Νοέλια - Η Επιστροφή του Λευκού Ρόδου (spoiler thread)

alexandra, βουλωμένο γράμμα διαβάζεις!

Έχει κι άλλα! Καλή συνέχεια και τα λέμε αναλυτικά!

Δεν το πετυχα ε???   

χμμμ... απ' ότι φαίνεται έχω αρχίσει να δέχομαι και απειλές τώρα τελευταία!

Λοιπον πριν λιγο τελειωσα και εγω το βιβλιο   

Δεν ξερω τι να πω πραγματικα. Ειναι πολλα τα συναισθηματα αυτη την στιγμη και λιγα βιβλια με εχουν κανει να αισθανθω ετσι. Απο την αρχη μεχρι το τελος αυτο το βιβλιο ειχε κατι να σου δωσει. Καθε σελιδα και καθε κεφαλαιο εκρυβε μια μικρη εκπληξη. Οι εναλλαγες πολλες και γρηγορες, δεν σε εκαναν να κουραστεις ουτε ενα λεπτο. Τα περισσοτερα βιβλια καποια στιγμη εστω και λιγο κανουν μια μικρη καμπυλη αλλα εδω αυτο δεν εγινε ουτε σε μια σελιδα και πραγματικα το λεω ΔΕΝ εχει ΤΙΠΟΤΑ λιγοτερο απο μεγαλους τιτλους βιβλιων του εξωτερικου.Δεν θα το ελεγα αν δεν το αισθανομουν αλλα σου αξιζουν πολλα συγχαρητηρια Μαρια.    

Τωρα οσων αφορα την πλοκη

Σπόιλερ:

Προς το παρον αυτα εχω να πω και πιο αναλυτικα θα τα λεμε και στην συναναγνωση

alexanda

Σπόιλερ:

τι μπορώ να πω γι αυτό το καταπληκτικό βιβλίο
ήταν απλά ΤΕΛΕΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ
με μάγεψε από την πρώτη σελίδα
μου έκλεψε την καρδιά και με ταξίδεψε μέσα στις σελίδες του
με έκανε να αγωνιώ κάθε λεπτό για τα γεγονότα που εξελισσόταν με τόση ταχύτητα
τόσα συναισθήματα... ήθελα να κλάψω, να φωνάξω, να μπω μέσα στις σελίδες και να αγκαλιάσω τους αγαπημένους μου χαρακτήρες για να τους παρηγορήσω ή ακόμα και να τους προστατέψω από οτιδήποτε τους απειλούσε τους
όμως στο τέλος όλοι πήραν αυτό που άξιζαν... και εκεί έρχεται η λύτρωση
μια λύτρωση γλυκιά που σε κάνει απλά να θέλεις κι άλλο

Μαρίαααααααααααααααααααα
θέλω κι άλλοοοοοοο
δεν μου έφτασε καθόλουυυυυυυ

για μια ακόμα φορά... θέλω να πω
Μαράκι μου... συγχαρητήριααααα
απλά έδωσες τα ρέστα σου
εύχομαι ότι καλύτερο και ελπίζω πολύ σύντομα
να έχουμε ακόμα ένα αριστούργημα σου στα χέρια μας

πηρα επιτελους το βιβλιο εχω φτασει στο κεφαλαιο14 δεν εχω ανοιξει σποιλερ κι εχω αγωνια
τι θα γινει. Σ'αυτο το βιβλιο αρχισε νωρις η δραση κι εχω να πω την Μαντλεν πολυ την παω
οχι μονο δεν κολωνει να της την πει αυτης της Οντετ αλλα ειναι κι τετραπερατη, το ψιλιαστηκε
οτι ο Γκαμπριελ πηγε απο αλλουνου χερι. Εμπαινε Μαντλεν...   
Επισης παω πολυ κι την Αμαρα, μου θυμιζει την Galadriel απο τον Αρχοντα των δαχτυλιδιων,
ειναι επιβλητικη παρουσια, πανεξυπνη αλλα κι εαισθητη συναμα.
Μολις το τελειωσω θα πω ολοκληρωμενα την γνωμη μου, παω τωρα να συνεχισω   

Ποσο τυχερη εισαι....ωραιο συναισθημα να εχεις ενα καταπληκτικο βιβλιο στα χερια σου και να μην θελεις να το αφησεις!!

Πραγματι απο το πρωτο βιβλιο μπορω να πω οτι ειναι ανταξια των ξενων βιβλιων φαντασιας
που ειναι τοπ. Ειλικρινα μιλαω η συγγραφη της Μαριας μ'αρεσει παρα πολυ, απο την γραφη ,την
πλοκη τους ηρωες. Δεν εχω διαβασει πολλα ελληνικα βιβλια φαντασιας λιγα κι αυτα τα βρηκα
μετρια( κι χαιρομαι που εχει αρχισει να ανθιζει κι αυτο το ειδος) αλλα η Μαρια το εχει πετυχει.

