Ποιό βιβλίο διαβάζετε αυτόν τον καιρό;

θα το διαβασω και θα σας πω...

εδω θα μαστε.

Eγώ ταλαιπωρώ (ή αυτό με ταλαιπωρεί?...) το Μελωδία στη Θύελλα της Γ, Κακαλοπούλου.

εχω ξεκινησει σιγα σιγα την αφοσιωση αλλα ειμαι πολυ στην αρχη ακομα

panagiota έγραψε:

Eγώ ταλαιπωρώ (ή αυτό με ταλαιπωρεί?...) το Μελωδία στη Θύελλα της Γ, Κακαλοπούλου.

Γιατι Παναγιωτα?Δεν σου αρεσει?

ΕΡΗ έγραψε:

panagiota έγραψε:

Eγώ ταλαιπωρώ (ή αυτό με ταλαιπωρεί?...) το Μελωδία στη Θύελλα της Γ, Κακαλοπούλου.

Γιατι Παναγιωτα?Δεν σου αρεσει?

Έχω μια...προκατάληψη? Δεν ξέρω. Η Γ.Κακαλοπούλου με ενθουσίασε σαν άνθρωπος. Ζεστή, έξυπνη, τρυφερή, δοτική. Ξεκινώντας όμως ένα προηγούμενο βιβλίο της, δεν μπόρεσα να το τελειώσω. (βέβαια, δεν έχω τελειώσει ποτέ και '΄Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ''...οπότε αν δει ποτέ αυτό το ποστ, να μην παρεξηγηθεί!)
Έδωσα και δεύτερη ευκαιρία με τη Μελωδία στη θύελλα. Σαφώς καλύτερο από το προηγούμενό της. Αλλά...
Φταίει το ότι εγώ είμαι περίεργη στα γούστα μου?
Φταίει το ότι όταν βλέπω βιβλίο Ελληνίδας από τις εκδόσεις Ψυχογιός και Λιβάνη, σκέφτομαι αυτόματα ''ωχ, μία από τα ίδια πάλι?''
Απλά, δεν με γέμισε το βιβλίο. Είμαι στο τέλος σχεδόν και το μόνο που με συγκίνησε-εκτός από την τέλεια εμφάνιση αλλά και τον άψογο χαρακτήρα του ηρωα- είναι οι στίχοι δύο τραγουδιών που, φυσικά, είναι 'γραμμένοι' από τον ήρωα.

Δεν το έχω τελικά με τις Ελληνίδες...Αν και προσπαθώ όσο μπορώ να τις στηρίζω. Διαβάζοντας μερικά σύγχρονα μυθιστορήματα γραμμένα από γυναίκες είναι σαν τα τα έχεις διαβάσει όλα. Λίγο πολύ, μία ανακύκλωση. Σαν να έχουν διαβάσει Μαντά, Δημουλίδου και Οικονόμου και να εξαναγκάστηκαν να γράψουν μία δική τους ιστορία βασισμένη σε αυτά τα πρότυπα. Είχα διαβάσει ενα άρθρο για επίδοξους συγγραφείς όπου ανέφερε ότι ένας συγγραφέας οφείλει να έχει στο νου του τι πουλάει στη χώρα του αν θέλει να εκδοθεί και να πράξει αναλόγως. Αλλά τότε, πώς υπάρχουν άλλοι που εκδίδουν έξω από τα συνηθισμένα και πετυχαίνουν, π.χ. ο Αύγουστος Κορτώ?(αυτός είναι άντρας βέβαια αλλά δεν έχω άλλο εύκαιρο παράδειγμα).
Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις βεβαίως που με συγκινούν και αυτές που δίνουν το έναυσμα να συνεχίζω να ξοδεύω χρήματα και σε ελληνικές εκδόσεις και μάλιστα σε γυναίκες. Η Μαρία Στεφάνου έγραψε μια πολύ όμορφη ιστορία, η Άρτεμης Βελούδου επίσης που εμένα με ευχαρίστησαν διαβάζοντάς τες. Σίγουρα υπάρχουν κι άλλες αλλά δεν μπόρεσα να τις ανακαλύψω. Ακόμη!

εγω εχω αποκαρδιωθει απο καιρο με τους ελληνες συγγραφεις...ειναι ακριβως αυτο που λες εχεις διαβασει εναν και ειναι λες και τους εχεις διαβασει ολους...οντως υπαρχουν και εξαιρεσεις αλλα θελει πολυ ψαξιμο για να τις βρεις!

