Συζήτηση για τη Νοέλια *** προσοχή Spoiler!!!

Και με ταξίδεψε.Τα πρώτα κεφάλαια, έως ότου δηλαδή η Νοέλια να φτάσει στο κάστρο του Μαύρου Ρόδου,μου φάνηκαν λίγο ανιαρά.Όχι πως έφταιγε η αφήγηση αλλά δεν κρατιόμουν να προσπεράσω αυτές τις σελίδες και να φτάσω στο ζουμί της υπόθεσης.Ήταν ένα μικρό βασανιστήριο μέχρι να ξεκινήσει η ζωή της ως βασίλισσα και να γνωρίσω τους χαρακτήρες.

Έπειτα,οι χαρακτήρες είναι μοναδικοί και χαίρομαι που με βοήθησες να πλάσσω μέσα στη φαντασία μου τη φυσιογνωμία του καθένα ξεχωριστά.Σίγουρα υπάρχουν πολλές προδιαγραφές και πολλές ιστορίες,εξελίξεις να ειπωθούν στο επόμενο βιβλίο.Τα λατρεμένα Σέλκις για παράδειγμα δεν είναι οι εχθροί της υπόθεσης.Εγώ ως πλάσμα του νερού και ούσα Καρκινάκι θα μπορούσα να ταχθώ άνετα στο δικό τους Οίκο και γι' αυτό άλλωστε κατανοώ τη Λορένα.

Μήπως η Μαντλέν δε με μάγεψε;Ή οι δεσμοί που αναπτύχθηκαν ανάμεσα στους αξιωματικούς;Ή περιμένεις πως δε θα μιλήσω για τον απόλυτο έρωτα;Αυτός ο Φιλίπ άρχισε να στοιχειώνει και τα δικά μου όνειρα.Εδώ, λοιπόν, θέλω να κάνω την πρώτη μου πρόβλεψη που στριφογυρίζει στο μυαλό μου απο νωρίς χθες το απόγευμα.Σκέφτομαι ότι ίσως η προφητεία να είναι άκρως αληθινή.Υπάρχει μυστήριο γύρω από τη μητέρα του Φιλίπ,από την άλλη ο πατέρας του απέφευγε να μιλήσει για εκείνη και κάτι μου λέει πως ίσως ο πρωτότοκος γιος του βασιλιά να μην είναι ο Γκάμπριελ αλλά ο Φιλίπ.

Να πω όμως ότι μου ήρθαν λίγο ξαφνικές οι σεξουαλικές προτιμήσεις της αυτού Μεγαλειότητάς του.Και πάει στο διάολο που είναι τοιούτος αλλά να πηγαίνει με τον ξάδερφό του;Αυτό μου έπεσε λίγο βαρύ για να το διαβάσω βραδιάτικα.

Μου άρεσε το ταξίδι της Νοέλια για να γνωρίσει τους τόπους του βασιλείου και χάρηκα που δεν υπήρξαν πολλοί εχθρικοί τύποι ανθρώπων στο δρόμο της.Μα αυτή που θα ήθελα πολύ να γνωρίσω καλύτερα είναι η Κλιμεντίνη. Με έκανε να γελάσω στην αρχή το όνομά της γιατί μου θύμισε τα μανταρίνια που τόσο απεχθάνομαι αλλά είναι σίγουρα ένας δυναμικός χαρακτήρας που έχει να δώσει και να κάνει πολλά. Αλλά η Οντέτ...μήπως μπερδεύτηκες; Μήπως ήθελες να την ονομάσεις Οντίλ;Γιατί για λευκός κύκνος η συγκεκριμένη δε μου κάνει.

Πω πω,ήταν πολλά και τώρα δεν τα θυμάμαι να τα πω.Έπρεπε να κρατήσω σημειώσεις.Υποθέτω πάντως ότι όταν με το καλό βγει το δεύτερο βιβλίο θα έχει διαφορετικό τίτλο.Το "Νοέλια" σίγουρα θα παραμείνει αλλά τα υπόλοιπο θα αλλάξει.