   

Ευχαριστώ πολύ!

Γενικότερα η Νοέλια σαν σύνολο έχει πάρει καλές κριτικές αλλά το δεύτερο μέρος το έχουν αγαπήσει μπορώ να πω σχεδόν όλοι όσοι το έχουν διαβάσει. Εγώ από την πλευρά μου νιώθω ικανοποιημένη γιατί πραγματικά έγραψα αυτή την ιστορία όπως τη φαντάστηκα.

Ωστόσο δεν ξέρω αν θα ξανασχοληθώ με τη λογοτεχνία του φανταστικού.

εγω παντως θελω να σου πω συνχαρητηρια για τα βιβλια σου κι να σου ευχηθω να εισαι παντα
καλα κι να εχεις μπολικη φαντασια κι επνευση να μας χαριζεις ωραια βιβλια (εστω κι ας μην ειναι
του φανταστικου   )

            

Ευχαριστώ! Ελπίζω να σας αρέσει εξίσου αυτό που ετοιμάζω τώρα. Εγώ προσωπικά το θεωρώ το αριστούργημα μου για πολλούς και διάφορους λόγους αλλά αυτοί που τους αρέσει η λογοτεχνία του φανταστικού και όχι τόσο τα κοινωνικό-αισθηματικά δεν ξέρω πως θα τους φανεί.

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην μας αρέσει ό, τι κι αν γράψεις!!!

Παναγιώτα, χαίρομαι που σας αρέσουν τα βιβλία μου αλλά ξέρω πως υπάρχουν πολλοί που προτιμούν τη φανταστική λογοτεχνία. Απλά δεν μπορούσα να μείνω αποκλειστικά σε αυτό επειδή όπως και να το κάνουμε στη δική μας χώρα δεν έχει μεγάλη πέραση ειδικότερα αν είναι από Έλληνες για Έλληνες. Έτσι προτίμησα να ασχοληθώ με κάτι πιο οικείο το οποίο προσωπικά το λάτρεψα.

φανταστική λογοτεχνία
αχχχχχχχχχχχχχχχχ
πονεμένη ιστορία αν δεν είσαι ξένος συγγραφέας      
οσο αφορα τους εκδότες

Μαράκι μου εμείς τα ειπαμε και από κοντά
είμαι σίγουρη ότι θα μας καταπλήξεις
το έχεις αποδείξει άλλωστε πολλές φορές
ακόμα και από τότε που έγραφες στο προσωπικό σου μπλοκ   

Ετσι και αλλιως για εμενα ενας συγγραφεας πρεπει να δοκιμαζεται...να πειραματιστει να δει τι του παει.
Δεν μου αρεσουν καθολου οι ταμπελες και στην Ελλαδα το συνηθιζουν.Γενικα εμεις τους συγγραφεις μας του εχουμε πολλοι υποβαθμισμένους. Κανενας Ελληνας συγγραφεας δεν μπορει να ζησει με αυτο σαν κυριο επαγγελμα. Δεν μετρανε την πνευματικη εργασια λες και δεν βαζει ο αλλος κοπο και χρονο.
Πραγματικα ειναι τραγικο. Τεσπα ξεφυγα...για να επιστρεψω λοιπον στο θεμα μας...ειναι ωραιο ο αλλος να πειραμαριζεται...να παιζει με τις ιστοριες να αλλαζει ηρωες και να πηγαινει τον εαυτο του καθε φορα ενα βημα παραπερα. Και αυτο εσυ Μαρια το εχεις και με το παραπανω.

Τελειωσα προσφατα ενα βιβλιο Ελληνιδας συγγραφέα και πραγματικα απογοητευτηκα παρα πολυ.
Η συγκεκριμενη εχει γραψει πχ 7 βιβλια και στα 7 οι ηρωες της ειναι ιδιοι.Το ιδιο ακριβως σκηνικο.
Ο αντρας μπρουταλ το απολυτο βαρυ και ασηκωτο αρσενικο και η γυναικα (ως επι το πλειστον παρθενα).Ο ενας την παταει με τον αλλον και ζουμε σκηνικα αρλεκιν.Δεν κανω πλακα...ακομα και παρομοιες ατακες εχω συναντησει σε πολλα βιβλια της.Το τελευταιο δε μου θυμισε απιστευτα αλλη μια δικη της ιστορια.Παρομοια υποθεση αν ειναι δυνατον.Τι στο καλο σκεφτηκα αντιγραφει τον εαυτο της?Ξενερωσα τοσο πολυ...στην αρχη διαβαζα τα βιβλια της και ομολογω οτι διασκεδαζα. Σαν ενα καλο αρλεκιν να περασει ευχαριστα η ωρα.Δεν εχω ταμπου σε αυτα το ξερετε...διαβαζω τα παντα.
Αλλα...περασα το πρωτο,διαβασα το 2 οταν εφτασα στο 4 διαπιστωσα οτι κατι δεν παει καλα...πως ει ναι δυνατον μετα απο 7 βιβλια να ζουμε ιδιες ιστοριες?Που ειναι η εμπνευση?που ειναι η εξελιξη?

