Συναναγνωση Νοελιας 2.

Δημητρα θελω πολυ να ακουσω τι πιστευεις για τον προλογο...

Εγω ειναι η δευτερη φορα που πιανω αυτο το βιβλιο...
Αυτα τα τρια κεφαλαια τα επιασα σιγα σιγα και εχει την χαρη του.
Εχω την εντυπωση οτι πρεπει να διαβαζουμε 2 φορες ενα βιβλιο για να καλυψουμε ολες τις λεπτομερειες που μας διαφευγουν στο πρωτο αναγνωσμα αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα.  

Λατρεψα την σκηνη του χορου!
Ποσο αγαπω το γεγονος οτι για πρωτη φορα δεν εχουμε ερωτικο τριγωνο.
Τα συναισθηματα ειναι τοσο ξεκαθαρα...η Νοελια ανηκει αποκλειστικα στον Φιλιπ.

Λορανα-Ρεναρ.....τους αγαπω!!
Μονο εγω θελω να πλακωσω τον Βικτωρ στο ξυλο?

Και για την Αμαρα δεν εχω λογια...μου αρεσει η δυναμικοτητα και η σταθεροτητα αυτης της γυναικας.

Ελινα θα ηταν λιγο δυσκολο να συμβει αυτο...να μιλαει ο Φρεντερικ για αυτα τα γεγονοτα...πρεπει να υπαρχει ενας ειρμός στην αφηγηση...Το δευτερο βιβλιο ειναι η συνεχεια του πρωτου..δεν θα μπορουσε ξαφνικα να αλλαξει αφηγητη.Θα χτυπουσε καπως.

Εγω οταν το διαβασα πρωτη φορα ο προλογος με προετοιμασε κατα καποιον τροπο για την συνεχεια.Εσεις τι πιστευετε?

Η αγαπη σε οδηγει στα ακρα και πολλες φορες στα σε ασχημες συμπερηφορες. Σιγουρα ειναι κακομαθημενο αλλα ερωτευμενο ταυτοχρονα. Δεν τον δικαιολογω απλα του δινω ελαφρυντικα

εμενα εχετε ακουσει τη θεωρια μου οποτε απλα καμαρωσα τη μεγαλοφυια μου!!  

και μην το λες Βασω...εικοσι χρονια μετα ο διαδοχος παντρευεται μια καποια που ερχεται στο παλατι αλλα Νοελια στο πρωτο...η κοπελια πχ βρισκει το ημερολογιο της Νοελιας και μαζι με τις αφηγησεις του Φρεντερικ συνθετεται το παραμυθι του τι εγινε και εχουμε εξτα ρομαντζο...αλλα αν εγω εγραφα το βιβλιο θα σκοτωνα το Φιλιπ οποτε δε μιλαω παραπερα...

Μην ξεχναμε επισης οτι ο ενας λαος μισει θανασιμα τον αλλον οποτε δεν ειναι μονο οτι εχασε την γυναικα που αγαπα αλλα την εχασε και απο τον θανασιμο εχθρο του.Διπλο πλήγμα.
Μπορει εμεις να θελουμε να τον πλακωσουμε στο ξυλο αλλα τα συναισθηματα αυτα ηταν λογικο να βγουν.Απλως αγαπα με λαθος τροπο.

Ελινα δοξα το θεο που δεν γραφεις εσυ την Νοελια.  

Εγω οπως ειπα και πριν ο προλογος με προετοιμασε αλλα με προβληματισε και πολυ.
Ο χορος ηταν εκπληκτικος αν και ηταν ενα dejavu του πρωτου βιβλιου.
Λορενα - Ρεναρ απλα τελειοι.

αχ αμαν γιατι δε μπορουν να ειναι ολοι οι κακοι σαν αυτοι των παραμυθιων...ειναι κακος, τον μισουμε και ψοφος να τον μασει γιατι πρεπει να λυπηθω και να καταλαβω τον κακο;;και ο Χιτλερ ειναι κατα πασα πιθανοτητα σχιζοφρενεια γιατι κανεις δεν προσπαθει να μπει στη δικη του θεση;;

αν θελετε καποια στιγμη πειτε να σας πω τη δικη μου βερσιον...θα κλαψεις!

