WhiteQueen's Blog

Καλησπέρα!
Όπως καταλαβαίνετε με τόσες υποχρεώσεις και όλο αυτό το τρέξιμο για το ΣΣΣ δεν έχω προλάβει να ετοιμάσω κάποιο νέο κεφάλαιο. Αλλά θα προσπαθήσω, το αργότερο μέχρι το επόμενο ΣΚ να γράψω το νέο κεφάλαιο του 1920.

Μολις πηρα στα χερια μου το Σιωπη στο Σκοταδι....

Σπόιλερ:

Με πολλή μεγάλη χαρά σας ενημερώνω πως το επόμενο κεφάλαιο του 1920 είναι έτοιμο!!!


http://jokastia.blogspot.com/2011/07/26.html


Περιμένω με πολύ μεγάλη ανυπομονησία τα σχόλια και τις εντυπώσεις σας!

Το 1920 τελειώνει... δύο κεφάλαια ακόμα και ένας επίλογος...

Είμαι στ' αλήθεια πολύ συγκινημένη!

Θα παραμείνουμε στο 1920 μέχρι το τέλος του. Λογικά μέχρι το ΣΚ που θα μας έρθει θα είναι έτοιμο και το επόμενο κεφάλαιο.

Και αφού τελειώσει θα συνεχίσω με DB

Επιτελους.... Εφυγα να το διαβασω.....

Κάθε πρωί μου φτιάχνεις τη μέρα...
Με το καφεδάκι, ανοίγω πρώτα το φόρουμ ( μην τυχόν χάσω κάτι που μπορεί να συνέβη τις ώρες που κοιμόμουν...) και αμέσως jokastia...
Λίγη Κάντυ Κάντυ μου΄μεινε... Μετά θα τα πιάσω πάλι από την αρχή...

Δακρυασ παλι ειχα δεν ειχα.... Μακαρι να μην παθει τιποτα η Μπελλα...αρκετα εχουν περασει μεχρι τωρα...Μακαρι ολα να τους πανε καλα...

Μου είχε λέιψει αυτή η ιστορία και η συνέχειά της καταπληκτική οκ όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν.........το αστείο είναι ότι χτες μιλούσα με 1 έγκυο σε κάτι γενέθλια καιν συζητούσαμε για αν ο έρωτας επιτρέπεται κτλ.

Τι υπεροχο κεφαλαιο μαιρη μου....με εκανες να κλαψω..

Πραγματικα τον καταλαβαινω τον εντουαρτ..ακομα και σημερα συναντας ανθρωπους να φοβουνται να κανουν ερωτα οταν υπαρχει μια εγκυμοσυνη και κατα τη γνωμη μου εχουν δικιο...
διαφωνω βεβαια στην αποφαση του εντουαρτ να φυγει απο το δωματιο τους,πιστευω οτι οτι και αν συμβαινει δεν πρεπει να εγκαταλειπεις τον ανθρωπο σου,ειδικα μια γυναικα εγκυο που εχει και ψυχολογικα θεματα εκεινη την περιοδο....

τα τελευταια λογια τους με συγκινησαν παρα πολυ....τοσο μεγαλη αγαπη που δεν τη συναντας ευκολα στις μερες μας..

Τι ρομαντικό... Τι έρωτας... Άλλα δύο έμειναν μόνο;

Κι ο επιλογος...

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ κεφαλαιο!!!Τοσο συγκηνητικο, τοσο υπεροχο!!!Λυπαμαι που φτανει το τελος ομως ηταν μια απιστευτη ιστορια...! Το καλο ειναι οτι θα εχουμε desire blossom μετα!!!

Δεν = το κλέβω από τον Έντουαρντ του Λυκόφωτος...
Αν μπορούσα να κλάψω θα έκλαιγα...
Τι Έντουαρντ κι αυτός...
Τέτοιους άντρες φαντασιωνόμαστε και μετά η πραγματικότητα μας προσγειώνει ανώμαλα. Καλά, τα παραλέω...