Μα τόσα ονόματα πια;Σε ένα σημείο άρχισα να μπερδεύομαι και να αναρωτιέμαι αν αυτός που πραγματικά διάβαζα ήταν αυτός που είχα καταλάβει.Για την ώρα αυτά είναι τα σχόλια μου,αν θυμηθώ κάτι θα επιστρέψω.Ειλικρινά χάρηκα πάρα πολύ που βρέθηκα σε αυτό τον τόσο διαφορετικό κόσμο,τον ερωτεύτηκα και χθες το βράδυ ευχήθηκα να μπορούσα να γίνω μέρος του έστω και για λίγο.Μόνο σε παρακαλώ,η μοίρα των Σέλκις να μην είναι μαύρη σαν την Οντίλ.Λυπήσου τα.

Η αρχή, σε κάθε βιβλίο μπορεί εύκολα να γίνει βαρετή μέχρι να μπει κανείς στο ψητό. Προσπάθησα να ξεκινήσω τη δράση όσο πιο νωρίς γινόταν αλλά παράλληλα να «παρουσιάσω» την κεντρική ηρωίδα για να τη γνωρίσετε και να μάθετε κάποια πράγματα γι’ αυτή.

Πραγματικά οι χαρακτήρες είναι πολλοί και έκανα ότι καλύτερο μπορούσα για να είναι ο καθένας μοναδικός! Να έχει τα δικά του θέλω, τις δικές του έγνοιες και επίσης ήθελα να φανεί πως ο καθένας έχει λόγους για να είναι αυτός που είναι! Οπωσδήποτε έχουν μείνει πολλά θέματα ανοιχτά που θα έχουν συνέχεια στο δεύτερο βιβλίο και υπάρχει σοβαρή πιθανότητα και για τρίτο βιβλίο!
Εσύ είσαι καρκινάκι, εγώ ιχθείς και μάλλον αυτός είναι ένας από τους λόγους που αποφάσισα εξ’ αρχής να ασχοληθώ με πλάσματα του νερού! Τα σέλκις συνδέονται με την κέλτικη μυθολογία και με γοήτευσαν πολύ εύκολα κάνοντας με να θέλω πραγματικά να καταπιαστώ μαζί τους! Έπλεξα τον μύθο μου και τα έφερα στα μέτρα μου κατά κάποιο τρόπο για να τα συνδέσω με όλη την υπόλοιπη ιστορία.

Η Μαντλέν είναι από τους πολύ αγαπημένους μου χαρακτήρες, όσο για τους αξιωματικούς είναι όλοι ένας κι ένας!
Για τον Φιλίπ δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω την αγάπη μου, τον έρωτα μου γι’ αυτόν! Είμαι απόλυτα και αμετάκλητα ερωτευμένη με τον φανταστικό χαρακτήρα που δημιούργησα και είμαι περήφανη γι’ αυτόν! Τον λατρεύω! Επίσης θα πρέπει να πω ότι εξίσου λατρεύω και τη Νοέλια. Μου αρέσει ο τρόπος που εξελίσσεται ο χαρακτήρας της και το πόσο δυναμική γίνεται σταδιακά.
Σε σχέση με την προφητεία όπως φαντάζεσαι δεν θα αποκαλύψω πολλά προς το παρόν. Θέλω ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματα του, να κάνει τις υποθέσεις του και θα μου άρεσε να ακούσω φυσικά όπως πάντα τα σενάρια σας!

Ο Γκάμπριελ μάλλον είναι λίγο παρεξηγημένος χαρακτήρας! Όσο και αν φαίνεται περίεργο εγώ τον καταλαβαίνω και αυτόν, κατανοώ απόλυτα τους λόγους για τους οποίους είναι έτσι όπως είναι και συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο. Όσο για την ιδιόμορφη σχέση του με τον ξάδελφο του δεν με ξένισε καθόλου. Τις εποχές αυτές η διαστροφή ήταν πολύ μεγάλη σε όλο της το μεγαλείο σε κάθε βασιλική αυλή που σεβόταν τον εαυτό της!

