Bella`s Diary (translated by Fay1765)

Αγαπημένο μου ημερολόγιο (Η πρώτη μου καταχώρηση)

1 Φεβρουαρίου 2009

Κι όταν πεθάνω,πάρ` τον και κόψ` τον σε μικρά αστέρια και θα κάνει το πρόσωπο του ουρανού τόσο όμορφο που όλος ο κόσμος θα ερωτεύεται τη νύχτα και δε θα δίνει καμία αξία στον ήλιο.
-Ιουλιέτα
Ρωμαίος και Ιουλιέτα

Είχα γράψει αυτό το απόσπασμα σε ένα παλιό ημερολόγιο που είχα φέρει μαζί μου από το Forks.Είχα ζωγραφίσει καρδιές γύρω του,σκεφτόμενη το χλωμό,πορσελάνινο του πρόσωπο.Δεν ήξερα τίποτα για εκείνον τότε.Τίποτα για την αθανασία,τη δύναμη,την ταχύτητα του ή το πόσο επικίνδυνος είναι.Το μόνο που ήξερα ήταν ότι εκείνος ήταν η πιο όμορφη ύπαρξη που είχα δει ποτέ.Στην πραγματικότητα το "όμορφος"δεν είναι μια κατάλληλη λέξη αφού στο λεξικό την περιγράφει:
ό-μορ-φος
επίθετo
1.Κάποιος που έχει ικανότητες να γοητεύει τις αισθήσεις,ειδικότερα την αίσθηση της όρασης
2.τέλειος,υπέροχος

Ο Edward είναι πολλά παραπάνω από αυτό.Έως σήμερα,ποτέ δεν κατάφερα να σκεφτώ μια κατάλληλη λέξη για να τον περιγράψω.Έχει καταφέρει την τωρινή άψυχη καρδιά μου να χτυπά όπως την πρώτη φορά που έριξα τα μάτια μου πάνω του.Τώρα,βλέπω μερικές από αυτές τις απερίγραπτες ικανότητες και σε εμένα.Και στην κόρη μας τη Renesmee "Nessie" Carlie Cullen.
Η αλήθεια είναι ότι η ζωή μου άλλαξε πολύ αποτελεσματικά από τότε που μετακόμισα στο Forks,στην Washington και είναι η δακαίωση μιας ολόκληρης ζωής.Η ζωή μου ή για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους η αθάνατη δόξα δεν είναι το μόνο που άλλαξε.Η εμφάνιση μου είναι διαφορετική.Όταν κοίταζα τον εαυτό μου στον καθρέφτη έβλεπα μια φανερά χλωμή όψη,ένα κορίτσι με καστανά μάτια να με κοιτάζει.Τώρα βλέπω ένα πορσελάνινο δέρμα,ένα πρόσωπο με κόκκινα μάτια,ένα δυνατό,όμορφο...βρυκόλακα.Δεν έχω συνηθίσει ακόμα να με αποκαλώ έτσι.Και αμφιβάλλω αν ποτέ θα μπορέσω,για μένα η αιωνιότητα είναι πολύς καιρός για να συνηθίσω κάτι.Ένα πράγμα για το οποίο είμαι χαρούμενη και δε χρειάζεται να συνηθίζω είναι τα βυσσινή μου μάτια.Αλλάζουν αργά και μετατρέπονται σε ένα χρυσοκάστανο χρώμα με αποχρώσεις του κόκκινου.Έχω σταματήσει να φοράω τους φακούς μου όταν είμαι με τον Charlie και τη Sue-τη σύντροφο του μπαμπά μου.Η Alice βλέπει πολύ ωραία πράγματα να συμβαίνουν ανάμεσά τους.Με κάνει χαρούμενη να ξέρω ότι ο Charlie δεν είναι μόνος.
Ακόμη δε με ρωτάν κι εγώ δε δίνω πληροφορίες.Αφού είδαν τη μεταμόρφωση του Jacob σε λύκο, ο Charlie έχει ενημερωθεί για το γεγονός ότι κάτι πολύ παράξενο συμβαίνει.Παρόλα αυτά ξέρει ότι κανείς δεν πρόκειται να του κάνει κακό.
Μερικές φορές πηγαίνω στο σπίτι για να τον ελέγξω τη νύχτα.Μπουσουλάω μέσα από το παλιό μου παράθυρο και μπαίνω στο δωμάτιό του για να τον δω να ονειρεύεται ότι ψαρεύει ή ότι δουλεύει ακατάπαυστα.Μου λείπει.Μου λείπουν πολλά πράγματα.Ποτέ δε θα ξαναχάσω τον Edward όμως.
Ο Jacob έρχεται συχνά για να επισκεφτεί τη Renesmee.Λίγο πολύ συχνά,αλλά καταλαβαίνω όλο και περισσότερο.Εκείνη μεγαλώνει τόσο γρήγορα και εκείνος θέλει να είναι δίπλα της και να τη βλέπει.Συχνά δείχνει σε εμένα και τον Edward ότι αγαπάει τον Jacob.Τον κοιτάζει σαν ένα πολύ καλό φίλο ή αδερφό.Θα χρωστάω πάντα χάρη στον Jacob για τη γενναιότητα του όταν ήρθαν οι Volturi.Ήμουν ευτυχής που ήταν εκεί,να τρέχει με τη Renesmee σε περίπτωση που οι Volturi ήθελαν μάχη.Θα είμαι πάντα ευγνώμων στον Jacob που πάντα ήταν εκεί.Πάντα.
Θα σε αποχαιρετήσω τώρα.Ο Edward κι εγώ θα πρέπει να βάλουμε για ύπνο τη Renesmee.Εντάξει...ο Edward θα το κάνει.Δεν μπορώ να τραγουδήσω.Μ` αρέσει να κοιτάζω τους δυο μου αγγέλους.Τις δύο αγάπες της ζωής μου.Για πάντα.

-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Τρομακτικές ερωτήσεις)
5 Φεβρουαρίου 2009

Ήταν κάποια στιγμή στη ζωή μου που πίστεψα ότι έχασα τον Edward για πάντα. Αν και η καρδιά μου δε χτυπά πλέον, πιστεύω πως κάπως σφίγγεται και σχεδόν θρυμματίζεται όποτε σκέφτομαι τη ζωή μου χωρίς εκείνον.
Ο Jacob κατέληξε στο να έρθει μαζί μας όταν πήγαμε για κυνήγι κι ενώ ο Edward, η Rosalie και ο Emmet κυνηγούσαν, με ρώτησε κάτι και με έπιασε απροετοίμαστη. Τι ήταν αυτό;
«Bella πώς θα το χειριζόσουν αν ο Edward καταστρεφόταν;»
O Jacob έχει έναν τρόπο να κάνει ερωτήσεις πάνω σε πράγματα που μόνη μου δε θα μπορούσα να σκεφτώ. Με κάνει να σκέφτομαι τα πάντα ως πιθανότητα. Η ερώτηση αυτή δεν είχε προηγούμενο. Όταν ο Edward με άφησε στο δάσος, πιστεύοντας πως ήταν κίνδυνος για μένα, πήρε τη ζωή μου μαζί του. Πήρε την καρδιά μου, πήρε τα πάντα εκτός από το κορμί μου. Το μόνο που άφησε. Ένα άψυχο κορμί. Αυτό είναι που γίνομαι μακριά του.
Αν ο Edward καταστρεφόταν, αυτό θα σήμαινε πως έπρεπε να ζήσω για πάντα χωρίς εκείνον. Δεν είναι το ίδιο με τότε. Είμαι αθάνατη τώρα. Αν δεν καταστρεφόμουν κι εγώ μαζί του, θα έπρεπε να αντιμετωπίσω τον κόσμο για αιωνιότητες χωρίς τη ζωή μου, τον κόσμο μου, την αγάπη μου. Ξαφνικά το πρόσωπο της Victoria γέμισε το μυαλό μου. Είχε χάσει την αγάπη της, τον James, και έπρεπε να επιβιώσει σκεπτόμενη ότι θα έπρεπε να συνεχίσει για αιώνες χωρίς εκείνον. Δε λυπάμαι ούτε τον James ούτε και τη Victoria. Ωστόσο, μπορώ να καταλάβω τον συντριπτικό πόνο που ένιωσε να υπομείνει για πάντα και να μην εξαφανιστεί.
Θα έπρεπε να καταστραφώ. Ξέρω ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τον Edward, ειδικά τώρα που είμαι αθάνατη. Στην πραγματικότητα, ίσως έχω μια δεύτερη εκδοχή στην απόφασή μου να μεταμορφωθώ αν το είχα σκεφτεί αυτό ως άνθρωπος. Αν είχα σκεφτεί την πιθανότητα, ότι η αγάπη μου θα καταστραφεί μια μέρα και θα έπρεπε να συνεχίσω χωρίς αυτόν…
Το να χάσω τον Edward όταν ακόμη ήμουν άνθρωπος ήταν πιο υποφερτό από αυτή τη σκέψη. Αν ήμουν άνθρωπος και καταστρεφόταν, τουλάχιστον δε θα ήταν αναγκαίο να συνεχίσω για πάντα χωρίς αυτόν.
Ο Jacob δε σοκαρίστηκε ιδιαίτερα όταν του είπα ότι θα καταστρεφόμουν. Λίγο άναυδος, θα έλεγα αλλά όχι σοκαρισμένος. Μετά με ρώτησε κάτι ακόμη σκληρότερο. Ξανά, θυμίζοντας μου πιθανότητες που δεν μου είχαν παρουσιαστεί ποτέ. «Και η Nessie?»
Σωστά! Το κοριτσάκι μου-αν καταστρεφόμουν-δε θα είχε μητέρα και δε θα την ξανά έβλεπα. Την αγαπάω. Όσο αγαπάω τον Edward, απλά διαφορετικά. Θα ήταν πολύ εγωιστικό εκ μέρους μου να αφανιστώ και να την αφήσω για αιώνες χωρίς γονείς. Εγωίστρια. Αυτό ήμουν. Ξαφνικά, αν και δυνατή ένιωσα δυνατότερη και προστατευτική. Ήξερα ότι θα έβρισκα μια λύση. Ο Edward θα ήθελε να είμαι με τη Nessie. Θα ήθελε να είμαι ευτυχισμένη. Αυτό ήθελε πάντα για μένα. Ξαφνικά ένιωσα πως οι σκέψεις μου ήταν στον τροχό της τύχης. Ο Jacob περίμενε υπομονετικά την απάντησή μου και το μόνο που μπορούσα να του πω ήταν «Κανείς δεν πρόκειται να καταστραφεί ποτέ» Και, το πίστευα. Νιώθω εντυπωσιασμένη βλέποντας πόσο δυνατή είμαστε ως οικογένεια. Ξέρω πως ως Cullens δε θα δίναμε ποτέ σε κανέναν την παραμικρή αφορμή να μας πειράξει. Στον Jacob άρεζε το πόσο άνετη ήμουν. Φαίνεται ότι του ήταν εύκολο να είμαι τόσο σίγουρη ότι κανείς δε θα πάει πουθενά. Ένιωσα κι εγώ χαρούμενη. Είμαι περήφανη που με ρώτησε ο Jacob.
Αν και με πληγώνει να το σκέφτομαι, πρέπει να είμαι προετοιμασμένη για το οτιδήποτε, πλέον. Έχω οικογένεια. Έναν έρωτα και το παιδί μου. Είναι η ζωή μου. Δε θα επέτρεπα ποτέ να συμβεί κάτι σε κανέναν από την οικογένειά μου. Συμπεριλαμβανομένου και τον Jacob. Είναι τεχνικά, οικογένειά μου κι αυτός τώρα.
Όταν το κυνήγι τελείωσε, γράπωσα τον Edward και τον κρατούσα πιο σφιχτά από ποτέ. Χρειαζόμουν να τον νιώθω δίπλα μου, μετά από αυτές τις επώδυνες σκέψεις που είχαν κατακλείσει το μυαλό μου. Με φίλησε απαλά στο μέτωπο και ήταν λίγο σκυθρωπός. Του έδειξα τις σκέψεις μου. Ήθελα να ξέρει για τις ερωτήσεις που μου έκανε ο Jacob. Ήθελα να καταλάβει πόσο άσχημα ένιωθα με αυτές τις σκέψεις. Ο Edward είχε περισσότερο χρόνο για να σκεφτεί όλα αυτά. Τα είχε ακούσει όλα με τον μοναδικό του τρόπο. Σχεδίαζα να τον ρωτούσα αργότερα, όταν η Nessie θα πήγαινε για ύπνο τι θα έκανε εκείνος αν εγώ καταστρεφόμουν. Θα σου γράψω τι μου είπε. Τώρα θα πάω να δω τον Edward να τραγουδάει στη Nessie, ξανά. Της γράφει ένα νανούρισμα. Όταν θα είναι έτοιμο θα σου το στείλω να το ακούσεις. Να με σκέφτεσαι.
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Απαντήσεις)

6 Φεβρουαρίου 2009

Ο Edward κι εγώ είχαμε μια μεγάλη συζήτηση χθες βράδυ. Όπως σου είπα χθες, ο Jacob μου είχε κάνει κάποιες πολύ τρομακτικές ερωτήσεις και με έκανε να σκεφτώ πράγματα που δεν ήμουν έτοιμη να σκεφτώ.
Χθες βράδυ, αφού κοιμήθηκε η Nessie έκανα στον Edward τις ίδιες ερωτήσεις.
O Edward στο παρελθόν συνέτριψε κάποιον, για τον οποίο νοιαζόταν αλλά αυτό είναι διαφορετικό.
Όπως επίσης και ότι δεν του άρεσαν οι ερωτήσεις, παρ` όλο που μου έδωσε τις απαντήσεις. Μου είπε ότι αγαπάει τη Nessie και εμένα πιο πολύ από οτιδήποτε αγάπησε ή θα αγαπήσει. Μου είπε επίσης ότι νιώθει άκρως ευγνώμων στον Jacob. O Jacob είναι πάντα εκεί, βοηθάει, φροντίζει τη Nessie και περνάει χρόνο μαζί της, τη βλέπει να μεγαλώνει. Επειδή ο Jacob έχει κάνει αποτύπωση με τη Nessie θα την προστατεύει από όλα για πάντα.
Ο Edward διατύπωσε τη σκέψη του προσεκτικά με λίγες φράσεις.
«Bella, δε θα ήμουν ζωντανός αν δεν υπήρχες εσύ δίπλα μου. Ο πόνος μου θα ήταν αβάσταχτος. Η Renesmee θα το έβλεπε αυτό και θα της προκαλούσε ένα μεγάλο χτύπημα και πόνο μαζί. Ποτέ δε θα ήθελα να αναγκαστώ να διαλέξω ανάμεσα στον έρωτα και το παιδί μου και θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να μην χρειαστεί. Τα πάντα. Θα εξαφανιζόμουν μαζί σου και θα εμπιστευόμουν τη Nessie στα χέρια του Jacob. Δε θα μπορούσα να ζω χωρίς εσένα. Δε θα μπορούσα να υπάρχω χωρίς τη Bella μου.»
Μετά με φίλησε και ένιωσα πόση δύναμη είχε κάθε λέξη του. Κατάλαβα. Αφεθήκαμε σε μερικές στιγμές σιωπής και σκέψεις. Αν και ήταν δύσκολο θέμα για συζήτηση, είναι η ανθρώπινη εκδοχή μιας διαθήκης. Χωρίς ευχαρίστηση, αλλά πρέπει να γίνει.
Ποτέ δε θα αναγκάσω τη ζωή του Edward να γίνει μια ζωή χωρίς σελήνη. Ποτέ δε θα οδηγήσω την οικογένεια μου στο μονοπάτι της καταστροφής. Τους αγαπώ πολύ. Μερικές φορές το να είσαι νεογέννητη, είναι δύσκολο. Έχω ένα χάρισμα με το να ελέγχω τη δίψα μου. Αν και ακόμη με φοβίζει, το να μην ξέρω για τι είμαι ικανή. Πιστεύω όμως πως όσο φροντίζω την οικογένειά μου, δε θα χρειάζεται ποτέ να ελέγχω πλήρως τη δίψα μου. Η αγάπη είναι το πιο δυνατό ναρκωτικό. Όσο έχω την ασπίδα μου θα την παραθέτω μπροστά από την οικογένειά μου και θα την κρατώ μακριά από κινδύνους. Δεν είμαι πια ο αδύναμος, σκουριασμένος ανθρωπάκος που παραπονιόμουν ότι είμαι. Δεν είμαι πια η αδύναμη που εξ αιτίας της οι Cullen αναγκάζονταν να παλεύουν. Πρώτα με τον James, ύστερα με τη Victoria και τους νεογέννητους της και τέλος με τους Volturi.
Ακόμη ανησυχώ για τη ζωή μας στο Forks. Είμαι διαρκώς φοβισμένη με τους ανθρώπους που γίνονται ενοχλητικοί λόγω της καινούριας μου εμφάνισης ή ανακαλύπτοντας τη Nessie. Μέχρι η Nessie να μεγαλώσει εντελώς, δεν μπορούμε να την αφήνουμε εμφανώς τριγύρω. Μεγαλώνει πάρα πολύ γρήγορα. Ο κόσμος θα καταλάβει ότι κάτι είναι… διαφορετικό.
Είμαι ευτυχισμένη, ωστόσο. Ο Edward κι εγώ θα μπορέσουμε να περάσουμε όσο χρόνο θέλουμε μαζί. Δε χρειάζεται να είναι προσεκτικός μαζί μου πια, το οποίο είναι θετικό για πολλές καταστάσεις. Ας πούμε για παράδειγμα, η Nessie κοιμάται στο σπίτι του Carlisle και της Esmee κάποια βράδια κι έτσι δεν θα ξυπνάει. Τυχαίνει να κοιμάται εκεί και απόψε. Κοιμόταν σήμερα που πήγαμε για επίσκεψη. Παρακολουθούσε τον αγώνα μπέιζμπολ με τον Emmet και αποκοιμήθηκε. Φανταστήκαμε ότι μπορούσαμε να την αφήσουμε να κοιμηθεί εκεί και να έχουμε τη δική μας «ξεχωριστή» μικρή νύχτα μαζί.
Ο Edward με περιμένει και λαχταρώ την επίμονη ματιά των χρυσών του ματιών, τη γεύση των λείων χειλιών του και την αίσθηση των δαχτύλων μου στα χρυσά του μαλλιά. Έτσι, μέχρι αύριο… καληνύχτα.
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Σχέδια)

10 Φεβρουαρίου 2009

Ο ήλιος ξεπρόβαλλε σήμερα. Δε μας δείχνει το πρόσωπό του συχνά εδώ στο Forks κι όταν το κάνει γινόμαστε έρμαια του. Αλλά είναι υπέροχα όταν έχεις μια οικογένεια όπως η δική μου. Πήραμε τη Nessie στο λιβάδι μας για λίγο. Ήρθε και ο Jacob. Τα ανέκδοτά του για βρικόλακες και λάμψεις ποτέ δεν στερεύουν. Ο Jacob έχει την τάση να ξεχνάει πως όταν μεταμορφώνεται ξανά σε άνθρωπο μένει σχεδόν γυμνός, έτσι εγώ και ο Edward έχουμε μερικά ανέκδοτα με μανίκια. Ο Edward λέει πως είμαι πανέμορφη όταν λάμπω. Δεν βλέπει πια τον εαυτό του ως το «δέρμα ενός δολοφόνου». Η αγάπη του είναι άνευ όρων, όπως και η δική μου.
Ο Edward κι εγώ πρόκειται να κατευθυνθούμε στο Isle Esme για μερικές μέρες. Λατρεύω αυτό το μέρος. Πολλές αλλαγές ζωτικής σημασίας συμβαίνουν εκεί. Οι αναμνήσεις μου είναι όλες αμυδρές και θέλω να πάω πίσω για να ξαναζήσω αυτές τις εμπειρίες, αλλά στη σωστή στιγμή. Ο Edward κι εγώ θα έχουμε ένα πραγματικό ταξίδι του μέλιτος. Οι δύο βρικόλακες μαζί. Δεν μπορεί να μου κάνει κακό τώρα, κι έτσι δε θα ξοδέψει το χρόνο του στρεσαρισμένος και ανίκανος να το απολαύσει. Επιπλέον, είναι σκληρό και άδικο να μη θυμάμαι το ταξίδι του μέλιτος μας. Θυμάμαι κομμάτια του, κυρίως τον πόνο προς το τέλος όταν η Nessie άρχισε να μεγαλώνει ταχύτατα.
Δε θα φύγουμε πριν το απόγευμα του Σαββάτου. Θα σε ενημερώσω για τα πάντα μόλις γυρίσω. Θα σε αποχαιρετήσω τώρα και πηγαίνω να ξαπλώσω στην αγκαλιά του Edward μου… εκεί όπου ανήκω.
Θα σου ξαναγράψω σύντομα.
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Πακετάρισμα)