Προσωπικα περναω μια μη αναγνωστικη φάση...εχω ξεκινησει ενα σωρο βιβλία και τα έχω παρατησει στην μέση και δε φταινε τα βιβλία αλλα εγω. Καπου εχει μπλοκαρει το μυαλο μου (δεν θελω σχολια εδω) και δε δεχεται αλλες πληροφοριες. Θελω σαν τρελη να διαβασω την Σασεναχ και επειδη την εχω σε pdf δε μπορω...κουράζομαι και σε συνδιασμο με τις ημικρανιες που με ταλαιπωρουν διαβαζω λιγο και αναγκαστικα σταματαω.

Της Κακαλοπουλου το εχω στο ραφι με τα αδιαβαστα...ειχα σκοπο καποια στιγμη να το πιασω.

Η αληθεια ειναι οτι Παναγιωτα καταλαβαινω τι λες...δεν ξερω κατα ποσο φταινε οι συγγρεφεις η οι εκδοτικοι. Καμια φορα αναγκαζεσαι να ακολουθησεις την περπατημενη αν θελεις να εκδοθεις..αλλιως μενεις στα αζητητα και ψαχνεσαι μοναχος τι θα κανεις και πως.

Αυτο που προσωπικα με εχει κουρασει ειναι η έλλειψη φαντασιας. Μου εχει τυχει ειλικρινα μιλαω να διαβασω 7-8 βιβλια καποιας γνωστης συγγρεφεως και ολα μα ολα εχουν τα ιδια χαρακτηριστικά.
Διαβαζεις το πρωτο το βρισκεις καλο...περνας καλα...διαβαζεις το δευτερο το ιδιο..φτανεις στο τριτο αρχιζεις να ξερεις τι θα συναντησεις..ακομα και καποια ατακα ιδια...μετα αρχιζεις να ξενερωνεις...τα υπολοιπα μου τα κανανε δωρα..δε μπηκα στην διαδικασια να τα αγορασω...στο τελευταιο της δε..δεν ειχαν μονο την ιδια προσωπικοτητα οι ηρωες αλλα αν ειαι δυνατον και παρόμοια ιστορια με καποια παλιοτερο δικο της. Να θελεις να κοπανησεις το κεφαλι σου στον τοιχο!

συμφωνω...
με λιγες μονο εξαιρεσεις ολα ειναι κατι απο τα ιδια...
ισως να φταιει πως οι εκδοσεις μας δεν δινουν και τις αναλογες ευκαιριες σε καινουριους συγγραφεις.

πιστευω οτι περα απο αυτο με του εκδοτικους φταιει και η κακια ταση του μιμητισμού...παιρνουμε ενα πατερν απο καποιον συγγραφεα ελληνα ή ξενου και παμε...

Αρα συμφωνούμε όλες μας...
Δεν ξέρω γιατί έχει περάσει η εντύπωση ότι το γυναικείο αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα πρέπει να διαβάζει τις ίδιες και ξανά τις ίδιες ιστορίες αγάπης με μόνη διαφορετικότητα την τοποθεσία και το επάγγελμα των ηρώων.
Πάντως δεν έχω πολλά ελληνικά μυθιστορήματα αλλά κι αυτά που έχω, δεν ξέρω καν ποιος τίτλος ανήκει σε ποια συγγραφέα...
Κι εγώ περνάω μια φάση περίεργη...Δεν ξέρω τι θέλω να διαβάσω.
Τουλάχιστον, τελείωσα το Μελωδία στη θύελλα!
Αύριο θα δω τι θα μου κάνει όρεξη από τα αδιάβσστα στο κομοδίνο μου. (ευκαιρία και για ξεσκόνισμα της περιοχής αυτής!-ναι την κρεβατοκάμαρα εννοώ, το πιο άχρηστο δωμάτιο του σπιτιού για μένα. Άνετα θα ζούσα στο σαλόνι μου ή στο μπάνιο!)

ki εγω ψαχνω τι θα διαβασω μετα.
αν και η βιβλιοθηκη μου καθαρη ειναι δεν εχει παραπονο

Ό,τι αγαπώ είναι δικό σου, του Γ. Καλπούζου.
Αχ που λέει κι το άσμα...

Εγω ξεκινησα τους ''Αθλιους '' αλλα δεν με τραβάει και τοσο . Φταίει βέβαια και το γεγονός οτι εχω πολλά στο κεφάλι μου αλλα για πείτε μου γνώμες οσοι το έχετε διαβάσει!

Ειναι βιβλιαρα...αλλα θελει να σαι κει..
εχει βεβαια μια δεκαετια που το διαβασα.