Το ταξίδι της Νοέλια ήταν και για εμένα ένα ταξίδι σε διάφορες περιοχές και μαζί της ανακάλυψα όλους αυτούς τους ανθρώπους που την περίμεναν σε κάθε μέρος. Η Κλημεντίνη είναι ένα πληγωμένο – κακομαθημένο κορίτσι που δεν το βάζει εύκολα κάτω. Όσο για την Οντέτ επέλεξα το όνομα της γιατί η όψη της εκφράζει αθωότητα και καλοσύνη παρόλο που η ψυχή της είναι μαύρη και οι προθέσεις της κάθε άλλο παρά αγνές. Είναι αυτή η τόσο μεγάλη αντίθεση μεταξύ εμφάνισης και εσωτερικού κόσμου. Αν το θέλεις εκφράζει και τις δύο όψεις του κύκνου.

Ποιος ακριβώς θα είναι ο τίτλος του επόμενου βιβλίου δεν το ξέρω ακόμα. Σίγουρα το «Νοέλια» θα παραμείνει αλλά το υπόλοιπο θα το ανακαλύψω – επιλέξω όταν θα έχω στα χέρια μου αρκετό υλικό έτοιμο και γραμμένο.

Για τα ονόματα θα πρέπει να πω ότι επιλέχθηκαν ένα, ένα με μεγάλη προσοχή και έρευνα καθώς επίσης να αναφέρω ότι κρατούσα σημειώσεις για όλα και προσπάθησα να μη μου ξεφύγει ούτε η παραμικρή λεπτομέρεια!

Κι εγώ χάρηκα διπλά που κατάφερε η ιστορία μου αυτή να σε παρασύρει, να σε ταξιδέψει και να σε κάνει να λαχταράς να γίνεις κομμάτι της. Νομίζω πως αυτός ήταν και ο σκοπός της και ομολογώ πως με κάνεις πολύ ευτυχισμένη!

Τέλος για τα αγαπημένα σου σέλκις θα πρέπει να σου πω ότι δεν τους φυλάω «κακό» τέλος και φαίνεται ξεκάθαρα ότι προσπαθώ να είμαι αντικειμενική και με τις δύο πλευρές μιας και η κάθε μία έχει τα δίκια της. Για να δούμε λοιπόν τελικά πως όλα όσα αναφέραμε στο πρώτο μέρος θα εξελιχθούν στο δεύτερο και πόσα καλά κρυμμένα μυστικά θα έρθουν στο φως.

