WhiteQueen's Blog

τελεια ανυπομονω!!

Καλημέρα σε όλους!

Εύχομαι να έχετε μία υπέροχη μέρα και να ξεκουραστείτε εκμεταλλευόμενοι το τριήμερο!

Με όλη μου την αγάπη το επόμενο κεφάλαιο είναι έτοιμο:

http://jokastia.blogspot.com/2011/10/desire-blossom-18.html

ενα τοσο υπεροχο και συγκινητικο κεφαλαια, ειλικρεινα η τελευται σκηνη με εκανε να κλαψω!!!!!!!! ηταν τοσο δυνατο !!!!!!!ολοι εμαθαν πια γιθα την σχεση τους , ηταν απολυτα λογικο , αλλα δεν ηταν πια καιρος και ουτε η στιγμη για να κρυφτει... ηταν ενα ρακος , αλλα το ειχε μετανοιωσει , καταλαβε πια οτι ο εντ την θελει .. μου αρεσει που κανενας δεν την παρεξηγησε, ουτε ο καρλαιλ , αλλα ουτε και η αλις ... αλλα και η μπρι ηταν διπλα της , σωστη φιλη!!οσο για τον αντριαν επιτελους χωρισαν δεν υπήρχε λογος να βρισκονται μαζι πια , αλλωστε και οι δυο εκαναν λαθη σε αυτη την σχεση ... η τελευταια σκηνη που ξυπνησε οπως ειπα και πριν , με εκανε να κλαψω .. ποσο μα ποσο χαιρομαι !!!!!!! ανυπομονω για το επομενο κεφαλαιο , μου εβγαλες τοσα συναισθηματα σε αυτο το κεφαλαιο!!!!!!!! ειλικρεινα περιμενω με αγωνια το επομενο!!

τι κεφαλαιο ηταν αυτο μαιρη μου?????πολυ συγκινιτικο και με μεγαλη ενταση.τελικα εμαθαν ολοι για την σχεση τους και φυσικα δεν ηταν η καταλληλη ωρα για κουβεντα.θα ηθελα πολυ να μαθω ποια θα ηταν η αντιδραση του εντουαρτ αν μαθαινε οτι η μπελλα ειπε πως ειναι η γυναικα του..
και τελικα εκανε την εμφανιση του και ο αντριαν ο οποιος αν και λιγο στην κοσμαρα του καταλαβε τι συμβαινει μεταξυ τους.της ειπε πως την απατησε????ελεος.
καλα εκανε και τον χωρισε και μαλλον ειναι καιρος να μαθει τι εκανε η γιγια του πισω απο την πλατη του.
φορτιστηκα πολυ συναισθηματικα στο τελος που του ελεγε συνεχεια πραγματα και επιτελους εκεινος αρχισε να αντιδραει.και φυσικα το πρωτο πραγμα που εκανε ηταν να πει το ονομα της.
συγκινηθηκα παλι.

ελπιζω απο εδω και περα τα πραγματα μεταξυ τους να ειναι καλα.
και φυσικα περιμενω με ανυπομονησια το επομενο κεφαλαιο για τις εξελιξεις.
ενα ποστ θα το ελεγε κανεις σεμεδακι γιατι τραπεζομαντιλα γραφει μονα η evi..

Λοιπόν,με τον πανζουρλισμό που γίνεται εδώ στη Θεσσαλονίκη αναγκάστηκα να ανοίξω σχετικά νωρίς τον υπολογιστή. Ξύπνησα να δω την παρέλαση στην ΕΤ3 και συγχύστηκα, οπότε είπα να μπω στον υπολογιστή μιας που έχω χάσει λίγο και τις μέρες.

