , μπορεί να με αγαπούσε και να τον αγαπούσα αλλά ακόμη δεν είχα τόσο άμεσο δικαίωμα στα λεφτά του.

-Μπέλλα θα με κάνεις πολύ ευτυχισμένο αν την δεχτείς.

-Έχω αρκετά λεφτά και δεν τα χαλάω πουθενά εκτός από κάποιες φιλανθρωπίες που κάνω.

-Χαίρομαι που η γυναίκα μου θα τα χαλάει αποδώ και στο εξής.

Την πηρά στο άκουσμα της λέξης γυναίκας του αφού χαλάρωσα.

-Έτσι μπράβο το κορίτσι μου.

-Ευχαριστώ Έντουαρντ.

-Μπέλλα μην με ευχαριστείς , να ψωνίσεις ότι σου κάνει κέφι. Μόνο μια παράκληση.

-Τι;

-Ε να ψωνίσεις εσώρουχα. Ξέρεις εσύ.

-Πονηρούλη…

-Άντε πήγαινε τώρα στην δουλεία θα αργήσεις. Θα έρθουν σε λίγο τα κορίτσια.

-Έχεις δίκιο. Αλλά δεν μπορώ να ξεκολλήσω από κοντά σου σαν να μου έχεις κάνει μάγια.

Μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί και έστριψε προς την πόρτα. Όταν θυμήθηκα κάτι.

-Α Έντουαρντ τι θέλεις να σου φτιάξω για φαγητό;

Μου χαμογέλασε.

-Τίποτα , μην κουράζεσαι αγάπη μου θα παραγγείλουμε από απέξω.

-Ενώ έχεις την top σεφ διπλά σου εσύ θες να παραγγείλεις από απέξω απαράδεκτο. Είπα.

Σούφρωσα τα χείλια μου και σταύρωσα τα χεριά μου ως ένδειξη διαμαρτυρίας.

-Πάω πάσο μην σουφρώνεις έτσι το μουτράκι μας.

-Φτιάξε ότι θες.

-Ωραία.

Ήρθε κοντά μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί αρκετό για να με τρελάνει και έφυγε.

Μέχρι να έρθουν τα κορίτσια σκεφτόμουν όλες τις στιγμές που πέρασα με τον Εντουραντ και τον ερωτευόμουν ακόμα πιο πολύ.

Άκουσα κορναρίσματα πηρά την τσάντα μου και βγήκα έξω.

-Ε γεια σου Μπελλα.

Με χαιρέτησαν και οι δυο με μια φωνή είχαμε γίνει αχώριστες από τότε που γνωριστήκαμε καλυτέρα.

-Γεια σας.

Μπήκα στο κάμπριο της Ρόζαλι. Όλοι μας κοιτούσαν στο δρόμο.

-Αν ήταν τώρα ο Έμετ εδώ θα τους είχε αρχίσει στο βρισίδια. Ζηλεύει όταν οι άλλοι κοιτάνε έτσι. Είπε η Ρόζαλι.

-Και ποιος δεν θα ζήλευε. Είπε η Άλις.

-Ειδικά ο Έντουαρντ Μπέλλα είναι πολύ ζηλιάρης.

-Ρόζαλι δεν έχω δει κάτι τέτοιο.

-Είναι ακόμα νωρίς γλυκιά μου.

Δεν συνέχισα την κουβέντα παρκάραμε. Και ξεκινήσαμε την βόλτα μας στο εμπορικό…
Να δω τι θα ψώνιζα…

Μπέλλα
-Και τι θα ψωνίσουμε?ρώτησα
-Έγω χρειάζομαι επειγόντως ένα φόρεμα.Θα κάνουμε μία δεξίωση με τον Έμετ και καταλαβαίνετε. Εννοείτε πως είστε καλεσμένες αλλά ακόμα ο Έντουαρντ δεν τον ξέρει.
-Α πολύ ωραία άρα πάμε να πάρουμε φορέματα.Μπέλλα εσύ?
-Ε εε να έλεγα μήπως πηγαίναμε
-Μην πεις σε κανένα βιβλιοπωλείο θα φας φασκέλωμα.
-Πολύ πιο εύκολο αλλά όχι δεν είναι αυτό.
-Ωχ είναι κάτι που εσύ δεν έχεις πάει ποτέ.
-Ε για να πω την αλήθεια όχι αλλά τώρα έλεγα μήπως μήπως
-Μπέλλα λέγε.
-Οχου εντάξι δεν αντέχω άλλο ο Έντουαρντ μου ζήτησε να πάρω εσώρουχα.
-Ε πες το μου έτσι.
-Ναι αλλά έχω άγχος.
-Πάμε να πάρουμε τα φορέματα και μετά θα σου τον κάνω εγώ τον Έντουαρντ.
-Άλις
-Πάμε.
Διαλέξαμε φορέματα μέτα από πάρα πολύ ώρα.
Η Ρόζαλι πήρε ένα κατακόκκινο φόρεμα στράπλες μέχρι το γόνατο η Άλις ένα μωβ αέρινο και εγώ ενα μπλε.
Ένα μπλε φόρεμα που έδενε στο λαιμό κι είχε περίεργο κόψιμο στα γόνατα.
Στις γόβες κάναμε ώρες.
-Μπέλλα μάντεψε που πάμε τώρα
-Όχι
-Ναι ναι νομίζω πως ο Έντουαρντ θα ξετρελαθεί.
-Να σου πω δεν αντέχω πολύ ακόμα να δοκιμάζω.Πρέπει να πάω και να μαγειρέψω.
-Άντε ρε χαζή εγώ εδώ που είμαι παντρεμένη και δεν θα μαγειρέψω σήμερα.Θα παραγγείλουν κινέζικο ξέρεις πως τους αρέσει.Βέβαια τα κάνουν όλα λίμπα.Ειδικά ο Τζάσπερ με τον Έντουαρντ ρίχνουν ρίζι ο ένας στον άλλον.
-Αχ ο Έντουαρντ μου ανυπομονώ να με κλείσει στην αγκαλιά του.
-Είσαι πολύ ερωτευμένη ή μου φαίνεται?
-Έιμαι και δεν έχω πρόβλημα να το πω.
-Οκπάμε τώρα να κάνουμε των ερωτευμένο να πάρει φωτιά.
Μάλλον θα έπρεπε να πάω μόνη μου.
Είδα τόσο δαντέλα.
-Νομίζω πως εγώ δεν μπορώ να το υποστηρίξω αυτό.
-Εγώ πάλι νομίζω πως ο Έντουαρντ θα έχει αντίθετη άποψη.μπρος πήγαινε να δοκιμάσεις.
Δοκίμασα γύρω στα 14-15 και διάλεξα 2-3 αυτά που ήταν τα πιο απλά.
-Καλέ τι ήχοι είναι αυτοί?Εσύ που πας με την ομπρέλα?
-Μου άρεσε και λέω να την πάρω.
-Να πάρεις εκείνη εκεί στο ασημί μου αρέσει καλύτερα.Εσύ διάλεξες?
-ναι αυτά τα δύο.
-Ναι καλά νομίζει
-Όλο νομίζω σήμερα
-Λοιπόν αυτά τα κόκκινα οπωσδήποτε και αυτά τα μαύρα αυτό το λεοπάρ το αφήνουμε και αφού σου 'αρεσαν αυτά θα τα πάρουμε.
-Συγγνώμη 12 ζευγάρια?
-Πο πο πως κάνει έτσι.
-Τι πως κάνω έτσι.Είδα πήρα φόρεμα και παπούτσια θα πάρω και 12 ζευγάρια.
-Οχού θα πάρεις τα 8 και τα άλλα θα στα κάνουμε δώρο εμείς.
-Κορίτσια σας ευχαριστώ αλλά δεν θα τα
-Δεν τα λυπάσαι τόσο λεφτά.
-ναι για αυτό ακριβώς επειδή δεν είναι δικά μου.
-Μπέλλα σταμάτα.Ο Έντουαρντ σου είπε να σπαταλήσεις πολλά.
-Και αν τον αγαπάς
-θα ακους τις παρακλήσεις του
-Μα δεν είναι παράκληση να πάω και να αγοράσω
-Ηρέμα
-Τέλος.Πάμε να πληρώσουμε.
-Σας ευχαριστώ πολύ
-Δεν το κάναμε για σένα για τον Έντουαρντ το κάναμε.
-Αύριο θα κλείσω σε σπα.
-Ε αύριο δεν γίνετε έχω δουλεία
-ναι ξέρω δεν μπορείς έχεις να ταΐσεις τον μπέμπη και να προσέξεις μην πέσει.
-Ναι έχω να προσέξω τον ¨Εντουαρντ και μην το λες μπέμπη.
-Να σας πω πάμε θα ψάχνει το μωρό μου?
-Κοινώς ο μπέμπης ξέσπασαν και οι δύο σε γέλια
-Αντε να χαθήτε
Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού και είδα αίματα στο άσπρο μου αυτοκίνητο και το τζιπ ήταν κατεστραμμένο όχι
-Έντουαρντ?

