Emily's Blog

^^^^^^^^^^συμφωνώ κι επαυξάνω!!!
Τι να είναι άραγε αυτό για το οποίο αναρωτιέται??? Ανυπομονούμε 'Εμιλυ!!!

Μου μυριζεται οτι εδω πιασαμε λαυρακι
Αγωνιω για να δω την ιστορια σου...Εμιλυ μου!

Σας ευχαριστω παρα πολυ ολες σας -Ελινα μου, Ερμιονη μου, Μαρινα μου- Οπως ειπα και πριν το επομενο κεφαλαιο στο Saline Taste δεν θα αργησει

Ενα ολοκαινουργιο κεφαλαιο απο Saline Taste σας περιμενει στο blog μου!!!
Καλη Αναγνωση Ελπιζω να σας αρεσει

- http://emilythestrange1994-emily.blogspot.com/2011/02/3.html -



Φιλακια, Εμιλυ

εμιλυ μου ενα απο τα ωραιοτερα κεφαλαια που εχω διαβασει , απαλ θεικο!! για αλλη μια φορα τα κατερερες με ανθουσιασες και με αφησες μα ανοιχτο το στομα!οσο για το τι θα γινει μαλλον θα παρασυρθουν αλλα το μονο που δεν θελω ειναι η μπελλα να το μετανιωσει !

Hρθα και εγω για σχολιο. Πραγματικα εχω μεινει με το στομα ανοιχτο. Ενα απο τα καλυτερα κεφαλαια που εχω διαβασει, απο τα καλυτερα που εχεις γραψει. Δεν χορταινα να το διαβαζω ουσιαστικα το καταπια και μολις το τελειωσα καταλαβα με κομμενη την ανασα ποσο χορταστικο ηταν.

Με αφησε να περιμενω για το επομενο με ανυπομονησια. Δεν ξερω απο που να αρχισω με το σχολιο μου...

Αρχικα η σκηνη στην παραλια. Μας αφησες ειδικα με την καταληξη της σκηνης να αδυμονουμε. Αρχικα πιστευα οτι κατι θα γινοταν. Μια τοσο ρομαντικη σκηνη να κολυμπουν και οι δυο σε μια παραλια κατω απο το φεγγαροφωτο λεω δεν γινεται θα προχωρησουν.
Οταν αρχιζουν τα φιλια και βλεπω τα αστερακια καταλαβα πραγματικα ποσο τελεια ηταν αυτη η σκηνη. Μας αφησες με την γλυκα οτι κατι θα γινει αλλα τελικα δεν εγινε τιποτα. Ηταν σαν να ειναι νωρις ακομη.

Το κεφαλαιο συνεχιζεται με μια υπενθιμιση οτι ο χρονος τους τελειωνει και αναρωτιεμαι ξανα που πηγενει ολο αυτο; Πως συνδεεται αυτη η ιστορια απο το παρελθον της μπελλας με αυτο που βλεπει τωρα στην σαντορινη. Για την ακριβεια εχω μια ιδεα μιας και εχουμε διαβασει την "αρχικη εκδοση" της ιστοριας αλλα ακομα δεν εχω καταλαβει.

Και επειτα εχεις μια ακομη μικρη σκηνη που μας προιδεαζει γιατι το τι θα ακολουθησει. Οι δυο τους σε ενα μαγικο μερος. Πολυ ρομαντικη σκηνη με απορβλεπτο τελος οπως ακριβως ειναι και ο καιρος εξαλου. Και επειτα απο την μεση και κατω του κεφαλαιου αρχιζω πραγματικα να ρουφαω την γραφη.

Τι να πω τωρα; Για το θεμα που επελεξες με τα παιδια των λουλουδιων που προσθετεις ενα απιστευτα ενδιαφερον τονο στην σκηνη, για το πως επλεξες ξανα μεσα στο κειμενο μουσικα κομματια (φοβερη μουσικη), το πως περιεγραφες τα συναισθηματα της μπελλας, τον εντουαρντ να τραγουδαει, το ζευγαρι να απομακρυνεται φιλιωντας ο ενας τον αλλο, την μπελλα που σχεδον εχει μεθυσει απο το ποτο (ωραια επιλογη το ρουμι προσθετει στοιχεια απο αλλες εποχες) και τις ουσιες...