Ο "πρόλογος", μέχρι ουσιαστικά να φτάσει η Νοέλια στο κάστρο,μου άρεσε έτσι όπως τον έστησες. Έμαθα γρήγορα τα βασικά στοιχεία που θα καθορίσουν την εξέλιξη της ιστορίας χωρίς να με κουράσεις. Μπορεί να είναι και η ιδέα μου αλλά στη σκηνή με την Στέφενι εγώ αισθάνθηκα ότι ήσουν εσύ στη θέση της Νοέλιας και ότι ο όλος αποχωρισμός ήταν ότι και εσύ αφήνεις τη Μέγιερ και ξεκινάς το δικό σου συγγραφικό ταξίδι.(Βέβαια ο καθένας μπορεί να εξηγήσει την κάθε σκηνή διαφορετικά οπότε θα σε παρακαλούσα αν είναι "λάθος" αυτή η ιδέα να μη το αναφέρεις. Προτιμώ να μείνω με την δικιά μου θεωρία).
Φτάνοντας στο κάστρο για να πω την αλήθεια δεν φανταζόμουν ότι ο Γκάμπριελ θα ήταν τόσο ψυχρός. Περίμενα κάτι σαν ερωτικό τρίγωνο Φιλίπ-Νοέλια- Γκάμπριελ αλλά ήταν μια ευχάριστη ανατροπή. Και ο βασιλιάς δεν έκρυβε μόνο αυτή την έκπληξη! Η ομοφυλοφιλική αιμομιξία στην αρχή με παρεξένεψε αλλά σκεπτόμενος τα όργια που συνέβεναν στα κάστρα τον Μεσαίωνα, το συνήθισα. Και για να τελειώσω με τον Γκάμπριελ, πιστεύω ότι είναι ένας παρεξηγημένος χαρακτήρας. Όλος ο λαός περιμένει από αυτόν να κάνει κάτι που από την φύση του τού είναι αδύνατον. Από την γέννηση του ήταν καταπιεσμένος, αναγκασμένος να κρύβει τα πραγματικά αισθήματα για τον Κρίστοφερ. (εννοώ ότι το κρύβει από τον λαό γιατί στο κάστρο το έχουν βούκινο )
Το μύθο των σέλκις τον γνώριζα οπότε και περίμενα,για να σου πω την αλήθεια, την Λορένα να μεταμορφώνεται σε φώκια! Η δικιά σου προσέγγιση δε με ξίνισε όμως, άσε που θα ήταν δύσκολα να περιγράψεις τα συναισθήματα μιας φώκιας
Ο απαγορευμένος έρωτας (τώρα που το σκέφτομαι, όλοι απαγορευμένοι είναι ) Λορένας-Ρενάρ, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε, ήθελα να ξανασυναντηθούν στο επόμενο βιβλίο. Προβλέπω πάντως ότι θα παίξουν ρόλο κλειδί σε μια ενδεχόμενη συνθήκη μεταξύ Σέλκις και ανθρώπων.
Και έρχεται η σειρά των πρωταγωνιστών μας! Η Νοέλια μου άρεσε που ήταν δυναμική σαν χαρακτήρας, έξυπνη και καλόκαρδη. Γενικώς νομίζω ότι όλο το βιβλίο είναι πολύ φεμινιστικό με την καλή έννοια. Ό,τι θέλουν τους κάνουν Η φιλία που αναπτύχθηκε με την Μαντλέν ήταν αναμενόμενη αλλά και παράλληλα ωραία, η Νοέλια ήταν απαραίτητο να έχει κάποιο στήριγμα.
Ο Φιλίπ ήταν ο άνδρας που θα ήθελαν να έχουν όλες οι γυναίκες. Το ότι αγάπησε την Νοέλια από τη στιγμή που αντίκρισε το πορτρέτο της ήταν πολύ ρομαντικό και λόγω αυτού η αγάπη του μεγάλωνε για αυτήν μέρα με τη μέρα. Το παρελθόν του από ότι φαίνεται δεν έχει αποκαλυφθεί τελείως, καθώς πιστεύω ότι ίσως να είναι αυτός ο πρωτότοκος.
Και τώρα ας έρθουμε στο αρνητικό. Είναι κάτι το οποίο είχε και η Μέγιερ, ιδιαίτερα στη Νέα Σελήνη εξαιτίας του οποίου και είναι το λιγότερο αγαπημένο μου βιβλίο. Μου φάνηκε ότι υπερτόνιζες τα αισθήματα της Νοέλιας και τους Φιλίπ με αποτέλεσμα κάποια πράγματα να επαναλαμβάνονται. Όταν λέω αισθήματα δεν εννοώ μόνο τα ερωτικά αλλά γενικώς τι αισθανόνταν. Είναι κάτι το οποίο με κούρασε και σε κάποιες περιπτώσεις με απέτρεψε να συνεχίσω να διαβασω.
Κλείνοντας θέλω να πω ότι αγαπημένοι χαρακτήρες είναι η Οντέν (μου άρεσε που πρόσθεσες ένα νέο χαρακτήρα προς το τέλος, δεν το περίμενα), και ο Ραφαέλ. Πιστεύω ότι έχουν πολλά ακόμα να πουν και να κάνουν και ανυπομονώ να τους δω στο τέλος.
Α! Στη σκηνή που η Νοέλια βάζει το υπνωτικό στο ποτήρι, στην αρχή πίστευα ότι θα τον ξέκανε αλα Lucrezia Ελπίζω πάντως ο Γκάμπριελ, στο τέλος, να συμφιλιωθεί με την Νοέλια.