Πέταξα τα ψώνια κάτω.
Έτρεξα κατευθείαν κοντά του!
-Τι έπαθες μωρό μου;
-Ο μουλωχτός ο Τζεικομπ δεν παλεύει σαν άντρας.
Μου την είχε στήσει έξω από το σπίτι και με περίμενε.
-Μπελλα δεν πάει άλλο θα σου βγάλω το διαζύγιο ο άνθρωπος είναι ψυχικά διαταραγμένος.
-Μην μιλάς τώρα αγάπη μου έλα να περιποιηθώ τις πληγές σου.
Τον έβαλα και έκατσε σε μια καρέκλα.
Άνοιξα το ψυγείο και έβγαλα τα παγάκια τα τύλιξα σε μια πετσέτα και τα ακούμπησα στο μάγουλο του που είχε φουσκώσει.
-Κρατά το λίγο εκεί Έντουαρντ.
-Που πας;
-Σε ένα λεπτό θα μαι πίσω.
Ανέβηκα στις σκάλες πήγα στο μπάνιο και πηρά μπενταντιν και βαμβάκι για κάποιες πληγές που έσταζαν αίμα. Κατέβηκα κάτω…
-Αγάπη μου φοβάμαι… Θα μας σκοτώσει στο τέλος.
-Μπελά δεν θα ρισταρει να κάνει τίποτα ήδη έχει δυσκολέψει αρκετά την θέση του.
-Ας μην μιλάμε άλλο γι ‘ αυτόν σου χάλασα και την μέρα!
-Για δείξε μου τι πηρές.
-Πρώτα από όλα πάρε την πιστωτική σου για να μην την χάσω.
-Μπελλα χαλάλι σου δεν αξίζεις να χάσεις μια πιστωτική; Δεν χάθηκε ο κόσμος.
Του έδειξα το φουστάνι που πηρά και καταχάρηκε μου.
-Έχεις πολύ γούστο.
-Δεν θα το έλεγα αν δεν είχα μαζί μου την Ρόζαλι και την Άλις δεν θα κατάφερνα να τα βγάλω περά.
-Α Έντουαρντ η Ρόζαλι με τον Έμετ κάνουν δεξίωση και κάλεσαν και εμάς.
-Θα πάμε έτσι;
-Σου χαλάω χατίρι εγώ ομορφιά μου;
-Αλλά μην σε απασχολεί τώρα αυτό…
-Και τι να με απασχολεί;
Με κοίταξε με ένα διερευνητικό βλέμμα.
Άρχισα να κοκκινίζω…
-Έχω μια ιδέα δεν βάζεις τα εσώρουχα που ψωνίσατε με τα κορίτσια να σου πω και εκεί την γνώμη μου.
Το σκεφτόμουν για λίγο αλλά δεν δίστασα ούτε λεπτό.
Μπήκα αμέσως στο παιχνίδι.
-Να βάλλω πρώτα το κόκκινο ή το μαύρο;
-Θα προτιμούσα το μαύρο…
Σε κάνει να δείχνεις πιο σέξι και τολμηρή. Το κόκκινο μου αποπνέει μια ανατριχίλα με την καλή έννοια!
-Χτυπημένος ξεχτυπημένος κάρδια μου δεν χάνεις την όρεξη σου για τέτοια.
-Κανένας άντρας κοπελάρα μου που θα είχε εσένα διπλά του δεν θα έχανε την όρεξη του. Είπε και μου έκλεισε το μάτι.
-Πως σου φαίνεται αυτό;
-ΜΜΜ δαντέλα πολύ αισθησιακό…
-Για έλα λίγο πιο κοντά μου να δω κάτι!
Πήγα κοντά του και άρχισε να με φιλάει άπληστα , σχεδόν αφόρητα δεν με άφηνε να πάρω ανάσα.
Πρέπει να του είχα λείψει πολύ το σώμα του με ζητούσε.
Με σήκωσε και με ξάπλωσε στο καναπέ με χάιδευε με άπλες κυκλικές κινήσεις… Πλησίασε τα χείλια μου και μου κοπηκε η ανάσα όταν εισχώρησε την γλώσσα του στο στόμα μου.
Αυτό που πάθαινα όταν ήμου έτσι μαζί του δεν εξηγείται με λογια.
Σαν κρισεις λαχτάρας.
Αυτός είναι ο σωστός όρος για μένα.
Λες και είναι η πρώτη μου φορα.
λες και ξαναγεννήθηκα!
Αρχίσαμε πάλι το ταξίδι για το όνειρο…

