Emily's Blog

Εμιλυ μου συγνωμμη που αργησα επισης να σχολιασω πνιγμουν λιγο τον τελευετο καιρο δεν ειχα και υπολογιστη με αυτα και με εκεινα τωρα ειδα την αλλαγη που εκανες προς το πολυ πολυ καλυτερο (δεν φανταζομουν οτι το τελειο μπορει να γινει ακομη καλυτερο) στο με γευση αρμυρας...

Λοιπον αρχικα μολις ειδα την αλλαγη ενθουσιαστηκα γιατι ξερω πως θα εκανες κατι τετοιο μονο για να βελτιωσεις κατι και χαιρομαι γιατι ειναι σαν να αρχιζει η ιστορια απο την αρχη..

Διαβασα πριν ξεκινησω με το επιγειος παραδεισος και το πρωτο κομματι για να μπω στο mood και ειδα οτι ολο το υφος της ιστοριας που απλα λατρευω παρεμενε ιδιο δηλαδη δεν ειχαμε αλλο πραγμα στο πρωτο μερος και αλλο στο δευτερο ετσι ωστε να μην υπαρχει συνοχη...αντιθετα η γραφη ερεε απο το ενα κεφαλαιο στο αλλο....

Εχεις κρατησει το βασικο σκελετο της ιστοριας την βασικη ιδεεα αλλα αλλαξαν πολλα...

Καταρχας περιγραφεις για ακομη μια φορα την σαντορινη μοναδικα...το σπιτι που θα μεινει η μπελλα για τον υπολοιπο μηνα χαρακτηκε τοσο ανεξιτηλα στην μνημη μου που νιωθω οτι εχω παει αρκετες φορες...ενιωθα σαν να βλεπω μπροστα μου τα μεγαλα παραθυρα, το ευρυχωρο φωτεινο σαλονι με την αδεια βιβλιοθηκη, το μικρο μπανιο στον πανω οροφο αναμεσα στα δυο δωματια..

Ηταν σαν να περιφερομουν μεσα στο σπιτι εντελως...επειτα αυτο που με ενθουσιασε ειναι το πως εδεσες μεσα στην γραφη τον στοιχο ενος τραγουδιου που δεν ηξερα με την περιγραφη και την διηγηση της ιστοριας...

Εβαλα το τραγουδι στο youtube και το ακουγα καθως διαβαζα το κεφαλαιο..ακομα δεν μπορω να καταλaβω πως με εκανες μεσα απο το κειμενο να λατρεψω το τραγουδι (αυτην την στιγμη περναει στο i-pod moy) και δενοντας το παραλληλα με την ιστορια δεινοντας την αισθηση του Deja vu ρουφωντας παρααλληλα την υποθεση..γιατι αραγε η μπελλα νιωθει οτι εχει ξαναζησει ολο αυτο;

Η αναδιηγηση στο παρελθον ηταν η καλυτερη που εχεις γραψει και που εχω διαβασει γενικα σε φανφικ. Με εκανε να κολησω στην ιστορια..ο εντουαρντ με τον σκυλο ολη αυτη η ατομοσφαιρα που ηταν σαν να χορευω μαζι με την μπελλα στα μπαρακια σε ενα νησι με την ζεστη να κολαει στα ρουχα μιαμιση εβδομαδα πριν τα χριστουγεννα συνθεσαν μια μοναδικη αναδιηγηση...

Η υποθεση πραγματικα σε αναγκαζεις να μεινεις προσηλωμενος στο κειμενο δεν ξερω πως θα εξελιχθει τι θα γινει με τον εντουαρντ τι της θυμιζει το νησι κλπ αν και κατι υποποπτευομαι απο την παλια μορφη της ιστοριας δεν εχω ιδεα μιας και εχεις αλλαξει ολοκληρωτικα καποια πραγματα...

Τελικα αποφασισα αυτο το κεφαλαιο ειναι οτι καλυτερο εχεις γραψει μεχρις στιγμης..το διαβασα δυο φορες για να χωνεψω ποσο τελειο ειναι μαγευτικα υπεροχο...