Απλως θελει πολυ ψαξιμο για να τους βρεις...και τετοιες ιστοριες ανεβαζουν πολυ τις απαιτησεις μας...

Αχ κι εμένα μου είχε λείψει...

Τους αγαπώ πολύ αυτούς τους δύο και είναι από τις μεγαλύτερες ιστορίες που έχω γράψει ξέρετε. Αυτό έλεγα και στη Βάσω το απόγευμα (Έρη) ότι θα μου λείψουν και πλάκα, πλάκα θα μπορούσα να γράφω συνέχεια για αυτούς να μην τους αποχωριστώ ποτέ!

Αλλά όλες οι ιστορίες έχουν μία αρχή, μία μέση και ένα τέλος. Και αυτό κάνει και μία ιστορία να είναι ιδιαίτερη. Δεν θα ήταν ωραίο να γίνει σαπουνόπερα. Άλλωστε πιστεύω ότι τα περισσότερα τα είδαμε και στα δύο κεφάλαια που ακολουθούν θα ειπωθούν όλα όσα απομένουν.

Θα μου λείψουν πολύ ο Έντουαρντ και η Μπέλλα του 1920... θα κοιτάζω πίσω μου και θα τους θυμάμαι με αγάπη.

Και όσο σκέφτομαι ότι ξεκίνησα αυτή την ιστορία περισσότερο για πλάκα και για τις λεμονάδες μου φαίνεται απίστευτο!

μου ειχε λειψει τοσο πολυ !!!!!! τι υπεροχο κεφαλαιο ! η αγαπη τους ειναι τοσο μεγαλη που με κανει να δακρυζω ! εξαιρετικο κεφαλαιο για αλλη μια φορα!!

Αυτο ειναι το ωραιο σε αυτη την ιστορια...ξεκινησε για λεμοναδες αλλα απο την αρχη δεν μας εδωσες μονο αυτο.Ειχε στορυ,συναισθηματα και εξελιξη.Αγαπησαμε τους ηρωες και δεθηκαμε μαζι τους.Και εγω στεναχωριεμαι που θα τελειωσει,οπως συνεβη και με το Σιωπη στο Σκοταδι αλλα ξερω οτι ολες οι ιστοριες καποια στιγμη πρεπει να ολοκληρωνονται.Εξαλλου παντα θα υπαρχουν μεσα στην σκεψη μας.
Και ναι πεταω απο την χαρα μου(πανηγυριζω οπως ειπες)που μετα θα εχουμε DB!!

Ηταν ενα πολυ ομορφο κεφαλαιο γεματο απο ποικιλα συναισθηματα.
Ενιωθες την Μπελλα αλλα ενιωθες και το ανχος του Εντουαρντ!!
Ειναι ο φιλος,συζηγος και εραστης που ονειρευονται ολες οι γυναικες!!

Ανυπομονω να δω τον επιλογο!Θελω να δω την ευτυχια τους ολοκληρωμενη!!!

Εγώ θέλω μόνο να ρωτήσω κάτι σχετικά με την εξέλιξη της ιστορίας.Εφόσον βρισκόμαστε στο 1920 υπάρχει περίπτωση να κάνεις κάποια αναφορά στο μεγάλο κραχ;

Οι εντυπώσεις μου γι'αυτή την ιστορία δεν αλλάζουν.Ήμουν,είμαι και θα είμαι πάντα ερωτευμένη μαζί τους.

Aχ μωρέ... τι άντρας είναι αυτός.... τι τυχερή που είναι η Μπέλλα...
Έριξα το κλάμα της ζωής μου για ακόμα μία φορά...


Δεν έχω τι να πω... Πραγματικά... ο Έντ. που έχεις δημιουργήσει είναι απίστευτος, αξιολάτρευτος, υπέροχος, τέλειος.

