Εναλλακτικές σκηνές της ταινίας New Moon

Σας ευχαριστώ πολύ για τον ενδιαφέρον.Χθες δεν πρόλαβα,χίλια συγγνώμη αλλά πήγα στη θάλασσα και καταλαβαίνετε
Λοιπόν έτοιμο το χω:

Στο πίσω κάθισμα είδα την Άλις νεκρή.
-Άλις τσίριξα
----------------------
Ένιωσε τα κρύα χέρια του Έντουαρτ
-Τι έγινε που είμαι?Αγάπη μου.
-Στο νοσοκομείο γέννησες το γιο μας
-Είδα ότι είχαμε χωρίσει , τον Τζέικομπ να με βιάζει και την Άλις νεκρή
Ξέσπασα σε κλάμματα
-Σσσς ένα όνειρο ήταν τίποτα άλλο.
Χώθηκα στην αγκαλιά του και έκλαιγα.
-Μπέλλα.Ε τώρα τι είναι αυτά?
-….
-Σήκω
Ντύθηκα κι πήγαμε να δούμε το γιο μας…
-Στο όνειρο είδα ότι είχαμε κάνει κόρη
-Θα κάνουμε και κόρη ή όχι δίδυμα κοριτσάκια ή τρίδυμα ένα αγοράκι και δύο κοριτσάκια
-Έ?Μωρό μου άνθρωπος είμαι όχι κουνέλι
-Κουνελάκι μου(με φίλησε)
-Η ¨Αλις?
-Τι η Άλις?
-Πως είναι?
-Δεν ξέρω(έσκυψε το κεφάλι)
-Ξέρεις αλλά δεν θες να μας πεις
-Ωραία προσπαθώ να διαβάσω το μυαλό της αλλά πρέπει να είναι πολύ μπερδεμένη έχει προσπαθήσει και αυτοκτονία
-Τι?Που είναι?
-Λογικά σε δάσος αλλά σε ποιο δεν γνωρίζω
-Ποιος τι ψάχνει?
-Ο Τζάσπερ
-Θες να σου φέρω κάτι να φας?
-Ε βασικά θέλω λίγο χυμό αλλά πάμε μαζί.
Είχα τρομάξει με το όνειρο.Δεν ήθελα λεπτό να είμαι μόνη μου ήμουν και ερωτευμένη και δεν άντεχα και μακριά του οπότε θα ήμασταν συνέχεια μαζί.

Άλις
Ήμουν πραγματικά στα χαμένα δεν αισθανόμουν καλά.
Δεν άντεχα άλλο.
Ήθελα να πεθάνω.
Δεν είχε νόημα.
Χτύπησα με δύναμη πάνω στο βράχο αλλά το μόνο που κατάφερα ήταν να τον σπάσω.
Τέλεια!
Στους Βολτούρι δεν πήγαινα γιατί θα με ρωτούσαν για τη Μπέλλα και τον Έντουαρτ.Τι θα έκανα?
Έτρεχε ένα μαύρο υγρό από τα μάτια μου.
Το κόκκινο φόρεμα που είχα αγοράσει με την Μπέλλα(δώρο δικό της και του Έντουαρτ)είχε κοπεί και είχε γεμίσει μαύρα στίγματα..
Είδα τον τον
Μ αυτός δεν είναι
-Οπ γεια
-Γεια σου σκύλε
-Πως και από εδώ
-Ε έτσι
-Η Μπέλλα?
-Να την αφήσεις ήσυχη είναι παντρεμένη με παιδί
-Άφησε τον αδελφούλι σου(χασκογελούσε)
-Δεν κατάλαβες μ αυτόν έχει παιδί
-Μα δε γίνεται
-Γίνεται
-Τι κάνατε βρυκόλακα
-Μα είσαι εντελώς βλ@κ@ς οι θηλυκοί βρυκόλακες δεν κανουν παιδιά για αυτό και εγώ θέλω να πεθάνω(το τελευταίο μου ξέφυγε)Αι παράταμε
Έφυγα και πήγα κάτω από ένα βράχο.
Έπεσε αλλά κάποιος με τράβηξε
-Είσαι χαζή τι πας να κάνεις?
-Γιατι τον έκανες αυτό γιατί?Ήθελα να
-Μπρος θα σε πάω σπίτι σου.Όλοι θα ανησυχούν για σένα
-Να με αφήσεις ήσυχη δεν θες να με πας πίσω για να μην ανησυχούν αλλά γιατί θες να δεις τη Μπέλλα.
Άσε με

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το ενδιαφέρον και τα καλά σας λόγια

Μπέλλα
Σήμερα θα βγούμε από το νοσοκομείο.Βάλαμε το Κάρλι στο ειδικό καροτσάκι και ξεκινήσαμε.Πήγαμε σπίτι.
Ο Έντουαρτ με παρότρυνε να ξεκουραστώ.Έκανα ένα μπάνιο χώθηκα στην αγκαλιά του και αποκοιμήθηκα.
Σήμερα είχαν έρθει όλοι εκτός της Άλις.Μου έλειπε πολύ.
Άνοιξα την πόρτα ενώ ο Έντουαρτ έπαιζε με το μικρό.Είχα είδε ετοιμάσει το τραπέζι.Η Έσμε φαινόταν πάρα πολύ χαρούμενη η Ρενέ πάλι απτόητη.
Είχαμε φάει και καθίσαμε στον καναπέ.Ο Έντουαρτ με είχε αγκαλιά και εγώ είχα τον μικρό μας.
-Έντουαρτ κλαίει.Σςςς ησύχασε
Δεν σταματούσε.Ο έντουαρτ τον πήρε στην αγκαλιά του και τον ησύχασε.
-Τον μπαμπά τον ακους ε?Εμένα γραμμένη με έχεις
(-Όχι βρε μαμά αλλά ο μπαμπάς μου κάνει πολύ ωραία παιχνίδια)
-Έλα εδώ εσύ παραπονιάρα μου
Μου έδωσε ένα φιλί διαρκείας
(Οχου.Αηδίες.Αμάν πια ξεκολλήστε καλέ.Όλο χάδια κάνετε.Μπάμπα εγώ είμαι το μωρό όχι η μαμά)
-Δεν θα ανοίξετε τα δωράκια μας?ρώτησε η Εσμέ
-Α ναι να τα ανοίξουμε
Άρχισα να ανοίγουμε..
Η Ρόζαλι με τον Έμετ :ένα μαύρο φορμάκι με ένα βατραχάκι
-Αχ είναι παρα πολύ γλυκό
(τι γλυκό ρε μάνα?Μα βάτραχος.Εγώ αυτό δεν το φοράω)
Η Εσμέ με το Κάρλαιλ και το Τζάσπερ ένα ζευγάρι παπουτσάκια σταράκια
-Θα είμαστε και ασορτί και οι τρεις.
(να μήπως να μου βάλατε τζιν παντελόνι και τη μπλούζα του μπαμπά?)
-Αν ήταν εδώ η Άλις θα με
Στο άκουσμα αυτής της λέξης ο Έντουαρτ πάγωσε…
-Τι έπαθες μωρό μου?
(Καλέ γιατί πάγωσε ο μπαμπάς?Μαμά κάνε κάτι τον θέλω τον μπαμπά μου.)
Άρχισα να τον χαιδεύω.
-Καρδιά μου είσαι καλά?
-Ε?Ναι
Με φίλησε…
-Μπορώ να τον πάρω λίγο,ρώτησε η Ρόζαλι
(μμμ δεν μ αρέσει αυτή)
Τον πήρε στην αγκαλιά της.Έβγαλε μια γλυκήτητα που την έκανε ακόμα πιο όμορφη.
(Καλέ μ αρέσει εδώ.Τελικά αυτή μ αρέσει)
Άρχισε να παίζει με τις μακριές μπούκλες της.
Η Ρόζαλι μου έδωσε τον Κάρλι.
-Συγγνώμη
Έφυγε τρέχοντας.Κατάλαβα.Έδωσα τον Κάρλι στον αγάπημενο μου και έτρεξα προς τα εκείνη.
-Ρόζαλι?
-Ναι
-Κοίτα ξέρω πως δεν με συμπαθείς και πολύ
-Σε συμπαθώ αλλά ξέρεις τι γίνεται μπορεί να σου φανεί χαζό.Σε ζηλεύα πολύ γιατί είσαι άνθρωπος.Μια γυναίκα που μπορείς να κάνεις παιδιά.
Τώρα κατάλαβα η Ρόζαλι ήθελε να γίνει μητέρα.
-Τώρα αρχίζω να καταλαβαίνω
-Μου ξύπνησαν συναισθήματα για αυτό έφυγα έτσι
-Δεν πειράζει.Οικογένεια είμαστε
Η Ρόζαλι με έσφιξε στην αγκαλιά της.Η Ρόζαλι ήθελε μια φιλική αγκαλιά.Εκτός από τον Έμετ όλοι την θεωρούσαν εγωίστρια
-Συγγνώμη γι αυτό
-Γιατί συγγνώμη και εγώ το είχα ανάγκη μια φιλική αγκαλιά
-Συγγνώμη για όλα.
-Και γω συγγνώμη.Θες να κάνουμε μπάνιο?(κοιτούσε την πίσινα επίμονα)
-Ναι πολύ
-Έλα να σου δώσω ένα μαγιό
-Μπέλλα σε ευχαρηστώ και να ξέρεις πως όλα αυτά δεν τα κάνω για το παιδί
-Το ξέρω.Έλα πάμε
-Ώρες ώρες κάνεις σαν την Άλις
-Με έχει επηρεάσει
Άρχισε να αναπτύσσεται μια πολύ καλή σχέση με τη Ρόζαλι.Συζητούσαμε πολλές φορές στο τηλέφωνο. Πήγαινα σπίτι της ερχόταν εκείνη στο δικό μας.Ήταν πολύ ωραίο και λίγο ποιο λογική από την Άλις.Σήμερα το βράδυ είχαμε κανονίσει να έρθουν σπίτι μας.Ήμουν υπόχρεα στην Εσμέ που κρατούσε τον Κάρλι εκείνη βέβαια χαιρόταν αφάνταστα οπότε αισθανόμουν και μια ανακούφιση.

Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον

Τι γλίτωσα οπότε συνεχίζω.Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την υποστήριξη.