Οι συμβουλες της αδερφης σου μαιρης το απιστευτο ταλεντο που σιγουρα εχεις στο γραψιμο και ολη αυτη η ατμοσφαιρα που δημιουργησες εντασοντας το τραγουδι στο κειμενο σε συνδιασμο με την αισθηση αυτη που δημιουργησες με τις περιγραφες σου ενιωσα σαν να βρισκομαι σε ενα βραχο με την θαλασσα να βρεχει τα ποδια μου και την γευση αρμυρας να διαπνεει ολο μου το κορμι ( και ολο αυτο ενω εξω σχεδον χιονιζει) συνθεσαν ενα μοναδικο κεφαλαιο που το μονο που του αξιζει ειναι συχαρητηρια...

ΥΓ. Οταν τελειωσα και ειχα μεινει με αυτην την απιστετα ομορφη γευση ενος καταπληκτικου κεφαλαιου στο στομα ειδα και την αφιερωση παρεα με αυτην στην αδερφη σου και με αποτελειωσες...μονο και μονο που αφιερωνεις το κεφαλαιο στην αδερφη σου και επειτα σε εμενα λεει τοσα πολλα που εδω δεν τεριαζει ενα απλο ευχαριστο...
Ελπιζω το σχολιο μου να αυξησε την εμπνευση σου και η συνεχειες ειτε στο november rain ειτε στο με γευση αρμυρας να ειναι τοσο καλες οσο και αυτο το κεφαλαιο...(αν και ειμαι σιγουρος οτι θα ειναι...)

Μετα απο αυτο το σχολιο δεν νομιζω πως ταιριαζει ενα απλο ευχαριστω για την υποστηριξη και για τα καλα λογια
Περισσοτερο θελω να σε αγκαλιασω αυτη τη στιγμη
Μαζι με την αγκαλια θελω επισης να προσθεσω πως την αφιερωση πραγματικα την αξιζεις Πρωτον για την ΤΕΡΑΣΤΙΑ υποστηριξη και την εμπνευση που μου προσφερεις με τα σχολια σου. Και δευτερον γιατι παρολες τις δυσκολιες που αντιμετωπισες με τον υπολογιστη σου την τελευταια βδομαδα, τα διαβασματα για το σχολειο σου κτλ αμεσως μολις επανηλθες ετρεξες να διαβασεις τις ιστοριες μου και επειτα μου χαριζεις εμπνευση και ιδεες με τα σχολια σου..
Επειδη ομως πηρα φορα και στο τελος θα καταληξω να γραφω σελιδες ολοκληρες περιγραφοντας την υποστηριξη σου καλυτερα να καταληξω σε ενα απλο ευχαριστω Δεν ξερεις ποσο χαιρομαι οταν διαβαζω τις δικες σου αποψεις για τις ιστοριες μου

Εμιλυ μου πραγματικα δεν κανει τιποτα...το πιστευω μεσα απο την ψυχη μου...

Να πω ξανα ευχαριστω απο μεριας μου και για την αφιερωση...

Ειλικρινα τιποτα, Γερασιμε

Προσθεσα ενα μικρο μερος στο κεφαλαιο της ιστοριας μου "Με Γευση Αλμυρας"
Συγνωμη για αυτο, αλλα δεν ηθελα το κεφαλαιο να ειναι πετσοκομμενο σε μικρα μικρα μερη στο blog μου...
Καλη Αναγνωση

ενταξει για αλλη μια φορα με αφησες αφωνη , ήταν πολυ ομορφο κι σε ταξιδευε! μπραβο!

Έμιλύ μου, πού ακριβώς είναι το κομμάτι που πόσταρες???

