WhiteQueen's Blog

πραγματικα ηταν ενα απο τα ομορα , απο τα πιο υπεροχα κεφαλαια που εχω διαβασει .. πραγματικα συγκινηθηκα και μου άφησε μια τοσο γλυκια αισθηση .. συγχαρητηρια ηταν απλα υπεροχο

Ακομη ενα υπεροχο κεφαλαιο..Περιττο να πω πως για ακομη μια φορα δακρυσα....Δεν το πιστευω πως το 1920 φτανει στο τελος τους...δεν ξερω καν αν ειμαι ετοιμη να πω αντιο....

Εκπληκτικο κεφαλαιο!!!!!!!Συγκινηθηκα και εκλαψα αρκετα... Δεν θελω ουτε εγω να τελειωσει αλλα...ολα τα ωραια καποτε τελειωνουν...

αχ ηταν ενα υπεροχο συγκλονιστικο και τοσο συγκινητικο κεφαλαιο....εκλαιγα απο την αρχη μεχρι το τελος απο χαρα και απο συγκινηση ουτε εγω νομιζω οτι ειμαι ετοιμη να πω αντιο....πως να πεις αντιο μου φαινεται οτι τελειωσε τοσο συντομα ειναι μια υπεροχη ιστορια οπως και το ΣΣΣ ειναι δυσκολο να τα αποχαιρετησουμε ολοι μας και φανταζομαι πιο πολυ η συγγραφεας που εχει δεθει με τους ηρωες πιο πολυ απο ολους.....χαρηκα που ολα πηγαν καλα με την εγκυμοσυνη της μπελλα αν και ανησυχησα λιγο σε καποιο σημειο οσο για το οτι η μπελλα ειναι ξανα εγκυος ειναι υπεροχο νεο και να πω την αληθεια το σκεφτομουνα οτι θα ηταν ωραιο να ξανα γινει....ηταν απολαυστικο για ακομα μια φορα περιμενουμε με αγωνια το επομενο και τελευταιο κεφαλαιο...

Ένα εξαιρετικό κεφάλαιο λίγο πριν το τέλος.Γεμάτο από συναισθήματα....χαρά.πόνο,αγωνιά.ανακούφιση.θαλπωρή!!
Τα βιώσαμε όλα πολύ έντονα μέσα από τα μάτια του Έντουαρντ.Κάθε πόνος της Μπελλα ήταν και δικός μας.Οι σκηνές της γέννας ήταν απερίγραπτες...μας μετέφεραν όλο τον πόνο και την αγωνία χωρίς όμως να μας τρομάξουν.Όσο για τον Εντουαρντ και την άνευ ορων αγάπη του τα λόγια είναι περιττά!Αγαπά δυνατά,παθιασμένα και αμετάκλητα την γυναίκα του.Ένας άντρας που θα πρόσφερε σιγουριά σε κάθε γυναίκα!!
Η σκηνή που ξεχνάει την ιδιότητα του γιατρού και είναι πλέον ένας απλός άντρας που το μόνο που τον νοιάζει είναι να μειώσει τον πόνο της γυναίκας του τα λέει όλα.
Μου άρεσε και ο τρόπος που επέλεξες να κλείσεις το κεφάλαιο με την δεύτερη εγκυμοσύνη να έχει πάρει τον δρόμο της και όλες τις αναμνήσεις τους να μας κατακλύζουν.
Πραγματικά μπράβο για άλλη μια φορά.
Αν γυρίσω πίσω και σκεφτώ όλη την ιστορία απο την αρχή θα διαπιστώσω ότι δεν υπάρχει ούτε ένα κενό μέσα μου από όλη αυτή την ιστορία.Μας έχεις γεμίσει απόλυτα,Περιμένω μόνο με ανάμεικτα συναισθήματα το τέλος.

Αχ κορίτσια, σας ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ!

Αυτή η ιστορία αγαπήθηκε πολύ από εσάς αλλά και από εμένα την ίδια. Πήρε μόνη της σάρκα και οστά, οι χαρακτήρες με οδηγούσαν γιατί είχαν να πουν πολλά περισσότερα απ' όσα κι εγώ πίστευα.