Απο την αρχή έως το τέλος του κεφαλαίου πιάστηκε η ψυχή μου.Είχε μουδιάσει ένα πράγμα!Είχα μαζευτεί στα δύο επάνω στην πολυθρόνα μου και διάβαζα,διάβαζα ενώ ταυτόχρονα διάφορες σκέψεις απο προσωπικές μου εμπειρίες ήρθαν στο μυαλό μου.Ταράχτηκα λίγο που τα θυμήθηκα όλα αυτά καθώς και την εξέλιξη που είχαν,γιατί σε αντίθεση με τον Έντουαρντ εκείνη η γυναίκα πέθανε ακαριαία.Ήταν ένα μεγάλο σοκ των παιδικών μου χρόνων που με στοιχειώνει ακόμα και όπως έκανες κι εσύ Μαίρη με το σημείωμα της εισαγωγής,ήθελα να το αναφέρω κι εγώ.Ήταν πραγματικά κάτι τρομερό!

Επανέρχομαι τώρα στο κεφάλαιο που με έκανε να κλάψω.Σήμερα ήμουν αρκετά φορτισμένη ψυχολογικά.Διαβάζοντας τις αντιδράσεις της Μπέλλα,αλλά και όσα γίνονταν γύρω της με την Άλις να χτυπιέται και σύσσωμη την οικογένεια Κάλλεν να βρίσκεται στο πλευρό του "κακού"παιδιού της φαμίλιας.Τα πράγματα έχουν μπει στην τελική ευθεία εφόσον και ο ένας και ο άλλος παραδέχτηκαν την αγάπη τους.Η Μπέλλα απέδειξε ότι τον αγαπάει χωρίς να της καίγεται καρφί που ίσως να γινόταν ρεζίλι αλλά και το επίκεντρο της προσοχής με την αντίδρασή της. Ο Έντουαρντ(που ναι,είχες δίκιο,τελικά τον λυπόμαστε)πήγε και στούκαρε και χάρη της.

Σ'αγαπώ,σ'αγαπώ,σ'αγαπώ...Η αγάπη αυτή με πεθαίνει.Σ'αγαπώ,σ'αγαπώ,σ'αγαπώ...Η αγάπη αυτή μα ανασταίνει.Αυτό θα έπρεπε να είναι το soundtrack του κεφαλαίου.Ταιριάζει απόλυτα.Ήταν το σοβαρότερο κεφάλαιο(από άποψη περιστάσεων)που έχεις γράψει.Αυτό νομίζω αντικατοπτρίζει την πραγματική αγάπη που είναι πάνω από όλα.

Και αυτός ο Χριστιανός(γιατί και οι Ρώσοι Χριστιανοί είναι )βρήκε την ώρα να εμφανιστεί και μάλιστα να χωρίσουν με την Μπέλλα.Μυαλό στο κεφάλι καθόλου;Μπράβο της όμως που βρήκε το κουράγιο να τον χωρίσει μετά τα όσα τράβηξε τα τελευταία εικοσιτετράωρα.

Το κλάμα κορόμηλο σήμερα.Με άγγιξε και με τσιτσίρισε.Μόνο τα αναφιλητά έλειπαν.
Παρατηρώ με λύπη μου πως όσο πάει τα ποστ μου απο τραπεζοκαρέδες γίνονται πετσετάκια. Νομίζω οφείλεται στο γεγονός πως τα δυο τελευταία κεφάλαια ήταν σοκαριστικά και μιλούσαν απο μόνα τους.Ελπίζω απο το επόμενο κεφάλαιο να επανέλθω.

Καλή ξεκούραση,εύχομαι μια εβδομάδα ήρεμη και γεμάτη έμπνευση.Να είσαι καλά και να μας γράφεις.

άστο καλό θα επανέλθω μόλις συνέλθω

Περιττο να πω το ποσο συγκινηθηκα....

Επιτελους δεν εχει μεινει τιποτα στο σκοταδι.Ηταν πραγματικα σκληρος ο τροπος που αποκαλυφθηκαν ολα αλλα στο τελος δεν εχει καμια σημασια.Η αντιδραση της Μπελλα ηταν η αναμενωμενη αλλα πραγματικα δεν περιμενα πως θα μιλουσε τοσο ξεκαθαρα στον Καρλαιλ...Χαιρομαι ομως που το εκανε.