Σάββατο πρωί.
Ο Έντουαρντ κοιμόταν στην αγκαλιά μου.
Είχε πάει 12.
-Μμμ Μπέλλα
-Καλημέρα μωρό μου
-Καλημέρα.Τι ώρα πήγε?
-12
-Και τι μέρα είναι?
-Σάββατο.Μωρό μου χαλάρωσε έλα δω.
-Μμμ η αγάπη μου θέλει χάδια?
-Η δικιά μου αγάπη?
-Να σου δείξω καλύτερα.
........................................................
-Αγάπη μου κοίτα μαγείρεψα.
-Οχ.Είσαι καλά?
-Ναι μωράκι μου κοίτα.
Είχε φτιάξει μακαρονοσαλάτα με γαρίδες.
-Μμμ υπέροχο είναι.
-Να σου πω το βράδυ
-Ναι
-Να ντρέπομαι.Δεν ξέρω κανέναν και
-Θα είμαστε μαζί θα έχουμε μαζί μας και την Άλις.
Ξαφνικά χτύπησαν τα κινητά μας.
-Έλα Άλις
-Έλα Τζάσπερ
-Που είσαι?
-Που είσαι?
Κατεβήκαμε κάτω.
-Γεια σας.Ήρθαμε.
-Ναι ε περάστε...
-Τρώγατε?
-Ε ναι κάτι φάγαμε.
-Λοιπόν πάτε εσείς να κάνετε ένα μπάνιο στην πισίνα και εμείς πάμε να κάνουμε κούρα ξεκούρασης αλλά όχι και εσείς θέλετε.
-Κουζίνα.Όλοι
Η Άλις έφτιαχνε τις κρέμες που είχαμε στο μαγαζί και ήξερα πως γίνετε οπότε βοηθούσα.
-Να φτιάξεις και την μάσκα ματιών.Έχεις και εσύ και ο Έντουαρντ κάτι κύκλους.
-Μπράβο ρε φίλε.
-Τζάσπερ κάνεις σαν τον Έμετ.
Άρχισαμε να τους απλώνουμε τις μάσκες ενώ εγώ φιλούσα τον Έντουαρντ.
-Ε δεν αντέχεσαι.
Με τράβηξε και πήγαμε αλλού.
-Θα έρθουμε εμείς να σας ξεπλύνουμε.
-Κάτσε εκεί και μην μιλάς καθόλου.
Το βράδυ ήρθε.
-Είσαι πανέμορφη.
-ευχαριστώ.
-Σου έχω πει ότι σε αγαπάω?
-Πολλές φορές..
-Καλησπέρα σας.
-Καλησπέρα θα μπορούσα να έχω ένα όνομα παρακαλώ?
-Κάλλεν.
-Περάστε κ.Κάλλεν καλή διασκέδαση.
-Πάμε να πάρουμε σαμπάνια και να χαιρετίσουμε.
Είδα πολλούς πελάτες του και γνώρισα μπόλικους.
Καθόμουν σε έναν καναπέ ενώ ο Έντουαρντ ήταν όρθιος μαζί με μία γνωστή του την Τιάνα.
Ζήλευα?
Όχι δεν
Ναι ζήλευα ζηλεύα γιατί ήμουν ερωτευμένη.
Σηκώθηκα και πήγα προς την τουαλέτα θυμωμένη.
Έκλαιγα με αναφιλητά μεσα.
-Αγάπη μου τι έγινε?
-Σαν τι θες να γίνει.Αυτή σου την πέφτει και εσύ κάθεσαι να
-Μπέλλα μου προσπάθησα να είμαι όσο πιο ευγενικός γίνεται.Είναι δυνατόν να ζηλεύεις εσύ?Ξέρεις πόσο σ αγαπώ.
Έπεσα στην αγκαλιά του και άρχισε να με φιλάει.
-Σ αγαπάω σε θέλω συνέχεια.
-Πάμε σπίτι του είπα ψιθυριστά και δεν μπορούσα και εγώ η ίδια να καταλάβω τον εαυτό μου....

Δεν χρειαζόταν να καταλάβω και πολλά κάτι μου έφταιγε εκτός από την ζήλεια!
Μου είχαν σπάσει τα νευρά και τι μου έφταιγε ο κακομοίρης ο Εντουαρντ να τα πληρώνει όλα.
-Μπέλλα αγάπη μου είσαι σίγουρη ότι θέλεις να φύγουμε τόσο νωρίς;
-Μια απλή κουβέντα έκανα με την Τάνια της ξεκαθάρισα ότι δεν έχει ελπίδες!
-Μην το κάνεις ολόκληρο θέμα.
-Θέλω να ξεκουραστώ.
Είπα με ένα σπαστικό τόνο που ούτε εγώ η ιδία αναγνώριζα.
-Πολύ καλά πάμε.
Πλήγωνα τον Εντουαρντ με την παιδιάστικη συμπεριφορά μου!
Ποσό ανόητη και αχάριστη μπορεί να ήμουν αυτός είχε κάνει τόσα για μένα!
-Να καληνυχτίσουμε τα παιδιά πρώτα.
Πλησιάσαμε την παρέα τους ήταν όλοι σε κύκλο και κουβέντιαζαν.
-Παιδιά εμείς φεύγουμε!
-Από τόσο νωρίς ρε Κ.Α.Π.Η;
-Ακόμη και η γιαγιά μου πιο πολύ θα το ξενυχτούσε.
Είπε ο Εμετ και όλοι έσκασαν στα γέλια.
-Η Μπέλλα δεν αισθάνεται καλά και θέλει να γυρίσουμε σπίτι.
Κοίταξαν όλοι προς το μέρος μου.
Τότε με βουτάει η Άλις από το χέρι και με σπρώχνει παράμερα για να μην ακούσουν και οι άλλοι.
-Τι συμβαίνει Μπέλλα;
-Δεν μπορείς να απόλαυσης μια φορά της χάρες που σου δίνει η ζωή απλόχερα;
Είχε δίκιο πως θα της εξηγούσα;
-Άλις σε παρακαλώ θα σου εξηγήσω άλλη φορά.
-Καλαααα! Αλλά μην νομίζεις ότι θα γλιτώσεις τόσο εύκολα κυρία μου.
-Πάρε τον αντρούλη σου και άντε στο καλό.
-Καληνύχτα παιδιά χαιρέτησα από μακριά.
Όλοι έκαναν ένα νεύμα με τα κεφάλια τους!
Θα πρέπει να τους είχα εκνευρίσει απίστευτα τους χάλασα το πάρτι!
Φτάσαμε σπίτι!
Σε όλη την διαδρομή δεν είχα ανταλλάξει ούτε μια κουβέντα με τον Εντουαρντ.
Εγώ φταίω τον είχα φτάσει στα όρια του!
Και πάνω από όλα δεν του είχα πει το σημαντικότερο ότι τον πιστεύω.
Ανεβήκαμε τις σκάλες άρχισε να βγάζει σιγά σιγά τα ρούχα του!
Άνοιξε την ντουλάπα και πηρέ μια κουβέρτα και ένα μαξιλάρι!
-Εντουαρντ τι τα θες αυτά;
-Θα κοιμηθώ στον καναπέ.
Δεν πίστευα αυτό που άκουγα.
-Μα γιατί;
-Μέχρι να αποφάσεις αν μου έχεις εμπιστοσύνη ή όχι.
-Μετά από όσα περάσαμε μαζί εσύ τα χαλάς έτσι απλά Μπέλλα.
-Μα εγώ…
-Τίποτα Μπέλλα κοιμήσου στο κρεβάτι και σκέψου! Κοιτά να πάρεις τις σωστές αποφάσεις γι ‘αυτό σου αφήνω όσο χρόνο θες!
-Όταν καταλάβεις τι θες έλα και πες το μου.
Έφυγε χτυπώντας δυνατά πίσω του την πόρτα!
-Σκατά τα έκανα πάλι.
Κάτι έφταιγε με έμενα δεν μου άξιζε κάνεις.
Ειδικά ο Εντουαρντ που ήταν τόσο κάλος. Μονολόγησα…
Πήγα να ξαπλώσω στο κρεβάτι αλλά δεν πρόφτασα τα πόδια μου με προδώσαν έπεσα κάτω και τα πάντα γύρο μου σκοτείνιασαν….