Έχω ξεκινήσει ήδη το επόμενο κεφάλαιο και πάει καλά. Λυπάμαι που είναι το τελευταίο κεφάλαιο αλλά δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Σαν ιστορία έφτασε στο τέλος της και πρέπει να το κάνω για να προχωρήσω και με άλλα πράγματα.

Το πιο σημαντικό για εμένα είναι αυτό που είπε η Βάσω, να μην υπάρχουν 'κενά' στην ιστορία και νιώθω πως έχω καλύψει σχεδόν τα πάντα. Θα ήθελα τώρα που θα τελειώσει να την ξαναδιαβάσουμε από την αρχή μέχρι το τέλος και να είναι άρτια και ολοκληρωμένη, να αφήνει μόνο μία γλυκιά αίσθηση σε όποιον τη διαβάζει.

τελειωσε το 1920???

τι ωραιο τελος όμως!!!!



Το ξερω οτι πεταγομαι λιγο ασχετη τωρα αλλά...... μενω εκτός Αθηνας και αναρωτιόμουν πότε θα έρθει κατα δω το ΣΣΣ. Αν καταλαβα απο την εκδοτικη, πρεπει πρωτα να πουληθουν τα πρώτα αντιτυπα και μετα???

Εμ... Μαρίνα μου αν δεν κάνω λάθος δεν τελείωσε ακόμα το 1920!

Έχει ακόμα ένα κεφάλαιο και τον επίλογο αν θυμάμαι σωστά....!

Τι να σου πω....? Εγω διαβασα αυτο

Αυτό ήταν το τελευταίο καλοκαίρι του 1920. Σύντομα θα ξεκινούσε η επόμενη δεκαετία και ο χρόνος περνούσε πολύ γρήγορα, έμοιαζε να ξεγλιστρά σαν το νερό μέσα από τις χούφτες μου. Δεν μπορούσα να γνωρίζω τι μας περίμενε, δεν μπορούσα να προβλέψω το μέλλον. Αλλά κάτι μέσα μου, μου έλεγε πως θα ήταν όμορφο. Όμορφο, δροσερό και αθώο όπως η γυναίκα που είχα δίπλα μου. Η γυναίκα μου, η αγαπημένη μου, ο άνθρωπος μου. Η Μπέλλα.

που ηταν ο επιλογος του τελευταιου κεφαλαιου και φανταστηκα οτι ειναι το τελευταιο κεφαλαιο. Ισως και να υπάρχει αλλο ενα μικρο σαν επιλογος....

Γεια σου Μαρια !!!!!!!!!Αρχικα συγχαρητηρια για το βιβλιο σου!!!!!!!!!

διαβασα το προτελευταιο κεφαλαιο του 1920 και ειμαι πολυ συγκινημενη ηταν υπεροχο!!!!!!!
υπηρχε μια γλυκια νοσταλγια στην στμοσφαιρα μου αρεσε παρα πολυ!!!!!!!
ειδικα στο τελος με τα γεγονοτα του παρελθοντος.......μπραβο!!!!!!!!!προβλεπω δακρυβρεχτο επιλογο!!!!

Lizzy Cullen έγραψε:

Τι να σου πω....? Εγω διαβασα αυτο

Αυτό ήταν το τελευταίο καλοκαίρι του 1920. Σύντομα θα ξεκινούσε η επόμενη δεκαετία και ο χρόνος περνούσε πολύ γρήγορα, έμοιαζε να ξεγλιστρά σαν το νερό μέσα από τις χούφτες μου. Δεν μπορούσα να γνωρίζω τι μας περίμενε, δεν μπορούσα να προβλέψω το μέλλον. Αλλά κάτι μέσα μου, μου έλεγε πως θα ήταν όμορφο. Όμορφο, δροσερό και αθώο όπως η γυναίκα που είχα δίπλα μου. Η γυναίκα μου, η αγαπημένη μου, ο άνθρωπος μου. Η Μπέλλα.