Αλεξάνδρα είναι απο τα πιο υπερόχα βιβλια που μπορεις να διαβασεις..προσωπικα είναι απο τα αγαπημενα μου.Πρεπει ομως να εχεις την διαθεση για να μπορεσεις να μπεις στο κλιμα. Επειδη το τελευταιο διαστημα οι περισσοτερες αναγνωσεις μας ειναι περισσοτερο βιβλια φαντασιας,ερωτικη λογοτεχνια και ελληνικη λογοτεχνια ισως δυσκολευτεις λιγο στην αρχη. Επισης ο Ουγκω το έχει λιγο παραπανω με την αναλυση για τα δικα μας γουστα. Αυτη την Παναγια των Παρισιων την παίδευα κανα μηνα.
Εχω καταλήξει παντως στο συμπερασμα οτι η διαθεση μας,μας δειχνει τι εχει ορεξη να διαβασουμε.
Αν κατι δεν το μπορεις σημαινει οτι δεν ειναι ακομα η ωρα του να το πιασεις. Αφησε το στην ακρη και ξαναπιαστο κάποια άλλη στιγμη. Το κάνω αρκετα συχνα πλεον γιατι θελω να απολαμβανω αυτο που διαβαζω και οτι να βασανιζομαι για να τελειωσω ενα βιβλιο.
Πχ τελειωσα τον Εραστη της λαιδης Τσατερλι του Λορενς παρα πολυ γρηγορα ενω τις ερωτευμενες γυναικες του ιδιου παιδευόμουν πολυ για να τις ολοκληρωσω.Τις παρατησα και τις ξαναεπιασα μετα απο κανα μηνα και ειδα οτι οι σελιδες μου εβγαιναν πιο γρηγορα.Προφανως την πρωτη φορα δεν ημουν σε διαθεση για κλασικη λογοτεχνια.
Τελος σε αυτα τα εργα παιζει σημαντικο ρολο η μετραφραση.Απο ποιες εκδοσεις το εχεις?
Διαβαζοντας τον Ηλιθιο του Ντοστογιεφσκι απο τις εκδοσεις Ζαχαροπουλος κουραζομουν αφανταστα.Το ιδιο βιβλιο το αγορασα ενα μηνα αργοτερα απο τις εκδοσεις Γκοβοστη και η αναγνωση του ηταν κατι παραπανω απο απολαυστικη.

Απο τις εκδόσεις λιβάνη το εχω.
Πιστευω οτι ειχα κατι αλλο στο μυαλο μου οταν το επιασα και κατι αλλο βρήκα στην πορεία. Θα το προσπαθησω λιγο ακομα και αν δεν τραβάει θα ακολουθήσω την συμβουλή σου. Γενικά δεν εχω διαβάσει κλασικά εργα και ισως να παίζει και αυτο τον ρολο του.
Ευχαριστώ πάντως

Αυτες τις μέρες διάβασα τον Γκιντεόν (γυμνη μπροστά σου ). Δεν μπορω να πω οτι τρελάθηκα γιατι ηταν αρκετά ωμό.  Παρόλα αυτα θα διαβάσω και το τελευταίο τωρα που το άρχισα.

Ξερει κανείς ποτε βγαίνει το 4ο????

εχει διαβασει κανεις αυτο το βιβλιο:

βλεπω καλα σχολια κι στο goodreads εχει πολυ καλες κριτικες.

οχι αλλα και εγω εχω διαβασει καλα λογια...

αρχισα το Grey προς το παρον βαριεμαι...

στις εκδοσεις μεταιχμιο λενε οτι το Νοεμβριο βγαινει το 2ο, οποτε
θα το αφησω προστοπαρον, τωρα διαβαζω το κοκκινη βασιλισσα.

ωραια η κοκκινη βασιλισσα...

θα το διαβασω μετα την εξεταστικη

"η αγαπη φοβο φερνει" της Μεταξια Κραλη




το εχω ξαναδιαβασει αλλα περναω ρομαντικη περιοδο και το ξαναεπιασα

Συνεχιζω με το Grey...Διαβαζα και παλι email και contract clauses και μου ανεβαινει η πιεση...την πρωτη φορα ηταν χαριτωμενο τωρα απλα μου σπαει τα νευρα γιατι ειναι ξακαθαρα filler...δεν ειναι δα οτι μας δινει και γαμω τα insight στο μυαλο του Κριστιαν...μας δειχνει οτι εχει ανασφαλειες...εεεεελαααααα ρε τι μας λες και εγω που νομιζα οτι ο τυπας με τα τραγικα παιδικα χρονια που επεσε γονατιστος να την παρακαλαει να μην τον αφησει ειχε και γαμω την ψυχολογια!!