Εντουαρντ

Την αγαπούσα όσο τίποτα άλλο στον κόσμο έπρεπε όμως να την αφήσω να σκεφτεί καθαρά! Αύριο αν δεν είχε πάρει κάποια απόφαση θα της μιλούσα ξεκάθαρα.
Δεν με επερνέ ύπνος.
Έτσι σηκώθηκα και πήγα να δω αν η Μπέλλα κοιμάται.
Μόνο να την δω αυτό ήθελα…
Δεν θα έκανα φασαρία για να μην καταλάβει ότι ήμουν εκεί…
Να μην καταλάβει ποσό ανάγκη την είχα.
Ότι μακριά της ένιωθα σαν νεκρός ,ότι δεν μπορούσα να ανασάνω.
Άνοιξα την πόρτα όσο πιο προσεκτικά γινόταν…
Κοκάλωσα στο θέαμα που αντίκρισα.

-Μπέλλα μου φώναξα κι έπεσε στα γόνατα.
-Έντουαρντ?
-Εδώ είμαι.
-Έντουαρντ είπε ξανά και έπεσε στην αγκαλιά μου με κλάματα.
Δεν άντεχα να τη βλέπω έτσι.
-Πονάς?
-Σε πιστεύω και σε εμπιστεύομαι.Συγγνώμη συγγνώμη εσύ μου έχεις φερθεί με τον καλύτερο τρόπο κι εγώ σε πληγώνω.
-Με την Τιάνα δεν υπήρχε τίποτα μόνο εσένα αγαπάω
-Το ξέρω αγάπη μου.
Άρχισα να την φιλάω.
-Μην κοιμηθείς στον καναπέ θέλω να κοιμηθούμε αγκαλιά όπως κάθε βράδυ σε παρακαλώ μείνε μαζί μου.
Συνέχισα να την φιλάω πιο παθιασμένα και να κατηφορίζω προς το λαιμό της.
Μου παραδόθηκε τόσο εύκολα.
Σαν να ήθελε να με κάνει να την συγχωρήσω.
Με έσφιγγε στην αγκαλιά και εγώ την ήθελα περισσότερο.
Την αγαπούσα την αγαπούσα πολύ.
Με είχε πάρει ο ύπνος πάνω στο στήθος της.
Με χάιδευε στην πλάτη.
-Δεν ξέρω τι με έμοιασε ξέρω πως φέρθηκα απαίσια
Την φίλησα γλυκά.
-Τέλειωσε αυτό
Ξαναγύρισα στην αγκαλιά της.
-Θα με κακοχαρακτήρισαν και δεν θέλω να.
-Αγάπη μου ηρέμησε έχεις περάσει τόσα πολλά και τι θα κάναμε εκεί θα γυρνούσαμε με ένα ποτό στο χέρι.
Αυτό δεν τον περίμενα καθόλου.
Η Μπέλλα ξέσπασε σε δυνατά κλάματα.
Προσπάθησα να την κρύψω στην αγκαλιά μου αλλά με φίλησε και κρύφτηκε στο μπάνιο.
-Μπέλλα μου αγάπη μου τι συμβαίνει?Μωρό μου.
Πήγα να ανοίξω την πόρτα.
-Μπέλλα άνοιξε μου σε παρακαλώ.
-Σ αγαπάω
Τι συνέβαινε?
-Και εγώ σ αγαπάω άνοιξε μου την πόρτα.
Άνοιξε και την είδα κάτω κλαμένη.
Την πήρα στην αγκαλιά μου.
-Μωρό μου?
-Ναι αγάπη μου.
-Μπέλλα
-Σε έχω τρελάνει συγγνώμη.
-Πες μου τι συμβαίνει.
-Δεν ξέρω.
Ήθελα να της ανεβάσω την διάθεση και μιας που είμασταν γυμνοί.
-Θες να κάνουμε μπάνιο?είπα και κοίταξα την μπανιέρα.
Μου χαμογέλασε πλατιά.
-Έλα.
Την σήκωσα στην αγκαλιά μου και μπήκαμε κάτω από το νερό.
Το πρωί κοιμόμασταν αγκαλιά.
Χτύπησε το ξυπνητήρι της έδωσα γλυκά φιλάκια στον ώμο.
-Να κοιμηθούμε λίγο ακόμα?με ρώτησε.
-Ναι είπα και χώθηκα στην αγκαλιά της πιο βαθιά.
Έντουαρντ ξύπνα ξύπνα μωρό μου αργήσαμε άκουσα την Μπέλλα να φωνάζει.
Την πήρα στην αγκαλιά μου από πάνω μου.
Άρχισα να την φιλάω.
-Είναι 8 πρέπει να βιαστούμε το βράδυ.
Σηκωθήκαμε γρήγορα βοηθήσαμε ο ένας τον άλλο να ντυθεί εκείνη βαφόταν εγώ ξυριζόμουν και τα γελάκια έδιναν και έπερναν.
Η Μπέλλα πήρε την κούπα με το καφέ μου μαζί της και εγώ έφερα το βόλβο.
Μπήκε μέσα και έτρεχα σε κάθε φανάρι μου έδινε 2 γουλιές καφέ.
Φτάσαμε στο γραφείο και καθίσαμε στις θέσεις μας.
Η Μπέλλα μου έφερε καφέ.
-Μόλις με πήρε τηλέφωνο ο κ.Χατζης και που είπε οως ακυρώνεται το ραντεβού για λόγους υγείας.
-Άρα έχουμε λίγο χρόνο δικό μας?
Την άρπαξα και την έβαλα να καθίσει πάνω μου.
-Το απόγευμα έχω ραντεβού?
-Όχι.
-Θες να πάμε να ψωνίσουμε φόρμες και αθλητικά?
-Να σου πω την γνώμη μου?
-Ναι αλλά θα πάρεις και εσύ.
-Έντουαρντ δεν
-Όχι δεν,,,,,,, θα πάμε εντάξι.
-Ναι πάω τώρα γιατί χτυπάνε.
_*_*_*_*_*_*_*
-Πάμε μωράκι μου?
-Ναι πάμε
Πήγαμε στο εμπορικό και διαλέξαμε 2 ζευγάρια φόρμες και κάτι αθλητικά.
-κα.Κάλλεν αυτό βγαίνει μέχρι 36.
-Αυτό ίσως?ρώτησα εγώ.
-Να κοιτάξω.
-Σου αρέσει ή θες να βρούμε κάποιο άλλο?την ρώτησα όταν περπατούσε.
Πήγε να χάσει την ισορροπία της.
-Μπέλλα μου την έπιασα στην αγκαλιά μου
Στηρίχτηκε πάνω μου.
-Αγάπη μου με κράτησε σφιχτά.
-Είσαι καλά?
-Ναι μην ανησυχείς.Επειδή δεν έχω φάει κάτι όλη μέρα.
-Σου αρέσουν?
-Ναι
-Ωραία αυτά.
Μας τα βάλανε σε μία μεγάλη σακούλα και πήγαμε σε ένα εστιατόριο να φάμε.
Η Μπέλλα έφαγε μόνο το κρέας της τίποτα άλλο.
-Μωράκι μου θες να φάς κάτι άλλο δεν σου άρεσε?
-Γλυκέ μου δεν πεινάω αλλά ένα μους σοκολάτα θα το έτρωγα ευχαρίστως και μία λεμονάδα να το συνοδεύει.
-Θα ανακατωθείς με τη λεμονάδα αγάπη μου
-Καλά μην μου την παίρνεις.
-Αχ τι θα κάνω με σένα.
Όταν σηκωθάκε απο το τραπέζι την στήριξα.
-Αγάπη μου είσαι καλά?
-Ναι μωρό μου κουρασμένη είμαι αυτό.Πάμε σπιτάκι μας να σου δείξω και κάτι άλλα εσώρουχα που δεν σου έδιξα την προηγούμενη φορά.
-Πάμε είπα όσο πιο γρήγορα μπορούσα.

