ΑΙΩΝΙΑ ΔΙΚΗ ΣΟΥ (ΑΛΙΣΟΝ ΝΟΕΛ)

Και επειδή είπαμε πολλά σε σχέση με την αντιγραφή, κανείς δεν είπε ότι είναι απόλυτη αντιγραφή του Twilight αλλά θα σας πω πως το βλέπω εγώ. Πρόσφατα διάβασα το Fallen (Άγγελοι) το οποίο μάλιστα μου το είχαν προτείνει πλέκοντας εγκώμια! Ε, ούτε και με αυτό ενθουσιάστηκα γιατί πολύ απλά η συνταγή είναι η ίδια. Όχι αντιγραφή, αλλά η βασική ιδέα είναι η ίδια.

Μία κοπέλα που ερωτεύεται έναν παράξενο τύπο με τον οποίο νιώθει να τους συνδέει κάτ απόκοσμο που δεν μπορεί να εξηγήσει, αυτός την αποφεύγει παρόλο που τη λατρεύει επειδή ο έρωτας του μπορεί να τη σκοτώσει. Και τυχαίνει αυτός ο νέος να είναι αθάνατος (με τον όποιο τρόπο) ενώ αυτή θνητή.

Αυτή η κεντρική ιδέα επαναλαμβάνεται αρκετά σε πολλά βιβλία που έχω διαβάσει τώρα τελευταία και η αλήθεια είναι πως από τότε που έκανε η Μέγιερ αυτή την τεράστια επιτυχία ξεφύτρωσαν όλα αυτά τα βιβλία.

Προσωπικά προτιμώ να διαβάζω διαφορετικά πράγματα. Όχι κάτι που θα μου θυμίζει το Twilight. Twilight είναι ένα για μένα, για πάντα και με έχει σημαδέψει τόσο βαθιά που ποτέ δεν πρόκειται να το συγκρίνω με τίποτα άλλο. Και για μένα ήταν και η αρχή για να διαβάσω τέτοιου είδους λογοτεχνία, φανταστική κ.τ.λ. γιατί παλιότερα διάβαζα πιο κλασσική λογοτεχνία.

Για παράδειγμα οι Αγώνες Πείνας που δεν έχουν καμία σχέση με το παραπάνω θέμα κάνουν τη διαφορά και είναι ένα πάρα πολυ καλό βιβλίο με ενδιαφέροντα και πολύ σημαντικά μηνύματα. Το Vampire Academy το βρήκσ συναρπαστικό, πραγματικά με μάγεψε και ειλικρινά δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το Twilight. Το μόνο κοινό είναι οι βρικόλακες που πιστέψτε με δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς της Μέγιερ. Εντελώς διαφορετική φιλοσοφία.

Και αυτό είναι και η επιτυχία. Να φτιάχνεις έναν δικό σου κόσμο, ένα ξεχωριστό σύμπαν και να έχεις να πεις κάτι που δεν έχει ξαναπεί κανείς ποτέ. Ειδικότερα όταν κάτι έχει υποθεί πολύ πρόσφατα και έχει γίνει γιγαντιαία επιτυχία.

Τι να μου πουν οι σκηνές του υποτονικού έρωτα Ντάνιελ - Λους, όταν έχω διαβάσει τις σκηνές μεταξύ Έντουαρντ και Μπέλλα που ακόμα όταν τις διαβάζω το στομάχι μου χορεύει;

Η Μέγιερ είναι 'μανούλα' στον ροματνισμό και αυτό είναι κάτι που το έχει αποδείξει μέσα και από το βιβλίo της το Host όσοι το έχουν διαβάσει.

Πραγματικα τα παραπάνω δεν τα λέω για να ανάψω φωτιές, είναι απλά η άποψη μου. Κι εγώ διαβάζω βιβλία, άλλα μου αρέσουν άλλα δεν μου αρέσουν όπως γίνεται συνήθως με όλα τα πράγματα και είναι πολύ λογικό. Υπάρχουν κάποιοι που δεν τους αρέσει το Λυκόφως (όχι πολλοί ευτυχώς!) και αλήθεια δεν μπορώ να το καταλάβω αλλά το σέβομαι.

Καλό βέβαια είναι να συνεχίζουμε όλοι μας να διαβάζουμε βιβλία, καλά ή κακά δεν έχει σημασία. Άλλωστε το καλό ή όχι είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό που έχει να κάνει με τα γούστα του καθενός. Κι εγώ έχω διαβάσει πάρα πολύ άρλεκιν στη ζωή μου και περνούσα πάρα πολύ καλά και δεν ντρέπομαι καθόλου να το πω. Γιατί το να διαβάζεις ένα βιβλίο είναι διασκέδαση και ευχαρίστηση πάνω απ' όλα. Τώρα μέσα στα τόσα που θα διαβάσουμε είναι αδύνατον να μας αρέσουν και όλα. Αλλά σημασία έχει να διαβάζουμε! Καλύτερα να διαβάζει κανείς παρά να βλέπει τηλεόραση π.χ. Αν και δεν είμαι κατά της τηλεόρασης...

Είμαι γενικότερα άνθρωπος της ισορροπίας, λίγο απ' όλα...

Μάλλον βγήκα Off Topic!