Σχόλια: Τριαντάφυλλα και Aγκάθια....

Εύη μου, διάβασα και το τελευταίο σου κεφάλαιο!
Μπράβο σου κοπέλα μου! Οι περιγραφές σου είναι καθαρές και η πλοκή συνεχόμενη! Τα συναισθήματα τα αποδίδεις πολύ σωστά. Πραγματικά μ'αρέσει πάρα πολύ!
Απλώς, μπερδεύομαι λίγο με τους διαλόγους σου. Δεν βάζεις εισαγωγικά και τα λόγια τους είναι στην ίδια σειρά με τις περιγραφές σου.
Αυτά από μένα! Περιμένω με αγωνία την συνέχεια!

Φιλάκια Πολλά, Χριστίνα.

ευη μου , εκπληκτική η συνέχεια καλά ο εντουαρτ όλα τα λεφτά .......... όσο για την σκηνή που είναι οι δυο τους είναι ότι ωραιότερο έχω διαβάσει !!! ειλικρεινα συγχαρητήρια , δεν έχω τίποτα άλλο να πω

Ευχαριστω πολυ κοριτσια... Και Χριστινακι δεν βαζω εισαγωγικα γιατι το προγραμμα στο οποιο γραφω τα βγαζει κινεζικα η κατι τετοιο.... για αυτο αφηνω πολλες τελειες μετα για να ξεχωριζουν οι διαλογοι....

Ναι, κι ο δικός μου υπολογιστής το είχε πάθει αυτό! Δεν πειράζει βρε! Απλά ήθελα να το αναφέρω.
Ξανά, μπράβο σου!!!

Ε-Κ-Π-Λ-Η-Κ-Τ-Ι-Κ-Ο
δεν έχω λόγια να περιγράψω όλα όσα με έκανε να νιώσω αυτό το κεφάλαιο
έκανες εκπληκτική δουλειά
περιμένω με αγωνία την συνέχεια

Θα κανω οτι μπορω για να την εχω ετοιμη συντομα...Ευχαριστω Χρυσανθη μου....

υπέροχο κεφάλαιο...
γράφεις πανέμορφα.....
περιμένω με αγωνία την συνέχεια....

Αρνήθηκες κάποτε ότι έχεις ένα θέμα με το Τζέικομπ αλλά μέχρι στιγμής το διαψεύδεις. Τον ξεφτίλισες τον άνθρωπο,' παπάρα', 'ντολμαδάκι', είρωνα, εγωιστή, κακαμεταχειριστή (αυτή η λέξη δεν είμαι σίγουρη πως υπάρχει, αλλά καταλαβαίνεις τι εννοώ, ελπίζω).
Καλό αλλά σαν αχόρταγη που είμαι θέλω συνέχεια. Στην πόρτα θα μείνουν; Δε θα κάνουν τίποτε άλλο; Δε θα δοθούν εξηγήσεις; Δε θα λάμψει η αλήθεια των συναισθημάτων τους; Δε θα μείνει άφωνο το πανελλήνιο με τον υπέρτατο έρωτά τους; Βλέμματα που φανερώνουν βαθύτατες αλήθειες και κρυμμένους πόθους και χέρια που προσπαθούν να καλύψουν κάθε εκατοστό των σωμάτων τους. Καταπιεσμένα συναισθήματα να αναβλύζουν στην επιφάνεια και εμείς να γινόμαστε ένα με το πάτωμα;

Τιμωρία!!
Δε σου ξαναμιλώ μέχρι να δω συνέχεια!

Ολα στον καιρο τους...ποιος σου ειπε οτι μενουμε εκει.... Οσο και να ηθελα ομως δεν μπορουσα να γραψω αλλο σημερα...ηδη ξεπερασα κατα πολυ το χρονο που ξοδευω στο γραψιμο...και γραψε σβησε μου πηρε σχεδον τεσσερις ωρες να γραψω το συγκεκριμενο κομματι... Αλλο ο Τζεικομπ του Λυκοφωτος και αλλο ο δικος μου...πραγματικα δεν εχω προβλημα μαζι του...οσο μενει μακρια απο την Μπελλα... αλλα ναι σε αυτη την ιστορια ειχα αναγκη να βγαλω επιτελους τα σπασμενα του...η μαλλον να δειξω κατα ποσο περισσοτερο προτειμω τον Εντουαρντ....