Στο σπίτι πάλι κατευθύνθηκα γρήγορα προς το μπάνιο! Έκανα εμετό σίγουρα κάτι με είχε πειράξει καμία γαστρεντερίτιδα θα είχα.
-Μωρό μου άνοιξε μου. Είσαι καλά;
-Έντουαρντ φύγε θα έρθω σε λίγο.
-Μπέλλα άνοιξε αλλιώς θα σπάσω την πόρτα.
Αναγκάστηκα να σηκωθώ από το πάτωμα και να ανοίξω.
-Τι έχεις; Πάλι έκανες εμετό; Θες να πάμε στο νοσοκομείο;
-Όχι αγάπη μου μην το κάνεις θέμα μια απλή γαστρεντερίτιδα θα είναι ξέρεις από αυτή [ου σε πιάνουν ζαλάδες και εμετοί.
-Καλά έλα να ξαπλώσεις. Θα πάω να σου φτιάξω μια σουπίτσα να φας.
Με έβαλε απαλά στο κρεβάτι μου φόρεσε πιτζάμες και με σκέπασε.
-Να είσαι φρόνιμη μέχρι να επιστρέψω.
Τώρα βρήκε να με πιάσει και αυτό σκέφτηκα! Ο Έντουαρντ άλλη μια φορά αποδείκνυε ποσό πολύ με αγαπούσε με τις πράξεις του.

Εντουαρντ
Να δω τώρα πως θα κατάφερνα να φτιάξω σούπα! Ξέρω δεν είναι δύσκολο είχα δει κάποια στιγμή τον τρόπο σε εκπομπή μαγειρικής. Δεν ήθελα να ρωτήσω την Μπελλα τον τρόπο παρασκευής γιατί ήμουν σίγουρος ότι θα σηκωνόταν για να έρθει να βοηθήσει. Θα πάρω την Αλις.
-Προντο;
-Τι προντο βρε Άλις; Έλα ο Έντουαρντ είμαι κατέβα από το καλάμι.
-Ω κ. Κάλεν τι κάνετε;
-Άλις χρειάζομαι επειγόντως βοήθεια.
-Όλη χρειάζονται την βοήθεια της Άλις θα κάνω ότι μπορώ λέγε.
-Πως φτιάχνουν σούπα; Η Μπέλλα δεν είναι καλά.
-Και ποτέ είναι;
-Αλις άσε τις διαπιστώσεις και πες μου.
-Λοιπόν βγάλε μια κατσαρόλα.
-Ναι.
-Γέμισε την με νερό.
-Το έκανα και αυτό!
-Βήμα βήμα θα στα λέω μικρέ;
-Δεν ξέρεις τίποτα να κάνεις;
-Μικρό είναι το μάτι σου.
-Συνέχισε λέμε Άλις.
-Καλά.
-Άναψε το μάτι της κουζίνας και ρίξε αλάτι και λαδί μέσα στο νερό.
-Ποσό αλάτι και ποσό λαδί;
-Να αδειάσω όλο το αλάτι μέσα;
Ήξερα ότι χρειαζόταν λίγο από το καθένα αλλά ήθελα να την νευριάσω για αυτά που μου έλεγε.
-Ναι βαλε αυτά που λες μέσα και θα δεις για ποτέ θα στείλεις την Μπέλλα στα θυμαράκια.
-Λίγο από όλα θα βάλεις.
-Τα αλλά τα ξέρεις έτσι;
-Ναι βάζω το ρύζι μέσα.
-Και προσθέτω όταν βράσει το νερό και να το πλύνεις λίγο προ του το βάλεις.
-Ότι πείτε αρχηγέ.
-Θα το αφήσω κανένα μισάωρο έτσι;
-Αχ με μπουμπούνα έμπλεξα.
-Απορώ τι σου βρήκε η Μπέλλα . Είπε γελώντας.
-Εγώ απορώ γιατί σε κάνει παρέα. Είστε το ακριβώς αντίθετο.
Ότι μου είπε η Αλις ήξερα εξαρχής να το κάνω αλλά έπρεπε να πάρω μια επιβεβαίωση.
-Ευχαριστώ κυρία ‘’ ψωνίζω άρα υπάρχω’’.
-Άμα έρθω από εκεί θα κάνεις παρέα στην Μπέλλα κουφιοκέφαλε.
Είπε και γελάσαμε και οι δυο μαζί.
-Άντε κλείσε γιατί καθυστερώ.
-Καλά ντε μην βαράς.
-Καλή επιτυχία με το βραστό σου. Ελπίζω να μην πάμε την Μπέλλα για πλύση στομάχου.
Το έκλεισε επιτέλους πολύ πολυλογία ρε παιδάκι μου.
Η σούπα έγινε την έβαλα σε ένα δίσκο με νερό και χαρτοπετσέτες.
Κάτι έλειπε όμως.
Πήγα στον κήπο και έκοψα ένα κόκκινο τριαντάφυλλο και μια κόκκινη τουλίπα που σήμαινε την αιωνία αγάπη.
Ανέβηκα τα σκαλιά.
Η Μπέλλα με περίμενε.
-Τι του φέρνω του μωρού μου;
-Τι του φέρνεις;
-Σούπα την έφτιαξα με τα χεράκια μου.
-Και εγώ που νόμιζα ότι την έφτιαξες με τα ποδαράκια σου.
-Μπέλλα ανησυχώ αρχίζεις να μοιάζεις της Άλις στο χιούμορ.
-Έχεις Αλισίτιδα.
-Έντουαρντ δεν λένε δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι;.
-Έλα κάνε ααα να φάμε.
-Τι όμορφα λουλούδια!
-Για σένα τα έκοψα με πολύ αγάπη μου.
-Ευχαριστώ μωρό μου ήδη νιώθω καλυτέρα.
Δεν θα της έλεγα ακόμα τι σημαίνει η κόκκινη τουλίπα.
Έφαγε όλο το πιάτο.
-Καλό;
-Ναι αγάπη μου είσαι πολύ κάλος μάγειρας.
-Για πρώτη φορά τέτοιο κομπλιμέντο μου είναι υπεραρκετό.
Χτύπησε το κινητό μου.
-Δεν θα το σηκώσω.
-Έντουαρντ μπορεί να σε θέλουν κάτι σημαντικό.
Το κοίταξα μια φορά και μετά το σήκωσα.
-Αγάπη μου πρέπει να φύγω για λίγο.
-Να πάρω κάποιον να έρθει να σε προσέχει;.
-Όχι άγγελε μου θα σε περιμένω εδώ και αν θέλω τίποτα θα σε πάρω τηλέφωνο .
-Κοιτά να το σηκώσεις.