13 Φεβρουαρίου 2009

Ο Edward, η Nessie κι εγώ περάσαμε τη μέρα μας με τον Charlie και τη Sue. Η Sue ετοίμασε ένα τεράστιο βραδινό. Εμείς βέβαια επιμέναμε να τους επισκεφτούμε μετά το βραδινό και επιμέναμε… και επιμέναμε. Ωστόσο δε δέχονταν το «όχι» ως απάντηση. Έτσι εκεί έπρεπε να το παίξουμε ότι το είχαμε ξεχάσει και μόλις είχαμε φάει. Αυτό ήταν περίεργο. Κάτι το οποίο συνηθίζω πλέον.
Μετά το βραδινό βοήθησα τη Sue να μαζέψει το τραπέζι και να πλύνει τα πιάτα. Κατά λάθος έπεσε πάνω μου και με κοίταξε σοκαρισμένη. Μισογέλασα πριν ξεστομίσει «Ουάου Bella, το σώμα σου είναι σκληρό σαν πέτρα. Εξασκείσαι;»
Υπέροχα!
Της είπα ότι συχνάζω στο γυμναστήριο της γειτονιάς μας και ότι είναι από τις ασχολίες που μοιράζομαι με τον Edward. Ο Edward άκουσε και της είπε πως είναι κάτι σαν τον προσωπικό μου γυμναστή. Ευτυχώς δεν ρώτησε περεταίρω.
Όταν γυρίσαμε σπίτι, άρχισα να πακετάρω για το Isle Esme. Φεύγουμε αύριο,(την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου)για το δεύτερο ταξίδι του μέλιτος. Δεν μπορούν όλοι να πουν ότι έκαναν δυο ταξίδια του μέλιτος-ένα ως θνητοί κι ένα ως αθάνατοι. Είμαι ακόμη πιο ερωτευμένη με τον Edward από ποτέ άλλοτε, και ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα ήμουν κάτι παραπάνω από ερωτευμένη. Αυτό το ταξίδι του μέλιτος θα είναι φυσικά, όπως όλα στη ζωή μου, πιστεύω. Δε θα χρειαστεί να κρυβόμαστε από κανέναν, ο Edward δε θα χρειάζεται να είναι προσεκτικός και θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τον Isle Esme ξανά από την αρχή. Κάτι που δεν δοκίμασα από τότε που μεταμορφώθηκα είναι το κολύμπι. Είμαι πολύ περίεργη για να δω πως θα είναι. Βλέποντας τον Edward να κολυμπά την προηγούμενη φορά που ήμαστε στο νησί, με έκανε να νιώθω λίγο ζηλιάρα.
Πηγαίνω να τελειώσω το μάζεμα με τον Edward. Η Alice μου έφερε μια ντουζίνα πράγματα για να φορέσω όσο θα είμαι εκεί. Τα περισσότερα από αυτά άκρως μικροσκοπικά και διαφανείς, αλλά είμαι λίγο πιο άνετη με τον καινούριο μου εαυτό. Δε με πολυνοιάζει.
Θα σου ξαναγράψω σύντομα.
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Επιστροφή από το Isle Esme)

21 Φεβρουαρίου 2009

Το να έχεις ταχύτητα, δύναμη, αθανασία… είναι τέλειο. Παρ` όλο που τα απλά πράγματα όπως το να μπορώ να περνάω χρόνο στο Isle Esme μαζί ή χωρίς τον Edward με κάνει να φοβάμαι για τη ζωή μου, είναι το καλύτερο από όλα τα συναισθήματα…
Αυτό ήταν το πραγματικό μας ταξίδι του μέλιτος. Η ευκαιρία μας να είμαστε μαζί, χωρίς φόβο, χωρίς ερωτήσεις και τον πόνο του μισού ανθρώπου και μισού βρικόλακα ενώ μεγάλωνε μέσα μου. Ήταν το καλύτερο ταξίδι του μέλιτος που θα μπορούσα να ζητήσω ποτέ.
«Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τη ζωή μου! Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την ψυχή μου!»
Ήταν το σημείωμα του Edward που είχε σκαλίσει στο βραχιόλι που με περίμενε στο Isle Esme. Ξέρει πολύ καλά την ανεξήγητη έλξη μου με τα Ανεμοδαρμένα Ύψη και διάβασε εν αγνοία μου ολόκληρο το μυθιστόρημα σε μια απόπειρα να με καταλάβει καλύτερα. Είπε ότι αυτή η σημείωση σημαίνει πολλά για εκείνον και του θυμίζει τότε που νόμιζε ότι με είχε χάσει, όταν η Nessie μας μεγάλωνε ταχύτατα μέσα μου. Ένιωσε ένοχος, σαν να ήταν ο δολοφόνος μου, πολύ περισσότερο από όσο ο Heath cliff ένιωσε για την Catherine Earnshaw. Αυτό το βραχιόλι σημαίνει πολλά για μένα. Φυλάει μέσα του τόσες σκέψεις και το γεγονός ότι σημαίνει πολλά για τον Edward το κάνει ακόμη πιο ξεχωριστό. Το φοράω στον απέναντι καρπό από το βραχιόλι που ο Jacob μου χάρισε με τον μικροσκοπικό ξύλινο λύκο, το οποίο μετά συνοδεύτηκε από μια μικρή κρυστάλλινη καρδιά που μου δώρισε ο Edward.
Είναι φτιαγμένο από λευκόχρυσο και αγγίζει με την απαλή του υφή τον κρύο σκληρό καρπό μου. Το σημείωμα είναι σκαλισμένο στην μπροστινή πλευρά και εκεί που τελειώνει η αγκράφα ξεκινάει το κούμπωμα. Είναι κυριολεκτικά πεντάμορφο. Όσο και ο Edward.
Όσο ήμαστε στο Isle Esme, ο Edward με έμαθε πόσο υπέροχα είναι να βρίσκεσαι κάτω από το μπλε νερό με χωρίς οξυγόνο επ` αόριστον. Όλα κάτω από το νερό μου φαίνονταν τόσο καθαρά. Κάθε κόκκος της άμμου λάμπει διαφορετικά από διαφορετική κατεύθυνση αφού ο ήλιος ακτινοβολεί επάνω στο νερό. Κάθε μπουρμπουλήθρα σκάει τόσο γρήγορα όσο δημιουργείται. Κάθε πλάσμα, έχει διαφορετική υφή, καθαρά εμφανής σε εμένα, ακόμα και κάτω από το νερό. Ήταν θαυμάσια. Εκτός από το να κολυμπάμε με άνεση, βλέπαμε το ηλιοβασίλεμα κάθε νύχτα και περνούσαμε χρόνο στη μικρή ζούγκλα. Όλα ήταν τόσο εφήμερα. Τα χρώματα των παπαγάλων, η υφή των φτερών τους, το πράσινο της ζούγκλας, η αντανάκλαση του ήλιου στο νερό. Ήταν όλα πανέμορφα. Μετά βίας θυμάμαι την πρώτη μου επίσκεψη στο Isle Esme κι αν και θυμάμαι πως ήταν πανέμορφα… δεν το περίμενα έτσι.
Νιώθω κάπως εγωιστικά για την εγγύτητά μου με τον Edward κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας. Ξαπλωμένη στην αμμουδιά παρακολουθώντας το ηλιοβασίλεμα, στραμμένη γύρω του και νιώθοντας τα χείλη του να πιέζουν απαλά το μέτωπό μου είναι το καλύτερο συναίσθημα του κόσμου. Περάσαμε ώρες και ώρες γελώντας μαζί, ανακαλύπτοντας το νησί και φυσικά από το πλεονέκτημα της έλλειψης φόβου.
Η Kaure ήταν κι αυτός εκεί. Η καθαρίστρια που παραλύει όταν βλέπει τον Edward γιατί πιστεύει ότι είναι μεταμορφωμένος σε κάτι. Όταν με πρωτοείδε, ξεστόμισε ένα σωρό από λέξεις που δεν κατάλαβα, με κοίταζε από πάνω ως κάτω, μετά ξανά… και ξανά και μετά έφυγε ουρλιάζοντας και κρύβοντας το πρόσωπό της. Υποπτεύομαι ότι κατάλαβε πως είμαι διαφορετική τώρα. Υποπτεύεται πως είμαι μια από αυτούς.
Όταν επιστρέψαμε στο Forks, δεν βλέπαμε την ώρα να δούμε τη Nessie. Για πρώτη φορά στη ζωή μου, κατάλαβα γιατί ο Charlie ήταν έτσι όταν με έβλεπε κάθε καλοκαίρι και γιατί τον πλήγωνε τόσο πολύ όταν έφευγα. Η Nessie μας έλειψε πάρα πολύ και μας πονούσε που ήταν μακριά μας. Εκτός από το ότι περάσαμε υπέροχα είμαστε πανευτυχείς που ξαναείμαστε οικογένεια. H Nessie μας ενημέρωσε για τις περιπέτειές της με τον Jacob ενώ ο Emmet διέκοψε την ενημέρωση του Edward για τα σκορ του μπέιζμπολ. Καθόλου προς έκπληξή μου. H Nessie μεγάλωσε κι άλλο και φαίνεται εξυπνότερη από ό,τι την είχαμε αφήσει. Η αναλογία με την οποία μαθαίνει, είναι εκπληκτική.
Ο Edward κι εγώ ερωτευόμαστε όλο και περισσότερο μέρα με τη μέρα. Είναι αστείο πως μια μέρα πραγματικά πιστεύεις ότι είσαι περισσότερο ερωτευμένος από την προηγούμενη. Η σκέψη του ότι είσαι περισσότερο ερωτευμένος σε μπερδεύει γιατί πιστεύεις ότι κατόρθωσες την υψηλότερη διάκριση αγάπης που υπάρχει, μόνο και μόνο για να ανακαλύψεις την επομένη ότι είσαι ακόμη πιο ερωτευμένος.
Θα πάω στο λιβάδι με τον Jacob, τη Nessie και τον Edward. Σε όλους μας αρέσει να πηγαίνουμε εκεί και να βλέπουμε τη Nessie να χοροπηδά τριγύρω και να νιώθει ελεύθερη. Θέλει να είναι εκεί συνέχεια… νιώθει ασφαλής στο λιβάδι. Θα σου ξαναγράψω σύντομα για να σε ενημερώνω για τη ζωή μας.
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Ο Charlie είναι πληγωμένος)
1 Μαρτίου 2009
Η ποσότητα θυμού που βιώνω αυτή τη στιγμή δεν περιγράφεται. Δεν μπορώ να σου γράψω αρκετά, γιατί συμβαίνουν πολλά πράγματα. Αυτή είναι η πρώτη φορά που νιώθω την ολοκληρωμένη δυνατότητα της δύναμής μου, η πρώτη φορά από τότε που μεταμορφώθηκα σε νεογέννητη να θέλω να σκοτώσω άνθρωπο.
…O Charlie πυροβολήθηκε εν ώρα καθήκοντος χθες. Μια ομάδα ταραχοποιών πέρασαν σκοπίμως από το δρόμο του Seattle προς το Forks σε μια απόπειρα να ξεφύγουν από την αστυνομία. Έμπλεξαν με πυροβολισμούς και σκότωσαν δύο άτομα.
Ο Charlie ήταν σε βάρδια κι έλαβε κλήση ανεκδιήγητης συμπεριφοράς, περίπου ένα χιλιόμετρο από το τμήμα. Ένας μάρτυρας κατέθεσε πως μόλις ο Charlie έφτασε εκεί, τον πυροβόλησαν. Τρεις φορές. Και μάλιστα μία στον πνεύμονα. Μία στο δεξί ώμο και μία στο στήθος, κοντά στην καρδιά και ο Carlisle είπε πως αν μετατοπιζόταν, θα σταματούσε η καρδιά του.
Οι εγκληματίες είναι ακόμα έξω. Ο Edward προσπαθεί να ακούσει τις σκέψεις του κόσμου όλη την ημέρα για να μάθει πού έχουν πάει. Θέλει να τους παραδώσει στην αστυνομία. Εγώ αντιθέτως θέλω να τους σκοτώσω. Καθημερινά ο Edward μου υπενθυμίζει τι μπορεί να συμβεί αν τους πειράξω, αλλά εγώ δεν ξέρω αν μπορώ να συγκρατηθώ. Αυτή η επιθυμία είναι ακαταμάχητη. Δεν μπορώ να τους αφήσω να ξεφύγουν μετά από αυτό που έκαναν στον πατέρα μου. Του έχουν πάρει σχεδόν τη ζωή, δεν ξέρω τι είμαι ικανή να κάνω αν ξεφύγουν.
Στο μεταξύ, θα επιστρέψω στο νοσοκομείο για να με ενημερώσει ο Carlisle για την πρόοδο του Charlie και για να είμαι στο πλευρό του. Η Nessie,ο Edward,ο Jacob,η Alice, η Rosalie,ο Emmett,η Esme και η Sue είναι ήδη εκεί. Ήρθα στο σπίτι για μερικές ώρες ώστε να ηρεμήσω… η μυρωδιά του αίματος στο νοσοκομείο ήταν ειλικρινά αβάσταχτη. Θα σου γράψω για την πρόοδο του Charlie και θα σε ενημερώσω αν βρήκαμε τους εγκληματίες.
Ελπίζω να τους βρούμε σύντομα…
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Θυμός)