Το κομματι βρισκεται μεσα στο κεφαλαιο "Αξεχαστη Μελωδια"
Περιπου στην μεση... Πραγματικα δεν ηθελα να σας βαλω σε κοπο απλα δεν ηθελα να ποσταρω το κομματακι αυτο -3 σελιδες- μονο του... Δεν μου αρεσει τα κεφαλαια που γραφω να ειναι πετσοκομμενα στο blog μου Συγνωμη για αυτο

Σε ευχαριστω παρα πολυ για το σχολιο σου Ελινα μου

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΕΛΕΙΑ συνέχεια!!!
Λάτρεψα πραγματικά το δυναμισμό της Μπέλα και την αυτοπεποίθηση που τη διακατέχει!!!
Το θέμα ήταν πως ήθελα να κάνω κάτι. Να μην μείνω μονό έτσι μαζί του, ένα απλό κορίτσι που γνώρισε σε ένα τυπικό καλοκαιρινό ταξίδι. ΗΘΕΛΑ να είμαι ξεχωριστή και θα το έκανα, με οποιονδήποτε τρόπο.
Είναι ΤεΛεΙο.............!!!!!!!!!!!!!!!! Επίσης, μου άρεσε τρελά και το ότι τον ερωτεύτηκε και μάλιστα βούρκωσε που δεν θα είχε πολύ χρόνο μαζί του!!!!
Μπράβο Έμιλυ!!! Φανταστική συνέχεια...!!! Οι εικόνες σου, οι περιγραφές σου...όλα σούπερ όπως σαφώς π-ά-ν-τ-ο-τ-ε!!!
Ανυπομονώ για τη συνέχεια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Το μουσικο θεμα της Χριστουγεννιατικης ιστοριας μου Snow Castles σας περιμενει στο blog μου Το ξερω πως ο αρχικος τιτλος της ιστοριας ηταν All I Want For Christmas αλλα απο τοτε που τον σκεφτηκα δεν τον εβγαλα ποτε απο το μυαλο μου Ελπιζω να απολαυσετε το μουσικο θεμα... Και μην ξεχνατε... 1.1.2011

Μμμμμ...last christmas...I gave you my heart...but the very next day...you gave it away...this year...to save me from tears...I'll give it to someone special...
Tο λατρεύω Έμιλύ μου αυτό το τραγούδι!!!
Περιμένω με περισσότερη αγωνία την καινούρια σου ιστορία!!!

Πρωτα απο ολα θελω να ευχαριστησω τους ανθρωπους εκει εξω που διαβαζουν τις ιστοριες μου για αλλη μια φορα Σας ευχαριστω για την υποστηριξη σας και τα εκπληκτικα σχολια σας
Μετα... Ενα μελος του φορουμ μου ειχε πει παλιοτερα πως ειμαι απροβλεπτη και τωρα βρισκομαι για μια ακομη φορα εδω για να σας ανακοινωσω πως σημερα τελειωσα την ιστορια μου 'Snow Castles' και επειδη θεωρησα πως θα ηταν λιγακι κουραστικο να διαβασεται ενα κειμενο 20 σελιδων αποφασισα να την χωρισω σε δυο μερη. Το δευτερο μερος θα δημοσιευτει στις 1.1.2011 οπως ακριβως ειχα σχεδιασει αρχικα Και... το πρωτο μερος σας περιμενει στο blog μου - http://emilythestrange1994-emily.blogspot.com/ - Πριν ομως αρχισετε να την διαβαζετε θελω να σας προειδοποιησω πως το πρωτο μερος επικεντρωνεται στα οικογενειακα της Μπελλα και οχι απαραιτητα στον Εντουαρντ. Το δευτερο μερος θα ειναι αυτο που θα εχει και Εντουαρντ και λεμονι Πιστευω πως ο πιο σημαντικος χαρακτηρας σε αυτη την ιστορια ειναι η Τζεην παρολο που η Μπελλα αφηγειται την ιστορια. Αυτη εχει το ονειρο, αυτη ζει σε εναν κοσμο με πριγκιπες και πριγκιπισσες αλλα γρηγορα θα καταλαβει πως τα πραγματα δεν ειναι τοσο απλα και ονειρεμενα οπως ακριβως ολοι οταν μεγαλωνουμε
Τωρα ομως γιατι βλεπω πως θα καταληξω να αναλυω καθε σκελος της ιστοριας ξεχωριστα... Θελω να σας ευχηθω καλη αναγνωση Ελπιζω αυτη η ιστορια να μην σας απογοητευσει

