WhiteQueen's Blog (2)

Με μία λέξη, 'Πολλά'!

WhiteQueen έγραψε:

Με μία λέξη, 'Πολλά'!

Αχ τέτοια γράφεις και αντε εμείς μετά να μείνουμε "ήρεμες"
Μαίρη μου χθες διάβασα και εγώ το καινούργιο κεφάλαιο και θέλω να σου πω ότι ήταν υπέροχο,δεν υπάρχουν λόγια...!!!
Ήδη ανυπομονώ για το επόμενο κεφάλαιο...
Ελπίζω να μην αργήσει πολύ...
(Να σε ρωτήσω η ιστορία Candy Candy τι θέμα έχει; και κάτι ακόμα το Silience in the Dark θα το ξαναανεβάσεις;;;, γιατί θα ήθελα να ξαναδιαβάσω όλα τα κεφάλαια...)
Και πάλι συγχαρητήρια!!!

Ε ρε κατακαυμένη Ρούμελη τι σε περιμένει!

Μόνο αυτό έχω να πω για το επόμενο κεφάλαιο, το οποίο γράφω τώρα και πάει πάρα πολύ καλά! Τρελή έμπνευση! Έχω τρελαθεί στο γέλιο! χα χα χα!

Λίγα λόγια για την Κάντυ έχω γράψει και στο blog μου εδώ: http://jokastia.blogspot.com/2010/07/fulfilled-destiny.html

Αν χρειάζεστε περισσότερες πληροφορίες ρωτήστε με ακριβώς τι θέλετε να μάθετε και θα σας πω. Επίσης υπάρχουν όλα τα επεισόδια για να τη δείτε (115! ) εδώ: https://www.youtube.com/user/CandyInGreekProject

Για το ΣΣΣ κάνω πολλές σκέψεις αυτή την εποχή, δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Δώστε μου λίγο χρόνο, λίγες ημέρες και θα σας ενημερώσω. Να ξέρετε πάντως πως ότι κι αν αποφασίσω θα έχει να κάνει και με τη δική σας ανταπόκριση και όχι μόνο με τις δικές μου προσωπικές φιλοδοξίες. Η επικοινωνία μεταξύ συγγραφέα και αναγνωστών είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Αυτός είναι και ο λόγος που ξανασκιέφτομαι να το επαναφέρω και να συνεχίσω κανονικά τη συγγραφή του ως φανφικ. Αλλά είπα πολλά προς το παρόν σε σχέση με το θέμα. Σε λίγες ημέρες θα υπάρξει ανακοίνωση σε σχέση με αυτό το θέμα αφού θα έχω πάρει την τελική μου απόφαση.

αχχ μαιρη μου τελεια.θα δω καντυ δε το πιστευω.

Δεν το πιστευω αρχισα να βλεπω Καντυ Καντυ!!! Δεν με αναγνωριζω!!!

γεια σασ!!!!εχω μια απορια.γιατι η σιωπη στο σκοταδι δεν υπαρχει πια στο blog?σορρυ που ροταω αλλα τορα γυρισα απο διακοπες και δεν ξερω τι εγινε.

Παράθεση :

Ε ρε κατακαυμένη Ρούμελη τι σε περιμένει!

Μόνο αυτό έχω να πω για το επόμενο κεφάλαιο, το οποίο γράφω τώρα και πάει πάρα πολύ καλά!

Ανυπομονώ......

ΟΚ! Κεφάλαιο 17!!!!

http://jokastia.blogspot.com/2010/07/17.html

Φιλική συμβουλή, ανάψτε το aircondition και αν όχι λεμονάδα βρείτε κανένα δροσιστικό. Διαφορετικά με τέτοια ζέστη δεν θα τη παλεύει καμία!

Προειδοποίηση

Το περιεχόμενο είναι αυστηρώς ακατάλληλο! Δεν ευθύνομαι εγώ για όποιον το διαβάσει κάτω των 18!