Για τη Στέφενι θα πρέπει να σου απαντήσω ότι είναι περίπου έτσι όπως το φαντάστηκες κι εσύ. Αλλά για να πω την απόλυτη αλήθεια, ήθελα ένας χαρακτήρας από το βιβλίο μου να έχει το όνομα της αγαπημένης μου συγγραφέα μιας και χάρη σε αυτήν βρίσκομαι στη θέση του "συγγραφέα" κι εγώ τώρα! Χωρίς να το ξέρει η Στέφενι Μέγιερ άλλαξε τη ζωή μου και μπορεί να μην το μάθει και ποτέ αλλά το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω εγώ για να την ευχαριστήσω ήταν αυτό!

Ο Γκάμπριελ δεν είναι απλά ψυχρός - αλλά θα έλεγα ότι είναι παράταιρος με τη Νοέλια! Πολλοί θα βιαστούν να κατηγορήσουν με μεγάλη ευκολία τον Γκάμπριελ αλλά καθώς έγραφα για τον χαρακτήρα του έπιασα τον εαυτό μου να τον λυπάται γιατί σε ένα βαθμό είναι και αυτός ένα "θύμα".
Πολύ σωστά αντιλαμβάνεσαι κι εσύ ότι είναι υποχρεωμένος να συμβιβαστεί με κάτι που δεν του ταιριάζει καθόλου. Βρίσκεται πολλές φορές σε δύσκολη θέση και παρόλο που δεν είναι τραγικός χαρακτήρας ή άξιος λύπης έχει κι αυτός να παλέψει με τους δικούς του δαίμονες.

Είσαι από τους λίγους που δεν αγάπησαν Ρενάρ - Λορένα αν και μπορώ να το καταλάβω! Είναι κατά μία έννοια το αντίβαρο του Φιλίπ και της Νοέλια, απαγορευμένος και ο δικός τους έρωτας αλλά σε τελείως διαφορετικό επίπεδο. Σίγουρα θα τους δούμε και στο επόμενο βιβλίο, θα παίξουν καταλυτικό ρόλο θα έλεγα στην εξέλιξη των γεγονότων!

Είναι αλήθεια ότι το βιβλίο είναι "φεμινιστικό" ή μάλλον προσπαθεί να έρθει όσο πιο κοντά γίνεται σε μία γυναίκα. Όπως είπα και παραπάνω εκεί ήθελα να απευθυνθώ οπότε δεν μου κάνει εντύπωση αν σε κούρασα σε ορισμένα σημεία με τον υπερβολικό μου ρομαντισμό! Πιστεύω πως ένα αγόρι θα ήθελε να δει περισσότερη περιπέτεια και αν αυτό σε κάνει να νιώσεις καλύτερα, υπόσχομαι πως στο επόμενο θα έχουμε άφθονη!

Εννοείται ότι δεν πρόκειται να προδώσω ούτε μία λέξη για το παρελθόν του Φιλίπ και αυτά θα τα μάθετε όταν θα διαβάσετε τις συνέχειες! Μέχρι τότε είστε όλοι ελεύθεροι να κάνετε τις υποθέσεις σας σχετικά και όπως έχω ξαναπεί με διασκεδάζει τρελά να διαβάζω τα σενάρια σας!