Αγαπητή Έμιλυ, (σα να γράφω γράμμα ακούγομαι )
Πρώτα-πρώτα, να σε συγχαρώ για την ακαταμάχητη φαντασία σου! Πώς μπορείς και γράφεις τόοοσα πολλά παράλληλα? Και το αξιοσημείωτο είναι πως σε όλα τους διατηρείς το κατάλληλο κλίμα και το απαιτούμενο ύφος! Δεν μοιάζει η μία ιστορία με την άλλη και κάθε μία έχει το δικό της χαρακτήρα! Επίσης, η έμπνευση ένα ακόμα για το οποίο σε προσκυνώ! Πώς καταφέρνεις και γράφεις τόσο τέλεια κάθε φορά? Εκτός σαφώς από το έμφυτο ταλέντο, που είναι το ύστατο, και η έμπνευση παίζει μεγάλο ρόλο! Αν δεν έχεις έμπνευση, νομίζω δεν μπορείς να γράψεις!
Τώρα, όσον αφορά τη νέα σου ιστορία...είναι φυσικά ΥπΕρΟχΗ! Η ιδέα, οι εικόνες, οι περιγραφές, η ζεστασιά της οικογένειας, η ατμόσφαιρα...όλα ΘΕΪΚΑ! Το υπέρτατο -για μένα- η τελευταία σκηνή...-φαντάζεσαι γιατί... -
Όσο για τη γραφή σου, θα χρειαστώ ώρες...να μιλάω για το πόσο φανταστικά γράφεις! Άρα μένω σ' αυτό!>>>
Μπράβο σου Έμιλύ μου!!!
Περιμένω αγωνιωδώς τη συνέχεια!!!

Σε ευχαριστω παρα, παρα, παρα πολυ, Ερμιονη μου
Χαρηκα παρα πολυ που σου αρεσε και πρεπει να ομολογησω πως κοκκινισα καθως διαβαζα τα καλα σου λογια
Ειναι πολυ σημαντικο για μενα αυτο το σχολιο, γιατι τις περισοτερες φορες μεσα απο τα σχολια περνω την εμπνευση που μου χρειαζεται για να συνεχισω Και οπως ειπες και εσυ κανενας δεν μπορει να γραψει αμα δεν υπαρχει εμπνευση

Τίποτα Έμιλύ μου!
Εγώ χαίρομαι κι ενθουσιάζομαι όταν διαβάζω κάτι από σένα πάντοτε!
Περιμένουμε...τη συνέχεια!!!

εκπληκτικο . θεικο , οι περιγραφες σου ξεχωριστες ! απλα ειναι ενα πραγματικο θαυμα αυτο που εγραψες!

Σε ευχαριστω, Ελινα μου
Χαρηκα που σου αρεσε

Νομιζα πως θα πιστευες οτι σε ξεχασα τοσο καιρο που εχω να σχολιασω τα δυο κομματια που εχεις ανεβασει...
Οποτε ακολουθει σχολιασμος και για το μικρο κομματακι που εβαλες στο saline taste αλλα και για το πρωτο μερος της μαγικης (δεν βρισκω αλλο επιθετο που να μπορω να την χαρακτηρισω) χριστουγεννιατικης ιστοριας σου που μολις διαβασα...

Και πριν βυθιστω στο μαγικο χριστουγεννιατικο κοσμο του snow castles ας σχολιασω το κομματι που προσθεσες στο δευτερο κεφαλαιο του saline taste...
Ενταξει δεν θα σχολιασω για αλλη μια φορα την καταπληκτικη γραφη σου -που με βυθιζει στην ιστορια και με κανει εστω και για λιγο να ζησω μες στον κοσμο των ηρωων και να ξεχασω τα δικα μου προβληματα και να ασχοληθω με τα δικα τους -αλλα θα επικεντρωθω στην υποθεση..