Δακρυσα απο τις πρωτες γραμμες οπως ειναι φυσικο αλλα εκει που η Μπελλα φωναξε με θρασος πως ειναι η γυναικα του πραγματικα πλανταξα Απο κει που και οι δυο τους μπροστα σε αλλους του παιζαν τρελιτσα τωρα οχι μονο παραδεχεται οτι τον αγαπαει αλλα το δειχνει και το βροντοφωναζει.Και αυτος ειναι ενας λογος που την λατρευω....

Καθε ιχνος εγωισμου εχει λιωσει...κι οχι μονο της Μπελλα αλλα και της Αλις.Επιτελους βλεπουμε ποσο πολυ αγαπαει τον αδερφο της.Το γεγονος πως με το που καταλαβαινει τι γινεται επιτιθεται στην Μπελλα παιρνοντας το μερος του τα λεει ολα.Και μπορει να βλεπουμε το κεφαλαιο απο την πλευρα της Μπελλα αλλα μονο να φανταστω μπορω το τι περναει και η καημενη η Αλις.Ειναι τραγικο να εχεις χασει τους γονεις σου και μετα να πρεπει να ξανα ερθεις αντιμετωπη με κατι τετοιο.

Η σκηνη με τον Αντριαν ηταν απλως θεικη.Μου αρεσε ο τροπος που τον ξεμπρωστιασε,αλλα πανω απο ολα της βγαζω το καπελο για την ειλικρινεια της.Το να λες σ'αγαπω κατω απο αυτες τις συνθηκες δεν ειναι και οτι πιο ευκολο.Δεν νομιζω πως θα ξανα δουμε τον Αντριαν και πραγματικα δεν με ενοχλει και ιδιαιτερα..Ισως αν μαθει ολη την αληθεια για το τι παιχτηκε πισω απο την πλατη του να αλλαξει καπως και να μην αφηνει τους αλλους να καθοριζουν τοσο την ζωη του...ομως πλεον για μας δεν εχει καμια σημασια.

Επιτελους το αγορι μου ξυπνησε.Αν και μας το εκοψες παλι πανω στο καλυτερο....
Η αναγκη της Μπελλα να του μιλησει ειναι απλα ασφικτικη....αρχιζει και του μιλαει για ασχετα πραγματα,του μιλαει για την παιδικη της ηλικια,πραγματα που θα επρεπε να του ειχε πει απο την αρχη κατω απο αλλες συνθηκες.

Ομως ποτε δεν ειναι αργα....απο δω και περα ξεκιναει το πολυ καλο.Για ακομη μια φορα συγχαρητηρια Μαιρη μου...θα περιμενουμε εν αγωνιωσως για την συνεχεια...

Τελικα το αγορι μας επεσε σε κομα...Ευτυχως ομως επανηλθε γρηγορα...!
Ολη η οικογενεια του ηταν σε ασχημη κατασταση και ειδικα η Αλις...Ετρεμε μονο στην ιδεα να τον χασει...Ο τροπος ομως που αντεδρασε η Μπελλα δεν συγκρινεται με κανενος...Και ειναι φυσικο...Ηταν τοσο χαλια και καταφερες να μας περασεις τοσο καταπληκτικα τα συναισθηματα της...!Ηταν ετοιμη να καταρευσει...Η καημενη προσπαθουμε να του μιλησει να του πει τα παντα μηπως και τον κανει να ξυπνησει...
Τωρα ολοι ξερουν πως νοιωθει η Μπελλα για τον Εντουαρντ αλλα δεν τη νοιαζει...Ο Καρλαιλ βεβαια τα εμαθε ολα και εκπλησομαι που δεν σοκαριστηκε...Θελει ομως και αυτος να ειναι καλα ο Εντουαρντ ετσι δεν τον ενδιαφερει και πολυ τι εχει γινει...
Και μεσα σε αυτη την αθλια κατασταση που βρισκοταν η Μπελλα ηρθε και ο Αντριαν...Δεν επρεπε να παει ενω ειχε καταλαβει τι γινοταν...Η συζητηση που ειχε με τη Μπελλα ηταν αδιαφορη για εκεινη αυτη τη στιγμη...Πρεπει να πω οτι δεν περιμενα με τιποτα οτι την ειχε απατησει...Παντως μου φανηκε πως δεν τον πειραξε και πολυ ο χωρισμος του με τη Μπελλα...
Δεν μπορεις να φανταστεις ποσο χαιρομαι που τελικα ο Εντουαρντ ξυπνησε...!!! Ευτυχως δεν ηταν πολυ καιρο ανεσθητος αλλιως και η Μπελλα και εμεις θα ειχαμε καταρευσει...
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ για αλλη μια φορα!!! Ενα απο τα καλυτερα κεφαλαια μεχρι τωρα...!Με παρα παρα πολυ συγκινηση...
Περιμενω με αγωνια τη συνεχεια...!