Μολις διαπιστωσα οτι παλι ξεφυγα...   

Η αλήθεια είναι πως κι εμένα δεν μου αρέσουν τα ίδια και τα ίδια. Προσπαθώ να γράφω αυτά που εμπνέομαι κάθε φορά. Όμως επέλεξα πλέον να ασχοληθώ με πιο σύγχρονα ασθηματικό-κοινωνικά Ελληνικά θέματα αν θέλω να έχω καλύτερη τύχη εκδοτικά. Όμως στην πορεία διαπίστωσα ότι το ευχαριστήθηκα και το απόλαυσα. Δεν ακολούθησα μία συνταγή. Άλλωστε στην προκειμένη περίπτωση αποφάσισα να μιλήσω για έναν τόπο που αγαπώ πολύ και όλα τα άλλα ήρθαν αυτόματα, οι ήρωες ζωντάνεψαν και πήραν στην κυριολεξία στα χέρια τους την ιστορία και την πήγαν εκεί που αυτοί ήθελαν. Σε πολλά σημεία μάλιστα με εξέπληξαν μιας και κάποιοι από αυτούς κατάφεραν να γίνουν πρωταγωνιστές ενώ αρχικά δεν ήταν. Αυτά είναι και τα ωραία για κάθε καλλιτέχνη νομίζω που αφήνεται και παρασύρεται να πάει εκεί που τον οδηγεί το ίδιο του το δημιούργημα.

Είναι αλήθεια πάντως ότι πολλοί συγγραφείς επαναλαμβάνονται και αυτή είναι μία παγίδα στην οποία φοβάμαι ότι ίσως κι εγώ να έχω πέσει ή αν δεν το έχω ήδη κάνει κινδυνεύω αργά ή γρήγορα να μου συμβεί. Δεν ξέρω ποιο θα είναι το μέλλον, η ουσία είναι να νιώθω καλά με αυτό που κάνω και προς το παρόν μπορώ να πω πως είμαι ικανοποιημένη.

Κι εγώ είπα πολλά και ξέφυγα επίσης!

Δεν υπαρχει περιπτωση να γραψεις κτ Μαιρη και να μην μας αρεσει.
Στο κατω κατω και πριν αρχισεις να εκδιδεις την δουλεια σου δεν εγραφες για τον κοσμο του φανταστικου...και ησουν κτ παραπανω απο καλη.

Εύη, έχεις δίκιο! Άλλωστε το Desire Blossom έχει αγαπηθεί πολύ και μόνο φαντασία δεν ήταν!

Αμα το παρεις συλογικα το μοναδικο φανταστικο που εγραψες ηταν η Νοελια....απο τα απλα ξεκινησες εξαρχης...και το DB για μενα παντα θα ναι κορυφαιο...  

Οχι μονο DB αλλα και στα αισθησιακα απομνημονευτα ακομα και η Σιωπη στο σκοταδι και παει λεγοντας...
γενικα εχες δημιουργησει διαφορετικες ιστοριες με διαφορετικους ηρωες.
Ακομα και σαν φανφικ μπορει να ηταν Μπελλα και Εντουαρντ αλλα οι ηρωες σαν χαρακτηρες ηταν καθε φορα διαφορετικοι. Κια ετσι πρεπει να ειναι.
Για να μην παρεξηγηθω το να εχουν μια κοινη βαση καποια στιγμη δεν το θεωρω κακο...αλλα θεωρω τραγικο οι ηρωες να κλωνοποιουνται και απλα να μεταφερονται απο ιστορια σε ιστορια.

εκει απλα επαναλαμβανεσαι.....
οσο κι αν πουλας καποια στιγμη κατανταει αηδια.

Ελπίζω πραγματικά να μη μου συμβεί κάτι τέτοιο κι αν πάρετε χαμπάρι ότι κινδυνεύω να με διστάσετε να μου το πείτε. Η αλήθεια είναι πως υπάρχει περίπτωση να στερέψουν οι ιδέες ή τα πρωτότυπα σενάρια, δεν ξέρω. Από την άλλη πάλι ίσως όλα έχουν να κάνουν με το προσωπικό γούστο του καθενός.