Οταν ξεκινησα να διαβαζω περιμενα να δω με αγωνια, ρουφωντας την καθε συλλαβη, που οδηγει αυτη η αναδρομη στο παρελθον...η μπελλα ανυπομουνουσε να ξαναδει τον εντουαρντ και μαζι της ανυπομονουσαμε και εμεις την συναντηση..η σκηνη που μου εχει χαρακτει στην μνημη και ειναι αξιοζηλευτη ειναι η στιγμη που βουτουσε στην πισινα και ευχοταν να ηταν εκει και να την εβλεπε...οσο προχωρουσε η πλοκη και ο εντουαρντ ηταν αφαντος τοσο περισσοτερο πιστευα οτι δεν θα εμφανιζοταν...

Οταν τελικα εμφανιστηκε περιμενα την σκηνη εντυπωσιακη ηταν ομως κατι περισσοτερο...η περιγραφη του χωρου με την χρυσοσκονη και γενικα το χρυσο να κυριαρχει στον χωρο ηταν μοναδικη σχεδον ενιωσα σαν να βρισκομουν εκει..
παντα καταφερνεις με τις περιγραφες σου να μας ρουφηξεις εντελως μεσα στον κοσμο της ιστοριας σου...

Στην σκηνη που τον ειδε πραγματικα δεν διαβαζα γραμματα, λεξεις, φρασεις, ηταν σαν να το εβελεπα εικονα μπροστα που να καθετε εκει ο εντουαρντ μεσα στι σκιες περιμενοντας ισως καποιον...
Η οικοιοτητα που της μιλουσε με παραξευνευει σαν κατι παραπανω να παιζει αναμεσα τους..στο τελος το αποκορυφωσες..ενιωσα το χρονικο διαστημα που τους απομενει να γνωριστουν να πιεζει και εμενα να μην θελω να τελειωσει το καλοκαιρι τους...ανυπομονω για το επομενο κεφαλαιο για να δω που θα καταλειξει ολη αυτη η αναδρομη και τι θα γινει στο παρον στο νησι με την μπελλα τωρα και με το συναισθημα που νιωθει σαν κατι ολα να της θυμιζουν..εγραψες παλι πραγματικα...

***

Και ας βυθιστω τωρα ξανα στον μαγικο κοσμο που επλασες με την χριστουγεννιατικη ιστορια σου...ο τιτλος μαγευτικος προμηνειε πολλα και καθως διαβαζα το πρωτο κομματι αντικρισα πολλα περισσοτερα και απο οσα περιμενα...

Αναδιαμφησβιτητα ενα απο τα καλυτερα one shot που εχω διαβασει μας αφησες στο τελος να διψαμε για περισσοτερο αλλα ας το πιασω αναλυτικοτερα...

Η ιστορια ξεκινησε απλα με την μπελλα να επισκεφτεται την οικογενει της για να περασουν μαζι τα χριστουγεννα..στο πρωτο σκελος αυτο που με ενθουσιασε ηταν η αναπτυξη των χαρακτηρων που μπορω να σχολιασω μονο ως πολυδιαστατους...
Ελεγες μια φραση και μας αφηνες να φανταζομαστε ολοκληρη την πρωσοπικοτητα των χαρακτηρων σου...

Με μαγεψε ομως περισσοτερο η προσωπικοτητα της μπελλα μια απλη καθηγητρια λογοτεχνιας που καθε μερα που γυρναει σπιτι νιωθει μοναξια...η σχεση τηε με τον μαικ που περιεγραψες αργοτερα καθως εφτιαχνε τα μπισκοτα με την ρενε προσθεσε ενα ακομη κομματι στον χαρακτηρα της και ως το τελος του πρωτου μερους ηταν σαν να την ηξερα χρονια...