Δεν ξερω πραγματικα πως να αρχισω με αυτην την σκηνη. Δεν χορταινα να την διαβαζω απο τις καλυτερες που εχεις γραψει ειλικρινα και προαγγελος οτι η ιστορια επαιτε να γινει απεριγραπτη.

Δεν ξερω αμα θα καταλειξουν οπως το ζευγαρι που φιλιωταν. Το πιο πιθανο με μια σχεδον μεθυσμενη μπελλα σε συνδιασμο με ολη την ατμοσφαιρα που επικρατουσε στην σπηλια θα ειναι να συνεχισουν με ενα ζουμερο λεμονι, αλλα επειδη εισαι και απροβλετη και ολη αυτη η αναδρομη σιγουρα καπου οδηγει μπορει και να μην γινει ετσι. Θα περιμενουμε και θα δουμε.

Α και κατι τελευταιο που σκεφτομουν να μην το ξεχασω. Μεσα στο κειμενο (και αυτο αποδεικνυει ποσο λατρευεις το γραψιμο) εχεις βαλει κομματια του εαυτου σου. Τα τραγουδια η κιθαρα μεχρι και το πως γραφεις το Σσς που αποδεικνυει οτι εχεις ερωτευτει με το σωμα της στεφενι; Δεν ξερω αλλα αυτο μου ηρθε στο μυαλο.

Απλα μπραβο φοβερο κεφαλαιο...
Σορρυ για το λιγο μπερδεμενο ποστ ουτε εγω καταλαβαινω τι θελω να πω ετσι που τα εγραψα... Θα ριξω την ευθυνη στον πυρετο...

Πω πω... Έμιλύ μου...
Τι να λέμε, φοβερό κεφάλαιο!! Με τρελαίνει κάθε φορά που προσθέτεις πρωτότυπα στοιχεία και καταστάσεις, όπως στην προκειμένη περίπτωση με τα παιδιά των λουλουδιών, τις πληροφορίες γι αυτά, τη σπηλιά, την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα μέσα εκεί! Οι μοναδικές-καταπληκτικές-φανταστικές περιγραφές του χώρου, της βροχής, του τοπίου!
Η σκηνή που χορεύει η Μπέλα και φέρεται κάπως..."παράξενα" ήταν υπέροχη!
Καλά, για το ότι της τραγουδαει ο Έντουαρντ έμεινα σύξυλη! Θέλω κι εγώωωωω (σόρι, σταματάω... )! Είναι τόσο γλυκός και παράλληλα τόσο τρυφερός. Η Μπέλα επίσης εννοείται πως τον αγαπάει, αλλά κι εγώ όπως αναφέρει κι ο Γεράσιμος^^^ δεν μπορώ να καταλάβω πού πάει όλο αυτό? Σε λίγο υποτίθεται πως θα χωριστούν, τι θα γίνει όμως? Μήπως μας περιμενει καμιά ανατροπή...? Όσο για το τέλος...ειλικρινά δεν ξέρω! Δεν ξέρω αν θα καταλήξουν σαν "εκείνο" το ζευγάρι, αλλά...το εύχομαι... Η αλήθεια είναι πως αν εν τέλει δεν συνεχίσουν να είναι μαζί, θα είναι ακόμα πιο δύσκολο γι αυτούς, όμως σε αντίθετη περίπτωση, μια χαρά!!!
Έμιλύ μου, θα σου το ξαναπω! Γράφεις ε-κ-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-ά! Η γραφή σου είναι τόσο μοναδική που τη ζηλεύει ο καθένας! Μπράβο σου! Και πάλι μπράβο σου!
Ανυπομονώ για τη συνέχεια αγάπη μου!