Παω αμεσως να το διαβασω!!! Μολις ανοιξα το κλιματιστικο και πηρα και νερο απο το ψυγειο!!!

Ηταν τελειο!!! Αυτο που κλεφτηκανε ο Τζασπερ με την Αλις μου θυμισε το βιβλιο της Τζεην Ωστεν, την Υπερηφανια και Προκαταληψη. Ειναι ενα απο τα αγαπημενα μου βιβλια! Τεσπα το κεφαλαιο ηταν εκπληκτικο!!!

η αλις κλεφτηκε με τον τζασπερ?τελειο!
και η μονη λυση ειναι ο γαμος
θα παντρευτουν δηλαδη?
την καημενη την μπελλα δεν της αξιζε να τελειωσει ετσι ο μηνας του μελιτος
ηρθε ομως η ωρα να μπει για τα καλα στον κοσμο των ενηλικων ειναι το πρωτο προβλημα που θα αντιμετωπισουν ως συζυγοι και απο οτι φανηκε θα τα καταφερουν
πραγματικα ο εντουαρντ ηταν τελειος σε αυτο το κεφαλαιο ξεκαθαρισε στη μπελλα τα συναισθηματα του και πως δεν θα νιωσει ποτε ετσι για καμια αλλη και στο τελος εδειξε τοση υπευθυνοτητα
και εκει που συζητησαν για παιδια ηταν τοσο συγκινητικο
φαινεται ποσο εντονη και δυνατη ειναι η αγαπη τους
οπως εχω ξαναπει εχεις σπανιο ταλεντο στο να περνας συναισθηματα στους αναγνωστες κατι που λιγοι συγγραφεις το εχουν αλλα με το σσσ ηρθα η ωρα να δειξεις το ταλεντο αυτο
τελικα η μπελλα ηταν να μην παρει φορα ε βεβαια δεν θελει και πολυ οταν σκεφτεσαι τον εντουαρντ γιατρο
το κεφαλαιο ηταν τελειο και μας προσγειωσε παλι στον πραγματικο κοσμο και πιστευω οτι το επομενο κεφαλαιο θα ειναι αρκετα σημαντικο γι αυτο και ανυπομονουμε
και σε ευχαριστουμε που μας χαριζεις αυτα τα νεα κεφαλαια τοσο γρηγορα
εχω μια ερωτησουλα ως συνηθως τωρα που θα γυρισουν πισω που θα μενουν?

Ευχαριστώ!

Χαίρομαι που έχω λίγο χρόνο αυτές τις ημέρες και γράφω.

Τώρα που θα γυρίσουν πίσω η Μπέλλα με τον Έντουαρντ, για λίγο θα μείνουν στο πατρικό της. Θα δείτε παρακάτω την εξέλιξη της ιστορίας.

Παραδέχομαι ότι αυτό με το 'κλέψιμο' το έκλεψα κι εγώ από την περηφάνια και προκατάληψη! Είναι από τα αγαπημένα μου.

Διαβασα το 16ο κεφαλαιο......ηταν θεεικο......

η σκηνη στο σταβλο...ενταξει δεν περιγραφεται....πολυ λεμονατη

Μου αρεσε πολυ που συζητησαν..

Μπραβο ηταν πολυ ωραιο κεφαλαιο....

Υ.Γ Μολις ανακαλυψα οτι ανεβασες κι αλλο!!

Τρεχω να το διαβασω.....

ηθελε να παιξουν το γιατρο. πραγματικα πεθανα στο γελιο σε αυτη τη σκηνη.
αλλα γιατι κατι μου λεει οτι ο τζασπερ θα τα βρει σκουρα με τον εντουαρτ?

αλλο ενα υπεροχο κεφαλαιο.μπραβο

μολις τελειωσα και το 17ο κεφαλαιο!!!! τα διαβασα ολα σημερα!!! ειναι τελειο!!!!!!!!!! φυσικα καμια σχεση με το δικο μ ο τροπος που γραφεις ειναι μοναδικος!!!!! αναμενω για τη συνεχια!!!!! μπραβο!!!!