Τον χαρακτηρα της μπελλας ομως ξεπερνουσε η μικρη τζειν..ειχε ονειρα φανταζοταν την μπελλα παντρεμενη εγκυο με ενα πανεμορφο αντρα...η σκηνη που προσευχετε κατω απο το πιο φωτεινο αστερι του ουρανου παραμενει πιστευω....

Γενικα αυτο που με ενθουσιασε αρχικα καθως διαβαζα την ιστορια ηταν οι χαρακτηρες που για αλλη μια φορα μοναδικα επλασες...

Και ας ξαναπερασω στην πλοκη που παροτι στο πρωτο μερος δεν ειχε σχεση εντουαρντ μπελλας η καθε λεξη προμενειε πολλα...

Προσθετες απονατο στοιχεια που με εκαναν να διαβαζω παρακατω με αγωνια...τα ημερολογια κλειδωμμενα στο συρταρι μια ζωγραφια που σαν να μας προετοιμαζε για το μελλον στο αποκορυφωμα το ονειρο και το καταπληκτικο τελος με τα πρασινα ματια που αντικρισε η μπελλα...

Προσθεσες με το πρωτο μερος μικρα απλα στοιχεια που ομως με κρατησαν προσηλωμμενο στην υποθεση και στο τελος με μια διψα για το παρακατω...

Κια πριν κλεισω το ποστ ας αιτολογησω γιατι θεωρω την ιστορια μαγικη...μας εβαλες μεσα σε χριστουγεννιατικο κλιμα χωρις να περιγραψεις υπερβολικα στολιδια δεντρα λαμπιονια..ολα αυτα τα αφησες στο φοντο της ιστοριας και προεβαλες αλλα μικρα μαγικα πραγματα οπως το αστερι τα ονειρα της τζειν με του πριγκιπες και τις πριγκιπισσες κανοντςας την ιδια την υποθεση μαγικη...

Δεν μπορω να πω κατι αλλο προς το παρων η υποθεση ειναι πολυ πολυπλοκη και απλα υπεροχη για να σχολιαστει σε λιγες μονο γραμμες...θα δω τι θα πουν και τα αλλα παιδια και θα συμπληρωσω...

Πραγματικα καταφερες παλι να κανεις το θαυμα σου...,μας εδωσες μια μοναδικη ιστορια ε μαγικο κλιμα υποθεση ολα απλα υπεροχα δεν μπορω να βρω ουτε ενα ψευγαδι και μιαλω ειλικρινα αν εβρισκα το παραμικρο που να χαλουσε εστω και στο ελαχιστο την μοναδικη αυτη ιστορια θα στο αναφερα για να την κανεις ακομα πιο μοναδικη ομως δεν βρισκω την παραμικρη ατελεια...

Απλα μπραβο...

Σε χιλιοευχαριστω Γερασιμε για το μαγευτικο σου σχολιο Ενα πραγμα που λατρευω σε εσενα -εκτος απο τις υπεροχες ιστοριες σου- ειναι ο τροπος με τον οποιο σχολιαζεις καθε κομματι των ιστοριων ξεχωριστα επικεντρωνοντας την προσοχη σου σε καθε λεπτομερεια Αυτη τη φορα ομως σκεφτηκα να μην περιοριστω μονο σε ενα ευχαριστω, το σχολιο σου πραγματικα με εβαλε σε σκεψεις που αμα δεν καθησω να γραψω θα σκασω...
Αρχικα ειχα σκεφτει στο "Snow Castles" να επικεντρωθω στα Χριστουγεννα, στον στολισμο του χριστουγεννιατικου δεντρου, την γιορτινη ατμοσφαιρα και το βραδινο της οικογενειας την πρωτη τους μερα μαζι. Πολλα απο αυτα τα σημεια τα αφαιρεσα απο την ιστορια με εναν μονο σκοπο... Να προβαλλω τους χαρακτηρες και συγκεκριμμενα τον ιδιαιτερο χαρακτηρα της Τζεην. Θα μπορουσα να καθομαι και να τον αναλυω με τις ωρες μιας και σε αυτην την ιστοριας αυτη ειναι η ηρωιδα κατα την γνωμη μου. Η Μπελλα ειναι απλως αυτη που εχει καταλαβει πως εχει μεγαλωσει, δεν ειναι πια παιδι και μερικα πραγματα τις φαινονται αδυνατα. Αντιθετα ομως στο μυαλο της Τζεην ολα ειναι... απλα. Η λογικη λειπει απο εκει παρολη την ωριμοτητα της και το μονο που θελει ειναι να πλασει ενα παραμυθι με την αδερφη της στον ρολο της πριγκιπισσας, μονο και μονο για να καταλαβει η ιδια πως τα παραμυθια μπορουν να γινουν πραγματικοτητα. Οπως ειπα και πριν η Τζεην ειναι η ηρωιδα, η Μπελλα ειναι το πιονι της στον κοσμο που δημιουργει