Μπέλλα

Έφυγε να δω τι θα έκανα μονή μου.
Βρήκα ευκαιρία να κάνω αυτό που σκεφόμουν.
Ντύθηκα και πήγα στο φαρμακείο της γειτονιάς πηρά ένα τεστ εγκυμοσύνης. Πήγα στην τουαλέτα και έκανα το τεστ.
Περίμενα πέντε λεπτά έπρεπε να ανάψει μωβ η ροζ γραμμή.
Αλλά αυτό δεν έγινε…
Μα γιατί αφού η περίοδος μου είχε αργήσει να μου έρθει.
Λες να μου είχε δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα από τότε που απέβαλα;

Μάλλον θα είχα γαστρεντερίτιδα.
Ξάπλωσα στο κρεβάτι και με πήρε ο ύπνος αγκαλιά με τα λουλούδια.
Έντουαρντ
Ο Τζάσπερ ήταν στο κρατητήριο αλλά δεν μπόρεσα να τον βγάλω.
Θέλει δίκη όλη αυτή η κομπίνα που έστεισε για το εμορικό κι αν.
Είδα την Μπέλλα μου να κοιμάται με τα λουλούδια.
-Αγάπη μου την φίλησα γλυκά και ξεντύθηκα.
Πήρα τα λουλούδια και εκείνη με αιχμαλώτισε στην αγκαλιά της.
-Ήρθες?
-Ναι μωρό μου.
-Μου έλειψες.
-Και εμένα μου έλειψες της είπα και τη φίλησα.
-Που είναι τα λουλούδια μου?
-Διπλα σου αγάπη μου στο κομοδίνο.Συμβολίζουν αιώνια αγάπη.
-Το ξέρω μωράκι μου και θέλω και εγώ να σου πω κάτι.
-Ότι θες.
-Σ αγαπάω περισσότερο και από την ζωή μου.Άγγελε μου.
Με φίλησε τόσο παθιασμένα.
_*_*_*_*_*_*
Μπέλλα.
Το πρωί δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια αλλά έπρεπε να σηκωθώ.
Το μωρο μου ήταν τόσο γλυκό μου είχε φτιάξει πρωινό.
-Μπελλάκι μου μην έρθεις σήμερα στο γραφείο κάτσε εδώ να ξεκουραστείς.
-Έντουαρντ όχι έχεις πολύ δουλεία πως θα τα βγάλεις πέρα.
Με τα πολλά τον κατάφερα να πάω.
Δεν αισθανόμουν και πολύ καλά αλλά προσπαθούσα.
-Δικηγορικό
-Κολοκύθια τούμπανα είστε εκεί μέσα
-Άλις?
-Πως είσαι?
-Καλά.Δηλαδή
-Σκ@τ@ ακούγεσαι.
-Και εσύ δεν πας πίσω.
-Α δεν σου είπε ο Έντουαρντ καλά έκανε μην σε ταράξει.
-Τι έγινε?
-Ο Τζάσπερ πήγε φυλακή.
-Γιατί?
-Γιατί έκανε μία μ... και τώρα θέλει δίκη.Ήρθε ο δικός σου το βράδυ αλλά δεν κατάφερεται τίποτα.Τεσπά επειδή είμαι χάλια πάμε για ψώνια?
-Άλις θα σε πάρω σε λίγο.
-Έντουαρντ?
-Μωρό μου είσαι χλωμή.
-Γιατί δεν μου είπες τίποτα.
-Για ποιο?
-Για τον Τζάσπερ.
-Αχ αγάπη μου δεν ήθελα να σε αναστατώσω θα ήθελες να ερθεις και μετά δεν θα κοιμόσουν.
-Με ξέρεις καλά.
-Εσύ ξέρεις τι θέλω?
-Ξέρω
-Για δείξε μου.
Άρχισα να τον φιλάω.
-Έντουαρντ η Άλις θέλει να πάμε για ψώνια
-Ωραία μωρό μου θα έρθω να σας πάρω εγώ ε?Να φάμε όλοι μαζί ή θέλετε οι δύο σας?
-Όχι όχι μαζί.
-Ότι θέλει το κορίτσι μου.
-Φεύγω εγώ τώρα θα τα πούμε πρίγκηπα μου.
_*_*_*_*_*_*
-Άλις όχι άλλα ψώνια πάμε ια καφέ δεν αντέχω.
-Κάτσε μωρέ να κάνουμε και ένα δώρο στον μπέμπη.Πάμε να πάρεις
-Δεν τα έχει δει όλα ακόμα πάμε δεν αντέχω.
-Προχώρα λέμε.
Και εκεί που διαλέγαμε αισθάνθηκα να μην με κρατάνε τα πόδια μου.
-Μπέλλα.
Έντουαρντ.
-Έλα Άλις
-Έντουαρντ κάτι έκανα και η Μπέλλα λιποθύμησε έλα από εδώ συνήλθε και σε ζητάει.
-Έρχομαι.
Πέταξα τα πράγματα σαν τρελός και έφυγα.
Βρήκα γρήγορα το κατάστημα.
Είδα την Άλις να κλαίει.
-Τι έγινε?
Είχαν μαζευτεί οι πωλήτριες.
-Έντουαρντ άκουσα από το στοματάκι της πολύ σιγά.
Οι κοπέλες ανοίξανε.
-Αγάπη μου.
Την πήρα στην αγκαλιά μου.
-Πονάς?
-Ζαλίζομαι λίγο.
-Λίγο νερό.
Η Άλις μου έδωσε.
Έβρεξα το πρόσωπο της και της έδωσα να πιει.
-Καλύτερα?
-Ναι πολύ.
-Μπορείς να σηκωθείς?
-Στηρίξου πάνω μου.
-Άλις κόψε τις κλάψες και μάζευε τα πράγματα πάμε σπίτι.