Emily The Strange έγραψε:

Δεν το πιστευω αρχισα να βλεπω Καντυ Καντυ!!! Δεν με αναγνωριζω!!!

και εγω!!! δεν τ πιστευω!!! ολοκληρη γαιδαρα και το βλεπω!!! εχω φτασει στο 60 επισοδειο και εχω πολλα ακομα!!!! Μαιρη μου η ιστορια που εφτιαξες για την καντι ηταν φανταστικη μου αρεσε πολυ!!!!!!!!!! και τωρα που βλεπω τα επεισοδια μπορω και καταλαβαινω την διαφορα των σημερινων κινουμενων σχεδιων σε σχεση με τα παλαιοτερα... η Καντι απο την αρχη κιολας της ιστοριας περναει πολλα ομορφα μηνυματα στα παιδια (και στις γαιδαρες σαν και εμας που το παρακολουθουν για να δουνε ποια ειναι η καντι που τοσο πολυ αγαπησες στα παιδικα σου χρονια και που συνεχιζεις να την αγαπας και μεχρι σημερα και την θυμασαι σαν μια υπεροχη παιδικη αναμνηση....) (μην με παρεξηγητε για τις γαιδαρες ποιο πολυ για τον εαυτο μου το λεω ) για την δυσκολια της ζωης, την αναποδια της, πως πρεπει να συμπεριφερομαστε οταν πεθαινει ενας πολυ αγαπημενος ανθρωπος στην ζωη μας και με τη δυναμη που πρεπει να προχωραμε στην ζωη μας αλλα και κατα τη γνωμη μου το πιο σημαντικο για την ορφανια... γιατι εμεις θεωρουμε δεδομενους τους γονεις μας και τις περισστερες φορες δεν τους φερομαστε οπως θα επρεπε κανονικα και ειναι τοσο ασχημο... ( το εχω κανει και εγω πολλες φορες ) ειναι υπεροχο κινουμενο σχεδιο πραγματικα... εχω δακρυσει πολλες φορες κατα την διαρκεια που το βλεπω και πραγματικα ειναι υπεροχο... για την ιστορια που εφτιαξες Μαιρη μου θελω να πω οτι αυτο ηταν το πρωτο σου φανφικ??? ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΟΣΕΞΑ ΚΑΘΟΛΟΥ!!! ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ! και το τελος υπεροχο και αυτο που με συγκινησε πιο πολυ απο ολα ηταν οταν η καντι ειπε "η δικη μου καρδια μπορει και συγχωρει τα παντα" ηταν υπεροχες φρασεις!!! μακαρι και στην πραγματικη μας ζωη να μπορουσαμε να συγχωρουμε ετσι τους ανθρωπους για το κακο μου ενδεχομενως θα μας εχουν κανει αλλα ειναι πολυ δυσκολο γιατι στην σημερινη κοινωνια την καλοσυνη την μπερδευουμε με την αφελεια και την χαζομαρα... (και εγω εχω πει καποιον καλο ανθρωπο χαζο και το εχω μετανιωσει πολυ... δεν ειναι ωραιο... ) τεσπα... ηταν πολυ ωραιο που μας μυησες στον κοσμο της καντι που ειναι μια απιστευτη ηρωιδα με πολλες περιπετειες αλλα και πολλα τραγικα στην ζωη της... νομιζω δεν ειμαι σιγουρη οταν ημουν 7 ή 8 χρονων ειχα δει το επεισοδιο με το φορεμα που ειχε δωσει η ηλιθια η Ελιζα στην Καντι και το φορεμα της ηταν 3 χρονων μικροτερο και δεν τις εκανε την κακομοιρας γιατι ηθελε η ηλιθια Ελιζα να την σταματησει να την παει στο χορο... τσ τσ τσ... ηταν υπεροχο το φανφικ αυτο μου αρεσε πολυ!!! για το 1920 θα σου γραψω Μαιρη αργοτερα εντυπωσεις οταν το διαβασω.... παντως παντα ειχες εφεση στο να γραφεις ιστοριες!!! μπραβο σου!!!