Ενώ τρώγαμε ο Έντουαρτ κοκάλωσε.
-Αγάπη μου?
Έτρεχε σαν σίφωνας.
Ο Έμετ έτρεξε δίπλα του.
Πήρα τη φερράρι μας (που δεν είχα οδηγήσει ποτέ) και ακολούθησα.
Ο Έντουαρτ σταμάτησε.
-Τι έγινε μωρό μου?
¨Επεσα στα γόνατα μαζί του
-Η Άλις είναι εδώ κοντά αλλά δεν ξέρω που
Περιμέναμε και οι τέσσερις για καμοιά ώρα εκεί.
-Κάνατε κάμπινγκ?
-Άλις?
Τρέξαμε όλοι πάνω της.Αγκαλιές φιλιά
-Σας είχα πει ότι ήταν κάπου εδώ
-Μπράβο το μωρό μου(και τον φίλησα)
-Ακόμα να σταματήσουν αυτοί?
-Τε Μπέλλα που είναι η κοιλιά?
-Τώρα γεννήσαμε
-Μαζί γεννήσατε Ρόζαλι?
-Ε όχι
Πήρα αγκαλιά τη Ρόζαλι.
Η Άλις κατάλαβε.
-ΑΑΑΑΑαααααααααααααααααααααααααα
Έπεσε πάνω μας
-Σκέψου αυτές τις τρεις μαζί θα μας κάνουν ότι θέλου,είπε ο Έμετ
Εμείς χασκογελάσαμε……
-Λοιπόν θα κάνουμε κάμπινγκ
-Πάμε σπίτι να δεις το μωρό?
-Βασικά θέλω να σας γνωρίσω κάποιον μάλλον τον ξέρετε
-Τζέηκομπ
-Ακριβώς.Ο αγαπημένος μου (και του έδωσε ένα φιλί)
Ο ¨Εντουαρτ πάλι θύμωσε
-Τι θες ρε από την αδελφή μου και τη γυναίκα μου?
-Έντουαρτ ηρέμισε σε παρακαλώ
-Έντουαρτ ο Τζέηκομπ με βοήθησε πάρα πολύ με έσωσε και το ένα έφερε το άλλο
-Ένας βρυκόλακας μ έναν λυκάνθρωπο?
-Ναι ρε Έμετ σε χαλάει?Τουλάχιστον αυτός μου αποδεικνύει κάθε μέρα πως με θέλει και εγώ είμαι ερωτευμένη.
Καθόμουν τόση ώρα πάνω στη φεράρι .
Η Ρόζαλι με πλησίασε..
-Τι έχεις?
-Δεν ξέρω .Χαίρομαι που
-Αλλά ζηλεύεις
-Όχι δεν ζηλεύω.Είμαι με τον Έντουαρτ και τον διάλεξα εξ αρχής.Ο τζάηκομπ απλά ήταν ο καλύτερος μου φίλος αλλά τον αγαπώ πολύ διαφορετικά από τη τον Έντουαρτ.Τον πατέρα του παιδιού μου.
-Ακούγεται πολύ ωραία,είπε ο Έντουαρτ και με έκλεισε στην αγκαλιά του
Η Ρόζαλι πήγε στον Έμετ.
Εγώ μπήκα στη θέση του οδηγού.
-Λοιπόν πως σου φαίνεται η φεράρι μας?
-Πολύ μου αρέσει αλλά θέλω κάτι ποιο μικρό
-Πάμε να πάρουμε τον Κάρλι
-Ναι μου έλειψε
-Α δηλαδή εγώ δεν σου έλειψα
Άρχισε να μου φιλάει το λαιμό
-Έντουαρτ,Έντουαρτ,μωρό μου

Σήμερα είχα γενέθλεια
.Γινόμουν 2 χρόνια μεγαλύτερη από τον Έντουαρτ.
Είχε περάσει αρκετός καιρός από τότε που ο Τζάσπερ έκλαιγε για την Άλις.Το είχε αποδεχτεί.Όλοι ήταν χαρούμενοι που η Άλις είχε βρει έναν σύντροφο που την έκανε να νιώθει ευτυχισμένη χωρίς να καταναλώνει.
Ή μάλλον όχι.
Ένας δεν θα το αποδεχόταν ποτέ.
Ο Έντουαρτ.
Η αγάπη μου ήταν προκατειλημμένη
.Ξέρω πως ζηλεύει και φοβάται μήπως με χάσει.Αν και νομίζω πως του το αποδεικνύω κάθε μέρα αυτό.
Ο γιος μας χθες είπε την πρώτη του λέξη «βαμπίρ».
Της Άλις της άρεσε πάρα πολύ.
Εγώ και ο Έντουαρτ σαν χαζογονείς γελούσαμε.
Η Άλις βέβαια λέει πως πρέπει να δίνουμε περισσότερη σημασία στο μωρό.
Όταν το λέει αυτό εννοεί βέβαια πως ήμαστε τρελά ερωτευμένοι με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην αντιστεκόμαστε στο πάθος μας
.Η Ρόζαλι πάλι το βρίσκει λογικό.
Η Ρόζαλι με βοηθάει πάρα πολύ με τον μπέμπη.
Ξέρει ακριβώς τι του συμβαίνει και του δίνει αυτό ακριβώς που χρειάζεται.
Ο Έμετ πάλι τον αποκαλεί γκρινιάρικο πλάσμα.
Ο Τσάρλι και ο Κάρλαιλ δεν μπορούν να μας ακούν να τους αποκαλούμε παππούδες.
«Μα είμαι ακόμα πολύ νέος» η γνωστή ατάκα.
Βέβαια για κανέναν από τους δύο δεν ισχύει για διαφορετικούς λόγους.
-Καλημέρα αγάπη μου,ήρθε και με φίλησε
-Καλημέρα μωρό μου
-Και χρόνια πολλά
-Θα είναι μια αιωνιότητα
-Δεν έχουμε κάνει την κόρη που λέγαμε(αρχίζοντας να με φιλάει παθιασμένα)
-Έντουαρτ
-Αυτό είναι για σένα
-Έλα άνοιξε το
Έβγαλα το περιτύλιγμα.Άνοιξα το κουτάκι.
-Άχου το τι γλυκό που είναι
Ένα υπέροχο γλυκό κουταβάκι.( http://www.redlandlabradors.com/\images\WhiteLabsGallery\LabradorPuppiesForSale-Male2.JPG)
-Μωρό μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ
Με φίλησε και τον αγκάλιασα
-Σ αγαπώ πολύ
-Και γω μικρή μου
-Είμαι ποιο μεγάλη από σένα
-Δεν νομίζω
-Ότι πεις
-Είναι θηλυκό και θα την ονομάσουμε
Κόμπιασε
-Ναι
-Εσύ διαλέγεις
-Μμμ.
-Λούσι
-ότι θέλει το μωρό μου
Η μέρα πέρασε καθημερινά μαζί με την Άλις και τη Ρόζαλι.
Ο Έντουαρτ είχε αποφασίσει να ασχοληθεί με την κηπευτική.
Η Άλις τον κορόιδευε συνέχεια αλλά εμένα μου άρεσε πάρα πολύ.
Μου έφερνε μπουκέτια με λουλουδιά και ήταν πάρα πολύ γλυκός.
Πάντα βέβαια ήταν γλυκός.
Το βράδυ θα ερχόντουσαν όλοι σπίτι.Τα κορίτσια είχαν έρθει και με βοηθούσαν από το πρωί αλλά τώρα ήμουν μόνη μου με τον Κάρλι στην αγκαλιά μου.
Χτύπησε το κουδούνι.
-Η Άλις κάτι θα ξέχασε
(-Πολύ ξεχασιάρα αυτή η νονά μας βγήκε)
-Τζέηκομπ?
-Γεια σου Μπέλλα.Χρόνια Πολλά
-Σε ευχαριστώ
Είχε πιει.Μύριζε.
Το όνειρο.
Φοβήθηκα.
Ο Κάρλι έβαλε τα κλάματα.
Τον πέταξε στον καναπέ άγρια
-Τι κανεις?Πως τολμάς?
Άρχισε να με βαράει και να με χτυπάει άγρια.Πήγε να με βιάσει.


Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια.Καληνύχτα!!

Ο Έντουαρτ μπήκε μέσα.
Χτύπησε δυνατά τον Τζέηκομπ μέχρι που εκείνος έπεσε λιπόθυμος στο πάτωμα.
Έτρεξε και με πήρε στην αγκαλιά του.
Πόσο την είχα ανάγκη.
Φώλιασα μέσα του.
-Δε έπρεπε να σα αφήσω μόνη σου συγχώρεσε με
Δεν μπορούσα να μιλήσω.
Του έκανα την κίνηση πως θέλω να με φιλήσει.
Η Ρόζαλι που κάτι ξέχασε ήρθε.
Κατάλαβε.
Έπιασε τον Κάρλι στην αγκαλιά της και προσπαθούσε να τον ηρεμίσει.
Εγώ έκλαιγα με λυγμούς στην αγκαλιά του Έντουαρτ.
-Τι σου έκανε αυτός ?
-Με … με….
-Όχι
-Με χτύπησε άσχημα
Είχα μελανιές σε όλο μου το σώμα και τα φιλιά του ήταν τόσο άγρια που είχαν αφήσει πληγές στα χείλη μου.Δεν έιχε προλάβει τίποτα άλλο.Ο Έντουαρτ ήταν και πάλι εδώ.Να με σώσει.
Αυτός άρχισε να κινείται.
Ο Έντουαρτ μου έδωσε ένα φιλί και εγώ κρύφτηκα μες την αγκαλιά της Ρόζαλι.
Τον απωτελίωσε.
Στις δύο τελευταίες μπουνιές δεν ξέρω καν αν ήταν ζωντανός.
Μόνο που όλα αυτά τα είχε παρακουλουθήσει και η Άλις.
Είχε παγώσει στη θέση της.
Έπεσε κάτω με λιγμούς και έφυγε τρέχοντας.
Ο Έντουαρτ με πήρς στην αγκαλιά του και πάλι.
Με πήγε στο κρεβάτι μας.
-Πως τόλμησες?Αισθάνομαι ντροπή
-Εγώ φταίω
-Τι τι είναι αυτά που λες αν δεν ήσουν εδώ τότε σίγουρα θα
-Όχι
-Δεν θα το επιτρέψω ποτέ να γίνει αυτό
Άρχισε να μου φιλάει τις πληγές.
-Έρωτα μου
-Ναι μωρό μου(ενώ με φιλούσε)
-Είσαι ο μόνος που μπορεί
-Σσσσς
Άρχισε να με φιλάει.Με πήρε στα χέρια του και πήγαμε στο μπάνιο.Με έβαλε κάτω από το χεστό νερό και με καθάριζε.
Ήμουν με το μπουρνούζι στην αγκαλιά του
-Αισθάνεσαι καλύτερα?
-Ναι πολύ καλύτερα
-Από δω και πέρα
-Θα πιστεύουμε στα όνειρα μου
-Ναι
Άρχισε να με φιλάει

Ευχαριστώ για τα πολύ καλά σας λόγια και το ενδιαφέρον.