Πολλά πανέμορφα συναισθήματα και από τις δύο πλευρές. Α-Γ-Α-Π-Η. Με όλη την σημασία της λέξεως....Ανακυρήσωα αυτό το αγαπημένο μου κεφάλαιο της ιστορίας.

Πολλά πολλά πολλά μπράβο μαράκι μου.... Για ακόμα μία φορά ξεπέρασες τον εαυτό σου.

Αχ κοριτσάκια μου σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

Σας υπόσχομαι ότι δεν θα αργήσω πολύ τη συνέχεια και το τέλος της ιστορίας. Θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ για να είναι έτοιμο το επόμενο κεφάλαιο το ΣΚ που μας έρχεται.

Δεν ξέρω αν εγώ ξεπέρασα τον εαυτό μου αλλά σίγουρα ο Έντουαρντ ξεπέρασε τα δεδομένα μου για τον τέλειο άντρα!

Αλλά είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν τέτοιοι άντρες εκεί έξω!

Fay, πραγματικά σκοπεύω να κάνω αναφορά στο μεγάλο κραχ. Μάλλον στο τελευταίο κεφάλαιο θα γίνει αυτό...

ηταν παρα πολυ ωραιο και συγκινητικο κεφαλαιο γεματο ερωτισμο αγαπη και δυνατες συγκινησεις μπραβο περιμενουμε με αγωνια την συνεχεια

τι ειναι το μεγαλο κραχ?

Τοτε ξεκινησε η παγκοσμια οικονιμικη κριση και συναιβει το 1929 στην νεα υορκη...Εκεινο το διαστημα αν δεν κανω λαθος παρατηρηθηκαν και οι περισσοτερες αυτοκτονιες παγκοσμιος....

Καλημέρα!!!

Παρ' όλο που οι περισσότεροι βρίσκεστε στις παραλίες και απολαμβάνετε τον ήλιο και τη θάλασσα, όσοι έχετε χρόνο και διάθεση μπορείτε αν θέλετε να περάσετε από το blog και να διαβάσετε το προτελευταίο κεφάλαιο του 1920!

http://jokastia.blogspot.com/2011/07/27.html

Τα συναισθήματα μου ανάμεικτα όσο πλησιάζει το τέλος και δεν το πιστεύω ότι έφτασε η μέρα που πρέπει να ξεκινήσω να γράφω το τελευταίο κεφάλαιο.

Το έχω μέσα στο μυαλό μου, ξέρω την κάθε σκηνή, τους διαλόγους και όμως νιώθω έναν κόμπο στον λαιμό να με πνίγει. Ας το καλό...

Για να με βοηθήσετε αφήστε τα σχόλια σας γι αυτό το κεφάλαιο και δώστε μου την αγάπη σας.

Δεν ξέρω αν θα είναι έτοιμο βέβαια το τελευταίο κεφάλαιο για το επόμενο ΣΚ. Θα προσπαθήσω αλλά επειδή θα κάνω ένα σύντομο ταξιδάκι σε ένα πανέμορφο νησάκι του Αιγαίου για τον γάμο μίας πολύ αγαπημένης μου φίλης ίσως δεν τα καταφέρω να το έχω έτοιμο. Αλλά οπωσδήποτε μέσα στην επόμενη εβδομάδα και επίσης σύντομα θα ακολουθήσει και ο επίλογος.

Ετοιμαστείτε λοιπόν να αποχαιρετήσουμε σιγά, σιγά όλοι μαζί το αγαπημένο μας 1920...

Αχχχ.... Τέλειο.

πωπω μαιρη μου με εκανες να κλαψω..συγκινηθηκα..

ηταν τοσο ωραιο που το διαβασα δυο φορες....περιεγραψες τοσο ωραια τα συναισθηματα και τον πονο της μπελλας...
παντα συγκινουμαι οταν μου λενε για γεννες...ειναι το ευαισθητο σημειο μου....

πραγματικα δε το πιστευω οτι το 1920 τελειωνει..θα μου λειψει πολυ...