Σας ευχαριστω ολους σας
Ελινα μου, χαρηκα που σου αρεσε τοσο πολυ το συγκεκριμενο κεφαλαιο μιας και σε αυτο εβαλα τα περισσοτερα κομματια του εαυτου μου... Τοπια στα οποια εχω ξαναπαει, ανθρωπους που εχω γνωρισει, την κιθαρα, την μουσικη κτλ Η Μπελλα, λεμε ΑΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΙ δεν θα το μετανιωσει, εκεινη τη στιγμη. Πως ειναι δυνατον με εναν Εντουαρντ διπλα της;;;
Γερασιμε μου!!! Δεν ξερω απο που να αρχισω Η καλυτερη ιδεα που εχω ειναι να αναλυσω καθε σκελος του σχολιου Οπως εχω ξαναπει λατρευω τα μεγαλα σχολια! Μου δινουν την δυνατοτητα να δω πως βλεπουν οι αναγνωστες μου τις ιστοριες μου και ποια σημεια τους αρεσουν περισσοτερο. Επισης ΛΑΤΡΕΥΩ να βλεπω μεσα απο τα δικα σας ματια τις σκηνες, τους διαλογους και γενικα τις λεπτομερειες. Αλλα... Ας αρχισουμε...
Η σκηνη στην παραλια ηταν η αρχη οποτε το βρηκα λιγο παρατραβηγμενο να κανουν κατι. Ηθελα οταν θα γινοταν να ηταν και οι δυο ψυχολογικα και σωματικα ετοιμοι, να εχουν γνωρισει ο ενας τον αλλον απολυτα και να ξερουν πως αυτο ειναι που θελουν. Απο οτι φαινεται ομως... Κανενας δεν θα ξερει τι θα κανει στην συνεχεια...
Τωρα... Πως συνδεονται ολα αυτα;;; Θα σας αποκαλυψω στην συνεχεια... Ειναι πολλα ακομη αυτα που πρεπει να αποκαλυψω και φοβαμαι οτι σε περιπτωση που τα πω η ιστορια θα χασει ολο το ενδιαφερον της.
Τα παιδια των λουλουδιων ειναι μια γνωστη ιστορια που εχω ακουσει απο εναν συγκενη μου... Ειναι μεγαλος τωρα οποτε μην τον φανταστειτε να περιφερεται απο σπηλια σε σπηλια, πινοντας... Η μουσικη... Ειμαι λατρης της μουσικης... Λατρευω καθε ειδους μουσικη οπως εχετε προσεξει και στην playlist μου, η οποια αλλαζει καθε λιγο και λιγακι αναλογα με τις διαθεσεις μου
Εδω θελω να τονισω πως η ιστορια αυτη δεν θα μοιαζει ΚΑΘΟΛΟΥ, σχεδον με την αρχικη μορφη της. Εκεινη η ιστορια εχει τελειωσει, αλλα απο οτι φαινεται μερικα "ενοχλητικα" προσωπα δεν τα γλιτωνετε Ουψ... Δευτερη αποκαλυψη... Τεσπα...
Ερμιονη μου, τα προτοτυπα στοιχεια που προσθετω μου μεγαλωνουν περισσοτερο τον ενδιαφερον οταν περιγραφω κατι και χαιρομαι που σου αρεσουν τοσο Πιστεψε με, ο Εντουαρντ να τραγουδαει ηταν το δικο μου οραμα απο τοτε που ξεκινησα την ιστορια. Μου αρεσουν τα αγορια που ξερουν κιθαρα και λατρευω να παιζω και εγω... Οσο για την ανατροπη... Δεν νομιζω πως θα παω για τριτη αποκαλυψη, συγνωμη αλλα ειναι παρα πολυ...
Η γραφη... Αυτο ας το αφησουμε οπως εχει... Προσπαθω, αλλα η προσπαθεια μου μερικες φορες δεν μου αρεσει... Και εγω ζηλευω αλλους, δεν ντρεπομαι να το πω. Υπαρχουν πολλοι εκει εξω που ειναι χιλιες φορες καλυτεροι απο εμενα, ατομα που διαβαζω πιστα τις ιστοριες τους και τους εχω σαν προτυπα. Καθε παραγραφος ειναι μια προσπαθεια και υποχομαι να κανω οτι καλυτερο μπορω.
Τελος... -Το παρακανα αλλα δεν υπαρχει περιπτωση να σβησω κατι...- Σας χιλιοευχαριστω που διαβαζετε και σχολιαζετε τις ιστοριες μου... Ειναι σημαντικο για εμενα και το εκτιμω, ειστε ολοι φοβεροι

Ποπο αποκαλυψεις...Τωρα ανυπομονουμε περισσοτερο...Καταρχας οντως η καινουργια μορφη της ιστοριας δεν μοιαζει με την παλια...Αρχικα ολη αυτη η αναδρομη στο παρελθον που δεινει χιλιαδες στοιχεια που προφανως θα χρησιμοποιησεις στο παρρον...