3 Μαρτίου 2009

Δεν μπορούσα να το ελέγξω. Ήμουν τόσο εξαγριωμένη με αυτούς τους απαίσιους που κατάντησαν έτσι το μπαμπάκα μου. Βλέποντάς τον τόσο άψυχο, ξαπλωμένο στο κρεβάτι του νοσοκομείου, ανίκανο να κάνει το οτιδήποτε… με πληγώνει.
Η σφαίρα μετατοπίστηκε πιο κοντά στην καρδιά του Charlie και ο Carlisle με αντιμετώπισε με μια εκδοχή. Η εκδοχή του; Να μεταμορφώσει τον Charlie. Αν και δεν χρειάζεται να αναπνέω, ένιωσα σαν να μου κόπηκε η αναπνοή, τόσο μπερδεμένη, τόσο… θυμωμένη. Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που του συνέβη.
Σκ… σκο… σκότωσα τους εγκληματίες. Μισώ αυτή την λέξη και είμαι έξαλλη με τον εαυτό μου. Αφού ο Carlisle μου είπε ότι ο Charlie ίσως να μην τα καταφέρει αν δεν τον μεταμορφώσουμε, άρχισα να μουδιάζω. Άρχισα να νιώθω τα μηνίγγια μου να σφυροκοπούν, το πρόσωπό μου να φλέγεται… σαν να καιγόμουν. Είπα ψέματα στον Edward ότι θα πήγαινα για λίγο στο σπίτι επειδή η μυρωδιά του φρέσκου αίματος μου έκαιγε το λαιμό. Αν και ήταν ψέμα. Του είπα ότι θα πήγαινα στο σπίτι του μπαμπά μου, να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη και να ηρεμήσω.
Εκεί που πραγματικά πήγα, ήταν να βρω τους εγκληματίες. Δεν ξέρω τι πήγαινα να κάνω. Δεν το σκέφτηκα ποτέ.
Τελικά είχαμε μια περιγραφή των εγκληματιών από μάρτυρες. Ο ένας ήταν κοντός, αδύνατος, με μαύρα, κυματιστά μαλλιά μέχρι τους ώμους. Ο άλλος ήταν μετρίου αναστήματος, με κοντά μαλλιά καλυμμένα με ένα καπέλο του μπέιζμπολ. Τους είδαν να οδηγούν πάλι πίσω προς το Seattle με ένα παλιό, μαύρο SUV και είχα τον αριθμό της πινακίδας.
Ήμουν στο Seattle, ψάχνοντας τους εγκληματίες. Οδηγούσα σαν σίφουνας την καινούρια πλέον Chevrolet μου του 1953. Τελικά το βρήκα παρκαρισμένο έξω από ένα εγκαταλελειμμένο μαγαζί με κλειδιά. Η μανία μου επιδεινωμένη πια, χτύπησε κόκκινο.
Βγήκα έξω από το φορτηγάκι μου, προσπάθησα να ηρεμήσω, θυμήθηκα πόσο κακό μπορούσα να προκαλέσω τόσο εύκολα. Μετά από αλλεπάλληλες προσπάθειες, να συγκρατηθώ, άρχισα να χαρακώνω τα τζάμια με τα νύχια μου. Τελικά, ένας κοντός μαυρομάλλης άντρας εμφανίστηκε. Έσφιξα το σαγόνι μου και τις γροθιές μου και μόλις άνοιξε την πόρτα τον έβγαλα έξω από το αυτοκίνητο. Έπεσε απότομα στο έδαφος και μου ούρλιαξε κάτι αισχρότητες. Δεν άκουσα και πολλά από όσα μου είπε, με κατέκλεισε ο θυμός μου και η αλήθεια είναι πως δεν το περίμενα ποτέ αυτό. Ο μάρτυρας είπε ότι ο άλλος ήταν αυτός που πυροβόλησε τον Charlie. Ήταν ο επόμενος. Στεκόταν εκεί, ακριβώς στη μέση του εγκαταλελειμμένου δρόμου με μια μπερδεμένη έκφραση. Μάλλον αναρωτιόταν πώς κάποια τόσο μικροσκοπική είχε τη δύναμη να βάλει κάτω έναν γεροδεμένο άντρα με μια κίνηση του ώμου μου. Ωστόσο δε με ενδιέφερε τι σκεφτόταν. Έβλεπα μόνο το αδύναμο και μισοπεθαμένο πρόσωπο του Charlie. Και άκουγα τη φωνή του Carlisle να μου λέει ότι ο μπαμπάς μου θα πέθαινε αν δεν τον μεταμορφώναμε. Δεν ήθελα το αίμα τους. Δεν ήθελα ούτε κατά διάνοια να σκέφτομαι ότι θα είχα το αίμα δύο εγκληματιών μέσα μου. Αυτό που ήθελα ήταν να τους κάνω να πληρώσουν. Πριν καλά καλά το σκεφτώ, κρατούσα αυτόν τον άντρα από το λαιμό. Το μόνο που μπορούσα να πω ήταν «πυροβόλησες τον πατέρα μου» και μετά με μια απότομη κίνηση τον εκτόξευσα στα ξύλινα δοκάρια. Ο μαυρομάλλης άντρας προσπάθησε να συρθεί πίσω μου αλλά πριν το καταλάβω τον είχα αρπάξει στα χέρια μου και τον είχα εκτοξεύσει στη γυάλινη πόρτα στην είσοδο του κτιρίου. Και οι δυο αιμορραγούσαν αλλά ο λαιμός μου δεν καιγόταν. Το κορμί μου ήταν ακόμα άκαμπτο, ένιωσα σα να ήμουν φτιαγμένη από μπετόν, τόσο στερεή και ταυτόχρονα άφθαρτη.
Μετέφερα και άρπαξα χωρίς προσπάθεια από το έδαφος, στα ξύλινα δοκάρια τον μαυρομάλλη από το κεφάλι και προσπαθούσα να τον αρπάξω με τα δόντια μια από τα δεξιά και μια από τα αριστερά. Ποτέ δεν είχα νιώσει την ολοκληρωμένη έκταση της δύναμης μου ως τώρα. Ποτέ δεν υπήρξα μια άγρια νεογέννητη ως τώρα. Ακόμα κι όταν ήρθαν οι Volturi. Ήμουν θυμωμένη αλλά επιφυλακτική για τις προθέσεις τους. Αυτό είναι διαφορετικό. Κάποιος που αγαπώ πραγματικά πληγώθηκε.
Ο άντρας ξεψύχησε στα ξύλινα δοκάρια και ο άλλος βρισκόταν μέσα σε μια λίμνη αίματος γύρω από γυαλιά ακόμα αναρωτώμενος ποια είμαι. Αν είμαι άνθρωπος ή τέρας. Μετά ξεστόμισε «Ο πατέρας σου άξιζε αυτό που έπαθε, είσαι τέρας.»
Τον κοίταξα με θανατηφόρο βλέμμα, του όρμισα και του ξέσκισα τα χείλη γρήγορα και μανιωδώς. Δεν μπορούσα να συγκρατηθώ. Για πρώτη φορά από τότε που μεταμορφώθηκα, έχασα τον έλεγχο και σκότωσα δυο ανθρώπους.
Έκαψα τα σώματά τους πριν φύγω, και καθάρισα το πάτωμα από τα αίματα. Έκατσα στο φορτηγάκι μου για λίγο, και σκέφτηκα. Δεν ένιωθα ένοχη που σκότωσα αυτούς τους δυο που σκοτώνουν τον πατέρα μου μέρα με τη μέρα. Ένιωσα ένοχη που κορόιδεψα τον Edward και που έβαλα την οικογένειά μας σε κίνδυνο. Οι Volturi δεν πρέπει να μάθουν ότι κάποιος από την οικογένειά μας τους σκότωσε αλλά φοβάμαι πως κάποιος με είδε. Τι θα γίνει αν κάποιος ξέρει ότι είμαι κάτι παραπάνω από άνθρωπος;
Πριν σκεφτώ καλά-καλά μια κίτρινη Porsche έφτασε αστραπιαία στη γωνία και ο Edward πετάχτηκε στην πλευρά των περαστικών, αφήνοντας την Alice όχι και πολύ μακριά του στην πλευρά των οδηγών. Υπέροχα. Η Alice με είδε στο όραμά της και το είπε στον Edward. Δεν ήταν δύσκολο να το φανταστώ.
Ο Edward άνοιξε την πόρτα και με αγκάλιασε. Φοβήθηκα ότι θα γινόταν έξαλλος, αλλά το μόνο που είπε ήταν: «Σ` αγαπάω Bella και θέλω να ξέρεις ότι αυτό που έκανες δε σε κάνει τέρας».
Ο Edward είναι η αντιπροσώπευση του έρωτα άνευ όρων. Με αγαπάει, χωρίς όρους. Του είπα πως δεν πίστευα πως είμαι τέρας που σκότωσα αυτούς που έβλαψαν τον μπαμπά μου αλλά επειδή του είπα ψέματα. Μου είπε ότι με καταλαβαίνει και ήξερε πόσο θυμωμένη ήμουν.Μου είπε επίσης πως σκεφτόταν να τους βρει μόνος του αλλά ο Carlisle του το απαγόρευσε και του είπε ότι θα το αναλάμβανε αυτός. Όπως έκανε και στον άντρα που πήγε να μου κάνει κακό στο Port Angeles.
Πήγαμε πίσω στο νοσοκομείο όπου βρισκόταν η υπόλοιπη οικογένεια και συντρόφευαν τον Charlie.O Carlisle δούλευε και ενημέρωνε τους υπολοίπους για την κατάσταση του μπαμπά μου. Ήταν έτοιμοι να τον χειρουργήσουν. O Carlisle ήθελε να ξέρει-πριν τον χειρουργήσει-αν συμφωνούσα να μεταμορφώσει τον Charlie αν κάτι πήγαινε στραβά. Του είπα όχι. Δεν είναι η ζωή που θα ήθελε ο Charlie. Δε θα καταλάβαινε. Ο Charlie χαιρόταν με τα απλά πράγματα της ζωής.Όπως το ψάρεμα, οι μπριζόλες και η κατασκευή του μικρού εστιατορίου, το να με βλέπει να μεγαλώνω και το μπέιζμπολ. Δε θα καταλάβαινε αυτή τη ζωή. Επιπλέον, θέλω να ξέρω πως αν σε περίπτωση φύγει, θα είναι εκεί πάνω και θα με βλέπει.
Θα σε αποχαιρετήσω τώρα. Θα γυρίσω πίσω στο νοσοκομείο για να προσέχω τον μπαμπά μου όλο το βράδυ. Παριστάμενη ότι κοιμά0μαι για να δείχνω ανθρώπινη. Θα σε ενημερώνω για την κατάσταση της υγείας του.
Συνέχισε
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Ενημέρωση)

5 Μαρτίου 2009

Άρχισα να ζαλίζομαι όταν ο Carlisle μου είπε πως ο Charlie εξέπνευσε…
Εξέπνευσε μόνο για ένα τέταρτο του δευτερολέπτου πριν ο Carlisle τον επαναφέρει στη ζωή. Είναι ο καλύτερος γιατρός εδώ γύρω και του είμαι πραγματικά ευγνώμων.
Τα κακά νέα; Ο Charlie έχει μια λοίμωξη εκεί όπου η σφαίρα σφηνώθηκε. Παίρνει αντιβιοτικά και ο Carlisle τον έχει αναλάβει κατά αποκλειστικότητα. Είμαστε όλοι. Είμαι ευγνώμων και στη Sue. Είναι μαζί με τον μπαμπά μου συνέχεια. Ποτέ δε φεύγει από το πλευρό του. Όταν ήξερε ότι κανείς δεν τη βλέπει, άρχιζε να κλαίει κρατώντας το χέρι του.
Εκείνος κοιμάται τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Πρέπει να μείνει στο νοσοκομείο μέχρι να καθαρίσει από την μόλυνση. Πρέπει να ξεκουράζεται για να φύγει η μόλυνση. Είμαι τόσο ευγνώμων που ο μπαμπάκας μου είναι ακόμη ζωντανός. Αχ και να ήξερε τι έκανα σε αυτούς που τον κατάντησαν έτσι. Αχ και να ήξερε τι ήμουν. Μακάρι να ήξερε. Μακάρι να μπορούσα να του πω ότι είμαι η βαμπιροκόρη του και ότι η Nessie είναι η μισή άνθρωπος και μισή βρικόλακας εγγονή του. Είμαι κακιά ψεύτρα, πάντα ήμουν. Αν ο Charlie με ρωτούσε ποτέ, θα ήμουν ειλικρινής μαζί του. Ξέρω ότι δε θα τον ένοιαζε και θα με αγαπούσε. Εξάλλου, η Alice προέβλεψε ότι θα το μάθει στο μέλλον.
Η μαμά μου επέστρεψε στο Phoenix σήμερα το πρωί μόλις έμαθα ότι ο Charlie θα γίνει καλά. Είχε υποχρεώσεις εκεί, με τον Phil. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της, την απέφευγα όσο μπορούσα. Ήξερα ότι θα με ρωτήσει. Και το έκανε «Bella, το πρόσωπό σου είναι κάπως πιο χλωμό από ότι συνήθως. Και είναι σαν να εξασκείσαι συνέχεια. Και τι συμβαίνει με τα μάτια σου;»
Αμάν!
Ειλικρινά άρχισα να εκτιμώ τη στρατηγική του μπαμπά μου, που δε ρωτάει και δεν απαντάει. Βασικά, της είπα ότι εξασκούμαι με τον Edward και της ανέφερα ότι είχαμε μεγαλύτερα προβλήματα να ασχοληθούμε τώρα, όπως ο Charlie. Κατάλαβε ότι μάλλον δεν ήθελα να ασχοληθώ με αυτό και τα παράτησε. Ευτυχώς!
Ο Edward, η Alice κι εγώ σύντομα θα πάμε για κυνήγι. Θα πάμε μάλλον αύριο, όταν η Esme, η Nessie και ο Jake θα πάνε στο νοσοκομείο για τη βάρδιά τους. Όλοι έχουμε βάρδιες και προσποιούμαστε ότι πηγαίνουμε σπίτι να ξεκουραστούμε. Προσπαθούμε να κάνουμε πράγματα ανθρώπινα και να συμπεριφερόμαστε προσαρμοσμένα όπως οι άνθρωποι.
Αυτή τη στιγμή ωστόσο, πηγαίνω να πάρω τον Edward και τη Nessie για να πάμε στον Charlie. Ο Carlisle λέει πως η καρδιά του πηγαίνει πιο γρήγορα όταν είμαι μαζί του. Τον χαροποιεί. Φυσικά θα συνεχίσω να σε ενημερώνω για την πρόοδο του μπαμπά μου.
Πρέπει να τρέξω τώρα. Ο Edward με κοιτάει με ένα βλέμμα που με παγώνει. Αυτό που μου λέει ότι θέλει να με φιλήσει υπερβολικά αρρωστημένα…
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Από μητέρα σε κόρη)

9 Μαρτίου 2009

O Edward κατάλαβε πόσο πολύ πληγώθηκα όταν ο Charlie πυροβολήθηκε. Μπορούσε να δει κάθε αίσθημα μέσα μου, από μπέρδεμα σε θυμό. Μπορούσε να καταλάβει πόσο σκληρά προσπαθούσα να κρύψω τα αισθήματα αυτά από τη Nessie. Δεν ήθελα να την κάνω να ανησυχήσει.
Νωρίτερα το πρωί, η Nessie μας έδειξε τις σκέψεις της. Όταν μας άγγιξε, είδαμε εκείνη, τον Charlie, τον Jacob, τον Edward κι εμένα να καθόμαστε στο σαλόνι του Charlie. Ο μπαμπάς μου ήταν υγιής και χαρούμενος. Όλοι γελούσαμε και περνούσαμε καλά. Ήταν μια απλή σκέψη, αλλά έφερε ένα χαμόγελο στα χείλη μου. Το να βλέπω τον μπαμπά μου ξανά όπως ήταν παλιά, να μας βλέπω όλους μας έτσι… Ο Edward ήταν κι εκείνος πολύ ευχαριστημένος με τη σκέψη αυτή. Όταν πονάω, πονάει. Εύχομαι να μην ήταν έτσι. Εύχομαι να μην ένιωθε τον πόνο μου, αλλά αυτά συμβαίνουν όταν δίνεσαι σε κάποιον άλλο. Του τα έδωσα όλα. Μου τα έδωσε όλα. Δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου όταν τον είδα να περπατάει μέσα στο σπίτι με την παλιά πέτρινη καρέκλα μου. Αυτή που ήταν αραγμένη στη γωνία του δωματίου μου στο σπίτι του Charlie. Έμοιαζε αλλιώτικη. Την είχε καθαρίσει και ανακατασκευάσει και η φράση «από τη μητέρα στην κόρη» ήταν γραμμένη στο πίσω μέρος της πλάτης. Ήταν σαν να χρησιμοποίησε μηχανή για να χαράξει τις λέξεις, αλλά όλα τα είχε κάνει μόνος του. Η γραφή ήταν τόσο τέλεια. Τόσο απαλή. Τόσο όμορφη.
Ο Edward δεν πήρε τα μάτια του από πάνω μου όταν είπε: «Από τον ένα άγγελο στον άλλο. Αυτό είναι για σένα Nessie.» Η έκφρασή μου μάλλον σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου, γιατί ο Edward μου άστραψε αυτό το λοξό-πλατύ χαμόγελο και μου έκλεισε το μάτι, και έμεινε με μια περίεργη έκφραση στο πρόσωπό του. Τον άφησα να δει μέσα στο μυαλό μου πόσο να δει πόσο σημαντικό ήταν αυτό για μένα. Μίλησε ξανά με μια μελωδικότερη φωνή από πριν: «Αυτή η καρέκλα επαναφέρει μεγάλες αναμνήσεις από τις νύχτες που συνήθιζα να σε βλέπω να κοιμάσαι, Bella, που ήμουν τόσο κοντά σου. Αν και προτιμώ να είμαι όρθιος, μου άρεζε να κάθομαι σε αυτή την καρέκλα επειδή είχε το άρωμά σου. Σκέφτηκα ότι θα ήταν υπέροχα στο δωμάτιο της Nessie και αν το ήθελε ο Jacob θα μπορούσε να κάθεται και να την κοιτάει όταν αυτή θα κοιμάται, όπως έκανα εγώ»
Η Nessie είδη καθόταν στην κουνιστή καρέκλα, χαμογελούσε και κουνούσε το κεφάλι της προς τα πίσω για να δει τις χαραγμένες λέξεις. Αυτό σήμαινε περισσότερα για μένα από αυτά που εξέφραζε.
Έδωσα στον Edward τρία απαλά, αργά φιλιά στο πιγούνι, μετά τον ευχαρίστησα ακόμη μια φορά πριν πάω στο νοσοκομείο για να δω τον Charlie τελευταία φορά πριν πάρει εξιτήριο. Ο μπαμπάκας μου είναι πλέον μια χαρά. Το χρώμα του επανήλθε, ο ώμος του είναι ακόμα σακατεμένος από τη σφαίρα που δέχτηκε, αλλά ο «οικογενειακός» μας γιατρός είπε ότι με τον καιρό θα ξανά αποκτήσει τη δύναμη του.
Θα πάω να πάρω τον Charlie το απόγευμα. Πέρασα το προηγούμενο βράδυ βλέποντας τον να κοιμάται και παλεύοντας με τις ενέσεις και τις μπουκάλες αίματος που μου καίγανε το λαιμό.
Θα σε αφήσω τώρα. Ο Edward κι εγώ πηγαίνουμε να διακοσμήσουμε το σπίτι του Charlie με ένα πανό «Καλώς όρισες», μπαλόνια, τούρτα και μια ολοκαίνουρια οθόνη φλατ που του αγοράσαμε.
Θα ξεκουράζεται για λίγο στον καναπέ, και η παλιά του τηλεόραση δεν ήταν τόσο μεγάλη, άσε που ήταν ξεπερασμένη. Θέλουμε να νιώθει σαν να είναι μέλος του αγώνα του μπέιζμπολ όταν έχει αγώνα. Μου φαίνεται ότι θα κατενθουσιαστεί.
Θα σου γράψω σύντομα…
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Αδερφός)