Ήταν βράδυ και θα έρχονταν όλοι.
Δεν ήθελα να μαθευτεί τίποτα.
Η Ρόζαλι μου έβαλε μεικ-απ στις πληγές.
Ήμουν σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση αν και ο καημένος ο Έντουαρτ προσπαθούσε να με κάνει να γελάσω.
-Μωρό μου
-Νομίζω πως η Ρόζαλι έκανε θαύματα,ε τι λες?του έκανα μια στροφή
-Μμμ.Πάντα ήσουν θεά και μου φίλησε το λαιμό
-Ευχαριστώ αν και(κοκκίνισα)
-Έλα δω καρδιά μου
Έπεσα στην αγκαλιά του και άρχισα να κλαίω.
-Σσσσς ησύχασε
-Ναι ρε Μπέλλα θα χαλάσει και το μακιγιάζ
-Άλις?
-Η αδελφή μου κάνει ωραίο μακιγιάζ δε λέω αλλά εγώ θα την μεταμορφώσω σε θεά
-Μα είναι θεά
-Εσύ την θεωρείς θεά και με τις φόρμες
Δεν καταλάβαινα τι γινόταν.Η Άλις κανονικά έπρεπε αλλά ναι αυτή ήταν η αυτοάμυνα της.
-Λοιπόν κυρία Μασίν καθίστε
-Έντουαρτ(είπα διστακτικά)
-Πάω να δω το γιο μας μωρό μου και έρχομαι(με φίλησε)
-Μη
-Γιατί?
-Θα χαλάσει το μακιγιάζ.Άντε ξου
-Άλις σέβομαι την κατάσταση σου αλλιώς
-Ποια κατάσταση τι λέει?Βλαμμένο παντρεύτηκες
Κούνησα το κεφάλι δεξιά και αριστερά
-Λοιπόν τζους Έντουαρτ
-Θα ξανάρθω
-Ναι μωρό μου
-Μη χάσουμε
-Άλις
-Μη κουνιέσαι
-Μάλιστα
Πραγματικά η Άλις έκανε ένα ποιο έντονο αποτέλεσμα.Προτμούσα το ποιο διακριτικό της Ρόζαλι αλλά ποιος της το λέει.Καθίσαμε στο τραπέζι.Ο Κάρλι έκανε πρόποση(με αίμα).
-Μπέλλα μου,χρόνια σου πολλά να χαρείς τη ζωή σου δίπλα στο παιδάκι σου και στον Έντουαρτ.
Πήγα να σηκωθηκα για να ευχαριστήσω αλλά αισθάνθηκα ζαλάδα.
Ο Έντουαρτ με κράτησε.
-Αγάπη μου
-Έντουαρτ
-Εδώ είμαι μωρό μου.
-Έντουαρτ πήγαινε την μέσα να ξαπλώσει
-Όχι είμαι μια χαρά. Ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόποση και τον ενδιαφέρον αλλά τώρα είμαι καλά.
Δεν αισθανόμουν καθόλου καλά.
Ευτυχώς που με είχε αγκαλιά ο Έντουαρτ αλλιώς θα έπεφτα και πάλι κάτω.
-Καλύτερα να ξαπλώσεις.Θα σου κάνει καλό.
Ο Έντουαρτ με πήρε στην αγκαλιά του και με σήκωσε.Πήγα στο κρεβάτι μου.
Η Ρόζαλι μας ακουλούθησε μαζί με τον Κάρλαιλ.
-Πως αισθάνεσαι Μπέλλα την αλήθεια.
-Ζαλίζομαι πολύ
-Πρέπει να κάνουμε εξετάσεις.
-Δεν θέλω.Θα μου περάσει.
-Θα πάμε μέχρι το σπίτι μου.
Ο Έντουαρτ όλη αυτή την ώρα με είχε αγκαλιά.
-Εντάξι αλλά γίνεται να αλλάξω?
-Θα σας περιμένω έξω
Ο Έντουαρτ με τη Ρόζαλι με βοήθησαν να αλλάξω.
Ο Έντουαρτ έβαλε κι αυτός φόρμα για να αισθάνεται ποιο άνετα.
Η Εσμέ χτύπησε την πόρτα
-Πέρνα μαμά
-Ευχαριστώ αγόρι μου
-Μπέλλα σου έφτιαξα χυμό
-Ευχαριστώ
Ο Έντουαρτ με βοήθησε να τον πιώ.
Μπήκε μέσα η Άλις με τον Κάρλι.
-Τι είναι βρε τι είναι?Καλέ τι μωρό είναι αυτό?
-Δεν είναι τσάντα
-Μμμ το χιούμουρ του Έντουαρτ
-Δεν κατάλαβα
-Άλις θα κρατήσεις το παιδί?
-Ναι καλέ.
-Α μπορώ
-Μπορείς
-Τι μπορεί αγάπη μου
-Να μείνει μαζί μας
-Α ναι
-Οχ Έντουαρτ να δω πως θα τα βγάλεις πέρα είπε ο Έμετ από το καθιστικό
-Εγώ έχω το γιο μου
-Λοιπόν πάμε?
-Ναι Ρόζαλι
Με πήρε στην αγκαλιά του και μπήκαμε στο πολυτελές αμάξι του Κάρλαιλ
Πήγαμε σπίτι και έκανα τις απαραίτητες εξετάσεις.
-Μπέλλα
-Ναι
-Έντουαρτ
-Μπαμπά αλήθεια
-Ναι αγόρι μου
-Μωρό μου είσαι έγκυος
Χάρηκα τόσο πολύ.
Έπεσα στην αγκαλιά του και φιλιόμασταν
Ο Κάρλαιλ είχε βγει έξω να πει τα νέα και στους άλλους..
-Μου έκανες το καλύτερο δώρο
-Εσύ μωρό μου, μου το έκανες και μου το κάνεις κάθε στιγμη που περνα μου δίνεις νόημα στην αιωνιότητα μου
Τον αγκάλιασα σφιχτά
-Τώρα γιατί κλαις?
-Από συγκίνηση
-Δεν θέλω κλάματα
-Εντάξι
Πήγα να σηκωθώ ζαλίστηκα.Ο Έντουαρτ με έπιασε.
-Σήμερα θα μείνουμε εδώ στο δωμάτιο μου πάνω
-Πάμε νυστάζω πολύ
-Ναι
-Μαμά θα μείνουμε εδώ απόψε δεν σας πειράζει?
-Τι είναι αυτά που λες άντε πηγαίνετε
-Καληνύχτα είπα πολύ σιγανά
-Καληνύχτα
Ξαπλώσαμε και πάλι αγκαλιά.Φιλιόμασταν αρκετή ώρα.
-Κοιμήσου αγγελούδι μου

Λοιπόν κυρίες μου
Πρώτον σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια
Δεύτερον παραθέτω το κομματάκι μου αν και μικρό.Αλλά τι να κάνουμε.Πήγα να δω την Έκλειψη.Λιώνω.



Αποκοιμήθηκα στην αγκαλιά του για άλλη μια βραδιά.Αλλά η κάθε βραδιά είχε κάτι ξεχωριστό.Η σημερινή είχε το ότι θα γινόμασταν για δεύτερη φορά γονείς!
Το ήθελα πάρα πολύ.
Το πρωί βρήκα τον Έντουαρτ να φέρνει πρωινό στο κρεβάτι.
-Καλημέρα αγάπη μου
-Καλημέρα έρωτα μου
Με φίλησε υπερβολικά για πολύ ώρα.Δεν με άφηνε να πάρω ανάσα.Το κορμί είχε πάρει φωτιά.Τα χέρια του ταξίδευαν στο κορμί μου και χάιδευαν το κάθε τι πάνω μου.Ήταν τόσο υπέροχη αίσθηση.Σταμάτησε.
-Μωρό μου
Μετά από πάρα πολύ καιρό είχε αποτραβηχτεί έτσι.
-Καλύτερα αυτό να γίνει στην κρεβατοκάμαρα μας.
Είχε δίκαιο.
-Ναι.Πάμε?
-Ει.Θα φας και μετά
-Δεν χρειάζεται
-Μπέλλα το μωράκι μας
-Αμά πεινούσε
-Δεν θα στο λεγε
-Όχι.Αλλά αυητό το χιούμουρ
-Σου τη δίνει στα νεύρα
-Θα με αφήσεις να τελιώσω κα.Κάλεν?
-Συγγνώμη κα.Κάλλεν.
-Λοιπόν α ναι αυτό το χιούμουρ σου με ανάβει περισσότερο
-Μμμ.Θα το χρησιμοποιώ αλλά φαί
Άρχισε να με ταίζει.
-Αμαρ ρε Έντουαρτ.
Πήγαμε σπίτι.Βασικά η εσμέ μας πήγε σπίτι.
Η Άλις άνοιξε την πόρτα.
-Ααα θα γίνω ξανά νονά.
Έπεσε στην αγκαλιά μας.
Έλεγα το παιδί να το βάφτιζε η Ρόζαλι αλλά οκ τώρα
-Να σας πω θέλω να γίνω νονά.Δεν με νοιάζει.
-Ε αφού δεν σε νοιάζει τι μας το λες?
-Έντουαρτ
-Συγγνώμη μαμά
-Λοιπόν εγώ με την Άλις θα πάμε σπίτι.
-Όχι εγώ θα μείνω εδώ
-Ο τζάσπερ σ αγαπάει και τον αγαπάς και εσύ
-Είναι γουρούνι
-Κοίτα να δεις και ο Κάρλαιλ είναι ώρες ώρες
-Και ο Έντουαρτ(του έκλεισα το μάτι)
Γουρούνι το μωρό μου ποτε αλλά τώρα τι να πεις
-Το ξέρω και ο μπαμπάς και το ηλ!θ!0 από δω .Αλλά ο Τζάπσερ είναι ακόμη μεγαλύτερο.
-Καλά όπως θες..
-Εγώ θα μείνω εδώ με την κολλητούλα και τον βλ@μμένο σύζυγό της .
Οκ.Ωραία θα ταν αλλά θα ήθελα τον Έντουαρτ για λίγο κάπου μόνοι μας
Ο Έντουαρτ είχε είδη βγει έξω με τον μικρό να παίξουν.Τους έβλεπα από το παράθυρο και αισθανόμουν τόση χαρά.Ο Λόγος της ύπαρξης μου και η μινιατούρα της ύπαρξης μου ήταν εδώ και επικοινωνούσαν με ένα τελείως διαφορετικό τρόπο.Ένιωσα έναν πόνο.
-Α..α…α..Έντουαρτ

Τρίτον και τελευταίον.Εύχομαι να σας αρέσει το σεναριάκι. και ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

Την είδα ξαπλωμένη στο πάτωμα να με φωνάζει.
Έτρεξα κοντά της
Το λευκό της φόρεμα έχει γεμίσει με αίματα σκέφτηκε η Άλις
Την πήρα στην αγκαλιά μου προσεκτικά
-Α..α…α..Έντουαρτ
-Ναι μωρό μου ναι
-Σ αγαπάω πολύ
Έβλεπα να κυλάνε δάκρια από τα μάτια της.
-Και γω σ αγαπάω
Με φίλησε τόσο γλυκά τόσο παθιασμένα τόσο τρυφερά σαν να μου έλεγε όχι αποκλείεται.
Αποβολή σκέφτηκε η Άλις και έτρεξε δίπλα μας με τον μικρό μας στην αγκαλιά της.
-Πρέπει να πάμε στην κλινική
Πήρα στην αγκαλιά μου την Μπέλλα και την ξάπλωσα στο πίσω μέρος του Βόλβο μου.Η Άλις έμεινε πίσω να ειδοποιήσει και να διαλέξουν ποιος θα κρατήσει τον Κάρλι.΄
Έτρεχα με πολύ μεγάλη ταχύτητα.
Φτάσαμε.
Βαλαν την Μπέλλα στο φορείο και εγώ της κρατούσα το χέρι.
Ήταν στα χαμένα με ανοιχτά μάτια.
Κάποια στιγμή σήκωσε το χέρι της.
Το φορείο σταμάτησε.
-Συγχώρεσε με μωρό μου
Μα για ποιο λόγο να την συγχωρέσω?
-Πες μου ότι με συγχωρείς.
Πήγα να μιλήσω
-Μη μην πεις τίποτα μόνο συγχώρεσε με
-Ναι σε συγχωρώ και σε αγαπάω πάρα πολύ
Δεν ήξερα για ποιο λόγο αλλά αν αυτό ήθελε να ακούσει θα το άκουγε.
Την πήρα μέσα.
Περ΄μενα σε έναν άδειο διάδρομο νοσοκομείου
-κ.Κάλεν?
-Μάλιστα
-Η γυναίκα σας έχει χάσει πολύ αίμα.Εσωτερική αιμμοραγία
-Τι σημαίνει αυτό?
-Αν είχε προχωρημένη εγκυμοσύνη μπορεί και να μπορούσαμε να το κρατήσουμε αλλά τώρα είναι πάρα πολύ δύσκολα και για την μητέρα και για το παιδί.
Δεν πίστευα ότι γινόταν όλο αυτό.
Δεν μπορούσε.
Όλα τα στραβά σε εμάς.
-Πως γίνεται αυτό?
-Εσείς πως τη βρήκατε?
-ήμουν με το γιο μας στον κήπο και παίζαμε.Πήγα στην κρεβατοκάμαρα μας να τη βρω και ήταν πεσμένη στο πάτωμα.
-Αυτό για να συμβεί πρέπει η εγκυμονούσα να πέσει από κάποιο ύψος.
-Ναι η γυναίκα μου είναι πολύ επιρρεπής στα ατυχήματα μάλλον θα έπεσε από το κρεβάτι.
-Το κρεβάτι σας έχει ύψος?
-Είναι στρώμα υπόστρωμα
-Τώρα εξηγούνται και οι μελανιές
Αν έχανα την Μπέλλα μου για αυτόν τον …. Θα πήγαινα στον άλλο κόσμο και θα τον σκότωνα για δεύτερη φορά.Αν είναι δυνατόν να χάσει η Μπέλλα μου το παιδί μας για χάρη του.
-Σας ζητάει
-Μπορώ να τι δω?
-Για λίγο..
Την είδα κουρασμένη στο κρεβάτι τσαλακωμένη.
Σήκωσε λίγο το χεράκι της.
Πήγα δίπλα της και της φίλησα τα χεράκια της.
-Πονάς μωρό μου?
-Πολύ αγάπη μου
Η φωνή της ίσα ίσα ακουγόταν σ ένα βρικόλακα.
-Κάνε υπομονή αγάπη μου για το παιδάκι μας.
Μου χαμογέλασε και μου χάιδεψε το μάγουλο.
-Σε λατρεύω
-Και εγώ σε λατρεύω.Ααα
Μία κραυγή που μου σούβλισε την άψυχη καρδιά μου.
Το χέρι της έσφιξε το δικό μου δυνατά
-Τι έπαθες μωράκι μου?
-Το παιδί Έντουαρτ.Το χάνω.Το αισθάνομαι
Μου είπα μέσα σε λυγμούς.
Θυμήθηκα τη σκέψη του γιατρού ενώ την είχαν στο χειρουργείο.
Αποβολή=Θάνατος και για τη μητέρα
-Σ αγαπάω Μπέλλα μη μου το κάνεις αυτό
Η Εσμέ με πήρε στην αγκαλιά της καθώς το σώμα μου έπεφτε κάτω.
Ο Κάρλαιλ μπήκε μέσα.
Η Ρόζαλι και η Άλις βρίσκονταν στην αγκαλιά του Έμετ.
Κοιτούσα το κενό.
-Μαμά
-Έλα αγόρι μου
-Μαμά αν πάθει κάτι η Μπέλλα θα πεθάνω και θέλω να με βοηθήσεις.
-Τι είναι αυτά που λες αγόρι μου?Τίποτα δεν θα πάθει.
-Άλις Ρόζαλι
Ήρθαν καιοι δύο.
-Έπαισαν κάτω στα πόδια μου.
-Θα γίνει καλά
-Αν δεν γίνει ε΄γω θα την ακουλουθήσω
-Σςςς μη λες τέτοια πράγματα
-Άκουσε με Άλις θέλω να φροντίσετε τον Κάρλι σαν δικό σας παιδί.
Να μάθουν για τη μαμά τους και για μένα αν γίνεται.
Σας παρακαλώ
-Εντάξι αλλά δεν θα γίνει τίποτα.
-Έμετ να του μάθεις τα κόλπα σου για την ασφάλεια του
-Ότι θες.
-Θέλω να μάθω γιατί αργούν τόσο.
Δεν άντεχα άλλο!!


Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια.

Σήκωσα τα κομμάτια μου από το πάτωμα και πήγα προς το χειρουργείο.
-Αγόρι μου δεν επιτρέπετε
Η μαμά μου με αγκάλιασε από πίσω θέλοντας με να με προστατεύσει και να μου το απαγορεύσει γλυκά.
-Θέλω να τη δω
-Το καταλαβαίνω κάνε υπομονή το χειρουργείο θα τελειώσει
Και άμα το χειρουργείο δεν τέλειωνε ποτέ?
Αν η Μπέλλα μου.
ΌΧΙ.ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΘΕΤΙΚΑ
-Πάω να δω τον Κάρλι είπε η Άλις
-Να δεις τον Κάρλι ή τον Τζάσπερ είπε ο Έμμετ
-Έχε χάρη που σέβομαι την κατάσταση σε αντίθεση με σένα

Άλις
-Κάρλι ήρθε η νονά
-Σσσσς τον κοίμισα
-Εσύ?Αποκλείεται
Κι όμως τον είχε κοιμίσει
-Ξέρεις
-Ναι
-Αυτά είναι για σένα
Μου έδωσε ένα μπουκέτο λουλούδια.
Με φίλησε φοβισμένα……
-Ε ναι ε Τζάσπερ
Άρχισε να με ξαναφιλάει
-Σ αγαπώ
-Και γω πάντα μόνο εσένα
Συνέχισε να με φιλάει
-Μήπως σε έβαλε το άλλο χαμένο να με πείσεις να φύγω απότ ο σπίτι του?
Χασκογελούσαμε και οι δύο

Έντουαρτ
Ο Κάρλαιλ βγήκε έξω.
Επίτηδες δεν μπορούσα να διαβάσω τις σκέψεις του.
-Μπαμπά
-Αγόρι μου πρέπει να φανείς δυνατός.
-Όχι,όχι
Ήμουν απεγνωσμένος.
Κοπανιόμουν σαν δαιμονισμένος
Έτρεχα σε δάση.
Κάποια στιγμή έφτασα μέχρι τα όρια του Φόρκς.
΄

Είναι αρκετά μικρό αλλά το συνεχίζω αμέσως
Σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον

Και τότε μύρισα έναν γνωστό αγαπημένο άρωμα.
-Έχω παραισθήσεις.
-Δεν υπάρχει περίπτωση ο Έντουαρτ θα με βρει
-Ο Έντουαρτ νομίζει πως είσαι πεθαμένη νεκρή Μπέλλα
-Θα με βρει
-Πότε?Εδώ και πόσους μήνες αυτό λες
-Θέλω να δω τον άντρα μου έστω για τελευταία φορά ξέρω ότι υποφέρει μπορεί να κάνει καμία τρέλα πάλι
Παρακολουθούσα τον διάλογο μέσα από τα δέντρα.
Ήθελα να την πάρω στην αγκαλιά μου και να την φιλάω.
Η Βικτόρια είχε δεμένη την Μπέλλα σε μια καρέκλα.
Ήταν έγκυος ήταν ζωντανή αν και πάρα πολύ αδύναμη .
-Νομίζω πως δεν χρειάζεται να σε βασανίζω άλλο ε?
Ήταν έτοιμη να ρουφήξει το αίμα της.
Την έπιασα από τα μαλλιά της και την αποκεφάλισα ούτε καιν ήξερα τι έκανα.
Έβαλα φωτιά και έτρεξα κοντά στην αγάπη μου.
Την πήρα στην αγκαλιά μου
-Είσαι ζωντανή?
-Μωρό μου
Αρχίσαμε να φιλιόμαστε παθιασμένα.
-Σ αγαπάω
-Δεν είχα ζωή χωρίς εσένα.
-Μου έλειψες πολύ
-Και μένα δεν θα σε ξαναφήσω πότε μόνη σου το υπόσχομαι
-Πάρε με στην αγκαλιά σου μωρό μου
Την έκλεισα ακόμα ποιο σφιχτά στην αγκαλιά μου.
-Πάμε σπίτι μας?Θα πεινάς πολύ
-Ναι πάμε
Στο δάσος που την είχε κρύψει η Βικτόρια υπήρχαν καρποί και μια λίμνη.
Με το ένα μου χέρι κρατούσε τη Μπέλλα και με το άλλο μου έκοψε μερικούς.
Ένα μήνα μακριά της δεν άντεχα.
Έλιωνα κάθε μέρα μακριά της.
Πήγαμε κοντά στη λίμνη.
Έβρεξα το πρόσωπο της με νερό
Έβγαλε ένα βογκητό ευχάριστης.
Συνέχισα να της καθαρίζω όλο της το σώμα.
Έπλυνα τους καρπούς και έβαλα έναν στο στόμα της.
Τον δάγκωσε και κατάπιε.
Όταν πια χόρτασαν τα μωρά μου.Αχ ναι και πάλι τα μωρά μου η Μπέλλα και το δεύτερο παιδάκι μας.Αλήθεια το πρώτο μας τι του κάνει η Άλις ένα μήνα?
-Πως είσαι ψυχή μου?
Είχε κουρνιάσει στην αγκαλιά μου.Ήμουν τόσο ευτυχισμένος που την είχα αγκαλιά ξανά..
-Κοιμήσου κοριτσάκι μου.
Χώθηκε μέσα στην αγκαλιά μου και αποκοιμήθηκε.
Είχα βάλει φωτιά με ξύλα για να ζεσταίνεται.
Μύρισα ελάφι.
Όχι δεν ήθελα να κυνηγήσω αλλά το πήρα για να φάει κάτι η Μπέλλα.
Ενώ εκείνη κοιμόταν εγώ έψηνα το κρέας του..
Με έσφιξε στην αγκαλιά της.
-Καλύτερα?
-Μμμ
Άρχισα να τη φιλάω.
Της έδωσε ένα κομμάτι κρέας.
Την τάιζα και με τάιζε με τα χέρια
Ήταν όλα τόσο μαγευτικά.
-Πάμε σπιτάκι μας?
-Όχι ακόμα μου είπε γλυκά
Άρχισε να με φιλάει.
-Πάμε σπίτι μας τώρα.
Είχε βάλει στο κορμί μου φωτιά.
Δεν πρόλαβα να την πάρω στα χέρια μου γιια να φύγουμε και πέσαμε κάτω από τον πόθο.
Με φιλούσε απεγνωσμένα.Τα χέρια μου ταξίδευαν πόντο πόντο όλο της το κορμί και εκείνη με φιλούσε αναστενάζοντας και παρακαλώντας με για περισσότερα.

Μπέλλα
Μου είχε λείψει τόσο πολύ η αγκαλιά του.
Ήταν εδώ δίπλα μου, με κρατούσε στην αγκαλιά του.
Με φίλησε στο μέτωπο.
-Μου έλειψες,μου είπε τόσο γλυκά που δεν μπορούσα να αντισταθώ
-Και μένα.Πάμε σπίτι τώρα
-Ναι
Με πήρε στα χέρια του και έτρεχε.
Αν και το είχε κάνει πολλές φορές αυτό ακόμα φοβόμουν.
Του το παίζα άνετη και χαλαρή αλλά πάντα με καταλάβαινε
Φτάσαμε.
Επιτέλους!
-Ο Κάρλι δεν είναι εδώ
-Τον έχεις φορτώσει στην Εσμέ
-Όταν ήμουν πολύ θλιμμένος και ρωτούσε επίμονα για σένα δεν άντεχα
-Καρδιά μου
Βρεθήκαμε αγκαλιά στον καναπέ.
-Πάμε στο κρεβάτι μας?με ρώτησε ενώ τα χείλη του δεν είχαν σταματήσει δευτερόλεπτο τα χείλη του να μου φιλάνε το λαιμό.
Απλά κούνησα το κεφάλι μου και βρεθήκαμε αγκαλιά στο δωμάτιο μας.
Δεν κομήθηκα το βράδυ.Ήμουν συνέχεια στην αγκαλιά του.
-Κοιμήσου κοριτσάκι μου.Τι φοβάσαι?
Η αλήθεια ήταν πως το έπαιζα κοιμισμένη εδώ και καμοιά ώρα αλλά δεν τα κατάφερνα.
-Ότι θα σε χάσω
-Λοιπόν θα κάνουμε μια συμφωνία.
-Ναι
-Ούτε εσύ θα χάσεις εμένα ούτε εγώ εσένα
-Στο υπόσχομαι
-Και γω μωρό μου
Ένιωθα τέτοια ανακούφιση.
Με πήρε στην αγκαλιά του ξανά και με νανούρισε.
Μέσα σε 5 λεπτά αποκοιμήθηκα.