που ηταν ο επιλογος του τελευταιου κεφαλαιου και φανταστηκα οτι ειναι το τελευταιο κεφαλαιο. Ισως και να υπάρχει αλλο ενα μικρο σαν επιλογος....

Koiτα... από ότι ξέρω θα υπάρξει άλλο ένα κανονικό κεφάλαιο και μετά ένας επίλογος...
Αυτά.

Καλησπέρα!

Συγνώμη που άργησα να απαντήσω στα σχόλια σας αλλά ήμουν εκτός Αθηνών το ΣΚ...
και δεν είχα πρόσβαση στο ίντερνετ.

Κατ' αρχάς να ευχαριστήσω όλους εσάς που δίνετε τις ευχές σας για το βιβλίο μου. Να σας ενημερώσω πως το βιβλίο δεν κυκλοφορεί προς το παρόν στα βιβλιοπωλεία. Πρόκειται για μία περιορισμένη - προσωπική - αυτοέκδοση! Υπάρχουν πολλά σχέδια και συζητήσεις σε σχέση με το μέλλον του ΣΣΣ από εδώ και πέρα. Για ότι σχετικά θα σας ενημερώσω όταν έχω κάτι να σας πω.

Τώρα, το 1920 έχει ακόμα ένα κεφάλαιο (το οποίο έχω ξεκινήσει ήδη να γράφω) και έναν επίλογο. Αν διαβάσετε τα προηγούμενα ποστ θα δείτε ότι το αναφέρω πολλές φορές.

Α οκαυ. Απλώς νομιζα οτι θα τελειωσει καπως ετσι.... επειδη υπάρχει η φραση "αυτο ηταν το τελευταιο καλοκαιρι του 1920". Να μου πεις υπάρχει και φθινοπωρο και χειμωνας.....

Και οσο για το ΣΣΣ..... αναμενουμε σχετικη ενημερωση

Βασικά υπάρχει ένα μικρό λαθάκι στην πρόταση ούτως ή άλλως... Θα έπρεπε να λέει ότι αυτό είναι το τελευταίο καλοκαίρι της δεκαετίας του 20! Λες και έχει περισσότερα καλοκαίρια από ένα μία χρονιά! Θα το αλλάξω προσεχώς!

Ένα κεφάλαιο ακόμα, το οποίο δεν θα αργήσει πολύ και μετά επίλογος!

Ναι στην αρχη ψιλομπερδευτηκα αλλα ξαναδιαβασα την προταση και καταλαβα οτι εννουσες την δεκαετια και την χρονια...... Περιμενουμε το επομενο κεφαλαιο!!!!

Καλησπέρα σας!

Μόλις ανέβασα το τελευταίο κεφάλαιο του 1920.

http://jokastia.blogspot.com/2011/07/28.html

Σύντομα, μέχρι το τέλος της εβδομάδας το αργότερο, θα ακολουθήσει και ο επίλογος. Θέλω να δω πως θα σας φανεί αυτό το κεφάλαιο, έχει ορισμένες εκπλήξεις!

Περιμένω όπως πάντα με ανυπομονησία τα σχόλια σας!

ο κριστιαν με την ελιζαμπεθ , φαινεται πολυ δυνατος ερωτας και ο κριστιαν ειναι που ωριμος ,, μπραβο του , δεν μπορω να μην δικαιολογησω τον εντουαρτ αλλα η αγαπη πανω απο ολα ... κανανε κι αλλο παιδακι , τι ωραια .......... ειλικρεινα η μπελλα βαζει τις ισσοροπιες........εξαιρετικη δουλεια για χιλιοστη φορα.....

το τελευταιο κεφαλαιο του 1920....για να πω την αληθεια δε θελω να τελειωσει αλλα ετσι γινεται παντα....

τι μπορω να πω μαιρη μου γιαυτο το κεφαλαιο????υπεροχο,γλυκο μα πανω απο ολα με πολυ αγαπη αλλα και με εντασεις...