Στο αυτοκίνητο ανησυχούσα πολύ για την Μπέλλα ήταν ξαπλωμένη στο πίσω κάθισμα. Κρατούσε την κοιλία της και φαινόταν σαν να είχε διπλωθεί στα δυο.
-Πονάς αγάπη μου;
-Λιγάκι μόνο Έντουαρντ.
-Δεν έπρεπε να σε αφήσω να πας.
-Αλις θα σε αφήσουμε σπίτι σου;
-Ναι , και λυπάμαι για ότι συμβαίνει εγώ φταίω κούρασα πολύ την Μπελλα.
-Όχι Άλις δεν φταις εσύ.
-Μπέλλα άσε τις καλοσύνες. Ξέρω το λάθος μου.
Σταματήσαμε έξω από το σπίτι της.
-Χαιρετίσματα στον Τζασπερ.
-Περαστικά Μπέλλα πιστεύω να μην είναι κάτι σοβαρό.
-Όταν γυρίσετε από το γιατρό να με πάρετε αμέσως τηλέφωνο.
-Ότι πεις. Απάντησα λιγάκι ειρωνικά ,αν και ήξερα πως η Άλις δεν έφταιγε.
Περιμέναμε στην σειρά μας μέχρι να βγει ο ασθενής που ήταν μέσα. Ευτυχώς αμέσως μετά ήμασταν εμείς και τότε βγήκε η Ροζαλι από το γραφείο έκανε πως δεν μας είδε.
-Ροουζ; Φώναξα.
-Α Έντουαρντ και εσύ εδώ;
-Τι κάνεις;
-Εσύ να μου πεις τι κάνεις! Δεν αισθάνεσαι καλά;
-Όχι μια χαρά είμαι ήρθα να κάνω κάτι εξετάσεις.
-Μικρός που είναι ο κόσμος.
-Εγώ έφερα την Μπέλλα δεν αισθάνεται καλά.
-Πηγαίνετε τότε γρήγορα μέσα θα σας πάρουν την θέση.
-Τα λέμε.
Έφυγε βιάστηκα κάτι δεν πήγαινε καλά.
-Γεια σας! Είπε ο γιατρός.
-Τι πρόβλημα έχετε;
Κανονικά έπρεπε να μιλήσει η Μπέλλα αλλά δεν άντεξα και μίλησα εγώ.
-Η γυναίκα μου έχει κάποιες ζαλάδες και κάνει εμετό.
-Η ιδία λέει πως είναι γαστρεντερίτιδα.
-Για να δούμε.
-Κυρία ε.
-Μπέλλα , Μπέλλα Σουάν. Είπε βιάστηκα.
-Κα. Σουαν κάνατε τεστ εγκυμοσύνης;
Την κοίταξα , χάθηκα για λίγο μέσα στα λόγια του γιατρού.
Έγκυος;
Αυτό δεν το είχα σκεφτεί ποτέ.
Υπήρχε τέτοια περίπτωση;
Αφού περνάμε προφυλάξεις.
Αλλά με τόση μανία που είχαμε εμείς πολύ πιθανό.
-Έκανα. Είπε κάπως απολογητικά.
Έμενα όμως δεν με είχε ενημερώσει για τις υποψίες της.
-Αλλά βγήκε αρνητικό.
Αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα ήθελα τόσο πολύ ένα παιδί από την Μπέλλα θα ολοκλήρωνε την ευτυχία που ζούσα μαζί της.
Και ας μην είχαμε παντρευτεί ακόμα αυτό μπορούσε να γίνει και αργότερα.
-Είστε σίγουρη ότι το κάνατε σωστά; Διαβάσατε τις οδηγίες;
-Νομίζω πως ναι αλλά μέσα στην ταραχή μου δεν αμφισβητώ ότι μπορεί να έκανα και κάποιο λάθος.
-Λοιπόν ελάτε να σας πάρω λίγο αίμα και βλέπουμε.
-Αίμα; Φοβάμαι λίγο τις σύριγγες.
-Απλά μην κοιτάτε.
Πήγα κοντά της για να της κρατά το ελεύθερο χέρι της.
-Τώρα φοβάσαι; Την ρώτησα.
-Όταν έχω εσένα τόσο κοντά μου δεν φοβάμαι τίποτα.
Ο γιατρός της πηρέ αίμα την εξέτασε εξονυχιστικά και κάτσαμε πάλι στις θέσεις μας.
-Λοιπόν οι εξετάσεις σας θα είναι έτοιμες αύριο. Να περάσετε να της πάρετε.
-Α και κα. Σουάν θα σας πρότεινα να πάρετε άλλο ένα τεστ να κάνετε.
-Εντάξει ευχαριστούμε γιατρέ.
-Τίποτα η δουλεία μου είναι.
Κατεβήκαμε με το ασανσέρ.
Πόσες πιθανότητες είχε η Μπέλλα να κάνει λάθος με το τεστ;
Ευχήθηκα να ήταν πολλές το ήθελα αυτό το παιδί.
Έβαλα την Μπέλλα στο αυτοκίνητο και πετάχτηκα με τα πόδια ως το φαρμακείο να αγοράσω το τεστ εγκυμοσύνης.
Επέστρεψα στο αυτοκίνητο.
Ξεκινήσαμε τον δρόμο της επιστροφής ως το σπίτι…
Μακάρι η ευχή μου να πραγματοποιηθεί!
Έτσι η Μπέλλα θα είχε κάτι δικό μου μέσα της…

Όλη αυτή η διαδρομή μέχρι το σπίτι είχε φέρει και στους δυο μας αμηχανία και ήθελα να την σπάσω.

-Μπέλλα γιατί δεν μου είχες πει ότι υποψιαζόσουν μια πιθανή εγκυμοσύνη.

-Γιατί δεν ήξερα πως θα το πάρεις Έντουραντ. Γνωριζόμαστε παρά ελάχιστα.

