WhiteQueen's Blog (3)

ανυπομονουμε λατρευω αυτη την ιστορια κριμα που θα τελειωσει αλλα παντα τα ωραια τελειωνουν....

Δεν την φοβαμαι την Μαιρη....ειμαι σιγουρη πως θα γραψει κατι το ιδιο μεγαλειωδες.....Μην ξεχναμε και το 1920....

Καλημέρα!

Ακριβώς όπως σας υποσχέθηκα, το νέο κεφάλαιο, το πιο σημαντικό κεφάλαιο αυτής της ιστορίας είναι έτοιμο!

Περιμένω την ανταπόκριση και τα σχόλια σας περισσότερο από ποτέ!

Καλή ανάγνωση!

http://jokastia.blogspot.com/2011/01/silence-in-dark-18.html

Αχ,ωραία τρέχω να το διαβάσω!!!!!!!

ενταξει νομιζω οτι η αναμονη αποζημιωσε αυτο που διαβασα....
τον καημενο τον εντουαρτ,του ηρθε σαν κεραμιδα...αλλα εχει τα δικια του....παλι ο καρλαιλ ελυσε το προβλημα,αν δεν πηγαινε αυτος δε θα γινοταν τιποτα....

μαρακι τα πηρες ολα παλι και εφυγες...απιστευτο κεφαλαιο....μπραβο σου..

Γράφεις υπέροχα......
Κάθε κεφάλαιο σε συνεπαίρνει και σε βάζει στη θέση των ηρώων......
Σε κάνει να καταλαβαίνεις την ψυχοσύνθεση τους και τουσ λόγους που αντιδρούν έτσι....

Σπόιλερ:

απιστευτο κεφαλαιο , ολη αυτη η συναισθηματικη καταρρακωση ηταν απιστευτη

Ήταν καταπληκτικό!!!!!!!Ίσως και το καλύτερο από όσα έχεις γράψει!Αποδίδεις το συναίσθημα με τόσο ετκό καιατερ τροπο..για άλλη μια φορά συγχατήρια!!!!!!!!
Περιμένω με ανυπομονησία τις επόμενες κινήσεις του Έντουαρτ...!

Τελειο κεφαλαιο Πιο πολυ απο ολους ομως λυπαμαι την Μπελλα. Φυσικα και πιστευω πως επρεπε να του ειχε μιλησει, αλλα παντα πιστευα πως το πραγματικο θυμα αυτης της ιστοριας ηταν εκεινη. Η Μπελλα αφησε την οικογενεια της, η Μπελλα ανελαβε σε μικρη ηλικια ενα παιδι, η Μπελλα δουλεψε σκληρα για να το μεγαλωσει. Ο Εντουαρντ... περασε και αυτος πολλα, αλλα και παλι... Οσο για την σταση του απεναντι της... Δεν την αξιζε

δεν εχω λογια τι κεφαλαιο ηταν αυτο.....ηταν εκπληκτικο φανταστικο τελειο....ολη αυτη η συναισθηματικη κατασταση του εντουαρντ την απεδωσες απλα τελεια. τον λυπηθηκα τοσο πολυ ηταν ενα κουρελι οι εφιαλτες του τα συνεχη μεθυσια ηταν ενας ασκοπος τροπος να θαψει ολα τα συναισθηματα και τις σκεψεις του.....και η μπελλα απελπισμενη του χτυπουσε την πορτα μονο και μονο για να του μιλησει και να του εξηγησει δυστυχως αργα πολυ αργα. χαρηκα που ηρθε παρα πολυ ο καρλαιλ γιατι βοηθησε τον εντουαρντ να καταλαβει και να βγει σιγα σιγα απο τον πατο στον οποιο ειχε φτασει. περιμενω να δω τις επομενες κινησεις του εντι οπως και το βιβλιο τι ακριβως να λεει.....οσον αφορα την εσμι χαρηκα πολυ που ειναι εγκυος επιτελους να παρει και αυτη λιγη χαρα. ελπιζω ο εντι να παει και να γινουν επιτελους μετα απο ολα αυτα τα βασανα που εχουν περασει μια ευτυχισμενη οικογενεια.....μπραβο ηταν ενα ακπληκτικο κεφαλαιο απο τα καλυτερα που εχεις γραψει πραγματικα.....