Ενοχλητικα προσωπα; Χμμμ...Λετε να ξεφυτρωσει ο Ιαν;Εμενα παντως μου αρεσε σαν χαρακτηρας γιατι λατρευω τους μικρους και αρχικα ασημαντους χαρακτηρες που ειναι ομως τοσο ζωντανοι που ξεπηδουν απο την ιστορια και ζητουν μεγαλυτερο ρολο...

Και να πω και κατι τελευταιο που στο προηγουμενο σχολιο μου δεν ειπα... Μου αρεσε απιστευτα η περιγραφη της σκηνης που αρχιζει και βρεχει την νυχτα που ειναι σε εκεινο το πετρινο παγκακι λαξευμενο στο βραχο...Ηταν παραξενη περιγραφη χωρις να πεις απλα "αρχισε να βρεχει" αρχισες αργα αργα να περιγραφεις τον αερα και η περιγραφη κορυφωθηκε σαν μια αληθινη καταιγιδα...

Και σε ευχαριστω πολυ για τις ευχαριστιες

Ναι, Γερασιμε... Σωστα μαντεψες, ο Ιαν θα ξαναεπιστρεψει δυναμικα, αλλα με αλλον ρολο Εχω σκεφτει αρκετα πια ειναι τα καταλληλα σημεια τωρα πια για να τον τοποθετησω και νομιζω πως αυτη τη φορα, δεν θα σας σπασει λιγακι τα νευρα αλλα θα τον λατρεψετε Ας πουμε πως αυτη τη φορα θα ειναι... διαφορετικος... Δεν θα ειναι το "τυπακι" το bad boy που ηταν πριν, οχι τοσο εντονα δηλαδη

Οπως ειπες και εσυ Γερασιμε η μορφη της ιστοριας δεν μοιαζει με την παλια. Οι χαρακτηρες εχουν αλλαξει, οι εμπειριες τους εχουν αλλαξει και αυτο αυτοματα αλλαζει ολη την πλοκη...

Οσο για την καταιγιδα... Το βρισκω απιθανα βαρετο το να μην περιγραφω κατι και να το δειχνω απλα με λιγες σκορπιες λεξεις... Μπορει αλλοι να εχουν διαφορετικη αποψη αλλα το να παρουσιασεις απλα μια εικονα με μια προταση για εμενα ειναι... ανεπαρκες... Για τις ιστοριες μου τουλαχιστον...

Κλεινοντας...

Οι ευχαριστιες ειναι το λιγοτερο που μπορω να κανω για την υποστηριξη σου, Γερασιμε. Σκεφτηκα πολλες φορες να τα παρατησω αλλα καθομαι ακομη εδω γραφοντας για ολους εσας εκει εξω που διαβαζετε τις ιστοριες μου

Σορρυ για το διπλο ποστ

Το πρωτο κεφαλαιο απο την καινουργια μου ιστορια "Yours" σας περιμενει στο blog μου

http://emilythestrange1994-emily.blogspot.com/2011/02/yours-1.html

Μην απογοητευεσθε, Εντουαρντ θα εχει στο επομενο κεφαλαιο
Καλη αναγνωση, περιμενω σχολια

καπως περιεργη ιστορια , ειλικρεινα μου προκαλεσε μεγαλη περιεργεια γαι την συνεχεια!