Ναι οι ιστοριες σου πραγματικα δημιουργουν συναισθηματα σε αυτον που τις διαβαζει. Εγω προσωπικα μολις διαβασα την ιστορια σου με την Καντυ Καντυ ετρεξα κατευθειαν να δω και το κινουμενο σχεδιο Βεβαια εγω την προσεξα την διαφορα αναμεσα στις ιστοριες που γραφεις τωρα και σε αυτες που εγρφες παλια. Εχω μια απορια: Ποσα χρονια γραφεις ιστοριες η εστω κειμενα η κατι παρομοιο;;;

Ήρθε η ώρα να σχολιάσω..
Αφού κατάφερα μετ εμποδιών να διαβάσω τα δύο νέα κεφάλαια (τη μία ήταν δίπλα η μικρή μου αδερφή και προσπαθούσα να της τα κρύψω,την αλλή χτυπούσανε τα τηλέφωνα,οι πόρτες με φώναζε η μάνα μου κτλ κτλ κτλ) έχω να ρωτήσω τούτο...Τι τρελή έμπνευση είναι αυτή??Εσύ δεν γράφεις...εσύ ζωγραφίζεις.Και τρελένεις και μας τα διψασμένια κοράσια.....Έτυχε χθες και πήρα λεμονάδα-πρώτη φορά-από του σούπερ μάρκετ και όπως αποδείχτηκε τη χρειάστηκα...Εκτός του ότι είσαι η υπέρτατη και η απόλυτη,η μοναδική είσαι και γρήγορο πιστόλι...Πότε πρόλαβες και το έγραψες το 17??Θες να μας ξεκάνεις??Μετά ποιός θα διαβάζει τις εκπληκτικές σου ιστορίες εεεεε??Τι να πω...Απλά προσκυνώ και ελπίζω η έκρηξη έμπνευσης να συνεχιστεί γιατί δεν με βλέπω καλά μες τον καύσωνα...Πηγαίνω να ξαναδιαβάσω της περιπέτειες του ιατρού και της ασθενούς....Και τελειώσανε και οι λεμονάδες..... Στο ουράνιο τόξο και ακόμα παραπέρα....

καταπληκτικο κεφαλαιο...γεματο συνισθηματα...+φωνω οτι εσυ δεν γραφεις...ζωγραφιζεις...ολα ειναι στη σωστη τους δοση..και πανω απο ολα αυτο το κεφαλαιο με εκανε να καταλαβω καλυτερα και περισσοτερο τα συναισθηματα του εντουαρντ και της μπελλας...για αλλη μια φορα μπραβο..!!συνεχισε το οποτε μπορεις...ανυπομονουμε..!!!!!

κι αλλο κεφαλαιο???? τωρα το δα!!

λοιπον μ αρεσε πρωτα απο ολα το παιχνιδι!!!! κυριολεκτικα επαιξαν το γιατρο

κριμα που τελειωσε ετσι το ταξιδι τους, ο εντουαρντ παντως σωστος τζεντλεμαν (οχι σαν τους σημερινους )


καιρος να γυρισουν και να αντικρισουν την πραγματικοτητα..


μ αρεσε πολυ αυτο το κεφαλαιο με το λεμονι του και παραλληλα την ευαισθησια του

Μαίρη μου ,απλά δεν έχω λόγια... το κεφάλαιο ήταν καταπληκτικό...
Αχ,ήδη ανυπομονώ για το επόμενο...
Ελπίζω να μην αργήσει πολύ...

Σας ευχαριστώ όλες πάρα πολύ, μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου.