...Εχω μεινει αφωνη.... Τι κεφαλαιο και αυτο....Περιττο να πω οτι πλανταξα στο κλαμα....ανυπομονουμε για το επομενο.....και την στιγμη που θα βρουν και οι δυο την λυτρωση που αξιζουν........

καλα μαιρη μου συγκλονιστικο κεφαλαιο.!!πωπ πραγματικα ο εντουαρντ ρακος και ακομη χειροττερα..τον καημενο..ηταν πολυ δκληρο χτυπημα και ειδικα που το εμαθε απο αλλον και οχι απο την ιδια την μπελλα.!!οι εφιαλετες, το ποτο..πωπω πραγματικα δακρυσα σε κπ σημειο..και η μπελλα η καημενη..της ηρθαν ολα τουμπα.!!ο καρλαιλ επεμβει την καταλληλη στιγμη και παλι καλα τον συνεφερε.!!εχω κι εγω αγωνια γτ τι ακριβως γραφει το τετραδιο και πως εχει αποδωσει η μπελλα τη ζωη της στ χαρτι.!!και φυσικα το χαρουμενο γεγονος της εγκυμοσυνης της εσμι.!!!!!!αχ τι καλα.!!!
ανυπομονω για το επομενο..!!

ποπο τι να πω οτι και να πω λιγο θα ειναι εχω μεινει αναυδη πραγματικα


ανυπομονω για το επομενο

Δεν ξέρω τι να πω! Είμαι λιγάκι ζαλισμένη από το διάβασμα και εκστασιασμένη από την πλοκή! Πραγματικά, ΔΕΝ ΞΕΡΩ τι να πω! Θεωρώ πως το να σχολιάσω την ακαταμάχητη γραφή σου, τις περιγραφές, τις εικόνες, τη μοναδική απόδοση των συναισθημάτων και την όλη ατμόσφαιρα, είναι ελάχιστα μπροστά στη φαντασία, τη μαγική και ονειρική φαντασία που έχεις! Σου βγάζω το καπέλο για το ταλέντο που έχεις να γράφεις εκπληκτικά και να συναρπάζεις, να καθηλώνεις, να συγκλονίζεις τους αναγνώστες σου! Συγχαρητήρια είναι η λέξη που αξίζει σε αυτό που κάνεις!

Όσο για την πλοκή, κάθε στιγμή ήμουν τόσο αγχωμένη για τη συνέχεια! Εκεί δε, που ο Εντουαρντ έμαθε για το ότι η Μπελα έχει γιο, μου κόπηκαν τα πόδια! Αλλά κι εκεί που βγηκε απο το αυτοκίνητο και τους ειδε στο σχολείο! Η κατάσταση του Εντουαρντ επίσης, με συγκίνησε και με στεναχώρησε πάρα πολύ! Τα όνειρα που έβλεπε ήταν το κλειδί για αυτά που είχε ζήσει εως τότε με την "άγνωστη" κοπέλα που εν τέλει ήταν η Μπέλα! Θέλω διακαώς να μάθω τη συνέχεια και πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, τώρα που τα περισσότερα πλέον έχουν ξεκαθαρίσει!

Μπράβο σου και πάλι! Συνέχισε έτσι την εξαιρετική δουλειά!

Ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα όσα λέτε.

Ήταν ένα περίεργο κεφάλαιο αλλά λίγο έως πολύ από την αρχή αυτής της ιστορίας ήξερα πως θα εξελλιχθούν τα πράγματα. Γνώριζα πως η Μπέλλα δεν θα έβρισκε ποτέ τη δύναμη να μιλήσει στον Έντουαρντ και εκείνος θα το μάθαινε με διαφορετικό τρόπο...