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Nemesis Of Bellin

Σας ευχαριστώ πολύ για άλλη μια φορά.
Είναι έτοιμο εύχομαι να σας αρέσει:



Ξύπνησα.
Αλλά.
-Καρδιά μου?Μωρό μου?
-Εδώ είμαι Μπέλλα μου ,μου είπε ενώ έβγαινε από το μπάνιο
Με φίλησε.
-Έλα ησύχασε τώρα.Εμμ.Εγώ είμαι εδώ.
Με πήρε στην αγκαλιά του και με φίλησε.
Με πήγε στο μπάνιο



Με ξάπλωσε απαλά εκεί γλυκά.
-Νομίζω πως μας αξίζει
Άρχισα να τον φιλάω.
Ήμασταν αγκαλιά στην βεράντα και παίζαμε με τη Λούσι.
-Έντουαρτ
-Μπαμπά
Ο Κάρλι έπεσε στην αγκαλιά του.
-Μαμά
-Αγοράκι μου
-Μπέλλα
Η Άλις με πήρε στην αγκαλιά της.
-Πως?
Έπεσα στην αγκαλιά του Έντουαρτ που είχε αγκαλιά τον Κάρλι και της τα εξηγήσαμε όλα.
-Ωραία δεξίωση τότε!!
-Ότι πεις
Η Δεξίωση άρχισε.Όλοι περνούσαν πάρα πολύ.Ο Έντουαρτ και ο Κάρλι ήταν υπέροχοι.Πανέμορφοι.
Έφυγα από τη Ρόζαλι και την Άλις και πήγα γρήγορα στους άντρες μου.
-Τι κάνει το μωρό μου και η μινιατούρα μωρό μου?Χασκογέλασα.
Κοιτιόμασταν στα μάτια
(-Έλεος.Θα έχουν δύο παιδιά και ακόμα θα σαλιαρίζουν μπροστά σε όλο τον κόσμο)
-Μαμά πάμε να φάμε?(κάτι έπρεπε να κάνω για να τους σταματήσω είχαν γίνει ρεζίλι)
-Ναι Κάρλι μου.Μπαμπά θα έρθει
-(Που είναι ο Τσάρλι)
-Ναι καρδιά μου
-(α τον δικό μου μπαμπά εννοούσε η μαμά.Καλέ τι είναι αυτοί?)
-Λοιπόν αγάπη μου τι θες να φας?
-Αυγά
-Πάλι βρε Κάρλι μου.
-Έλα βρε Έντουαρτ αφού το παιδί αυτό θέλει τώρα γιατί να του το χαλάσουμε?
(Η πρώτη φορά που η μαμά σαλιαρίζει με τον μπαμπά και το χαίρομαι.)
-Ότι θες με κάνεις
-(Τώρα το κατάλαβες?Μπαμπά αμφιβάλλω για το iq σου)
-Εσένα πριγκίπισσα μου τι θα σου φτιάξω να φας?
(Πριγκίπισσα? Από όσα γνωρίζω ο Τσάρλι είναι αστυνομικός)
Πλησίασα δίπλα του
-Εσένα πρίγκιπα μου,του ψιθύρισα
(Να ακούσω και εγώ?)
-Κάρλι?
(Οχ η τρελή)
-Έλα Άλις μου?
-Που είναι το αγοράκι μου?
(Δεν είμαι εδώ)
Αχ τι καλά.Θα έμενα λίγο μόνη με τον Έντουαρτ
Η Άλις πήρε τον Κάρλι στην αγκαλιά της
-Νονά πεινάω
-Τι θες να σου φτιάξω?
-Μου φτιάχνει η μαμά αυγά
-Η μαμά τώρα θα φύγει με το μπαμπά.
Μου έκλεισε το μάτι.
-Ά ρε Άλις .Σαΐνι είσαι!!
-Ο Έντουαρτ με αποκαλεί σαΐνι. Μπέλλα το άκουσες?Κάρλι?
(-Ναι καλέ δεν είμαστε κουφοί)
-Ναι ναι το άκουσα
Έτρεξα έξω γρήγορα.
-Μπέλλα πρόσεχε είσαι έγκυος
-Αισθάνομαι άσχημα που αφήνω τον Κάρλι στην Άλις
-Όλο το πρωί ήμασταν και οι τρεις και παίζαμε τώρα μπορούμε να χαλαρώσουμε.
-Για λίγο δεν θέλω να
Δεν πρόλαβα να πω τίποτα με φίλησε τόσο έντονα που δεν πρόλαβα τίποτα να κάνω.Βρέθηκε πάνω μου και χάθηκα στο σώμα του.
-Μωρό μου λείπουμε πάρα πολύ ώρα πρέπει να
-Ναι πάμε
Με βοήθησε να σηκωθώ.
-Το βράδυ
-Το βράδυ, επιβεβαίωσα
Η Άλις έπαιζε με τον Κάρλι μαζί με τον Τζάσπερ. Οι υπόλοιποι χόρευαν.
Ο Τζάσπερ μας είσε από την άκρη του ματιού του.
Ο Έντουαρ πήρε από τα χέρια της Άλις τον Κάρλι
-Πως πέρασες με τη νονά
-Πολύ ωραίο.Την αγαπάω τη νονά
-Αχ αυτός είναι ο άντρας όχι σαν τον Τζάσπερ
-Άλις σε παρακαλώ
-Συγγνώμη Μπέλλα
-Λοιπόν αγάπημενη μου οικόγενεια.Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από την Άλις για τη συμπεριφορά μου εν όποιον σας.
Άλις συγγνώμη σ αγαπώ και θέλω να ξαναγίνεις γυναίκα μου για δεύτερη φορά
Η Άλις κοιτούσε ακίνητη.
Ο Έντουαρτ έριξε την Άλις στην αγκαλιά του
-Ναι
-Έντουαρτ Μπέλλα
-Ευχαριστούμε πολύ για όλα
Το βράδυ ενώ όλοι φύγαν.
-Κοιμήθηκε
-Τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε κάτι που αφήσαμε στην μέση πριν
-Έντουαρτ
-Ναι
Άρχισε να με φιλάει γλυκά
-------------------------------------------------
-Γεια σου Μπέλλα
-Βικτώρια?Έντουαρτ.Μμμμ(μου έκλεισε το στόμα)
-Ήρεμα αλλιώς ο αντρούλης σου θα βρεθεί στα θυμαράκια πιο νωρίς από τι πρέπει.
---------------------------------------------------
-Ααααα
Σηκώθηκα πάνω
-Έντουαρτ?
-Εδώ είμαι.
Έκλαιγα
-Ηρέμησε μωρό μου όνειρο ήταν.

Έκλεισα τα μάτια μου στο στέρνο του.
-Είμαι εγώ εδώ τώρα δεν θα σε πειράξει κανείς ψυχούλα μου
Οι ετοιμασίες για το γάμο άρχισαν.
Τρέχαμε χειρότερα από το δικό μας γάμο αλλά όπως έλεγε ο Έντουαρντ θα ξεφορτωθούμε την Άλις.
Εγώ πάλι αυτό δεν το ήθελα.
-Πάμε αγάπη μου?
-Ναι ψυχή μου κατεβαίνω
(-Μαμά θα γλιστρήσεις με τόσα μέλια από τη σκάλα)
Καθόμουν στην μέση της σκάλας κοιτώντας τον Έντουαρτ και μετά τον Κάρλι.
Ήταν ίδιοι.
Έπεσε στην αγκαλιά του Έντουαρτ και φύγαμε.
-Μπαμπά ουάου!
-Αυτή ονομάζεται φερράρι και κάποτε θα την οδηγήσεις.
-Θα μου μάθεις να οδηγώ?
-Ναι
-Όχι όμως από τώρα όταν μεγαλώσεις
-Γιατί βρε μαμά?
-Είσαι πολύ μικρός ακόμα γι αυτό
-Γιατί δεν μου τη δείξατε ποτέ?
-Γιατί είναι επικύνδινη
-Μαμά όλο φοβάσαι
-Γιατί αγοράκι μου δεν σου αρέσει το βόλβο του μπαμπά?
-Μ αρέσει αλλά μ αρέσει ποιο πολύ αυτό
Ο Έντουαρτ χαζογελούσε
-Έχουμε το ίδιο γούστο
-Και τα ίδια παπούτσια μπαμπά
-Ι.Έντουαρτ έβαλες σταράκια?
-Σου έχω πάρει τις μπαλαρίνες στο αυτοκίνητο
Το μωρό μου είχε φροντίσει και για αυτό
-Είσαι πολύ γλυκός.
-Τις βέρες τις πήρατε?
-Ναι Κάρλι μου
Μπήκαμε μέσα στο αμάξι.
-Κάρλι θυμάσαι τι θα πεις στη νονά?
-Ναι μαμά
-Για πες μας
-Νονά είσαι πολύ πολύ όμορφη και να ευτυχίσεις με το νονό
-Του τα έμαθες παπαγαλία?
-Όση ώρα έκανες το μπάνιο λούτσα αγάπη μου
Φτάσαμε στην εκκλησία.
Ο Έντουαρτ μου άνοιξε την πόρτα.Βάλαμε στη μέση το μικρό μας και προχωρήσαμε.
-Μαμά
-Ναι αγόρι μου
-Εσύ είσαι ποιο ωραίο από τη νονά
-Πραγματικά πάντα ήσουν και πάντα θα είσαι
Κοκκίνισα.
-Ναι ε σας ευχαριστώ πολύ
Έσκυψα και έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο του γιο μου και έκανα μυτάκια για να φτάσω το μάγουλο του Έντουαρτ ο οποίος με φίλησε στο στόμα.
-Αλλά μην το πείτε στην Άλις
Τους έκλεισα το μάτι.
Η Τελετή ήταν υπέροχη.
Στο τραπέζι είχα βάλει τις μπαλαρίνες μου και χόρευα με τον Έντουαρτ.
-Αχ
-Πονάς?
Ναι μωρό μου πονάω πονάω πολύ ζαλίζομαι ήθελα να το πω
-Πάμε λίγο να καθίσουμε?
-Έλα σιγά σιγά
Μου έβαλε λίγο νερό.
-Αγάπη μου έχεις χλομιάσει
-Δεν είναι τίποτα,θα έφυγε το ρουζ γι αυτό θα πάω λίγο στο μπάνιο
Δε ήθελα να τον ανησυχήσω.
Σηκώθηκα αλλά με στήριξε ενώ πήγα να πέσω
-Είσαι καλά?
-Ναι μωρό μου στραβοπάτησα
-Ρούζ
-Έρχομαι
-Μπορείτε να πάτε με τη Μπέλλα τουαλέτα?
-Ναι αμέ.Έλα γλυκιά μου
-Ευχαριστώ
Πήγα μαζί με την Ρόζαλι στο μπάνιο
-Πονάς?
-Υπερβολικά
-Να πάμε σ έναν γιατρό
-Όχι θα μου περάσει
-Καλά όπως θες
-Παω λίγο στο μπάνιο
Είδα αίματα
-τι έγινε?
-Ρούζ
-Τι?
-Τον Έντουαρτ γρήγορα τον Έντουαρτ
-Πάω
Έφτασαν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
-Τι συμβαίνει αγάπη μου?
-Ρόζαλι τον Κάρλι σε παρακαλώ
Η Ρόζαλι έφυγε.
Έβαλα στον μπάνιο τον Έντουαρτ και του το έδηξα
-Πάμε
-Που?
-Στην κλινική
Με πήρε στα χέρια του και πήγαμε στην φεράρι