Πω πω τρέχω να το διαβάσω!!!!!!!!!
Αν κρίνω από το teaser τότε είμαι σίγουρη θα είναι καταπληκτική και πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία σου...!!!
(να σε ρωτήσω πότε περίπου να περιμένουμε τη συνέχεια από το November rain;)

Χαρηκα που σου αρεσε, Ελινα μου Η ιστορια οντως ειναι λιγο περιεργη... Για να πω την αληθεια ημουν παρα πολυ νευριασμενη οταν την εγραφα επειδη ειχα πληγωθει ασχημα Τωρα... Εχει σχεση με μια εφηβη που ψαχνει τον εαυτο της και εναν Εντουαρντ που... Θα δειτε στην συνεχεια
Κατερινα μου, σε ευχαριστω παρα πολυ για το σχολιο σου Απο οτι φαινεται το επομενο κεφαλαιο απο November Rain θα ειναι αφιερωμενο σε εσενα
Τωρα το γραφω μιας και εχω χρονο και εμπνευση! Περιμενω με αγωνια σχολιο σου

http://emilythestrange1994-emily.blogspot.com/2011/02/blog-post.html

Σορρυ για το διπλο ποστ αλλα εχω καινουργια ιστορια!!! Again Σημερα με επιασε κατι και εψαχνα ιστοριες που ειχα ξεκινησει να γραφω πολυ πριν γινω μελος στο φορουμ... Πριν το καλοκαιρι δηλαδη... Μεσα σε αυτες ηταν και το "Bleeding Hearts" Ενας προλογος που ποτε δεν συνεχιστηκε αλλα τωρα θα συνεχιστει οπως και η ιστορια. Μετα απο μια μικρη διορθωση που χρειαστηκε να κανω, λογο της γραφης, ειναι ετοιμος και σας περιμενει στο blog μου!!! Εχω τρελη εμπνευση αυτη την περιοδο

Έμιλύ μου, καινούρια ιστορία? Δεν το πιστεύω! Αχ πόσο πόσο πόσο χάρηκα!!!
Διάβασα τον πρόλογο...Το να πω πως οι λέξεις δεν με άγγιξαν θα πω ψέμματα...Το να πω πως δεν προβληματίστηκα με τη θεση και των δύο θα πω και πάλι ψέμματα...
Περιμένω κάτι που θα με στείλει στα πατώματα! Ξεχωρίζω τις εξής λέξεις από την Μπέλα: κατάντια, πληγωμένη, κλάματα, διλλήματα και τέλος την ερώτηση: Αλήθεια θα υπάρξει αλλαγή στο μέλλον;
Και από τον Έντουαρντ τις παρακάτω φράσεις: Όλα στην ζωή συμβαίνουν για έναν λόγο. Αυτό πίστευα πριν την γνωρίσω. , Τότε η μοίρα μετατράπηκε σε κάτι ψεύτικο.
Παρατηρώ ομοιότητες στο ότι και οι δύο είναι ταλαιπωρημένοι από τη ζωή, αλλά περιμένω με πολλή αγωνία να μου λυθούν όλα τα ερωτήματα!
Μπράβο Έμιλυ!!! Αγωνιώ!!!

Μου φενεται κατι εχω χασει ηταν το πρωτο που ειπα μολις μπηκα σημερα το απογευμα στο blog σου με μια εκφραση

Λοιπον δεν ξερω απο που να πρωτοξεκινησω, πραγματικα σημερα μας εκανες δυο μοναδικα δωρα...Ας ξεκινησω απο τον προλογο του bleeding hurts γιατι το πρωτο κεφαλαιο του yours σηκωνει πολυ σχολιασμο...

Ενδιαφερων προλογος σιγουρα μας προδιαθετει για πολλα. Κυριως αυτο που με ενθουσιασε -και το καταλαβα αφου τον διαβασα και ηρθα εδω- ηταν οτι αυτο το εγραψες πριν σχεδον εφτα μηνες...Ουαου καταλαβα οτι τελικα ολοι οσοι λατρευουν το γραψιμο κρυβουν πολλες ιστοριες στο κεφαλι τους..Η μπελλα λογικα εχει περασει δυσκολη ζωη και απο εδω και στο εξης ελπιζει να ειναι καλυτερη.