12 Μαρτίου 2009

Ο Charlie είναι στο σπίτι εδώ και μερικές μέρες τώρα και η ανάκτηση της δύναμής του υπήρξε ομαλή. Η Renesmee τον επισκέπτεται συχνά. Ξέρει πραγματικά πώς να φέρει ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του. Την αγαπάει.
Η αίσθηση στο χέρι του θα γυρίσει πολύ γρηγορότερα από το αναμενόμενο, και η μόλυνση του έχει εκκαθαριστεί πλήρως. Ωστόσο, πρέπει να συνεχίσει τα αντιβιοτικά για να είμαστε σίγουροι ότι η μόλυνση δε θα επιστρέψει.
Είμαι τόσο περήφανη για τον Charlie. Ποτέ δεν του έδωσα την προσοχή και την εκτίμηση που του αξίζει για την απίστευτη ικανότητα του να ξεπερνά δοκιμασίες στη ζωή, και να φεύγει με ένα χαμόγελο στο πρόσωπό του.
Προς το παρόν, η Sue μένει με τον Charlie κάθε βράδυ. Του μαγειρεύει και καθαρίζει. Έχει μια απίστευτη βοήθεια, και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευγνώμων για αυτό. Φαίνεται ότι τα πηγαίνουν πραγματικά τέλεια και ο Charlie λάμπει όταν είναι γύρω του.
Εκτός από την προσοχή του Charlie, κάτι μάλλον παράξενο συνέβη χθες. Όταν ο Edward, η Nessie, ο Jacob και εγώ τον επισκεφτήκαμε μαζί με τον Carlisle και την Esme, ένας άνδρας ήρθε στην πόρτα. Ήταν ένας μάλλον καλός άνθρωπος, με καλή εμφάνιση που κρυβόταν κάτω από τα ρέγγιε μαλλιά του και τα βρώμικα νύχια. Το πρόσωπό του ήταν όμορφο. Πορσελάνινο. Το σώμα του ήταν λιτό, αλλά με πολύ ισχυρή εμφάνιση. Καταλάβαμε αμέσως ότι ήταν ένας από εμάς. Ήταν ένας βρικόλακας. Ο Carlisle μιλούσε εντατικά μαζί του στο λόμπι, ενώ Edward άκουγε τις σκέψεις του Carlisle. Παραδόξως, δεν μπορούσε να ακούσει τον άνθρωπο ο οποίος αποκαλούσε τον εαυτό του Baylor. Ο Edward προσπάθησε, επικεντρώθηκε ... και τίποτα. Ήταν σαν εμένα. Το χάρισμα του Edward δεν λειτουργούσε ούτε με τον Baylor. Ανεξάρτητα από αυτό, ο Edward ήταν σε θέση να δει τα πάντα στις σκέψεις του Carlisle. Ο Baylor ήρθε στους Cullen επειδή θέλει να είναι "χορτοφάγος". Είπε στον Carlisle την ιστορία του για το πώς ήταν ενεργοποιημένος. Όπως και εγώ, μεταμορφώθηκε για την προστασία του. Η ιστορία του ήταν πραγματικά εκπληκτική, ακόμα και μετά από όλα όσα εγώ έχω αντιμετώπισε στη ζωή μου. Η μητέρα του γύρισε μια νύχτα μετά τη μεταμόρφωσή της στην τοπική παμπ στην Arbridge, ένα χωριό στο Essex της Αγγλίας. Ήταν μια ανύπαντρη μητέρα, που εργαζόταν έως αργά τις νύχτες για να μαζέψει αρκετά χρήματα ώστε να μπορεί να επιβιώνει αυτή και ο Baylor. Ο Baylor την περιέγραψε "νέα και όμορφη" και όπως ο ίδιος συνέχισε, εξήγησε πως πολλοί άνδρες ενδιαφέρονταν για εκείνη, αλλά η ίδια δεν ήθελε καμία σχέση εφόσον περνούσε τόση πολύ θλίψη μετά το πρόσφατο διαζύγιό της.
Υπήρχε όμως ένας άντρας, που την παρακολουθούσε κάθε βράδυ ενώ πήγαινε σπίτι από ένα μικρό μονοπάτι μέσα από το ρηχό δάσος. Αυτός ο άνθρωπος τη θαύμαζε από μακριά αν και δεν τη γνώριζε. Ήταν βρικόλακας.
Τη νύχτα που η μητέρα του Baylor, η Kira, μεταμορφώθηκε, ο νεαρός βρικόλακας που τη μεταμόρφωσε της εξήγησε ότι την αγαπούσε και ήθελε να υπάρχει ένας τρόπος για να την έχει. Την έβλεπε συνεχώς από μακριά και δεν την πλησίαζε από φόβο μήπως της κάνει κακό.
Μόλις μεταμορφώθηκε, προσαρμόστηκε γρήγορα στην νέα της ζωή ως αθάνατη. Δεν ήταν η ζωή που είχε ζητήσει, ούτε η ζωή που ήθελε ... αλλά ήταν η ζωή που θα την έκανε να ζήσει για πάντα.
Εκείνη δεν αγαπούσε το βρικόλακα που τη μεταμόρφωσε, του οποίου το όνομα ήταν Aiden. Μόλις μπόρεσε τον άφησε… για καλό.
Εξαιρετικά ισχυρή, και μπερδεμένη σχετικά με την κατάσταση της, πήρε την απόφαση να επιστρέψει στο γιο της, Baylor. Του εξήγησε τα πάντα και του υποσχέθηκε να τον προστατεύει, ό,τι κι αν έπρεπε να κάνει. Ο Baylor έμεινε με τους παππούδες του για δύο χρόνια μετά τη μεταμόρφωση της Kira.
Σκαρφίστηκε μια ιστορία για να δικαιολογήσει την έλλειψη της και είπε πως θα έπρεπε να φύγει από την Αγγλία για να βρει μια καλύτερη δουλειά. Την νύχτα που η Kira μπήκε στο δωμάτιο του γιου της, για να κουβεντιάσουν, να γελάσουν και να πουν παραμύθια, του είπε την αλήθεια και ήρθαν πάρα πολύ κοντά. Αγαπούσε το γιο της όσο τίποτα στον κόσμο κι εκείνος την αγαπούσε το ίδιο. Δεν μπορούσε να του λέει ψέματα. Όταν ο Baylor θα πήγαινε στο Πανεπιστήμιο, οι Volturi έμαθαν για εκείνον και τη γνώση του για το είδος μας. Όπως κι εγώ, τη διέταξαν να τον μεταμορφώσει αλλιώς δεν είχαν άλλη επιλογή από το να τον σκοτώσουν. Η Kira ήξερε ότι είχε μια μόνο επιλογή κι αυτή ήταν να σώσει το γιο της. Δυστυχώς, ο Baylor μεταμορφώθηκε λίγο πριν καταστραφεί η μητέρα του. Ο Aiden είχε έρθει πίσω για εκείνη, τώρα που δεν ήταν πλέον νεογέννητη κι δεν είχε την ίδια δύναμη.
Την έπιασε ενώ ήταν στο δάσος, σε κυνήγι και της εξήγησε ότι ήταν συγκλονισμένος με την ενοχή του, που της είχε πάρει την ανθρώπινη ζωή για τις δικές του ανάγκες. Της είπε επίσης πως την αγαπούσε πολύ για να ζήσει σε αυτόν τον κόσμο μόνος του. Αφού ο Aiden κατέστρεψε την Kira, πήγε στον Baylor γνωρίζοντας ότι ήταν ένας δυνατός νεογέννητος και του είπε τι είχε κάνει. Έξαλλος ο Baylor τον διέλυσε και έκαψε όλα του τα κομμάτια, όπως ο Aiden ήθελε να κάνει.
Τώρα που ο Baylor είναι μόνος, χωρίς την οικογένειά του, θέλει να γίνει μέλος των Cullen. Η ζωή του είναι μακριά από το ιδανικό, και χρειάζεται καθοδήγηση από κάποιον με αγάπη και έμπειρο. Ο Baylor είχε ακούσει για τους Cullen από τη μητέρα του. Του είπε την ιστορία τους και ανέφερε ότι θα ήταν ασφαλές και συναρπαστική επιλογή για τον Carlisle αν τον έχει. Τώρα ολομόναχος, προσπαθεί να κάνει αυτό που είχε σχεδιάσει η μητέρα του. Ο Carlisle είπε στον Baylor ότι μόνο μέχρι να γνωριστεί με τα άλλα μέλη της οικογένειας, και μέχρι να σιγουρευτεί ότι θα είναι για πάντα "χορτοφάγος" θα ήταν κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτος στην οικογένεια των Cullen. Ο Baylor ευχαρίστησε θερμά τον Carlisle και υποσχέθηκε πως θα κάνει ό,τι μπορεί για να γίνει ευπρόσδεκτος και μέλος της οικογένειας των Cullen.
Κάτι που ξέχασα να αναφέρω, είναι ότι οι Cullen έχουν γίνει φίλοι πλέον με τους λύκους. Αυτό είναι κάτι που σύντομα θα μάθουν όλοι μαζί με την ιστορία της Nessie.
Προς το παρόν ο Baylor γνωρίζεται με όλη την οικογένεια. Εκτός από μια σύντομη χειραψία δεν έχω περάσει καθόλου χρόνο μαζί του. Όταν γίνει αυτό, θα σου γράψω τι σκέφτομαι για το νέο αδερφό μου.
Ο Baylor βρίσκεται στην ίδια θέση που κάποτε βρισκόταν ο Edward. Είναι ο μόνος που δεν έχει ταίρι. Προς το παρόν. Αυτό όμως θα μπορούσε να αλλάξει. Όπως ακριβώς έγινε και με τον Edward.
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Γνωριμία)

17 Μαρτίου 2009

Είχα την ευκαιρία να περάσω λίγο χρόνο με τον Baylor. O Edward είχε κι αυτός την ευκαιρία του. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι καθένας έχει διαφορετική άποψη για εκείνον. Ίσως είναι μια αιώνια αισιοδοξία μου, αλλά μου αρέσει ο Baylor. Φαίνεται πραγματικά ενδιαφέρον, πολύπλοκος και πολύ ήπιος.
Ο Edward τον ρώτησε για τα κίνητρά του, φυσικά. Όταν ο Edward δεν ι σε θέση να διαβάσει τις σκέψεις κάποιου μπορεί να εξάψει το ενδιαφέρον ή να γίνει ακόμα και ενοχλητικός. Δεν είναι συνηθισμένος στο να προσπαθεί να καταλάβει τι σκέφτονται οι άλλοι. Όχι ότι ο Edward πιστεύει πως ο Baylor είναι κακός απλός προσπαθεί να είναι προσεκτικός.
Όταν μιλούσαμε με τον Baylor, μου είπε τα πάντα για τη μητέρα του, πώς μεταμορφώθηκε και για τις ανθρώπινες αναμνήσεις που καταφέρνει να ανακαλεί από το παρελθόν του. Δεν είχα τη δύναμη να του πω πως εγώ ήξερα ήδη τα πάντα για τη μητέρα και τη μεταμόρφωσή του, από τον Edward, μέσω των σκέψεων του Carlisle. Έτσι, άκουσα την ιστορία του και πάλι. Αργότερα του είπα τη δική μου ιστορία και δε θα μπορούσα να μη μιλήσω για άλλον εκτός από τον Edward, τον έρωτά μου. Του μίλησα και για τη Renesmee. Φάνηκε λίγο να δυσανασχετεί, αλλά νομίζω ότι κατάλαβε τελικά. Ποτέ δεν είχε ακούσει για περίπτωση μισού ανθρώπου μισού βρικόλακα. Τώρα όμως, έχει.
Φαίνεται ότι η Nessie συμπάθησε πάρα πολύ τον Baylor. Μάλιστα του έδειξε τις σκέψεις της. Τις δικές τις με τον Jacob, φυσικά. Αυτό δημιούργησε κάποιες ερωτήσεις που δεν ήμουν ικανή να απαντήσω: «Ποιο είναι αυτό το αγόρι που μου δείχνει, Bella;» Αμάν! Δεν είμαι βέβαιη πώς να τον κάνω να καταλάβει αυτό το κομμάτι. Άρχισα να του λέω για τους Volturi και την προσπάθειά τους να μας επιτεθούν και να σκοτώσουν τη Nessie. Έτσι, του εξήγησα πως πριν μεταμορφωθώ, είχα ένα φίλο που τον αγαπούσα βαθιά και τον έλεγαν Jacob. Μετά του είπα πόσο πολύ ο Jacob με βοήθησε όταν ο Edward έφυγε και εκεί μου ξέφυγε… «Ο Jacob είναι λύκος»
Η έκφρασή του ήταν πραγματικά ήρεμη, σχεδόν γνωστή. Το ένα του φρύδι ανέκαμψε με ενδιαφέρον κι έτσι συνέχισα με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση αυτή τη φορά. Του εξήγησα τι είναι η αποτύπωση και τις συνέπειες που θα επιφέρει αυτό. Μου έκανε μερικές ερωτήσεις αλλά δεν φαινόταν σοκαρισμένος. Το σκέφτηκα για μια στιγμή και συνειδητοποίησα ότι μετά από όλα όσα έχει περάσει, τίποτα δεν πρέπει να τον κλονίζει πια. Εννοώ, ότι η μητέρα έγινε βρικόλακας και τον μεταμόρφωσε και αυτόν σε βρικόλακα. Πραγματικά νομίζω ότι είναι συνηθισμένος σε τέτοιες παράξενες καταστάσεις.
Είμαι πανευτυχής που είχα την ευκαιρία να περάσω λίγο χρόνο με τον Baylor. Είναι μέλος της οικογένειάς μας πλέον. Ο Emmet και η Rosalie θα τον πάνε για κυνήγι αύριο και θα τον γνωρίσουν. Ο Emmet μάλλον θα περάσει υπέροχα μαζί του. Έχει τον τρόπο του, να του ανοίγονται οι άνθρωποι και τους κάνει να αισθάνονται σαν οικογένεια, σχεδόν αμέσως.
Απόψε ο Edward κι εγώ θα περάσουμε τη νύχτα μαζί, μόνοι. Η Nessie είναι με τη Sue στο σπίτι του Charlie. Η Sue μας είπε ότι η Nessie συμβάλλει στην επούλωση των πληγών του Charlie σε μεγάλο βαθμό και ήθελε να πάει εκεί για να δει τον Charlie να χαμογελά. Λατρεύει τη Renesmee.
Θα περάσω όλη τη νύχτα μιλώντας, γελώντας και κουρνιάζοντας στην αγκαλιά του Edward. Μερικές φορές νομίζω ότι όλα πηγαίνουν τόσο γρήγορα και ξεχνάμε να αφοσιώσουμε λίγο χρόνο για τους δυο μας. Αυτός είναι ο κόσμος μου και νιώθω υπερτυχερή που τον έχω. Όλα μεταξύ μας είναι ακόμα καινούρια και συναρπαστικά. Ο Edward κάνει κάτι καθημερινά που θα με κάνει να νιώθω ακόμη πιο ερωτευμένη μαζί του. Αυτή τη στιγμή με κοιτάζει με το πιο μαγευτικό του βλέμμα. Τα μάτια του είναι μια χρυσή καραμέλα και το χαμόγελό του είναι μια ενεργοποιημένη αγάπη που χτυπά κάπου στα αριστερά. Φεύγω τώρα και πάω να περάσω λίγο καλά με την αγάπη μου.
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Συννεφιές)
19 Μαρτίου 2009

Ο Emmet και η Rosalie απολαμβάνουν το κυνήγι τους με τον Baylor, σήμερα. Φαίνεται ότι περνάν πολύ καλά μαζί. Ο Emmet λατρεύει τις αρχές της άνοιξης όταν οι αρκούδες ξυπνάν από τη χειμερία νάρκη και είναι πιο οξύθυμες από ποτέ. Αν και δεν αποτελεί πρόκληση για αυτόν, του αρέσει να κυνηγάει grizzly όταν αυτές είναι πιο φαύλες.
Μόλις τελείωσαν το κυνήγι τους επέστρεψαν στο σπίτι των Cullen όπου ήμουν κι εγώ, μαζί με τη Nessie , τον Edward και τον Jacob. Ήμουν λίγο διστακτική σχετικά με τη συνάντηση τους και εκτός από ένα μικρό «βδέλλα» που ο Jacob έκρυβε κάτω από τη γλωσσίτσα του ήταν γενικά αρκετά καλοδιάθετος και φιλικός. Όσο, θα μπορούσα να είναι βέβαια μετά την ανακάλυψη ότι ακόμα ένας βρικόλακας διαμένει στο Forks.
Προς έκπληξη μου ο Baylor ήταν πολύ άνετος με τον Jacob, άσχετα αν σούφρωσε τη μύτη του μια δυο φορές. Δεν μπορούμε να απωθήσουμε τη μυρωδιά των λυκανθρώπων, όπως κι αυτοί θεωρούν τη δική μας πικάντικη…
Αν και σε πρώτη φάση ο Jacob ήταν άκρως υπερβολικός με την προστασία που παρείχε στη Nessie, όντως χαλάρωσε αρκετά όταν άρχισαν να συζητούν. Ήταν υπέροχο να τους βλέπει κανείς να μιλάνε.
Οφείλω να ομολογήσω ότι στην αρχή ήμουν αρκετά επιφυλακτική και πίστευα πως όλα θα ήταν διαφορετικά με την παρουσία του Baylor εδώ γύρω, αλλά όλα είναι τα ίδια. Είναι κάτι σαν αντικαταστάτης του Edward. Στον Emmet αρέσει πολύ η συναναστροφή του με τον Baylor και συμπεριφέρονται σαν αδέρφια. Έχουν και κάτι κοινό. Και στον Baylor αρέσουν οι αρκούδες grizzly. Αυτό θα μπορούσε να φέρει ανταγωνισμό. Υπέροχα…
Η Alice έχει ήδη σπουδαία νέα για εκείνον. Είχε ένα όραμα για την εξεύρεση του έρωτά του. Αν και για να πω την αλήθεια αυτό με τρομάζει. Η σκέψη του ότι θα ερωτευτεί έναν άνθρωπο. Δε θα ανησυχήσω για το μέλλον, όμως. Για την ώρα θέλω να απολαύσω κάθε στιγμή όπως έρχεται.
Ο Edward είναι λίγο κακόκεφος σήμερα. Αν και προσπαθεί να κατανοήσει τη σχέση του Jacob ,με τη Nessie, εξακολουθεί να είναι δύσκολο για αυτόν να βλέπει τη Nessie να έρχεται πιο κοντά με τον Jacob. Είναι πιο κοντά στον Jacob απ` ότι στον Edward και αυτό τον έχει καταρρακώσει. Έχουμε και οι δύο επίγνωση του γεγονότος για το τι πρόκειται να γίνει τελικά. O Jacob κάποια μέρα θα γίνει σύζυγος της Nessie μας. Αν και είναι αστείο, δεν νομίζω ότι ο Edward θα επιλέξει κάποιο άλλο άτομο στον κόσμο για να δώσει το χέρι της κόρης του στην εκκλησία.Δεν είναι ο Jacob που αναστατώνει τον Edward. Απλά νιώθει ότι η κόρη του ξεφεύγει όλο και πιο γρήγορα όσο ο καιρός περνάει. Δεν το περιμέναμε να μεγαλώσει τόσο γρήγορα. Η Νοημοσύνη της είναι εκπληκτική, ο ρυθμός της ανάπτυξης της είναι συγκλονιστικός και η παρουσία της στη ζωή μας είναι μια ευλογία. Όπως ο Edward, δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο άλλο άτομο που θα προτιμούσα να δω μαζί με το όμορφο αγγελούδι μου. Ξέρω ότι ο Jacob θα την προστατεύει πάντα.Προκειμένου να διευκολύνω την ένταση του Edward, του υπενθυμίζω το γεγονός ότι ο Charlie θα με βλέπει να κοιμάμαι μέσα στην αγκαλιά του Edward επ` αόριστον. Τότε, είχε να ασχοληθεί με ύποπτες, μάλλον ανησυχητικές αλλαγές στην εμφάνισή μου.
«Το ξέρω, Bella. Είναι απλά μια διαφορετική αίσθηση από οτιδήποτε είχα νιώσει ποτέ προηγουμένως. Δεν ήμουν ποτέ ... μπαμπάς. Θα πάρει λίγο μέχρι να συνηθίσω.»
Έγειρε προς το μέρος μου, η αναπνοή του χόρευε στα χείλη μου και μαλακά πίεσε τα γλυπτά, τέλεια χείλη του στα δικά μου. Αν και κρύα ένιωθα να καίγομαι, όπως γίνεται πάντα όταν είμαι μαζί του. Έχει έναν τρόπο να ανάβει τη φλόγα μέσα μου, διαφορετική βέβαια από αυτή τη φλόγα που μου καίει το λαιμό όταν βρίσκομαι δίπλα σε ανθρώπινο αίμα. Προς το παρόν πηγαίνω να περάσω λίγο χρόνο με τη Nessie, τον Jacob και τη μεγάλη μου αγάπη, τον Edward.
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Ασφαλής)