Οταν διαβασα το προλογο την 1η φορα μπερδευτηκα,εψαχνα να βρω τα προσωπα και ολο το σκηνικο...τη 2η φορα καταλαβα οτι δεν αναφεροταν στη Νοελια αλλα σε κατι που ειχε γινει πολλα χρονια πριν αλλα θα επαιζε σημαντικο ρολο στις εξελιξεις του μελλοντος.

Εμενα μου αρεσε η σκηνη στο συντριβανι μετα το χορο,τοσα συναισθηματα καταπιεσμενα για να μην κινδυνευσουν αυτοι που αγαπουν και ειδικοτερα ο γιος τους ελευθερωνονται εστω και λιγο μεσα σε ενα φιλι...

Οσο για το Βικτωρ κανενα ελαφρυντικο,δεν μπορω θελω να τον σπασω στο ξυλο,στην αρχη ειχα τον Γκαμπριελ αλλα τον λυπαμαι τωρα,οπως τον Ρεναρ και τη Λορενα ειναι τοσο αδικο γι αυτους...θυσιασαν ολα αυτα που πιστευαν για την αγαπη τους

Πρόλογος
οκ τι να πω... τα σενάρια ατελείωτα
φυσικά η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι αυτό το μωρό ήταν ο Φιλιπ
δεν προδίδω την συνέχεια απλά σας λέω τις σκέψης μου

κεφάλαιο 1ο
Φιλίπ + Νοέλια
ο χορός ήταν πολύ λίγος δεν μου έφτασε καθόλου
όμως αποζημιώθηκα από το περίπατο στην αυλή
τι φιλί ήταν αυτό!!!  
κρίμα που το φίδι ήταν εκεί για να το δει
    
το καρδιοχτύπι ξεκινά και τα πράγματά πάνε από το κακό στο χειρότερο
το ένα φίδι συναντά το άλλο και τα σενάρια ξεκινούν
    
η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή ελπίζω μόνο να μην καταφέρουν να ολοκληρώσουν τα σχέια τους

η νταντά του μικρού      
μου την δίνει που δεν ακούει τις εντολές της Νοέλιας
στην τελική εκείνη είναι μάνα και έχει κάθε δικαίωμα πάνω στο παιδί της
άντε μην τα πάρω τώρα

κεφάλαιο 2ο
Αμάρα... πραγματικά την λατρεύω αυτήν την γυναίκα
χάρηκα που έμαθα κάποια πράγματα και γι εκείνην

Βίκτωρ     
μα δεν υπάρχει κανείς να τον στείλει από εκεί που ήρθε;;;
    
τον είχα που τον είχα άχτι ήρθε και έδεσε το γλυκό
από την μια όμως τον καταλαβαίνεις
βλέπει τον έρωτα της ζωής του με άλλον και τι άλλον
κοτζαμ αξιωματικό
πως να μην αντιδράσει
αλλά εκείνο το χαστούκι
Ελίναααααααααα περιμένω το φανφικκκκκκκ
    

συνεχίζω και για το τρίτο κεφάλαιο ή μέχρι εδώ έχουμε πει;;;

Ελινα...Οχι ευχαριστω δεν θα παρω...και θυμισε μου αν ποτε γραψεις βιβλιο να μην το διαβασω!  

Καλα δεν τον λυπαμαι κιολας τον Βικτωρ απλα ενα κομματι μου μπορει εστω και λιγο να καταλαβει την απογοητευση του.Απο εκει και περα φερθηκε ελεινα οποτε δεν τον λυπαμαι.

Αν αγαπας καποιον θελεις το καλο του οχι να τον κανεις σκλαβο σου.

Για την Κλημεντινη και την Οντετ δεν ειδα να σχολιαζετε κατι...

Χρυσανθη μεχρι το 3!!  