Ο εντουαρντ απο την αλλη μου φανηκε αισιοδοξος. Δεν ξερω αν καποιος ανθρωπος που δεν ηταν αισιοδοξος θα ελεγε ποτε οτι ολα γινονται για καποιον λογο; Δεν ξερω με μπερδεψε ο προλογος και με ενθουσιασε για το παρακατω που απο οτι φενεται αυτη η ιστορια εχει ακομη πολλα να πει (αφου ουτε καν αρχισε βλακεια ειπα ).

Λοιπον και περναω στο yours.. Απιστευτη ιστορια, απλα απιστευτη. Το πρωτο κεφαλαιο ουσιαστικα μας γνωρισε την μπελλα και αυτο που καταλαβα εγω ειναι για ακομη μια φορα ποσο βαθος εχουν οι χαρακτηρες τους. Για να μην λεω ομως συνεχεια τα ιδια ας προχωρησω στην υποθεση.

Για καποιο λογο ολος ο χαρακτηρας της μπελλας που εχει πραγματοποιησει το ονειρο της να ταξιδεψει σε ολα τα μερη που ηθελε να παει μου θυμιζε εντονα συνεχως το ονομα της wanderer και επειδη εχω συνδεσει το σωμα με πολυ ομορφες στιγμες της ζωης μου το οτι η ιστορια αυτη μου εφερε το ιδιο συναισθημα λεει πολλα...

Η μπελλα μπορει οντως να ειναι οξυθημη ( αν και στο περιστατικο με το λεωφωρειο ειχε δικιο, να την παρατησουν στην μεση του πουθενα; Οπως ειχε δικιο και με το περιστατικο στο αεροπλανο...) μας την παρουσιασες ετσι που στο τελος καταλαβα οτι με το δικιο της ειναι οξυθυμη.

Το ολο σκεπτικο με την αντανακλαση και το οτι μας παρουσιασες ενα παρελθον με χιλιαδες εμπειριες χωρις να φυγουμε καθολου απο το λεωφωρειο στην ρωσια οχι απλα με ενθουσιασε ηταν απιστευτο. Με αφορμη την αντανακλαση της στο παραθυρο του λεωφωρειου μας διηγηθηκες σχεδον τα παντα απο το πως κατελειξε εκει... ( Αν και η ιστορια σιγουρα κρυβει πολλα ακομη...)

Ξεχωριζω το σκηνικο με την μπελλα στο δωματιο της ρενε να σημειωνει σε εναν χαρτη της χωρες που θελει να επισκεφθει. Λατρευω τα ταξιδια ( ειναι η τριτη αγαπημενη μου ασχολια μετα το γραψιμο και το διαβασμα ) και επειδη τα αλλα δυο στην λιστα αφορουν μαλλον μονο εμενα στην οικογενεια αντε και την μητερα μου, ταξιδευουμε πολυ συχνα και η μπελλα μου θυμισε καπως το εαυτο μου προγραμματιζοντας τα ταξιδια που θελω να παω στην συνεχεια...( Το να ονειρευομαι ειναι τεταρτο στην λιστα στην ιδια θεση με την μουσικη...)

Ξεφυγα παλι... Βασικα θελω να πω -αλλα ο ενθουσιασμος δεν με αφηνει- οτι η ιστορια μου ξυπνησε αναμνησεις, εικονες, πραγματικα δεν ξερω δεν θελω γενικα να ξεχωριζω αλλα ισως αυτη η ιστορια να ειναι το καλυτερο σου φανφικ και απο τα καλυτερα που εχω διαβασει ποτε...

Το τελος του κεφαλαιου ανεβασε την αγωνια στα υψη μεχρι να δουμε στο επομενο κεφαλαιο σχετικα με το που που καταληγει η μπελλα που βρισκειτε πεσμενη στην ασφαλτο...Τωρα απο οτι ειδα ετοιμαζεις την συνεχεια του november rain που μου ελειψε ειναι η αληθεια γιατι μου αρεσει στην συγκεκριμενη ιστορια πως εξελιζεται ο ερωτας αναμεσα τους...