23 Μαρτίου 2009

«Υπήρχε ένα κομμάτι λευκό χαρτί, διπλωμένο στο κάθισμά μου. Το πήρα και έκλεισα την πόρτα πριν το ξετυλίξω. Δυο λέξεις ήταν γραμμένες με την κομψή γραφή του.
Να προσέχεις»
Επισκέφτηκα τον Charlie απόψε. Μόνη αυτή τη φορά. Σκέφτηκα ότι αφού η Sue δε θα ήταν εκεί, θα μπορούσαμε να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί… μόνοι. Δε χρειάζεται να ανησυχώ πλέον για το ότι περιτριγυρίζομαι από ανθρώπους. Ειδικά από την οικογένειά μου. Ποτέ, δε θα μπορούσα να βλάψω τον Charlie. Ούτως ή άλλως η μυρωδιά του δεν μου είναι τόσο ελκυστική. Περιττό να πω βέβαια ότι εχθές πήγα για κυνήγι με τον Edward εντελώς προληπτικά. Ο Charlie είναι πολύ καλά τώρα. Είναι συνέχεια χαμογελαστός, μπορεί να περπατάει μόνος του και να μαγειρεύει για τον εαυτό του. Η Sue βέβαια, του άφησε κάποια μαγειρεμένα φαγητά στο ψυγείο, επειδή ξέρει ότι ίσως παραστρατήσει παραγγέλλοντας πίτσα.
Η επίσκεψή μου μού φάνηκε πολύ σύντομη. Αν και στην πραγματικότητα έμεινα με τον Charlie για περίπου 3 ώρες. Η ώρα περνάει πραγματικά γρήγορα όταν έχεις όλο το χρόνο δικό σου. Αμυδρά θυμάμαι, ως άνθρωπος ότι ο χρόνος για μένα δεν προχωρούσε ούτε στο ελάχιστο. Αντίθετα είχα την αίσθηση ότι πολλές φορές πήγαινε προς τα πίσω. Εκείνες οι ημέρες ήταν που ανυπομονούσα να δω τον Edward στο σχολείο την επομένη. Ο χρόνος δεν μπορούσε να πάει αρκετά γρήγορα όταν ήξερα και περίμενα να δω το αγγελικό του πρόσωπο.
Πριν φύγω από το σπίτι, πήγα επάνω στο παλιό μου δωμάτιο. Για κάποιο λόγο μια ανατριχίλα ή ανεξήγητη ενέργεια με κατέκλεισε και ολομόναχη στο παλιό μου δωμάτιο άρχισα να χαμογελάω. Κάθισα προσεκτικά στο κρεβάτι μου και ακούμπησα απαλά το μοβ κασκόλ που ήταν προσεκτικά ριγμένο επάνω από το στρώμα. Κοίταξα γύρω το δωμάτιο, αργά και προσεκτικά. Δεν είχα παρατηρήσει ότι χρειαζόταν μια ανανέωση στο χρώμα μέχρι σήμερα. Εκεί ήταν και ο αργόστροφος υπολογιστής μου, επάνω στο γραφειάκι μου όπου έκανα τις εργασίες μου ή έστελνα mail στη Renne, για να την ενημερώνω για τη ζωή μου στο Forks.
Μετά τη συγκίνηση που πέρασα για ένα λεπτό στο κρεβάτι μου αποφάσισα να πάω στην ντουλάπα μου για να δω τι αναμνήσεις θα μπορούσα να ξεθάψω από κει. Προς έκπληξή μου βρήκα ένα παλιό κουτί με παπούτσια, γεμάτο με αντικείμενα συναισθηματικής αξίας. Το άνοιξα και τίποτα δε φαινόταν συνηθισμένο. Προσπαθούσα απλά να θυμηθώ γιατί είχα μόνο ένα παπούτσι με τρεις δαντέλες. Πριν κλείσω το μισοσχισμένο κουτί, τα μάτια μου στράφηκαν στο κάτω μέρος του κουτιού, προσπαθώντας να αναγνωρίσω κάτι. Κάτω από το κουτί βρήκα ένα λευκό χαρτί. Το άνοιξα με περιέργεια και διάβασα δυο μόνο λέξεις «Να προσέχεις»
Για μια στιγμή δεν ήξερα γιατί τα δάκρυά μου δεν κατέκλυζαν τα μάγουλά μου ήδη. Α! ναι. Είμαι βρικόλακας τώρα. Μέσα μου όμως με πλημμύρισαν άπειρα συναισθήματα. Θυμήθηκα την ημέρα που ο Edward είχε αφήσει αυτό το σημείωμα στο κάθισμά μου. Η Alice είχε πάει το φορτηγάκι μου στο σχολείο και ο Edward είχε πάει για κυνήγι επειδή την επομένη θα ήταν μόνος, μαζί μου στο λιβάδι.
Θυμάμαι όμως μια εύθραυστη κοπέλα να νιώθει ασφαλής δίπλα στον Edward. Θυμάμαι ότι το σημείωμά του με κάνει να νιώθω πως πάντα κάποιος θα με προσέχει. Και θυμάμαι πώς είναι να τον αγαπώ ως άνθρωπος. Σχεδόν ενστικτωδώς, έφερα το χαρτί στη μύτη μου, για να αναπνεύσω το άρωμά του. Αν και σχεδόν ανύπαρκτο χαμογέλασα και εκείνο το χαμόγελο, αργότερα, μετατράπηκε σε ένα κενό βλέμμα, μόλις θυμήθηκα πόσο ενθουσιασμένος ήταν ο Edward όταν ερχόταν κάθε νύχτα μέσα από το παράθυρό μου και με έβλεπε να κοιμάμαι. Έβαλα το χαρτί στην τσέπη μου, το κουτί στην ντουλάπα και έριξα μια τελευταία ματιά στο δωμάτιο μου. Έτρεξα γρήγορα στις σκάλες για να αποχαιρετήσω τον Charlie. Ήταν αργά και προφανώς θα ήθελε να ξεκουραστεί. Ήθελα όμως και να γυρίσω στο σπίτι μου, για να πέσω στην αγκαλιά του Edward και να με σφίξει όσο το δυνατόν πιο δυνατά. Μου έλειψε περισσότερο από τότε που είχε φύγει. Ένιωσα την ανάγκη να χαθώ στην αγκαλιά του. Βρίσκοντας το παλιό σημείωμα που μου είχε γράψει, με έκανε να τον ερωτευτώ ακόμη περισσότερο. Αυτό το αγόρι που για χάρη του πέρασα τόσους μήνες σα ζωντανή νεκρή και που η καρδιά μου σταμάτησε να χτυπά. Δεν ξέρω πόσο πιο πολύ βαθιά θα τον ερωτευτώ, αλλά ακόμη τον ερωτεύομαι. Προς το παρόν, πηγαίνω στο σπίτι των Cullen για να βρω τον Edward, τη Nessie και τον Jacob. Η Esme και η Rosalie θέλουν να περνούν όσο το δυνατό περισσότερο χρόνο με την Renesmee. Θα σου ξαναγράψω σύντομα όπως κάνω πάντα.
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Όχι άλλα ψέματα)
26 Μαρτίου 2009
Πρέπει να του το πω. Ξέρω ότι κάποτε θα το μάθει ούτως ή άλλως. Και αφού είδε τον Jacob να μεταμορφώνεται μπροστά στα ίδια του τα μάτια δεν νομίζω ότι θα εκπλαγεί και πολύ.
Ο Charlie πρέπει να γνωρίζει. Πρέπει να ξέρει όλη την ιστορία, πρέπει να ξέρει τι είμαι. Δεν μπορώ να συνεχίσω να δικαιολογώ την εμφάνισή μου, την τόσο γρήγορη ψυχική και σωματική ανάπτυξη της Nessie και το κρύο και σκληρό σαν βράχο σώμα μου. Δεν μπορώ να συνεχίσω τις δικαιολογίες για το γιατί δεν εμφανίζομαι δημοσίως όταν έχει ηλιοφάνεια εδώ στο Forks. Αν και μου ζήτησε να μην του πω τίποτα, δεν μπορώ να του λέω ψέματα.
Ο Edward είπε ότι θα έρθει μαζί μου. Ξέρω ότι θα χρειαστώ υποστήριξη σε αυτό. Θα έρθει κι η Renesmee, γιατί πρέπει να καταλάβει τι είναι.
Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα έρθει κάποια μέρα κι εγώ θα έπρεπε να συζητήσω με τον πατέρα μου το γεγονός ότι είμαι η βαμπιροκόρη του. Το χειρότερο όμως θα είναι πως θα μπορέσω να του εξηγήσω γιατί ήθελα να μεταμορφωθώ. Δεν ξέρω πως θα αντιδράσει ο Charlie όταν του πω ότι ο Edward με μεταμόρφωσε και υπό ποιες συνθήκες, αυτές τις αναγκαίες συνθήκες…
Αύριο θα έχει ήλιο και σχεδιάζω να του το πω κατά τη διάρκεια του απογεύματος. Θα τον πάω στην πίσω αυλή, θα σταματήσω σε ένα κομμάτι ήλιου και τότε θα καταλάβει καλύτερα τι είμαι. Ήταν σημαντικό να περιμένει μέχρι να γίνει πλήρως καλά. Και τώρα που είναι «υγιής σαν άλογο» όπως του αρέσει να λέει, πρέπει να μάθει τα πάντα. Παρά το γεγονός ότι δεν ξέρω πόσο καλά θα είναι η καρδιά του μετά από αύριο. Θα πρέπει να σιγουρευτώ ότι κάθεται… κι ότι έχει αρκετές από τις αγαπημένες του μπύρες στο ψυγείο.
Θα σου γράψω σύντομα για να σε ενημερώσω πώς τα πήγε. Ελπίζω για το καλύτερο αλλά προετοιμάζομαι για το χειρότερο.
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Αποκάλυψη)
29 Μαρτίου 2009
Δεν το πήρε καλά. Στην πραγματικότητα είναι ακόμη δύσπιστος. Ήταν αναμενόμενο, όμως. Δεν μου ήταν και τόσο εύκολο να παραδεχτώ τι είμαι. Παραδόξως, όταν πήγα να πω την λέξη «βρικόλακας» στον Charlie, μου στάθηκε στο λαιμό. Ο Edward τελείωσε την πρότασή μου αντί για μένα. Τότε, αφού ο Edward το ξεστόμισε, σκέφτηκα να αρνηθώ… αλλά τότε ο Edward θα φάνταζε παρανοϊκός. Δε βοήθησε το ότι ο Charlie ζήτησε από τον Edward να το επαναλάβει 4 φορές. Το αστείο είναι, ότι όταν είπα τι είμαι δυνατά άρχισα να κάνω ερωτήσεις στην ίδια μου τη λογική. Όλοι οι μύθοι και τα στερεότυπα που έχω ακούσει να γεννιούνται, με έχουν οδηγήσει σε μια στρεβλή εικόνα, για το τι είναι βρικόλακας.
Όλη την ώρα προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε στον Charlie και ο Edward διάβαζε τις σκέψεις του. Ήμουν απογοητευμένη γιατί ήθελα να μάθω τι πραγματικά σκεφτόταν. Δεν ήθελα να φοβάται ή να δυσαρεστεί. Ο Edward με κοίταξε με την καθησυχαστική του ματιά που με έκανε να καταλάβω ότι όλα είναι καλά.
Ο Charlie, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης κρατώντας σφιχτά με το αριστερό του χέρι την μπύρα του. Λίγες μόνο στάλες ιδρώτα κύλισαν από το πρόσωπό του και φαινόταν να αναπνέει βαθύτερα από όσο θα έπρεπε. Μόλις τελείωσε η κουβέντα μας, τον ρώτησα αν θα μπορούσαμε να βγούμε πίσω στην αυλή για να καταλάβει καλύτερα στο φως του ήλιου. Είπε «μάλλον όχι» αλλά η περιέργειά του υπερίσχυσε. Μόλις βγήκα στο φως, το πρόσωπο του Charlie φωτίστηκε και γέμισε από χιλιάδες συναισθήματα. Ήμουν… απολιθωμένη. Και πάλι ο Edward διάβασε το μυαλό του Charlie, χωρίς εγώ να ξέρω τι σκεφτόταν. Δεν ήξερα αν τρόμαζε ή πίστευε πως είμαι πανέμορφη. ¨Σε λίγο, είπε «Bells, πάντα ήσουν το όμορφο κοριτσάκι μου. Αυτό όμως… αυτό είναι αγγελικό. Είσαι… είσαι υπέροχη». Επιτέλους ανακούφιση. Στη συνέχεια ο Charlie κατέρρευσε. Ο Edward είχε αρπάξει το κινητό και τηλεφωνούσε ήδη στο Carlisle φαινομενικά πριν ο Charlie πέσει στο έδαφος. Ανησυχούσα πολύ για τον Charlie αλλά πιο πολύ για το γεγονός ότι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για εκείνον. Δε θα διακινδύνευα να πάω πολύ κοντά του. Ακόμα δεν ξέρω τη δύναμή μου. Μία λάθος κίνηση και θα μπορούσα να σκοτώσω τον Charlie. Ο Edward κι εγώ είχαμε καιρό να πάμε για κυνήγι και έτσι ένιωθα το λαιμό μου σα γυαλόχαρτο που του έχουν βάλει φωτιά.
Ευτυχώς ο Carlisle έφτασε πολύ γρήγορα μετά το τηλεφώνημα του Edward. Ο Charlie παραμιλούσε συνέχεια λέγοντας πράγματα που δεν έβγαζαν νόημα. Ο Carlisle του έδωσε κάτι σαν μαγικό φίλτρο, ένα υγρό με ηλεκτρολύτες. Για προφανείς λόγους, απέφυγα να πω στον Charlie για τη Nessie. Ένα πράγμα τη φορά.
Πριν φύγουμε όμως είπα στον Charlie πως δεν έπρεπε να το πει σε κανένα και του έδωσα μια μικρή περιγραφή των Volturi.
Κοιτούσε μια εμένα, μετά τον Edward και τη Nessie και μετά ξανά εμένα, με δυσπιστία. Του πρότεινα να ηρεμήσει και να ξεκουραστεί και ότι θα του έλεγα κι άλλα μόλις επανακάμψει από το σοκ.
Τον φίλησα στο κεφάλι και μετά έφυγα. Ο Carlisle έμεινε πίσω μερικές ώρες ώστε να προσέχει τον Charlie αν και εκείνος ισχυριζόταν πως είναι «μια χαρά».
Παρά το γεγονός ότι όλα ήταν πολύ δραματικά, το πραγματικό δράμα δεν είχε ξεκινήσει ακόμα έως ότου ο Edward, η Nessie και εγώ πήγαμε στο σπίτι των Cullen.
Υπάρχουν κάποια πράγματα για τα οποία πρέπει να μεριμνήσω τώρα, αλλά θα σου γράψω σύντομα ώστε να ξέρεις τι ακριβώς συναίβει μετά που φύγαμε από το σπίτι του Charlie.
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Δραματικές αλλαγές)

31 Μαρτίου 2009

Έπρεπε να τους το είχα αναφέρει… σε όλους. Δεν ήθελα η Rosalie, ο Emmet, ο Jasper ή ο Baylor να θυμώσουν μαζί μου, έτσι δεν τους είπα τα σχέδια μου να πω στον Charlie για το τι είμαι. Η Alice, η Esme, ο Carlisle και φυσικά ο Edward ήταν οι μόνοι που το ήξεραν.
Αφού ο Edward κάλεσε τον Carlisle, ώστε να έρθει και να βοηθήσει τον Charlie με το λιποθυμικό του επεισόδιο, εκείνος με τη σειρά του τηλεφώνησε στην Esme για να την ενημερώσει ότι θα αργούσε και εν συντομία της εξήγησε τι είχε συμβεί στον Charlie. H Esme μιλούσε από το τηλέφωνο του γραφείου και φαντάστηκε ότι κανένας δεν θα την άκουγε όταν ρώτησε «Ο Charlie ξέρει για την Bella τώρα;» τι οποίο ακολουθήθηκε από «Λιποθύμησε αφού του έδειξε το δέρμα της; Είναι εντάξει τώρα;» Κάπως η Rosalie άκουσε την Esme. Υπέροχα!
Η επιστροφή μου στο σπίτι των Cullen ήταν λιγότερο ευπρόσδεκτη από τότε που τους πρώτο επισκέφτηκα ως άνθρωπος. Μόλις ο Edward, η Nessie κι εγώ περάσαμε το κατώφλι, άκουσα μια χαμηλή, τρομοκρατημένη τσιρίδα. Η Alice έτρεξε προς εμάς και ξεστόμισε τις λέξεις που φοβόμουν «Ξέρουν»
Δεν πρόλαβα καν να ρωτήσω την Alice όταν ήρθα πρόσωπο με πρόσωπο με τη Rosalie, τα χείλη της ακούμπησαν τέλεια τα δόντια της. Ο Edward και η Alice παρατάχθηκαν μπροστά μου και ο Edward έβγαλε ένα γρύλισμα. Είναι απίστευτο, με την ταχύτητα που έγιναν όλα, πως ξέχασαν το πόσο δυνατή είμαι ως νεογέννητη και θέλησαν να με υπερασπιστούν. Δεν έχει σημασία γιατί, αλλά ο Edward πάντα θα με προστατεύει. Η Rosalie δε μου έδωσε ούτε δευτερόλεπτο πριν αρχίσει την ανάκριση.
«Τι θα κάνεις όταν οι Volturi το μάθουν, Bella;»
«Μήπως σκέφτηκες ότι μπορούσες να μας αψηφήσεις όλους;»
Και μετά η τελευταία ερώτηση που πόνεσε πιο πολύ.
«Πώς μπόρεσες να ρισκάρεις τη ζωή της κόρης σου;»
H φωνή του Edward αντήχησε στον λευκό τοίχο καθώς μαστίγωσε το πρόσωπο της Rosalie. Κατά κάποιο τρόπο μετατράπηκε σε μια φιλονικία μεταξύ των δυο τους. Δε θα το άφηνα να συμβεί. Ήταν δικό μου λάθος. Έκανα μια προσπάθεια να δικαιολογηθώ αλλά η φωνή του Edward κατέπνιξε το λόγο μου ˙ ούτως ή άλλως η Rosalie δεν θα μπορούσε να με κοιτάξει. Ο Jasper, o Emmet και ο Baylor, πλαισίωσαν την Rosalie και μάλιστα αμφισβητούσαν τη δέσμευσή μου με την οικογένεια. Ο Carlisle και η Esme πήδησαν γρήγορα τη σκάλα σε αυτό το σημείο και ο Carlisle μας ζήτησε να συζητήσουμε με πιο αξιοπρεπή τρόπο. Η Rosalie συνέχισε να με μαστιγώνει με τα ερωτήματά της όμως.
«Γιατί να σεβόμαστε τη Bella όταν αυτή δεν μπορεί να τηρήσει έναν απλό κανόνα;»
Προσπάθησα ξανά και ξανά να τους καθησυχάσω ότι ο Charlie δε θα έβγαζε τσιμουδιά. Προσπάθησα να τους εξηγήσω πόσο δύσκολο είναι να έχεις έναν άνθρωπο στην οικογένειά σου και να του λες ψέματα καθημερινά. Πόσο δύσκολο είναι να μην είμαι σε θέση να τον βλέπω και να μην μπορώ να του εξηγήσω το γιατί όταν με ρωτούσε.
Έβλεπα ότι ο Emmet είχε αρχίσει να κατανοεί τις προσπάθειές μου. Έβαλε το χέρι του γύρω από τη Rosalie και μου έδωσε να καταλάβω πως αυτή ήταν η καταδίκη μου. Ο Jasper ήταν ακόμη εξοργισμένος. Ευτυχώς για μένα όμως, η Alice ήταν έτοιμη να διαψεύσει ό,τι αυτός είχε πει για την άμυνά μου. Ο Edward κατά το ήμισυ μάλωνε με τις σκέψεις τους, και κατά το ήμισυ προφορικά, το οποίο τον μπέρδεψε βέβαια.
Κάποια στιγμή όλοι μάλωναν με όλους, κανένας δεν άκουγε τον άλλο ώσπου η Nessie περπάτησε αργά προς τη Rosalie και ακούμπησε το χέρι της στο μάγουλό της. Το πρόσωπο της Rosalie χαλάρωσε αργά και τα μάτια της φαινομενικά ήταν λιγότερο θανατηφόρα. Ο Edward που είχε ήδη διαβάσει τις σκέψεις της Nessie μουρμούρισε 3 λέξεις δυνατά «Η Nessie φοβάται» Μέσα σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, ο Baylor πήγε εσπευσμένα επάνω, η Alice και ο Jasper κάθισαν μπροστά στην τηλεόραση, ο Emmet και η Rosalie πήγαν στο γκαράζ, ενώ ο Carlisle και η Esme πήγαν την Renesmee στην πίσω αυλή και τηλεφώνησαν στον Jacob να έρθει και να της κάνει παρέα. Εγώ και ο Edward καθίσαμε έκπληκτοι μπροστά στο λόμπυ του σπιτιού, απλά κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο. Δεν ήξερα τι να πω. Δεν μπορούσα να το πάρω πίσω. Ο Charlie ήξερε.
Με μια στιγμιαία κίνηση, ο Edward έβαλε το χέρι του γύρω μου, κρατώντας με σφιχτά, μέσα στην προστατευτική λαβή του. Ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο του και τον άφησα να χαθεί στις σκέψεις μου. Ήθελα να ξέρει πόσο τρομερά ένιωθα που έβαλα τους Cullen σε τέτοιο κίνδυνο και πόσο λυπηρό ήταν για μένα να βάζω σε κίνδυνο τη μικρή, όμορφή μας Nessie.
Ήθελα μόνο να δουν και να εμπιστευθούν τον Charlie, όπως κι εγώ. Γύρισα πίσω και εξήγησα τα πάντα στον Charlie, εφόσον διαβεβαιώθηκα ότι καθόταν βέβαια.
Δε θα μιλήσει σε κανένα, το ξέρω. Κάτι ακόμα, είναι ότι ο Charlie δε θα έβαζε σε κίνδυνο τους ανθρώπους της πόλης, χωρίς λόγο.
Πριν καν τελειώσω τον ειρμό μου, ο Baylor πέταξε από τις σκάλες με μια μικρή χακί τσάντα που είχε φέρει μαζί του, προσπέρασε τον Edward και χωρίς καν να μας κοιτάξει, βγήκε έξω από την πόρτα.
Η Alice ήρθε με χάρη στο λόμπυ, τα μάτια της εστίασαν, το κορμί της έγινε άκαμπτο και ακόμη τεταμένη.
Κοίταξα αστραπιαία τον Edward που κοίταζε την Alice με γνωστό βλέμμα. Η Alice είχε ένα όραμα και ήξερα ότι δεν ήταν καλό.
Η Alice και ο Edward με πήραν έξω, όπου κανείς δεν μπορούσε να μας ακούσει και μου είπε ότι ο Baylor, πήγαινε στους Volturi…
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Σύσκεψη)