Με βάλανε μέσα στο χειρουργείο.
-Κα.Μέισεν καλύτερα να μείνετε εδώ
-Όπως επιθυμείτε
-Α..α…(χανόταν ο κόσμος μου γύρω μου)Έντουαρτ μείνε
-Εδώ θα είμαι κοριτσάκι μου απέξω
Έντουαρτ
Έβαλα τα κλάματα.Το μαύρο υγρό κυλούσε από τα μάτια μου και εγώ το άφηνα να τρέξει.
-κ.Μέισεν
Σκούπισα τα δάκρυα μου και σηκώθηκα από το πάτωμα.
-Πως είναι?
-Θα ήθελα να σας ενημερώσω πρώτα για κάτι
-Παρακαλώ
-Θέλω να φανείτε δυνατός πρέπει μα φανείτε δυνατός για χάρη της.
Ξεροκατάπια το δηλητήριο μου
-Τι συμβαίνει?
-Θα κάνουμε καισαρική αλλά μπορεί να μην
Όχι όχι πάλι.
Ποιος?Ποιος δεν ήθελε να γεννηθεί αυτό το παιδί?Να τον έβρισκα να τον σκότωνα
-Η μητέρα?
-Το ποιο πιθανόν να τα καταφέρει.Σαας ζητάει
Μπήκα μέσα ντυμένος με μία πράσινη στολή
Την αγκάλιασα σφιχτά.
-Συγγνώμη
-Μη μου ζητάς συγγνώμη,(σκούπισα τα δάκρυα της)
-Σ αγαπάω πολύ
-Και εγώ πολύ
Την φίλησα.
-κ.Μέισεν
-Μάλιστα.Μη φοβάσαι αγάπη μου.
Την φίλησα στο προσκέφαλο της και βγήκα έξω.
-Πως?
-Πάω να μιλήσω με τους γιατρούς
-Μαμά τι θα κάνω?έπεσα στην αγκαλιά της
-Ησύχασε καλέ μου
Ενώ εγώ έκλαιγα σιωπηλά στην αγκαλιά της Εσμέ η Άλις.
Σηκώθηκε απότομα.
-Άλις τι βλέπεις?
-Ε?Τίποτα
«Αυτό το παιδί δεν θα γεννηθεί»
-Θα γεννηθεί μα ακούτε τσίρυξα και έπεσα κάτω
-Ήρεμα Έντουαρτ μου είπε ο Έμετ
Ο Κάρλαιλ βγήκε
-Μπαμπά πως είναι?
-Η Μπέλλα κοιμάται έλα να δεις το κοριτσάκι σου
Πήρα στην αγκαλιά μου το μικρό αγγελούδι.
Πρέπει να παραδεχτώ ότι μου έμοιαζε.
-Αμάν ρε Έντουαρτ και αυτό φτυστό εσύ είσαι είπε η Άλις
Χαμογέλασα.
-Πάω να δω και το άλλο μου κοριτσάκι
Άνοιξα την πόρτα του δωματίου της.
Κοιμόταν τόσο ήρεμα

Αφιερωμένο σε όλους όσους με στήριξαν με τα σχόλια τους για το σεναριάκι μου
Μαρίνα,Μαρίνα,Μπέλλα,Θάλεια,twilightsagaddicted,Nemesis Of Bellin,despina aek,i love edward 2 και Emily The Strange.(εύχομαι να μην ξέχασα καμιά σας,αν ναι χίλια συγγνώμη)
Καθώς και όλους όσους το διάβασαν.


Πήγα κοντά της.
Την χάιδεψα απαλά/
-Έντουαρτ,μου ψιθύρισε
-Εδώ είμαι πάντα θα είμαι δίπλα σου
-Το παιδί?
-Είναι καλά και είναι κοριτσάκι
-Σου μοιάζει?
-Η Άλις έτσι λέει
-Τότε είναι πανέμορφο
-Νομίζω πως έχει πάρει κάποια χαρακτηριστικά και από τη μαμά του
-Οχ.
-Γιαί τέτοια ηττοπάθεια κοριτσάκι μου?
_Δεν είναι ηττοπάθεια είναι αλήθεια
-Σ αγαπάω
-Και εγώ
Τη φίλησα αρκετά

Ύστερα από 2 χρόνια
-Που είναι η βρυκολακίνα μου?
-Εδώ είμαι αγάπη μου
Γκρρρ
-Τι ήταν αυτό?
-Ο Κάρλι επιτήθετε στην Άλις
-Οχ θα έχω δύο να προσπαθώ να φέρω σε ηρεμία
-Η Ρένεσμι?
-Μαζί με την Εσμέε στη θάλασσα
-Η καημένη η Άλις δεν μπορεί να τα κρατήσει και τα δύο
-Πιστεύει πως είναι ίδια εγώ
-Αφού είναι μωρό μου.΄Σε έχω σε μινιόν και σε θηλυκό και σε αρσενικό
-Είδες ότι και να γίνει θα με θυμάσαι πάντα
-Ε τώρα τι να γίνει δεν θέλω άλλες εκπλήξεις
-Μπα λέω αυτόν τον αιώνα να ξεκουραστούμε ε τι λες?
-Λέω μωρό μου ότι τα παιδιά μας όλο σε άλλους τα αφήνουμε
-Αφού καλά περνάνε μ αυτά και εμείς νομίζω περνάμε ακόμα καλύτερα.
-Αχ Έντουαρτ σταμάτα να με φιλάς παντού
-Θες να σταματήσω?
-Όχι
-Ε τότε γιατί με τηρανάς?
-Σκέψου αν ήμουν θνητή κουνέλα θα με είχες κάνει
-Μπέλλα
-Ναι
-Μιλάς πάρα πολύ και δεν κάνει
Άρχισε να τη φιλάει παθιασμένα

ΤΕΛΟΣ
Συγκινήθηκα τώρα

Ελπίζω να σας αρέσει η νέα μου ιστορία

Λοιπόν η Μπέλλα Σουάν είναι μαθήτρια,ζει στο Φόρκς μαζί με τον πατέρα της και ερωτευμένη κρυφά με τον καθηγητή των Μαθηματικών της στο σπίτι, Έντουαρτ Κάλεν.
Μπέλλα
Ήταν μια συνηθισμένη μέρα.
Σήμερα δεν είχα μάθημα με τον Έντουαρτ κι έτσι ήμουν απογοητευμένη.
Χτύπησε το κουδούνι.
-Ποιος είναι τώρα?
Κατέβηκα κάτω.
-κ.Έντουαρτ?
-Μπέλλα μου ξέχασα χθες την πένα μου εδώ
-Περάστε και θα σας τη φέρω
Του πήγα την πένα.
-Ορίστε
-Σε ευχαριστώ πολύ.Θα τα πούμε αύριο
-Καλή σας νύχτα..
Αχ.Είναι πανέμορφος
-Α και Μπέλλα
-Παρακαλώ
-Μην μου μιλάς στο πληθυντικό δεν είμαι και τόσο μεγάλος
Μου κλείσε το μάτι.Πραγματικά δεν ήταν πολύ μεγάλος γύρω στα 22 τώρα τέλιωνε τη σχολή.Το ήξερα εδώ και 2,5 χρόνια και ήμουν ερωτευμένη. Εκτός από τι μαζί του συμπάθησα τα Μαθηματικά συζητούσαμε και άλλα πράγματα.
Η επόμενη μέρα ήρθε.
-Πέρασε
-Γεια.Μου μυρίζει
-Κοτόπουλο στο φούρνου με πατάτες?
-Ναι.Εσύ?
-Θες να δοκιμάσεις?
-Πολύ αν γίνεται
Ήξερα ότι έμεινες μόνος του και δεν μαγείρευε αλλά πολύ άγχος για το αν θα του άρεσε.
-Ευχαριστώ
Φάγαμε μαζί και συζητούσαμε για άσχετα πράγματα.
-Εκτός από πάρα πολύ καλή μαθήτρια είσαι και πάρα πολύ καλή μαγείρισσα.
-Σας ε σε ευχαριστώ πάρα πολύ(νομίζω ότι τα μάγουλα μου είχαν υπερβολικά κοκκινίσει)
-Πάμε?
-Ναι
Όση ώρα μου εξηγούσε εγώ καθόμουν και το χάζευα.
-Μπέλλα μου τι έχεις?
-Τίποτα.Συγγνώμη
-Μη μου ζητάς συγγνώμη.Εμείς τα λέμε όλα
-Σήμερα είχα γενέθλια και κάνενας δεν τον θυμήθηκε
Έπεσε στην αγκαλιά.Τι ωραία!
-Χρόνια Πολλά κοριτσάκι.
Θα λιποθυμήσω. Με φιλάει στο μάγουλο.
-Ευχαριστώ
-Λοιπόν κλειστά αυτά θα βγούμε έξω
-Μα?
-Μου.Έλα.Ο μπάμπας σου,μου είπες ότι θα αργήσει
-Ναι
-Έλα
Τι γίνεται?
Περπατούσαμε χεράκι-χεράκι στο πάρκο.
-Περίμενε λίγο
Όσο θες αγάπη μου
-Μάλιστα
-Έλα ρε Μπέλλα τώρα δεν είμαστε καθηγητής-μαθήτρια είμαστε φίλοι
-Εντάξι Έντουαρτ περιμένω
Ήρθε μετά από πέντε λεπτά
-Άργησες
-Συγγνώμη δεν θα το ξανακάνω
-Λοιπόν
-Α ναι αυτό είναι για σένα
Μου πέρασε ένα βραχιόλι με μια καρδούλα.
-Είναι πανέμορφο. Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ
Έπεσα στην αγκαλιά του
Φτάσαμε σπίτι.
-Χρόνια Πολλά
-Σε ευχαριστώ πολύ για όλα
-Δεν κάνει τίποτα
-Κάνει αύριο τι φαγητό θες?
-Μπέλλα
-Ακούω
-Εμμ.Το αγαπημένο μου είναι γεμιστά
Πως φτιάχνετε αυτό?
-Ωραία αύριο θα σε περιμένει
Μπήκα σπίτι μου και έψαξα στο διαδίκτυο.
-Αψου
Οχ.Κακό σημάδι!
Αν και άρρωστη έφτιαξα γεμιστά και όπως μου είπε ο Τσάρλι τα πέτυχα.
Χτύπησε κουδούνι.
Έντουαρτ
Νομίζω πως είμαι ερωτευμένος με τη Μπέλλα.
Τι θα κάνω?
Την είδα κατάχλωμη
-Αγάπη μου τι έχεις?
Αυτό μου ξέφυγε
-Τίποτα Έντουαρτ μου λίγο συνάχι
-Μόνο ?
-Τέλος πάντων έλα να φας
-Σε ευχαριστώ πάρα πολύ αλλά δεν έπρεπε αισθάνομαι άσχημα
-Να μην αισθάνεσαι άσχημα
-Έχεις πυρετό
-Ε όχι?
-Εμένα ρωτάς.Έλα να σε δω
Το καημένο το κοριτσάκι μου έκαιγε
-Έλα να πάμε πάνω
Στη σκάλα πήγε να πέσει.
Την έπιασα.
Ήρθαμε τόσο κοντά.
Το μόνο που ήθελα ήταν να