διαβασα το κεφαλαιο και ομολογω πως σοκαριστηκα ειχα μεινει με κομμενη την ανασα. ηταν απο τα καλυτερα κεφαλαια που εχεις γραψει απο ολες τις αποψεις. ας τα παρω απο την αρχη καλυτερα. η μπελλα βλεποντας εφιαλτη ξυπανει και ολα της ερχονατι στο μυαλο, τον αγαπαει τοσο πολυ αλλα ο εγωισμος της δεν την αφηνει να παει παρακατω ειναι χαλια ψυχολογικα και βγαινει απο το δωματιο και τοτε ακουει τα καθεκαστα. σοκ φυσικα και με το δικιο της δεν περιμενε με τιποτα αυτη την καταληξη και κατηγορει τον εαυτο της. η σκηνη στο σπιτι με την αλις ηταν πολυ ιδιαιτερη καθως και η αλις ανησυχει οσο τιποτα αλλο για τον αδερφο της. τον λατρευει οχι απλα τον αγαπαει απλα και εκεινη γεματη πεισμα και εγωισμο δεν μπορουσε να του το δειξει...η μπελλα ειναι ρακος ηδη φτανοντας στο νοσοκομειο και ολη αυτη η αναμονη μονο καλο που δεν της κανει...η σταση της φυσικα παραξενευει τον καρλαιλ και εδω της βγαζω το καπελο του τα λεει ολα με το νι και με το σιγμα....ισως να ηθελε να ελαφρυνει το φορτιο της και του τα ειπε ολα για οποιο λογο και αν το εκανε μπραβο της...ειναι πιο δυνατη απο τον εντουαρντ και φυσικα κατι τετοιο το καταλαβε σε αυτες τις δυσκολες ωρες...για αυτο και ταιριαζουνε γιατι σε μερικα πραγματα ειναι ιδιοι αλλα σε καποια αλλα αλληλοσυμπληρωνονται...χαρηκα που ο καρλαιλ δεν της κρατησε καμια κακια αλλωστε δεν ηταν καν η καταλληλη στιγμη ολοι ανησυχουν για τον εντι. αυτο δειχνει οτι οπως και αν τους εχει φερθει η οικογενεια καλλεν παντα ενωνεται στις δυσκολες στιγμες και αυτο ειναι πολυ συγκινητικο....ειλικρινα λυπηθηκα την μπελλα και την αλις σε αυτο το κεφαλαιο ηταν κουρελια...ειδικα μετα απο την επισκεψη τους στο θαλαμο...η περιγραφη με εκανε να ανατριχιασω οσο σκεφτομαι την εικονα...βλεποντας τον η μπελλα αρχιζει να του εκφραζει οσα δεν ειχε την δυναμη να του πει παλιοτερα...εχει τοσο αναγκη να τον βλεπει και να επικοινωνει μαζι του γιατι ετσι τον νιωθει κοντα της και μπορω να την καταλαβω απολυτα....οσο για την συναντηση με τον αντριαν δεν τον συζητω για αλλη μια φορα η μπελλα εκανε το σωστο οσο χαλια και αν ηταν ψυχολογικα...επιτελους ξεφορτωθηκαμε τον ρωσο ο οποιος ομολογω οτι με νευριασε οταν αποκαλυφθηκε οτι απατησε την μπελλα...δεν ξερω γιατι μπορει η μπελλα να τον απατουσε τοσο καιρο αλλα αυτο ηταν διαφορετικο ενω εκεινος πιθανον να το εκανε επειδη το γουσταρε χωρις να τον εκβιαζει κανεις...βεβαια δεν ασχοληθηκα παραπανω γιατι τελειωσαμε με τον αντριαν....και πολυ χαρηκα οταν η μπελλα πηγε να προσευχηθει σκεφτηκα πως μονο οταν μας συμβαινει κατι πολυ ασχημο στρεφομαστε στον θεο καθως πιστευουμε οτι εφοσον δεν μπορουμε να κανουμε κατι εμεις μια ανωτερη δυναμη ισως να κανει και πιστευω οτι τοτε οι προσευχες μας αντανακλουν ολη μας την αγαπη για ενα προσωπο....καθως οι ανθρωποι νιωθουμε αδυναμοι σε τετοιες στιγμες...η τελευταια σκηνη περιττο να πω οτι ηταν η αγαπημενη μου...επιτελους το παλικαρι μας ανοιξε τα ματια του και το πρωτο πραγμα που βγηκε απο τα χειλη του ηταν το ονομα της μπελλα εκει εγινα χιλια κομματια ηταν τοσο γλυκο....επιτελους τωρα που επανηλθε μπορουν να ζησουν τον ερωτα τους χωρις εμποδια....μπραβο κα παλι μπραβο δεν εχω λογια για αυτο το κεφαλαιο ηταν κορυφη με συγκλονισε τοσο πολυ για αυτο και το ποστ σεντονι.... απλα ελπιζω να μας χαρισεις και αλλες φορες τοσο δυνατα συναισθηματα συγχαρητηρια