2 Απριλίου 2009

Πριν καταλάβω το οτιδήποτε, ο Edward μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο μέτωπο και πέταξε από την πόρτα, και μέσα στο αυτοκίνητό του. Δεν μου πήρε περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο για να καταλάβω τι συνέβαινε. Ο Edward θα ακολουθούσε τον Baylor για να τον καταστρέψει, πριν αυτός φτάσει στη Volterra και πει στους Volturi, ότι ο Charlie ξέρει για μας. Δεν θα τον άφηνα να το κάνει μόνος του. Δεν θα άφηνα να του συνέβαινε τίποτα.
Μέσα σε δευτερόλεπτα, ήμουν στο πλευρό του Edward, μέσα στο αυτοκίνητο, πριν βάλει μπρος. Αν και απαίτησε να μείνω πίσω, ήξερα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μπορέσω. Ανάμεσά μας, είμαι η νεογέννητη, επομένως η δυνατότερη. Σκεφτόμουν να χρησιμοποιήσω την ασπίδα μου, πράγμα το οποίο ο Edward είχε ξεχάσει.
Πίσω μας είδα μια κίτρινη Porsche, να προσπαθεί να καλύψει την απόσταση μεταξύ μας. Η Alice ερχόταν να βοηθήσει. Ήταν ανακούφιση να ξέρω ότι ήταν μαζί μας. Τα οράματά της θα ήταν πολύ χρήσιμα. Ή έτσι πιστεύαμε. Όσο περνούσε ο καιρός, καταλαβαίναμε ότι η Alice δεν μπορούσε να δει πού ήταν ο Baylor, παρά μόνο τι έκανε. Για παράδειγμα, αν ο Baylor ήταν στη Volterra, η Alice δεν θα μπορούσε να το δει αυτό, αλλά αν κυνηγούσε ή πετούσε με το αεροπλάνο θα μπορούσε να το ξέρει. Αυτό πρέπει να ήταν σχέδιο του Baylor. Το ίδιο που εμποδίζει τον Edward να διαβάσει τις σκέψεις του. Σχεδόν ακαριαία, ένα απογοητευμένο, σχεδόν θανατηφόρο βλέμμα επισκίασε το γλυπτό πρόσωπό του. Εξοργίστηκε. Όχι επειδή ο Charlie τα ήξερε όλα, και τον ενδεχόμενο κίνδυνο της οικογένειάς μας, αλλά επειδή πιστεύει ότι ο Baylor στάλθηκε σε εμάς από τους Volturi. Πιστεύει, πως η ιστορία του ήταν φανταστική, κι ότι ήταν ένας νεογέννητος, μετατρεμμένος από κάποιον από αυτούς και μας τον έστειλαν για να βρουν μια νέα αφορμή για μάχη. Είναι προφανές, ότι είναι ακόμη θυμωμένοι μετά την τελευταία μας διαμάχη. Όλα έχουν νόημα. Όσο ήταν ακόμη άνθρωπος, ο Baylor, πήγε στους Volturi με κάποιον τρόπο, και τους έξαψε την περιέργεια. Αφού τον μεταμόρφωσαν, είδαν ότι ο Aro δεν μπορούσε να διαβάσει τις σκέψεις του και ήξεραν πως ούτε ο Edward θα μπορούσε. Έτσι, τον έστειλαν στο Forks, για να μας βρει και να διαπιστώσει κάποιο παραστράτημά μας.
Μόλις φτάσαμε στο αεροδρόμιο, η Alice πάρκαρε το αυτοκίνητό της και χώθηκε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου του Edward. Με ένα μισό χαμόγελο, τα χέρια της άρχισαν να ψάχνουν κάτι γνωστό. Τα διαβατήρια. Τι θα κάναμε χωρίς εκείνη; Μετά, ακούσαμε την αισιόδοξη φωνή της να μας διευκρινίζει κάτι: «Δεν μπορούμε να τον καταστρέψουμε. Αν το κάνουμε, οι Volturi θα καταλάβουν ότι ήμαστε εμείς και θα γυρίσουν στο Forks. Ακόμα κι αν δεν μάθουν για τον Charlie, σίγουρα θα μας τιμωρήσουν επειδή εξαφανίσαμε κάποιον δικό τους.»
Η Alice είχε δίκιο. Όλες οι ελπίδες για να τους εμποδίσουμε να μάθουν, μειώθηκαν γρήγορα. Άλλη μια μάχη θα επακολουθούσε, κι αυτή τη φορά, είχαν στο πλευρό τους έναν νέο, άγριο νεογέννητο. Δεν είχαμε κανέναν. Ήξερα ήδη ότι δεν μπορούσα να ζητήσω τη βοήθεια κανενός. Αυτό ήταν δικό μου λάθος και έπρεπε να το πληρώσω μόνη μου. Ήδη ήξερα ότι η Rosalie, ο Emmet και ο Jasper δεν θα διανοούνταν ούτε καν να με βοηθήσουν αυτή τη φορά.
Η Alice, δεν έχει ξεκάθαρα οράματα για το πού είναι ο Baylor αλλά θα μπορούσε να διαπιστώσει τι κάνει. Δεν είναι «χορτοφάγος». Όσο ήταν στο Forks, τρεφόταν με ζώα επειδή τον ανάγκαζαν οι Volturi.
Καθόμαστε στο αυτοκίνητο για λίγο, συζητώντας, εξετάζοντας διάφορες εκδοχές αλλά όλα μας οδηγούσαν στην καταστροφή του Baylor. Στο τέλος, ο Edward αποφάσισε. Αποφάσισε να αναλάβει τον κίνδυνο. Εμείς, θα προσπαθούσαμε να πιάσουμε τον Baylor και να τον καταστρέψουμε, προτού προλάβει να μιλήσει. Πιστεύαμε, ότι θα θεωρούσαν πως είτε τους παράτησε είτε ότι τον εξολόθρευσαν κάποιοι άλλοι βρικόλακες. Και αν στο τέλος μας υποψιάζονταν, θα έπρεπε να το αρνηθούμε. Τουλάχιστον, αν τον πιάναμε θα υπήρχε μια μηδαμινή ελπίδα, να αποτρέψουμε την μάχη που θα λάμβανε χώρα και το σημαντικότερο, δεν θα κινδύνευε η ζωή του μπαμπά μου.
Εν τω μεταξύ, η Esme και ο Carlisle παρακολουθούσαν την κατάσταση του Charlie, ακριβώς για να είναι ασφαλής. Δεν μπορώ… δεν θα μπορούσα να αφήσω να του συμβεί τίποτα. Τους ζήτησα να μην του πουν τίποτα. Δε θέλω να επηρεαστεί από αυτό. Του είπα τι είμαι, κι έτσι δεν μπορούσα να του λέω άλλα ψέματα. Λέω ακόμη ψέματα και θέτω σε κίνδυνο την οικογένειά μου, συμπεριλαμβανομένου και του Charlie. Φαίνεται, πως ποτέ δεν πρόκειται να σταματήσω να δημιουργώ προβλήματα στους Cullen. Δεν έχει σημασία τι κάνω ˙ο Edward είναι πάντα στο πλευρό μου. Επιμένει να μου λέει πως αυτό δεν είναι δικό μου λάθος. Βλέπει πόσο υποφέρω με όλα αυτά. Ο Edward, πιστεύει ωστόσο, ότι οι Volturi δεν έχουν ανακαλύψει τίποτα για μας. Καμιά δικαιολογία για να μας κατηγορήσουν.
Τώρα, πρέπει να φύγω. Θα σου γράψω το τελικό αποτέλεσμα, το συντομότερο, όταν όλα θα έχουν τελειώσει. Η ζωή μου είναι εντελώς χαοτική, αυτή τη στιγμή, αλλά θα γράψω άλλη μία καταχώριση σύντομα.
Να είσαι ασφαλής.
-Bella.

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Ξέρουν)
4 Απριλίου 2009
Αμέσως μόλις επιβιβαστήκαμε στο αεροπλάνο επιστρέψαμε στην πραγματικότητα. Δεν υπήρχε καμία επιστροφή. Στη σκέψη ότι δε θα προλαβαίναμε να φτάσουμε στη Volterra πριν ο Baylor τους πει τα πάντα, με γέμισε με φρίκη.
Κάτι άλλο που με απασχολούσε όσο βρισκόμουν στο αεροπλάνο; Η δίψα. Ήταν η πρώτη φορά που βρισκόμουν τόσο κοντά με τόσους πολλούς ανθρώπους. Επιπλέον, δεν είχα κυνηγήσει για καιρό. Ένιωσα το λαιμό μου να φλέγεται σαν να με τσιμπούσαν εκατοντάδες βελόνες μαζί. Η μυρωδιά, ήταν σχεδόν ανυπόφορη. Αν και εμπιστεύομαι τον εαυτό μου, ήμουν ευγνώμων που είχα τον Edward και την Alice μαζί μου, σε περίπτωση που δεν μπορούσα να αντισταθώ πλέον στον πειρασμό, να μπορούν να με συγκρατήσουν.
Τοποθέτησα τα γυαλιά μου στα μάτια μου για να κρύψω το σκοτάδι, το πλούσιο, κερασί τους χρώμα, βούλιαξα στη θέση μου για την εννιάωρη πτήση μας και ακούμπησα το κεφάλι μου στο στρογγυλεμένο ώμο του Edward. Τελικά, συνήθισα στη δίψα.
Η Alice καθόταν δίπλα μου κι αυτή, η τέλεια στάση της συνέχιζε να δίνει έμφαση στο σώμα και τις αγγελικές της ικανότητες. Της είμαι πραγματικά ευγνώμων για την υποστήριξη, την κατανόηση και τη γενναιότητά της. Είναι η δεύτερη φορά που έρχεται στη Volterra μαζί μου, ρισκάροντας τα πάντα.
Αν και η πτήση δε φαινόταν μακριά, ήμουν κάτι παραπάνω από ευτυχισμένη όταν προσγειωθήκαμε. Ο καθαρός αέρας έκανε εξαιρετικά καλό στο λαιμό μου και το άρωμα του ανθρώπινου αίματος ήταν πλέον παρελθόν, δεν αισθανόμουν πλέον σαν να καταπίνω καυτά κάρβουνα.
Έπρεπε να βιαστούμε. Έπρεπε να φτάσουμε στους Volturi πριν τον Baylor. Η Alice τον είδε να τρέχει με την τέλεια κινητικότητά του, όλο και πιο κοντά σε εκείνους. Ήταν μεγάλη απογοήτευση όταν δεν μπορούσε να δει πού ήταν πλέον. Αν ξέραμε, θα μπορούσαμε να τον πιάσουμε και να τον ξεφορτωθούμε. Έπρεπε να είμαστε εξαιρετικά διακριτικοί με τον αφανισμό του. Έπρεπε να διασφαλίσουμε, ότι όταν θα τον πιάναμε, θα ήταν μακριά από ανθρώπους και βρικόλακες. Κανένας, και το εννοώ, κανένας δεν έπρεπε να ξέρει.
Τράβηξα την κουκούλα του βαθύ μπλε κασμίρ πουλόβερ μου πάνω από το κεφάλι μου, προσπαθώντας να αποκρύψω τον εαυτό μου ως ένα βαθμό. Με τα γυαλιά μου, ακόμα κάλυπτα τα διψασμένα μάτια μου και ήμουν βέβαιη ότι έμοιαζα με οποιονδήποτε άλλο τουρίστα. Ο Edward, φόρεσε ένα καπέλο-το οποίο πήρε από το αεροδρόμιο-πάνω στα υπέροχα, μελί, μεταξένια του μαλλιά, έδειχνε ακόμη υπέροχος. Η Alice, κατάφερε να βρει ένα κομψό σάλι, στο κατάστημα δώρων του αεροδρομίου. Ήταν ένα ανοιχτό γκρι, μαύρο και άσπρο καρό, και όταν το φόρεσε γύρω από τα γυαλιά της, έμοιαζε με ελληνίδα θεά. Πηγαίναμε να ενοικιάσουμε ένα αυτοκίνητο. Αυτή τη φορά δεν ήμαστε σε θέση να κλέψουμε κι άλλη Porsche. Αν προκαλούσαμε την προσοχή όλων, τότε δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα ώστε να μην μας ανακαλύψουν.
Ήμαστε έτοιμη να μπούμε μέσα στο γραφείο, όταν τον είδε. Σταμάτησε ένα βήμα πίσω του, αν και τα μάτια της ήταν καλυμμένα με τα γυαλιά ηλίου, μπορούσα να δω την άκαμπτη έκφραση των χειλιών της και τα χέρια της που είχαν μεταμορφωθεί σε δύο πορσελάνινες γροθιές. Ο Edward, διάβασε τις σκέψεις της, μετά με άρπαξε από τον ένα μπράτσο και εκείνη ακολουθούσε χαριτωμένα πίσω μας. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι της ψιθύριζε, επειδή, εκείνη ανέπνεε με θόρυβο. Ήταν μάλλον οι απάντηση στις σκέψεις της για να διατηρήσει τη συνομιλία διακριτική. Αν και είχα μια καλή ιδέα για το τι συνέβαινε, ήθελα πρώτα να το ακούσω για να μπορέσω να ο πιστέψω. Ο Edward, ήθελε να μας πάρει μακριά από την μεγάλη ομάδα των τουριστών, πριν μου πει τίποτα. Αν η καρδιά μου παλλόταν, θα μπορούσα να πω ότι αυτή τη στιγμή θα πεταγόταν από το στήθος μου. Δεν ήθελα να ακούσω αυτό που ήταν έτοιμος να μου πει.
Μόλις απομακρυνθήκαμε από όλους, ο Edward, τοποθέτησε το ένα του χέρι γύρω από τη μέση μου και με το άλλο έβαλε τα γυαλιά ηλίου μου, στο κεφάλι μου. Στη συνέχεια, με κοίταξε διστακτικά στα μάτια και μου είπε αυτό που δεν ήθελα να ακούσω: «Bella, η Alice, είδε τον Baylor. Μι… μιλούσε με τον Aro και τον Caius. Έφτασε στους Volturi πριν από εμάς. Δεν θέλω να ανησυχείς, Bella. Θα κάνουμε ό,τι πρέπει για να προστατεύσουμε τον Charlie. Στο ορκίζομαι, Bella, θα προστατεύσω τον Charlie, με όλο μου το είναι.»
Άξιζε να με καταστρέψουν οι Volturi. Ο θάνατος, είναι γαλήνιος. Αυτό ήταν οδυνηρό.
Θα ξαναγράψω σύντομα. Θα σου γράψω τι ακριβώς συναίβει. Δεν έχω συνέλθει ακόμη από το σοκ. Δεν μπορώ να πιστέψω, ότι πριν από δυο βδομάδες νόμιζα τον Baylor, για μέλος της οικογένειάς μου. Πίστευα ότι ήταν ένας από μας. Τον εμπιστεύτηκα. Τώρα, είναι ο εχθρός. Ο αντίπαλος.
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(4 ημέρες)
6 Απριλίου 2009
Το ενισχυμένο όραμά μου ξαφνικά, θόλωσε. Θυμός κατέκλισε το κρύο, πέτρινο σώμα μου. Το αίσθημα της ενοχής με συγκλόνισε ως το μεδούλι. Το μυαλό μου με τραβούσε σε τόσες πολλές, διαφορετικές κατευθύνσεις. Εξακολουθούσα να θέλω να καταστρέψω τον Baylor. Ήθελα να τους καταστρέψω όλους.
Ο Edward, έβλεπε την οργή στα μάτια μου. Έμενε ήρεμος, υποσχόμενος να κρατήσει τον Charlie ασφαλή. Η Alice μιλούσε στο τηλέφωνο με τον Carlisle, μιλώντας του αυστηρά και ζητώντας του να προσέχει τον μπαμπά μου. Δεν του έδωσε παραπάνω λεπτομέρειες, του είπε μόνο ότι θα γύριζε σύντομα για να τον βοηθήσει να τον προστατεύσει.
Αυτή ήταν ακριβώς και η απάντησή μου για το τι θα κάναμε έπειτα. Δεν ήμουν σίγουρη για τον αν βάλεις έναν θυμωμένο, διψασμένο, ένοχο βρικόλακα μέσα στο αεροπλάνο για ακόμη μία εννιάωρη πτήση, ήταν καλή ιδέα. Αλλά δεν είχα επιλογή. Έπρεπε να επιστρέψουμε στον Charlie, το γρηγορότερο. Η πτήση του γυρισμού, φαινόταν ακόμη πιο γρήγορη από την πτήση για τη Volterra. Πέρασα το χρόνο μου, παριστάνοντας ότι κοιμόμουν, με ένα πουλόβερ επάνω στο πρόσωπό μου ώστε να καλύπτω τη μυρωδιά του ανθρώπινου αίματος, όσο μπορώ. Ο Edward και η Alice, συζητούσαν προσπαθώντας να φαίνεται όσο το δυνατόν πιο ανθρώπινο. Μόλις προσγειωθήκαμε, ο Edward, τηλεφώνησε στον Carlisle, για να βεβαιωθεί ότι ο Charlie ήταν μαζί του. Εκείνος του είπε, πως θα τον πήγαινε σε ένα πιο ασφαλές μέρος μέχρι να γυρίσουμε και να του πούμε αντίο. Εγώ όμως δεν ήθελα να πω αντίο. Φοβάμαι τα αντίο. Ήλπιζα ωστόσο, ότι δεν θα ήταν για πολύ. Αν έρθουν οι Volturi, σκοπεύω να αναλάβω ολόκληρη την ευθύνη και να τους ζητήσω να μην τον πειράξουν. Δεν ήταν λάθος του που αποφάσισα να του μιλήσω. Αν μπορούσα να το πάρω πίσω και να του πω πως ήταν ένα είδος αρρωστημένου αστείου θα το έκανα. Αλλά δεν μπορώ.
Μόλις επιστρέψαμε στο σπίτι, όλα τα παράθυρα ήταν καλυμμένα απαγορεύοντας σε οποιανδήποτε να κρυφοκοιτάξει. Το αυτοκίνητο του Jacob ήταν σταθμευμένο επάνω στο τέλεια κουρεμένο γκαζόν. Το μοναδικό αυτοκίνητο. Δεν ήθελα να πάω μέσα, ξέροντας πως μόλις το έκανα, το μόνο που θα είχα χρόνο να κάνω θα ήταν να πω αντίο στον μπαμπά μου και μετά να τον δω να απομακρύνετε.
Μετά από ένα μικρό δισταγμό, τελικά μπήκα μέσα. Η Renesmee, έτρεξε στο λόμπι με το πανέμορφο, αγγελικό της πρόσωπο να κοιτάζει εμένα και τον Edward. Ήξερα πως έπρεπε να δείχνω γενναία για κείνη. Η Nessie, μας έδειξε πόσο της λείψαμε. Πόσο της έλειψε η θειούλα της, η Alice. Μας έδειξε πόσο διασκέδασε με τον Jacob όταν πήγαν για κυνήγι ή όταν μάζεψαν κοχύλια.
Πήγα στην κουζίνα, όπου ο Charlie καθόταν σε μια άσπρη, δερμάτινη, πολυτελή καρέκλα, κρατώντας μια μπύρα. Ήταν ωραίο που είχαν μεριμνήσει γι αυτόν με μερικές από τις αγαπημένες του μπύρες και τρόφιμα. Αν και ήμουν άνθρωπος για περισσότερο καιρό απ όσο βρικόλακας, είχα ήδη ξεχάσει ορισμένες τάσεις των ανθρώπων.
Η Esme έψηνε μερικές μπριζόλες και πατάτες στο φούρνο για τον Charlie και τον Jacob. Αφού τις ετοίμασε, αντικατέστησε την τελειωμένη μπύρα του Charlie με μια δροσερή, πράγμα που δε φαίνεται να αντιλήφθηκε.
Μάλλον περπατούσαμε ήσυχα πίσω του, γιατί δεν μας κατάλαβε. Αν και δεν ήθελα να τον αντικρίσω, μετά από όσα προκάλεσα, έβαλα το χέρι μου στον ώμο του κάνοντας τον να τρομάξει μέχρι να αντιληφθεί ότι ήμουν εγώ. Πριν πει οτιδήποτε, άρχισα να του ζητώ συγγνώμη ξανά και ξανά και τον διαβεβαίωσα ότι θα κάναμε τα πάντα για την ασφάλειά του. Έμοιαζε φοβισμένος αλλά φαινόταν να με πιστεύει. Προσπαθούσε να με κάνει να νιώσω καλύτερα, λέγοντάς μου πως δεν έκανα τίποτα κακό. Σωστά. Γι` αυτό μια ολόκληρη συμμορία βρικολάκων πιθανόν ερχόταν προσπαθώντας να καταστρέψει όλους μας, κι εκείνον.
Ο Edward, είχε το χέρι του τυλιγμένο γύρω από τη μέση, διαβεβαιώνοντας τον ότι θα είναι ασφαλής. Όταν η Esme, τοποθέτησε το βραδινό του επάνω στο τραπέζι, μπροστά του, σάρωσε το δωμάτιο, με κοίταξε και ψιθύρισε διακριτικά, «Κανείς άλλος εκτός από μένα και τον Jacob δεν πρόκειται να φάει;»
«Μπαμπά, οι βρικόλακες δεν τρώνε… τρόφιμα.» Αυτό το ήξερε ήδη.
Με ξανακοίταξε, με τον τρόμο στα μάτια του να είναι πιο εμφανής. Συνέχισε με το επόμενο ερώτημα που είμαι βέβαιη ότι αποτελούσε στοιχείο στη λίστα του.
«Πίνετε μόνο αίμα, λοιπόν;»
Εν συντομία του εξήγησε ότι οι Cullen βρίσκονται σε μια «χορτοφαγική» δίαιτα καθώς επίσης και για τη σπανιότητα του είδους της διατροφής μας. Με κοίταξε συγχυσμένος, στη συνέχεια πίσω στο φαγητό του και έμοιαζε σαν να μην αναπνέει.
Μόλις τελείωσαν το φαγητό τους, ο Carlisle έβαλε δυο βαλίτσες μπροστά στην πόρτα και με περίμενε υπομονετικά, να πω αντίο στον μπαμπά μου. Φόρεσα την πιο γενναία έκφρασή μου, τοποθέτησα στη συνέχεια το χέρι μου πάνω από το χέρι του Charlie και αρνιόμουν να τον κοιτάξω στα μάτια. Αν ήμουν σε θέση να βγάλω δάκρυα, θα έπρεπε να σκύψω το κεφάλι μου σε αυτό το σημείο. Τέλος, με μια βαθιά ανάσα, τον κοίταξα στα μάτια και του ζήτησα συγγνώμη για μια τελευταία φορά. Του υπενθύμισα πως θα έκανα ότι χρειαζόταν για την ασφάλειά του και απελευθέρωσα τα χέρια του από τα δικά μου. Μου είπε ότι με αγαπούσε, καθώς έμπαινε στο αυτοκίνητο του Carlisle καθ` οδόν στην ασφάλεια, ήλπιζα. Ο Carlisle, δεν μπορούσε να μας πει που έπαιρνε τον μπαμπά μου. Αν οι Volturi ερχόντουσαν, θα διάβαζαν τις σκέψεις του Edward και θα το μάθαιναν. Έπρεπε να λάβουμε όλα τα προληπτικά μέτρα για την ασφάλειά του.
Ο Edward, η Alice, η Esme, ο Jacob και η Renesmee, όλοι συγκεντρώθηκαν γύρω μου και μου υποσχέθηκαν πως θα ήταν δίπλα μου με οποιοδήποτε τίμημα.Η Rosalie, ο Emmet ακόμη και ο Jasper αρνήθηκαν να μου συμπαρασταθούν. Η Alice, κάπου-κάπου σύριζε στον Jasper αλλά εκείνος προσποιούνταν πως δεν την άκουγε. Αν και ελπίζω πως κάποτε θα με συγχωρέσουν, είναι το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί τώρα.
Η Alice απομακρύνθηκε αστραπιαία από όλους μας και τα μάτια της επικεντρώθηκαν εντατικά. Ήξερα ότι αυτό ήταν το επόμενο, αλλά δεν ήλπιζα τόσο γρήγορα. Επιβεβαίωσε τις υποθέσεις μου και μας είπε ότι είδε τον Aro, τον Demetri, τον Caius και τον Markus να έρχονται στο Forks. Αν η καρδιά μου ήταν παλλόμενη, τότε σίγουρα θα σταματούσε να χτυπά, όταν μου είπε ότι είχαμε μόνο τέσσερις ημέρες. Αυτό που μου κίνησε την περιέργεια όμως, ήταν ότι η Alice είδε μόνο τέσσερις από αυτούς να έρχονται. Έτσι πολλές σκέψεις έλαμψαν στο μυαλό μου ακαριαία.
Χωρίς μια λέξη, ο Jacob έτρεξε έξω από την πόρτα, μετά μεταμορφώθηκε σε λύκο και έτρεξε μακριά. Ο Edward διάβασε το μυαλό του, όμως. Πήγαινε να πει στην αγέλη τι συνέβαινε και να τους προετοιμάσει για μάχη. Κύρια προτεραιότητά του φυσικά, ήταν να κρατήσει τη Nessie, προστατευμένη.
Το τι συναίβει τέσσερις ημέρες αργότερα, με άφησε σε μια κατάσταση σοκ. Θα γράψω πάλι σύντομα.
-Bella