-Μπαμπά?
-Μπες στο αυτοκίνητο τώρα
Πρώτη φορά ο μπαμπάς μου,μου μιλούσε έτσι
-Νεαρέ μου τι συμβαίνει με την κόρη μου
-κ.Τσάρλι συγγνώμη αλλά με την Μπέλλα είμαι
-Δεν θέλω να ακούσω
Τον έπιασε από το γιακά
-Μην τολμήσεις και αγγίξεις ξανά την κόρη μου
-Μπαμπά άστον
-Μπέλλα σου είπα να πας στο αυτοκίνητο
Έριξε τρεις μπουνιές στον Έντουαρτ.
Έτρεχαν αίματα.
Ο καημένος μου δεν χτύπησε τον Τσάρλι γιατί δεν ήθελε να με στενοχωρήσει.
Αλλά δεν άντεχα να τον βλέπω έτσι.
-Άφησε τον
Έπεσα στο έδαφος που ήταν πεσμένος ο Έντουαρτ.
Σκούπισα τα αίματα από το πρόσωπο του.
-Μπέλλα
-Σσσς ήσυχα
-Μπαμπά θα έρθω σπίτι σε λίγο
-Αν φύγεις με αυτόν ξέχνα το σπίτι
-Θα φύγω με εκείνον
-Πολύ καλά καλή σας τύχη
Ο Τσάρλι έφυγε
-Αγάπη μου δεν έπρεπε
-Σ αγαπάω
-Και εγώ σ αγαπάω σαν τρελός
Με φίλησε τόσο τρυφερά.
Τον βοήθησα να σηκωθεί
Ενώ οδηγούσα
-Πως σου φαίνεται το βόλβο μου?
-Τέλειο
-Από εδώ στρίψε
Μπήκα σε ένα στεναδάκι
-Εδώ μένω.Καλως ήρθες
Ένα απλό σπιτάκι πανέμορφο όμως και πεντακάθαρο.
Μια κουζίνα με σκαμπό,τραπεζαρία και ένας μαύρος δερμάτινος καναπές μαζί με ένα μαύρο ανάκλιντρο καθώς και με τεράστια βιβλιοθήκη.
-Είναι πάρα πολύ ωραίο
-Η ξαδέλφη μου είναι διακοσμήτρια
-Αχά είχε κάτι γυναικείο
-Πιστεψέ με δεν έχω φέρει ποτέ γυναίκα εδώ
-Α.Είμαι η πρώτη?
-Αξίζω συγχαρητήρια ή ξενέρωσες
-Πολλές ανασφάλειες δεν έχεις?
-Συγγνώμη
-Ει.Δεν μου αρέσει να μου ζητάς συγγνώμη.
-Θα κρυώσεις
-Ναι και τι θα βάλω?
-Μμμ. Προστώ παρών βολεύεσαι με μία πιτζάμα μου?
-Δεν είναι κακή ιδέα
Πήγαμε στην κρεβατοκάμαρα του.
Ένα υπέρδιπλο κρεβάτι σε σκούρα χρώματα και μια τεράστια μπανιέρα.
-Το σπίτι σου είναι τέλειο
-Σε ευχαριστώ. Την κρεβατοκάμαρα την επέλεξα εγώ.Βλέπεις
-Ναι
-Να δε μπορώ να κοιμηθώ εύκολα. Πολλές φορές παίρνω και
-Ηρεμιστικά?
-Ναι πως το ξέρεις?
Έπιασα το κουτάκι πάνω στο κομοδίνο του.
-Μάλλον παίρνουμε τα ίδια
-Παίρνεις και εσύ?
-Όχι πάντα αλλά αρκετές φορές.Εσύ?
-Σχεδόν πάντα ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια.Σε σκέφτομαι συνέχεια.(μουρμούρησε)
-Α οκ εσύ είσαι χειρότερα ερωτοχτυπημένος από μένα
Τον φίλησα.
-Θα κρυώσεις..
-Και εσύ
-Θες να κάνεις ένα μπάνιο
-Ναι ε η τουαλέτα?
-Έλα από εδώ
-Έχεις το τέλειο σπίτι.
-Μη νομίζεις μου είναι πολύ δύσκολο να το καθαρίζω
-Από εδώ και πέρα θα στο καθαρίζω εγώ
-Πάω να σου φέρω καθαρές πετσέτες
-Ορίστε μου είπε
-Σε ευχαριστώ
-Α και οι πιτζάμες
Έκανα ένα μπάνιο και χαλάρωσα.Όταν βγήκα τον είδα να κοιμάται στον καναπέ.
Του έδωσε γλυκά φιλάκια σε όλο του το πρόσωπο
-Μμμ Μπέλλα
-Εδώ είμαι
-Με πήρε ο ύπνος?
-Πάμε να σου καθαρήσω τις πληγές
-Όχι όχι καλά είμαι
-Πάμε Έντουαρτ
Άρχισα να της καθαρίζω
-Άουτσς
Του φίσηξα λίγο την πληγή
-Συγγνώμη.Τελίωσα.Θα σε περιμένω μέσα.
Άνοιξα το ψυγείο και έψαξα να του φτιάξω κάτι να φάει.
-Τι κάνεις εκεί?
-Α.
-Σε τρόμαξα
-Λιγάκι.Συγγνώμη αλλά σκέφτηκα να σου φτιάξω κάτι να φας.
Συγκινήθηκε
-Είσαι ένας άγγελος ποτέ δεν έχει κάνει κανείς κάτι τέτοιο για μένα
-Ε το κάνω εγώ τώρα.Του σκούπισα τα δάκρυα
Άρχισε να με φιλάει παθιασμένα.
-Αγάπη μου μέσα στα φιλιά
-Ναι μωρό μου
-Σ αγαπάω πάρα πολύ
-Και γω σ αγαπάω πολύ
Καθίσαμε και φάγαμε.
Είχαμε ξαπλώσει αγκαλιά και φιλιόμασταν στον καναπέ
Χτύπησε το τηλέφωνο του «κ.Σουάν»

ειναι τελεια η δευτερη σου ιστορια !! robelina

-Αγάπη μου
-Μην σταματάς να με φιλάς
-Αγάπη μου το τηλέφωνο σου
-Άστο τώρα
-Θα μας σπάσει τα νεύρα
-Τίποτα δεν μπορεί να γίνει αφού εσύ είσαι εδώ τίποτα
-Αυτά μου λες και εγώ μετά πώς να αντισταθώ
-Μμμ.
-Μπέλλα με παίρνει ο μπαμπάς σου τηλέφωνο
-Τι θέλει τώρα?
-Πρέπει να μάθουμε
-Όχι μην το σηκώσεις
-Και τι να κάνω?
-Να με φιλήσεις
-Μπέλλα δεν είναι σωστό
Άρχισα να τον φιλάω.
-Τίποτα δεν είναι σωστό και όλα είναι αληθινά
-Αγάπη μου
Συνέχισε να με φιλάει.
Με είχε πάρει ο ύπνος στην αγκαλιά του.
-Μωρό μου έλα να σε πάω μέσα.
Με πήρε στην αγκαλιά του.Τόσο γλυκά και τόσο ήρεμε.
Με ακούμπησε στο κρεβάτι και με σκέπασε.
-Εσύ?
-Εγώ θα κοιμηθώ στον καναπέ
-Μα γιατί το κρεβάτι είναι τεράστιο.Κατάλαβα εγώ να φεύγω.
-Όχι.Είναι δυνατόν?Δεν έχεις καταλάβει πόσο σ αγαπάω?
-Τότε?
-Δεν θέλω να σε πιέζω.
-Είσαι πολύ γλυκός αλλά δεν με πιέζεις.
Του έκανα χώρο.
-Έλα δεν δαγκώνω
-Δεν δαγκώνεις αλλά δαγκώνω εγώ
Μου έδωσε ένα γλυκό φιλί με δαγκωματάκι στο λαιμό.
-Έντουαρτ.
-Έλα να κοιμηθείς το έχεις ανάγκη
Έπεσα στην αγκαλιά του.
Μέσα στον ύπνο μου κατάλαβα να μου ψιθυθιρίζει κάτι
«Δεν θέλω να έχεις αμφιβολίες για το αν σ αγαπάω,αν σε θέλω,αν θέλω να σε κάνω να ψιθυρίζεις το όνομα μου»
-Δείξτο μου τότε
-Μπέλλα μου δεν κοιμάσαι?
-Όχι ψυχή μου
Έντουαρτ.
Αναστέναζε το όνομα μου.Έλιωνε στα χέρια μου.Μου έλεγε πως με αγαπούσε και την αγαπούσα και εγώ πάρα πολύ.Τώρα ηρεμούσε στην αγκαλιά μου
Της φίλησα το μέτωπο της.
Κούρνιασε περισσότερο στην αγκαλιά μου.
-Σ αγαπάω πάρα πολύ,μου ψιθύρισε
-Και εγώ σ αγαπάω
Πήγα να την σκεπάσω με το σεντόνι και αντίκρισα τα αίματα.
Πήγε να φύγει από την αγκαλιά μου.
-Σσσς ησύχασε μικρή μου
-Ντρέπ
-Όχι να μην ντρέπεσαι για τίποτα σε παρακαλώ
Μου είχε δοθεί ολοκληρωτικά και είχα κάνει και εγώ το ίδιο
Χώθηκε στην αγκαλιά μου.
Την σήκωσα απαλά και πήγαμε προς το μπάνιο.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ Robelina

Καλημέρα

Κοιμηθήκαμε αγκαλιά..
Το πρωί δεν μπορούσα να αντισταθώ.
Της φίλησα την πλάτη και την τράβηξα κάτω από τα σκεπάσματα.
Ενώ κοιμόταν σαν μωρό πήγα να τις φτιάξω πρωινό.
Τον έφερα πάνω από τα σκεπάσματα.
-Μωρό μου
-Μμμ.Καλημέρα
-Καλημέρα.Κοίτα
-Τι είναι όλα αυτά?Σε ευχαριστώ πολύ
Με φίλησε
-Αγάπη μου θες να σε ταΐσω?
Της έβαλα ένα τσουρεκάκι στο στόμα.
Ενώ τρώγαμε.
-Τι θες να πιείς?Καφέ ή γάλα?
-Αν πω γάλα θα με θεωρήσεις μωρό
-Ναι το δικό μωρό μου.
Μπέλλα
Μου είχε φέρει πρωινό.
Δεν το πίστευα.Χθες ήταν η καλύτερη νύχτα της ζωής μου.
-Μωρό μου θα μαγειρέψω κάτι για το μεσημέρι ε τι λες?
-Δεν θες να παραγγείλουμε κινέζικο?
-Α δεν είναι κακή ιδέα.
Ντριν-Ντριν
«κ.Σουάν»
-Παρακαλώ
-Δώσε μου τη Μπέλλα τώρα
-Παρακαλώ
-Μπέλλα θέλω να μιλήσουμε
-Τι να πούμε μπαμπά
Ο Έντουαρτ μου έκανε νόημα από μέσα
-Εντάξι μπαμπά θα τα πούμε αύριο το πρωί
Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο έπεσα στην αγκαλιά του Έντουαρτ.
Η ημέρα πέρασε πολύ γρήγορα με αγκαλίτσες χαδάκια και όλα τα υπόλοιπα.
Το βράδυ η αγάπη μου δεν ήταν δίπλα μου.
Σηκώθηκα και τον είδα στον καναπέ να δακρύζει.
Χώθηκα δίπλα του.
-Τι έχεις ?
-Αγάπη μου φίλα με σε παρακαλώ
Άρχισα να τον φιλάω.
-Ότι και να μου πει αύριο ο Τσάρλι εγώ δεν σ αφήνω μόνος σου.
-Δεν θέλω να σε χάσω.Δεν αντέχω να σε χάσω.
Άρχισα να τον φιλάω ποιο παθιασμένα μέχρι που κάναμε τρυφερό έρωτα στο καναπέ.
Το πρωί ντύθηκα και πήγα να δω τον Τσάρλι.
Ο Έντουαρτ ήταν έξω με το αυτοκίνητο.
-Να ξέρεις ότι μπορείς να έρχεσαι όποτε θες.
Ακούστηκε ένας θόρυβος.
-Τι ήταν αυτό?
-Απ έξω.
Βγήκα έξω τρέχοντας.Το βόλβο του Έντουαρτ αναποδογυρισμένο κι αυτός στο φορείο.
-Εσύ το έκανες αυτό.Αγάπη μου.
Έτρεξα να του πιάσω το χέρι.
-Αγάπη μου θα γίνεις καλά.