Αααα ναι ειναι και αυτες εκει,εεε κλασσικες αριστοκρατισσες που θα κανουν τα παντα και θα πατησουν επι πτωματων για να παρουν αυτο που θελουν...απλα τις μισω και θελω να τις δω να σαπιζουν στο μπουντρουμι ή σε κανα πορνειο η στη φυλακη των Σελτικ...δεν εχω θεμα .....  

αυτη η σειρα ειναι απο τις λιγες που δε με ενδιαφερει το λοβ στορι των πρωταγωνιστών σχεδον καθολου...εχω προεξοφλησει οτι θα εχουν χαπι εντινγκ μαζι οποτε πρεπει να γινει κατι πολυ συνταρρακτικο με αυτους για να με νοιαξουν...

ο Ρεναρ και η Λορενα απο την αλλη τρεμει η ψυχη μου παντα οι δευτεραγωνιστες την πληρωνουν...ναι μεν ζησαν ολοι καλα αλλα πρεπει να δειξουμε και τις συνεπειες του πολεμου...αν παθουν τιποτα δε θα το αντεξω     

τι να πω Βασω κρυβω μια Ροθ μεσα μου...ρωτα τη Χρυσανθη προχθες δολοφόνησα 2 και εβαλε τη δολοφονο ν'αυτοκτονησει μολις μεσα σε 2 σελιδες φαντασω τι μπορω να κανω σε ολοκληρο βιβλιο!  

EliRose έγραψε:

αλλα αν εγω εγραφα το βιβλιο θα σκοτωνα το Φιλιπ οποτε δε μιλαω παραπερα...

είμαι σίγουρη ότι αστειεύεσαι
όχι τον Φιλίπ

Οπως ειπε και η Χρυσανθη το ενα φιδι συνανταει το αλλο !!! Απο το πρωτο κεφαλαιο παθαινεις σοκ με την ανακαλυψη της Κλημεντινης και επειδη ειναι αλλοπροσαλη δεν ξερεις που μπορει να καταλληξει ολο αυτο. Επισης απο την αρχη μαθαινεις και τα σχεδια της Οντετ , οχι οτι δεν τα ξεραμε απο πριν αλλα αρχιζει το τοπιο και ξεκαθαριζει.

xrysanthi έγραψε:

EliRose έγραψε:

αλλα αν εγω εγραφα το βιβλιο θα σκοτωνα το Φιλιπ οποτε δε μιλαω παραπερα...

είμαι σίγουρη ότι αστειεύεσαι
όχι τον Φιλίπ

ουχι!!
κανεις δε θα μαθαινε οτι ηταν ο πραγματικος διαδοχος ή ο πατερας του Φρεντερικ και θα θυσιαζε τον εαυτο του για να προστατεψει τη Νοελια και το παιδι...η Νοελια θα ηταν συντετριμμενη αλλα θα συνεχιζε για το γιο της και οταν θα στεφονταν βασιλιας και θα ειχε βρει την αληθινη αγαπη γρια πλεον θα πεθαινε για να παει κοντα του!!

Ελινα εισαι βαρεμενη !!!!     Δεν θα διαβασω ποτε βιβλιο σου ( αν γραψεις ποτε ) αν ειναι να σκοτωνεις ετσι τους χαρακτηρες !!!   

Εγω σε τετοιες ιστοριες θελω ευτυχισμενο τελος.
Θα το θεωρουσα ασέβεια προς το κοινο να σκοτωσεις καποιον που οι φαν αγαπησαν τοσο πολυ.
Αυτο μπορω να το συνχωρεσω σε ενα αυτοτελες βιβλιο και φυσικα να δικαιολογειται απολυτα ο θανατος.
Οταν ομως τα βιβλια ειναι σειρες πιστευω οτι ο συγγραφεας οφειλει να σεβαστει το κοινο του.
Δεν μπορεις να βαζεις το κοινο επι συνεχομενα βιβλια να καρδιοχτυπα να περιμενει την καθαρξη και εσυ να φερνεις τα πανω κατω.
Επισης διαβαζω παραμυθι...θελω αισιοδοξια.
Φυσικα αυτη ειναι η δικη μου γνωμη.  