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Έφτασαν)
8 Απριλίου 2009
Οι τέσσερις ημέρες πριν από την άφιξή τους ήταν κάπως… βασανιστική. Ήμουν εκνευρισμένη συνέχεια, σχεδόν ανίκανη να αφήσω το σπίτι, μόνο για λίγο για να κυνηγήσω. Οι λύκοι περιπολούσαν στο εξωτερικό του σπιτιού, περικυκλώνοντάς το νύχτα-μέρα. Αν και δεν τους χρειαζόμασταν εκεί, επέμεναν να είναι εκεί, για κάθε ενδεχόμενο. Κάθε λίγο και λιγάκι ο Jacob μεταμορφωνόταν ξανά σε άνθρωπο και ερχόταν στο σπίτι για να είναι κοντά στη Nessie. Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο σύντομα θα έπρεπε να αντιμετωπίσω τους Volturi για δεύτερη φορά από τότε που μεταμορφώθηκα.
Η Rosalie περνούσε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου της με ένα οικτρά απεχθή μουρμουρητό ή άλλες φορές φωναχτά. Ο Edward γινόταν πολύ αμυντικός, όμως. Δεν μπορούσα να πω τίποτα. Ήξερα ότι άξιζα τις κακόβουλες παρατηρήσεις της. Είχα πολλά περισσότερα στο μυαλό μου από το να επιδιώκω την συγχώρεση της Rosalie, του Emmet και του Jasper. Θα ανησυχούσα γι’ αυτό αργότερα.
Ήταν σχεδόν υπερβολικά επώδυνο να μην γνωρίζω που βρίσκονταν ο Carlisle και ο Charlie. Δεν μπορούσαν να τηλεφωνήσουν, βέβαια, σε περίπτωση που κάποιος εντόπιζε την κλήση. Έπρεπε να λαμβάνουμε κάθε προφύλαξη. Ακόμη ανησυχούσα για εκείνους που ήταν μόνοι. Εάν οι Volturi είχαν εντοπίσει τη μυρωδιά του Charlie και τους ακολουθούσαν, ο Carlisle δεν θα μπορούσε να τους χειριστεί όλους μόνος του. Η βεβαιότητα του Edward ήταν το μόνο πράγμα που με ηρεμούσε κάπως. Δεν έδειχνε να φοβόταν και με καθησύχαζε συνεχώς ότι ο Charlie θα παρέμενε ασφαλής. Αν και είχα φτάσει στα όριά μου, ήξερα πως έπρεπε να μείνω όσο το δυνατόν πιο ήρεμη για να επιβεβαιώσω ότι δεν θα έκανα κάποια ανοησία που θα έβλαπτε την ασφάλεια του Charlie. Έπρεπε να είμαι ήρεμη και για τη Nessie. Δεν ήθελα να ανησυχεί. Αγαπά τον Charlie με όλη της την μικροσκοπική καρδούλα και θα πληγωνόταν ολότελα αν του συνέβαινε κάτι. Όμως, τίποτα δεν θα του συμβεί. Έπρεπε να σταματήσω να το σκέφτομαι ως εκδοχή. Τίποτα δεν θα συμβεί στον Charlie.
H Alice είδε το σημείο όπου ο Aro, o Demetri, o Caius και ο Marcus θα μας συναντούσαν. Το ξέφωτο. Μεγάλη έκπληξη. Αυτό που πραγματικά με εξέπληξε όμως ήταν όταν ο Emmet και ο Jasper είπαν στον Edward ότι θα έρθουν μαζί μας στο ξέφωτο. Ο Jasper φρόντισε να επισημάνει ότι θα έρθει μόνο και μόνο για να προστατεύσει την Alice. Αν και είμαι βέβαιη ότι είναι ένας από τους λόγους, ήξερα ότι ο Jasper δεν ήταν εντελώς έξω φρενών μαζί μου όπως όταν πρωτοανακάλυψε ότι μίλησα στον Charlie. Δεν με κοίταζε με εκείνο το ειδεχθή βλέμμα πια. Δεν έχει όμως και πολλές επιλογές. Η Alice δεν του μιλάει κάθε φορά που μου γρυλίζει.
Η Rosalie σοκαρίστηκε είχε μια έκφραση αηδίας στο πρόσωπό της όταν ο Emmet παρατάχτηκε μαζί μας οικιοθελώς. Της μισοχαμογέλασε και της είπε πως ερχόταν μόνο και μόνο για χατίρι του Edward. Δεν την ένοιαξε όμως και συνέχισε να του γρυλίζει.
Όταν ζεις για πάντα τέσσερις ημέρες περνούν υπερβολικά γρήγορα. Δε μπορούσα να το πιστέψω όταν στεκόμουν στο ξέφωτο, ξανά. Ήταν ασυνήθιστα ηλιόλουστα κάνοντας μας όλους να λάμπουμε υπερβολικά. Το πρόσωπο του Edward ήταν ανέκφραστο τα χείλη του κατ΄αποκοπήν, τα μάτια του επικεντρωμένα. Ήταν όμως τόσο υπέροχος όπως πάντα. Έπρεπε να θυμίσω στον εαυτό μου τι επρόκειτο να συμβεί και έσυρα τον εαυτό μου από την βυθισμένη κατάσταση δέους. Κούνησα ελαφρά το κεφάλι μου για να θυμηθώ ότι θα ήταν εκεί ακόμη και μετά το τέλος όλων αυτών. Και οι δυο θα είμαστε. Μαζί ακόμα, ευτυχισμένοι. Ακόμη κι αν μας πήγαιναν οπουδήποτε.
Οι λύκοι ήταν στοιχισμένοι σε σχήμα ημισελήνου μπροστά μας. Η κοκκινόμαυρη γούνα του Jacob έμοιαζε σχεδόν αγνώριστη κάτω από τον φωτεινό ήλιο. Μπορούσα να καταλάβω πόσο πικραμένος ήταν μακριά από τη Nessie, ενώ θυμόταν τον λόγο για τον οποίο είχαν έρθει οι Volturi την τελευταία φορά. Αλλά εκείνη ήταν ασφαλής στο σπίτι των Cullen με την Esme. Κάποιος έπρεπε να μείνει πίσω μαζί της και η Esme ήταν η πιο προφανής επιλογή.
Το σώμα μου σκλήρυνε, πάγωσε όταν είδα τέσσερις μορφές να πλησιάζουν απειλητικά προς εμάς. Ο Edward παρατάχτηκε ένα βήμα μπροστά μου, προστατευτικά. Τα μάτια μου σταθεροποιήθηκαν επάνω τους και μετατοπίζονταν από το ένα πρόσωπο στο άλλο. Ο Aro βρισκόταν λίγα βήματα μπροστά από τον Marcus, τον Caius και τον Demetri, επίσης σταθεροποιώντας τα γαλακτερά μάτια του επάνω μας. Οι λύκοι ανασυντάχθηκαν ευθεία με τα στήθη τους διογκωμένα έξω, έτοιμοι να επιτεθούν. Το όραμα της Alice ήταν ακριβές. Ήταν μόνο οι τέσσερις τους. H Jane και ο Alec, τα κυρίαρχα όπλα των Volturi ήταν αισθητά απούσα. Υπέθεσα ότι έμειναν πίσω γιατί οι Volturi γνωρίζουν ότι οι αρμοδιότητές τους είναι ενάντια στην ασπίδα μου και θα καταστρέφονταν εύκολα απαλλάσσοντας τους Volturi από τα ισχυρότερα όπλα τους.
Οι τέσσερις τους στέκονταν σιωπηλά μπροστά μας. Τότε, μίλησε ο Aro. “Βλέπω ότι ξαναφέρατε τους φίλους σας, τους λύκους. Είναι υπέροχο που έχετε τόσο στενούς δεσμούς με αυτά.” Τα χείλη του σχημάτισαν ένα απαλό χαμόγελο που δεν άγγιξε τα θολά τα μάτια του. Οι λύκοι εξέθεσαν τα μυτερά δόντια τους. Κούνησα το κεφάλι μου, περιμένοντας το να συνεχίσει. “Νομίζω ότι ξέρετε γιατί είμαστε εδώ. Δεν σκοπεύουμε να μείνουμε αρκετά, αλλά πρέπει να αναλάβουμε την φροντίδα ενός ανθρώπου, του Charlie, που ξέρει πολλά για το είδος μας. Χαμήλωσε το κεφάλι του και τα μάτια του εστίασαν σε μένα, λυπημένα.
Ο Caius σχεδίαζε να πει κάτι αλλά τον διέκοψα, ικετευτικά. “Είναι λάθος μου. Του είπα τι ήμουν. Δεν ζήτησε να μάθει. Σας διαβεβαιώνω ότι ο Charlie δεν θα πει τίποτα σε κανένα. Απλά σας ικετεύω, αφήστε τον ήσυχο.” Ο Aro ξεκίνησα ξανά. “Bella, αγαπητή μου, ξέρεις ότι δεν είναι δυνατόν να τριγυρίζουμε αποκαλύπτοντας το είδος μας, ελπίζω. Υπάρχουν συνέπειες γι’ αυτού του είδους δράσης, Bella.” Κοίταξε τον Demetri ˙μετά ένωσε τα χέρια του μπροστά και συνέχισε. “Bella, αν δεν πιστεύαμε πως υπάρχει ελπίδα να συμμετέχεις μια μέρα στην ομάδα μας και να αξιοποιήσουμε κατάλληλα το χάρισμά σου, θα σε καταστρέφαμε αυτόματα, για ό,τι έκανες.” “Δεν θα επέτρεπα ποτέ να συμβεί τίποτα από αυτά τα δύο, όμως.”, τον διέκοψε ο Edward. Ο Marcus έκανε δυο βήματα πιο μπροστά και ύστερα μίλησε για πρώτη φορά. “Δεν ήρθαμε για μάχη. Ήρθαμε απλά να σας πούμε ότι ο άνθρωπος θα πρέπει απλά να δολοφονηθεί ή να μεταμορφωθεί σε βρικόλακα. Έχετε μια εβδομάδα από τώρα μέχρι να αποφασίσετε τι θα κάνετε. Θα έρθουμε ακριβώς σε 7 ημέρες από τώρα για να μάθουμε την επιλογή σας.”
Σοκαρίστηκα όταν είδα την Alice να αρνείται κατηγορηματικά. “Μας συγχωρείτε, αλλά δεν θα αφήσουμε να συμβεί τίποτα απολύτως στο Charlie. Θα παραμείνει ζωντανός και άνθρωπος. Είναι αθώος και μπορώ να εγγυηθώ ότι δεν πρόκειται να πει κουβέντα. Αν χρειαστεί να παλέψουμε για να παραμείνει ζωντανός, τότε ας γίνει.” Η έκφρασή της ήταν επίπεδη.
Και οι τέσσερις άντρες κοίταζαν την Alice σοκαρισμένοι πριν κοιταχτούν ανά μεταξύ τους, μην ξέροντας τι να σκεφτούν. O Edward, o Emmet και ο Jasper ήταν το ίδιο σοκαρισμένοι αλλά συμφώνησαν φωναχτά ότι δεν θα επέτρεπαν να συμβεί κάτι στον Charlie.
Τα βυσσινί μάτια του Caius πετάχτηκαν από μένα προς την Alice πριν μιλήσει. “Φοβόμασταν ότι θα συνέβαινε αυτό. Αν αυτό που θέλετε είναι μάχη, τότε θα πρέπει να συμμορφωθούμε. Παρακαλώ, πιστέψτε ότι η μόνη αποστολή μας είναι να προστατεύσουμε το είδος μας. Θα κάνουμε ότι χρειαστεί για να εξασφαλίσουμε ότι ο άνθρωπος δεν θα μας ενοχλήσει με όσα γνωρίζει. Πριν τη μάχη, θα πρέπει όμως, να φροντίσουμε τους μικρούς λύκους, φίλους σας.”
Ξαφνικά, κάθε λύκος έπεσε στο έδαφος, παράλυτος, ουρλιάζοντας από τους πόνους. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Σε κοντινή απόσταση, ο Baylor ερχόταν κατά πάνω μας με μάτια κατακόκκινα. Δεν ήμουν έτοιμη για τη μάχη που επρόκειτο να συμβεί. Θα είμαι πίσω σύντομα για να γράψω τη συνέχεια. Πρέπει να φύγω τώρα. Υπάρχουν κάποια σημαντικά πράγματα που πρέπει να κάνω.
-Bella.