Πριν καταλειξω οτι εισαι απροβλεπτη ( μου ηρθαν απο το πουθενα δυο ολοκαινουργιες ιστοριες ) θα πω πως θα κολησω με αλλα δυο φανφικ σου...

Ελπιζω ο υπερβολικος ενθουσιασμος που ειχα καθως εγραφα το ποστ να μην κατελειξε να το κανει να φενεται ψευτικο...Ενοω πραγματικα οσα ειπα...Απλα μας ενθουσιασες

ο προλογος , ήταν το κατι αλλο ! τα λογια που εγραψες με αγγιαξν και με το πααρπανω , το πραγμα και αυτο με σενα , οτι γραφεις με αγγιζει τοσο μα τοσο πολυ!!

Σας ευχαριστω παρα πολυ για τα καλα σας λογια Χαρηκα τοσο πολυ που σας αρεσε εστω και η αρχη αυτων των δυο ιστοριων... Λογικα συντομα θα εχετε συνεχεια στο November Rain και μετα... Θα σας φαινοταν υπερβολικο αμα σας ελεγα πως μια παραπανω ιστορια δεν πειραξε ποτε κανεναν;;; Ειναι πολλα αυτα που εχω στο μυαλο μου τελευταια

Συγνωμη για το διπλο ποστ αλλα ηθελα να σας ενημερωσω πως σημερα το βραδυ θα ανεβουν δυο κεφαλαια. Ενα απο November Rain και ενα μικρο απο την καινουργια μου ιστορια, Buried Memories για να δω αμα οντως αξιζει τον κοπο να συνεχισω να το γραφω. Τα καλα νεα -πιστευω πως ειναι- ειναι πως το κεφαλαιο στο November Rain δεν θα ειναι το τελευταιο. Η ιστορια εχει βαθος και θα μου ηταν λιγο δυσκολο να τα περιγραψω ολα συντομα σε ενα κεφαλαιο... Τεσπα... Ενα μικρο teaser απο την καινουργια μου ιστορια σας περιμενει στο μπλογκ μου Καλη αναγνωση, περιμενω σχολια

Όοοοοοοοοοου μάι γκοντ!!! (χεχε καλό το αγγλικό??? )

Έμιλυ, τι μας περιμένει? Τι να μας περιμένει?
Ένα μικρό teaser 6 σειρών, κι όμως ήταν αρκετό για να με κάνει να ξετρελαθώ! Φυλακισμένος Έντουαρντ... Φυλακισμένος...?
Περιττό να πω πως αυτές οι σειρές ήταν εκπληκτικές, όπως μόνο εσύ ξέρεις να περιγράφεις! ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ για το πρώτο κεφάλαιο!!!

Καινουργιο κεφαλαιο στο November Rain!!!

http://emilythestrange1994-emily.blogspot.com/2011/02/november-rain-5.html

Καλη αναγνωση

απο τις πιο αγαπημενες; μου ιστοριες !!! αχου ειναι τοσο ερωτευμενος μαζι της , αχ αυτο αναθεματισμενο στοιχημα !!! ολυ ωραιιο κεφαλαιο , γεματο τρυφεροτητα , γλυκα συναισθηματα, ερωτισμο , και αστειο "εμ- είμαστε ζευγάρι για περίπου ένα μηνά και προσπαθούσαμε να γνωρίσουμε ο ένας τον άλλον καλυτέρα, ξέρετε τώρα. Οπότε… Πάμε κάτω στο σαλόνι να το συζητήσουμε; Εμ… Περιμένετε να βάλω κάτι πάνω μου πρώτα»καλα και ονο την φατσα του τσαρλυ να τον βλεπει με το εσωρουχο μονο ολα τα λεφτα!!! μπραβο εμιλυ μου για αλλη μια φορα εδωσες τα ρεστα σου!!

Σε ευχαριστω για το σχολιο σου, Ελινα μου Διαβαζω αυτες τις σκηνες και με πιανουν και εμενα τα γελια Παντως πρεπει να το παραδεχτουμε... Ολες θα θελαμε εναν Εντουαρντ στις ντουλαπες μας

και βεβαι θα τον θελαμε ειτε ντυμενο ειτε οχι!!!!!!!!!!!!!!!