Ο Κρίστοφερ μαζί με την Οντέτ θα αρχίσουν να σχεδιάζουν πώς θα καταλάβουν τον θρόνο βγάζοντας από την άκρη τον Γκάμπριελ. Ο Ραφαέλ από την άλλη θα προσπαθήσει να ξεφορτωθεί τον Κρίστοφερ. Ο Γκάμπριελ θα αντιληφθεί τα σχέδια του Κρίστοφερ και θα βρει σύμμαχο στο πρόσωπο της Νοέλια. Ο Φιλίπ θα αρνηθεί όμως η Νοέλια θα τον δεχτεί. Θα αποδειχθεί ότι Φιλίπ- Γκάμπριελ είναι αδέρφια κάτι το οποίο ο Ραφαέλ το γνώριζε. Τα άλλα δε τα έχω σκεφτεί ακόμη

Έχω φτάσει στο 11ο κεφ. αλλά δεν μπορώ θέλω να σχολιάσω γιατί δεν θα αντέξω αλλο!!!
Γκάμπριελ= ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΙΆΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ !!! κακομαθημένο γουρούνι, όπως κι ο Φιλίπ έτσι κι εγώ δεν ξέρω πως συγκρατιέμαι να μην μπω μέσα στις σελ. και δεν τον δηλητηριάσω... χωρίς να γνωρίζω την συνέχεια εύχομαι να εμφανιστεί καμιά μάγισσα να τον μεταμορφώσει σε τέρας να μαθει να φέρεται...
Ρεναρ-Λορένα= Μ'αρέσουν τα απαγορευμένα ειδύλλια τρελάινομαι αλλά φοβάμαι πολύ με αυτούς τους δυο δεν ξέρω... Πάντως Ρωμαίος - Ιουλιέτα μου κανει πολύ και μ'αρέσει...
Μάντλεν = την λατρεύω πόσο μάρέσει , την έχω μέσα στην καρδιά μου...
Κλημεντίνη = σαν να διαβάζω τον χαρακτήρα της Αννας Μπολεύν ... μην την πάρει μαζί της στο ταξίδι δλδ έλεος...
Βίκτωρ= ερε κατακαημένε κι΄εσύ τι τραβάς??? Ααααχχχχ...
Ραφαελ= πως μου την βαράει κι αυτός! Ειλικρινά τι ζόρι κι αυτό φούρια να μείνει η άλλη έγγυος !!! ΕΛΕΟΣ ΔΛΔ!!!
Φιλίπ - Νοέλια = Παναγία μουεδώ δεν ξέρω τι να πω ..κάθε φορά ου διαβάζω κι από έναν διάλογο νιώθω πεταλουδίτσες στο στομάχι μου δεν είμαι... καλά... Εχω πάθει μεγάλη ζημιά με τον αξιωματικό να δω πωςθα συνέλθω...

Συμπεράσμα: Αυτή η προφητεία έχει πολλάααααα μα πάρα πολλά λάθη!!! Μήπως εκεί που έλεγε βασιλιάς εννοούσε αξιωματικό βασιλικής φρουράς ???? λέμε τώρα...

O Γκάμπριελ πιστεύω ότι είναι λίγο παρεξηγημένος... είναι ένας χαρακτήρας που με έκανε να αναρωτηθώ πολλές φορές για πολλά και διάφορα πράγματα.

Ρενάρ - Λορένα, είναι το πιο "τραγικό" ζευγάρι της ιστορίας. Αλλά η αγάπη τους έχει δύναμη, βρίσκει τρόπους να ξεπερνάει τα εμπόδια.

Μαντλέν! Κι εγώ τη λατρεύω - απλά!

Κλημεντίνη... Δεν θα πω τίποτα γι' αυτή προς το παρόν!

Βικτώρ, είναι πολύ παρορμητικός, αυτό δεν θα του βγει σε καλό!

Ραφαέλ... σκέψου τι θα ήταν αυτός χωρίς τον Γκάμπριελ;;;

Νοέλια - Φιλίπ, δεν υπάρχουν λόγια, όλα όσα είχα να πω τα έγραψα στις σελίδες του βιβλίου μου!