Αχ...

Ευχαριστώ όλους σας θερμά για την ανταπόκριση σας. Ήταν πραγματικά ένα κεφάλαιο γεμάτο συναισθήματα. Ο πόνος και η αγωνία της Μπέλλα έπρεπε να φανούν. Αγωνιούσα για το αν θα έβγαιναν σωστά αυτά τα συναισθήματα, αν μπορούσα να τα αποδώσω χωρίς να το παρακάνω. Αλλά τα χέρια μου πήγαιναν μόνα τους, η Μπέλλα με οδηγούσε και εγώ την ακολουθούσα.

Έχω ήδη ξεκινήσει το επόμενο κεφάλαιο και πάει πολύ καλά. Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να αντιμετωπίσουν, πράγματα που πρέπει να ειπωθούν. Και είναι και αυτό ένα κεφάλαιο γεμάτο από συναισθήματα.

Από εδώ και πέρα όλα αλλάζουν βέβαια και χαίρομαι πραγματικά που μπορώ να περιγράψω με λεπτομέρειες κάθε διάσταση της αγάπης τους.

Επιτελους....αυτο ειναι που περιμεναμε τοσο καιρο....

Είχα πολλά χρόνια να κλάψω απλά διαβάζοντας λέξεις.
Δεν είναι αναισθησία...Έχοντας ζήσει αρκετές δραματικές καταστάσεις, ''ατσαλώνεται'' η καρδιά, δεν υπάρχουν οι αντοχές αλλά ούτε και η επιθυμία να σπαταλάς εύκολα δάκρυα και για ψεύτικες ιστορίες. Σήμερα όμως τα κατάφερες να με κάνεις λιώμα.

Αφου εκλαψες εσυ Παναγιωτα φαντασου πως νιωσαμε εμεις οι υπολοιποι που κλαιμε και ευκολα...

Αλήθεια; Σας έκανα να κλάψετε; Αχ... Τα έκανα πολύ τα γλυκούλια μου να υποφέρουν.