νομιζω ειναι φυσιολογικο οταν δυο παιδια δεν εχουν συγγενεια και εχουν μεγαλωσει στο ιδιο σπιτι να αναπτυχθουν τετοια συναισθηματα..απο την αλλη καταλαβαινεις τον εντουαρτ που το θεωρει ασχημο...
Αυτο που παντα οι γονεις οταν τους λες για αυτους σου λενε <αλλο εμεις>ειναι ανεπαναληπτο....

πραγματικα συγκινηθηκα με αυτο το κεφαλαιο...

οταν θα βαλεις και τον επιλογο θα κατσω μια μερα και θα την διαβασω ολοκληρη την ιστορια απο την αρχη...για να δουμε με αυτο τον τροπο πως εξελισσεται ενας ανθρωπος...

Ανατρεπτικό και πολύ πολύ ρομαντικό... κι άλλος έρωτας στο προσκήνιο. Ο Έντουαρντ θυμωμένος είναι τέλειος!
Είναι η τελευταία ιστορία σου; Την επόμενη θα την περιμένουμς σε βιβλίο;
Σκέψου να μας κάνεις πού και πού ''δωράκια'' με μερικά στιγμιότυπα της ζωής τους στο μέλλον...έτσι, για να ''ξεσκάς'' λίγο από τη νέα σου ιστορία και εμείς να το ευχαριστιόμαστε...

Ευχαριστώ πολύ κορίτσια!

Όχι δεν είναι αυτή η τελευταία ιστορία μου! Υπάρχει και το Desire Blossom που μου έχει λείψει πολύ και είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει ιδιαίτερα η συνέχεια. Το έχω κρατήσει για να το γράφω παράλληλα με το βιβλίο μου. Πάντα χρειάζεται ένα fanfic, μία ιστορία να μοιράζεσαι. Με ξεκουράζει και μου κάνει καλό η ερασιτεχνική γραφή πέρα από τα σχέδια που έχω.

Όσον αφορά τα outtakes δεν ξεχνάω ότι σας χρωστάω ακόμα ένα για το ΣΣΣ το οποίο πιστέψτε με θα το γράψω όταν έρθει η κατάλληλη ώρα. Και για το 1920 νομίζω ότι θα γράψω ένα outtake γύρω στα Χριστούγεννα που θα έχει και λίγη Κάντυ μέσα.

Αν βέβαια μου προκύψει να θέλω να γράψω κι άλλα outtake ή έστω και μία one shot ιστορία σίγουρα θα το κάνω και τίποτα δεν θα με σταματήσει. Να είμαστε καλά και από έμπνευση άλλο τίποτα!

Μείνετε συντονισμένες. Μέχρι την Παρασκευή το αργότερο έρχεται ο επίλογος για να πέσει η αυλαία.

Εκπληκτικο το τελευταιο κεφαλαιο!!!Ειναι πολυ ρομαντικο που ο Κριστιαν και η Ελιζαμπεθ αγαπιουνται,και ας διαφωνει ο Edward...Μου αρεσε παρα πολυ ο που Edward και η Bella εχτισαν μια τοσο μεγαλη οικογενεια...!Ηταν πραγματικα ανατρεπτικο το κεφαλαιο...!

όλα τα ωραια καποια στιγμη ερχονται στο τελος τους. Δεν πειραζει ομως γιατι απο αυτην την ιστορια πηραμε παρα πολλά. Καταρχην φαινεται ξεκαθαρα πως η αγάπη αλλαζει δραστικα τους ανθρωπους. Η αγάπη του Εντουαρντ για την Μπέλλα τον αλλαξε. Και τον αλλαξε πολυ. Και τωρα στο τελευταιο αυτο κεφάλαιο είδαμε ότι η αγάπη που έχει ο Εντουαρντ για τα παιδιά του τον έκανε να αλλαξει ακομα πιο πολυ. Σε μια στιγμη αναρωτηθηκα αν ηταν ο ιδιος Εντουαρντ. Ηταν τοσο αυταρχικος και σκληρος με τα παιδια.

Μακαρι να σου ερθει εμπνευση για καποιο outtake καποια στιγμη!!