-Ξέρω ότι μ’αγαπάς αλλά δεν ξέρω αν είσαι έτοιμος γι’ αυτό!

-Αγάπη μου τι κάθεσαι και σκάφτεσαι;

-Μπορεί να σε γνωρίζω ελάχιστα , αλλά εγώ νιώθω ότι σε ξέρω μια ζωή.
Με διέκοψε.

-Άσε που έχω περάσει και αυτή την κακοποίηση και την αποβολή!

-Έντουαρντ κοίταξε λίγο τον εαυτό σου είσαι επιτυχημένος δικηγόρος και η οικογένεια σου σ’αγαπαει.

-Τι θα πουν οι άνθρωποι που είναι στην ιδία κοινωνική θέση με εσένα.

-Θες μια κακοποιημένη γυναίκα διπλά σου που παραλίγο να κάνει παΐδι με τον βιαστή-άντρα της;.

-Ξέρεις πόσες φορές όταν με αγγίζεις έχω σκεφτεί πως μπορείς;

-Τι εννοείς Μπέλλα;

Έχανα την υπομονή μου με αυτά που άκουγα.

-Εννοώ δεν σιχαίνεσαι μια τέτοια γυναίκα που έχει χάσει την αξιοπρέπεια της;

-Μωρό μου σταματά τώρα. Της είπα.

Σταμάτησα το αυτοκίνητο στην άκρη.

-Μπέλλα μου κοίταξε με.

Αρνιόταν να με κοιτάξει τα μάτια της ήταν κλαμένα.

-Αυτό σου δείχνουν τα χάδια μου και τα φιλιά μου;

-Ότι δεν μπορώ να σε αγγίξω; Ότι σε σιχαίνομαι;

-Το σώμα μου σε ζητάει από μόνο του. Είναι βασανιστικό να μένω μακριά σου.

-Δεν φταις εσύ που η μοίρα επέλεξε έναν τέτοιον άντρα για σένα.

-Εγώ φταίω Έντουαρντ γιατί την μοίρα την φτιάχνουμε μόνοι μας.

-Αν την φτιάχνουμε μόνοι μας τότε μην μένεις προσκολλημένη στο παρελθόν χτίσε την μοίρα σου με έμενα Μπέλλα δική σου είναι η επιλογή.

-Σε θέλω όπως είσαι και θα σ’αγαπω για πάντα.

-Για χαμογέλα μου λίγο.

-Κοιτά έμενα που χαμογελάω!!!

Γύρισε το κεφάλι της και με κοίταξε…

Την κατάφερα τελικά και μου ανταποδώσει το χαμόγελο.

-Έτσι να γελάς πάντα και να μην σκάφτεσαι ανόητα πράγματα με το μυαλουδάκι σου.

-Πάμε τώρα να κάνουμε το τεστ; Γιατί θα με φάει η αγωνιά;

Είπα και ακούμπησα το χέρι μου στην κοιλία της.

-Πάμε. Είπε…

Το περίμενα ότι κάποια στιγμή θα ξεσπούσε με τέτοιο τρόπο δεν γινόταν να μην της είχε αφήσει κανένα ψυχολογικό τραύμα αυτή η περιπέτεια! Αλλά θα την βοηθούσα να το ξεπεράσει.

Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού.

-Είσαι έτοιμη να πάμε στο μπάνιο;

-Μισό λεπτό θέλω να πιω λίγο νερό.

-Φέρε μπόλικο θα το χρειαστούμε. Είπα.

Αργούσαμε σκόπιμα να ανέβουμε τα σκαλιά.

Φτάσαμε στην πόρτα του μπάνιου.

-Εγώ θα διαβάζω τις οδηγίες Μπέλλα και εσύ θα κάνεις ότι λέω.

-Εντάξει;

-Ναι αγάπη μου.

-Να το κάνουμε όσο πιο σωστά γίνεται!

-Αρχίζω.

1ο βήμα:
Το φακελάκι του τεστ εγκυμοσύνης πρέπει να διατηρείται σε θερμοκρασία δωματίου (18 - 30°). Πριν αρχίσετε το τεστ, ανοίξτε τη συσκευασία, σκίζοντας στο σημείο της εγκοπής. Βγάλτε το τεστ από το φακελάκι τη στιγμή που είστε έτοιμες να τη χρησιμοποιήσετε

-Αγάπη μου τι διαβάζεις εκεί;

-Αυτά δεν μας χρειάζονται πήγαινε παρακάτω.

Την έκανα και γέλασε με την χαζομάρα μου. Τα χεριά μου είχαν ιδρώσει από το άγχος διάβαζα μηχανικά. Έτσι δεν καταλάβαινα τι έλεγα.

-Αφαίρεσε το καπάκι και ούρησε πάνω στο απορροφητικό άκρο για τουλάχιστον 5 δευτερόλεπτα.

Περίμενα μέχρι να συνεχίσουμε.

-Συνέχισε το έκανα.

-Ξανάβαλε το καπάκι και τώρα λέει να περιμένουμε για 5 λεπτά.

-Α βεβαιώσου ότι το έχεις τοποθετήσει σωστά τώρα λέει να το ακουμπήσουμε σε μια οριζόντια επιφάνεια.

-Ωραία εμφανίζεται χρώμα και στις δυο θυρίδες άρα το έχουμε χρησιμοποιήσει σωστά. Έτσι λέει εδώ μέσα.

-Έτσι λέει;

-Έμενα την προηγούμενη φορά δεν μου εμφανίστηκε κάτι τέτοιο. Λες τελικά να έκανα λάθος;

-Θα δούμε τώρα μωρό μου.

Αφήσαμε το τεστ πάνω στο νιπτήρα και μετά κάτσαμε στο πάτωμα μέχρι να περάσουν τα πέντε λεπτά δεν θέλαμε να το δούμε.

Επίσης είχε και κάτι τελευταίες οδηγίες να διαβάσουμε.

-Λοιπόν αν είσαι έγκυος στη θυρίδα του αποτελέσματος θα εμφανιστεί μια ροζ/μωβ γραμμή.

Ακόμα και αν το αποτέλεσμα είναι πολύ αχνό πάλι είστε έγκυες.

-Και αρνητικό αν δεν εμφανιστή αυτή η ροζ/μωβ γραμμή στη θυρίδα του αποτελέσματος.

-Τα πιάσαμε τα λεφτά μας.

-Έντουαρντ αν βγει θετικό;

-Θα σε αγαπώ ακόμα πιο πολύ, αν γίνεται αυτό.

-Και αν βγει αρνητικό;

-Έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας να κάνουμε πολλά μωράκια. Αλλά δεν σου κρύβω ότι θα απογοητευόμουν λίγο…

Το ρολόι μου έλεγε 4 όταν κάναμε το τεστ και τώρα ήταν 4 και 5.

-Τα πέντε λεπτά πέρασαν ποιος θα κοιτάξει;