Για να δούμε πως θα σας φανεί το επόμενο κεφάλαιο, δεν ξέρω αν θα κλάψετε αλλά πιστεύω ότι θα σας αρέσει.

Πάντως οφείλω να ομολογήσω πως ειδικά τα τελευταία κεφάλαια είναι για γερά νεύρα.Τι σκατά(συγγνώμη για την έκφραση)καίνε;Εκεί που λες πήραν φόρα και όλα θα πάνε καλά,
ξαφνικά μου βάζουν όπισθεν και όποιον πάρει ο χάρος.Άσε τα σκαμπανεβάσματα στη διαδρομή.Λες και περνάνε απο χωματόδρομο τίγκα στις λακούβες.

Και στη συνέχεια θα έχουν τα θέματα τους και τις ανασφάλειες τους αλλά θα στηρίξουν ο ένας τον άλλο με αληθινά συναισθήματα που θα έχουν πλέον τη δύναμη να εξομολογηθούν και θα καταφέρουν να ξεπεράσουν τα όποια εμπόδια.

Αλλά τουλάχιστον από εδώ και πέρα θα είναι καλά τα πράγματα.

πολυ χαιρομαι για αυτο , ηταν πια καιρος .. ανυπομονω να διαβασω την συνεχεια!!!

Θελω κι αλλο τωραααααααααααααα!!!!!!!!!!!

Δεν νομιζω πως θα μπορουσες να τους παιδεψεις περισσοτερο...τους αξιζει λιγη ηρεμια τοσο αυτους οσο και σε εμας....

Καλή η ηρεμία αλλά όπως διάβασα πλησιάζει και το τέλος...
Αν είναι έτσι...
ΔΕ ΘΕΛΩ ΗΡΕΜΙΑ!!!!!!
Ακόμη 5-6 κεφάλαια; Και μετά; Τι θα κάνουμε;

Μετά θα κάνετε υπομονή μέχρι να τελειώσω το βιβλίο μου! Το db με έχει απορροφήσει και έχω μείνει πίσω...

Κατά τα άλλα θα γράψω ίσως κάποια outtake για τις ιστορίες μου ή κάποιο one shot ανάλογα τη διάθεση μου. Το db είναι το τελευταίο μεγάλο fanfic που γράφω, από εδώ και πέρα θα συνεχίσω με δικές μου ιστορίες.

Ελπιζω να μην αρχισεις να τελειωσεις το βιβλιο σου Μαρακι γιατι εχουμε εθιστει στη συγγραφη σου...Αμα τελειωσει και το DB μας βλεπω να μας τρων οι επαναληψεις...

Τελευταίο σχόλιο (για να μην καταντήσω πολύ βαρετή...):
Περιμένω εναγωνίως και το νέο βιβλίο!

Κανένα στοιχείο για το νέο σου βιβλίο δε θα μας δώσεις;Έχει καιρό που μας το υποσχέθηκες.Λίγα πράγματα,ενδεικτικά, μιας που όπως είναι φυσικό ακόμη η ιστορία πλάθεται.

Χμμ...

Πρόκειται για μία πριγκίπισσα της οποίας το όνομα *αποκάλυψη!* είναι Νοέλια! Είναι δεμένη με μία αρχαία προφητεία η οποία έχει προδιαγράψει το μέλλον της. Θα παντρευτεί τον βασιλιά Γκάμπριελ και ελπίζει ότι θα ζήσει μαζί του την ευτυχία που της έχουν υποσχεθεί. Όμως την περιμένουν πολλές εκπλήξεις!

Αξίζει να αναφέρω ότι η ιστορία μου διαδραματίζεται σε φανταστικό κόσμο και πως υπάρχει μία ιδιαίτερη κατηγορία πλασμάτων με συγκεκριμένα χαρίσματα.

Όσο για τον πρωταγωνιστή δεν θα αποκαλύψω τίποτα! Θα σας αφήσω να σας φάει η αγωνία!

Το όνομα αυτού Φιλίπ!