Τι πιστευετε οτι θα κανει η Αμαρα?

ΕΡΗ έγραψε:

Χρυσανθη μεχρι το 3!!  

με μπέρδεψες ... συνεχίζω και στο 3 ή όχι;;;

EliRose έγραψε:

ουχι!!
κανεις δε θα μαθαινε οτι ηταν ο πραγματικος διαδοχος ή ο πατερας του Φρεντερικ και θα θυσιαζε τον εαυτο του για να προστατεψει τη Νοελια και το παιδι...η Νοελια θα ηταν συντετριμμενη αλλα θα συνεχιζε για το γιο της και οταν θα στεφονταν βασιλιας και θα ειχε βρει την αληθινη αγαπη γρια πλεον θα πεθαινε για να παει κοντα του!!

λίγο κλάσικ τρατζικ
η ιστορία που μου έστειλες μου άρεσε περισσότερο    

Ελίνα, ομολογώ ότι μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι και θα μπορούσα κι εγώ να "δω" μία τέτοια εκδοχή. Όμως θα με παίρνανε στο κυνηγί, να είσαι σίγουρη γι' αυτό. Εδώ άλλον χαρακτήρα σκεφτόμουν να "πειράξω", ούτε καν τους πρωταγωνιστές και ξεκίνησαν τα απειλητικά μηνύματα!

Μην είστε τόσο άδικες με τον Βικτώρ. Σίγουρα έχει εγωισμό αλλά από την άλλη τον καταλαβαίνω. Πραγματικά θεωρεί προδοσία αυτό που κάνει η Λορένα, δεν μπορεί να την καταλάβει. Από την άλλη χάνει αυτή που αγαπάει για τον εχθρό! Ίσως να είναι λάθος ο τρόπος που αγαπάει αλλά την αγαπάει, αυτό είναι σίγουρο.

Για Οντέτ - Κλημεντίνη θέλω ν' ακούσω περισσότερα.

Εχουμε διαβασει και το 3 κεφαλαιο...οποτε μπορεις να συνεχισεις!!  

Δεν νομιζω να τον σκοτωσει, ισως τον φυλακισουν για να παρουν πληροφοριες εξαλου δεν εχει διξει ως τωρα οτι ειναι βιαιος ΄΄ανθρωπος''

ΕΡΗ έγραψε:

Εγω σε τετοιες ιστοριες θελω ευτυχισμενο τελος.
Θα το θεωρουσα ασέβεια προς το κοινο να σκοτωσεις καποιον που οι φαν αγαπησαν τοσο πολυ.
Αυτο μπορω να το συνχωρεσω σε ενα αυτοτελες βιβλιο και φυσικα να δικαιολογειται απολυτα ο θανατος.
Οταν ομως τα βιβλια ειναι σειρες πιστευω οτι ο συγγραφεας οφειλει να σεβαστει το κοινο του.
Δεν μπορεις να βαζεις το κοινο επι συνεχομενα βιβλια να καρδιοχτυπα να περιμενει την καθαρξη και εσυ να φερνεις τα πανω κατω.
Επισης διαβαζω παραμυθι...θελω αισιοδοξια.
Φυσικα αυτη ειναι η δικη μου γνωμη.  


Τι πιστευετε οτι θα κανει η Αμαρα?

εγώ δεν συμφωνώ απόλυτα σε αυτό
αλλά είναι και από πια οπτική το βλέπεις
αν ο θάνατος του ηταν ένα συνταρακτικό γεγονός όπου έφερνε την λύτρωση
τότε ναι θα τον σκότωνα και εγώ και θα έβγαζα μετά την
αισιοδοξία στο υπόλοιπο στόρι
δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι εννοώ

όσο αφορά την Αμάρα εγώ δεν μιλώ
ξέρω      

Εχεις δικιο Αλεξαντρα ειναι καταπληκτικη Βασίλισσα απο τους πιο δικαιους ηρωες που εχουμε συναντησει..