Χαίρομαι που σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο αν και βγήκε πολύ λεμονάτο! Αλλά δεν πειράζει, το 1920 είναι ένα φανφικ για λεμόνια!

Τώρα πρέπει να απαντήσω σε μερικές ερωτήσεις. Το κεφάλαιο 17 το έγραψα σήμερα! Ναι, αν έχω χρόνο και έμπνευση μπορώ να γράψω μέσα σε μία ημέρα. Γράφω φανφικ ή ιστορίες ενεργά τα τελευταία 3 χρόνια και η πρώτη φορά που τόλμησα και έκανα κάτι ολοκληρωμένο ήταν αυτό με την Κάντυ που έχω ποστάρει στο blog μου. Μάλιστα θα ακολουθήσουν άλλα δύο με Κάντυ. (Για την Κάντυ γενικότερα θα μιλήσω παρακάτω.)

Γενικότερα με τη συγγραφή έχω ασχοληθεί κατά καιρούς. Στο παρελθόν είχα ξεκινήσει κάποιες ιστορίες που ποτέ δεν τελείωσα. Ο βασικότερος λόγος που έμαθα τυφλό σύστημα στη ζωή μου ήταν επειδή ήθελα να γράψω, δηλαδή πάντα είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου να γράψω κάτι. Βέβαια έχω διαβάσει πολύ θέατρο, έχω ασχοληθεί με αυτό και κάποιες φορές λίγο με το σενάριο. Αλλά νομίζω ότι μου αρέσει καλύτερα η διήγηση.

Τώρα για την Κάντυ πραγματικά δεν ξέρω από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω. Προσωπικά πρόκειται για κάτι που με έχει σημαδέψει και μάλιστα συνδέεται ιδιαίτερα με την παιδική μου ηλικία. Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να μπορέσω να την ξαναδώ και μάλιστα να δω όλα τα επεισόδια γιατί ως παιδί δεν τα είχα καταφέρει. Η συγκίνηση μου ήταν πολύ μεγάλη πριν από τρία χρόνια όταν βρέθηκε επιτέλους αυτό το υλικό που απολαμβάνετε τώρα στο youtube το οποίο μαζεύτηκε με πάρα πολύ κόπο και τρέξιμο. Για να είμαι ειλικρινής η Κάντυ είναι στο συρτάρι μου και δύσκολα βάζω να δω επεισόδιο. Με πονάει πολύ η αδικία που έχει και το τέλος... χμμ... δεν εκπληρώνονται οι προσδοκίες, το αντίθετο θα έλεγα. Η ηρωίδα μία ζωή βασανίζεται μέχρι το τέλος. Έχει πραγματικά πολλές αλήθειες μέσα γιατί κακά τα ψέματα η ζωή δεν είναι αγάπες και λουλούδια. Και σε κάνει να αναρωτιέσαι κατά πόσο αυτή η ιστορία απευθύνεται σε παιδιά. Στην πραγματικότητα η Κάντυ είναι ένα anime που απευθύνεται σε νεαρά κορίτσια. Ανήκει στην κατηγορία shojo των Γιαπωνέζικων anime και τη χαρακτηρίζει η Ιαπωνική κουλτούρα από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Οι φίλοι των manga - anime λίγο πολύ καταλαβαίνουν τι θέλω να πω. Για εμένα θα έχει πάντα μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου, θα είμαι Τερρυκιά μέχρι τη μέρα που θα πεθάνω (Όπως Team Edward For Ever! ) και δεν θα τη ξεχάσω ποτέ σε όλη μου τη ζωή.

Μαιρη μου με εστειλες αδιαβαστη με αυτο το κεφαλαιο....Για ακομη μια φορα δεν εχω λογια....Ανυπομονουμε για το επομενο....

μαιρη μου με αφησες αφωνη...δεν εχω λογια... εισαι απεριγραπτη!!