Αγαπημένο μου ημερολόγιο(Σοκ)
10 Απριλίου 2009

“O Baylor εδώ, έχει την μυστηριώδης ικανότητα να υποβάλει τα σκυλιά σας στον πιο ανάπηρο πόνο που έχουν ποτέ υποφέρει στις ζωές τους. Έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα και γι’ αυτό βρίσκετε στην ομάδα μας”, εξήγησε ο Marcus και κορδώθηκε με υπερηφάνεια, ενώ η αγέλη σφάδαζε από τους πόνους. Ο Baylor στεκόταν άκαμπτος χωρίς να παίρνει τα μάτια του από τους λύκους. Ήταν προφανές ότι το μόνο που είχε να κάνει ο Baylor ήταν να κοιτάζει επίμονα με τα κατακόκκινα μάτια του τους λύκους, προκειμένου να τους κρατά ανίκανους. Όταν επικέντρωνε το βλέμμα του σε ένα λύκο, ο λύκος ούρλιαζε με μια κραυγή αγωνίας.
Κανένας δεν τον είδε να έρχεται. Τα οράματα της άλλης γι’ αυτόν είναι εξαιρετικά ασαφή και φυσικά ακόμη κι όταν τον βλέπει μπορεί να δει μόνο τι κάνει, όχι πού είναι. Οι Volturi έχουν επίγνωση των οραμάτων της Alice. Του είχαν πει να μην εμφανιστεί μέχρι το τελευταίο λεπτό κι έτσι δεν θα τον έβλεπε. Έξυπνο.
Ξύπνησα από την κατάσταση σοκ στην οποία βρισκόμουν και τέντωσα απότομα την ασπίδα μου πάνω από τους λύκους, προσπαθώντας να συγκεντρωθώ. Τίποτα δεν έγινε. Προσπάθησα να ηρεμήσω. Κοιτάζοντας την όμορφη, προστατευτική έκφραση του Edward βοήθησε. Ένιωθα την οργή να αποστραγγίζεται από το γρανιτένιο σώμα μου και ξαναπροσπάθησα. Οι λύκοι υπέφεραν ακόμη, τα μάτια τους ήταν αδύναμα, τα σώματά τους τραντάζονταν. Δεν μπορούσα να τους βοηθήσω. Η δύναμη του Baylor ήταν πολύ δυνατή. Είχε επιτάξει την ασπίδα μου με κάποιον τρόπο. Δεν έπαιρνε τα φλογερά μάτια του από τους λύκους, κοιτάζοντάς τους έναν προς έναν, κρατώντας τους αβοήθητους.
“Λοιπόν, θέλετε όλο αυτό να τελειώσει με μάχη;”, μίλησε ήρεμα ο Caius. Νόμισα ότι άκουσα τα δόντια του Edward να θρυμματίζονται πριν απαντήσει. “Δεν πρόκειται να αφήσουμε να συμβεί τίποτα στον Charlie… και είμαστε περισσότερο από έτοιμη εάν θέλετε να προχωρήσουμε σε μάχη”
Τα γαλακτώδες μάτια του Aro μετακινήθηκαν από τους λύκους σε μένα, απολογητικά. Το ημιδιαφανές, εύθραυστο δέρμα του με έκανε να τον φανταστό δύσκολα σε μάχη. Έμοιαζε λες και το δέρμα του θα ξεφλουδιζόταν μακριά τόσο εύκολα όπως ενός κρεμμυδιού. Του έριξα ακόμη μία ικετευτική ματιά, ελπίζοντας πως θα δει την απελπισία στα μάτια του. Γύρισε στον Demetri και ξεκίνησε να μιλάει σχεδόν ψιθυριστά. Ο Aro τοποθέτησε το ημιδιαφανές χέρι του στον ώμο του Demetri για να διαβάσει την απάντησή του.
Η δυνατή έκρηξη με έκανε να προχωρήσω σε μια αμυντική στάση. Ο Edward στάθηκε μπροστά μου, αφήνοντας ένα δυνατό γρύλισμα να βγει από τα δόντια του. Η προσπάθεια του Marcus αναλάβει κάτω την Alice ήταν ανεπιτυχής. Ο Jasper έριξε το γρανιτένιο σώμα του επάνω του προκαλώντας μια δυνατή βροντή σαν κρακ. Και οι δυο έπεσαν στο έδαφος με ικανοποιητικά αποτελέσματα ώστε να αφήσουν αυλακιές στο χώμα. Δεν είχα χρόνο να σκεφτώ προτού ξεπηδήσω από τη θέση μου και να πέσω επάνω στον Marcus με όση δύναμη είχα. Χρησιμοποίησα όλες μου τις δυνάμεις για να τον κρατήσω στο έδαφος πριν έρθει ο Edward και συστρέψει τα άκρα του βίαια. Έπιασα με την άκρη του ματιού μου την πύρινη γούνα του Jacob και την πονεμένη του έκφραση, μετά, με μια γρήγορη κίνηση έθεσα τα δόντια μου στο λαιμό του Marcus και έστριψα το κεφάλι του μια φορά και τον αποσυναρμολόγησα εντελώς. Μια πυρκαγιά έκαιγε ήδη. Ήμαστε προετοιμασμένοι.
Ο Demetri έβαλε τα δόντια του στο πέτρινο στήθος του Jasper. Τα βυσσινί του μάτια τον κοίταξαν θανατηφόρα και για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου πίστεψα ότι ο Jasper ήταν σε κίνδυνο. Ο Emmet άρπαξε τον Demetri πάνω από τον Jasper και τον πέταξε, σαν μια κουρελιασμένη κούκλα, σε όλο το πεδίο. Η δύναμη του Emmet δεν παύει ποτέ να με εκπλήσσει.
Ο Aro και η Alice στέκονταν πρόσωπο με πρόσωπο γρυλίζοντας κακόβουλα ο ένας στον άλλο. Ήταν σχεδόν τρομακτικό να βλέπεις τον Aro να μοιάζει τόσο αδύναμος, άρπαξε την Alice και την πέταξε επικίνδυνα κοντά στη φωτιά. Γύρισε γρήγορα και άρχισε να ψάχνει τον Aro ˙ πετάχτηκε επάνω του προκαλώντας μια εκκωφαντική έκρηξη. Την κρατούσε έτσι ώστε να μπορεί να πάρει μια δαγκωματιά από το μικροσκοπικό, άσπρο, παγωμένο σώμα της. Η Alice ήταν τόσο αδύνατη, το αγγελικό της σώμα έμοιαζε ευάλωτο. Χωρίς δεύτερη σκέψη, πέταξα προς τον Aro, καρφώνοντας τα δόντια μου στο πίσω μέρος του λαιμού του, απελευθερώνοντας την Alice από την εμμονή του. Στράφηκε γρήγορα προς το μέρος μου και πέταξε από πάνω μου, εκθέτοντας τα δόντια του. Ο Edward κατευθύνθηκε προς τον Aro σχίζοντας τον από πάν μου και ρίχνοντάς τον με κυρίαρχη δύναμη σε ένα δέντρο.
Μόλις κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου έτρεξα επάνω στον κοκκινόμαυρο λύκο που υπέφερε. “Λυπάμαι τόσο πολύ Jacob. Αυτό θα τελειώσει γρήγορα. Στου υπόσχομαι. Λυπάμαι που το προκάλεσα αυτό. Σε παρακαλώ, συγχώρεσε με.” Ήλπιζα ότι με καταλάβαινε ανάμεσα σε αυτόν τον πόνο.
Προτού καταφέρω να τελειώσω, ένιωσα τον εαυτό μου να πετιέται απότομα σε όλο το πεδίο, σταματώντας ακριβώς πριν το λάκκο με τη φωτιά. Ο Demetri ερχόταν προς το μέρος μου, με άρπαξε, με κράτησε πάνω από τη φωτιά και βρυχήθηκε. “Με μια γρήγορη κίνηση, θα μπορούσα να σε αφήσω και να καείς σε αυτό το λάκκο με τη φωτιά. Αυτός ο άνθρωπος, ο Charlie, τα αξίζει πραγματικά όλα αυτά;” Όλοι πάγωσαν. Το πρόσωπό μου ήταν μερικές ίντσες από την φωτιά. Ήξερα πως αν κάποιος έκανε το παραμικρό, ο Demetri θα με έριχνε στη φωτιά. Είχε ήδη τα ισχυρά χέρια του γύρω από το λαιμό μου. Ο φόβος και η οργή στα μάτια του Edward με καταρράκωσαν. Ήξερε ότι θα με έβαζε σε μεγαλύτερο κίνδυνο αν προσπαθούσε να με σώσει. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να σταθεί εκεί, αδρανής. Δεν ήμουν έτοιμη να τα παρατήσω όμως. Δεν θα συμφωνούσα με το να σκοτωθεί ο Charlie. Ήταν δικό μου λάθος. Εγώ έπρεπε να το πληρώσω. Ένοιωθα πως αυτό ήταν το τέλος της ύπαρξης μου.
Τα μάτια όλως εστίασαν πίσω μου, σοκαρισμένα. Το σαγόνι της Alice, έπεσε. Τα χείλη του Emmet κύρτωσαν σε ένα χαμόγελο. Ο Edward και ο Jasper αλληλοκοιτάχτηκαν, με τη σύγχυση να κυριαρχεί στα πρόσωπά τους. Αγωνίστηκα να γυρίσω το κεφάλι μου και ο Demetri χαλάρωσε τη λαβή του. Οι λύκοι σταμάτησαν να ουρλιάζουν. Τα μάτια του Baylor, εστίασαν στους δυο άντρες που στέκονταν πίσω μας. Και οι δυο τόσο απάνθρωπα όμορφοι, χλωμοί, πέτρινοι. Ο ένας ήταν ο Carlisle. Ο άλλος ξεχώριζε. Ήταν ελαφρώς διαφορετικός. Τα μάτια του ήταν ένα βαθύ κόκκινο του αίματος. Διψασμένος. Έβλεπα τον εαυτό μου σε εκείνον. Είχε το ίδιο σχήμα ματιών. Το ίδιο χρώμα μαλλιών. Έμοιαζε τόσο οικείος, τόσο όμορφος. Μετά μίλησε. “Bells, ξέρω ότι ποτέ δεν θα το επέτρεπες αυτό αν σου το έλεγα. Ξέρω ότι θα κατέστρεφες τον εαυτό σου πριν επιτρέψεις να συμβεί οτιδήποτε σε εμένα. Ο Carlisle μου είπε ότι οι πιθανότητες επιβίωσής σας από αυτή τη μάχη ήταν αδύνατες και ότι ακόμη κι αν τους σκοτώνατε όλους, οι υπόλοιποι θα έρχονταν να με βρουν, όπως και να είχε.”
Οι βρικόλακες δεν είναι σε θέση να ονειρεύονται. Δεν ξέρω πως κατόρθωσα να έχω αυτό το φρικτό όνειρο. Ήθελα να ξυπνήσω.
Όμως, δεν ονειρευόμουν.
Θα ξαναγράψω σύντομα.
-Bella.

Αγαπητό ημερολόγιο (Όμορφα)

Απρίλιος 13, 2009

Αν και ήξερα ότι δεν ήταν δυνατόν, έπρεπε ακόμα να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι οι βρικόλακες δεν κοιμούνται. Δεν μπορεί να ονειρευόμουν. Το πορσελάνινο δέρμα, τα κόκκινα μάτια, ο όμορφος άνδρας που στεκόταν κοντά μου ήταν αληθινός. Μέχρι τώρα σκεφτόμουν ότι τίποτα δεν θα μπορούσε να με σοκάρει, αλλά αυτό… αυτό ήταν διαφορετικό. Αυτό που πάλευα να αποφύγω, στεκόταν ακριβώς μπροστά μου. Ο Charlie αλήθεια στεκόταν εκεί. Ήταν όντως ένας βρικόλακας.
Αρχικά, δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από αυτόν. Προσπάθησα, αλλά δεν κουνιούνταν. Στιγμιαία αγνοούσα οτιδήποτε άλλο γύρω μου. Ξέχασα ότι ήμουν στη μέση μιας μοχθηρής μάχης. Και δεν με πείραζε. Ήταν προφανές ότι η μάχη είχε τελειώσει. Ο Charlie ήταν ένας από εμάς, τώρα. Δεν ήταν πλέον απειλή.
Ο Aro διστακτικά σήκωσε το ημιδιαφανές χέρι του και ξεκίνησε να μιλάει. Η φωνή του με τρόμαξε μέσα στη θολότητά μου. “Μπορώ να δω ότι δεν υπάρχει πλέον θέμα, λοιπόν. Θα συνεχίσουμε με ειρήνη. Στο μέλλον, Bella, να θυμάσαι ότι υπάρχουν κανόνες και επιπτώσεις στην μη τήρηση αυτών των κανόνων.’’ Έκανε νόημα στον Caius, τον Baylor και τον Demetri και φύγανε πριν να έχω την ευκαιρία να ανταποκριθώ. Ξέρανε ότι δεν είχαν καμία πιθανότητα τώρα. Η δύναμη του Charlie, σαν νεογέννητος, θα ήταν πολύ για αυτούς. Ένας νεογέννητος βρικόλακας μπορεί να γίνει φαύλος, κακόβουλος και υπερβολικά επικίνδυνος. Ελέγχονται από τη δίψα τους. Σαν νεογέννητος, το μόνο πράγμα που ενδιαφέρεσαι, είναι να σβήσεις τη φωτιά στο λαιμό σου.
Οι λύκοι είχαν ήδη ξεχυθεί μέσα στο δάσος, αμέσως μόλις ο Baylor ξεκλείδωσε το φονικό του βλέμμα. Ο Charlie τους έσωσε και αυτούς. Μας έσωσε όλους. Ποτέ δεν περίμενα αυτό το είδος θυσίας από τον Charlie. Ακόμα δεν μπορώ να εκφράσω πόσο υπαίτια νοιώθω. Εάν είχα απλά κρύψει τι είμαι στον Charlie, τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί. Ο Edward σταθερά πιστεύει ότι κάτι θα είχε συμβεί, με τον οποιοδήποτε τρόπο. Πιστεύει πως οι Volturi θέλουν να διαλύσουν τους Cullen, αφήνοντας μόνο τους χαρισματικούς, πιστεύοντας πως όταν γίνουμε πολύ ευάλωτοι, οι χαρισματικοί θα μπούνε στην κλίκα τους και θα τους κάνουν δυνατότερους. Αν είχαν την ασπίδα μου, τα οράματα της Alice, και την ικανότητα του Edward να διαβάζει μυαλά θα γίνονταν πιο δυνατοί από ποτέ. Αν και ξέρω πως ο Edward είναι πιθανώς σωστός, δεν φοβάμαι. Ξέρω ότι είμαστε πολύ δυνατοί για να διαλυθούμε.
Αφού ο Edward τοποθέτησε το θεϊκό του χέρι γύρω από τη μέση μου, ένοιωσα αμέσως πιο ήρεμη. Μόλις πλησίασα τον Charlie ένοιωσα έναν ανεμοστρόβιλο συναισθημάτων να με κατακλύζει. Ήταν τόσο όμορφος. Πριν να έχω την ευκαιρία να πω οτιδήποτε, ο Carlisle μίλησε, απαντώντας σε μερικές από τις πιο σημαντικές ερωτήσεις. “ο Charlie και εγώ πήγαμε στο Vancouver αρχικά για να τον κρατήσουμε μακριά από τους Volturi. Καθώς ήμασταν εκεί και κρυβόμασταν, του εξήγησα την ιστορία μας . Είχαμε και κάποια ώρα να κυνηγήσουμε παρόλα αυτά. Όταν ρώτησε αν θα ήσουν εντάξει, Bella, δεν είχα κάποια απάντηση να του δώσω. Δεν μπορούσα να εγγυηθώ την ασφάλειά σου. Ο Charlie δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να ζει γνωρίζοντας ότι κάτι μπορούσε να συμβεί σε κάποιον από εσάς καθώς προσπαθούσατε να τον σώσετε. Πήρε την απόφαση να μεταμορφωθεί, αφού κατάλαβε ότι μπορεί να γίνει ένας από εμάς, και να μην είναι τέρας. Το έκανε αυτό για να σε προστατέψει. Σε παρακαλώ κατάλαβε, ότι άφησα να γίνει αυτή η αλλαγή επειδή ήταν σίγουρος. Ήθελε να γίνει ένας από εμάς.’’ Ο Charlie συνέχισε τα λόγια του Carlisle, με σίγουρο πρόσωπο, με μάτια κάπως ενοχλητικά. “Διάλεξα αυτή τη ζωή Bells. Σε παρακαλώ μη θυμώσεις. Από τότε που εγώ και η μητέρα σου χωρίσαμε, ποτέ δεν ήμουν ο ίδιος. Το ξέρεις αυτό, Bells. Αισθάνθηκα νεκρός. Κατάλαβα ότι αυτή η ζωή φαινόταν… λοιπόν, πιο ενδιαφέρουσα. Πλην της φωτιάς, η οποία φαίνεται να εξαπλώνεται μοχθηρά στο λαιμό μου, το χειρίζομαι πολύ καλά. Δεν θα μπορούσα να αφήσω να σου συμβεί κάτι, Bells.’’ Φαινόταν κάπως συναισθηματικός , όμως ακόμα δυνατός και κρύος σαν πέτρα. Θα μπορούσα να πω, πως εκτός από αυτά, ήταν ακόμα ο ίδιος Charlie. Ούτε φαινόταν να μετανιώνει για την απόφασή του. Ο Edward με κρατούσε ακόμα σφιχτά, αβέβαιος για το τι σκεφτόμουν. Η ικανότητα του Jasper να ηρεμεί φάνηκε ότι ξεκινούσε να δουλεύει ξαφνικά. Ένοιωθα καλά. Aνακουφισμένη. Δεν έπρεπε να ανησυχώ πια. Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που η ζωή του Charlie μπήκε σε κίνδυνο εξαιτίας μου. Πρώτα με τον ιχνηλάτη, τον James. Και αυτή τη φορά, με τους Volturi. Τώρα δεν πρέπει να ανησυχώ πια. Ο Carlie είναι ένας από εμάς. Έχει το ίδιο μυστικό με τους υπόλοιπους από εμάς, πια. Για να είμαι ειλικρινής, πιστεύω ότι προτιμώ αυτόν τον τρόπο…
Όταν γυρίσαμε στο σπίτι των Cullen, ο Charlie εξήγησε πόσο δύσκολη ήταν η μεταμόρφωσή του. Πέρασε δύσκολες στιγμές. Μπήκε σε πολλές λεπτομέρειες για αυτές τις 3 μέρες. Έφερε πίσω μνήμες από την μεταμόρφωσή μου, αναμνήσεις που θα ήθελα να ξεχάσω. Από τη στιγμή που μεταμορφώθηκε, σαν και εμένα, προσαρμοζόταν πιο γρήγορα από το κανονικό. Αν και ο λαιμός του καίγεται με τις ίδιες φλόγες που πυρπολούσαν τον λαιμό μου, έχει έλεγχο. Φυσικά, ο Charlie δεν μπορεί να βγει έξω στον κόσμο για λίγο, ή να είναι κοντά σε ανθρώπους για αυτό τον λόγο. Σχεδιάζω να φέρω την Nessie να τον δει, απλά όχι αμέσως. Αν και ο Charlie φαίνεται να έχει έλεγχο, είναι πολύ νωρίς να εγγυηθούμε ότι ο πειρασμός δεν θα είναι πολύς για αυτόν. Του παίρνει λίγο χρόνο να συνηθίσει το χρώμα των ματιών του. Η πορφυρή σκιά είναι βαθύτερη από οτιδήποτε έχω δει ποτέ. Τα μάτια του είναι φυσικά εντονότερα από ότι ήταν τα δικά μου. Αλλιώς, μοιάζει με τον Charlie, απλά σε μια έκδοση, απάνθρωπα όμορφη, από τον πρώτο του εαυτό. Προσαρμόζεται και στον ‘’χορτοφαγικό’’ τρόπο ζωής τέλεια, επίσης. Έπιασε το άρωμα ορισμένων πεζοπόρων την ώρα που κυνηγούσε χθες… ευτυχώς είχε ήδη τραφεί με ένα ελάφι , έτσι ο πειρασμός δεν ήταν τόσο έντονος. Το περίεργο πράγμα με τον Charlie, είναι ότι συνεχίζει να πηγαίνει ταξιδάκια για ψάρεμα, απλά το κάνει διαφορετικά τώρα. Απολαμβάνει το αίμα των καρχαριών, και επειδή έρχονται πιο κοντά στην ακτή στη μέση της νύχτας, όπου οι ιστιοπλόοι έχουν φύγει, δεν είναι αναγκασμένος να κολυμπήσει πολύ μακριά για να πιάσει έναν. Όχι ότι θα ήταν πρόβλημα για τον Charlie. Σαν βρικόλακες, έχουμε την έμφυτη ικανότητα να κολυμπάμε έντονα και γρήγορα. Φυσικά, δεν χρειαζόμαστε ούτε αέρα. Όπως είπα, είναι ο ίδιος Charlie, απλά αθάνατος. Υπέροχα.
- Bella