απίστευτη εξέλιξη αλλά τόσο τρυφερή... ο τρόπος που την προστάτεψε με το βλέμμα του και την κίνηση του μου θύμισε τόσο πολύ εκείνους όταν ήταν αρραβωνιασμένοι και τρελοί ο ένας για τον άλλον... τα λόγια της ΜΠ μας ήταν πραγματικά...

Σπόιλερ:

ποιος μπορεί να πάει κόντρα στον άνεμο... κανείς.

σαν ζευγάρι είναι ότι ελπίζει ο καθένας μας να γευτεί σε αυτήν την ζωή δίπλα στον σύντροφο του και χαίρομαι πάρα πολύ που σε όλη την ιστορία η ανατροπές βασιζόντουσαν σε φυσικές εξελίξεις.

ένιωσα το δάκρυ μου και τους λυγμούς μου πολλές φορές να με πνίγουν βλέποντας πολλά στοιχεία τους να ταυτίζονται με την ζωή μου μέσα απο τις καταστάσεις τους ... κυρίως στο θέμα του παιδιού και ένας λόγος που δεν έκανα πιο νωρίς σχόλια ήταν ακριβός αυτός... τα λόγια δεν μπορούσαν να περιγράψουν τα ανεπανάληπτα συναισθήματα που μου δημιουργούσε αυτή η ιστορία και πραγματικά θα μου λείψει... και χαίρομαι που το τέλος της με γεμίζει και μου αφήνει μια γλυκιά γεύση ευτυχίας και αρμονίας.

περιμένω με αγωνία τον επίλογο.
Μαράκι μου όσα συγχαρητήρια και να σου δώσω νιώθω ότι είναι λίγα... κεντάς καρδιά μου και μας κάνεις να ανυπομονούμε για περισσότερα.

Σε ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου. Ξέρω πόσο ευαίσθητος άνθρωπος είσαι και πόσα έχεις περάσει. Ας το καλό με κάνετε να κλαίω, είμαι πολύ φορτισμένη συναισθηματικά τον τελευταίο καιρό και ήρθε κι έδεσε το γλυκό!

Ελπίζω να σας αρέσει ο επίλογος όσο και η υπόλοιπη ιστορία. Πραγματικά θέλω όσοι τη διαβάζουν από την αρχή ως το τέλος να έχουν ένα χαμόγελο στα χείλη και να τους αφήνει μία αίσθηση γλύκας. Νομίζω ότι κι εγώ θα πρέπει να τη διαβάσω μία φορά ολόκληρη! Και για την ιστορία, εντελώς ενημερωτικά το 1920 αυτή τη στιγμή, χωρίς τον επίλογο είναι 722 σελίδες word!
Είναι η μεγαλύτερη ιστορία που έγραψα ποτέ! Τυχαίο; Δεν νομίζω!

αχ τι γλυκο κεφαλαιο ηταν αυτο και φυσικα γεματο εκπληξεις και ανατροπες...ο κριστιαν και η ελισαμπεζ ζευγαρι και μαλιστα αγαπιουνται πολυ βλεπω...τι συγκινητικο και πολυ τρυφερο η αληθεια ειναι οτι μου θυμισαν πολυ την μπελλα και τον εντουαρντ...οσο για το καινουργιο μωρο χαιρομαι παρα πολυ που η οικογενεια τους μεγαλωνει και φαινονται πολυ αγαπημενοι....καλα οσο για την μπελλα ειναι τρομερα καπατσα ειχε δεν ειχε με τον τροπο της παλι τουμπαρε τον εντουαρντ...αλλα και εκεινος τι γλυκος που ειναι παντα ποτε δεν της χαλαει χατιρι την προσεχει την φροντιζει πραγματικα αυτος ο ηρωας ειναι εκπληκτικος....γενικα ολο το κεφαλαιο μου εφερε μια συγκινηση δεν θελω να τελειωσει αυτη η ιστορια αλλα ολα τα ωραια καποτε τελειωνουν...συγχαρητηρια για αλλη μια φορα με τετοια εμπνευση και τροπο γραφης πιστευω οτι δεν θα σταματησουμε ποτε να στο λεμε....