The Mortal Instruments

Αλεξάνδρα μου διάβασε το Midnight Sun και θα αλλάξεις γνώμη για οποιονδήποτε άλλο ήρωα που έχεις ερωτευτεί εγώ εκεί έπαθα ζημιά

άκου νεφελιμ μα αν είναι δυνατών
ή το άλλο... οι νεράιδες απόγονοι έκπτωτων με ανθρώπων μην σχολιάσω για τους βρικόλακες και τους λυκάνθρωπους έλεος όχι άλλο κάρβουνο
δεν παίζεται τελείως το τι κλάμα έριξα εχθές από τα γέλια δεν λέγετε

Πάντως έχει άδικο η Κλέρι. Ο Τζέις δεν είναι το κακομαθημένο δεκαεπτάχρονο που θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο των άλλων είναι πολλά περισσότερα και όλη η συμπεριφορά του δικαιολογείται από το παρελθόν αλλά εντάξει η Κλέρι στο πρώτο βιβλίο βλέπει αυτό που θέλει να της δείξει και λέει ό,τι λέει.Παρακάτω που τον γνωρίζει καλύτερα τον καταλαβαίνει και καλύτερα.Καλά κάποια χαρακτηριστικά του όπως ο σαρκασμός ή η ειρωνεία είναι κληρονομικά αυτά πρέπει να τα δεχτείς αν θέλεις να είσαι μαζί του,δεν αλλάζουν.Στα άλλα βιβλία ανατρέπονται τα πάντα αλλά θέλει υπομονή δεν είναι αυτό που δείχνει πάντως.Όπως δεν είναι και ο Γουίλ ο πρόγονος του στις Μηχανές.Όλοι τον κατηγορούν για τη συμπεριφορά του ενώ πίσω του κρύβεται μια τραγική ιστορία... Παρακάτω κάνει και η Κλέρι τις βλακείες της,εμένα μερικές φορές μου τη σπάει ο χαρακτήρας της και η ξεροκεφαλιά της αλλά είναι μια από τις πιο δυναμικές ηρωίδες ,μεταξύ εκείνης και της Τέσα της άλλης ηρωίδας της Claire προτιμώ την Κλέρι η Τέσα έχει κάνει περισσότερες βλακείες αλλά είναι και διαφορετική ιστορία.Στα πρώτα τρία βιβλία των Εργαλείων αυτός που συμπαθώ λιγότερο είναι ο Σάιμον,δηλαδή σε κάποιο σημείο στη δεύτερο βιβλίο ήθελα να του ρίξω μπουνιά.Αλλά βελτιώνεται αρκετά παρακάτω ιδιαίτερα στο 4 και στο 5 όταν πλέον αποδέχεται την πραγματικότητα για την Κλέρι και βλέπει ότι αλλού είναι το μέλλον του και εντάξει τον συμπαθεί και ο Τζέις στο 4 έχουν κάτι ξεκαρδιστικές σκηνές μαζί..Εξωτερικά τον παρουσιάζει σαν Θεό χωρίς καμία ατέλεια παρακάτω βέβαια λέει ότι έχει χάσει πολλά κιλά ότι φαίνονται τα κόκαλα στο πρόσωπό του αλλά ναι σε γενικές γραμμές είναι βγαλμένος από όνειρο,ξανθός με μπράτσα με υπέροχα μάτια μαλλιά σώμα ξέρει να πολεμά κλπ κλπ δεν θα είχα πρόβλημα αν δεν τον παρουσίαζε τόσο τέλειο -και η Roth τον Τέσσερα στην Απόκλιση δεν τον παρουσιάζει ως τον τέλειο έφηβο αλλά τον ερωτεύεσαι αμέσως!!-εξάλλου εγώ έχω ερωτευτεί τον χαρακτήρα του περισσότερο και τον σαρκασμό του.Αυτό με κέρδισε στον Τζέις.
Η αλήθεια είναι πως μέχρι να συνηθίσει κάποιος τον κόσμο των Θ.Ε. δηλαδή τι ακριβώς είναι οι κυνηγοί και τι κάνουν ή το πως παρουσιάζει τα άλλα πλάσματα όλα αυτά φαίνονται λίγο αστεία και παράξενα.Εδώ οι Νεφελιμ δεν είναι απόγονοι έκπτωτων και θνητών είναι θνητοί με αίμα αγγέλου του Ραζιήλ συγκεκριμένα ή οι μάγοι είναι απόγονοι δαιμόνων και θνητών οι νεράιδες μοιάζουν λίγο με τις Σειρήνες στην Οδύσσεια που προσπαθούσαν με κόλπα να σε σαγηνεύσουν τους βρικόλακες και τους λυκάνθρωπους καλά τους παρουσιάζει αν εξαιρέσεις την ανατροπή με τον Σάιμον.Βασικά χρειάζεται υπομονή το πρώτο βιβλίο προς το τέλος ανεβάζει ρυθμούς το δεύτερο έχει πιο πολύ χιούμορ και δράση και στο τρίτο κλιμακώνεται η ιστορία με τον Βαλεντάιν και αποκαλύπτονται όλα.Το 4 και το 5 πάνε ένα βήμα την ιστορία παραπέρα και δεν επικεντρώνονται μόνο στον Τζέις και στην Κλέρι γιατί τα τρία πρώτα γυρίζουν γύρω απ'αυτούς.Καλό είναι κανείς να φτάσει μέχρι το τρίτο τουλάχιστον να μάθει την κατάληξη με τον Βαλενταίν,εμένα μια φίλη μου που δεν την κέρδισαν αυτό έκανε και μετά δεν τα συνέχισε παρόλο που την πιέζω.Το τρίτο έχει ένα ικανοποιητικό τέλος και κάποιος μπορεί να το δει και σαν τέλος των βιβλίων αν θέλει.Στην αρχή τρία θα ήταν τα βιβλία αλλά λόγω της επιτυχίας έγιναν έξι,αλλά δεν σε κουράζουν γιατί ανανεώνει την ιστορία και πλέον δεν επικεντρώνεται μόνο στο ζευγάρι,αυτό βέβαια για τους φαν,αυτοί που δεν ικανοποιήθηκαν με την αρχική τριλογία δεν τα συνέχισαν.

Για μενα ο Τζεις ειναι κατα καποιον ενας τραγικος χαρακτηρας.Εχει περασει παρα πολλα...και το να αμφισβητεις τον εαυτο σου και την καλοσυνη μεσα σου ειναι το χειροτερο ειδικα οταν σου απαγορευεται να εχεις το μοναδικο πραγμα που θελεις πραγματικα