Στο νοσοκομείο ημουν μόνη.
Ο Έντουαρτ ήταν στο χειρουργείο.
-Εσύ το έκανες εσύ
-Κάπως έπρεπε να σε προστατεύσω
-Σκοτώνοντας τον.Είναι μέσα και μπορεί να μην ξαναδώ ποτέ τα μάτια του.
Και μόνο που το σκεφτόμουν τρελαινόμουν.
Λύγισα ο Τσάρλι με κρατούσε και εγώ προσπαθούσα να ηρεμίσω διώχνοντας τον.
-Για τον κ.Κάλλεν?
-Μάλιστα
-Είσαι η Μπέλλα?
-Ναι.Πως?
-Σε ζητάει θες να πας να το δεις?
Σαν τρελή
-Σας παρακαλώ
-Πήγαινε με την αδελφή
-Είστε ο πατέρας του?
-Όχι ο πεθερός του
-Καλό θα είναι να ενημερωθούν και οι γονείς του.
-Πως είναι γιατρέ?
-Έχει σπάσει πλεύρα.
-Θα γίνει καλά?ρώτησα
-Ναι μου είπε ο γιατρός με ένα πικρό χαμόγελο
-Υπάρχει και κάτι άλλο?
-Έχει χάσει πολύ αίμα
-Και?
-Δεν ξέρουμε αυτό πως θα εξελιχθεί
-Δηλαδή
-Από γρήγορη κόπωση με ζαλάδες και έλλειψη σιδήρου μέχρι να χάσει το συκώτι ή το πάγκρεας.
-Όχι!!
-Μπέλλα πήγαινε μέσα
Ο Έντουαρτ κοιτούσε την πόρτα.
Με περίμενε.
Ήταν τόσο κουρασμένος.
-Αγάπη μου
Έπεσα στα γόνατα και τον χάιδευα.
-Πέρασαν τα ποιο δύσκολα τώρα.
-Μπ
-Σσσς.Μι μιλάς ησύχασε εγώ είμαι εδώ.Κλείσε τα ματάκια σου και κοιμήσου να ξεκουραστείς.
-Οτ
-Εδώ θα είμαι και όταν ξυπνήσεις.
Του έδωσα ένα γλυκό φιλί και κάθισα στην καρέκλα δίπλα του.
Του χάιδευα το χέρι ενώ εκείνος κοιμόταν.
Κάποιος άνοιξε την πόρτα.
-Άλις?
-Σσσς.Πως είστε?
-Πονάει αρκετά.Πως?Που?
-Ο Τσαρλι.Σου έφερα τα ρούχα σου και τα βιβλία σου είναι στο φορτηγάκι σου
-Α ρε Άλις είσαι πραγματικά φίλη
-Νοστιμούλης ο μαθηματικός ε?
-Άλις.
-Να σου πω κάποια στιγμή να ακούσω και τη φωνή του.
-Οκ.Θα το κανονίσω. Ας φύγουμε πρώτα από εδω
-Σου έφερα και καφέ.
-Είσαι τέλεια.
-Είμαι θεά.
-Πάντα
-Μμμ
-Οχ ξύπνησε και θα πονάει.Μωρό μου?
-Αχ
Του έδωσα λίγο νερό
Κοιταχτήκαμε στα μάτια.
-Γεια εγώ είμαι η Άλις,η κολλητή της Μπέλλας.
-Γεια σου Άλις έχω ακούσει πάρα πολλά για σένα
-Εγώ να δεις
-Η Άλις έφερε το φορτηγάκι μου και κάποια από τα ρούχα μου
-Σε ευχαριστώ Άλις που κάνεις την Μπέλλα χαρούμενη
-Τώρα αυτό δεν θα το πω γιατί μόλις σε γνώρισα, φεύγω
-Γεια σου Άλις
-Περαστικά.
-Ευχαριστώ
-Δεν μπορείς να πεις σου έφερα και το τρελοκομείο
-Μπα εμένα μου αρέσει αυτή η τύπισα
Τον έκανα μορφασμό
-Όχι έτσι μόνο εσύ μπορείς να με κάνεις να νιώσω έτσι ξέρεις φιλικά
-Και μένα μ αρέσει έτσι
-Μπορείς να μου δωσεις λίγο νερό ακόμα?
-Όσο θες
-Ευχαριστώ
Τον φίλησα
-Να τους πω να σου φέρουν κάτι να φας?
-Ε ντάξι
Τον τάισα και αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά μου.
-Άλις?
-Κοιμάται αυτό
-Ναι και δεν είναι αυτό είναι το μωρό μου
-Καλά για λέγε
-Δεν υπάρχει περίπτωση
-Μπέλλα!!

-Μμμ
-Ορίστε τον ξύπνησες
-Μπέλλα μου
-Εδώ είμαι αγάπη μου.Πονάς?
-Φίλα με και θα μου περάσει
Τον φίλησα αρκετή ώρα
-Σου πέρασε ή να φωνάξω το γιατρό
-Άλις?
-Hi!
-Μου έκανε λίγη παρέα δεν σε πειράζει?
-Όχι καθόλου
-Καλά και να σε πείραζε δεν θα με πτοούσε
-Άλις
-Μου έχεις πει να λέω την αλήθεια.Λοιπόν να τον φωνάξω?
-Αν θες
Η Άλις έφυγε.
-Πως σου φαίνεται η φίλη μου
-Την έχω συμπαθήσει πάρα πολύ
-Και αυτή σε συμπαθεί το βλέπω στο μάτι της
-κ.Κάλεν δεν αισθάνεστε καλά?
-Πονάω αρκετά
-Κορίτσια θέλετε να βγει για λίγο έξω σας παρακαλώ
-Αφού μας παρακαλάτε
-Καλέ τι λες?
-Γλυκούλης ο γιατρός
-Α να σου πω τώρα που βρήκες εσύ τον Έντουαρτ κάποιον δεν πρέπει να βρω και εγώ
-Μα εσύ πάντα είχες
-Πιτσιρίκια.Τώρα θέλω έναν 25χρονο.
-Να σου πω Μπέλλα
-Μάλιστα
-Χρειαζόμαστε αίμα 0 αρνητικό.Έχει κάποιος γνωρίζεις
-Έχω εγώ
-Έλα μαζί μου
Μπήκα και πάλι μέσα στο δωμάτιο.
-Οι γονείς μου είναι
-Έχει η Άλις 0 αρνητικό
-Καλύτερα δεν είχα καμία όρεξη να τους δω
-Θα σε ετοιμάσουν τώρα
-κ.Κάλεν.Πάμε?
-Ναι πάμε
-Μπορώ να έρθω και εγώ?
-κ.Κάλεν?
-Τη χρειάζομαι
Όλα ήταν έτοιμα.Ο Έντουαρτ και η Άλις συνδεδεμένοι με καλώδια.
Κρατούσα το χέρι του Έντουαρτ και τον φίλησα τρυφερά.
-Ευχαρηστώ Άλις
-Α μπα τίποτα.Σας είπα νοστιμούλης ο γιατρός.

ειναι τελεια ειδικα που βαζεισ τον εντουαρτ να εχει αναγκη και οχι την μπελλα robelina

Η Άλις με τον Έντουαρτ κοιμόντουσαν.
-Μμμ
-Έντουαρτ μου πονάς?
-Αισθάνομαι αδυναμία
-Θα περάσει.Θέλεις να πιεις πορτοκαλάδα?
-Ναι.Έλα
Του έβαλα το καλαμάκι στο στόμα.
-Μιαουχχχχ
-Έτσι ροχαλίζει η φίλη σου?
-Καλύτερα από εσένα πάντως.
-Αχ αγάπη μου συγγνώμη να με σκουντάς αν είναι
-Μπορείς να του πάρεις κάτι ειδικά τσιρότα από το φαρμακείο
Η Άλις ανέβηκε πάνω στο κρεβάτι του Έντουαρτ
-Καλέ εσύ δεν κοιμόσουν
-Ναι κοιμόμουν αλλά τώρα ξύπνησα.Αδελφούλι πως είσαι πονάς?Να φωνάξω τον κουκλό τον γιατρό?
-Αδελφούλη?
-Σου έδωσα το αίμα μου αγαπητέ μου.Αχ πάντα ήθελα έναν αδελφό
-Οκ.Και εγώ ήθελα μια αδελφή να την προσέχω
Η Άλις αγκάλιασε τον Έντουαρτ.
-Η πρώτη χάρη που θα μου κάνεις σαν ο αγαπημένος μου αδελφός που είσαι είναι να πεις ότι πονάς να δούμε το γιατρό.
-Τι λες ρε Άλις?
-Μπέλλα μην ανακατεύεσαι.Μιλάω με τον αδελφούλη μου.
-Καλά αλλά θα πω ότι ζαλίζομαι
-Πες ότι θες δεν πα να πεις ότι έχεις και περίοδο.Δεν με νοιάζει
-Άλις συμμαζέψου.
-Να σας πω είμαι ωραία.Μισό να βάλω πούδρα.Πάω.Πάρτε θέσεις.
-Οχ Θέε μου τι θα κάνω μ αυτή?
-Μη με κοιτάς έτσι.Ούτε εγώ μπορώ να την αντιμετοπίσω.
Έντουαρτ
-Αδελφούλη μου?
-κ.Κάλεν πως είστε?
-Ζαλίζομαι λίγο
-Είναι πολύ λογικό αυτό
-Εσείς κα.Κάλεν
-Μπορείτε να με λέτε και Άλις
-Χάρηκα Τζάσπερ
-Εγώ πότε μπορώ να βγω?
-Όποτε θες αλλά πέρνα να σε εξετάσω πρώτα.
Έφυγε ο γιατρός.
-Έχεις μεγάλο ταλέντο αδελφούλα
-Και που είσαι ακόμα
-Α και κουμπάροι εσείς
-Όπως επιθυμείτε
-Λοιπόν εγώ πάω τώρα να φρεσκαριστώ.Καληνύχτα σας
-Καληνύχτα Άλις.
Οι σκηνές εναλλάσσονται με Άλις-Τζάσπερ και Έντουαρτ-Μπέλλα.Οι μεν γελάκια και τέτοια οι δε ο Έντουαρτ τα να κοιμάται και η Μπέλλα να τον χαϊδεύει.
-Έντουαρτ μπορείς να φύγεις.Μπέλλα θα έρθεις να πάρεις το εξιτήριο.
-Ναι Τζάσπερ έρχομαι
-Λοιπόν αδελφούλη σε τι θες τη βοήθεια μου?
-Ξέρω ότι η Μπέλλα θα με έχει λες και είμαι πεντάχρονο μην κουραστώ να πάρω τα φάρμακα.
-Και εσύ το ίδιο θα έκανες για εκείνη.
-Ναι.Αλλά θέλω να της πάρω ένα δώρο.Βασικά θέλω να τη βγάλω έξω και θέλω να πάμε μαζί να της διαλέξω φόρεμα και όλα τα σχετικά.
-Ο.Μου αρέσει η ιδέα.
-Χαίρομαι.Λοιπόν
-Θα βοηθήσω με τον όρο να πάρουμε κουστούμι και σε εσένα
-Μα τι να
-Αλλιώς τσου
-Οκ παραδίνομαι
-Σε τι παραδίνεσαι μωρό μου?
-Στη φίλη σου εδώ.
-Καλά πάμε τώρα?
-Ναι,ναι πάμε αλλά πρώτα να χαιρετίσουμε τον Τζάσπερ
-Μη χάσουμε
-Α να χαθείς.Αδελφούλη

Robelina σε ευχαριστώ πολύ.Και εμένα μου αρέσει πολύ να έχει ο Έντουαρτ ανάγκη τη Μπέλλα.
Μπορείς αν θες να γράφεις τα σχόλια σου και εδώ: https://bellandedward.forumgreek.com/forum-f36/topic-t976-165.htm#187898