Τα συναισθήματα του και οι αντιδράσεις του απόλυτα φυσιολογικά κατά τη δική μου γνώμη. Ναι, ο Έντουαρντ είναι άδικος με τη Μπέλλα αλλά δεν σκέφτεται καθαρά, νιώθει προδομένος και προσπαθεί να κάνει πάλι αυτό που έκανε πάντα. Να απομονωθεί, να διώξει μακριά όσα συνέβησαν, να μην τα ξανασκεφτεί ποτέ γιατί φοβάται να τα αντιμετωπίσει.

Θυμάστε που σας είχα πει ότι η Μπέλλα είναι πιο δυνατή από τον Έντουαρντ; Νομίζω ότι από αυτό το κεφάλαιο μπορείτε να το δείτε ξεκάθαρα. Και ας μην ξεχνάμε ότι και ο Έντουαρντ είναι κατά κάποιο τρόπο θύμα σε όλη αυτή την ιστορία. Δεν γνωρίζει απολύτως τίποτα ούτε για τη ζωή της Μπέλλα στο παρελθόν, ούτε για το παιδί του, ούτε για τον ρόλο του Κάρλαιλ. Και ο τρόπος που μαθαίνει την αλήθεια είναι σοκαριστικός.

Παρακάτω θα δούμε την πλευρά της Μπέλλα, πως εκείνη αντιμετώπισε τα όσα συνέβησαν, πως ο Κάρλαιλ έφτασε στον Έντουαρντ και φυσικά το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα μεταξύ τους από εδώ και πέρα.

Μερικές φορές αναρωτιέμαι μήπως τελικά αυτή η ιστορία είναι κουραστική, μήπως το τράβηξα πολύ μέχρι να μάθει ο Έντουαρντ την αλήθεια. Ξανακοιτάζοντας το όμως από την αρχή μέχρι εδώ ξέρω ότι έτσι ήθελα να είναι δομημένη αυτή η ιστορία. Ελπίζω το τέλος να σας αρέσει εξίσου μίας και πλησιάζουμε σιγά, σιγά. Και τότε όταν θα το ολοκληρώσω θα κάνω τον γενικότερο απολογισμό μου.

Διάβασα κι εγώ το κεφάλαιο.Κι εμένα μου ήρθε ξαφνικό που έμαθε απο τον καθηγητή την αλήθεια,ήταν ο μόνος που δεν περίμενα να εμφανιστεί στο κεφάλαιο.

Η έκπληξη και η μετέπειτα απόγνωση του Έντουαρντ ήταν απόλυτα εμφανής και τη βίωσα στο πετσί μου.Όταν δε είδε για πρώτη φορά το γιο του,ναι,νόμιζα ότι ήμουν κι εγώ παρούσα στην συνάντηση.

Όταν κλείνεται στο σπίτι,δεν αφήνει κανένα μέσο επικοινωνίας,είναι σαν ζωντανός-νεκρός,είδα έναν Έντουαρντ όχι απλά να του έχει έρθει ένας κουβάς με παγάκια στο κεφάλι(όπως λέμε στο θέατρο)αλλά σαν να έχουν πατήσει το pause.Είναι τελείως άδειος,σοκαρισμένος,δεν ξέρει τι να κάνει,παλεύει με όλες τις πλευρές του εαυτού του,είναι όχι απλά συγχυσμένος,αλλά δεν ξέρει τι να κάνει.Δε λειτουργεί τίποτα!

Μετά την εμφάνιση του Κάρλαιλ που τα πράγματα καλυτερεύουν και ο Έντουαρντ φεύγει απο το κόμμα που βρισκόταν και αρχίζει να επιστρέφει στον κόσμο μας(welcome back!)συνειδητοποιεί τι συμβαίνει και θέλει να ψάξει.Είναι η πρώτη φορά που αποκαλεί τον Ντάνιελ "γιο μου" και όχι "παιδί".Μετανιώνει για τη συμπεριφορά του και ψάχνει να χτίσει το χάσμα που δημιουργήθηκε μετά την απομάκρυνσή του τόσες μέρες.