να σε ρωτήσω πότε περίπου θα βάλεις συνέχεια από το november rain?

Πιστευω πως την επομενη βδομαδα -αφου θα εχω τελειωσει με την χριστουγεννιατικη one-shot ιστορια μου- θα βαλω συνεχεια στο "November Rain" Εχω γραψει ηδη την αρχη του τελευταιου κεφαλαιου αλλα δεν το εχω ολοκληρωσει μεχρι στιγμης

Λοιπον... Σας χρωσταω ενα μεγαλο συγνωμη για την καθηστερηση στην συνεχεια των ιστοριων μου αλλα ολες αυτες οι μερες ηταν... κουραστικες. Οφειλω να σας πω πως η συνεχεια στο Snow Castles θα καθηστερησει λιγακι αφου για κακη μου τυχη το αρχειο κατι επαθε και διαγραφτηκε οταν μπηκα μεσα για να κανω μια τελευταια διορθωση Τι να πω; Το 2011 δεν ξεκινησε τοσο καλα οσο θα ηθελα σχετικα με τις ιστοριες μου
Θα προσπαθησω να το τελειωσω αναμεσα στις επομενες μερες -ηδη βρισκομαι σε καλο δρομο- και επειτα θα ακολουθησει συνεχεια στο November Rain, αλλη μια ιστορια που τον τελευταιο καιρο εχω παραμελησει... Μετα; Το πιο λογικο ειναι να συνεχισω με Saline Taste...
Τελος... Σας ευχομαι -αν και καθηστερημενα- καλη χρονια και ευτυχισμενο το 2011
Φιλακια, Εμιλυ

Έμιλύ μου, κατ' αρχήν Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά!!!
Όσο για τις ιστορίες σου, δεν πειράζει, μη στενοχωριέσαι!!! Είχες πει ότι θα έβαζες στη μία του μηνός συνέχεια, κι έμπαινα κάθε φορά να δω, αλλά τίποτα...Σκέφτηκα βέβαια κάτι θα είχε γίνει και δεν θα μπορούσες, αλλά εσύ μην στεναχωριέσαι καθόλου!!! Θα περιμένουμε όποτε μπορέσεις τις συνέχειες!!! Μη βιάζεσαι!!!
Φιλάκια πολλά!!!

Σε ευχαριστω, Ερμιονη μου
Θα κανω οτι καλυτερο μπορω για να βαλω γρηγορα συνεχεια...

Το ξερω πως εχω παρα πολυ καιρο να βαλω συνεχεια στις ιστοριες μου, τις οποιες και δεν εχω ξεχασει σε καμια περιπτωση. Σημερα λοιπον αποφασισα να βαλω ενα μερος του κεφαλαιου Snow Castles που εχω προλαβει να ετοιμασω μεχρι στιγμης. Ειναι μικρο, το ξερω αλλα δυστυχως ο χρονος μου αυτες τις μερες ειναι μειωμενος... Σας ευχομαι καλη αναγνωση -συγνωμη για το διπλο ποστ- Ελπιζω να σας αρεσει - http://emilythestrange1994-emily.blogspot.com/ -
Φιλακια, Εμιλυ