υπεροχο υπεροχο!!!!τη συνεχεια τη συνεχειαααα!!!!!<333333

Χαιρομαι που σου αρεσε...

Ισως να φταιει που γενικα ημουν σαλταρισμενη απο τις πανελληνιες και απλα την πληρωσε ο Τζεικ... Ετσι κι αλλιως δεν νομιζω να τον ξανα συναντησουμε συντομα οποτε θα ησυχασει απο μενα επιτελους....

Υπερωρίες!!
Έχουμε βαλθεί όλοι να σε λιώσουμε στο γράψιμο.

Αλλο ένα υπέροχο κεφάλαιο! Το λάτρεψα!!
Καλά ε, ο Τζέικομπ τι ηλίθιος!!!!!! Μου ερχόταν και μένα να του ρίξω καμιά μπουνιά.
Είναι πολύ χειρότερος από τον Τζέικομπ του λυκόφωτος...
Μου άρεσε πολύ εκεί που έτρεμαν τα χέρια του Εντουαρντ απο τα νεύρα του!
Όσο για την τελευταία σκηνη...αxxxxx..... τι να πω..... πολύ...αισθησιακή...πολύ τέλεια!
Ενιωσα σαν να την έζησα!!

Χαιρομαι που σου αρεσε....

Επιτελους καταφερα να γραψω και το επομενο κεφαλαιο...Ελπιζω να σας αρεσε και προειδοποιω πως περιεχει ελαφρια λεμοναδα...Παρεπιπτοντως ειναι και η πρωτη μου οποτε ελπιζω να μην απογοητευσα...Cheers....

υπεροχοοο!!!!!!φυσικα και αξιζε η αναμονη!!!!λατρευω τον τροπο γραφης σου γιατι μπορουμε να δουμε τις σκεψεις και τα συναισθηματα των δυο πρωταγωνιστων!!!!ανοιπομωνω για την συνεχεια!!!μην αργησεις πολυ!!!!

Θα κανω οτι μπορω.....

Τελειο κεφαλαιο!!!!!Φαινονται παρα πολυ ερωτευμενοι απο τον τροπο που εκφραζεις τα συναισθηματα τους...!Αλλα θελω να σε ρωτησω κατι,υπαρχει καποιος λογος που δεν λενε σ'αγαπω ενω το νιωθουν?

Ουαου...
Λίγη λεμοναδίτσα αλλά αρκετά δροσιστική. Η πρώτη τους φορά με πολλή αμηχανία και από τους δύο. Μόλις διάβασα για τον Ντέιμον να περιμένει απ' έξω απελπίστηκα. Ευτυχώς πήγε γρήγορα σπιτάκι του κι άφησε το πεδίο ελεύθερο...Γιατί τόσο διστακτικός ο Έντουαρντ; Πότε θα μιλήσουν τα παιδιά, να εξομολογηθούν συναισθήματα ετών και ετών που τους πνίγουν;

ΥΠΕΡΟΧΟ κεφαλαιο...
Με πολυ πνιγυρο συναισθημα... Καμια φορα η σιωπη
δεν μπορει να πει πραγματα χρειαζομαστε επιβεβαιωση
κατι που πρεπει να κανουν αυτοι οι δυο μεταξυ τους....
Οι περιγραφες σου ειναι θεικες...

Ο μονος λογος που κανεις απο τους δυο δεν λεει σ'αγαπω ειναι γιατι ειναι και οι δυο πολυ φοβισμενοι και φοβουνται να αφεθουν...ειδικα με το πως προεκυψαν τα πραγματα....Θα γινει και αυτο σε μια πολυ εντονη σκηνη.Για την ακριβεια απο αυτη την σκηνη εμπνευστηκα και ολη την ιστορια...οποτ υπομονη....

Δύσκολο το 'Σ' αγαπώ' ακόμη και σε ήρωες ιστοριών...