Και αυτό στο τέλος με την Έσμε,τι ήταν;Προσπαθείς να δείξεις ότι μετά απο τόσα χρόνια όλοι παίρνουν αυτό που πραγματικά τους αξίζει;Σαν η ζωή να πληρώνει αυτά που τους στέρησε τόσα χρόνια;Είναι κοινότυπο,εννοώ πάντα υπάρχει happy end και αυτό αρέσει σε όλους.
Βέβαια,δε βιάζομαι.Θα περιμένω το τέλος για να δω αν όντως επαληθεύομαι.

Συγχαρητήρια για ακόμη μια φορά!Μήπως μπορείς να μας πεις πόσα κεφάλαια μένουν ακόμα απο το ΣΣΣ;Αν έχεις σχεδιάσει βέβαια πόσα απομένουν ακόμα

Δεν θα πω πολλα γιατι με καλυψανε συμφωνω με ολα οσα ειπανε...το μονο που θα σου πω ειναι οτι πραγματικα περιμενω με ανυπομονησια τη συνεχεια!!
Μη τυχον κ πιασεις καμμια αλλη ιστορια...εδω μεχρι να τη τελειωσεις!!!!

Όπως έχω πει δεν θα πιάσω άλλη ιστορία! Θα τελειώσω με αυτή και μετά θα συνεχίσω με τα υπόλοιπα. Ολόκληρο πρόγραμμα έχω φτιάξει, το ξεχάσατε; Μόνο που πρέπει να γράψω το Lucky Star για τον Άγιο Βαλεντίνο. Αλλά προς το παρόν δεν το έχω πιάσει, γράφω το επόμενο κεφάλαιο του ΣΣΣ!

Να αναφέρω απλά ότι δεν προσπαθώ να δείξω ότι ο καθένας 'παίρνει ότι του αξίζει στη ζωή.' Αυτό που θέλω να πω είναι πως στη ζωή όλα είναι πιθανά και τίποτα δεν αποκλείεται, πως η ζωή είναι απρόβλεπτη, όπως λέει και ο Κάρλαιλ ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει την επόμενη στιγμή.

Αρκεί να έχουμε μέσα μας πίστη και αισιοδοξία!

δεν έχω λόγια ακόμα προσπαθώ να ανασυγκροτηθώ και να σταματήσω τα δάκρυα μου που τρέχουν ανεξέλεγκτα

είναι ίσως απο τα καλύτερα κεφάλαια της ιστορίας αυτής και πραγματικά με άγγιξε μέχρι το μεδούλι

Μαρια ειλικρινα δεν εχω λογια!!!Ουτε στα ονειρα μου τετοια εξελιξη..ισως επειδη καπου μεσα μου πιστευα οτι η Μπελλα ειναι αρκετα δυνατη για να μιλησει αλλα...ηταν ειλικρινα απολαυστικο,γεματο με αγωνια και σασπενς αυτο το κεφαλαιο!Για ακομη μια φορα συνχαρητηρια!!!!Σε ευχαριστουμε για ακομα ενα τελειο κεφαλαιο που μας χαρισες!!!

Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια.

Χαίρομαι που σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο. Από την αρχή έτσι το είχα φανταστεί ακριβώς όπως και τη συνέχεια που θα δείτε παρακάτω

Απλά επί τη ευκαιρία να σας ενημερώσω ότι το επόμενο κεφάλαιο δεν ξέρω αν θα είναι έτοιμο μέχρι αυτό το ΣΚ. Αυτή ήταν μία δύσκολη εβδομάδα, ήμουν πολύ κουρασμένη, συνέβησαν διάφορα και με πονάει κάπως και το χέρι μου και έτσι δεν προχώρησα όπως θα ήθελα. Αλλά μην ανησυχείτε δεν θα αργήσει πάρα πολύ, θα σας ενημερώσω.

Μην ανχονεσαι Μαρακι ειμαστε ικανες να περιμενουμε και ενα μηνα προκειμενου να γραψεις μεσα απο την καρδια σου τα τελευταια κεφαλαια Καλη ξεκουραση!

Δεν θα είναι το τελευταίο κεφάλαιο αυτό. Υπολογίζω μαζί με αυτό άλλα τρία συν έναν επίλογο σε δύο μέρη!